장음표시 사용
791쪽
792쪽
δορυκτηroc vidi apud Dionys, Halic. Anti sq. VIII, Io. do )υαλωτoc apud Arr. VI, 2I, II. VII, 6, I. Xenoph. Nisi. Gr. V, 2. G. Ceterum vide quae de hac re disputarunt cl. Lobeck. ad Soph.Aiac. v. lillo. eSSel. ad Diod. Si c. XII, 83. Schmcighaeus. ad Appian. t. III, p. 15P. Llonas. ad Sept. c. Theb. v. 155 et ad
tinoi orari iσεινJ Futurum habent edd. vett. et quattuor codd.Grono vii. ἀπονοστ/ῆσαι Schmi ederias dedit primus, codicem F. Secutus. Aoristum Si ponere voluisset Arrianus, non dubito quin additurus fuisset particulam pr. Quomodo scripsit II, 25, 2 nimευων μήποτε ἀν αλωνm. V, IS, II si dε C ίου τολAχῆσαι άν ώσασθαι, coli. ann. ad IV, I, d. Vulgatae Scripturae tuendae apta sunt quae thguntur I, i I, d oes do nisi et sis tr et r. Praeterea vide Lobeck. post Phrynieli. p. 2 8 Sq.υπὲρ τsu vi doν - φθειρομενονJ ,,Voces 'rφασ/ν φθειρόμενoν natae mihi videntur ex nomine 'LJραώστην. Ηyphagin enim tranS-gressus non erat Alexander, quod pluribus locis noster confirmat, Ptiam mox C. Io, I 2; et Hydraotes ex iis, quos traiecit, fluviis deest, quum hic pro Uyphasi eius nomen ponendum fuisset. Verbum autem φθειρομενον Si vertis interjectum, Sententia est inepta. Ergo praesens Pro futuro P οSi tum credendum est, et verte interiturum. Schmete . Quod Schmiederiis de Hydrao te et Hyphasi monuit, in medio relinquam. Moneo tantum, hic Arrianum loqui ex Sententia barbararum gentium, quibus probabile videri poterat, Alex indrum, si Indum et Hydaspen transiissest, etiam Hyphasin
osse transiturum. In explicando autem verbo v θε/Poste Mou mire Seiaciat vir optimus, cum tamen vere iam observarit Bergierus ad
793쪽
crepant quae dixit Appian. beli. civ v. I, s φθειρομένου κατ
X. καταφρον/ησαιJ Ante hoc verbum in edd. veit. et quattuor codd. in Serta legebatur particula καί, quam recte explosit Schmie- de rus Praeeunte codice F. Eiusdem corruptelae plura iam vidimu S exempla, ut IV, 26, II. VI, 26, I 2 cet. d. Toυβ καὶ επὶ μικροῖσ ἐζελεγχθέντα J Particula καὶ, quam praebent omnes codd. Grono vii et ed. Basil. , primum omissa PSt a Vulcanio. Neque restituerunt eam editores ante Schmi ederum. Contra articulus Tot c desideratur in editione Dasileensi. - Deforma iv ικρόσ minus frequenti apud Arrianum vide an n. ad V, 3, 6.
V, 2d, 3 τ-c δε αὶ ἀΠαξαι ἰstris disν πησαν. Cf. quae dicta sunt ad VI, 26, 2. - Mox Pro ἐαυτου ed. LaSil. αυτoυ. Forsitan rectius Scripseris ret Toυ pro vulg. ἐαUTOR. Παρσίν)ην ηγάγετοJ MDarii filiae non Barsine, sed Statii a nomen fuisse ceteri tradunt: Diodorus Sicul. XVII, Io . Curtius III, 5. IuStin. XII, Io. Plui. vit. Alex. c. o. At Larsinen, Ariabagi filiam et MPmnonis coniugem iacit idem scriptor, quae vidua DamaSci capta ante nuptias regis consuetudinem cum rege habuerit. Ex ea natum suisse filium, nomine Herculem, scribit Diodorus XX, 28. Curi. X, 6. Iustin. XI, Io et XIII, 2. Verum aliud et Singit Iare latet in Arriano. Manuarii nostri libri pro Dαρσίνην legunt
' ραιρην, unde promptum PSt eruere germanam lectionem, quae hia CC eSt, υρσινόri M. Aucior huius emendationis PhotiuS, cuius verba sunt: hmτελεῖ δε καὶ γάμου συ του τε καὶ το ν εῖαίOctoui reo lac, MUTOσ μεν Tην πρεσβυτάτην χωρ Aαρεχου παί ΘΗ, D )Gti si i αύTῆσOVoμα, ἀγομενoc. Alcincor . Ad quae Schmi ederus annotavit haec :,,SPeci QSa ESt, inquit, ea emendatio, quam recipere iamen nolui, quia Gronovius nullam ex codicibus variantem notavit, Et nomen Lar, ine Persicum est, non Graecum, ut Arsinoe. , Si, quae habet Photius, vera sunt, Arriano relinquenda est forma nominis quae
794쪽
Si Dαρσινii. Ex diversa enim huius nominis pronunciatione orta videtur. Cf. ann. ad 22, 5. VI, I 5, I, cet. 6. τῆσ αυτου γυνmκoc J Vulgo minuS recte Zῆσ αUToυ γυνα α οσ. I. Dμαστριν=ηνJ Verior nobis visa est haec vocis notatio, quae reperitur apud Phot. p. 68, b, I 2, ed. Lehli., quam vulgata Dptαα-TPtu M. HSolitum fuit, ut eadem, cuius nomen terminabatur in is, etiam ierminaretur in ine, ut dedi exempla ad Ammian. 3Marcellin. XVI, T. Itaque nec corruptum id nomen dici debet, nec mutari potes i. s Cronsi ius. - Infra ed. Lasit. Mai είασ, de qua forma
καὶ EUstενεῖ Iia Constanter notatur hoc nomen apud Arrianum. Schaeserus apud Plutarchum t. II, p. d66 Sq. Coraen Secutus ubique dedit Lustrao Uc, LL,ιενει, Et pιενη. Eandemque ration Em Secutus est Beli erus apud Photium l. I., Peri Zonius apud Ael. V v.
hh. III, 23 et 'esselingius apud Diod. Sicul. XIX, 2s. do Cet. Similiter etiam De uerus ubique scribi iussit apud Photium Aρα-χεHoc pro Vulg. Aο-ερoc. Cf. Schaes. ad Plutarchi vii l. t. V, p. s. Num autem recte hoc factum putas I Grammaticos veteres Certe haec duo nomina a ceteris nominibus propriis quae nata Sunt ex adiectivis, diserte excepisse nota res est. Et vulgo Sic Pro- Iiunciata suisse iSia nomina, ut accentus esset in ultima SHlaba, iamiam inde clarum fit, quod in codd. et edd. vett. ubique sere syllaba illa notata reperitur. Quidni enim etiam scripSereTU Letoxic, χρασῖoc ,- , Sed Aιογέν=ic, Lunhiotic cet.' Tutius igitur visum PSt intacta relinquere quae solis veterum grammaticorum iPStimoniis nituntur neque certo sciri possunt, quam pro libito temere immutare quia minus Commoda videantur.
795쪽
l. l. legitur ' qρτωνην, nescio an rectius. Praeterea dedi I ρτακάμαρ, mutata notatione, pro vulg. 'Aρτακαυεν, editionem Basileensem secuius atque Pholium. Totum tamen hoc nomen SuSpectum est.
Alibi enim Mρτακαμαc viri nomen eSt, ut apud Xenoph. Anab. VII,
796쪽
C. V. 3. oυ γαρ χρ/ircta OUT DUM J Particulae oυτ θυν sic compositae nescib quid habent offensionis, Nec tamen mutaro quidquam stuSim, cum Plane gemina duo posSira assere ex Arriano Qx empla. Unum legitur in Expedit. VII, Id, di csσ ου Πρε'οντα οUT DUM βαωλω, ουτε λεξάνδρω. Alterum in Hist. Ind. XXXVI, d ουκΩι θέλω
iam habent quae scripsit Araianus VI, 26, 3 oυτ ουν σε σρα
797쪽
c Iroγραφο/ιενου , qui diribitores non amplius conscriberent debitorum nomina, quod antea fecerant, certe facere ius,i erant , Ouasi απογραφ oxιενο υσ h. l. dictum Sit de diribitoribus nomina conscribentibus , neque de militibus nomina Sua profitentibus. Constructio inde aliquantum impedita est, quod numeri varia ii sunt. Nimirum de iisdem primum dicitur ἐκ sic, deinde Oστισ, denique thro-γOC TOMEMOUσ. Vide quae supra diximuS in annot. ad Uri, Z, scoli. Matth. in Gi . Gr. ub. p. 6os, init. et P. Sso. 6. ὴ κέατ αρεὶην ει τισ εγεγονει Hic ει Tic idem fere valet quod alias est vGrtc. Cf. II, II, a iuriνα ridυναντο α ελεtαν ευρισκOMEMO .κ Π εἰ dii et/να καὶ τῆ πατρί. t. VII, II, 3 oσotac δὲ ανδοιάνταc ii detre cerάλ ιατα γι εἰ σgi τι αλλο αναθristα - ανεκυμ σεν. Unde nollem cI. Wernsdorfius apud Himer. Orat. XXIII, p. o pro vul-
798쪽
tur Zων τε 'Stot risu (sic . Eadem tamen VI, 2I, 6 recte exhibet 32ρειτα σ. Breviorem formam 'si Piricta commendavit Eustathitis ad DionyS. Perleg. v. Iosθ, unde transiit in novissimas Strabonis editiones (vid. Bern h. ad Dion. l. l. p. SI J. Nec potuit besset in-gius quin invitis codicibus et editionibus eandem hanc formain in- truderet Diodoro XVII, Iss5 sin. Nobis persuadere non potuit
quattuor codd. Grono vii otic κQ ἐπιγονoDe. Particulam κια omisit Schmied erus codicem F. secutus. Quod facere noli auSus uncis eam includi iussi.3. curoc ου σμικρoνJ Edd. Tett. αλorou oυ σψυκρον. Quod dedi-
799쪽
mus cum Schmi edero, praebuere non solum omnes codd. Gronovit, verum etiam V. C. Vulcanii.ου 't hc o D to D Ed. Basil. 'DO 'VOου , Corrupte. In vet. Cod. Si e Planni legebatur γενομένου Dυ προσ θυμου. Quomodo nunc legitur, ita iam correxit vulcanius. Cf. III, a. 8 ῖσα α eth, et ros θυμου itu et ann. ad IV, I 2, t. - Mox Od. Bagil. ου δε. 5. Og Σιωκαι καλουμενοι J Edd. omnes Og I ακαι καλοὶ Περο .,,Est hic alter locu , quem pro deposito nobis tradiderunt librarii, nescio unde nimium proclives in diplithongum era, et nunc quidem Sic de compacto agenteS. ut nulla varietate eum insigniverint, omnibus codicibus hanc salsam et ineptam appellationem tutantibus iniuine prorsus. Quod Proxime vulgatum veniret, sunt Pliniani Luctrcte, sed hi circa Tanaim ac Maeotiri, ut Persae vel Persarum qui ies soliti esse non Possint. Unice igitur bonum est 2 ακαε, nec Pgo dubito, quin sic ab Arriano venerit. Hos semper in Persica militia invenio, et fuerunt Dario obstricti foedere ad militandum, Prantque equites et sagittando maxime excellebant. Supra noster III, s , 5 εἷποντο δὲ rotc κω Σάκευ , Σκυθικsν τουTO To γένοσ
800쪽
nantis c. Io, II, tum amκ - toeri illic celebrata et ex Dione Chrysostomo pag. 66 or. IV commemorata Brissonio p. ISI de regno Persarum. Sed notiores hi sunt, quam ut plura de iis colligere debeam. Nec dubium mihi ullum est, quin eosdem in QTercitum suum postea allegerit Alexander, et hi ipsi sint de quihus hoc libro c. I2 simo V, I 2, 3. E) αυτoc σε ἐmλεξάμενοσ Toυσ
καὶ ἀξιωσιν καὶ - ἀεt J Memorabile documentum et dignum quod annotetur, ut appareat, quam gaudeat varianda phrasi Arrianus. Poterata enim PerSeVerare in Spectanda praepositione , ut facit mox C. II, Id κατ ἀξιωσιν τινα ἀλλην ἀρετὴν. Praetulit aliud quicquam. Neque hic Solum, Sed fere omnes elegantiores ex antiquis. Sic Dio Prusaeensis P. ea διὰ χαλεπoτητα καὶ τυλοιδορεῖσθαι. Livius II, da numinis nunc eaelis , Atinc Per QBES COR aulli. XXXV, 33 oc liberondesin Grαecicim discePlαltimque. Tacit. Annal. I, 2 Per αcies Gut proscriptione cecidisse. Suetonius in Iulio c. Id Bi cto Per αrmα. Florus III, 5 per dejectionem cisitim Phαrnαcisque Scelere. Sallust. Iugur h. neque per Cisti neque inυ iliis lentiare. s Gronso. Cf. Cori. ad Sallust. Iug. 33, I. Dralien b. ad Liv. XXXIII, 3I. Benec . ad Iustin. XII, 13. Nos tamen propositi nostri memores redeamus ad Arrianum. Ex quo haece notavi memoratu digniora variatae orationis exempla. II, IS, s8α ἔργασία ιιώλλoρ ιι ec 3ιάχην - ἐσιαλμενοι. IV, 5, I Uiro