장음표시 사용
801쪽
vitu vulgo legebatur Nossaic, male, si ipsum Arrianum audis II, II, I συν Aci, φῆνι τυ Aρταβάζου. III, 23, II 'Aρτάβα ζ καὶ των παί-
viro h. l. nomen tribui, quod alibi quoque fluvio tribuitur, ut IV, 22, s. V, I, I. Cf. 'O υαρτην Scytharum fluvium VII, 36, G et Parapamisadarum Satrapam IV, IS, G. VI, II, p. - Deinde pro vulgato Nάρν,ic e cod. F. dedit Schmiederiis 'Uάρτησ, comparato nomine 'Oξυάρτηc simili. At ψά-ric ut Persicum nomen Crebro mPmoratur. Vide Herodot. VI, III. VI, 65. VII, 2II coli Curi. IV, 5, Id. - Denique qui hic vocatur Mοτιβόλησ, supra III, 2I, I 'Aντίβηλoc audit. Utrum rectius iudices lκαὶ Σισίν oiάσnxic o Bάκτρtoc J In edd. ante Gronorium et tribus codd. Florr. minus plene καὶ θραύα Γιάνη; καὶ οἷ - παῖ- δεσ. Ut nunc verba sunt ordinata et aucta, ita dedit Schmiederiis e cod. F. Et lavet quoque huic scripturae tum unus codd. Gro-
802쪽
ndi c. Alter Phrataphernis filius VI, 2 , vocatur αοι-Herxic, quem eundem ESSE Censet Gronovius qui IV, Is, si memoratur Oαρασμάνησ. - Pro veteto mic e codice F. recepto edd. vett. et rell. codd praebent urci nic, diSCrimine noli Sane magno . - Mox gρτοβάoiic, quod idem exhibuit Cod. F., rectius CenSuimu Si quam vulgatum Aἰγοβάρηc, ex analogia Similium nominum Persicorum, qualia sunt κοταβα c, Dοτακαρα , υρταφερρ/ic, Merio Troia, MPTαυν-τηc. Qui de syllabis primariis Doro et Merre dubius haereat, is videat 'esset. ad Ilerod. VI, s6 et nos in ann. ad II, Id, 2. Forsitan tamen rectius Scribatur DPτοβάνηc. - Deinde dedimus Dio Possulac ex edd. Venet. et Basil. Mιθροβαῖoc Vulcanius primus, quem secuti sunt recentiores editores omnes. Gronovius e codicibus suis nihil annotavit. - Quod postremum locum obtinet nomen xστάσ τησ , nescio Cur a Vulcanio pro notho habitum in 'ores rite mutatum sit. Codd. Certe Grono vii et edd. veit. vulgatam firmant. Cf. Herodot. VII, 6d, ubi Hystctspes memoratur dux Sαciarum et Lociriorum.
803쪽
rae Edd. - Mox in eadem male expressum est E pro Num sorte scribendum Ii--l6. Tων γαρ δὴ ποῖα/toiu - ρέων τoυ ΣυφρατουJ Accuratissime descripsit haec verba Eustathius ad Dionys. Perleg. v. s 6, Pag. 2sI, ed. Berialiard., nisi quod in initio omisit particulas γαρ et in parenthesi voces To Oi ostre, tum Pro AOP c e X-hibet, quod habent quoque edd. vett. cum pluribus Codd.Gronovit, deinde pro Ti; orie et Inretiroc formas dat IIιγρηc et Πίγρητoc, denique e u mutavit in ἐστι , nimirum ut finiret sententiam, quae apud Arrianum finita demum comparet verbo δέχεται. Et primum quidem quod attinet ad scripturam vocis T Prie, non indigna sunt quae adscribantur hic Eustathii verba: ό μεν τoι Πριανδc σχα του δ καίνει T Pt oe (vid. ad III, IT, I) - , et Micδὲ σια του η κλίνουσι TOeric ,. Tίγρητoc' ἀλλοι δὲ καὶ τὴν α&oυσαρ
duo codd. Gronovit exhibent nomen fluvii sic scriptum. Edd. vett. tamen atque tres optimi codices Gro novit habent formam
804쪽
8. renitiσθαι τε απο ObJ Ed. Basil. αρδεσθαί τε ψm reiso D. Quod Vulcanius mutavit in cut αυτου. Recte. Sed refragantibus codici bus Grono vii. In quibus legitur vel ἀπίου vel stris o V. vel . quod Qx V. C. notavit quoque VulcaniuS, CUTOυ , OmisSa praepositionerario. Veram et simplicissi nauem starinam Sul Peditavit cod. F., quam cognoscas etiam in sormis classi, et i 'αυ. Breviorem Pronominissormam tuo nitar VII. IQ, s, taris ot , ubi eaedem turbae. V. sto, Ion&οα οι. V, 2 l, d οι. II, 2s, 2 εν οι. - Supra ed. Lasit. i TV UTV XV. orni, So t Subcri Pto. I. ἰσοχείληic rivi et 'o D Tii 23J Sic Cοd. F. et ex eo Schmiederiis. Iurat Eij Hild veti. et reliqui codd. Grono vii. Nanc adverbii formam apud Amianum non reperi. Forma nutu 'oυ legitur I, IS, Z πανταχοὴ καταλυειν ἐκελευσε. Si codices omnes vulgatae saverent, Pam non Sollicitarem. Sic dixit V, Io, G πολλαχου et ijc οχθησκιαυειστήκεσαν. Sed V, 2s, i5 καὶ ταυτα πολλαχ=j εἷναι του 'Isidori Ubi quis est qui diversum statuat adverbiorum Significatum Zαὶ μiν ἀεννα si ocimi sebi uiroc propterea tantum hic memο- ramus, quod nuperrime e Siliit qui Semper scribendum existimaret in oratione Solia tn n/αoc, Lern hardynni dico tu ann. ad Dionys.l et ieg. p. 826. At vereor ut recte id tanta Cum confidentia Pronunciarit. Ouid, si contrarium longe verisimilius esse demonstrari possit' Undes enim testes in re iam incerta, unde certa fides, utSi ex
805쪽
αγε 'ἐει κατα TOPVID; PVτα εστε Erue ZO στρατοπεδον, codicibus, quales nobis sunt cogniti, oriatur auctoritas I Et ab his confirmari videtur, quod supra iam indicavimus, pedestres ScriptoreSubique usos esse forma αενναoc, poeias resuteoc. Vide quae doctissime de utraque forma disputavit amiciss. Lehrsius in cens. Scholi. Sophoclis ab Elmsteio editorum inserta Annalibus philologg. et paedagg. Lipsiens. ann. I 828, II, 2, P. I si Sq. Iis, quos ibi testes provocavit, addantur Aenoph. Cyrop. IV, 2, ad. I ist. Gr. III, 2, I s. Pausan. VIII, 23, 2. Procop. His t. are: C. is. Lucian. AS in. c. 2I. Somn. c. I 2. Apud Arrianum hoc loco excepto ἀέν - ναoc Semel reperi Exp. IV, 6, II. OU =ὰρ υεTαι - γηJ , Pli Dict irrigori Bel hi meelari est 6εσθαι' Vialost. ad Herodot. III, Is. Cf. Laohr. ad CteS. fragm. P. 263. Arr. VI, 25, s υετ α χὶ - γηi υπ-- Supra ed. BaS. 'αO ἐκα--
καὶ τεναγωδεc Tot ToJ Peropportia ne ita scribi iussit Iacobsitas ad Anthol. Palat. t. III, p. do2 Pro ulgato καὶ τεναγῶ ησ ἐστo Uro. Nam quod vulgo praecipiunt, praepositionem εἰσ haud raro habere significationem Latinae praepοSitionis quae sit propter, id parum firmis nititur testimoniis. Sic verba Causa quae attulit exempla Siebelisius ex Pausania I, d , 5 o απελθεῖν αυτόν Πει- ρι''q3 τὴν γα,αον συμπραξoντα, et II, 2I, 6 dc D te ZIελφου απέ-σΠεύαν ἐργiσομεν ουσ, longe aliam admittunt explicandi rationem. Ibi enim praepositio hyc propriam Suam significationem habet Inis, consilii. Plane ita dixit Arrianus VII, O, I 6 επῶι ουδὲ εστιν ἰδια νιοι ἐc o τι συλαξω αυroi c. Herodot. II, II 6 ἐc o Amrηκεναυχoν. Aliis locis in simili verborum coniunctione hii o Latine dixeris quα γαlione Acthiici, in Melcher Aeetiehung, ut apud Plutarch. vit. Lycurg. C. do D o καὶ - ἐπ σκ- αι ἀοκεῖ. Cf. Plat. I.achet. P. ISI, B πιστευεσθια κῶι ἐζ ταυτα, ἰσ α ObTOι ἐπαινουσ/V. Unde alias recte etiam dicitur simpliciter o pro ic o, de quo vide Herm. ad Eurip. Hecub. v. I 3. Longe alius generiS Sunt quae dixit Matth. in Gae G r. lib. p. IIaa. Denique etiam hoc tenen-
806쪽
dum est, praepositionem, si Significatiοnis eius, quam volunt, Spe Ciem induat, in ea tantum verborum coniunctione reperiri, quam SuPra memoravimus, adiuncto scilicet pronomine relativo. Ut autem ad locum eum, qui haec disputandi anSam praebuit, reveriamur, formula ic ro Uro, quamquam Arriano non incognita, tamen ubique ita posita reperitur, ut significet Od hunc tisque diem ivide ann. ad II, I 6, St. Ac Statuamus te Totiro eSSe POSSe Pryler hοC, nonne absurda hoc loco et perversa esset verborum ut ratio ita constructio I Ita enim esset vertendum: quo si, ut Euphirales in
rata, ut verba iSta aliter non possint collocari. Cf. VI, IS, Q. VI, 23, 5. - De verbo re fremotν cum notione delendi dixit Locella ad Xenoph. EpheS. P. 2d5.
quidem potest, vulgato tamen deterius videtur. Non enim Sola
807쪽
LIBER VII. CAP. VII. VIII. 38I
808쪽
causa aut blandimenti in pronunciando Gyοηου. CL ann. ad I, O, G. III, I, Ia. III, 15, 13. V, 2s, d. - PI O ταθεσθ=ησαν, luod recte exhibent edd. et plurimi codices Florentini, Grono Muius in nonnullis libris 1αθεσθri Se reperisse monuit in ann. ad
substantivi, ita ut quod secundo loco poSi tum est, Paulo maiorem contineat vim, quam prius adiectivum, ex lege ponitur particula καί, ut apud Arr. I, G, Id πολλέων Πεν κ cst 'vouc V. V, 2s, I
809쪽
adde Nerioph. Cyrop. IV, G, G πολλὰ γαρ φιλικα επαoou. Inde ut iam apparet, quomodo sit explicanda formula et acc καὶ 'oλλoί, CuiuS exempla collegit, sed non explicuit mytteiab. ad Pilitarch. lib. de Sera numinis vind. P. I s. t. II, P. 5ssi, ed. LipS. κοσμησισ κια ανά αιξισJ Ouem offendat articulus omissus, is legat aitu. ad IV, Id, d. Mallem tamen Scriptum καὶ κυσα- σ κα'
6. ἐπιεικήcJ HOuum Vulcanius in V. C. sic distinctum invenisses
810쪽
uir coc γνcDναι Γυα; - απα σσεσθεJ Nocte monet Gronο-vius ad hunc locum haec: HEst comparatio, inquit, huius temporis cum praeterito, vel Status ipsorum (sc. militum, rei familiaris, quales nempe unte Alexandrum fuerint, qualeS nunc revertantur. Hoc enim notat nunc Particula 'Doc. Verte: qvranimn mulctii cto illis, qui nuper erolis, Oherelis, quales nunc facii ad illos, qui quondam eratis. Et haec non minus frequens Commemoratio. Livius XXXIV, Go commοnilosque in quo fictili rerum cicc isset eos et inqvο relinqueret. Et ipse Alexander haeet explicat apud Curt. VIII, 8, s Iritum eaeercitum G vicite, qui piavlο Onte nihil proeler Ormcthcthehos, nunc ctitreis cithos lectis. Achilles Tatius i. I, p. a oiocrin t/χου 'Doελθων Dioc hπανέ, ni Vot, τεκνον. APPlan. t. I, P. 358οιο Uc tame o ων προστάτασἐniλεγεσθε. - Grοηου. Simili loquendi genere delectatos video Atticos poetas. cf. Soph. Aiac. v. dy8 οιασ λατοείασἀνθ oσου ζηλου τρέφε . v. 55d Oisc οιου 'τράφη . v. Oos Oioc muοιωc vel . Anii g. v. Me o α προσ)οιων ἀνδρων Πασχμυ. Iulian. Or. P. 23, D O sic oroυ γεγονε. Vide Wyiten b. ad Iulian l. I. P. ISO, ed. Lilas. 2. προβατα ολίγαJ Sic edd. veit. et quattuor Codd. Grono ii. προβατα κατὰ ολίγα cod. F., quod temere recepit Schmi ederus, ita tamen ut Gron ovium secutus putaret Arrianum scripsisse κάοτα υλίγα, allatis ex Hist. Indica duobus exemplis IV, 15 κάρτα ἰλίγoti; et XI,