De expeditione Alexandri libri septem recensuit et annotationibus maximam partem criticis tum aliorum selectis tum suis instruxit Io Ern. Ellendt

641쪽

pietationem, ut vides nunc inde repositam. Sed optimus Og si, e gr/ ἐπὶ τ ον Π,ιέων ἔνιερον. Gi Onου. Et hanc Scripturam Cum Sehmiedero recepimus, non tam quod cοd. F. Ei favebat, quum quod verbum αναα ρυν alibi non vidi apud Arrianuin. Verbum At Mesu habes l, S, II καὶ ουγον χρόνον - ἔμειναν. I, 2 , II οἷ

clos Ptc. vide Eru Pg. ad Xen. Anab. I, 2, I S. SchaeL RIPleti Criti. p. 8a sq. et quae nobis dictu sunt in ann. ud I, 'el, S. Prio rem si Praeferas explicandi rationem, haud inepte conteras IV, II, 6 obris 'eoc et riu οψιν - φοβεροὶ ἐγένονιο. . yrra i)σσανJ Ηοc verbum Herodoto iamiliare nοn mPmini apud Atticos scriptores legere. Arrianus, ut multa alia, ita hoc verbum Herodoto debuisse videtur. Cf. II, II, I ωσ δε δυσχωρέ recἐνέκυρσε. Hist. Ind. XX, 2 νόο=-εγκυρσαντε . XXII, 6κυ ιασι μεγάλοtσιν ἐνέκυρσαν. οTι φυλ Πεται - λίνινri J Non possum quin mirer ab Atriano articulum hoc lοco non esse appositum. Nam cum supra bis iani dixerit ii λβανη idemque statim infra sequatur, minus I CCte ulticulus hic deesse videtur. Neque comparari possunt ut gemina

quae leguntur II, 22, I διὰ ἰσχύν του τείχουc. II, 26, I drec

642쪽

216 ARRIANI EXPI D. ALEXANDRI

I2. συ δε - ειργεινJ Cf. VII, IS, II συ εφασαν, μηελθεεν et ann. ad V, II, T. Ut mox infra imperativum poneretκΠευε, effecisse potest qui Statim sequitur infinitivuS σημαινειν. d. cmoστατ)ησω δε οἰδὲ ἔγω του ε γουJ Mire corruptus legitur hic locus in edd. vulgaribus censeteti Tric βόε ουδε ἐγώ του εργου. Proba literarum distinctione eruimus quod nunc vides in textu. Atque egregie firmat hanc novam Iectionem Suidas s. v. ἀπο α'Dσω, nisi quod particulam adversalivam omisit. Cf. Toup. OPP. Criti. t. I, p. sis. Adde ann. ad I, 5, 26 et V, II, T. Ne tamen sex alieno largiri videar, Simul hic moneo, eandem huic loco medicinam adhibuisse Schneiderum in Lexico S. v. cmOσTαTHM. Supra ed. Basil. yνα δν. C. XXIV. rνα πολλὰ - τα noρα σ3αίνηταιJ Ilaec est huius

643쪽

LIBER V. CAP. XXIII. XXIV. 2IT

Ioci Scriptura apud Vulcanium, qui primus nescio an codicis ope articulum inseruit, quo eis. Basil. Carebat. Secuti Sunt recentiores. Gronovius nihil monuit, quaanquam vix puto in omnibus codicibus articulum additum esse. Utrumque cum defendi possit, nihil mutavi. Nimirum addito articulo απορα pro subiecto habendum est: tis Vticte dissiciliα essent multα α αrerent mugientibu , CL V, 26, 2 DTι ου Toλλη ετι χνιιιν ὴ λοιπ=η ἐστιν. VI, Io, 3 πολλου δὲύq Toυ αγματoc - ἐκρυέντoc. VII, 2I, 2 ου πολλου ονιοσ αUTM TOMυ αro Articulum Si omiseris, voces πολλὰ απορα arcte cohaerent et til multue s. mctgncte dissiculliales Fugientibus Oppiarerent. Sic dixit I, 23, 6 πoλλα μεν γαρ αυτου Πρῶται βαθέα. VII, IS, Iμεγα εἰπεῖν εἷναι χαλεnou. -- De Coniunctivo Po,t praeteritum Pο- Silo vide ann. ad VII, II, 5. συνν=ῆσαι αλλ3 καl αλλ' εκ λευσενJ Ed. Basil. συνθ=ῆσαι. Necte Gronovius hunc locum ita interpretatus est: et quod ercti Bαllorum ictin Cctestim et nondum in ferrαm GPαCltim connecti inter se et secti ordinolim hic illic ivssii: praeterquam quod συννησαι non Satis accurate vertit connecti et de suo addidit verba el secti ordinαlim. Nam quae sequuntur verba και ό χὴ αξ εν μεσυ καταβεβλημένo aperte demonstrant, Arrianum hoc voluisse dicere: Et Bullos qui ηοηcumi erctrii in ferr&m depcteli, hic illic inter murum ei Slαgnum coctCertistri iuSSil. Verbum συνν=ῆσαι, quod apud Xenophontem non reperi, habet Ilerodotus, ut I, 3. τοιαυτα παντα ἐζ του ώαλά ιΠυσσυνενησε. VII, Ioi συννησαc πυρην μεγάλην εσφαξε τά Teκρα. Simplici ν ησαι his usus est ipse Arrianus VI, 2a, et apαM MOU νε- νη Θαερη . VI, 26, 8 ψάμμω νενηνιένθ (J3. Cf. Xenoph. Anab. V d, ET άρτων νενημένων. Genitivorum του χάρακοσ TOυ κεκυμ αενυυrationem reddidimus ad III, Isi, et et IV, 2di f. Καὶ ταυῖα αυτυ - ἐξειργάσαντoJ Pronomen αυrue Schmiederus

644쪽

218 ANNIANI EXPED. ALEXANDRI

Primus omisit, cum nesciret quo Gronovit verba V, 23, si ad Scripta referret. Pertinent autem ea ad V, 2d, s ubi vide uiuiο-

tationem meam.

καθαπερ ἐξηγγέλλετοJ Suspicetur quispiam Scribendum PSAP καθ άπερ ἐξήγγελτο, quod plusquamperfectum Saepissime reperitur in hac verborum coniunctione ivid. ann. ad III, G, d et III, I 2, 23 Sed noli quidquam mutare. cf. II, 2, I εἰ, καθάπερ ἰξxiγγελλε io, ἐπιπλέοιεν οἷ βάρβαροι. Neque inepte dixeris Latiner quemct ο-

ad III, Id, Io; mοdο Prctescere, de qua verbi huius significatione diximus ad I, 28, 5. d. τουσ ἀεὶ ἐκπίπτοντα; διὰ τῶ ν ά. J Fuit cum scriptum mallem Uυ; ἀεὶ διεκπίπτοντα; , ut eSt I, 8, II diearimorre; διὰ τῆσ κυλειοσ

645쪽

ἐξέπιπτον. III, II, Io διεξέπεσε δια των ταξεων. Vide ann. ad III, IS, 6. At ausus non sum contra Codices et edd. vett. vulgatam sollicitare, praesertim cum ea defendi pοsSit. 'Eκπίπτειν enimii dicuntur qui eae tirbe S. e loco quodαm munito Procurrunt; ut IV, 23, T. V, 23, Io cet. Dixit igitur hoc Arrianus: Cum mctgniam eorum qui eae urbe prοcurrentes Per currus in hοεtes impeltim facie--δαηl, Strogem ederent, hi rursus in tirbem confugiunt. G. Toυσ τε υπολοιπουσJ Ita ScripSimus pro vulgata omnium edi tionum forma δέ, quae inepta est. Monuimus de hac particularum confusione iam in ann. ad III, O, 2. cf. V, 25, 8. - MOX Edd. ante nos αuά OLG. πάντη J Ed. Las. παντ . Subscribo sententiae a Schneidero

in praef. ad Plat. t. I, P. LVIII sq. propositae, obsoletos illos

adiectivorum obsoletorum dativos, quales Sunt πάντη, π/j, πολλαχῆ Simm., Sine ι SubScripto edendos esses contra oυδα tali cum fSubScripto excudi posse, ut rαυ 3, ἀλλli et quae sint eiusdem generis. Cf Lutim. Gr. Gr. lib. II, p. 2M. Schneid. ad Plat.

S. Oh κατὰ τό πλῆθoc J Ed. Basil. articulum ignorat; perperam. Similem errorem notavimus ad IV, 23, s et IV, 26, 13.

υπερ τουσ χιλίου; και στακοσαυσJ Etsi forte sactum putem, ut h. l. particula καί in cod. F. omissa sit, cum edd. vett. et reliqui codd. -m tueantur, non tamen eSi negandum, eam bene stb-

646쪽

22sANNIANI EXPED. ALEXANDRI

κλεξανδρουJ Edd. vett. υ τ Mλεξάνδρου. In quattuor Codd.Gronovit omnino non comparet praepositio. Quod dedimus Schmie-derum Secuti, suppeditavit Cod. F. Neque iniuria praepositionem recepisse nobis videmur, collatis quae dicta sunt ad III, I2,

2. IV, 2, 6. VII, 2, G. VII, 3, S. Simillima nostris sunt haecl. II, Id, 2 ου εν - ἐκ IIερσὶῶν παθωρ. VII, 23, I 2 αυδεν

ουδε γαρ obcεJ Ita codd. Gronovit omnes cum ed. Basi I. ουδε γ αρ ἀλλοι edd. Vulc. et Blanc. Non destituti sumus simillimis huius locutionis exemplis, ut de integritate illius scripturae dubitari possit. Sic dixit Arrianus I, I 2, 8 ουδε γαρ-άγνωστον ἐζ ἀνθρωπουσ ἐστιν. Sic Xenoph. Cyrop. VII, 2, Eo OH εγιαρ ουδὲ ἐψευσαντο. Sic Homerus Odyss. VIII, 32 'si δὲ γαρ οἰδετtc ἀλλoc. Vide Henisterii. ad Lucian. t. I, p. 236, ed. Di P. Herm.

ad Luc. Quom. his t. Sit ConSCr. P. 3os. Io. OZ δε - τὰζ πυλειζJ Verba quae extra parenthesin pοSila vides, assert Suidas S. v. φοβερον. Pro εφευγον habet ille ou. Nec minus recte. vidct ann. ad II , 22, 5. ἐξ=ηγγέλθηι αυτ ν η Sic scripsimus cum Schmiedero e Cod. F. et uno alio. In edd. xeiti et reliquis eodd. iii, pie legiturcii MDM. Veram lectionem a nobis recepiam esse concedet qui Per- Iegerit ann. ad V, 26, 1. -

647쪽

errore expreSsum est ἐγένετο. Imperfectum tum tuentur reli. edd.

tum Arrianus ipse. Cf. II, II, d λαιιπρὰ ὴ φυγὴ ἐγίγνετο. III, Id, et To εργον καρτερον ἐγίγνετο (ed. Las. ἐγένετο . III, 2I, s

ἐγένετο. υσοι Particula adversaliva carebant edd. veit. Restituit eam Schmiederus ex omnium Codicum auctoritate. - Infra pro ἐγκαταληφ, εντεσ ed. Basil. ἐγκαταλειφθέντε , ex perpetua harum

vocalium confusione, de qua diximus ad I, 5, II. IV, 3, 5 et VII, I 6, 12.

τὴν πολιν κ-ωκαapεJ Paulo gravius est quod dixit J, s, Isτὴν πολιν κατασκαφαι ἐζ ἔ αφoc. I, 23, I τὴν πολιν ἐc Ure pocσκει αc. Aliis verbis de eadem re usus est Dion. Italic. Aniiqq. III, I δἰ ον η πολιc ολίγον ἐδέησεν ἐκ βάθρων ἀναιρεθήναι. Id. ἀ3 ιφ αυτονJ Ed. Basil. τῆ ἀμφ' αυτον. - Paulo infra eadem etiam perversius , σάξαντα. Id. 8 τον μYφασινJ IIaec ost constans huius fluvii scriptura apud Arrianum. Apud alios tamen scriptores illud nomen aliter

648쪽

222 ANNIANI EXPED. ALEXANDRI

scriptum reperiri monuit Salmas ad Solin. p. 556 et 'esset. ad Diod. Sic. II, 3 . - Infra ed. BaS. ουσε ἐφ αίνετο. C. XXV. Toυ Yφασιοσ noro stoi J Postremam vocem, quae in edd. vett. et quattuor codd. Grono, ii noti conspicitur, cum Selim ie-dero inseruimus e cod. F., etsi non ita necessariam. Vide ann. ad III, 2s, si et VI, 3. Eandem vocem ex eodem codice restitutam vides V, 2o, Id.γῆc ἐργατασJ Ed. Bas. et ic γασίαc. Vide ann. ad V, d, s.

q. μεγέθει /αεγίστουσ Tε καὶ ανδριαJ Ed. Bag. ανδρειουσ. Vulcanius primns ανδρεία, quem Secuti Sunt recentiores editοres. Quod nos dedimus, firmasse nobiS videmur in praef. ad tοm. I, p. XXVI sq. Ceterum minus placet tota verborum coniunctio. Vellem scripsisset Arrianus μεγέθει τε μεγίστoυσ καὶ ανδρια επιφανεστατου; vel simili modo. Huc deferunt nos quae leguntur V, Is, I μεγέθει μέγα; καὶ τψ ευ ζαν γενναιοσ. VII, 23, Io αεγεθει τε μέγιστoc καὶ πολυτελεία ἐκπρεπέστατοσ. Vide quoque quae de his similibusque loquendi formulis docte disputavit Iacobs. in uv. Il. c. XXI inseriis Diario Schol. Darmstad. P. II, ISils, p. 826 et Hermania. ad. Lucian. Quom. hiSt. sit conscrib. p. Isct et 2 6.3. του προσρ3 ἰέναιJ Post 2 ι in edd. vett. et nonnullis codd.Gronovit inserium legitur pronomen αυτον, quod ineptum ESt. Neque agnoscitur a cοd. F. et uno altero cοdd. Gronovii. - Su-Pra ed. Bag. ταυτα δLtξέκαuνoν ήδη ταῖσ γνω καισJ Vulcanius: Miacedonum fero Oni-

649쪽

LIBER V. CAP. XXIV. XXV. 223

mi icim j liscere coeperctnt. Recte. Similia sunt haec V, Io

ann. ad III, II, 2. Alias Arriano dicitur cle cοrporis Biribus sensim sensimque dejicientibus, ut III, 2I, Io καὶ - μνον οι τε ανδρεσ καὶ οἷ ynnot ἐπὶ τῆ ταλαιπωρέα. VI, 26, II

650쪽

22a ADRIANI EXPED. ALEXANDRI

Seci indum vocabulum nec in Optimo eodices exstare et ab cliis plaribus abeSSE, Prout Vulcanius etiam manu sua testatur id in V. C.

8. καὶ Πα ιφυλία τε καὶ *otνίκηJ Ed. Bag. Ira require. ,, Mirum est unam istam Pamphyliam hic nominari stipatam satellitio geminarum particularum; at nullam aliam praeter hanc. Hoc cum non sit credibile ab Arriano venire, etiam turbatum fuit in Msiis, quorum unuS καὶ Παμφυλια υὴν *οινίκs, alius Gὶ Παμφυλ δὲ καὶ Dotνίκη. Haec mihi videntur Iudibria descriptorum et particulas τε καί, ut ab plurimis membranis servatas, ita vere Arriani esSe, quem ScripSiSSe opinor plenius καὶ Πανι υλια πιλικία τε καὶ οινίκη. Neque enim potest esse verisimile eam regionem omissam fuisse, ubi Dot ei contigerunt. Grοηου. Quae contra hanc disquisitionem eamque talem proferri possunt, tam aperta Sunt, ut verbis parcere possimus. Vulgalam optime habere nemo est quin videat. Similem verborum coniunctionem vide in his l. V, 6, Io ' uoν Ηἐν γαρ καὶ καυστρoν καὶ παίkoν τε καὶ Mαίανδρον,

ο τι ανJ IIanc scripturam suppeditavit cod. F. Oτ αν plerique reliqui codices. 6ταν edd. vett. - Paulo supra ed. Las. καὶ Oσον prο καὶ υσων. Ceterum animadverte in hoc enunciato asyndeton, aptissimum orationi iracundiae et servoris plenae. Similiter polysyndeton ad augendam orationis vim plurimum conferre monuimus

in ann. ad III, 28, 11. O. ό Πασπησ δια τῆe et stετέραci Haec est scriptura omnium codd. Gronovit, V. C. Vulcanii et ed. BasiL Ultimas tres voces primus omisit Vulcanius: secutus est Bllincardus. Similiter dixit Arrianus VI, O, I 2 αλλον σὲ λissio pαλών ενε , καὶ αλλον λωφ et Plat. Relabi. p. 3do, D οτι ό ἰατρoc ἐξήμαρτε καὶ δ λoγιστ/ic leniuαρτε

라틴어 텍스트