장음표시 사용
741쪽
λοντων. Cf. VII, 6, 5 πoται ν πλύ -ν ἔμβαλλοντ- ἐζ αυτην. Plat. Phaed. p. II3 , C καὶ χην λιμνην, )ir note P o 'orta res; hiβαλ- λων, Στυγα. Adde ann. ad VI, d, ' g. καὶ γαρ καὶ ἰχθυεσJ Tertiam vocem cum schmi edero dedimus e cod. F., hic, ut videtur, necesSariam. Et recte quoque vertit Vulcanius: nam et pisces mctrini liam in eo convicteoctritur. Verba iaθυεσ των απο θαλάσσηc ita Collocata Sunt, ut quae leguntur III, d, T τ ῶν α'o θαλάσσric άλων. των ἐν τῆἀε τῖ ὴΠετερα υαλάσσ J Sic omnes edd. ante Naphelium, in cuius editione nescio an ex typothetae errore pronomen Tij ε omissum est. Neque reposuit Schialederus. Abesse posse hoc pronomen ut per se iam patet, ita clarum sit ex his l. VII, I, 2 εστε ἐc Tiiν η'ιετέραν θάλασσαν Sed contra codices nolui quidquam moVere, Cum anceps Sit de hac re iudicium. 5. ιναπερJ Edd. ινα περ.6. την ἐnὶ τάδε του 'Iνδου ἐκβολ)ηνJ Ante ἐκβολην in edd. vett. legebatur vox 'ormoV, quam, quia nullus codd. Gronovit exhibet, cum Schmiedero eiecimus. Utramque scripturam ferri posse nemo
742쪽
videtur, dedit τα φρεατα τα α. se Satis praeceps Cοrrigendi genuS, ut Cum Mssti omnes legant τα αυτα τα α, quod Sane cum Optimo habent reliqui, licet Vulcanius ex vetere codice nihil notaverit, tu inde CogiteS non modo φρεατα , sed etiam contextui importes. Omnino ad scriptam lectionem propinquius QSt Tα υ yαTα Tα α, quam ipsam vocem non diu poAt f VI, 2I, 6) sic rursus usurpat. Mihi quidem sic probabilis ea apparet, ut sere Supposuerim. Sed exsuperat veluSta S, PraeSeytim cum explicari satis queat. Grοηου. vulgala, quam firmant omnes codd. Gronovit et ed. Basil., nihil videtur aptius. Unde mirum sane quomodo Gronovius de Conietura potuerit cogitare. Sensus loci hic est: Copiorum Ovlem yαrtem sumsim Od Oriam morti cim misit, ut idem illud perscerent, h. e. tit eodem inοUO, tis in Stiperioribus regionibus puteos es derent. - Infra
Et in similibus. V, II, 5 ouβρoc κατανων. Hist. Ind. XXII, 8
743쪽
ταυτxi 'IνύDila αυτονοειο σ εκ πολλOU Oυσιν αφν I Eπιπε- ἐτησίασν στασιν )ηδη ἐχοντων δυνατον ἐστι παρακοιιι ην ἔκ πεφαλληνιασ εσ Triu Mεσσηνιαν ἐν χiuερα ποιησασθαι-R hel Triν αρχηνJ Sic ed. Basil. cum omnibus codd. Gronovit. Tric primus dedit sive Stephanus sive Vulcanius, nimirum ut penderet hic genitivus a praepositione Sed hanc constructionem verborum si admiseris, tota orationis series turbetur. Dixit enim hoc Arrianus: Ah hieme hero, Omninο Oh occiasu Pleictilum tisque od hibernum solatilitim, Actia cibile esse hoc nictre Actrrcthctit r. Qui de usu et significatione nominis ci&ην adverbii loco positi Plura cupiat Scire . eum relego ad ea quae dixerunt Gronov. in Suppl. Iacunn. p. 5d. Perigon. ad Ael. v v. hh. III, Id. Item sterii. ad Lucian. t. I, p. 26 , ed. Lip. Lennep. ad Phalar. P. sa, ed.Lips. Loceli. ad Xenoph. Ephes. p. Isa. Herm. ad viger. p. EI. ad Soph. Anti g. v. O 2. Sine negatione similiter dixit Herod. I, stareriρ γαρ ἐγώ υχαανησost cri obris. Pausan. II, IS, 2 θαυμα αν αν
ασ,- ἐmστοεφ ει Paululum immutato orationis colore scripsit II, 2I, 2 υ ει τρo γαζ αστεναζ του υερουσ ό λιοσ ἐπιστρεφει. De Pronomine Osric Saepe pro Simplici se usurpato vide ann. ad. II, 2a. II. I. κατα γῆνJ Ed. Basil. κατα την, ex nota harum literarum confusione. Qua de re egimus ad V, d, Io. S. Tiῶν υ πασmσT IM J Ed. Bas. Inπασπιστῶν. Mox eadem editio Tων ασθετεοων. Pro quo Vulcanius dedit etων Aσσετέρων. Plura de hac re vide in ann. ad I, 28, 5,
744쪽
as 3 ARRIANI EXPED. ALEXAFDRI.
υἀαὶα τε ορυσσειν J Hunc s mam dedimus cum Schmiedero, codices Gronovit secuti. Dουσσασ edd. vett. ,,Non magis mutari debuit, quam in serius eniπεσων Pro ἐπιπεσεῖν, quae duo verba SeSerespiciunt. - Grοηου. Recte. Sed id monendum est priorem infinitivum nude QSSe appOSitum, PoSteriorem pendere a Particula quae QSi is . Neque tamen hoc mirandum. Nam post verba ti ναι, ἐλαυνε ν, ήκειν Sinam. modo Sequitur. nudus infinitivus, modo infinitivus addita particula coc. Cf. II, 8, I Fει os; κατασχεῖν. Iti, s, 3 1iγεν hsιερα 'OORLΩξαι. IV, IS, Os; - ἐπακουσαι. Contra I, 2a, a siκoν- GTεσαρωσm, Coll. I, 15, G xi coνίζοντο οἷ μεν ἐζωσαι - οἷ De simili modorum confusione diximus ad III, O, 3. Ceterum ut hoc loco dictum vides υδατα ορυσσειν de estodiendis
υ δων, ταυTy ῶκισμένοι' τα δε απo Toυδε 'TEρεῖται ἐπεῖχom nec tamen vel cum Salmasio augeantur voces TZΠείται; καὶ τοῖσ - , vel deleR-tur vox 'si olla , ab omnibus scriptis libris servata, aut Arrianita loraret luα μνηuoνικou traducatur cum nupero (Blaucard. ad h. l. P. dis. E.), apparet hoc loco 'Ibi sic notare Indici generia, ut Ori-ias dicat hac regione extremos esse qui oriundi sint ex Indis, hoc innuit Toυσ ταυτst 'Li' oυc , Sed Arbies sunt absolqie εσχατοι 'Lν cm. Lit Indiae pars habeantur, ut Indis accenseantur, et quasi in India habitare existimentur. Gronου. Paulo obscurius de hac re dis-pinatum esse a Grono vio facile videris. Cf. Strabon. l. XV, 2, p. dos, ed. Ster. EuStath. et Lernhard. ad Dion. Perleg. v. Ios5 Sq. 6. v φαιστίων αυτ 3 αφηγεcto J Mediam vocem recepimus cum
Schmi edero e cod. F. Neque improbabit id facium qui perlegerit Arin. ad. II, 2 , 6 et III, II, d. . Meαβῖται ψεν δήJ Hoc nomen vario scriptum e ei in scri piis veterum operoSe ostendit Salmas. in Solin. p. Ses et Iir , cui
745쪽
omnia debere quae habeat Blancard. ad Arr. p. d 28, iamiam monuit messet . ad Diod. Sic. XVII, Iod. Cf. Lerialiaris. ad Dion. Perien . P. 8Id. Ceterum quos Arrianus hoc loco nominat 'ADαβnt c, iidem Mocti'the audiunt Hist. Ind. XXI, 8. Et Sic quoque fluvius, quem h. l. 'Aραβευν videmus vocatum, Ilist Ind. l. l. et XXII, 8 nomine insignitus est. Atque ex hac diversa huius nominis pronunciatione tibi explices quod habet Stephanus Lygantius
8. υ τύ i i ἐωJ Pronum est Scribere et 'o τὴν εco, collatis quae dicta sunt ad II, 2, Io. Sed dativum tueamur talibus qualia sunt II, 22, 2 υ τό τii et recury κατωυσαν. T O υπό τῆ κατακλί-
747쪽
5. -ὶ TO Tε ναυτικoν υπομένεινJ Particulam καὶ, qua carent edd.vett. Et quattuor codd. Grono vii, inseruimus cum Schmiedero exauctoritate codicis F. Infinitivum D rouενειν Pendere censeo a verbo προσTαττει Paragr. 3. PoSilo. Similes loquendi formulae, ubi tamen
verbum iubendi non disideratur, sunt hae I, 2a, 2 neoστα ασ,
ipsam Gadrosorum regionem postea demum iter fecisse dicitur initio cap. 23. Et infra cap. 2 , II, ubi eiusdem itineris mentio sit, dicitur, oτι την ἐπὶ Γαδρωσῶν αγυ. Vulcanius ipsam regionem interpretatur, quae et infra VII, Io, II deiisse dicitur. Nophel. Neque ego possum quin a Vulcanii partibus stem. Ac res aperta est. 8. ξυλλελεγυhou J Edd. vett. ξυλλεγιιενων , quod nescio an in nonnullis codicibus invenerit Gronovius. In uno antiquo libro ino venit ξυλλεγoMενoν, quod ex V. C. notavit quoque Vulcanius. In alio (sed quot, erat ξυλλελεγμένον. Et revocavit hanc scripturam sine dubio veram Schmiederiis. cf. VI, 26, 2 ευρεῖν υδωρ
748쪽
322 . ANNIANI EXPED. ALEXAADRI
male expressum est etv Πέν τε. cs. II, I, X. IV, 6, 3. II. ενθενπερ Πυχ υπενοστει τό υόωρJ Edd. ενθεν περ. Praeterea animadverte orationem minus concinne compositam. Ante Grono-vium quidem verba aliter distincta fuere. Verbis enim oσα - ἐπε φυκυ relatis ad Praecedentia, punctum minusculum Positum
749쪽
Crat ante Onam nunc conspicis orationis seriem, eam, praeeunte Facio, constituit Gro novius totum locum sic interpretatus : citque ects quidem iis locia quos more cillait nctsci, et recedente quidem Oessu in sicco destitui, Occedente Bero Qqνα intinclori morῖ:qucte Cero in Cctiois locis, tinde clytici non TeCecit, NOSCETentur, Ne eos quidem Orbores cth Solae ine nictris corytimpi, etsi Semper obrutas. Sed neque hoc modo expeditus est et sacilis verborum nexias. Missis enim omnibus aliis quae minus placeant, poSt 6σα necesSevidetur ut inseratur particula df, atque in iis quae Sequuntur καὶ O c yp ου διαφθείρεσθαι - καὶ habeatur pro particula intensiva; id quod in tali verborum coniunctione vereor ut serri possit. FortaSse totum locum ita expediveris, ut verba καὶ απολσπεσθαι μέν - πρoc et ic θαλάσσηc uno sere tenore legas indeque arcte iungas etli θαλασσs ἰηικλυζεσθὰ ι οσα ἐν κοίλοισ χωρίοισ ἐ'εσυκει -, καὶ ο o)c ου δ εαφθ είρ εσυ αι Hoc enim Arrianus dicere mihi videtur voluisse: occe ense Merο ορνα intinciari mori quoe
Iq. mύχεων καὶ τριάκονταJ Non inepte inediam voeom inseruit Schmiederus e codice F. Apta enim est ea ad indicandam nimiam harum arborum altitudinem. Ceterum nota h. l. nudum genitivum de altitudine dictum. Alibi sic non locutus est. I, 2o, IZ τάφρor- 'λαroc Mir Tρtάκοντα Attaιστα πηχεων. VI, d, 3 σκοσι σrradicur TO EUPO . - Infra ed. Lagil. τ)ην ἰδμ=ην τε dg et ed. Schmiederi
I3. ἐμπλακσσαν τῆ Hanc scripturam praestant om Des codices quos inspexit Gronovius. In edd. veit. legebatur ἐμ Πλα- κεῖσαν την ἐσθῆτα. Et verum iam vidit Vulcanius in interpre-
750쪽
tatione e tit si evitia oodequiloniis vesti implicaici Fuerit, eques citius equo derecthatur, qu- ψεα ct Cctvle OBelictius. Id. καὶ Πυτω τοι αλίσκονταt J Mirum est quod in loco iam facili omnes librarii omitesque fere editores offenderunt. Ed. Nas. habet καὶ ουτοι οDrcuc et iuσκorro. Vulcanius neScio an ex Coniectura dedit καὶ ori oυτωσ ηλωκotuo. Priorem Scripturam exhibuisse videntur duo codd. Gronovit. A Vulcanii partibus stat unus codd. Florr. In uno codice Gronovius vidit καὶ ο DTι otiet coc Hσκoντο. E codice F. idem hic enotavit καὶ ουτω τοι ηλωκOti TO.(sicl). Unde Schmiederus dedit καὶ ουτω Toι αλίσκonuo. At quid erat quod Arrianum in simplici narratione modos mutasse crede
ratio fortasse inde defendi potest quod in ed. Basil. legitur 6τιειλονZαι. Praesens et imperfectum similiter fluctuans vide VII, 2a, T. Voces si ros Tot similibus fiese tueantur hisce l. IV, 2o, d oτι
IG. καὶ ἰπον οτι ανἐει,-δ καυλoc J Vulgo Iessehaser orι ανὴ&-. Quod quomοdo defendi possit equidem non video. Verbum rei'Iε- ναι quamquam eandem potestatem alibi apud Arrianum non habet, tamen Significare quod Latini dicunt emittere e lexicis notum est. Similiter peccatum vide VI, I, Id. VI, Io, S.C. XXIII. των τε αλλων καὶ - ηυκ Amasse videtur talem verborum coniunctionem Arrianus. Cf. IV, 3Η, I 2 ελεγχoν των