장음표시 사용
161쪽
sui ; ejusque vestigiis insistens tuendae Carbo lisae Romanae Ecclesiae Fidei, notaque foederis auctori operam dabo . Reliquum est , in quia ipse de suis , idipsum ego de meis οὐ versariis sentiam ; Deumque , cujui vis Lelam retribuere est , suppliciter obtester , ut eos fidei iace collustrare , atqur ad Eecis gremium , a quo cum infelici nativitatis sanc , tum anticipatis opinionibus infeliciter recesserunt , re--re dignetin . Caeterum, Fratres
cari mi, ad ro vos in nomise Christi Iesu, pro cujus amore simul is side tanta ac tam acerba aequo animo teseratis , in f tes flabialesque is ea fide permaneatis , quam bacteis nus illibatam custodistis; pro qua strenue δε- certassis , .mnia reliquistis , ita ut A Glo etiam de caelo descendenti, S contraria docenti, Anathema cum Apostola pronunciare non dubitetis . Graiia Christi Iesu sit eum omniabus υobis . Amen.
Lxia Ex hujus lectione epistolae facile quis iis intelligat, quo Mabillonius flagraret Religionis Telo, sive ad eorum confirman- Missiona. dam fidem, qui in ejusdem violandae dis-aὼk. crimine Vertabantur , sive ad illorum promovendam conversionem, qui ab Eccle-sa segregati ejusdem communione priVR-bantur . Eo religionis studio inflammatus, mirum est quanti faceret Μissiones Apostolicas , quove laetitiae sensu earumdem progressus audiret, & incrementa. hinc rerum in iis gestarum legendis narrationibus
162쪽
IO. MABILLONII. r nibus mirum in modum oblectabatur iisque ita afficiebatur , vix ut a lachrymis interdum temperare posset. hinc e iam quam maximo poterat mentis ardore autorem & consummatorem fidei Iesum assiduis precibus interpellabat , ut ad eX- colendam vineam suam, & colligendam amplissimam animarum messem, operarios mitteret vere Αl 1tolicos. Ex iis nonnullos dudum sibi tamiliares , & amicos eniXe rogabat , ut se quoque in Apostolicorum laborum, tantorumque praemiorum , ac meritorum partem vocare diagnarentur . Morti jam proximus nihil sibi optatius significavit , quam ut ad unum ex viris illis Apostolicis scriberet , quocum ipsi fuerat vetus olim consuetudo ; cujusque litteras , ceu reliquias Uenerabatur . Haud minoris apud eum pretii erant, qui causa tuendae fidei , avulaeque Religionis Romanae, labores quonque sustinerent, vitae periculis se committerent ; qui Patriam, consanguinem, vitae commoda , facultates , spes non dubias , omnia denique sua Christum sec turi relinquerent: nihilque non molieba tur quo viris hujusmodi vel opem ipse ferret, vel suppetias aliunde procuraret. Eapropter singulari prope veneratione colebat , immortali memoria dignum , nec satis umquam pro fidei merito commendandum Iacobum Secundum Μajoris Britan Mabillonii in Regem Angliae Iacobum
163쪽
tanniae Regem : assiduasque pro eo ac Serenissima Regina Sponsa , Dilectissi-ndo optimaeque spei Principe Filio , Ssubjectis omnibus, qui sortes in fide steterant, preces ad Deum effundebat. maporro benevolentia & existimatione billoniuin certatim prosequerentur isti nunquam sine laude nominandi Principes , palam faciebant , vel cum in San- germanensem Ecclesiam pietatis causa ipsi ultro veniebant , vel cum ipse des rendi sui in Ρrincipes obsequii gratia , ad eosdem in Sangermanensem civita--tem Ueniebat, raro licet , nec nisi ab iis, quibus non parere religio erat, semel &iterum invitatus, ut modestiae indulgeret suae vir laudos impatiens. - Propagandae religionis studio incensus nihil quo ejusdem fidem decusque promoveret non moliebatur . eo spectabant sive familiares sermones , sive litterae ad varios directae, potissimum vero quaecumque in lucem dabat opera . In iis namque eximia elucebat cum caritate doctri-Da , pietasque cum pari eruditione conjuncta , adeo ut simul foederatae mutuis vicibus scientia pietatem , pietas sciemtiam adjuvaret. Et sane cuique Μabillonii opera legenti facile patet, eum non mentibus modo illustrandis , sed divini quoque amoris igne accendendis , animum intendisse . Idipsum in primis, quos
164쪽
i noverat discendis litteris magis idoneos , t edocebat , ac pro viribus suadere iis co-l nabatur e vanas, immo noXias omninos reputans quaicumque rerum etiam prael clarissimarum notitias , quae nec ad meliorem adipiscentium frugem , nec conferunt ad aliorum utilitatem . non enim
ad ostentationem, sed aedificationem Corporis Christi, donatas putabat animi d
tes , aut partas labore Icientias . haec vero cum omnibus, tum iis potissimum insinuabat , qui adolescentium praeponuntur Institutioni. Id enim muneris Ecclesiae perinde ac Reipublicae interesse dictitare sistebat : eosque non parvi ducebat, qui erudiendae juventuti vires, animum, cura ue libenter impendunt . unde non sine. ingenti animi laetitia , relictis interis dum seriis etiam studiis, iis ultro aderat juvenum eXercitationibus, annis ab hine aliquot in multis Parisiensis Universitatis Gymnasiis institutis, in quibus non sine spectantium admiratione, audiuntur ImVenes, qui de rebus etiam gravioribus f nili plane judicio edisserunt, elucidant-Que mirum in modum propositas sibi dif-hcultates . Tum vero mirifice capiebatur Mabillonius , cum eosdem de historia selectitque SS. PΡ. operibus disceptantes audiebat ; ratus nimirum fructus inde uberrimos collecturam aliquando Rempublicam . Quamobrem nullo non studio
Quantum Itivenum instituti ni prom vendae inistent .
165쪽
VITA Contendebat, quo similes in aliis Regnet provinciis instituerentur exercitationes radeo Reipublicae bono cui promovendo plurimum consert accurata Iuvenum imstitutio γ potissimum intentus erat. Post Iuvenum institutionem N ima ipsi de vicorum Parochis cura ac sollicitudo . eos amore singulari & obsequio pros ebatur , quos existimabat past rati ovicio accuratius intentos , deque animarum salute magis sollicitos. qui usebes, inquiebat, incolunt, labores honoribus, ac aliis oblectamentis temperant, pensantque vitae commodis: qui vero vi cos pagosque occupant, pastoralis curae sollicitudines sine levamine sustinent , pondusque portant diei & aestus . uni denique eXperiuntur animi corporisque moleuias; cumque nulla vel saltem rarast eis cum hominibus consuetudo , uni Deo ac ministerio suo vacare , assiduaeque orationi qua nihil sane ad Sanctitatem adipiscendam opportunius est incumbere coguntur; indeque subjectorum sibi animos ac reverentiam conciliant . huc adde, quod urbanorum Parochorum labores atterere vermis quidam & domestica labes solet , inanis ex hominum plausu gloria , cujus illecebras & periculum nescit vicorum ac pagorum obscuri
Non ita in libris studiisque totus erat
166쪽
Mabillonius , quin & orationi, qua studia orationε litterarum per se se arida satis & jejuna ζbrim is condiebat, saepissime operam daret. Sic
porro necessariam ducebat orandi exercitationem , eam ut Omnibus , iisque potissimum suaderet , quos assequendae reis
ligiosae persectionis noverat sincere cupidos ; certus , teste Augustino , Deum etsi bona sua cunctis abunde largiri para
tum , ea tamen rite petentibus copiosius impertiri. Petite, ct accipietis . nec cessa, 'bat hortari nostros ac stimulare ad oranis di sedulitatem, coelestium scilicet don rum fontem , & virtutum nutriculam; Utque divinae patefaceret misericordiae diis vitias, hanc adhibere solebat cujusdam Sancti Patris comparationem : Quo, inquiebat, lac abundantius ex sinu nutricis elicitur , eo mamillae fluunt uberius : s .cus vero, ubi suctus intermittitur, mox eκsiccantur, perperamque dein exsuguntur , atque agitantur . Sic nos quoque quo serventius saepiusque orationi incumis bimus , eo in nos copiosius fluunt coelestium gratiarum charismata : intermissa ero , aut neglecta oratione , divinae misericordiae ope destituti, paullatim tepescimus , penitusque tandem exarescimus.
Haec fide simul & experientia edoctus , caeteros ipse edocebat . adeo ipsi familiaris
erat orandi consuetudo , ut ea tantum vivere videretur . qua facilitate mentem
167쪽
ad Deum erigeret , omniaque in ipsum velut rerum omnium fontem refunderet, abunde qua verbis, qua scriptis , actisque testabatur . Quam attente ac familiariter cum Deo, tam libenter ac saepe de Deo Ioquebatur. Solemne illi erat a cibo sumis Pto, quando mutuae collocutionis facultas datur , pios miscere sermones : quos ut suaviores redderet ac opportunioreS , nonnullis modo Sacrarum Paginarum,
modo selectis Sanctorum Ecclesiae Patrum sententiis apposite sciteque condire studebat. ibi dilatabat spatia caritatis , aperiebat intimos animi sensus , languores ferebat, dabat cuique solatia , flammas addebat & animos, blande semper flitque in omni patientia & doctrina. LXV In congressu sic urbanum se gerebat ac Λεα his: humilem , viX ut sine adstantium stupo. re pariter & amore audiri aut videri posset . gratiam hanc & favorem concilia.
bat , non ambitus, non aulae frequentatio,turpisque assentatio hominum . ab hu.jusmodi namque artibus, mundanae gloriae cupidis familiaribus tantopere abhorrebat , ut si 'el amicis vel magnatibus gratulandi interdum munus committeretur , id ea sagacitate cum pari animi candore conjuncta praestaret, ut qua mentegratulantis partes ageret , facile quivis
judicaret. Suete hac in re ingenuitatis specimen praebuit egregium , cum viro sibi dudum
168쪽
dudum amicissimo, atque aliquot ab hinc annis ad amplissimam regni dignitatem assumpto sic festive gratulatus est . Gamaeo plane , Vir spe imissime , de ampli,simo.
quem nuper jure adeptus es, bonoris gradu, sed Reipublicae tantum , cui te max-m p futuram arbitrer ; tibi a uem summopere δε- Do ob magna , nec satis verenda commissi ii
bi muneris dis imina. Cui vir ille, mox in ampleXum ruens : Iam , inquit , i qu/unois m, sed hodie potissimum experior , sinceriorem Mabillonio amicum me babere neminem.
Ubi demum obedientiae vel ossicii ratio exigebat , sic debit magnatibus praestabat obsequia , ut neς adulatione Veritatem , nec religios in offenderet sui ostentatione modestiam , nec rei cujuslibet cupiditate conscientiam macularet . ea ratione prodibat in publicum, ut animum vitae solitariae natum ubique ostenderet .Ejus in solitudinem studium paullo ante Obitum expertus est , qui illum benevolentia simul & patrocinio dignabatur, Eminentissimus Ordinalis de Noailles,
Parisiensis Archiepiscopus . cum enim Pastor ille vigilanthiimus, perlustratis vicinis Sandionysiani Coenobii locis, rogatu Praepositorum nostrorum , ac pro sua in nos benignitate in eo esset Monasterio hospitaturus; nullis non Superiorum precibus illuc invitatus Mabillonius est , ut accedentem laudatum Cardinalem Archi-Κ a epi-
169쪽
r 8 v 1 Υ Α episcopum una cum caeteris Sodalibus e ciperet . Paruit Praepositorum imperio ar-que Eminentisi. Cardinalis voluntati m-
billonius; at delatis debitis tanto hostiti
obsequiis, mox non diutius morari jussus, ad Sangermanense Coenobium remeavit
Pari solitudinis amore, ad villas relaxandi interdum animi gratia , a viris lucet undequaque conspicuis invitatus, ire renuebat I aut si quando invitantis humanitati atque auctoritati serviendum putabat , id ea solum lege faciebat, ut solita nullatenus intermitteret Vitae mon sticae exercitia : quod rarissime quidem , nec nisi apud viros maxime religiosos sibi indulgebat. quo demum teneretur studio solitudinis, testatum in primis fecit, cum rogante. praeclaris in Ecclesiam meis ritis perinde ac operibus clarissimo Galliarum Praesule , immo suadente Praeposito Generali, Sangermanensem civitatem , in qua tum Gallicani Cleri Comitia habebantur, adiit , suam de quodam haud exigui momenti opere sententiam
dicturus , ea tamen lege , ut extra monasterium a loco Comitiorum iter unius horae dissitum pernoctare minime cogeretur . quod tribus continuis hebdomadis religiose admodum observavit , eXemplum hac in re secutus Sanctissimi Legislatoris Benedicti, qui, reserente Gregorio
170쪽
IO. ΜΛBILLONII. δυrio Magno , non nisi omnipotentis Dei miraculo , Ut eXtra cellam seminaret , adduci umquam potuit . Porro ut erat Μabillonius in gratulationibus habendis ingenuae mentis , ita ua,nt , in dandis consiliis singularis prudentiae . quo haec in pretio haberentur testari '' Posset. Vir inter Regni primarios potis-umum insignis, qui ejus non semel consilio usus, dictitare solebat, expertum se in Nabillonio sagacissimorum Virorum prudentiam , cum Sanctorum pietate foederatam s. seque pluries miratum qMae de rebus omnibus sine adulatione aut acceptione personarum responsa dabat luculentissima . Siquidem, ut jam dixi, ab omni rerum cupiditate liber , non . quod hominibus , sed acceptum Deo, legibusque consentaneum esset attendebat. N
que vero is erat Mabillonius, qui hominibus placere quaereret, aut amaret in lucem prodire cum enim nullius se apud
homines nominis crederet , i ac autoritatis, nemini, nisi rogatus aut consilia, aut
responsa darei solebat . cumque id ab eo Irecibus obtinebatur , tunc ubi propositauculenter adeo Hilucidabat, ut quid tonendum aut rejiciendum , amplectendum vel fugiendum foret, ex ejus responsis sa
cile quivis conjiceret v Hic quae: proj re nata exhibendae occum aes conii rerent, innumeras propemodum itteras,