De expeditione Alexandri libri septem recensuit et annotationibus maximam partem criticis tum aliorum selectis tum suis instruxit Io Ern. Ellendt

671쪽

LIBER VI. CAP. I.

672쪽

2.6 ANNIANI EXPED. ALEXANDRI

III, 23, Ia τα τε αλ .α ἐν τοῖσ πρωτotc Περσων οurcetc. ConSule quoque Goeli. ad Thucyd. II, Is, t. II, p. 252 sq. et FriiZSch. ad Luc. Alexandr. p. 22o Sq.2. εαλωκυίασ γῆσJ Arriano, ut verbo id hic moneam, ubique haec placuit perfecti forma. cf. II, Isi, I εαλωκε. IV, 2, II τασουπω ἐαλωκυίασ πολεtc. I, 2d, Io εαὶ κοτα. VI, O, 3 εαλωκέ-νm. Neque aliter formatum vidos uoristum. I, I, II. III, s, I. VI, 2I, Io ἐαλωσαν. Ist, II, d. III, Isi, d. VI, 6, s. VI, I 6,2 ἐαλω. Diodorus et Plutarchus formas sit cor et iiλωκα praetulisse videntur. Cf. Diod. Sic. XVII, II. 35 et centenis aliis locis; Plui. Vii. Pyrrh. c. o. II. IS. Timol. c. 2s. Xenophontem sibi in talibus non constitisse iam iam alibi observavimus. Vide tantum Anab. IV, d, 2I καὶ ιπποι η λωσαν εἰσ είκοσι καὶ η σκηνὴ - έι λ ω. V, 2, Is καὶ ὴλ υκει τό χωριον. VII, I, Is eo; ἐ α λω κυ ίασ τῆσ

673쪽

LIBER VI. CAP. II.

sendi posse nisi iam aliunde constaret, in aperto ponerent quae dicta sunt ad V, 22, a coli. ann. crit. ad II, I, 3. II, 22, 8 et Schaef. ad Greg. Cor. P. I 52 sq. In eadem loquendi formula aedilitum vide verbum substantivum II, 3, I Zνα καὶ τα βασίλεια χiu Toυ Πρ αν. III, 25, I rνα καὶ τα βασίλεια - r. Ili, 25, 2 ινα το βασσεtou M. III, 25, II τα βασιλεια των καΠαγγαιων OmiSSum vidimus I, II, 6 ου τα τῶν βασσεια. Duplex ὴν Si positum ESSet , non magis offenderet quam in his l. V ,. 2s , 5 - ινσ

G. υπεμυλεξάνδρουJ HSic iam locutus fuit auctor in praestationes . 23, quum a ii soleant dicere oὶ χει, i D ε αν Που ξυγγ ubi MVTe ut ipse Strabo XI, p. 5Π8. Gronos. Ouid de talibus tenendum εit, hodie veh non monitus quisque scit. Tu vide Mai h. Gr. Gr.

674쪽

C. IIL TE: δὲ ξυμπαντα αυτυ παρεσκευαστοJ Eandem rem tangens Arrianus IIist. Ind. XVIII, I sq. Abi cerceoc γαρ. ἐπειδὴ

Qt αυτo I ,s, 6. Sic ci Tnic male edebatur pro etῆc I, 25, Io. De frequenti usu particulae quae est αυ vide ania, ad V, 2s, d. ξυμβαλλεινJ Ed. Basil. ξυυβαλειν. Minus apte. Cf. V, 5, 3στα δὲ Bακτρίου; ξυμβάλλειν τtu IΠαραπαμισί,3 Cρει. AC Semper in talibus insinitivo s. participio praesentis opus Psse res QSt notisSima. Inde dixit Arrianus VI, 2o, 2 ιναπερ ἐσχίζ ego O noTαμο .

675쪽

LIBER VI. CAP. II. III.

676쪽

25o ARRIANI EXPED. ALEXANDRI

I, Ib, I. I, Is,si. I, 23, 3. II, 22, 6. IV, 2I, 2. VI, ct, s. VI, Is, d, et quae simillima sunt I, IS, a οσοι γε ποοσDλεξ

677쪽

LIBER VI. CAP. III. IV.

De significatione particulae γε in formula rect3 γε ὴμέρα vide

678쪽

252AI UIANI EXPED. ALEXANDRI

tum de hac expeditionis parte Arrianus narrat in Indicis c. XIX,. 8.d. Aesethc ae coc Ed. Basil. αυτ c di . si Si omnia sana Sunt, negligentius hoc capite scripsit Arrianus. Supra enim secl. 3 dicit: τόσ δ' επλει κατὰ τον V εἰσπην ποταμον. Mox secl. a iterum incipit αυτὴc j ω; ἐπὶ τ)ην Mαλλων γ)ῆν σ τουδli επλει; quod ossendit. Intelligitur tamen quid velit auctor. Dicit enim: Alexander navigabat in Hydaspe et subjiciebat accolas; navigabat autemeeIerius, quia XIallos et Oxydracas proelium parare audiverat. Schmied. Sana omnia sunt. Sed Arrianum paulo negligentius h. l. iunxisse en unciata libere confiteor. Nec tamen hic unicus QSt Iocus ubi negligentiae reum videmus Arrianum. Cf. I, II, 3 αυὶδ σδὲ ἐπὶ Σάρδεων προυχωοεt et q. d Dλέξανδρ o c δὲ κατεσTραTO-

679쪽

Denu. Neuter bene. Sed ne multis morer, Copulam καὶ uncis inclusi, tanquam mala manu in Sertam, et vertor miles Berο vel ex eo Bero loco, unde Secundet Dice C SSein PromODil , quiniο cie Per-Benit cid miliassecte et Acesincte consuentes. Schmie . Nonne mecum miraris Schmiederum qui summo studio Arrianeae narrationi

caliginem offuderiti Vulcanius verum vidit. Nec, puto, Schmie-derus in hoc loco offensurus fuisset, si Arrianus scripsisset: ενυερδε ίρMityeic τό σευτερον πέμπτ3 ημερα αφίκετο, ut I, I, I ενθεν δεOρι ηθεισ εκ Ty-ἐσβάλλει ἐζ et M Loιωτίαν. I, II, et A/θεν δὲ ε'ὶ τόν 'I ρον ἀφικό&ενοβ διαβαfνει καὶ τὴν ' ρον ευ τε υσ. Sed Si pro participio tempore uti voluit finito Arrianus, nonne tum in initio secundi enunciati καί poneretur necesse erati Velut Si I, , et Pro o(Wιηθεισ Scribere voluit ωρμrioli, tota orationis Series ita Erat Conformanda: ερθεν σὲ ωρυηθη καὶ ἐκ τy ημερα ἐσβάλλει. Id tamen monendum est, in hac verborum conjunctiοne alias ubique

680쪽

εσ τοσονδε δ ααδ του ρου κτυπOσ mTEiχεν, ψυστε επε- reperiri participium in initio enuntiati positum. Vide locos ad III, 2d, 6 citatos et, si pluribus exemplis opus videatur, Hist. Ind. XXI, d. XXII, d. XXIV, I. XXVII, 3. I. XXIX, I. d. I. XXXII, s. XXXVIII, 5. I. XXXIX, I. 3. I. XLI, 2 cet.

. Dee δὲ ξυμβαλλoυσινJ 1ssediam vocem male omiSit ed. BaS. Mox pro diναι omnes edd. Praeter Basil. Vide, si tanti QSt, SpitZn. proSod. P. IS, 2, d. - Ceterum obverSatus esse potest hic locus Suidae cum scribebat s. v. δινησασ' 'Acetανoc' διναί τέ

solo ex Florentinis (etsi et Augustano idem notarit vulcanius) legitur ; tum si addatur usus latinae vocis Frmua, prout ea Latinοs uti docuit Pater meus ad Liv. XXIII, 25, quae huic noStro re-SPondet, credo et Persuadebuntur alii. Eleganter βεβαιoiiγια hanc