장음표시 사용
151쪽
ctos rejecere eruditi quique; alii vero . ut invidiam auctori pararent, ejus lucubratiunculam ad Sacram Congregationem Indicis deferunt, libellulumque in eum edunt, qui vix natus interiit, silentioque sepultus est. Qui porro prae aliis Italiae litteratis hac in re versatissimus erat , inclytae mem. Raphael Fabrettus, Μabillonium dudum sibi amicissimum in sua Inscriptionum eollectione non semel laudat ; nonnullisque notatis , in quibus ab eo dissentiebat, operum ejus locis, argumentum de Sanctis incognitis omnino silet , nihilque hac in re Μabillonio opponit :unde eum cum Mabillonio in eamdem abiisse sententiam facile quisque intelle-Xit . Et certe cultum illum Sanctorum ignotorum alicubi praeter modum, praeterque Summorum Pontificum mentem regulasque ab eis sapientissime constitutas longius quam par esset, processisse , ultro professi sunt, non solum e Gallis, sed e Romanis quoque peritissimi viri Id luculenter admodum non ita post demonstravit Μabillonius in Commonit ria sua epistola ad D. Claudium Stephanotium Procuratorem nostrum Generalem in Curia Romana e quam ubi legere Congregationi indicis praepositi Cardinales , non tantum approbarunt, sed ex iis quoque viri gravissimi eam ab
152쪽
omni censurae discrimine tutam palam nec semel contestati sunt. Res haec penitus composita putabatur, cum parvo interiecto tempore eam novis artibus acrius insequuntur , nullamque , ut in praedictam epistolam censuram obtineant , autoritatem non adhibent quidam homines; jamque res eo devenerat, ut ea quin a Sacra Indicis Congregatione notaretur vix dubium esset, cum Eminentissimorum quorumdam Cardinalium consilio franguntur adversariorum conatus . illi namque pro suo in Ecclesiam Sedemque Romanam studi6Summum Pontificem adeunt monituri, indecorum saetae futurum, si Μabillonius de Ecclesia tantopere meritus nota assi- ceretur ob eXpentum , qui praeter modum atque Ecclesiae regulas Sanctis ignotis impendebatur, cultam; quem ejus decetar, & Sacra Rituum Congregatio cohibere decretis tuis studiose adeo
contenderant . Ea ratione pJrmotus Summus Pontifex mox pro su i In Mabili nium cujus epistolam commonitoriam adhuc Cardinalis 'egerat singulari benignitate , Congregationi Indicis ulteriori causae cognitione interdixit ; ratus scilicet, Mabillonium pro sua in Sanctam Romanam Ecclesiam atque Ap stolicam Sedem observantia; ultro ac si
Ite umim tigri . tur haec epistia . .
153쪽
expectationi Pontificis Vir, si quis alius, Sedi Apostolicae addictissimus. Enimvero ubi perspectam habuit Pontificiam
voluntatem , novam illico adornavit epistolae editionem, lucique publicae tradidit ann. MDCCU. Hanc porro novam editionem non temere, nec suomet ambitrio, sed ad ejus nutum, penes quem residet summa praecipiendi auctoritas, a se factam monet in primis Mabillonius; ne quis eum rixas serere voluisse existimaret, repetita hac editione , quae potius eo tenderet , ut si quid obscurius ,eXplanaret , emolliret, si quid durius , emendaret denique, si quid secus quam par ellet, in hac epistola scriptum nonnullis videretur. Unum insuper aut alterum in hac nova editione monitum lectorem voluit Mabillonius o nimirum si qua in fare rum delectu corporum errata aliquando contigerint, id nequaquam imputandum Eminentissimo Cardinati Vicario, vel Pontificii Sacrarii Praefecto Episcopo , quibus maxime haec dispensatio competit ; sed potius alicui eX secundariis eois rum ministris , qui praescriptas sibi regulas non satis interdum accurate ac religiose observaverit; si tamen id unquam
Ad haec si quid hac in editione duriuscule quibusdam scripssse sortasse vi
154쪽
debitur circa cultum hujusniodi Sanct rum, id quoque tantum intelligendum monet vel de profuso illo cultu, qui eis alicubi tribuitur contra Decreta Sacrae Rituum Congregationis a sel. recorda Innocent. XII. approbata , quibus publi ea de illis Sanctis officia fieri pronibentur e vel de sanctis illis corporibus, seu reliquiis, quae certa non habent indicia martyrii sive sanctitatis. Neque vero in posterum obscurum esse poterit, qua innam illa sint indicia , postquam Sacra Congregatio super reliquias instituta, deis
claravit , vitrea vascula sanguine tincta cum Palmis, habenda esse pro certissimis martyrii indiciis, caeterorum fgn rum examine in aliud tempus rejecto. Placuit Romanis omnibus secunda haeceditio ; placuit Eminentissimis Cardina- fieis ae Elibus , ab iisque eam referente Illu- amo um strissimo juxta ac eruditione clarissimo Cardinat. Francisco Blanchino SS. D. N. ab ho- eipiturnore cubiculario ) non sine auctoris laude excepta est : Placuit denique Sum-lae editio.
mo Pontifici , qui, ea lecta, laudavit auctorem ; litterasque per D. Guillelmum
la Parre Procuratorem nostrum Generalem , suo nomine ad eum scribi voluit; quibus sitam in eum existimationem patrociniumque testaretur . Gratulationem Summi Pontificis ubi sprimum accepit Eminentissimus Cardinalis Gualterius, tunc
155쪽
is VITA Apostolicus apud Regem Christianissimum Nuncius , per Secretarium suum Μabillonio statim significavit. Eum quoque litteris suis ea de re dignati Iunt nonnulli alii Cardinales : in primis VC-ro Eminentissimus Cardinalis ottobonus, cujus Verba praeclariora sunt, quam ut silentio praeteriri queant: Ut in Sacra δε-
nisque suffragiis commendata adprobata fuit. Is extitit novae hujus epistolae editionis exitus: quam eodem anno Galliince convertit cl. Abbas te Roy Regiae Inscriptionum Academiae Socius; quamque variis in RUni, Belgiique urbibus multae jam praeceuerant cum latino, tum saltico sermone adornatae editiones . Proiuit hoc opusculum non Catholicis in 'do , verum etiam & heterodoxis e eae illis siquidem qui candidiores erant , eo lecto , professi sunt, multa saepe cum' Romanae Ecclesiae, tum Apostolicae Sedio . temere adscribi vitioque verti, quae Vel privatorum hominum arbitrium, vel nimia pietas in cultum sacrum invexit; quae. tamen Ecclesiae Romanae imputanda non sunt. In Μabillonio felicitatem ingenii, indolis facilitatem quisque mirabatur, candorem vero animi praedicabant in primis heterodoxi, non tantum Catholici. Inde
156쪽
IO. MABILLONII. 13sInde nata apud utrosque probatae fidei, ac ejus spectatae integritatis fama. Porro ut ab heterodoxis ob mregia vir- LIX
tutis doctrinaeque merita plurimi aestima- 1elus probatur, ita illos mira vicissim caritate ipse complectebatur.hinc frequentes super illo- eoru rum coecitatem gemitus : hinc ad pr movendam illorum conversionem , assiduae ad Deum precationes, nullaque
non adhibita sollicitudo e hinc demum rua litteris, qua consiliis, qua congres u familiari nihil non moliebatur, quo illorum mentes excitaret ad veri saltem amandi , & investigandi cupiditatem. . In primis autem objiciebat , quo miserandum in modum ab Ecclesia Catho lica , ac proinde a via veritatis desecerant , infaustissimum schisma ; non dusceptandi quidem studio , sed eo mentis
adiectu, eo salutis eorum desiderio, eaque benignitate , ut eum vel inviti diligerent suspicerentque docentem . Ex iis plerique illum ceu virum sanctum habebant, atque in via salutis positum esse haud innciabantur. ut autem ipsoSatanti viri communione segregatos minus puderet , internam nescio quam jactabant, seu potius in Ecclesia fingebant, qua simul conjungimur, Consenuonem. Verum exprobranti, Mabillonio , quod in re tanti momenti tam vanae lubricaeque opinioni temere adhaererent, lachry-I 4 ma-
157쪽
Spargitur in Μabit. lonium falsus ru
UITAmabundi reponebant, plurimum se illos detestari qui priores tam senesto schic mali viam aperuerant, nec tamen , quod mirari iubit , ad illud rejiciendum adduci poterant. Haud ita multo post nostrum ex- ΑΙ- satia reditum , occasione miseri cujusdam apostatae Monachi non Benedictini quidem ordinis, sed assinis cum Mabillonio nominis , rumor per Germaniam spargitur : Mabillonium a religione simul & a fide Catholica desecisse , a que apud haereticos se se recepisse. --vit & quidem gravissime Mabillonium prosessioni suae , fideique Catholicae adisdictissimum , atque adeo strenuum Ec-Hesiae defensorem tam atroX , malinu structa calumnia ; moxque ne incautos decipiat fictus tam inluvie desectionis rumor , illum per epistolas reprimere conatus, nullum ex Catholicis, qui calumniae fidem habuerit , non sine ingenti animi gaudio accipit . Non sc a. pud Anglos, aliosque haereticos non sic: siquidem & si de tacti veritate omnino dubii , inde tamen gloriandi & adversus afflictos Catholicos superbius se se efferendi occasionem arripiebant; quove lapsum turpiorem redderent, ac graViΟ-rem , Mabillonii merita supra modum extollebant. Id ubi audivit inbillonius postremis ann. MDCXCVIII. diebus, E-
158쪽
pistolam scripsit encyclicam ; jamque a. mici ope plurima ejusdem exemplaria undequaque per Angliam disseminare parabat, cum Vel ex sola quam apud Anglos adeptus erat probitatis fama, dilapso penitusque restincto, qui apud illos per crebuerat apostasiae nuncio , eam su- 'pervacaneam duxit, silentioque involvit. Hanc porro epistolam inter Μabillonii scripta repertam , publicae luci tradere juvat, tamquam eximium, posterisque dignum spectatae ejus fidei , ae religionis
. Exigit c ritatis, oscitque ratio, ut borrenis in clam prorsus , qua omnis mendacii Prerens vestram simul S fidem meam labefactare co- Fratribus natus est , calumniam ex animis vestris abis c. bitela tergam . id ingrati prorsus nuncii besterna inscripta.
aecepi a duobus Ans Benedictinis , qui in Saetermanensi Caenisis solito curisus rogata mei pro re grinta mi momenti alloquendi faciatate , ubi me accedentem viderunt, isI ob id tantum quod conspexiisent me, laetos ad se re--rii significarum. Stupenti, reique osterium
penitus ignoranti tandem aperta ac nunciata
sunt , quae de mea a Religione simia θ FLae Cathesi defectione quaquaversum per An -
iam , ac Gemariam jactabamur , quamque inde captabant haeretici Catiataeos insectandi ovicasionem. Id quam vestri meique causa credi meo grais Mestumque acciderit, neminem vestrum, Fratres Carismi, non imelligere arbitrior.
159쪽
138 VITA. Tametsi porro non am gam, quin meam mpud vos fidem jam abunde satis testatam fecerim , purgaverintque praedi ii A lGeneae Elini, meque Eccleseae perinde ac υ s imi labili caritatis fideique vinolo conjunctum , ac mori potius , quam aut a fide, aut a comis munione vestra diislli paratum, adseruerint: meam iubilo ηὐ ipse quoque fidem ratam vobis facere , -stramque in me sollicitudinem,
Me non expertam eae tu i adeo calumnia m Iesiam aliquateηus temperare operae pretium
duxi . Et quidem si meipsum inspiciam . ne lacissimam quidem tam borrendi facinoris sim spicionem praebuisse inibi videor : si vitae ra- trioaem attendam , nulla mibi umquam cum bri ireticis consuetudo, nulla nubi cum illis aer religione disceptatis suis. illorum dumtaxat non semel defeci miserrimam tacem ; eosque ad Ecclesia , a qua tam irique defecerunt , pro vi. ribus re-eare studui. Si itinera , nullum duobus ab hise annis extra Gallias suscepi , nec umquam Holundiam caritata I A edita opera , nullum quoque , quia sciam, nisi ad Ecclesiae defexsionem , aut quam profiteor vitaemo sicae commodum , ac ea , qua par est , animi de Fone is laeem protuli: β denique mentem scrutari meam velim , Deum te sciro homines , me nusquam tam nefarium πο- sinae coinlium cogitaste , quis potius indubia iaηια persuasum Misisse , CatbMisam Roma-xam Ecclesiam centrum esse unitatis, verita ris firmamentum , cui fidelis quilibet moσem
160쪽
IO. ΜΛBILLONII. 139 gerere , atque immobiliter adhaerere debeat unam eam esse , quae errori subesse nequeat unam quae salutem dare possit ; necessariam quoque esse visibilem amoritatem, quasive Fidelium dubia , βυe controissae dirimantur . adeo ut ea deficiente rasia sit. aut esse queat
fidei unitas, aut certa regula verisatis. Arguinmento κobis sum Uanae eaeque propemodum is-
numerae quae oculis nostris subjiciuntur baeretiacorum Se Iae , quae vel ad Defmum vel Socinianismum seu potius ad impietatem recta
Ilineant . ex quibus quam oppo tuna ac necessaria sit suprema illa visibilisque Ecclesiae
toritas , explicandis ae definienuis quae saepe fideles inter agitantur dei quaestioribus , iaculanter colligitur . . En, Fratres Dilectissimi, quae mea , ac , ut aisiimi' , fides vestra sit ac esse debeat; quamque , Deo ju ηte, ad extremum usque spiritum illibatam seminarum me plane confido . Haec porro a me dicta fim, Fratres card i. ut quam iniqua falsa Memseriata in me calumni probo intelligatis. Unum interim superes animi solatium, quod1sLlicet miri nee uni , nee primo tam xefariaco illa res ta sunt. Eequis enim nesciat Pro. tomar rem Ecclesiae Si boum maledictorum
ac in legem, ct Moysen contumeliaram Dilse aliquando is Haium , magnifice licet simul, o bonorifice de Hroque palam disseruisse; ἐHunc ego Proto martyrem ceujus festicitarismero die fassus de me percrebuit apostasia rumor cogitaυi ; bκne miri imitodum propo-