M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schützii additis commentariis. Tomus primus decimussextus

발행: 1827년

분량: 586페이지

출처: archive.org

분류: 로마

141쪽

EPISTOLARUM meae Voluntati, in qua inest aliqua vis desidevii ad

sanandum vulnus iniuriae, ut saveas. adiutor irae Sis, quod paulo ante me negaram rogaturum, Vellem Enter te rogo : sed ita, si non ieiunum hoc nescio quid, quod ego gessi, et contemnendum videbitur, sed tale atque tantum, Ut multi, nequaquam paribus rebus, hono-TES Summos a Senutu Consequuti sint. Equidem etiam mihi illud animum advertisse videor scis enim, quam nitente te audire soleam , te non tam res gestas, VNam mores, instituta, atque vitam imperatorum speClare solere, in habendis aut non habendis honoribus. Quod si in mea Causa considerabis, reperies, me eXerCitu imbecillo, contra metum maximi belli, firmissimum praesidium habuisse aequi lutem et continentiam. His ego subsidiis ea sum consequutus, quae nullis legionibus Consequi potuissem: ut ex alienissimis sociis amicissimos , ex infidelissimis firmissimos redderem ,

antinosque novarum rerum eXSpectatione SUSPENSOS,

ad veteris imperii henivolentiam traducerem. Sed nimis haec multa de me, praesertim ad te, a quo uno omnium Sociorum querelae audiuntur: cognosces ex iis, qui meis institutis se recreatos putant. Quumque omnes an O prope consensu de me apud te ea, quae mihi optatissima sunt, praedicabunt: tum duae maximae Clientelae tuae, Cyprus insula et Cappadociae regnum te-

Vialutis iniuria Exsilii. Exercitu imbecillo Duabus legio

nibus. Meis institutis se recretios Puta ist

Duae clientelae) CyPrus ea Causa, quia lege P. Clodii, Pisone et Gobi- uici ci ,s. Cato in eam iugulam prose tuA. regis Plole inaei, qui sibi venenoua ilrtu couScivit. publieatis bovis, maximois Pecuniae vim in aurarium intulerat. Citiei, qui era ut in Cypro insula, Catonis clientes die utitur de Finibus, V, ao; ex more veterum. ut quoi uin opera natio aliqua tu Pυ- testatem populi rotu. v eui Sui, eorum

142쪽

LIB. XV, EPIST. 4

Cum de me loquentur. Puto etiam regem Deiotarum, qui uni tibi est maxime necessarius. Quae si etiam maiora sunt, et in Omnibus saeculis pauciores viri Neperti sunt, qui suas cupiditates, qua in qui hostium Copias vincerent; est profecto tuum, quum ad res hellicas haec, quae rariora et dissiciliora sunt, genera virtutis adiunxeris , ipsas etiam illas res gestas, iustiores et maiores putare. Extremum illud est, ut. quasi

dissidens rogationi meae, philosophiam ad te allegem:

qua nec mihi carior ulla unquam res in vita suit, nec hominum generi maius a diis munus ullum est datum. Ilaec igitur, quae mihi tecum communis est, Societas stiadiorum atque artium nostrarum, quibus a pueri

ita dediti ac devincti, soli propemodum nos philosopli iam illam veram et antiquam, quae quibusdam otii esse aci desidiae videtur, in forum atque in rempublicam , atque in ipsam aciem paene deduximus, tecum agit de mea laude, cui negari a Catone fas esse non puto. Quamobrem tibi sic persuadeas, velim: si mihi

tua sententia tributus honos ex meis literis fuerit, me sic existimaturum, tum auctoritate tua, tum benivo

lentia erga me, mihi, quod maxime cupierim, contigisse. Vale.

iu clientela perpetuo esset. Caypadociae autem regnum ideo tu clientela Catonis erat, quia regeiu Ario haraa Dei vehementer diligebat, auctorque senatui suit, ut eum Ciceroni eommendaret. LEM.

ιὶ Manutius legendum putabat

illustriores. Sed Ernestius vidit hoe reserti ad sormulas illas et iusta inet 3 ia . iustus triumphus. In ipsam aciem otio et desidiae ,

forum , reui publicam . aciem opponit. Aelem autem Pro summu C n-

leui iuue posuit, non quasi lettium qniddam , a duobus proxime dictis , id est a soro et a repulitica, diversum, sed quod et soro et reipublicae iungatur: quasi dixerit, tu maiores et fori et reipublicae contentiones. Quasi militudine lib. I de Orat. Iorensem aciem appellavit. NAN. Nemri Negavit tamen. EP. seq. . et lib. Vt II, ep. II, et ad Att. ep. r,

a. lib. VIL ID. Ex meis literis Seil. iis, quas ad

senatum scripserat, relatione scit. a consulibus ad senatum facta.

143쪽

EPISTOLARUM

Scr. Romae mense Iunio A. V. C. 7O3. Excusat , quod sumlicationem non deor erit: et tamen decretam gaudet: seque honorificentius dicit sensisse, quam eoa, qui sumticationem decreverant. M. CATO M. T. CICERONI IMP. S. P. D.

Quod et respublica me et nostra amicitia hortatur libenter iacio, ut tuam virtutem, innocentiam, diligentiam , cognitam in maximis rebus , domi togati, armati foris, pari industria administrare gaia deam. Itaque, quod pro meo iudicio sacere potui , ut innocentia consilioque tuo defensam provinciam , SerValum Ariobarganis cum ipso rege regnum, SOCiorum revocatam ad studium imperii nostri voluntatem, sententia mea et decreto laudarem, seci. Supplicationem decretam, si tu, qua in re nihil fortuito, sed summa tua ratione et continentia reipublicae pro

visum est, diis immortalibus gratulari nos, quam tibi referre acceptum mavis, gaudeo. Quod si triumphi praerogativam putas supplicationem, et idcirco

Administrave Sie edd. vett. Omneficodd. Λmst. Mentei. Graevii secundus. At Victorius dedit administrari, recte improbarite Graevio. - Adminiatrare. Saepe ponitur absolute subintellecto rem, aut id quod administratur. Primus immutavit hanc seripturam P. Victorius, sed PerPeram. GRAEv. Gotideo Si tu mavis, ea, quae Prorepuhlica secisti. non ratiotii et eo tinentiae tuae, sed diis immortalibus tribui . supplicatioue in decretam gaudeo. NAN.

Praerogatioam Quia praerogali

vae tribus viri centurine tantus trRt suspeetus et reverent in upud in re vocatos in comitiis, iactum , ut vox ipso Praerogati me acciperetur pro secitudo omine, certo siguo, indicioque et Pignore, ac quasi arrhnhone fulnrae rei optatue vri sectitidae. Cic. act. Iiu Verr. 1 Qui quam sit isti amicus. attendite : dedit enim ρrneroga ιιμum suae volnutatis eiusmodi, ut isti Pro Praerogati, is eam reddidisse υideatur.

144쪽

casum potius, quam te laudari mavis: neque supplicationem Sequitur semper triumphus, et triumpho Inulto clarius est, senatum iuili Care, potiuS mansuetudine et innocentia imperatoris, Provinciam, quam vi militum, aut benignitate deorum, retentam atque

Conservatam esse: quod ego mea sententia censebam.

At quo haec ego idcirco ad te contra consuetudinem meam pluribus scripsi, ut, quod maximo volo, existimes, me laborare, ut tibi persuadeam , me et v I uisse de tua maiestate, quod amplissimum sim arbitratus ; et quod tu maluisti, factum esse gaudere. Vale , et nos dilige , et instituto itinere severi tutem diligentiamque sociis et reipublicae praesta.

bunos militum in Aseentino creatos, ne comitiorum miluarium Praerogati-Mam urbana comitia iisdem tribunis

Plabis sequerentur. Et lib. XII: In Asdrubalis locum haud dubia res fit,

quin Praerogati m militarem, quaeat Alo it Menis Annibal in Prael ritim delatus. imyeratorque ingenti Omnium ciamore atque adsensu amellatus erat, DMOr etiam Plebis sequeretur. Gronov. lib. IV Observ. c. I. Contra tonsiae udinem Scit. quum ad Stoicum scri hcim. Stoici enim brevitatem sectu hantur: quod ipse Cicero notavit in oratioue Ρro Muraeua.

Garulare Cato videtur ludiscari

Ciceronem satendo se contra quod Petebat a senatu censuisse, quamvis supplicatio decreta suerit. Cicerooemamicum habere maluerim , quam Culonem. ID. Instituto itinere Η. e. ut facere coePisti, secundum rationem ngendi quam sequutus es. GRAEv. - eis-kius tamen eum aliis hoe sic intelligi posse putat. ut Cato Ciceronem e pro vincia decessurum moneat, ut ei prae. sciui severum et dilige utem homi

145쪽

Scr. in Asia, mense Sextili, A. V. C. 7o3. magnam se ex Catonis laudatione Moluptatem cepisse Profitetur, petitque, ut, ri DMere noluerit in ad*iscendo triumphG, tamen , si sibi decretus fuerit, gaudeat. M. T. CICERO M. CATONI S. P. D.

Laetus sum laudari me, inquit Hector, opinor apud Naevium, abs te, Pater, a laudato piro. Ea est enim prosecto iucunda laus, quae ab iis prosciscitur, qui ipsi in laude vixerunt. Ego vero vel gratulatione literarum tuarum, Vel testimoniis sententiae dictae, nihil est, quod me non assequutum putem. Idque mihi tum amplissimum, tum gratissimum est, te libenter amiciliae dedisse , quod liquido veritati dares. Et, si

non modo omnes, verum etiam multi Catones essent in civitate nostra, in qua unum eXstitisse mirabile est: quem ego Currum, aut quam lauream cum tua Iaudatione conferrem 2 Nam ad meum sensum,

et ad illud sincerum ac subtile iudicium, nihil potest

esse laudabilius, quam ea tua oratio, quae est ad me perscripta a meis necessariis. Sed causam meae voluntatis , non enim dicam cupiditatis, exposui tibi superioribus literis: quae etiamsi parum iusta tibi visa est, hanc tamen habet rationem, non ut nimis Concupiscendus honos, sed tamen , si deseratur a se-

Quem - currum, aut quam lauream I. e. quem triumphum. Curru et laurea corona iustrumenta triumphantium. LEM. Ad illud sineerum ae subtile iudi--- Quasi uou alucere . nec ubtiis liter iudieent, qui aliter gentiunt. Pronomen illud, non eommune, sed singulare quiddam hie designat: ut epist. s. lib. V Ill: Si ad illam summam Meritatem legitimum ius exegeris. Et pro Marcello : Illa ipsa rerum humanarum simina Fortiana. Et alibi. Mas.

146쪽

LIB. XV, EPIST. 6

natu, minime aspernandus esse videatur. Spero autem, illum ordinem, pro meis ob rem publicam susceptis laboribus, me non indignum honore, usitato praesertim existimaturum. Quod si ita erit, tantum ex te peto, quod amicissime scribis, ut, quum tuo iudicio , quod amplissimum esse arbitraris , mihi tribueris ; si id , quod maluero , accidit, gaudeas. Sic enim secisse te, et sensisse, et verius scripsisse video; resque ipsa declarat, tibi illum honorem nostrum supplicationis iucundum fuisse, quod scribendo aD suisti. Haec enim senatusconsulta , non ignoro, ab amicissimis eius, cuius de honore agitur, scribi solere. Ego, ut spero, te propediem videbo, atque utinam republica meliore, quam timeo lHonore Triumpho: nam suppli-Calioueti, senatus iam decreverat. ID. ε Suspicor Cieeronem scripsisSeiabemus, ut respiciantur verba Catonis epist. , ο haec a te contra consuetiauinem meam Pluribus seri si. Nam quid vulgatum Merius h. l. significet nemo facile dixerit. Benedictus coniecit scribendum esse verbositis, vel Meritis simpliciter delendum.

Scr. in castris ad Cybistra Cappadociae mense Sept. A. V. C.

C. Marcello, Marci patrueli, de consulatu gratulatur, suamque illi dignitatem commendag. M. T. CICERO PROCOS. Q MARCELLO COS. DESIGN. S. P. D.

Maxima sum laetitia assectus, quum a Udi Vi, te Consulem factum esse; eumque honorem tibi deos sortunare Volo, atque a te pro tua parentisque tui digni tale administrari. Nam quum te semper amavi dile- Ni lue, tum mei amantissimum cognovi in omni varie-

Consulom , Cum L. Aemilio Paulo.

147쪽

EPiSTOLA RVM tale rerum mearum; tum patris tui pluribus henesciis , vel defensus tristibus temporibus , vel ornatus secundis, et sum totus Vester, et esse debeo; quum Praesertim matris tuae, gravissimae atque optimae seminae, maiora erga Salutem dignitatemque meam studia, quam erant a muliere Postulanda, Perspexerim. Quapropter a te Peto in maiorem modum , ut me absentem diligas atque defendas.

Ser. ibidem mense Sept. A. V. C. Ioa. C. Marcello auguri de filii Caia consulatu gratulatur, petitque ut se absentem diligat atque defendat. M. T. CICERO PROCOS. MARCELLO COLLEGM l S. P. D.

Marcellum tuum consulem iactum, tequo ea laetitia assectum esSe, quam maxime optasti, mirandum in modum gaudeo; idque tum ipsius causa, tu in quod te omnibus secundissimis rebus dignissimum iudico; cuius erga me singularem benivolentiam vel in labore meo, Fel in honore perspexi; totam denique domum vestram vel salutis vel dignitatis meae studiosissimam cupidissimamque cognovi. Quare gratum mihi seceris, si uxori tuae Iuniae, gravissimae atque optimae seminae, meis verbis eris gratulatus. A te id. quod suesti, Peto, me absentem diligas atque defendas.

3 In auguratu. Hoc ipse docet Cicero lib. II de divivat. e. 35.

148쪽

Scr. ibidem mense Sept. A. V. C. 7ou. M. Marcello gratulatur de fratre patruele consuti iacto: Petitque, ut curet rae quid sibi temPoris ad annuam ρ oinciae administrationem accedat. M. T. CICERO PROCOS. M. MARCELLO COS. S. P. D.

Te et pietatis in tuos . et animi in rempublicam, et clarissimi atque Optimi consulatus, C. Marcello consule facto, fructum cepisse, 'vehementer gaudeo. Non dubito, quid praesentes sentiant : nos quidem longinqui, et a te ipso missi in ultimas gentes. ad caelum mehercule tollimus verissimis ac iustissimis laudibus. Nam quum te a pueritia tua unice dilexerim, tuque me in omni genere semper ampli Ssimum qSse et volueris et iudicaris : tum hoc vel tuo facto, vel populi romani de te iudicio, multo acrius vehementiusque diligo; maximaque laetitia assici Or, quum ab hominibus prudentissi in is, virisque optimis, omnibus dictis, siclis, studiis, institutis, vel me tui similem esse audio, vel te mei. Vnum vero si addis ad praeclarissimas res consulatus tui, ut aut mihi succedat quam primum

aliquis, aut ne quid accedat temporis ad id, quod

A te Oso Λ te consule , et Sulpicio collega tuo. LEM. Iu ultimas gentes Quia Cilicia tunc sui erat imperii Romani. ID. Tuo Doto Quod opera, gratia,

studio tuo factum sit, ut consul crearetur C. Marcellus patruelis stater tuus. N. r.

Vel me tui ' similem esse audio )Comparari solitum Ciceroni M. Marcellum, et iudicari simillimum, hie locus, et alter in Bruto declarat. ln- terrogauit enim Ciceroni, Quid de Nar.

cello iudicas , quem saepe audisti prespondet Brutus et Quid censes , nisi id, quod habiturus es similem tui' Et

infra : Itaque quum eum ante lui similem in direnuo Miderim : ltim Ver nunc. a doctissimo Miro Cratimo instructum omni cottia, mtillo indebam similiorem. ID. i Aut si nemo succedat, saltem

cedere mihi liceat eo tempore decu so , quod tu mihi et senatusconsulto et lege si uisti. ID.

149쪽

tu mihi et senatusconsulto et lege sinisti; omnia me per te consequutum putabo. Cura ut valeas, et me absentem diligas atque defendas. Quae mihi de Parthis nuntiata sunt, quia non putabam a me etiamnunc scribenda esse Publice , propterea ne pro sumiliaritate quidem nostra volui ad te scribere: ne. quum ad consulem scripsissem, publice viderer scripsisSe.

X Scr. in 'Cilicia mense Ian. Λ. V. C. 7o3. Consuli Marcello suam existimationem in sumlicatione decernenda commendat. M. T. CICERO IMP. C. MARCELLO C. F. COS. S. P. D.

Quando id accidit, quod mihi maxime fuit optatum,

ut omnium Marcellorum , Murcellinorum etiam mirificus enim generis ac nominis vestri suit erga me semper animus , quando ergo ita accidit, ut omnium vestrum studio tuus con Sulatus satis Cere posset, in quem meae res gestae, latasque et honos earum potissimum incideret: peto a te id, quod facillimum factu est, non aspernante, Ut Consido, Senatu . Diquam honorificentissimum senatusconsultum , literis meis recitatis, faciundum cures. Si mihi tecum minrasESset, quam est Cum tuis omnibus, allegarem ad te

illos, a quibus intelligis me praecipue diligi. Patris

tui beneficia in me sunt amplissima , DE INE Eni in Saluti meae, neque honori amicior . suisquam dici potest. Frater tuus quanti me faciat, Semperque se Cevit,

Marcellorum ) Eorum etiam , qui frater tuus Sc. Pntruelis. M. Mar- ex familia vestra in alias adoptiove cellus ; ad quem est epistola s linius il austeraut. ID. Iibri.

150쪽

esse hominem, qui ignoret, arbitror neminem. Domus tua denique tota me semper omnibus summis ossiciis Prosequuta est. Neque vero tu in me diligendo cuiquam concessisti tuorum. Quare a te peto in maiorem modum, ut me per te quam Ornatissimum Velis esse; meamque et in supplicatione decernenda, et in ceteris rebus existimationem satis tibi esse commendatam Putes. XI.

Ser. in Cilicia mense Quintili A. V. C. 7O3. Sumlicatione sibi decreta , gratias agit consuli, et Proρediem ad urbem se fore significat. Μ. T. CICERO IMP. C. MARCELLO COS. S. P. D.

Quantae curae tibi meus honos fuerit, et quam idem

exstiteris consul in me ornando et amplificando, qui fueras semper Cum parentibus tuis, et Cum tota domo. etsi res ipsa loquebatur, cognovi tamen ex meorum omnium literis. Itaque nihil est tantum, quod ego non tua Causa debeam, iacturusque sim tum studiose tum libenter. Nam magni interest, cui debeas. Debere autem nemini malui, quam tibi, cui me quum studia communia, beneficia paterna, tuaque iam ante Coniunxerant; tum accedit, mea quidem sententia , mn

ximum vinculum, quod ita re in publicam geris atque gessisti, qua mihi carius nihil est, ut, quantum tibi Omnes boni debeant, quo minus tantumdem ego unu Sdebeam, non recusem. Quamobrem tibi velim hi sint Exitus, quos mereris, et quos fore consido. Ego, si

Parentibus) Etiam matre. Supra est. 8.

SEARCH

MENU NAVIGATION