장음표시 사용
691쪽
Vulcanius. Secuti sunt Blancardus, Gronovius, Raphelius, Bor-heckius. ,, In Indicis I, II (imo IS, G, etiamnum legitur IIείθων. Diodorus scribit Πίθων. Iustinus XIII, a Pithon, Agenoris filius. Schmiec. Apud Phot. Bibl. p. 6s, a, EeLL. nunc editum videmus Tmων. In codd. tamen hoc nomen modo Πείθων, modo Πίθων, modo IVθων scriptum exstat. Sic quoque apud Diodor. Sicul. XVIII, 3 et XVIII, 3s pro vulg. Πυθωνι in aliis codd. est IIίθω
6. Dλεξανδρoc cc ἐπὶ - πολιν ηγενJ Nolui hoc Ioco cum Schmiedero soli codici F. obsecuto scribere 'Mλέξανδροc ἐπὶ πολιν γεν. Quod dedi, exhibent edd. vett. Cum quattuor reliquis codd. Gronovii. Similiter dixit III, IS, Id Dλέξανδρoc δε γιγεν ιυσἐπὶ τον ποταμον. V, II, 2 λαυνον c ἐπὶ τον Πῶρoν. Et si quis obiiciat, propter praegressum Dλέξανδρoc a mala manu facile potuisse addi cc ut ex ultima syllaba se ortum (c . III, 28, 5 VII,s, il), quid impedit quominus e contrario particulam cDc eandem illam ob causam male omissam statuamus ' Similia multa notavimus ut alibi, ita in ann. ad I, ET, G. II, II, Id. III, 15, 16. IV, 28, I Cet. 8. ἐν τῆ uiro eo PyJ ,, ocreotyri est cum levia Certunt cedentes.
692쪽
II. ἐγκαταλα/αβανοι ενοι α τέθνησκονJ Non minus recte haberet si scriptum legeremus ἐγκαταDμηθεντεc ἀπέθανον. Similiter variata vide tempora in his l. I, II, Io ἐπέπλ εον - προκαλεῖν ἔσναυμαχίαν β λ' ί ζοντ εσ et I, II, Id πέντε σε αυτων εἰσ ἔπλευ
σαν - ἐλπίσαντεσ καταλήψεσθαι.
693쪽
τον ἷππαρχηνJ Edd. vett. cum pluribus codd. Gronovii Iππαρ- χoντα. HIIS. unUS atque item Cod. Aug. apud Vulcanium taπαρχον. Sed manus Arriani spectatur in cod. Opi. Iππαρχην. GrOnου. Id quidem non dixerim, Arriani manum in sola forma Iππαρχησspectari. Utitur enim in substantivis a verbo αρχειν deductis utraque forma, ita tamen ut in aliis formam in oc, in aliis formamin etic praevaluisse concedendum Sit. Sic habeS ιππαρχoc I, 25, d.
Iππαρχησ III, 6, s. III, 2 , 6. IV, 2 , I. V, 18, d. Sic legitur forma I, 22, s. VII, 25, II. 36, II. VII, Id, I8. Formam ναυαρχoc habemus I, IS, 8. II, 2θ, Id. III. 5, 6. VI, 2, 6. His t. Ind. XVIII, Io. ναυα νησ V, I S, d. Tαξίαρχoc II. - Π, IG, II. VII, O, II. Deinde ubique reperi formam lλαρχησ, ut I, I 2, II. II, I, 5. II, s, 6. II, IS , II. III, s, T. II. III, II, II bis, et multis aliis locis. Sic Moμαρχησ III, 5, 3. 5. V, 8, d. V, II, 5. V, I S, d. VI, Id, I. VI, Id, I. VI, 2 , Io. Sic Toξαρχησ I, 8, T. I, 22, s. V, Id, I.
χη: c. XIII. simili. Sed τρήραρχoc Ilist. Ind. XVIII, 3. s. φρoυρ- αρχoc I, II, 3. II, I, s. III, 16, Id. IV, Isi, et his et alibi. Ne que vidi qui dixerit tmχνηc, υπαρχrio, sim m. Sed haec de
Arriano. Qui plura cupit, is adeat Blomf. ad Aeschyl. Sept. c. Theb. v. 828. Reifig. Comm. criti. ad Oed. Col. P. ZM. Baehr. ad Plui. Philop. c. VII. Popp. ad xenoph. Cyrop. II, I, 22. Boeculi. de Oecon. Athenai. t. II, P. III, not. Schaef.
App. ad Demosth. t. I, p. 35θ. Goeli. ad Thucyd. IV, d. d. αἷ Uti s πολλαὶJ - ησανJ Vocem quam uncis vides inclusam,
694쪽
Schmi ederiis ex auctoritate codicis F. e textu removit. Quid est Butem quod hanc vocem Suspectum reddati Similiter dixit V, 6, ID OGof πολλοὶ ποταμοὶ - κδιδουσιν. Idem codex eadem voce Caret Hist. Ind. V, 2 καὶ αλλων πολλων ποταμων, ubi, si quid video, optime habet vulvata. - Supra ed. BaSil. 'EDITUγνάνoιε.
κατὰ σπουδ)ην Sic scripsit quoque III, 2s, II περάσαστον 'oT ZOν γε κατα σπουδην. Longe frequentior est apud Arrianum dativus et obdj adverbii loco positus, de quo et similibus vide Ann. ad II, I, II.
695쪽
nes obequilondo 'ciebat. Et haud inepte quidem. Sed vulgata
scriptura hanc interpretationem non admittit. Unde e coniectura mea ScripSi κυκλουσ παριππευων. Atque egregie firmat hanc
meam emendationem ipse Arrianus, qui Scripsit V, I6, 2 αλλὰ ἐζ
696쪽
του; ἐλεφαντασ - κατειλήθ αν, ubi ed. Las. eiusdem erroris auctorem vidimuS. πρωτα μεν sogνJ etola turn ευσινJ Particulum oti P primus inge- ruit Schmiederus e cod. F. Ignorant eam edit. veti. et reli. Codd.Grono vii. Unde non dubitavimus eam uncis includere ut valde suspectam. Ac voluit fortasse librarius GUM Tola Iunευσεν, quamquam neque hoc ita comparatum Censeo, Ut vulgatae Scripturaestatim anteferatur. Nam in similibus locutionibus Arrianus ubique dativum nudum posuit. Cf. I, 5, 2s Tα Tε γαρ ορη - καTEUOM πολλοῖσ Iππευσι. II, II, a εκατον ν σὶ καὶεσχον. VI, 2θ, 6 ταισTOtακOMTOPOIσ Tε καὶ ημtoλιι υσ υπεοβαλων. Aliter habent quae Ie
697쪽
εῖχοντο - οἷ δὲ κατα τὰ τείχxi - υπεοβάντε ἐc Trii' ἀγοραν δρόμhi ἐφεροντο. Sunt igitur qui per muros in urbem pervesnere iis quasi oppositi qui una cum Alexandro per Porlαm Permi GClctm irruperant.
698쪽
I. Λεοννατοri Ita scriptum atque notatum ubique vidimus hoc nomen apud Arrianum. Et sic quoque Pliat. vit. Alex. C. XL. Eumen. c. III. Athen. XII, p. 5as, D. Apud Diodorum modo Scriptum reperi Aεοννατoc, ut XVI, sa coli. ann. ad VI, 28, 6, modo Λεοννατoc, ut XVII, 3 . Ioa: quamquam etiam hic ed. tias. et cod. Reg. I praebent Λεοννατο; et vulgo Iegebatur Aεοναroc.
In Anecdd. Graec. p. I 8, 26 Beukerus intactum reliquit quod ibi est εονατoc; idem ille vero dedit apud Phot. Bibl. P. 6s, a
699쪽
, Toυτων γε ἐσακονTι νTωνJ Ed. BaS. τουτων, quod ferri nequit. Vide anti. ad I, IS, A et IV, 8, 8. - Mox eadem Ed. προσκε χωσμένων. II. ἔγνω δ'οτιJ Ed. Bas. ἔγxω διότt. Voluit Sine dubio, ort. verbis paulo Supra positis riu 'Aλεξανδρoc omneS codd.Gronovii addunt participium is h. Gro novius ad h. l. : HOuaSi rem peteret idem, inquit, quod de Alexandro dixit I, IS xl. Id. I δῆλοc γαρ των τε oriati su et J λαμπροτητι καὶ τ3 6εραπείρ, ipSis plane iisdem verbis, ut inde iacilius ignoscas editoribus violente omittentibus, quod assequi nοn poterant. Nam quid est quod his addunt onines prorsus, quoS vidi, codices Mssti voculam tabi etsi Vulcanius ex V. C. non notavit; ego certe dico a me in omnibus antiquis libris reperiam. Quam etsi pro non ingrata Arriano per
pleonasmum loquutione tueri POSSimus, tum Sane videtur manifestius etiam ex Graeci Smi more exprimere mentem voluisse appo
καὶ δῆλον είναι ἐπ αυτω μεταγιγνωσκοντα. Indi c. c. ga ret Toc δὲ δῆλoc riν μεγαλω νμι βεβλημ euo attuli haec Gro novit verba, quamquam ad defendendam codicum scripturam nihil conferunt, ut magnam mireris Gro novit rerum grammaticarum scientiam. Arrianum participium is , addidisse parum mihi verisimile est. Sed hoc constat, scriptores labentis Graecitatis passim tali circumlocutione usos esse. Vide Achiil. Tat. P. II2, Iac. οποι 'or pu is et M OMIE . Philos in Heroi c. P. Ido, Bois s. neo Toυ Παλαμridotac docu tatu OUIIosησαν ουσαι. Arist. PhySiοgn. in init. συκ εἰσὶν αυχαὶ κ α, ἐαυτ obcuncto tac o σαι. Vide Dor v. ad Charit. p. 2SG. Loisson. ad Eu-