De expeditione Alexandri libri septem recensuit et annotationibus maximam partem criticis tum aliorum selectis tum suis instruxit Io Ern. Ellendt

701쪽

LIBER VI. CAP. IX. X.

nus ab Homero, qui Iliad. XXII, 3ba sq. Hectorem induxit haec

C. x. ΠευκεστασJ IIaec constans ost huius nominis forma apud Arrianum. Diodoro placuit forma IIευάστησ, ut XVII, Os. XVIII, as cet. Eadem sorma qua Arrianus, usus QSt Plui. vit. Alex. c. LXIII cet. Neque aliter dixerunt Curtius IX, 5, Ia et Plin. His t. nat. XXXIV , 8. Vide quae de sormis nενίdric et nεν ἀασ monuimus ad III, 5, I. In initio huius capitis de meo

702쪽

2 6 ANNIANI EXPED. ALEXANDNI

υ ' h τον Παστον ἔπεσεν εἰσ τό γoνυ. Uter horum verum tradidi it Plutarchus quidem litem non dirimit. Vide vit. Alex. c. LXIII cIστε τυν θωρακα διακοψαν ἐμ Παγχiναι Totc περὶ τόν μαστον ἰστέο/c. Cf. Plut. de fort. Alex. II, p. 326, ReiSh. oυ τοῖσπερὶ τον /Γιαστόν ἐνερεισθέντoc OGTέοι; καὶ καTαπαγένTO . a. et 'Iλίου ἀσπίδα προ αυτουJ Edd. veit. et plureS codd.Grono vii 'eoc αυZoυ εἷχε. HVe Ibum poStremum nulli bono inservit. An scilicet non id satis includitur in υπερσχών ' Et sane ab Optimo ignoratur, idque recte. Dependet enim omnis oratio a Sequenti βαλλονται. Sed et praeterea duo Mssii προ αυτόν, unde vera est optimi codicis Scriptura noο αυτου, quam et notavii ex Augustano Vulcanius. Quin et ex sequentibus καὶ Λεοννάτoc εlστὰ β ιὶ βατερα, quod, oro, latine versum est, Leonniatus elliam ictus effemiehcit. Manifestior sane, licet paulo diffusior, Facius: Polladis Sculo siveriniecto, OPPοsitu quoque sui cοrporis ob irruentibus telia regem Protegebcti. Leοnnctius quoque taleri justis Benientes icitiaeaecipiebcti. Sententia est: Interim Peuces icta propinquαηε cODI εο, et obdentο Orile eum Sculo Pαlictilis Iliaciae, citque elicim Leon-nctius eae ctilerct Porte (Sc. ei Se adiungens) titerque Bulneriatur. Gronov. verum sine dubio vidit Gronovius. Ut autem constructio paulo Concinnior fierest, Comma posuimus ante oυroι di pro puncto maiusculo in edd. vulgg. poSilo. Similem orationis colorem video

703쪽

LIBER VI. CAP. X.

ου ξυν νόω κινδυνευωνJ Vulcanius e qui Se temerctreto periculo obiecerol. Recte. Mallem tamen: qui sine consilio Se obiecercti Periculo. Cf. III, IS, Is ουδ' ἰυοὶ δοκει ξυμ νυ δυασαι, ubi vide plura exempla allata. Ceterum animadverte formam non contraciam quae est i/όφ. Cuius nullum praeter hoc ex Arriano afferre POSSum exemplum. Contractam sormam habes I, I, s. I, 23, 2.

I, d, I. V, 23, Io. VII, II, 3. Neque, Si haec sola forma apud

Arrianum exstaret Ionicae dialecti, Cunctatus essem Cam mutare

Num tu autem sollicitabis eam perlectis quae dicta sunt in Praef. t. I, p. XLIX coli. ann. ad II, 2o, I. II, 2d, 6. Formam eo uVI, I S, s eandem ob cauSam Servavi. - ἐμ αμοροισ ἐψιηχανωντοJ ,, in duosis rebus, ut fieri solet in huiusmodi rerum dis ficultate, ubi consilium ex tempore Capiendum et Primo quoque obvio utendum N ML Particulae quae est tDc usum illustravit Erueo. ad Xenoph. Anab. IV, 3, 3o

704쪽

2 8 ARRIANI EXPED. ALEXANDRI

e muro, omnino etiam Scribendum fuit κατα του τείχουc. Sed verti potest circα εαm muri yctylem. Bene. Vide ann. ad III, IS, II et VI, P, Z. - Infra Ed. LaS. αμφ αUTis. 8. εμ ολ oUσ παρηὶεσανJ IIanc Scripturam debemus ed. Basileensi, quam Solam Veram habeamus. Vulcanio, qui dederat ετ ολίγου παριεσαν, recentiorum editorum nemo oblocutus est. At quomodo sibi explicuerint particulam Eri, quomodo παρίεσαν - Vertunt: nonnullos Prαelerect tali Omiserunt. Sed quid id est i Isocpotius videtur dicere voluisse Arrianus: Interect i ero Olii , POricte Beelibus distiliis in lirheni singuli prue prodierunt. Nimirum cum Porta nondum Iate pateret, nec multi, nec simul plures in urbem poterant irrumpere. Tre Obγoυc dictum puto Pro h ι ολ ωπ h. e.

Plinio (VII, 3 3 hic medicus audit Critobulus. ., In qua tamen re minus mirari oportet, quum sic et Pythodemus archon citatus in principio huius historiae svid. ad. I, I, I. E.), ab aliis dicatur Pythodorus. Grοηου. Vide ann. ad II, II, Id et II, 2d, 12 τό γενoc Dσκλrimi ηνJ, Edd. vett. cum quattuor Codd. To γένοστων ' σκόληπιαδῶν. Vulcanius in V. C. reperiebat Toυ γένουσ των ' σκόληπιαδωρ. Quod dedimus cum Schmiedero, Suppeditavit cod.

705쪽

Schmi ederiis ex auctoritate codicis F. secundam vocem OmiSit. Quam ob cauSam, ignoro. Voce ἔφεξ ic Arrianus Crebro uSus est,

ut IV, 12, 2. IV, 18, II. VII, d, Io. Tact. c. XVL - Supra

706쪽

28θARRIANI EXPED. ALEXANDRI

6. A-ίκα εν 'Oξυδρακαto J ,,Vox prima quid boni ad hanc periodum apportet, nullus video. Nempe destinguendum ita: εἰ ηαυσεται αυτίκα. 'Oξυδράσιc Grοηου. Qua Gronovit annotatione*lentio praetermissa Raphelius recte: primum. Peculiarem habet hoc adverbium usum a nobis quoque ex multis Xenophontis exemplis deprehensum. Is autem est, uti diligentissimus Stephanus iam annotavit, quum nobis ad eius quod diximus confirmationem, in promptu esse exemplum docere volumus, atque adeo id proferimus: q. d. Ne longe ctbecim; ne longe eaeemPlα γε- tom. Ita Xenoph. de Laced. Rep. init. I, 3) αυῖα α γαο περὶ τεκνοποιιαc , icim primum quod liberοrum PrοCrectitonem Ollinet. Eodem sensu ευθυc usurpatur Arriano DiSSert. Epici. II, II ευθυc rotic de obc Πλατων μέν κ. τ. λ. Atque ipsum αυτίκα in Tact. c. a fimo e. III αυτίκα τῶν πεζων η οπλισισ). c. Id. (imo C. XIII αυτίκα ἐπὶ Tν λοχω - υπεθε Γιεθα). Polybius pro eo dicit εύθεωc VI, 5o et XII, 3 Adde Xenoph. Cyrop. I, 6, s α ,α δήπoυ οIσθα. Oecon .. XIX, IS αυτίκα αμπελοc - διδάσκει. Ael. vv. hh. II, 25αυτίκα γουν Σωκράτησ ἐν ταυτy ἐγένετο. Cf. Rulinii. ad Tim. p. 56. Eoen. ad Greg. Cor. P. dI6. - De usu Pronominis s. articuli in formula To δε ην vid. ann. ad. VI, 26, 2. I. παρα των 'OξυδρακωνJ Edd. 'Oξυδράκων.

s. 'eoc 'APβxiλotc γενέσθιGJ HAn hoc loco in iteratione eiusdem verbi tantum decus est, ut libenter id videant, quum aliis in locis id corruperintl Ipsi consulant. Vox γενέσθαι non est in limo

707쪽

codice, qua nequaquam egemus Cronoue. Cum Gro novius non viderit h. l. verbum γενέσθαι omnino necessarium esse, nihil sane eum videre potuisse facile quis coniiciat. Nonne meminerat quod Statim Sequebatur Triν εν Σαλαμῖῖνι γ εν ο μ έν ην Πάχην - οτι ἐγένετο - I Sed omnes eiusmodi errores orti sunt ex nimio studio Servandi lectiones a cod. F. suppeditatas. Schmi ederias quidem hoc loco non ausus est vulgatam mutare. - Mox ed. BaSil.

mus de urbiI Tαρσoc variante numero ad II, d, T. - Infra edd.omnes προσ Γρανικω, de qua forma vid. ann. ad IV, S, II. Io. προσ τῶ ποτα ἐω Boυμ ood P J Edd. vett. Boυμηλhi. Vulcanius Q V. C. notavit Boυuoλω , quod iam accedit propius ad eam Scripturam quae nobis in textum recepta Draeeunte Schmiedero. Vide an n. ad III, 8, II. Ceterum oetis, Leto saepissime in codicibus confusa reperiri discas e BaStii comm . palaeogr. poSt Greg.

Cor. p. 222 et Ia . αλλα κω κη μεγάλη J Ita ed. Bas., i ta omnes quos inspexit codices Gronovius, ita denique V. C. Vulcanii. Unde non Potest dubitari quin particula OD, quam Primus in Seruit ante Ate; Πλη V ID

708쪽

282 ARRIANI EXPED. ALEXANDRI.

Canius recepitque etiam Vulcanius, cum Gronovio Sit delenda.Nihil enim valere puto auctoritatem Strabonis qui I. XVI, p. 33d,

dixerat, εν δε τῆ Dσσυρια ἐστὶ Γαυγά,αηλα κωμη.ψιοὶ δοκεῖJ Simile huic frustra quaesivi apud Arrianum exemplum. Aut enim, quod frequentissimum QSt, παρενθετικῶσ ei

dicitur doκειν δ' εμοιγε, ut III, Io, G. VII, Is, 1 Hist. Ind. III, Io cet. , et co g uoι doκεῖ ut VII, IO, II, et l/χοὶ δε δοκεῖ, ut VI, Is, Io, aut pendet reliqua enunciati pars a verbo δοκεῖ, ut V, I, 2. V, 8, I. VI, II, II. Ilist. Ind. x, Io cet. Attamen

vero mutare quidquam ii. I. non venit mihi in mentem. Cf. Lucian. Piscat. c. 3I αλλὰ, μοὶ δοκεῖ. Philopsevd. c. 25 δ Πλουτων , μoὶdoκεῖ, et quae larga manu adspersit exempla diligentissimus FritZSchius Ou. Lucc. p. 25 sq. Coll. Schaef. ad DemoSth. t. I, P. 66 et Siebel. ad Pausan. I, d, 3. II, Id, 2. I2. Tων υπερασπισάντων ἐν τω κινδυνoa AλεξάνδρουJ Sic de meo dedi pro vulgato Dλεξάνδρω. Vide infra VI, II, Id καὶ υπερασπι- σαι κεισα oυ et VI, 28, 6 τον ' λεξάνδρου υπερασπίσαντα, ubi huius Constructionis rationem dedimus. - Nox ed. Basil. II. βληθῆναι βελειJ H Abest verbum ab Optimo. Et quidem id satis intelligitur sub verbo πλ)ηγεντα, ut ex eo extrahatur id quod soIet per βέλoc fieri. Grοηουius. His Grοnovit permotus Schmie-deriis verbum βληθ=ῆναι statim abiecit. Sed haec ellipsis durior Est, quum ut ferri pοSSit. Tu confer II, 23, 8 βλ)ηθεὶc λογχy ἀποθνησκει αυτoυ. II, 2I, 3 αυτόσ δε βάλλεται καταπελτ3 dm Tric ὰσπι -δoc διαμπὰξ καὶ τoυ ώωρακοσ ἐσ Thu muOV. TαUrην μον ν Triν πληγ/ην πλrio iῆναιJ Similes plures asserre possum ex Arriano loquendi formulas, ut I, 6, Is φυλακὰσ φυλατ-

709쪽

LIBER VI. CAP. XI.

710쪽

28a ARRIANI EXPED. ALEXANDRI

e itim eae ctequο digni hctheri nidebantur illo honore. Similiter dixit Mola II, Id, id et Oc Moν V, 6, II. Cf. quae accuratissime de hae loquendi formula disseruit Hemsterii. ad Lucian. t. I, p. 2ys,

υλιγων foβοc, ut Himer. Orat. II, p. 3 o τον ἐκ τoυ θανάτου φόβον. 5. 'OZαμῶν τε - τοτε δ' ἐδοκουν να/J Fuit cum particulam δε ct textu remotam vellem. Nunc tamen nihil moveo. Constructionem Paulo Perversiorem recte iam expedivit Schmiederus. Nimirum verba ita sunt coniungenda: τοτε δὲ ε οκουν τε εἷναι ἐν Πέσω 'OTα- Πῶ)ν ὰOαβάit sν καὶ ε φαίνετο. Simile quid asserri potest ex Demosth. ora L Midian. p. 5 i5, Reis . Diirco tu τουτων ἐχόντων οσα μεν ουρηαο ἐ/aoυ προσ/ῆκε φυλαχθῆναι. ubi vide Evilm. in Indi c. P. ISO. Ceterum particulam adversativam pluribus verbis postponi docue

라틴어 텍스트