장음표시 사용
81쪽
Ad Hirtium lib. I x. sed fragmenta tantum tr.
Ad Brutum lib. vir r. sed non omnium fra
Ad Catonem Ad Cerelliam. IAd L. Plancum, ad singulos ut puto, lib. us. De quibus omnibus deinceps dicemussi quid, erit,quod in tanta obscuritate vetustatis in medium adferri possit,praesertim a properantibus ad alia. Scribit Suetonius in lib. de claris grammaticis, etiam ad Atticum Satrium quendam equ. Romanum extitisse Cic. epistolati de hoc enim mihi potius,quam de liberto ipsius Q Caecilio Epirota loqui videtur Suetonius. Sed ad alios quoque plerosq; extitisse non dubito. Verum nos eos tantum numerauimus,ad quos fragmenta epistolarum ulla in venire potuimus.
I rtrur v M hunc,virum suisse eruditum, sene opera illius quae testentur, quorum sepe meminit Nonius Marcellus, ut Veliterna,vi Gemina,
ut Setina,vi Privigna, ut Fullones, ut Praelium, ut cetera, quorum meminit tum Carisius, tum Festus Pompeius. eundem enim esse illum cun leo,ad quem haec scribuntur, mihi quidem fit verisimile . Festus quidem ipse in suis antiquitatibus, ubi agit deosculana pugna, sic scribit. Eius,inqtiit, rei meminit Titinius hoc modo. Haec quidem quasi Osculana pugna est. & paullo ante, in dict. Oscum,quem locum sic lego. In omnibus fere, inquit, antiquis commetarijs scribitur Opscum pro Osco,ut Titinij fabula quincta. Qtii opsce& Volsce fabulantur: nam Latine nesciunt. Aquo etiam verba impudentia & elata appellantur Opscena, quia &c. In vulgatis autem Festi libris pro opscum,legitur opicum,pro Opsce,osce. Cum tamen meam lectionem ipsa obsce
82쪽
ni vel Ut fortassis olim scribebant antiqui opsceni appellatio confirmet, quanquam non desint, quibus vulgata lectio ma- is placere videatur: quos tamen ipsos inconstantia illorum redaretuit: vi nobis sane adhuc a nostro opsco pro Opico, recedendi, nulla magnopere necessitas imponatur, praesertim Verrii auctoritate confirmat is,quae extat apud eundem Fellum in dict. Oscos. Neque autem etiam nouum est litteram pro littera i librarijs esse repossitam. Nam,ut de ijsdem potissimum,i des litteris, alio etia loco, quam hic apud Festum in dictione Opicum pro opscum commutatis,agam: loens est apud Cicerone II. leg. obscurus, sed antiquitatis plenissinuis. Is vulgo ita I
nitur. Neque necessse est ediffert a nobis,quq finis finestae familiae,quod genus sacrificij lare vervecibus fiat, quemadmodum os reiectum terrae obtegatur,& quae sequuntur.Cum sit mea quidem sententia legendum . quod genus sacrificij Lari Ieraecibus fiat, quemadmodum os resectum non, 't erat, reiecium terra obtegatur. Intelligit enim proculdubio Cicero idem illud, de quo sic Festus Pompeius, Membrum abscindi mortuo dicebatur, cum digitus eius decidebatur, ad quod seruatum iusta fierent, reliquo corpore combusto . sunt autern , & quidem docti viri,qui pro reiectum, exceptum, & item alij, qui receptum,ie ere videantur,Varronem ut opinor, imitati. Sed non dubitatiἴtamen emendationem hanc meam,propius ad scripturam veterem accedentem,& Festi quoque auctoritate innixam, hoc loco exponere earum rerum studiosis. de qua aliquando copiosius loquemur,cum explicatione etiam illius ipsius antiquitatis, que quidem illo verbo continetur. Nunc ad Titinium redeamus : quem certe fuisse,ut dixi,eruditum, praeter cetera, etiam si agmentum ipsum,quod hic refertur, testimonio esse potest . ita enim perscriptum est,ut eiusmodi sane epistolae, nisi ad doctum ipsium virum scriberetur, locus vix esse posset. L. Platium quendam J Seneca deciam. Ir. Primus omnium Latinus Romae Plotius fuit, puero Cicerone.
83쪽
In epist. ad Cornelium Nepotem.
VNT, qui epistolartim ad Cornel. Nepotem li
bros xv I. numerant . cuius rei, quoniam nos
quidem in hoc senere nihil affirmare possumus, penes illos fides esto. Certe Gell. lib. x v. Cornelium M. Ciceronis amicum familiaremq; , ut qui maxime, suisse testatur, eu acinq; de ipsius vita libros aliquot conscripsisse in morat . frequens ipsius in libris veterum mentio habetur, reserre locos nihil neces le est. Neque enim quidquam aliud J Desiumptum ex Marcellini lib. x xi. Vbi mores Constant ij & vitae consiletudinem describit. 'Nam cum Marci principis verecundi, ut ipse ait, exemplum ad dissimilitudinem indicandam adduxisset, qui conii: ratis vltro pepercerat, sic insert. Vt Tullius quoquc docet,crudelitatis ii crepans Caesarem in quadam ad nepotem cpitiola . Neque enim quidquam aliud est selicitas, inquit, nisi, &c. Non dubitaui antem illa quoq; , Ergo in Perditis impusq;. &c. Ciceronis esse asserere, propter illa quae dixerat Marcellinus Caesarem crudelitatis a Cicerone accusari in hac epistola. in omnia Sigonitura quoque editione posteriore agnoscere video quanquam fragmentum ipsum inter incerta refcrat. I qui denii de hac Caesaris ciusmodi felicitate, ita idem iste Cicero in sescunda in Antonium est locutus. Caesar, inquit, Alexandria se recepit felix, ut sibi quidem videbatur, inca autem siententia nisi qui reip. sit selix, selix esse nemo potest. Ex quo suiu illa. quoq; ad Atticinia litavi I. ita scripta. Ohomiueinamentena& miserum, qui ne umbram quidem unquam τη ἡ λου uiderit At ii haec ait facere se dignitatis causa. Vbi eli autem dionii ras, nisi ubi honestas λ num honestum igitur habere exercitun nullo publico c'nsilio,.occupare urbes ciuium, quo facilior
sit aditus ad patria. ἀπο πάι φυγιυ'ων καθ ῖουσ, sexcei ta ali ascelera moliri,ium θεών μεγi ν ώt ἔχων τυροαννίδα. Sibi habeat suam fibrtuna. Vnam me hercle tecum apricati Ovem, in illo Lucretino tuo sole, malim, quam Omnia istiusmodi regna: vel potius
mori millis, quam semel illiushaodi quidqua cogitare. O uid situ uelis, inquis Age quis est, cui uelle non liceat e sed ego
84쪽
hoc ipsum uelle miseritis esse duco , qnam in craicem tolli. Vna res est ea miserior, adipisci quod ita uolueris. Hai cnus Cicero. Scribit etiam idem Marcellinus lib. xxv i . initio. Tullium, luc mibi testem appellat reuerendum, in quadam ad Cornelium Nepotem epistola affirmare, quosdam veterum, sormidantcs e quae scriptoribtis laistoriae suorum temporum solent spepe frauci esse atq; inuidiae, cognitiones actuum variorum, stylis iam uberibus explicatas, non edidisse superstites . Sed Marcellinus Tullij hanc sententia cum verbis ipsius, ut mihi quidem vindetur, non exprimeret, auctor nobis hoc quidem tu loco id neus et se non potuit fragia ui conformandi.
VM Cubi is A. J Biscitatum amnio, priamian in verbo, Consequi, ubi etiam legitur, non, tum, sed, tunc: deinde in verbo Honor, ubi legitur. Tu. In hoc fragmento, induxi
illud, quod erat ad finem adpositum pur librarios, HONOR, ORATI A, ET PUGC H RI I v oo . est enim manifeste non Ciceronis, sed Non ij, vim verbi,Honor, explicare incipientiri Sed qMemoramenti J H fragmentum ego ad lib. tr. epistolarum ad C. Caec putaui se referendum, innixus vestigijs Nolitanis . sic enim ille. Monumenti proprietatem a monendo N.Tullius exprimendam putauit ad Caesarcin epistolam ii. id est, ut ego arbitror, epistolarum i a. ut sibaudiat librii. Qeod autem hic de imonumenti vocabulo ait Cicero,sumptum etiam ese videtur ex libris iurisperitoriani. Nam & Vlpianus. l.ij. D. retlig.& sumptibus sunerunt. moriumentum esse ait, quod mem riae serirandae gratia existit. Et Florentinus l. Monumentum
D. eodem. Monumentum generaliter appellat rem omnem in
moriae causa in posterum proditam. inia de re vide etiam l cum in lib. Atirclii Aligustini de cura pro mortuis gereda .ca P. iiij. &vide Felium dict. Monimentii in lib. xj. Gellius quoquz cum de Mausisti regis sepulchro, & Artemisia uxore loquitur, ita habet. Molita citroque est coseruandae mariti naemoriae calisa sepulchrum illua memoratissinatim, dignumque memorari inter septem omnium terrarum spectacula. Id monimentum
85쪽
Artemisia &c. vide, ut dixi Gellium lib.x.cap. MIMsi videres, non de exeri J Inest, ut puto, aliquid viiij, sed nos diuinare possumus, certi asserre nihil post mus. Amici nonnulli J Meus Nonius dict. Contemno, sic habet ad extremum, AC PRO NIHILO HABERI SENATVS VOLVIT. Perperam: sed tamen adnotandum fuit.
erit enim fortassis, qui leget, A C PRO NIHILO H
En haec viderimus I Alias VIDEBIMUs.cissi me ad id beneficium accerseres J In Codice Hadriani Iuliij manu scripto legitur ad hunc modum. QUI SI NIHIL AD ID BENEFICIVM ADDERES. Vide lubrum ipsius Animaduersorum.VI. cap. II.
in singulis tegulis. J Alias in singulas tegulas. Sed quod uideret J M art. Salogae Nonius dict. Involvo, SED
QUID VIDERET. Alibi, SED MOD VIDEREM. Itaque vereor. I Omnes sere, quos vidi, libri Notiij d ict. Ferox, sic habent. ITA O VE VEREOR NE FEROCIORATIONEM FADIANT TUTAM PRAECLARA IUDICIA TELO. In FEROCIOREM, proinbo & amplector Siponij emendationem. PRO T V TA M.
legerem, legerem ipse, T VA TAM. Itaque vitium unum sustulit Sigonius, alterum conatus est Patricius quis erit, qui tertium λ quod residet in , TELO. Nam FEROCIOREM TELO, vix concoquet stomachus Ciceronianus . ni quis somte velit, IUDICIA DE EO. Haec ita superiori adhuc editione ad eum locum adscripseram. Nunc totum hunc locum mihi cum libris Non ij conferenti, duo videantur esse o seruanda . unum, esse libros Nonij, in quibus totum hoc Fragmentum ita citatur, ut ex epist. ad Caesarem ipsum, non ad Caesarem iuniorem desumptum esse videatur. Alterum, adserri illud a Nonio, ad demonstrandum,quod ibi proposivit, ferocem alique dici illa,aut illa sicuti re, ut forma, aut uiribus ferocem; finiti genere, aut opibus arrogantem. Videndum igitur primu an locus fragmento recte fit assignatus,deinde an emendationis
86쪽
dationes ipsius a me,& alijs propositi subsistere possitat cum hic uerbo ferocis, nullus esse aduiuutus eiusniodi casus itideatiar, qualis est cum aliquem sorma ferocem, aut uiribuς ferocem dicimus. Id dico, si cui sorte, item ut nobis, FEROCIOREM TELO, durius, ac pene ferocius dici uideatur. Alioqui, si lectionem IVDICIA DE EO, defendere uoluerimus, dicemus, quod quidem non inepte fortassis dici potest, ita hoc Dagmentum a Nonio adductum esse, ut ostendedere agendi modo prolatum esse , FACIANT FEROCIOREM TUA IUDICIA DE EO, quod aliteresserendum erat, fiat ferocior tuis de se iudici js. Sed ita locutus. J Hoc fragmentum indicat ipse Nonius,dict. Insulsus , ubi sit reponendu : nempe ad Caes. iuniorem epist. t i. Intelligo aute hic quoq; librum,non epistola,ut proxime ante: Bellum, ut mea opinio fert, o consensu J Lego, EX CONSE N S Vt quanquam omnibus, quos uiderim , libris repu gnantibus in Non. dict. Confectum. nisi forte imperfecta est periodus. Cum consset. I De hoc fragmento uide cap. i .li. xiiij. var.lect.
Victorij. quidam Nonii habent, Qui autem poterat. Adest Albae. I Libri , quos uidi, Nonii, dict. Deiicere, sic
habent, ADEST ALBA NESCIO C VIVS CLODII, QUAM CUM RESTITUI MISISSET, A CONE CUM EO DEIECTUM ESSET EX S ENATUS CONSULTO. Alicubi legitur etiam sic, Α DEST ALBA NESCIO CVIVS CLODII, QUAM CUM . RESTITUI IUSSISSENT, AN CONE CUM EO DEIECTA EST EX SENATVSCON-s VLTO. In his potius aduersum I Sic & quo utor Nonius dict.Secundum. ego demendo suspicor. legerem. NI HIS POTIUS, vel, NISI POTI VS, vel, NIMIS POTIUS. Nam, IMMO POTIUS, longius recedit a scripturae vestigijs.
Ego autem antiquisimum I Hadr. Iunius ,ex cuius manuscripto
Nonio haec desumpta sunt, putat ea de Anacharsi Schyta Philosopho dici,qui prae tranquillitate animi omnia uidetur post habuisse. Vide librum Animaduersertim eius v1. cap. h. Nam in uulgo quidem excusis Nonijs haec desunt. Vide dictionem Ai liquus in Nonis. In
87쪽
T ANTIOCHO, fecisti. I Quidam Nonii habent, ANNIO. quidam, AN T Ι Ο . Sed praeter Nonium citat etiam Prisc lib. xv. quanquam non totum hoc fragmentum. habet Onim id solum. De Antiocho fecisti humaniter.&quidem pro, ANNIO, vcl, ANTIO, ANTIOCHO. videlicet ad eam lectionem scriptura illa in quibusdam Noniis accedente, ubi legitur ANTIO. nam ego Prisciani lectionem magis probo.
EFENDEs meu Vintolerabile. J Vidi in Nonio Andr. Praerembij plane eodem modo. Salogae autem liber,&alij habent, MECUM INTOLERABILE .: utrobique, nisi ironia est, legendum censeo pro , INTOLERABILE, ID TOLERABILE, praecessitIOCRITER LAPSUS . MEVM, autem etiam, quam, M E C V M, lego libentius.
Dicis quasi Uiuc intereat nescio, nisi tamen erat mihi iucundum I uerius. ne qui casu perimeret superioris. J Omnes Nonij, quos viderim, eodem modo legunt. Ego tamen, cum in hunc locum primi in incidissem,corruptumq; esse proculdubio sentire,eam euestigio ceperam coniectura, ut videndum esse. existimarem , an ad talem aliquem modum legi posisit. DICIS CAVSA
ISTUC INTERERAT, NESCIO, NISI TAMEN ERAT MIHI, IUCUNDUM. Sic enim pene Varronem quoque lib. vi. de ling. I at. locutum esse memineram : ut quidem habent libri emendati. Nihil intererat,cui imperarer, cum dicis causa quaedam fiebant. hst autem dicis causa, quod ali qui Cssar in commentarijs loquitur, per speciem, per simulationem. Riram quidem coniecturam cum ad Sigonium mo-'re meo, & bona ipsius venia Palatiio Venetias perscripsissem,' videbatur sane non vehementer aspernari, sicut ipsius ad me
88쪽
missa epistola attestatur. Paullus Manutius, vir admirabili d chrina,& maiore ingenio,dum de hoc loco Patavij familiariter colloquimur,in hanc lectione propendebat. DICIS. RV ID V AESO I S TV C INIERAT. Sic ille. Sed neutrum,
ut opinor, magnopere firmum. Omnino, res mea quidem sent entia,sine ope meliorum libroru expediri vix potest. Sed quoniam tamen aliquid temporis huic quidem restituendo fragmento impertiti sumus, narrabo fere omni ut quodq; in mentem veniebat,si quis sorte erit,qui de ijs diutius cogitare sultinuerit.Primit m autem quasi certissime statuo, INTERE AL& non INTERERAT, legendum esse, tum,quia infra quo que perimendi verbo utitur, huc respiciens,Tum quia haec ηNonio, in verbo Interfici & Occidi, cum de inanimatis dicitur. reseruntur: ubi illud quoque Sallusiij ex libro histor. secundo recitatur. Multiq; commeatus interierant insidijs latronum. de illud item Lucilii. Intereunt, labuntur, euntur omnia versum. Eaq; etiam causa est, cur, ISTUC, & non ISTIC s. vii mihi quoque inter cetera legendum videbaturo legendum esse putem. Tentemus iam nunc reliqua. Satin' est DICIS.
QVID, SI i STUC INTEREA Te NESCIO: NISI TAMEN ERAT MIHI IUCUNDUM, SED VERITUS, NE, MI CAESUM PERIMERET,
SUPERIOR IS. Satin' est inquam λ Hic mihi aliquis, tanquam Geta quispiam in comoedia, respondet, Garris. Nunc igitur contemplamini. hem satin' sic est DICIS, QV I DSI ISTUC INTEREAT NESCIO: NISI TAMEN ERIT MIHI VIDENDUM, SEU VERIUS
VERENDUM, NE I ,& q. s. Non. respondet Geta.
Quid igitur si sic DICIS, QUID SI ISTUC INTEREAT NESCIO: NISI TAMEN ERIT MIHI Ni TENDUM SEVERI US, NE QV I &c. Pr
pemodum. inquit Geta, Quid λ nunquam ne ego perueniam,vi optatum illud respondeat. Sat est Sat est, respondet Geta . Nimirum nos ab inquirendo iubet desistere, qui nihil proficia
it Luta O imum aggerebant 3 Inueni apud Non.eundem,dictione Lutum. Is epistol. ad Hirtium Ciceronis nominat,sed γ to ex libro desumpserit, non memorat.
89쪽
Vin in sis ad Brutum epistolis effecerit Simianius,& quam egregiam operam nauauerit, res ipsa indicat, cum aliis quidem,ante Sigonium editis, collata libris. Sunt, qui Ciceronis epiastolas esse negent. Sed ego, cum rei ipsi pro se loquenti, tum Manutio idem quoque affirmanti plus tribuo in hoc genere,quam omnino cuiquam hominum, uos tamen ipsos nec multos, nec vehementer oportet esse eruito qui in his epistolis Ciceronem non agnoscant. Conata santur hae potius epistolae cum alijs, sicuti & res ipsa requirit,&iter commonstrat Sigonius. Obseruandum autent,uum episto. Iarum librum, qui nunc etiam extat inter impressos ad Brutunue primum nominari a Nonio in ditarentia inter Amare,dc Dili
Iampridem rem recuperassemus . I Quid psi, R E M P. R E C PER ASSEMUS. Nam in fine eiusdem epistolae,recuperandam remp. dicit. Meum quidem animum in aciem essed Paullus Manutius in semiliaribus sermonibus saepe talet earum epistolarum maiestatem praedicare. de huius quidem locutionis genere existimabat, dictum videri eclypticωs, ut subalidiatur, intentum. Ego veterem potius locutionem agnosco, qua etiam usus est in ri t. de legibus idem Cicero. Minores, inquit ni agistratus periti iuri, plures in praelia finito. pro, in praelijs, in acie. Sic illud in orat. pro Quinctio. Res esse an vadimonium coepit. Et illud Terentii Eu cho. Videt me esse in tantum honorem. Et alia alibi. Plura de hoc loquendi genere vide apud Gell. lib. I. cap. vo.& nonnihil lib. x v I I. cap. I l. Altera quae magis est necestoria neqηe rexercitui meo magis quM re
liquorum J In Sigoniano legitur. ALTERA QUAE MΑ-Gl S, QVAM RELIQUORUM. Sed ego quod reposui, id ex meo exemplari Caroli Stephani desumpsi. Quod taα .men sic etiam quiddam habet imperfectum. Subaudiendum fortassis, VIX POTEST: si modo non est reponendum. Accepi Kal. Apr. Wrrhachio datas vesperi J Non datas vesperi, sed accepi vesperi. idcirco sebdistinxi, D ATA S,V E S P E RI. iii Tu
90쪽
Tu omnia ad pacem, quae oratione confici non poterant I Lego NON POTERAT: ut ad pacem potius,quam ad omnia reseratur. Sic enim infra. Pacem ipsam bello atque armis effici posse arbitrabar. Et paullo ante. Ad libertatem,quet sine pace nulla est. IItaque res in eum Deum venerat, H nisi Caes. Octauiano σα inpote-natem p. b. O Imp. M.Ant.veniendum fuit.) F V E RIT, legit Paullus Manutius. sic in meo libro, suo chirographo adnotauit. Sextius ea g non de t. Pon mecum, quanto suum filium J S E GTIUS CAUSAE NON DEFUIT POST ME CUM, QUANTO SVVM FILIUM, MI ANTOM EVM 1N ΡERICULO FUTURUM DICERET, SI CONTRA PROCOS. ARMA TULIS-S E N T. legit idem Paullus Manutius, de manu etiam ad hunc modum adseribit sua in libro meo. Ingeniose, ut solet: nisi sicut illa locutio durior videretur, QUA NTO SVVM FILI V M, & quae sequuntur. Locus tamen emendari,icuiore mutatione, mulius, mea sententia, non potuit. Nisi utrum simus nec ne, cui parcimus, aut quid agimus. J Lego.
Veristium nostr . I Genitivus multitudinis ab Ego. Sisigitur facies. J Bis citatur a Nonio. tum in differentia inter Amare & Diligere, plane ut hic, tum in significatione vocabuli Contentus, hoc modo. Et me aut amabis, aut, quod contenti sumus,diliges. Nam eloquentiam 3 Haud scio an extet alibi quidem sostasiis in oratore ad Brutum. E T eum amorem. J Quinct. lib. vit r. cap. III. legit simpliciter, EVM AMOREM. Ego cum in gratiam. J Quinct. lib. I x. cap. I I I.
o niatus, scilicet usi de te I intinct. lib.& capite eodem. Videndum an hoc, scilicet nisi de te, expungi debeat. Ist enim,ut puto vinctiliani, Synecdochen in his verbis explicantis. Locus Quinctiliani sic habet, inae per detractionem fiunt figurae, breuitatis nouitatim: maxime gratia petuntur, quarum una est ea, quam libro proximo in n. ris distuli, Srae docte, cum subtractum verbum aliquod Latis ex ceteris intela a ligitur,