장음표시 사용
731쪽
LIBER VI. CAP. XVII. XVIII. l aos
καὶ τ/ην λ υραν εργα εσθαι' καὶ ἐπανε λυον οι πολλοὶ
732쪽
sileenSi ἐύ ποταμο υσ, absque cyt s. Non tamen id ex suo V. O. advertit Vulcanius S Gronoi . Vocem deso primus inseruit Vulcanius, et Suo iure, opinor: quamquam, num e vetere Codice eam deSum Serit, an de suo adiecerit, ignoro. Secuti eum sunt omnes ediores recentiores. Quomodo enim, nisi tale quid praecesserat, in Sequentibus poni potuit EQ ουτοι ὰμ γοτ ερ οι -' Ne quis vero quod omnium codicum Florentinorum vestigia dereliquimus, temeritatis nos incuset, is meminerit, non in omnibus obsequendum eSse codicibus, cum Lx aliis sane quam plurimis indiciis constet OmneS, qui ad nos pervenerint, libros manu Pxaratos haud raro corruptae scripturae Hsse auctores. Id quod sustus demonstravimus in Praef. ad i. I, p. XL sq. Ceterum in memoriam redeat, quae de Indo fluvio narravit Arrianus V, 2, i 2 1ca orι δίστο/ιοσ ἐσέινυ 'Iνδο , καὶ αὶ ἐκβολαὶ cruroo ce M POT εραι τενι γωἀεισ καθ coto tig πέντε του ' σTeOU. νεωσ6Lκoυc InoiεtJ Ihi AleTonder pol lum et neti cilici eaesii vitisSit. Graecis in talibus impersectum usitatissimum. Cf. IV, 3 s,
ide inter alia I, I , 5. I, IS, 6. II, d, T. IV, d, 2. VI, 12, 12-
733쪽
et quod plane geminum est II, Is, Io ori ἀπορώτερα τὰ τῆσ noλι-oρκία ἐφαίνετo. Plura cupientem relego ad ea quae dixi in annotat. ad I, II, ID.
s. ρυστε ἐπονησανJ Sic edd. vett. et quattuor codd. Gronovii. ἐπεπονηκεισαν cοd. F. Quod tantum abest ut rectius habeat, ut omnino non possit defendi. Neque Schmied erus ausus est vulgatam mutare. Si exemplis opus est, vide haec simillima. I, I, ISMστε ουκ βδε αντο. III, IS, I 2 ωστε - ὴναγκάσθησαν. IV, 1, 6ωστε ξυναnsir=ησαν. VI, d, s ωστε - ἐπέστ=ησαν. V, si, si oecnoλλά; μεν ηονῆσαι τ ῶν νεων. Librarius, qui pluSquamperfectum in trudere volebat. fortasse habebat in mente talia qnalia leguntur in Indicis e. XXIII, 8, τῶν νεῶν δσαι πεπονήκεσαν - , ἐπε -
734쪽
cordiam notatam vidi ad Xenoph. Cyropaed. V, I, 6. Cf. quοque ann. ad 1, 2 , d.
735쪽
C. XIX. το πάθη3ια γιγνεταιJ Edd. vett. Cum quattuor codd.Gronovii ἐπιγίγνεται. HOptimus γιγνεται. Et videtur inter haec duo discrimen statuere, quasi ἐπιγινεσθm mallet uSurpare de eo, quod ex alto descendit, ut de pluvia, vento et procella vidimus Eupra V, 12, 5, non ita γιγνεσθαι - GTOROB. Ex Parte vera est haec Gronovit observatio. Nimirum γίγνεσθαι, Significat universe omnia qucte furit, raccidunt. Verbum Omγίγνεσθαι, ε ei Denire de iis potissimum dicitur quue Subito, nec vinctio sunt, ut V. C. denοcle irrumpente I, 2, I2. II, II, de hoεlibtis impetum jocientibus IV, 2d, s. VI, T, 2 cet. ; de tientis obortis Xenoph. Idist. Gr. V, d. II coli. ann. ad Arr. V, 12, 5. Unde Schmied erus annotatione Gronovit non intellecta multupi sallitur Scribens: HSomniat Gro- novius, si Emγίγνεσθαι Bb Arriano putat usurpari de eo, quod ex alto descendit, ut de Pluvia, vento, procella; non item γίγνεσθαι. Obstant loca multa, ex. c. IV, 2d, s. III, Id, Io. V, 1s, 2.3isi Optimus codex aliam (Sic l) lectionem Praeferret, Satis Commodum etiam esset O πιγίγνεται i. e. StiperBenil Nam non negat Gro novius ymγίγνεσθαι etiam de aliis, dici POSSE Nae Si ei Deliiunt, negat tantum hoc loco apte dici illud verbum de receSSui nictriS Nec mihi verisimile est, Arriano h. l. verbo compoSito USum PSSe. Nagrat enim simpliciter, cum Alexander ad mare pervenisset ibi que in statione esset, este tit mctre recederet. Hoc eSt Tonάori ια γίγνεται μεγάλησ θαλασσησ) η ἀμ recuri si plane ut dixit I, O, S ai IIλαταιέων ἀλωσισ oυ μέγα πάθ=ηΠα ἐγένετo. Alia iam res esset, si Arrianus Scripsisset ἐνταυώα δὲ ορμισάντων - άsan-ιc ἐπιγίγνύαι. Hic enim ut recte dici potest ὴ αμι--ισ γίγν εται, ita etiam non habet quod offendat ri psιττωτιζ ἐ-γίγ ν ετ α ι. Qua posteriore locutione iudicaretur, recessum matris insperctfο Maced nibus advenientibus accidisse. Id quod cum additum est nomen Sive ro πάθη)μ α , Sive aliud quidpiam, Arrianus indicare voluisse n an poteSt. Mi piae risτισJ Utraque forma usus est Arrianus ὰνάπ-ic et nostic: ita tamen ut soli breviori formae loeum concesserit in libro
de Expeditione Alexandri ui h. L, ita VI, 22, Io: longiorem autem
736쪽
g καὶ ουδεν χαλεπόν παθουσαι επλεον αυθισ' οσαι δε ενformam aeque atque breviorem usurpavit in Indicis. Vide αseretoricXXI, 3. ανα rcoric XXII, 8. XXIX, 2. XXX, 8. XXXVII, 5.
aliud exprimit interpres. Grοηου. Vide ad VI, 25, I2. - Mox omnes edd. μετεωριζorro, omisSo augmentο. Vitium propagatum est ab editore Basileensi neque a recentioribus editoribus, ut par erat, animadverSum. Similem ed, Basil. errorem notavimus ad
II, 22, 2.3. Oσαc uὲν-- εδρα ζ κατέλαβενJ Male vexarunt hunc locum editores veteres. In ed. BaSil. Iegitur ῖσαtc μεν δὴ - έἀραιασκατέλαβor. Ouae Scriptura quamquam aperte falsa eSt, tamen nescio qua mala cruce agitatus vulcanius Scripserit 6σαι μὲν δη - εδραίωσ κατέλαβον. Verum atque genuinum clare exhibent omnes codd. Gronovit et V. C. Vulcanii, nisi quod in quattuor codd.Gronovit minus recte Scriptum est κατελαβον Pro κατέλαβεν. Singularem enim solum posse defendi quisque viderit, quippe re ferendum ad substantivum quod praeceSSit To υἀωρ. d. ξυμπεσουσαι ἐζ αλλήλασJ Sic cod. F. et ex eo Schmiederus. ἔμπεσoυσαι α αλληλα; edd. vett. cum reliquis codd. Gronovit. Quae
737쪽
3, a m c qii συ,απιmεχν ἀλληλαιc - εἰκ)ῆ πλεουσα;. Ex quo loco iamiam apparet proprie dici de iis quoe colliduntur, (cL Curt. IV, 2, Iet lum inhorrescens more. fvoltis ciere et inter ge rictDissict COR-- licere), pro quo Scripsit VI, 5,5 coc - συο περιηεσουσασ ἀλλ/ηλαιe- cree PGαρῆναι. Inde etiam Appianus Beli. civv. I, 5 de hostibus mctrius Cοnserentibus dixit GDAιπεσοντεc ἐζ ἀλλήλουe et Arrianus III, is, a crντιμετωποι τοῖσ ἀμφ κλεξανδρον ξυ απεσoντεσ. III, 28, sπρὶν Σατιβαρζάν=ην ξυμπεσοντα ' ιγυιυ - ὰπoθανεῖν.5. τὴν πλουν τύν ἰπὶ θαλασσανJ Edd. veit. cum quattuor codio Grono vii τὴν πλουν τόν ε; et iν θάλατταν. Minus apte, quamquam non aSSenitor Gro novio ad h. l. monenti: Mitte et caute, ut varietas orationis existeret, quum mox sequatur traoλrii' την ἔσ την λασσαν . Primum enim articulum ante θάλασσαν in edd. vulg. in Sertum esse nemo mirabitur perlectis quae diximus in ann. ad I, IS, I5. Deinde autem ut infra praepositione la opus est, ita hοc loco praelaoSitionem ἐπι solam fere rectam censueriin, Si vera Sunt quae di Sputata sunt ad I, I, Id. Ac vide quomodo dixerit ArrianuS. I, 2I, 5 -ταπεμπει ἐπὶ θαλασσιαν. III, Is, II ἔπει ἀνται ἰηὶ θάλασσαν. VII, T, 2 κατέπλει κατὰ τόν Σύλα ν πoret,αδν' ω. ἐπὶ θαλασσαν.
738쪽
G. N παρεχοιJ Ed. Basil. εὶ παραει. Non ineste. . Tta riην ἐν τy θέσασσθJ Malim κ χιιυχην ) ἀη - . 'Vide ann. ad III, T, si et VII, Id, 6. Huc non traxerim ut geminum ex Hist. Ind. XI, O γεωργοί εἰσιν, ουτοι πλ)ηθεῖ πoλλoὶ hoMTεσ. s. καί ἰ πιθεσπιηκον υ υειJ QNequeo praeterire, in Optimo codice rurgus legi O υειν, atque etiam in lino reliquorum. Et mihi videtur tum suavis esse relatio ad superius ασκε , tum OStentatio magnifica Alexandri de titulo huius saerificii melius expri mendo. Gi OROD. Si omnes codices auctores existerent huius Scripturae, eam reCiperem. Nunc tamen tutius visum eSt, in Vulgata acquiescere. Neque Schmiedetus, id quod valde mireris, hοc Ioco lectionem a Codice F. commendatam probaVit. Io. την εξω ' διον θαλασσανJ Post ultimam vocem in duobus codd. Florentinis additum vidit Gronovius verbum λεγotro. Et reperisse etiam videtur id Vulcanius in codice vet. Stephani, cum in eius editione primum insertum sit. Cod. F. cum duobus aliis cόdd. Grono vii et edit Basil. recte omisit hoc verbum, ut a gloS- Satore additum qui constructionem enunciali non intellexit. Nimirum cog πεπαευκέναι est ut ricto orit. Similis glossae similem originem notavimus ad I, 8, 3. Quod ad verba Titu Leco 'Iνδων με λασσαν attinet, Gro novius bene monuit haec: HOuum interstretatur Vulcanius tit in Oceanum qui ultria Indos eal ηαυωαSδe Uic
739쪽
relur, videtur ita considerasse, quasi voces,' ἀῶν coniunxerit Et tali modo nunc ultra Indos navigatio Alexandri se extenderit Prout apud poetam eχlrct sicerct tellus. Sed non intelligit Arria-NNS, PonenS. Caeternum et quidem Incorum , quum eius ora ab diversis possideatur gentibus. 'Iν ων- separatim habes apud noStrum, Sicut etiam Triν εξω θάλασσαν (ut V, 5, I. VI, . 28, 8. E.). Gro novium rectam huius loci explicandi viam ingressium esse nemo diffitebitur. Sed accuratius scribere potuiSSet Arriatius in hunc fere modum: τὴν μεγάλην τ=ην σω 'Iνόων
II. ἐπὶ τῆ θυσιαJ γοει εαcrifcitim. In suum usum convertit hunc Iocum Ilemsterhiasius ad Xenoph. EpheS. p. 2Id, ed Loe. Ceterum minus distincte hanc rem narrat Diodor. Sic. XVII, Ioa
740쪽
Ierus ad Thucyd. t. II, p. dia. Cf. ad Arr. II, 26, 5.
in tali verborum coniunctione sic scribere potesti Nullus dubito Iocum laborare, Sed omnia me deserunt. Interim eas voces inclusi. s Schmied. Nimis cautel Vulgata tantum abest, ut Iaboret, ut vocibus illis quattuor omissis minus accurate Arrianus fuisset scripturus. Construe: δε τ ῶ κατάπυο τῆσ ἐκβολὴ T. '. mPίκετο, cum per ictuces fuminis nαυiacti et, Benil cet. Dixit enim Arrianus κατάπλυ τrjσ ἐκ βολ/ic Pro T. κ. Tot κατα την ἐκ βολὶiM TOU FOTαJYOU, quod habes in simili locutione VI, I, τον κατάπλουν τον κατέαTOUσ ποταμο υσ - ἐπινοουντα. Et quid erat quod Schmi ederiis in hac constructione offenderet, cum Paulo ante VI, 5, I sine offensione legisset haec, κατα Πουην τ)ῆσ χωραc notησάμενοσ -' Conferas Praeterea ann. ad III, 22, P. De genitivi paulo remotiore Ioco vide quae fuse disputavimus ad II, 2 , subi vellem adscripsissem haec Arriani l. I, 6, I 8 ώστε ουδεὶ σ απέθανεν εν τλι απο- χ υρήσει αυτ ιον. - Infra Pro ἔμβαλοντων malim scriptum huβαλ-