장음표시 사용
661쪽
particula. Sed defendi eam posse non ignoro. Quod utrumque me movit ut uncis eam includi curarim.C. XXVIII. πολλοῖc δε dii J HUltimam vocem ex cod. Opt. adieci. Schmiec. Bene. Cf. V, 2 , II πόθοσ δε γυναικῶν, 'od oc δε δ i τῆσ γγic. Praeterea ConSule ann. ad V, et, s. τὴν ἀναχώυρπησινJ Iia Schmiederus e cod. F. ἀποχωρησιν edd.
Qit. Cum quattuor codd. Grono vii. Quae nominis forma etsi mi
662쪽
titur etiam si liphes quod facile cogitando addas participiο, ut VI,
VII, Id, Id Dre rapεν ἰοησομενου; τὴν θεόν. Quamquam libenter concedo in talibus, sententia Paululum immutata, recte quoque articulum Posse addi. 5. προσω , J Ed. Las. inepte προσέσται. - Mox dedi ex ed. BRS. αυτῆσ τε ἐκεινη Pro vulg. αυτῆσ T ἐκεινηc. Iliatum non ubique vitasse Arrianum passim iam monuimus. Particulae vero vocalem nusquam, nisi fallor, eligam vidi. Cf. II, 25, d. v, I, s.
V, 2, 2. V, 8, 5. VI, 3, 6. VI, 3, 3. VI, T, ID. VI, te, A. VI, IS, S. VI, 2I, 6. VI, 22, I 2. VI, 23, 2. VII, 23, T.
II, 2 , d et centenos alios IOCOS.εr ric et ionii J Schmiederus e cοd. F. ric 'Dorno i q. Ouοd dedimus, ut a reliquis codd. et veit. edd. , ita linguae usu Probatur. Nam qui dixerit 'ροτροπή demulctiione ianimorum, novi neminem. Neque Placet explicatio quam dedit Selineiderias in Lex ico S. v. 'POTOOTTq. Apud Arrianum eteonri aliis locis est Fussct, ut IV,
26, 2 cet. , aliis c vide VI, 2I, 2. VII, 2I, 23. Ad nostrum
esse Philostrato monuit Iacobs. ad P. IIS, a in P. 1is, M.
663쪽
uasit. Vulcanius primus uno sρησιν, quod recepit quoque Blan- eardus. Neque mutavit Gronovius et Naphelius. Vide supra ann. ad V, 28, I. -- Mox ed. Basil. ἔφερε.Oτι ἔγνωστι&J Ed. Bagil. οτι εγνω, minus apte. Cf. II, 2o,s ropc δε Πρα/c ἐγνωσμενον ην. III, 2I, II ακουσα; υτι ἐγνωσμέ - Mor h. q. Gronovius de varia Scriptura nihil monuit. C. XXIX. καὶ ἐδακρυον οἷ πολλοὶ αυτῶνJ Edd. Vulc. et Blanc. κια δακουον οἰ πολλoὶ αυτῶν =ηφίεσαν. HItane vultis unam denique lacrimam potuisse mittit Immo sane verbum ultimum in nullo AIsto exstat et noιητικώεeou videtur. Certe et praecedente
664쪽
αυτ6 προχεῖτ- δάκρυα ait, non dακρυορ. Legamus igitur cum Opt. et .aliis tum FlorentiniS, tum eo quem habuit Vulcanius καὶ ἐδάκρυον, omiSgo quod QSt nothum. GTOROB. Hanc lectionem clare etiam exhibet ed. BaS. Sive igitur Vulcanius e codice mutaverit veram et genuinam Scripturam, Sive e Coniectura, idem est. Videtur tamen inde orta eSSe iSta mutatio, quod librarius, cum scriptum reperiret δακρυou omiSSo augmentο, hac forma pro Substantivo habita , verbum cenSeret addendum ESSe ὴφιεσαν, sive aliud quod similis esset potestatis. Ac sane niSi singularis iJάκρυον οffenderet, nihil esset quod obiiceretur. Sic enim dixit Philostr. I, II, p. 2s, ed. IacobS. δάκρυα ιαφιέναι. Himer. Or. IV, p. d68o α σε που; μεν τε και εγειρεrcu dάκρυά τε ἀφεῖσα καὶ νουc. Ac similes sunt formulae I Jρωτα; ἀφιεναε apud Diod. Sic. XVII, Io. φωνὴν Iεναι S. ασιεραι apud Arr. I, II, T. I, 26, 6. III, 3, Io. Lucian. Hermolim. c. Id. vv. l. h. II, I 2. γλωσσανιι ιέναι apud Herod. II, IS. IlluStrarunt hanc posteriorem formulam mytteris,. ad Iul. Orat. P. ISI, ed. Lips. Iacobs. ad Achiil. Tat. p. abs. Singularem dάκρυoν in hac formula non nisi poetis usurpatum vidi. Notum est Homericum dάκρυον ε ειν S. Coll.Soph. Oed. Col. v. I 25I ἀστακτὶ λείβων σάκρυον. Aliter iam hahent quae leguntur apud Ael. Varr. hiSt. III, IS φερειν δε καρ
ἀγαθά cf. Lucian. Catapl. c. II ἐπηυχoντό luot noλλὰ καὶ ἀγαθά. 2. μείζονα; mJ Secundam voculam, quia in cod. F. non conspecta erat Gronovio, Schmiederiis statim reiecit. Parum ConSulte. Nam cum ante dixiSSet Arrianus, aras, quas exstrui iusserat Alexander, altitudine Summis turribus pares suisSe, neScio quomodo aptius dici possit quam easdem illas aras latitudine ritiam nictiores
665쪽
fuisse, ita ut cum turribuS omnino non potuerint comparari. Et similiter dixit IV, 6, I 2 'oλυ εTι μείζων ὴ κατα τον Π)iνειόν
666쪽
etis ic- Γιεγάλην θάλασσανJ Sic codd. Gronovit omnes, sic sed . Las. ArticuluS prior in ed. Vulcaniana typorum lapsu, ut videtur, omisSuS QSt. Vide ann. ad I, I 2, s. - SuPra ed. Basil.
6. σωοα τε κομί ντεβ τὰ ΠέγεσταJ IIaec est scriptura codicis F., unde recepit Schmi ederit S. α μεγισrct edd. Vett. Cum quattuor Codd.Gro novit. Neque hoc malum est, modo cogitando addas verbum substantivum vel, quod paulo remotiuS QSt, verbum et out Tm.
diximus. 8. θυει αυ - ἔν τω 'AκεσίνηJ Sic Schmiederus ex auctoritate codicis F. lnὶ τυ 'Aκεσίνp edd. veit. et quattuor codd. Gronoxii.
667쪽
Quod minus aptum videtur. Ouamvis enim recte dixerit Arrianus I, a, 8 ἐπὶ τxi του ' στρου, εαcrct iustiluit in ripia S. Odrjαm Istri: non puto eum eodem iure dicere potuisse o υει ἐπὶ τω Aκεσίν , nisi quis contendat hoc dictum esse pro Inὶ του άκεσίνου Longe simplicius tamen videtur quod dat cod. F. ἐν=φ Mκεσίνst. Nimirum hoc .est prope vicesinem suυium. Cf. tamen
ann. ad III, 5, 6 et III, 22, T.
668쪽
C. I. Tot κοντορ- καὶ (At matret J Ita omnes codd. Gronovit, ita v. C. Vulcanii cum Qdd. venet. ac Basil. edd. Vulc. et Blanc. FPminini forma ab ipso Arriano commendatur, qui dixit III, 2. 5- ut obceto a 3στρ καic. VI, IS, o ι τε Sic etiam apud Diodorum Sic. XVI, Go secundum cod. Reg. I scriptum malim τεσσαραc υων imori ec pro vulgato ὴ αιολιου Femininum intactum mansit XIX, 65 ναυσ ὴμιολιασ. Haud tamen ignoro, ut de hac forma, ita de similibus nihil certi statui posse. Sic v. c. Arrianus dixit Tocc παραλίου; πολεic I, 2o, 2. Tric
Cf. Popp. in cenSum Gramm. Gr. lib. a Matth. editae diario lit. Ienetis. inserta I826, N. III sq. Eodem modo adiectivum gesνιοσ, quamvis Arriano ubique duorum generum sit (vide I, 2o, d. I, 22, 5. II, 25, 6. IV, 18, 8. IV, 28, I 2 , tamen etiam trium generum esse documento Sunt quae Sine dubio vera leguntur apud Thucyd. I, 12 αναχώρρησισ - aseoνία. Cf. Praeterea ann. ad VI,
2. καὶ (Mλέξανδρoc J ἀκουσcec J Mediam vCcem e codice F. inseruit Schmied erus. Quod additamentum mihi minus apium videtur hoc loco. Arctissime enim quae sequuntur cohaerent Cum Praecedentibus. Unde uncis iussi vocem illam includi. In initio enunciati si talis verborum compositio reperiretur, non QSSet quod obiiceretur. Cf. II, II, ταυ, ἀκουσccντα 2qλεξανδρον. II, 2 , I ταυτα ὰκουσαc 'Aλσανδροc. III, I, 8 ταυτα 2 λέξανδροσ ακουσα . IV, 2I, 8-ταυτα ακουοντα υλέξαi Jρον. VII, 8, 6 ταυτα ακου-
σαc Mλέξανδροc. Nec tamen in hac dicendi formula ubique additum
669쪽
3. όποθεν απεται - ρεῖνJ Ed. Basil. Hποθεν ερχεται - Perperam. - Infra eadem editio Aloico risu. καὶ ΛἰγυπτίωνJ Edd. vett. καὶ Λῖγυπτον. si omnino legendum ex omnibus MSS. κ Q Aἰγυπτίων. Nilus nunquam probari poterit ab Aethiopibus quoque vocatus fuisse Aegyptus. Repetit eadem quae dixerat I. V. c. G, ex Homero apparere, eum fluvium, qui Aegyptiis ex proxime Super Aegyptum habitantibus Aethiopibus suo tempore dicebatur Nilus, antiquitus habuisse nomen Aeg3iti, non tum apud Aegyptios aut Aethiopas, quam Graecos et ipSum Homerum. Grοηου. Similia confusa vide V, I, 8. Dc O aries; ἐποίησενJ Respexit Homeri Odyss. IV, v. 58i. Apud Ilesiodum Theogon. v. 338 nomen Fili iam memoratur. Cf. Laurent. I. d. de menss. IV, 68. ἐκδιδόναιJ Sic duo codd. Gronovit cum edd. Vulc. Blanc. Gron. Naphel. ἐσδιδόναι tres codd. Gronovit cum ed. BaSil. et
670쪽
16, a αὶ ἀρχαὶ τῆc πασπίασ θαλάσσησ - καὶ 'orceptiῶν πλoretasM ἐμβαλλόντων ἐζ αυrriu: quamquam SubStantivum ἐσβολη s. ἐ αβoiri hoc significatu nunquam usurpasse demonstravimus Arrianum in anni. ad I, Is, Io. Forsitan igitur rectius scribas ἐκ βάλλειν ubi ἐσβάλλεtu repereriS. Eadem verba confusa notavit IacobS. ad Philostr. p. das. Neque indigna sunt quae legantur scripta ab Oudend. ad Thom. Magistr. p. 22s et Schaef. ad Bast. Comm. PalaeOgr. PοSt Greg. Cor. p. 2 l. Alius generis iam esse videtur quod Arrianus scripsit Ilist. Ind. XLII, 2 παραπλεουσι λί,ανην ἐζ ὴν ό Tίγρη ἐσβάλλει 'orreptoc. Sic enim Plat. Phaed. p. III, C καὶ την λίμνην, ὴν ποσὶ ο ποτα/αδσ ἐμβάλλων, Στυγα. Aliam verbi ἐσαλειν significationem docuerunt Musgri ad Eurip. IPh. Taur. v.