장음표시 사용
771쪽
LIBER VI. CAP. XXVII. XXVIIL 3 5
Tαι δὲ ιιεθυoντα αυτον ήθεωρειν αγωνα κορρ)ν. Rem tetigit Diodorus Sic. XVII, IOG κα ὶ Σηoνυσcis Missaeoν γαγεν, ἐορτάξων καὶ μεθIκαὶ 'OTOfσ χορσαενοσ κατὰ τηρ O Oιπoριαν. I is narrationibus Permotus scripsisse sertur Cratinus comicus Acoνυσαλεξανdeor, de quo consuIe cl. Meineuit QuaeSit. Scenn. Spec. I, P. 2d. d. ωσ DU πιστα ἀναγεγραφθαι ἰξxiρκεσενJ Vulgo Iegebatur κεσαν. At vide quae de hac grammatica forma diximus in praef. ad tom. I, p. XXI sq. Sic etiam nunc non dubito quin II, IO, Iscribendum sit 6σα - ἐπιβληθεντα ἐπὶ μεγα τ=ην φλογα ἐξάψεινε μελλεν pro vulg. ε αελλον. d. ὰλ ἐκείναJ Sic Vulcanius primus. ἀλλὰ ἐκείνα edd. Venet. ac Basileensis. G. καταλέξαι δε καὶ Ηanc Scripturam tuentur quattuor codd.Gronovit cum edd. vett. Schmied erus codicem F. Secutus excudi iussit κατατάξαι σε κα . Alterutrum pro glossemate habendum eSt. Utroque enim verbo Arrianum Sine ullo discrimine usum videmus, quamquam, Si eXemplorum numerum reputas, Verbo καταλεξαι SUPE- Tior locus concedendus est. vide VII, 6, 6 κατελεγησαν ἐσ αυὶδ
772쪽
Leonnati pater, vere sic vocatus fuerit, iure dubitari potest collatis iis quae dicta sunt in ann. ad III, 5, T. ADtστονουν ΠεισαίουJ CL Hist. Ind. XVIII, 5 DeiorOMotio o
De sormis IDMων, Πίθων et IIlio coae diximus in ann. ad VI, 2, d. Genitivum A ατευα, quem Arriano donavi pro vulgato Recitae (Sic), quod inauditum mihi videbatur, reperi apud Galen. de Med.
773쪽
'Toρδαῖαι. . Tor Mi ξανδρου υπερασπίσανταJ Ciam genitivo constructum verbum υπερασπίσαι h. l. exhibuerunt cod. F. et duo alii codd.Gro novit. In reliquis codd. et in edd. vett. legitur etον 'Aλε αν- δρω υπερασπίσαντα, quod Servavit Schmi ederias, fortasse, ut in seli-Cem Suam commendarei Coniecturam: TOM Aλεξαν ἀρου (sc. υἰον) etore Dλέσανἀρφ υ περασπfσαντα (l). Genitivum ab hoc verbo pendentem nemo sollicitavit VI, II, Ia καὶ υπερασπίσαι κε/αενου. Et huc Pertinet Suidae glossa υ τερασπιξω ' γενικῆ. Unde non dubitavi VI, II, I2 pro vulgato υ riρ τωρ υπερασα σαντων εM TOs κ ἔνδυνω Aλ,σαν ρυ scribere Dλεξανδρου. Dativus enim librario facile pol erat Subrepere propter praecedentes dativos Tis κιν υνω. Cum pCCU-Sativo illud verbum construi contendit Grammaticus Leukeri Anecdd. P. I 8, 25: υ πεοασπίαιν' αἰiιατι- Ddριανο ' καὶ ἐπὶ τουτω εονατoc g υπεοασπίσασ Dλεξαν ρον. Et ConStructum Sane reperitur Cum accusativo at non in Expeditione ad quam respexisse
puto grammaticum illum (vd. VI, Io, I, d. VII, 5, 83, sed in Indicis, ut
Recte. De hac huius verbi significatione iam monuit Locella ad Xeno Ph. Ephes. p. 2 2 sq. Cf. Arr. Hist. Ind. XXXIII, d O eto
774쪽
Vulcanius Primus εἰσοτε - αγῖ. Coniunctivum in hac verborum Coniunctione neceSsarium esse vides, non video quomodo ConStruatur coniunctivus cum particula hic Oete, niSi statuas talem ConStructionem non plus habere offensionis, quam quod Saepe reperitur 'ριρ Cum Coni. ConStructum FortaSSe Scribesndum ε συκε. Totum
αλεεινα τε νJ Sic cod. F. cum uno alio. ἔλεεινά τε ὴν edd.vett. et reliqui Codd. Gronovit . ,, Ipsa Graeca voce Sic utitur Strabo lib. III, p. Isio de Hispania: χωραζ εσπερίου καὶ ἀλεεινῆσουσ1ic. Unde et Aristotelis nomine liber de Mundo p. di diηρ λαμπρsreeo; γίγνει- καὶ αλεεινoc, et Heliodorus in principio agnoscit ευώαμα Nεεινα λε pανα. Ita quoque calidae erant illae partes, non quod mari vicinae essent, Sed primo, quod Iongius a Tauro et reliqua montana plaga et hinc frigidiore ac magis ventosa abessent; deinde quod propiores meridiem cui erant expositae, infestarentur ab ardentibus notis, ut ipsum notum fatentem inducit
Lucianus in dialogo inter Zephyrum et Notum, quem illustrat quoque Diodorus Siculus III, d8 Gron . Adiectivum αλε-oc
775쪽
LIBER UL CAP. XXVIII. XXIX. Ies
ε κείνου τάφον καὶ περὶ αυτόν αλσοσ πεφυτευσθαι δενδρων iam Pollux in, IOS notavit ut epitheton regionis. CL Xenoph Cyrop. VIII , 6, 22 αυτ=η γαρ αλεεινὴ fi ctibili dixit
Arrianus Cyneget. C. IX ουδὲν sioν ευν ι μαλθακὴ καὶ αλεtari T. C. XXIX. d. οτι Πυκ απ- ίωσεν αυτbJ Ed. Vulc. et Blanc. αυTO . , , Haec gratia linguae Graecae Si non ab vulcanio, certe per editionem eius incepta propagatur Sic Sordidissime, et propagabitur, nisi nunc testemur ed. Lasit. et Mss. Florr. omnes, etiam Optimum legere relusi'. An non plane eodem modo I, I 2, I ουκα ταξιωσα; εμαυTDν φανερα -Tασχ)ῆσαι τα Dλεξανδρου εργα - Groris D. Recte. Sed pro re oM Scriptum oportebat α-or, quοd reposui. De usu et Significatione verbi απαξιωσαι diximus ad
δειασ σαὶραπησ. De qua Scripturae diScrepantia egimus in ann. ad
III, 8, 2 et VII, II, d. DαρυάξηνJ HDe quo quid suspicetur Freinshemius, videre licet
in Curiianis IX, Io, I s. s GPORON. βασιλέα προσεῖπεν αυτονJ De verbo προσειπ&ν cum Significatione Oppelloiici, Bocondi dixit Locella ad Xenoph. Ephes. p. IEIPt monuit nuperrime quoque Bernhard. ad Dionys. Perleg. p. s2s. 6. άλσoc 'εφ υτευσθαιJ Non damnaverim quod exhibent edd. Qit. Et duo Codd. Gronovii h ιπεφυτευσθαι. Potior tamen mihi iSa ESi quae commendatur scriptura a cod. F. et reliquis codd.Florr. Utrumque verbum alibi apud Arrianum frustra quaesivi.
776쪽
. λιώου τετραπέδου - πεποιῆσθαιJ IIaec est scriptura quattuor codd. quos contulit Gronovius. Et huc tendit quoque ed. Basile-enSis, in qua expreSSum Hoet TETραπεoυ (Sic). Vulcanius scripsit λιθ 3 τετΠαπωω. In cod. F. reperit Grono vi us λίθου τετραπυ oυ:quod probatum est Schmi edero, vereor ut recte. Grono vita S, ut Scripturam a cod. F. Commendatam defenderet, ad h. l. adscripsit haec: ,, Quum enim ita Scripturam hanc deScribant, ut Sepulchrum ab ima parte Saxo quadrato Sit Structum, tanquam ipsi terrae immunito fundamento, ex restitutione Optimi libri discimus nihil taloiuisse, sed ipsum hoc sepulchrum in ima parte constitisse ex lapide quem quattuor pedes SuStinerent, Sane ad quadratam sormam. Huic uni lapidi omnis videtur sabrica institisse, ut ipse torus insistebat similiter pedibus aureis. Ouae quamvis satis ingeniose disputata
tamen non potuerunt me inducere ad credendum, bo ou τετραποδον
hene dici posse de lapide quattuor pedibus instructo (iam enim
forma τετραπo oc rariSSime reperitur dicia prο τετραπουσ, ut apud Polyb. I, 2s, si vera eSt lectio); et, si hoc credam, quis est qui ex Arriani verbis eruat, singulo cuidam lapidi, quem quattuοr Sustinebant pedes, totum sepulchrum fuisse impositumi Vulgatam Scripturam si tuearis, satis apertum est quod dixit Arrianus: Se pitlchrum etystim ob inmeriore piarie lapide qtictili Olο eaestri Clum quα- αnguliarem hαbuisse moriniam. Neque aliter intellexit hunc locum C. O. Mueli. in libro inscripto : Hand b. der Archaeol. d. Eurist, P. 2 o. Formas εξαπεdoυ et ξαπο ου confusas vide apud Herod. II, Ias. Λίθοι τετΠάπεδοι memorantur Diod. Si c. XX, Osi
777쪽
simam reddunt verba Sirabonis l. XV. P. Illi, ed. ster. ἐνταυθα
ssor: cum Strabo ex eodem quo Arrianus fonte hauserit, ex historia Aristobuli. Nee, si omnes codd. faverent scripturae codicis F., vulgata mutari PοSset. Nam Sepulchrum ipsum tam angustum fuisse, ut vix unus aliquis progredi potuerit, quia erit qui credat S. Dra remo J Sic edd. veit. Cum quattuor codd. Grono vii. ἔθαπτο Schini ederus e cod. F. Id quod sane mirandum i Similiter peccarunt editores veteres cum uno Cod. Flor. III, I 2, 1 ἐκ o uitro eX-hibentes pro tκεκόσμbaetro S. κεκυηιTiTO. αὶ καυνάκα -- υποστρώ3 ιατα J Sive Vulcanius sive Stepha ni is dedit καὶ καυνάκαζ - υποστρωννυσθαι. Sed D'oGTρωμαχα non solum servarunt edd. Venet. et Basil. , ut testatur Schmiederus, verum etiam omnes codices quos inspexit Gronovius. Ex V. C. Vulcanius in margine videtur adscripsisse lectionem υποστρωυάτων. ,,Itaque intelligendum tapetem Babylonico opere variegatum et Caunacas purpureas lecto Pro culcita fuisse. Etenim rocte procedit ora liο καυνάκα; πορφυρου εἷναι τj κλίνη υποστρω/ ιαTα. GTOROU.
ethc Dαβυλώ)νίου εργασίαζJ De duplici forma feminini Bαβυ- λ ioc et Die JDDDν monuit tarn Locella ad Xenoph. EPheS. p. Isd, qui meminit uoque huius loci. Similia adiectiva indicavimus in ann. ad IV, 28, I 2 et VI, I, I. Contra adiectivum ἐγκαυσιο ,
quod Schneidorus in Lexico s. v. ut Commune ianium mPmorat, apud Arrianum ubique trium est generum, ut II, I, 8 τριακονῖοοοι ἐγκιαρσtm. V, I, Io σανίδεσ εγκαρσιαι. V, 2a, I πλείσTασ κατέστησεν ἰγκαρσία .s. Oλεγει υτι εκειντoJ Quid est quoψ edd. et quattuor codd.Gronovit habeant verbum Prius, a cod. F. neglectum indeque a
778쪽
Schmiedero improbatum ' Nium est pro glossemate habendum ' Equidem non ausus quod bene defendi potest Statim exterminare, quia Cod. F. non habeat, uncis iussi includi. Similis orationis color in his inest l. VII, 3, d of - καὶ βασιλικ=ην ἐσβῆTα λέγ oυσιν OTι ET EOOM. De Constructione variata diximus ad IV, 8, 5.αὶ μεν πορφυρασJ Sic dedi pro vulgato cia Uε πορφυρασ, ne Scio an rectius. t cf. VI, 26, d. Num forte Arrianus Scripsit GT
ed. Ster. ex eodem Aristobulo hoc epigramma attulit, habet κτ=ησιαμενoc, quod non minus placet. Conferri quoque potest Pluta
779쪽
Id. ἐξεβι ορJ Aoristum, qui solus recte habere mihi videtur, de meo dedi pro vulgato CL I, 2 s, d. VI, 6, T. Ceterum in cod. F. vidit Gronovius iaco εβαλλον. Ouae Scriptura satis inepta PSt. τα δε ξυνθλωντεβ αυτῆσJ HLiber Optimus notanda variolate Treκαὶ θλώ ντεσ αυτῆσ Grοηου. Sane notanda est haec scripturae varietas, Sed propterea tantum, quod ea nihil potest perversius excogitari. Schmi ederiis vulgatam Servavit. IS. ταχθῆναι παρ υλεξανδρουJ Sic cod. F. Cum duobus aliis codd. Grono vii. Unde recepit Schini ederiis. προσ-edd veit. Cum duobus reli. Codd. Gronovit. Quod hoc loco altera Scriptura inferius duxerim. Noli cum his conferre quae dicta Sunt
ad II, T 5. V, Id. S. Vide ann. ad III, II, 2 et V, I2, T.
780쪽
fuSas vide III, 3, 1. Nem tetigit Arrianus III, 18, II sq.
d. hs rosnoM Thu Περσικον Edd. Vett. τα ἐζ Teonor. HIllud Treest prorSUS SUPervacuum, nec a me in ullo Scripto inventum; pro ut etiam Vulcanius notavit in V. C. deESse. Itaque Securus de