장음표시 사용
61쪽
Natoriam, prima fronte levissimam quidem, At ponitds omni laude vera praeditam: us enim dotes paulia diligentius, Pauloque rectius intueri si velis, Tute ipso, lusus esse nostros utiles Ad corrigendam vitam hominum, latebere. Speciosis alii dum eloquentiae 1trophis RSeveritatem venditant censoriam , Re vacuas ipsa naenias ossutiunt Plerumque: nos paratu Verborum levi,
Tenui, modesto simplices, fictis iocis 3
Lenocinantes, mentibus frugem bonam Inserimus. Et vero infitiari non licet, Nostrum illud omne Fabularum quin genus, Dum varia proponit, oculisque subjicit Exempla, monitis arguat salubribus Criusque vitam, quas & ipsa condidit Natura, sanctas usque leges suadeat, officia denique doceat sere Omnia, Quis continetur societas mortalium. Unde hanc moralis 6 esse Philosophiae scholam, Eamque veram, non inepte dixerim.
et Phaedrus Lib. I. Fab. XIV. V. . de quodam Sutor z . Verbosis acquisivit sibi famam strophis. a Phaedrus L. l. Prol. V. 7. Fictis iocari nos meminerit Fabulis.& Lib. II l. Prol. V. 37. de IEsopo: Quia quae volebat, Don audebat dicerae. Alienus proprios in Fabe Ias transtulit,' calumnirem tua fictis elusit jocis. 4 Cicero de Fato. init. quia Vertinet aa mores NOS eam artem Philos Mihi γε ae moribus a Mellare jolemuδ r fea aecet au-
62쪽
Bellime psilentid laborantes. S
CALAΜ TAs si, qua non alia diligentior Vastandum ad orbem ab Inseris emittitur, Τerribilis, invicta, efficax, intra dies Paucos, avaram explere Plutonis domum, Pestis I, vocanda nomine quoniam est suo, In Belluarum 3 eruperat late genu S. Permulta fuerant corpora data jam neci ': Reliqua laboriosus urgebat stupor, Tristi veterno languida: procul, hinc proculis Martinus Dorpius, Fab. 473. La Font Rine, L. 7. Fab. T. O cicero, in Verr. L. I. c. 16. Quacumque iter fecit, Ut emori fuit,
noνι ut L Ratus uli Romani , sea ut quaeuam calamitas per-vaaeve viueretum .r Morbi, de quo hic agitur, proprium , ni falloe, nomen est vestist de videntur hoc nomitie perti iciolistimn quoeque Rppellata ideo tantum suille . quod restis inniorum maximum existimaretur. Attamen Io. Fred. Gro ovius, Observationum L. a. c. i5. Edit. 1639. Fruiae m 'Utilentia es, ira quit, ye iis; tit nora morbi foltim , fea omnia ea itialia, junt regi es: Iea hanc vocem yro ri/ rro restilentia ae et i, ramo cum Grinanio , Fumabo, annec cora raritim ex vera atinis visero Probatum. Verba haec hominis doti illimi multos commoverunt , ut ad dijus sentetitiam accederent : sed illi sortisi eicierunt. Editione secunda, Ioin, quae dicitur xxiohi emen. tior, hae ajtero tauto auerior, omissam plane mille ab Auctore talein ceni uram. Ennius, pag. I 2. Edit. iro . Hos petiis Hecuit, pars occidit illa duellis. Cicero, de rint. Deor. io. . c. 3 i. Ibes . . . a Vertunt pestem ab Aegν ιο, cum volucres Hugues, ex vasitate Moνae vento africo inuectas, interfniuue atque ι-jumunt. CDlumella, L. . C. 7. Si aegrotat unit et sum Decus .... Ii ex calore fidi aesta eo emta peltis invasit. Lucanus, L. 6. V. SV. Traxit iners cadum liuidae contagia pestis.1 Bestiarum genus universum liolse helluarum vocabulo appellari, in opusculo quodam gallico nuper demonstratum est. 9 Ovidius, Metam. L. 7. V. bo6. de extiuriis peste corPoribus et corpora milla necI.
63쪽
. Exterritus Amor, & voluptas fugerant: Ubique luctus, ubique regnabat pavor. Ea tam atroci clade perculsas Leo, Jubet frequentes convocari Belluas: Tum concionem x ubi satis magnam videt: Caelestis ira, unius ob noXaS, Rit, Saepe universam plectit multitudinem:
Nunc ergo iudex quisque, non mollis sibi, Descendat * in se , dispiciatque sedulo, Si quid erit, quo sors irritaverit Deos;
Ut una demum, rite sese devovens, Hostia tot innocentes redimat victimas. Ego equidem culpa non carere me puto:
Nam oves, & agnos, & juvencos, & boves Comedi; nec peperci ipsis custodibus: Et haec, & alia ejusmodi quam plurima Patrata, lateor, jure nullo sunt meo. Hic Vulpis, ut quae sponte adulari solet, Vitam reclamat Omnem tanti Principis Culpae inveniri a posse nulli obnoxiam: ovillis, inquit, bubulisque carnibus Sadpo satiasti nobilem tuam famem: Quid tum y pecudibus magnus hic stultis onos
1 cicero, Orar. Pro Sext. c. 12. A vocat concionem; habet orationem.
a Persius , Sat. 4. V. 23. Ut nemo in sese tentat descendere, nemo ls Ovidius, Heroid. Epist. IO. V. I. Mitius iuveni, qukm te, genus omne serarum. Pont. Epist. 3. V. eo. Seu non fingebas, inveniere levia.
64쪽
Est habitus, alvum quod tuam repleverint. Aliquot praeterea rusticos discerpere Placuit: at hostes in modum hostilem licet Tractare, nec jus bellicum ulcisci vetat.
Quae visa postquam est plausibilis 5 oratio;
Sua confiteri scelera non dubitat Tigris, Non dubitat Ursus, non Lupus, non ceteri Carnifices; & qui nigra norint vertere si In candida, adsunt Oratores callidi. Restabat Asinus: is suum bona fide Scrutatur animum; & invenire vix potest Quidquam, notari r dignum; ad extremum tamen: Milii, quasi h per nebulam, ait, in mentem venit, Olim me divertisse , nescis qua via, Ad Sacrificuli ' nescio cujus pratulum: Herba bona, tenera, si bene memini, fuit; At illa, lateor, non erat juris mei: Noram: abstinere volui: sed stimulans fames,4 cicero, de Ome. L. 3. C. αρ. V autem jus etiam bellicum. 5 cicero, Tuscul. L. 3. c. 2I. mee plausibilia non sunt. Seneca, Epist. 50. Aonatim c labatur plausi hilis oratio. 6 Inveualis , Sat. 3. V. 20. cedamus patriar vivant Arturius isthic Et Catulus: maneant, qui nigrum in candida vertunt. r Horatius. M. I. sal. 3. V. 24. Stultus & improbus hie amor est, dignusque notari.
a Plautus, Pseud. RR. I. Sc. 5. V. 47. Sunt quae te volumus Percontari, quae quast r nebulam nosmet scimus atque audivimus.
65쪽
Et allicientis opportunitas boni, Et Genius aliquis me malus, credo, Impulit, Labella dulci ut admoverem gramini, Pauxillulumque pabuli decerperem. Vix ea; repente in in licem bestiam Ab universo coetu clamor tollitur: Pereat scelestus, causa communis mali, Asinus; nefandi pereat auctor criminis. Sacrificuli herbam comederet quid hoc est, nin Horribile, junctum cum sacrilegio, scelus ΤHinc nos videlicet hisce cladibus premit Caelesstis ira: Numen ergo debita Statim expietur impiae pecudis nece. Diram hanc, iniquus ipse Rex, sententiam Non erubescit comprobare; nec mora, Foede immolandam tradit hostiam Lupo. Pessumdari 3 Inopes, ubi Potentium interest Facili in grave stolus culpa mutatur levis.
I Virgilius, Georg. L. s. v. 497. equo pabulum aversat te: limnemor herhae. cicero. in Verr. L. 4. c. go. oreris nramen . . . ipitia Icelara titissimi atqtia anauuissmi si rIiolo expiari volvant. a Terentius, andr. Rct. I. Sc. 3. V. . - . . Me . aut herum pessumdabunt. Ovidius. Trist. L. 3. Eleg. F. V. 43- - . Non mihi, quaerenti pessumdare cuncta, petitum cinsareum caput et .
66쪽
P AT 1 Rus laboris, grana dum mosis daret, Opus Formica secerat s , hiemis memor; Frugemque multam in horreum congesserat: Cicada totos interim dies sonis, Male otiosa, stridulis indulserat, Nil providens quid do inde venturum foret. Venit hiems. Mox misella contrahitur gelu; In tolligitque se esse perituram sanae, Si non cibi aliquid unde unde extricaverit. Formica tutum se receperat in cavum, opibus paratis jam Duens. Hanc convenit Cicada supplex: Fer, ait, auxilium, o bona, Egenti. At illa : Quid agebas autem , has Opes Dum colligebam 8 Cantabam videlicet. Cantabast laudo: nec saltare nunc Veto. Suam dolebit languida senoctus vicem, Laboriosa ni juventus praecavet.
4 Di For aine, Lib. I. Fab. I. Benserade . Fab. t XIlI. AElapiis. Fab. XXXIV. Aphtonius . Fah. l. Faernus . Fsb. VII. Burmam iis in Appendice ad Pii: Odrum, Fab. XXVll. S. Cyrillus , Lib. l. Fab. lU. 5 Salomon Prov. C. h. U. 6. ae a formicam. σ ineri 9 conflaera vias eius, stifce Jayientiam e quin e i non habeat jucem , nec race torem, Marat laesiale cibum Ibi, o congregat in mese, quoa come 3.
67쪽
OVE Μ rapuerat Aquila curvis unguibus :Idem experiri Corvus & ipse dum cupit, Parem e grege toto praedam observans eligit; Simulque magno devolans ruit impetu. At nec Ovem tollere, impar quippe viribus, Neque hujus etiam pertinaci vellere Nisere impeditum se expedire jam potest. Accurrit ergo Pastor, & hunc capiens: Tuas Prius decebat nosse te vires, ait, Onam tale lacinus nitereris exsequi. Capere volebas. captus ipse nunc veni, Meo futurus filio ludibrium. Docet labella, tenuiores ad suam, Potentiorum exemplis, perniciem trahi.
TUI me miseret, aiebat Testudini Lacerta; quae, quocunque libeat vadere, Tuam ipsa tecum ferre cogaris domum. Quod utile, inquit illa, non grave est onus.
68쪽
Eni eius 8 hiemem adventare sentiens, d alpam rogavit, proprio in cavo locum Sibi ut vim contra Digoris concederet. Concessit Talpa; sed receptus hospitem, Ut se movere cumque vult, Ericius Pungit molestis hinc & hinc aculeis: A se ergo Talpa hunc sentiens damno suo Receptum, serre nec diutius volens, Precatur, obtestatur, exire ut velit, Quandoquidem angustus ambo non capit locus. At esse gaudens ille, ubi bene est sibi: Hinc exeat, ait, qui manere non potest. Fabella docet hunc imprudenter hospitem
Admitti, qui non possit aliquando dici.
Benserade, Fab. LXXII. Le Noble. Fab. LIII. & in comoedia su R inpica Ast. 1 Se. 1U. Riener, Lib. IV. Fab. XV. Abitemius. Fab. LXXll. 8 Gallico, Herisson. Isidoriis, Orion. Lib. XII. cap. 3. Ericius animal ninis eo ertum exinae nominatum , quoa jubis Wistit se, quan syinis his elativitur. Hinc apud Sallustium . Histi Fracin. Lib. lli. & apud Caesarem de bello civ. Lib. lli. cap. Q. Trabs infixis horrens aculeis serreis Ericius vocatur.
69쪽
LΕo aegrotabat: accesserunt illico, Ut solarentur, omnes undique belluae: Vulpis tamen adhue aberat: ergo Lupus datum Hanc criminandi insensus arripit locum: Nil curat, inquit, de salute Principis. Dumque alia multa deblaterat ejusmodi, Conflare tentans invidiam ; tandem advenit, Nusque verba Vulpis audit ultima. Vix introgressa: Me, ait, excusatam Velis, Magnanime Princeps, si quid est , cur non satis Videar suisse diligens: mea interim Tibi opera impensa est; & suit pretium morae: Nam circuivi; & hine, & illine sedulli Rogavi, quodnam remedium praeliantius, Tuoquo tollendo aptius morbo foret. Quid comperisti, quaerit impatiens Leo ΤRespondet Vulpis: Nil crede essicacius, Quam si jubebis dotrahi pellem Lupo Viventi, eamque protinus calidam indues. Placet remediiim: Lupus ergo deglubitur 3 Nisor, & agnoscit, quae nihil dominos juvat, Recidere fraudem saepe in auctores suos.
O La Fontaine. Lib. VIII. Fab. IlI. F. pus. Fab. LXXII. Dernus. Fab. XClX. Iaius, Biblioth. Rhet. Tom. ll. pag. 74 I. I Suetonius, Tiber. C. 32. Reyer sit, boni νasti rix esse tonuere re- - , non deglubere.
70쪽
NATURA, & usus vitae communis duos Puerulos fratres mutuo conjunxerat Amore, qualem ferre id aetatis solet. Τentatus est sorte unus amborum levi, Brevique morbo : venam oportuit tamen Secari, Medico sic jubente. Quod videns, Protinus adsere coepit alter. At milii Pius iste motus misericordiae placet, Ait aeger secum reputans; ac etiam magis, Quam credidi, ab eo nunc me amari intelligo. Postridie, cum prima rediis et salus, Germanum aspexit crustulorum copia instructum: partem sibi dare ut velit, rogat. Negat ille vero. Quid y mihi pias hori Lacrymas dedisti, nuncque crustulum negas PNego, ait: Natura dat lacrymas, non crustula. Speciosa saepe sanctam amicitiam nota Testatur: at raro ipsa res fidem lacit.