장음표시 사용
41쪽
quod in gratiam Sammaximinensitim dissimulare potuit, hos configendi causam dedit,is quicquid ex Archiuis suis de Magdalena producunt. Tritum enim est illud, cui nullus praescribet unquam.
Hoc habet mendax, ut etiam vera dicenti non credatur. Scio quidem illum velle fictas Samma-.ximinensium fabulas in bonam partem interprctari, sed nullum fucum, nullumque colorem uiacipere possunt. Undecimo paginaxo . Nicolaus V. Sammaximinensium priuilegia confirm Hanno Pontificatus
sui decimo- quarto christi i s . sed primum annus Nicolai V quartus, Christi millesimus quadringentesimus quinquagesimus est Deinde qui anno Pontificatus sui octauo migrauit, nullum
potuit, opinor, priuilegium concedere anno Pontificatus decimo-quarto. Duodecim b generalis is, ιογα, quae in toto libro
longe lateque spargitur, haec est auctor quidem
de Magdalenae: aliorum myoparone & cataplo inulta refert, quae non ab antiquis, sed a recentioribus referuntur: quorum ali de Magdalena fabulas inuexerunt, alij eiusmodi fabulis ut Librari intenti fuerunt. Hic nullas paginas noto, quia singulas noxare oporteret, nisi quae solis parergis
Decimo tertibviri boni parerga si quis obserua re vellet omnia, librum consceret illius libro non longe minorem. A pagina . ad duodecimam disputat, an Magdalena eadem fuerit, quae mulier peccatrix sua in quaestione multis pro more
pauca dicit,4 turpi silentio premit, quicquid de harum mulierum distinctione Guillelmusastius
42쪽
disseruit. Deinde pagina s. Ἀ6. magnam di Lymationem instituit de prouinciis, quas inter Apostoli sortiti sunt i a pagina ad vicesimam
secviadam persecutiones exequitur, quas Imperatores variis temporibus in Christianos exercue-Lunt. 4. a pagina 49. ad quinquagesimam secundam de trimis Galliarum Apostolis tractat ex Corneli, Lapide&Thoma a Iesu, qui, ut omnes norunt, inter antiquissimosvi diligentissimos Ecclesiae scriptores habentur. .pasinas . historiae conditiones explicat, de quibus egit Dionysius. Lambinus in simili probi vitas. 6. pagina 37.&38. Iaponorum conuersionem praedicat. 7. pagina 6o. Massiliae laudes persequitur ex Polybio, Cicerone, Plutarcho, Maliis cum Graecis, tum Latinis scriptoribus 8. a pagina 6ι. ad paginam O. ut Romano Breuiario martyrologio fidem omnem tribuat, ex Cypriano, Basilio, Tarra conensi Concilio praetatur, deinde ex Hieronymo in epistola ad Damasiam de nomine hypostasis, atque ex Irenaeo lib. 3 contra haereses cap. 3. conclurdit. 9. pagina tost. Io. III. Carmelitarum disi persionem, aduentum in Gallias apposite recenset, quia Massiliam appulerunt. Io. pagina 2J de inuentione corporum beatarum Mariae Iacobi& Salomae, Maliorum passim Sanctorum tractat. II pagina 63 Petri Cardinalis de Fuxo historiam conficit. 1 pagina 67 d i 68 de teris communionis agit, quas olim Patriarchae ad Romanum Pontificem dirigebant. i3 pagina eadei od e reliquiis de qneratione Sani horum disputat ex lege cuna ciuili, tu in Canonica. IA..pagma IT . breviculum vitae Iulij II conscribit. IS. pagina
43쪽
I 6 exortum inter Urbanum sextum clementem septimum schisma vir pacificus componit.IG. a
pagina 18 .ad paginam ro . pias Carai I. Sicilia
regis, Menati fundationes subducit. II. a paginari 2 ad paginam 21 et ex Melchiore Cano, Cicerone, Liuio, aintiliano, Plutarcho, Pausania caliis demonstrat, qua cautione legendi sint Graecorum historici, qui praesertim de Magdalena
Ephesina sermonem instituerunt praetereaque
refert quidnam viri docti sienserint de Cedrono Zonara. 8 pagina 2 3. 414 disquirit sensum huius sacri Ad agit ore duorum aut trium sat omne verbum I pagina 3 . ex Epiphanio aliis de iis agit, qui Acta Apostolorum4 Euan'gelia Christi corruperunt. o. eadem pagina dolectione librorum Origenis erudito disputat. χΙ. pagina 36. 437 de sancto Alexio, de Apparitioncsanisti Michaelis, de AEde Lauretana, deque obseruandis in Evangelica historia copios tractar. 22. pagina 238. 439. cupidi uim notat Chronologicos, historicos errores Gregorij Turonensis, quem pagina 3 s. conceptis verbi assirmat de rebus Gallia accuratissimi scripsisse. Quorsum vero haec de Gregorio parerga scilicet in omnem euentum facta sunt: Sive enim Gregorius alibi, quam in Prouincia Magdalenarri quieuisse dixerit, siue dicere voluerit, eundem errasse constabit, quia Marcella Marthae pedisse qua Hebraica scriptione dissentit,&Guesnqus Latina.
In summa de rebus ferme omnibus sermonem
habet praeterquam de Antipodibus, qui nescioquo fato illi exciderint, nisi forte illud inter le- gendumeam fugerit diligenxiam Vertim eiusmodi
44쪽
DE AC DALENA MASSILIENs I. . Id lucubrationis quis quaeso futurus est fructus, quae utilitas viri docti non legent, ignari negli-sent, aut lectione infatuabuntur, tantum abest, ut ad Ecclesiiasticaruio rerum traditionum veritatem informentur.
CAPUT NONVM. Pro Videlia censibin or Hiis loci communes auctori seu Incere redduntur. CONV1τiAτο noster ubi Sammaximia
nensium, Vigeliacensium litem refricuit, horum iura diminute retulit, facili iunci gotio secundum Sammaximinenses pronunciat. Sed ut iis, quae pro Vietelia censium causa produxit . faciat satis, illa certe nobis obtrudit, quae si reddantur, nullus erit, aut ridiculus. Primus ergo locus ei is . quo pagina 24'. respondet testimonio Martini Papaei miraculorum, quae in viaeliaci monasterio facta fuisse narrantur, cum ab aliis, tum ab iis, qui Praedicatorum ordini nomen dederunt Reponitur, inquit, tesZimonio Acartini Papae ct miracularum, nisi aliis maioribm prasidiis muniatur, atque firmentur, inceri, tos casuspro certis aliquando concludi. Clim enim Vsi Deo miracula sanctorum precibus patrare libuit, tunc pro certo habebatur, ubi huiusmodi cernebantur proindigia , ibi sacrum aliquod pignus, siue isiui, quod
intendebant supplices,siue aliud, quiescere, ad cuiuspr entiam mira hac patrarentum quamuis mira
45쪽
caritas, qui diuinam opem Sancitorum intercessioui bus magitarint. Haec ille vir prudens, quae Vi Zel iacenses monachi sua faciunt, & sancti Maximini Praedicatoribus reponunt,asseruntque illa omnia miracula, quae cap. 22. refert, sic apud Sana maxintinum edita fuisse, ut in Vigeliaci monasterio. edita suspicatur. Praeterea cum Carolum Barcinone Narbonam Magdalenae precibus asportatuita idem auctor noster neget, de veritate aliorum miraculorum, quae Sammaximinenses soli reis ferunt, multum detrahit,aut detrahi posse confirmat. Quid enim est tandem, cur Sammaximinensibus credatur, si quod miraculiam recitant
omni uin illustrissimum, in fide suspectum esse
Alter locus est, quo pagina 277. iisdem Vi Zeliaci monachis respondet: Ad rationes,inquit, quibus probari videbatur, vera Magdalenae reliquias tabeliacum a ortatas haberi , ita respondendum est, quod permulti eius em nominis fuere Sancti, ut liquet in fastis Eccle fiasticis, atque ita quod ad Sancitum aliquem pertinet , saepe heri eiusAnm nominis tribuitur. Nunc ista pari iure Sammaximinensibus Vigelia censes reddunt, quae reddita, si non placent, aliam deinceps solutioitem iocircumspectissimus quaerat. Viet cliacensibus accedunt Virdunenses , qui suas Magdalena reliquias Epheso acceptas reserunt, ut auctor est Vastaburgius Virdunensis Archidiaconus lib. 1. Antiquitatum Gallia Bol
Virdunensibus quoque se adiungunt Senonenses, qui ex Vieteliaci monasterio, nam Magdalenae
46쪽
costana summo Martini IV. beneficio habuerunt. Tum hi omnes ista boni viri verba in auctorem retorquent; Ad te ver quod attinet, pater L D-nomastix, ct Ephema, postea Gassica conuitiator
Agagdalenae , cum in pugnam reuenies contra reliquias an florum traditiones communi usu prudentum eritorum. Ecclesia auctoritate receptas , abis armis instruere, quam leuioribus istis
apocr3phir, vetustate neglecta rubiginosis, quo tibi a fenus ab ignorantia , cst spiritu singularitatis strina tua malleatoribus consata , ct totinauibus studiis comparata habuisti , vel potius , si
me audis, ct te amas, mutata in tam desperatis rebus sententia veritatis lucem semper victricem, ac triumphantem, qua tibi recens oboritur, lubens
aspice atque complestere. Haec ille vir moderatis. simus pagina so quibus addendum puto prooemium, quod instar famosi libelli conscripsit. Quod autem haec omnia reddi merit,possint, exigunt mulia, quae nulla unquam exceptione a Sammaximinesibus repellentur: Imprimis Lucius II Vrbanus II. Clemens III.&Innocentius II diserte a stirmant corpus beatae Maria Magdaleriae in Viaeliaci monasterio iacere, qu Galliae praesules, populi, ut Magdalenae festo interes.sent, olim conuolarunt. De praesulibus testatur Saresberiensis epistola 17 φ. Nuper, inquit, beatae Mariae fagdalenae Viteliacum profectus sum. De populis Moriachus Auti si odorensis in
Chronico ann. Iro. Hoc anno, mqvit, in Ecclesia Vix eliacensi in vigilia transitus beatae Agari Magdalenae , incertum quo Dei iudicio innumerabitis
promiscui sexu , ct aetatis atque ordinis in ips
47쪽
crepuscuis noctis atque diei Ecclesia subito constam ante combusti sunt. Deinde sanctus Ludovicus rex Galliae, Simon Cardinalis, postea Martinus IV plures Episcopi, Abbatest Domini illud ipsum contestantur, qui&insuper corpori Magdalenae releuando, ut loquuntur, interfuerunt. Tum demum Iacobus Genuensis, Vincentius Bellovacensis, atque totus Praedicatorum ordo, qui
de Magdalenae reliquiis Vi zeliacensibus ita sentiunt in Breuiario suo, quod anno r2s . conscriptum est: angatum est, inquit sexta lectio, corpus Mariae Magdasena de loco praedicto, ad monasteriis, quod dicitur Virabilia m. Scrunt quidem Vietelia- censes in villa, quae nunc est oppidum sancti Maximini, a Praedicatoribus anno 179. inuentum esse corpus, quod beatae Mariae Magdalenae vocarunt. Sed eos 'filimSes accusant Firmas enim habent origines ab iis, quorum res cst,&aduersus alios. cum Tertulliano veritatis compendio de posteritate praescribunt. Illa omnia prioris haereditatis instrumenta edidimus in posteriori parte Disserrationis, quam de commentitio Magdalenae in Prouinciam appulsu nuncupauimus haec autem
optimo iuxta Modestissimo patri dissimularo placuit, quis facilius aduersarios conuitiis one
Tertius locus, quo pagina II3. II . Sammaximinense Coenobium defendit : Fac it cinquit, de Coenobio Sammaximinensi a nouatoribus quibus
vim vix admodum Catholicis 'haeretico-proximis excogitata recens calumnia,per summam fraudem atque malitiam patres Dominicanos praetextu quodam inuentionis reliquiarum sancta Magdatina
48쪽
Carolum II Sicilii Regem comitem Prouinciae
decepisse Incautum fefellisse. Sed Vieteliacenses illud maledici conuitiatoris telum reiiciunt in auctorem suum, quinque viros libri sponsores: Facessat igitur de Coenobio Vi Zeliacensi a nouatoribus quibusdam vix admodum Catholicis
haeretico-proximis excogitata recens calumnia, per summam fraudem atque malitiam patres Ui-zeliacenses praetextu quodam inuentionis reliquiarum sanctae Magdalenae, quae reipsa Magdalenae non sunt, Lucium, Vrbanum, Clementem, Innocentium Romanos Pontifices induxis , ut in variis ad Abbates Vieteliaci literis scriberent, beata Maria Magdalenae corpus in hoc monasterio iacere, sanctum Ludovicum Simonem legatum postea Martinum IV. decepi incautos, atque suis artibus effecisse, ut Magdalenae corpus releuarent, quod Magdalenae corpus non erat, innumerabiles tandem populos ad suum monasterium pertraxisse quo die Magdalenae festum
Idem quoque dici potest de Virdunensibus&Senonensibus, quorum illi decerptas ab Ephesina Magdalena, hi ab eadem sed Vieteliacum aduecta reliquias habuerunt. Quartus locus, quo pagina 233. Magdalenae historiam, quae apud Vincentium Bellovacensem Marcellae nescio cui foeminae tribuitur, ab innumeris fraudibus, gerris defendere sibi videtur :tu sit , quαr abs te quid repugnantia sit, in hac meri ct falsi vicinitate est quasi faedere quod reprehendis ' An quia rugine maculatur aurum, inserpolabitur, c excidu ' Aut quia nubibi obduci
49쪽
tur, extingui solem omnino necesse est y Similiter qsia rebus praecia re gestis a Magdalena, interiiciuntur dicta fortasse aliquii, confictaque per fal&ciam ct imposturam , ideo aequaliter omnibus abrosabitur fides An quia corporis macula nauus est, licebit hinc quantum cuique videbitur, ut tollatur
nauus, corpus hoc circucidere atque amputare'Num
animaduertis , quod ubi hanc censurae labem historia Agagdalena asperseris, eaάem eluvione in ceteros quoque plurimos Ecclesia Annales dedecus redun- iubila Haec acutissimo viro reddimus pro iis primum auctoribus, qui Vietelia censis Magdalenae historiam quibusdam maculis asperserunt Deinde pro Ced reno4 Zonara, qui Magdalenam Epheso,&eazarum e Cypro Constantinopolim sub Leone sexto transsatos prodiderunt. Tum demum pro Graecisin Latinis, qui Magdalenam Ephesi vita functam tradiderunt, quanquam isti nullis hanc historiam naeuis deformarunt, sed primam tantum Ecclesiae traditionem ut a maioribus acceperunt, itai posteris custodiendam reliquerunt. Hoc autem de Vincentio dici non
posse,&res ipsa palam loquitur, canus libro
ii de locis validissime confirmat De incentio, inquit, eluac o Diuo Antonino liberiis iudico,
quorum uterque non tam dedit operam, tres veras
certasque scriberet, quam ut nihil omnino praeteriret, quod scriptum in schedulis quibusibet reperiretur. Ita ad historiam unam quamque existimandam momentoque suo ponderandam , non arti uinsatera, sed ne populari quidem trutina si sunt. Q amobrem boni licet ac minime fallaces viri, qui tamen ηα auctora σοι, a quibus suo exscri-
50쪽
piare libros diligenter examinarunt nec res iustis Abratas ponderibus, memoriae prodiderunt, apud criticos graues, severos auctoritate carent. Hic porro communis locus is est, quo quicquid placuerit, defendi potest, sed non quo certae cuidam veritati firmandae consulitur. Neque enim ex aliqua narratione, quae tota veris historiae traditionis legibus repudiari debet, si aliud auferas,
aliud immutes, aliud adiicias, sontinuo verum erit, quod arriserit. Qira deprauata vir bonus credit Magdalenae acta, non ad suae vertiginis calculum, vel ad recentiorum scripta, qui ex subdititiis Magdalenae actis a lia pro in bittio retinuerint, alia reiecerint, sed ad vetustiorat puriora exemplaria exigere debuit, adminiculante tunc, si velit, coniectura, quae tamen nihil a morato iudicio alienum sapiat, & primis insuper Ecclesiarum traditionibus cohaereat. Veriam hac in parte aduersarius noster eorum ingenium aemulatur, de quibus sic verba facit Tertullianus: Mensior non etiam a regulis suis variant interfeci dum mnusquisque proinde suo arbitrio modulatur, qua accepit , quemadmodum de suo arbitrio compojuit. qui tradidit. Quintus, ultimus locus est, quo pagina 27 de Cedreno Zonara locutus ea suggerit, quae in hac quaestione nemini praeterquam sibi possunt officere: In turba, inquit,scriptorum ita fere plerique omnes comparati, ut praxeuntem reliqui tanquam grex arietem sequantur, At muli solent, ac ferna pecora protritis rentaxat , complanatis itineribus infitiant, qua dissiciestatum vacua ct citra labnum decurrenda proponuntur. Haec autem