장음표시 사용
221쪽
is TR Eslls TR ROLOGICA mcredimus, sed semen mulieris, Abrahae Filium,3 Dauidis fructum eius renum ut quemadmodum pueri carnis e sanguinis saniemes sunt facti, ipse quoque carnis , sanguinis flere sari esset is fer mortem, aboleret eum senes quem en mortis robur, hoc est diabotam. eb. a. d. Vnde Poste, mon reique Aneesos as psilo sed semen
Abrahae. Quod enim de spirituali eius corpore legitur, id de qualitatibus eius non de substanda accipi debet f. 6io .a . Atque ut argumentum primum in tuenda veritate corporis Christi contra Madicionitas ab essentialibus proprietatibus depromitur, ita quicunque ipsam corporis veritatem profitentur, illas nunquam separare debent quare Pontificij xviij qui glorificationis respectu istas proprietates illi adimunt, ut poto infinitum Mincircumscriptum facientes, Marcionitis merito accenseri debent.13. 1perioribus, de personae Christi naturis illam constituentibus dictum est, restat. nunc, ut illarum unionem rinionis modum distincto demonstremus haec igitur uni in personam non in naturam facti fuit quae proprio definitur duarum
natiuam perfectissima, Wsubstantialis in unam personam coniunctio. 16. Hinc patet quomodo harum unaquaeque sese habeat, assumit enim diuina, assumitur ad humana non ut ex his quasi partibus tertium quid confletur: sed humana prius i-nδ-go in unitatem personae assumpta est auoi , facta .--gaevoc Iet. Cum autem vario rerum fiat unio mixtione enim rerum mixtarum fit, aut conuersione, aut sola compositione aut alio quodam modo. Vnionem Naturarum optimo contra varios haereticos expresserunt . vocabulis prisci Patres, quorum vestigia relegentes ad maiorem rei intelligentiam ordine singula elucidabimus.18. Ista duo priora uesinu, incommutabiliter ,σ-isgoso inconfuse contis Eunychen posita sunt, eo quod confusionem naturarum fingeret his vero ita unam alteri unitam, coniunctam esse denotatur, ut non mutentur, sed integrae eaedem naturae distincto maneant, omni confusione mixtione Wconuersione explosa Nam&unicuique naturae peculiariter actiones proprias scriptura attribuit Mori ratus enim est carae, 'biuificatus siritu: i. n. s. S., ut optimo Leo, non est mutares miserarione Deus nec dignitate eonsumstus homo: sed semer integrum rerumque perstitii, bera te verbo, quod verbi est ' cetrae exsequemie, quod carnis St. Esset. o. crum. . a. au. Is Ita naturas coniungebat Eutyches, ut confunderentur in alterum prorupit extremum Nestorius, dum contra ita diuideret ut illis duas personas faceret cui Patres his vocibus restitere, αδιπιeagaec nisi riseigaec, inseparabiliter, indiuiso factam esse demonstrantes, ut unum sit origis a-- ita distinctas inter se manere tamen, ut quod unius naturae proprium est, alteri communicari non posset, licet in persona Communia sint .vnius naturae figurato fiant, quae alterius naturae propria.ao. Ex ista naturarum distincta consistentia, Warctissima unitate personae, tres
resultant etiam loquendi modi unus proprius, quo unicuique naturae tribuitur quod ei proprio conuenit ut humanae pati:, quo toti personae tribuitur quod in persona
utrique naturae commune est, ut mediatorem esse Christum, c. a. Improprius, δι συνεκδogus cum quod toti personae Commune est, ut didiatorem esse, alteri naturae tribuitur, ut humanae 3. Improprius maximo, cum scilicet quod uni est naturae proprium, alteri in concreto tribuitur Nomine totam personam connotante: qua ratione verum est, ut Deus sibi acquisiuii Ecclesiam suo sanguine, Act. o. g. Si cruci m reae gloriae. i. Cor. . . Quae locutio a Patribus obseruata in escovo a/-- - ιδι-uάτων κoινωνία, dicta fuit. 2I. Quoratim vero hae naturae in personam unam Christi Moee rovsic uniantur, manifesta est ratio num enim sola diuinitas nos liberare valuissetet num iota humanitas DisjtjZsiby
222쪽
nitas sua passione sine diuinitate peccata expiasset Diuinitas quidem per se poterat, sed quomodo Deus voluit secundum sapientiam, iustitiam potentiae suae, nam per hanc morti suae infinitam vim tribuere potuit, retiam fecit ut esset efficax, &pleno Patri satisfaeceret. Quare illas in unum sapientissim Deus coniunxit ad salutis nostrae opus perficiendum.
XXVIΗ DE OFFICIIS PERSONAE CHRISTI
I. FILiv illum Dei, Dominum nostrum Iesum Christum, mysterio incamationis in temporum plenitudine salutariter exhibitum fuisse nobis nuper est demonstra fictori)tum qua ratione Immanuel siue oc, verus Deus, Homo, in unitate personae existit, ut mediationis illius salutaris opus inter Deum, homines unus Iesus Christus Deus, homo perficeret. a. Est autem uniuersum illud diuinum mediationis salutaris opus sic in eo contemplandum, ut ipsum quidem verum Deum, verum hominem, eumque solum mediatorem inter Deum, nos agnoscamus esui fundamentum, subiectum, principiumque illius operis, a quo nulla potentia, actio salutaris non proficiscitur, quae ad mediationem sit opus sed finem insuper, eoque pertinentia media necesse est , nobis comprehendi ut mediatoris, quem in se credimus absolutissimum, etiam pro nobis absolutissimum opus consummatum, in nobis quotidie agnoscamus consummari. s. Finis est mediationis, ut sit Iesus, id est seruator noster mi. I. Acm . nam seruat populum suum a peccatis ipsorum: .nullum aliud nomen quo seruemur est sub coelo datum Media sunt dona atque vocatio: quorum respectu Hebraeis Messiis, Graecis escis, nobis Messias, Christus, unctus est appellatus prout in Symbolo Apostolorum nos in Iesum Christum credere profitemur. De fine sequetur alio tempore dicendi locus iam de mediis uidendum est. . Media igitur cum duo sint, nimirum dona atque vocatio, ut modo diximus, duobus modis utraque considerari necesse est: pri m ut 1 Patre sunt data filio: secundo, ut a filio secundum Patris decretum occupata. Nam dona rationem habent instrumenti ad tantum opus necessarh. vocatio a Patre authoritatis est, secundum quam a Patre fecit, facit filius quaecumque mediationis illius sunt uniuersh, singulariter. S. Dona commimiter in Scripturis olei siue unctionis nomine designantur, prout QChristus ex eo dictus. m. s. ad Ioan I. d. - 6. Nam spiritum accepit a Patre, non ex mensura nostra, sed illam spiritus plenitudinem, ex qua omnes ambpimus, prout plenus gratiae ac veritatis est, qua unctione in testamento vetere sancti Dei serui, qui ex mensura accipiebant, olim fuerunt uncti oleo aspectabili, pro sua parte singuli Christus uniuersam in se, non ex parte habet, quam cum illis olim cum omnibus suis commimicat admetiturque in hac temporum plenitudine, non symbolico oleo, sed gratiae, veritatis, quod oleum laetitiae Psaltes appellauit, Psalma S. 6. Atque haec donara Patre accepit Christus in persona sua, ut veras Immanuel inae nos, mediator noster, secundum personam personaliter atque realiter, ut ita dicamus secundiu naturam vero hanc aut illam pro modo ipsius: quando natum quaeque agit quod suum est, tam in accipiendo qum in dando, seruatis integris ipsius proprietatibus. Proinde filius Dei secundum deitatem ex natiua quidem potest& possidet omnia, nec augeri, minui aut mutari potest ulla donorum communicatione:
223쪽
is TRES RSTEROLOGICAE. sed quia voluntate factus caro ex muliere sub lege, per eandem voluntatem exin
niuit se, Cressit Patri sum exercitiumque illius omnipotentiae diuinae in caussa mediationis solum per dispensationem voluntariam etiam in caussa mediationis recepit a Patre dona usus, exerciti salutaris illius de voluntate Patris, quem usum cesserat voluntate sua qum se ipse forma serui accepta exinanivisset Phui'. a. Secundum humanitatem vero, quae ex natura sua nec possessionem ne usum donoriunillorum habere potvisset, dona spiritus accepit, tum in se quaecumque a natura Creata capi potuerunt, tum in persona per gratiam unionis, quaecumque ad diuinum illud metationis mysterium fuerunt opus. Quapropter idem a Patribus recte ungens Cunctus appellavit . i. Sic donorum plenitudine instructus Christus sibi ipsi hunc honorem mediatoris non sumpsit, sed a Deo patre vocatus est auctoritatdmque accepit perficiendi myst rium mediationis inter Deum, nos, ex decreto eius: quo, quae officia, apud quos faceret, fuit praestitutum, Gal. s. Nam cum mediator non sit unius, Deus autem sit unus, immutabilis, omnino mediatorem nostrum illum utrimque curare oportuit,&praestare quicquid opus fuit in utramque partem, quam rem nemo qui non esset Deus praestare potuit apud Deiuno qui non esset homo, pro nobis a ue in nobis perficere Cossicia perfungi, quae ad vitium eximendum Chonum inter partes
8. In Deo, qui semper unus, idem est, vitium nullum. Cum itaque Filium a nobis, in nobis esset, quoris. 16eta. miserio Dei gratia excidimus, pro ratione viiij illius expungendi , comparandi stabilientque boni diuina virtute nam humana aut
ulla creata simpliciter nimquam id opus ministrasset, quia gratiae salutaris est, Deus autem solus gratiae author est, nos a Mia exsules natura .gratiae mentissimi, authoritatem officiorum , Patre imperario a mediatore suscipi necesse fuit, quae vitio nostro curando,, hono parando, utrimque Conuenirent. s, Tria sunt autem quae in omni actu rationalis potentiae oportet concurrere, sine quibus nihil nisi vitiosiun ab homine proficisci potest, cum velle, Posse ex quibus vitiis omnibus homo inde a primo parentum nostrorum lapsu grauissim totus laborauit semper. Nam vitium suum Wini voluntatem vitium detestantis ingratiam offerentis homo neque sciuit, neque voluit scire aut curare, neque ut sciret potuit,
neque curauit, nisi medicantia mediatoris officia 1 patre fuissent instituta, Prophetae siue octoris, & sacerdotis, aegis siue Domini: quo respectu Pater eum fecisse Dominum, Christumo Petro dicitur Are a. io Officium Prophetae est quo Christus a patre mittitur, nobis factus sapientia: Qveniens nos docet totam vitiositatem, necessitatem, malum nostrum, bolum talem Dei vitiis infensam, necessitatibus prospicientem, & mala perfecto perfecto bono commutaturam per gratiam suam. Hoc officium Christus inde a principio, tolerantia, misericordia, fide 'maxima potens dictis, factis, diuinitus praestitit: tiun mediate per Prophetas, Apostolos, Chomines quosque Des ad ministerium sacrin illius offici pro suo modulo obeundum vocatos ab ipso, Mut Domino, capite Mesesiae suae tum immediato semes quidem in came, quum factus est in came conspicuus, semper vero per Spiritum aetemum suum, quo, Deum quem nemo vidit unquami unigenitus ille filius qui est in sinu Patris nobis exponit, .nos ipsos nostri nescios nobis ipsis aperit salutari illuminatione illius, etiam quo tempore medio praedicationis extemae informamurri rediens ad patrem rationem reddidit legationis suae.11. Osficium Sacerdotis est, quo Christus a patre mittitur dicente, pete a me,
item, tu es Sacerdos in aetemum Hai. Io. prout missus est, plenas sacerdotis partes o eo; θεον καὶ τα - . ad permit. Nam si ad Deum patrem respexeris,
224쪽
TERsusTREOLOGICA R. si sacerdos ille noster Christus, verus Deus, verus homo personae ac vitae sanctitate,
adeoque omni deitatis plenitudine perfectissimus quo quis sacerdos praestantiore, seipsum hominem inculpatum per Spiritum aeternum in sacrificium vero propitiatorium, ediuinitus absolutum quo quid praestantius d in cruce obtulit Deo, patri, extinctoque peccato, morte se deleto chirographo, in Sanctuarimn cese e cuius est minister ingressus est, sedauit iram Dei, gratiam, reconciliationem peperit,
una pro peccatis oblata sui victima considet in perpetuum ad dexteram Dei, intercedens pro nobis. Sin autem ad nos oculos conuertamus, perfungitur pro nobis in nobis quicquid ad iustitiam sanctificationemque nostram perfectam opus est, pereundem Spiritum aeternum, iustificans nos coram Deo, .unica sui oblatione consecrans in perpetuum ac perficiens eos qui sanctificantur, sacerdotes faciens Deo, patri,&in iustitia, sanctimonime dirigens, ut sistamus corpora nostra hostiam vivam, sanctam, acceptam Deo, rationabilem cultum nostrum, in perfecta, salutari communione ipsius.1 a. Officium Regis est, quo Christus fungitur a patre inami possessionem missus dicente, dabo tibi gentes haereditatem tuam, &c Psal a Pater enim ipsum, dedit caput Ecclesiae, ut res Prophetia demonstratasse sacerdotio partas, apud ipsum apud nos sua sapientia, iustitia, potentia perficiat coram Deo Patre pro nobis, in nobis regnum suum colligat, id est Ecelesiae Catholicae membra singula per Spiritum illum omnia in omnibus operantem, aduersus diabolum, peccatum, mortem, mundum, omnia denique impedimenta tueatur, donec omnes inimicos posuerit sub pedibus eius quo demum tempore Dominus noster, seruator Christus defunctus voluntaria huius regni oeconomia, siue dispensatione omnique imperio, omnipotentia ac virtute abolita, regnum suum hoc oeconomicum Deo ac Patri traditurus est, ut Deus sit omnia in omnibus f. 6ia .
XXIX. ME HUMILIATIONE ET EXALTATIONE CHRISTI IESU,
Et ex utraque beneflciis ad deles redeuntibus.
Meb. a. s. Status humiliationis duos habet gradus, Incamationem inpersonae inmissionem in came prout statuit Apostolus, ni p. a. i. . Primus est, cum Christus exserens in forma Dei, seipsum exinanivit, forma serui accepta atque haec est maxima humiliatio, quae etiam exinanitio dicitur. Hi p. a. i. Quid enim admirabilius, quis quod Deus immensus, altissimus eo se demiserit, ut factus sit homo Alter est, cum homo factus humiliavit semetipsum, Patri per omnia ad mortem usque se subiiciens, atque hic status communi nomine humiliatio siue submissio appellatur. Inter duos hosce gradus haec est differentia, quod prior sit perpetuus, quia naturam humanam quam semel assumpsit Dei filius in aeremum retinet funde Deus gloriae crucifixus
225쪽
a8. Alter vero temporarius, quia per ignominiam transiuit in gloriam Luc. d. o. Nos hac disputatione ubi de statu humiliationis, exaltationis Christi Iesu acturi sumus, secundum humilitatis gradum cui soli Paulus Exaltationem, tanquam consequens praemium opponit Philis a s. intelligimus Whoc modo definimus. a. Status umidiationis est conditio personae Christi, propter Ossicium Sacerdotale es maximo incumbens, qua in his terris a momento natiuitatis sese magis ac magis vltro demisit, usque ad ignominiosissimam mortem crucis, Hi f. a. i. proximum
s. Caeterum haec humiliatio non est tantum humanae naturae Christi, sed est personae o----v, secundum utramque naturam, seruato tamen actionum, proprietatum discrimine. Nam hinnitiauit se secundum diuinam naturam, non quod mutauerit vel imminuerit essent in suam, aut gloriam diuinam amiserit in se quippe inquam nulla per se mutatio vel diminutio cadit sed . quod istam humanae naturae passionem voluerit. a. quod in humana natura, infirmitatibus nostris vero, realiter obnoxia, gloriam suam, maiestatem, ad peragendum redemptionis mysterium, apud homines non exercuerit, ut post Resvirectionem, Ascensionem, sed veluti repre seritin occultam continuerit: ves uti loquitur Irenaeus, M. a. cap. 1. quieuerit, ut humana natura tentari, crucifigi Wmori posset, quamuis interim diuinae naturae quaedam indicia ad fidei confirmationem prodierint. . Secundum humanam vero naturam se humiliavit, dum vero infirmitates nostras in ea suscepit, expertus est, atque sensit Haec humiliatio partim Intera fuit, seu animi qua suam voluntatem hoc est, appetitum naturalem, seque totum voluntati diuinae subiecit Chominum saluti sua commoda, honorem postposuit Partim terna, in conformatione totius vitae, mortis ad inteream illam humilitatem, quod Dei gloriae, hominum conuersioni ac saluti, in summa coram mundo abiectione, ad mortem usque variis modis inseruierit, quam humiliationem insigniter declarat Apostolus, Phu. . . cum at factus obediens sc Patri usque ad mortem. s. Nam duplex ontano in Christo notanda est obedientia, vel potius duae partes: Obedientia vitae, mortis, seu obedientia ante mortem, in morte mediameia tamesita fuit i. in perpetua iustitia legis, Matth. s. IS , S. T. 8. seu perfecto amore Dei, proximi, Ioann. . s. 6. I. In opportuna, fideli collectione Ecclesiae, per doctrinam, miracula, Sacramenta; Ioann. d. d. III. In perpetua patientia vari rum perpessionum inde ab ortu ipsius quae quidem perpessiones adeo fuerunt re
brae, ut vita Christi nαθoc dicta a Graecis Patribus non im(L16eta merito perpetua
quaedam passio dici possit, quemadmodum ex historia Euangelistarum aperto constat. Obedientia vero mortis complectitur . voluntarium ad mortem, secundum Patris voluntatem suberumdam .inculpatum studium quia ad iustitiam nihil profuisset Sacrificium nisi sponte oblatum ita tamen ut non proprio se affectu abdicaret Haia. D. s. Esau. a. i. mitis. 6 d. a. Esnes. s. a. Hur. o. s. s. Hinc est quod historia Euangelica narrat eum prodiisse obviam militibus Ioann. 18. ., coram Pilato, omissa defensione, stetisse ad subeundum iudicium, Matre. q. II. a. Huius studii causam, summum nempe Dei, proximi amorem. Ac Dei quidem, quod non solum ad mortem, sed etiam, quod amplius est, mortem crucis nempe ignominiosissimum& maledictum mortis genus, non humana tantum opinione, verum legis decreto, Devi. I. a. au. a. a. se lubens demiseri Proximi vero quod pro hostium
suorum salute animam suam impenderit sicinn. IS. Is Rom. . . .
6. Vnde quanuis tota obedientia Christi sentemur tamen synecdochic hoc morti Christi quasi peculiare ac proprium laerumque adscribit Scriptura, Matth. o. 8.
226쪽
definiat; non ut reliqua pars obedientiae, qua defunctus est in vidi, excludatur: mam Paulus, Phi. a. i. ab initio ad finem usque totam comprehendit, quod seipsum exinaniuerit, forma erui accepta , patri fuerit obediens usque ad mortem, mortem autem crucis sed potius ut sub mortis obedientia, tanquam colophone, fastigio, contin Mur. Nam frustra sancta vita iustitiam promeritus fuisset Christus, nisi chirographum, quod erat contrarium nobis, in cruce pendens, tanquam iustitiae serpessionis coloephone, deleuisset. i. Atque haec de humiliatione Christi Iesu, cui ex aduerso respondet ipsius Mactatio de qua videndum I. Quid sit a. Quae causa eius emciens. Quod ad primum, Status exaltationis est conditio personae Christi eae umovi pro ratione ossici ei incumbens, quo peracto in his terris ministerio, id est satisfactione pro peccatis generis humani praestita de voluntate Patris se Dominum omnium glorioso ostendit, Wgloriam suam pleno perfecteque manifestauit Luc. d. S. 6. Philis. a. q. v.
8. Conditionem personae Christi - --o exaltationem esse erem dicimus, hoc volumus, Christum scilicet exaltatum esse suo modo, mundum utramque naturam. Apara. I. o. v. nia a s. o. Hur. . . . Vt enim humiliatio secundum utramque naturam, sed varii contigit; ita exaltatio non solum ad humanam naturam, sed etiam ad diuinam, suo modo pertinet. Ac L ut humiliatio secundum diuinam naturam contigit non absoluto, in se mutatione aliqua essentiae, gloriae intereae Caeternae, sed tantum relatae, ratione occultationis illius temporariae coram hominibus, qua maiestatem suam diuinam sub infirmitate carnis assumptae texit, carnemque suam ad redemptionem electorum mori voluit sic exaltatio secundum diuinam
naturam consistit non in ullo gloriae illius incremento in se, sed in illustriori, pleniori gloriae antea latentis manifestatione ac patefactione, Ara. a. 6. Rom. I. d.)coram Angelis, hominibus, de qua re loquitur Christus Ioann. i. S. Glorifica me, Pater, ea gloria, quam habui apud te, priusquam mundus esset. II. ut humiliatio secundum humanam naturam sita fuit in animi humilitate, evitae ac mortis crucis obedientia ita exaltatio sita est non in virtutis, sed in infirmitatis ablatione donorum habitualium susceptione. Exaltatio enim Christi, quoad humanam naturam, Duas habet partes. Prima est, depositio seruilis conditionis, infirmitatum omnium,
quas Christus omnes una cum humana nativa, excepto tamen MCCato, assumserat,mbr. d. I S. vi sunt fames, Matris. d. a. - I. I S. sitis, Ioann. d. i. Defatigatio, Iomn. d. o. Lacrymae, Ioann. II. S. Dontinia, Maeris. II. s. 'o a. d. o n.
8. 8 ignorantia, Marc. a. a. patibilitas, mortalitas, c. Secunda est humanae naturae glorificatio, tum quoad corpus, tum quoad animam Corpus enim Christi est gloriosum redditum, Atti . s. i. mitis. 2. a. Ephra. I. o. a. ctrcteor. I. s.
ita ut sit, maneat in aetemum incorruptibile, impatibile, immortale, auctum robore agilitate, resplendens fulgore, gloria coelesti atque diuina Caeterum corpus Christi utcunque hoc modo glorificatum, tamen solidum, circumscriptum, finitum, visibile,(f. 6et S. palpabile, certo loco situm esse semper fuisse se perpetuo mansurum statuimus, Laee. d. s. Animae vero dotes auctae fiant, perfectae, usque ad summam, quae in naturam creatam cadere potest, perfectionem, siue Intellectum spectemus, siue voluntatem.
s. Quoad intellectum attinet, scit iam Christus in gloria sua, humana mente, omnia quaecumque in sua humiliatione propter nos, ignorauit; circ. 13.3a mitis. a T. I s. adeo ut nihil tam arduum sit nihil tam minutum in omnibus Dei operibus, hoc est suis, praeteritis, praesentibus, futuris, quod non in promptu sit, quocumque mo
227쪽
mento velit Qquotiescumque velit scire, costare intellectu suo humano, ac si obiectum esset oculis, sensibus ipsius corporalibus Verum haec omnia, quaecumque dici possunt, scit, cogitat distinctis, successitas cogitandi actibus, siue ideis, siue speciebus intelligibilibus, secundum creatae mentis proprietatem essentiam. Nam haec omni scientia plurimum differt ab increata Dei sapientia, qua Deus ei sum, Comnia opera sua, Waliena, uno aetemo, immutabili actu in se intuetur.
Quod voluntatem conremit, omnes virtutes tale incrementum in ea acceperunt, quale in Creaturam cadere potest. In summa, dotes tum corporis, tum animae Christi, plures maiores, perfectiores sunt, quam omnes aliae Creaturae possint Capere, Halm. S. T. Ioann. s. ad quae tamen lichi supra naturam into proprias atque essentiales dotes naturae humanae non tollunt, nec des uni, ut caro nostra, semen
Dauidis in caelesti gloria aetereum regnetigo. Hactenus, quid sit exaltatio explicuimus. Reliquum iam est, ut de causa illius emciente agamus. Ac causam quidem effcientem princi dem cum Apostolo Phu. a. s. statuimus Deum patrem, non ita tamen ut filius, Spiritus Sanctus ab hac actione excludantur, sed ut ordo personalis, oeconomia redemptionis indicetur Pater enim ut reliquarum deitatis personarum principium est, non temporis, sed ortus&ordinis, sic in agendo similiter: nam agito se per silium, Spiritum Sanctum ideoque per excellentiam ordinis ei tribuuntur ea quae filio, Spiritu sancto aequaliter conueniunt, ratione actionis, quae una eademque est. Deinde quoniam dispensatione voluntatis filius se humiliavit ac patri subiecit, ideo exaltatio, licet commune Trinitatis opus, ad Patrem apto refertur. II. Causam vero emcientem impia uam statuimus, non humiliationem obedientiam Christi, sed offici sui executionem. Nam cum hanc conditionem de voluntate Patris susceperit, propter offici executionem, utique ipsius humiliatio, obedientia, mors, non potest statui causa, meritum exaltationis, quasi humilitate sua exaltationem sui spectarit, suaque perpessione meritus sit, ut attolleretur super omne nomen Phihaer. a. s. sed tantum ante ens, modus, seu fa, quo ad gloriam peruenitur. Nam iuxta oeconomiam consili diuini oportebat Christum prius in his terris sacrifiacium offerre .humani generis expiare, quam plen perferamue regnaret, adeo ut humiliatio antecedens sit, exaltatio vero Consequens, quemadmodum Phialas. a. s. docet Apostolus, cum inquit, Oua oster dri erus mactauit illum, c. Non enim disserit illic de causa exaltationis Christi, sed consequentiam rerum duntaxat ostendit, ut nobis esset exemplo nec omnino aliud voluit, quam quod dicitur Lue ad. 6.
Oportuisse Christum pati, ita intrare in gloriam. Nam particula illa Ouapro emnon respicit tantum proximum illud Pauli dictum de perpessione, morte Christi, sed totam illam summam historiae Euangesicae, quam ante posuera Nam postquam iussit ut simus itidem affecti prout fuit Christus, ilico subiicit, qui non duxit rapinam, h. Ex quibus verbis illud conficitur, Christo proprie nihil accessisse, prout se ipse abiecit ia autem abiecit dispensatione. Ergo quicquid accepit, eiusdem dispensationis
ordine acceperit necesse est, quo deposuerat. Et ut Propter nos, non propter seipsum humiliatus est, ita etiam propter nos exaltatus est X m. . a. ri. o. Demn. i. Is Huc pertinent loquutiones propheticae, Puer natus est nobis Iesai. s. o. Item, emulga sua Sion, Nee Mettius remit ubi, Zachar. q. s. I a. Beneficia porro quae tam ex humiliatione quam exaltatione Christi Iesu ad fideles redeunt, summatim complexus est Apostoluso . . a S. clan ducit Aristum mortuum esse proster eccata nostra, ct suscitatum Moyse iustiis eisionem nostraim: I. morte eius sublatum peccatum se Resurrectione, quae primus exaltationis gradus est,ris. Ioeto instauratam restitutamque iustitiam, adeo ut nulla iam com mnatio sit
228쪽
iis qui sunt in Christo Iesu Roman. . . Huic, cum Patre, Spiritu Sancto sit laus, honos, gloria in omne aeuum. Amen.
Tnas Is I. i. v duo fides in Christo mediatore intueatur, 1. --ιν-σιν, secundum quam ipse Patri suo piooύσι- se abiecit, forma serui accepta, adeoque Patri obediens factus est usque ad mortem crucis PMEM. a. r. I. Me63 -γιν, secundum quam glorificatus, euectus est in summam sublimitatem, secundum personam personaliter, naturam utramque pro modo ipsius, Phu. a. s. Mes. I. I, Ordo symboli IU-tulat, ut de exaltatione ipsius deinceps agamus cuius pars prima est Christi Resuri rectio,in primus quasi introitus totius consequuturae gloriae. a. Surgere Latinorum, Graecorum item Figdia sin Hebraeorum cum, de iacentibus ex somno usurpantur plurimum quemadmodum, suscitari arειν θαι, uastati Hebraeis postea vel haec omnia, maximo tamen resurgere, rex Moah, quomodo QSeneis apud Hebraeos occumbere, obdormire, κατ' - ιι-oν, Pro mori posita, de ea resurrectione in Ecclesiis Christianis familiariter dici coeperunt, quae. ανασα ι ἐκ -- dicitur. Haec autem resurrectio vario in scripturis accipitur, modo pro resurrectione spirituali, quae resurrectio prima dicitur, Moc. o. S. es que tantum fidelium modo pro resurrectione corporum, quae in nobis secunda dicitur: eaque aut Christi est primogeniti ex mortuis, Coloss. I. g. aut ommum, tum particularis paucorum in hac vita quo degenere ante passum Christum sunt exempla sex:tum uniuersalis omnium, quae in nouissmo mundi declarabitur Ioann. s. as. De resurrectione Christi nunc agimus, in qua fidelium utraque resurrectio suum fimd mentum habet. s. aec igitur resurrectio Christi est, qua Christus, anima per diuinam potentiam in corpus redeunte, secundum humanitatem reuiuiscens, tertio diere sepulchro, depositis camis infirmitatibus, glorios exivit,in per quadraginta dies hic commoratus est, donec in coelum ascenderet, ut plenam, omnimodam suam de morte vici riam nobis obsignaret,in resurrectionem nostram utramque in sese initiaret, in nobis deinceps suo tempore perficiendam. . Partes igitur resurrectionis Christi duae constitui possunt, prima est actus imremi puta vivificatio, anima in corpus redeunte, corpore ex animae unione reuiuiscente. Secunda est actus extemi puta exitus o sepulchro, quae sequuntur. Vt enim mortuus fuerat, sepultus, ita reuixit eo sepulchro exivit, obstaculis omnibus ad ipsius nutum cedentibus, etiamque terrae motu sublatis Maia. 8. a. Hunc sequuta est commoratio in terris per do dies quo intermedio tempore, quamquam humilis adhuc conditionis sua quadam argumenta dabat, nihil tamen futurae resurrectioni fidelium ipsum praeiudicauisse putandum est. Voluit enim Christus, prout M. dierum numero suum in terris munus Domino consecrauerat, ita idem ipsum honesto deponere, x o dies initiandis discipulis, in vocatione sua instituendis tribuere. S. Atque hanc resurrectionem suam multis eae aveIos comprobauit Acior. I. s.ctim enim videri potuisset a morte superatus, quae, animam illius a corpore seiunxerat, corpus exanime in sepulchrum abiecerat, resurrectionem suam omni argumena torum
229쪽
torum genere ceriam facere ipsum oportuit. Horum alia coelestia sunt, alia terrestria Coelestia sunt Angelorum duorum. Terrestria partim Christi ipsius si hoc terrestre dicendum est veritatem tum resurrectionis suae, tum Corporis etiam sui, quamquam gloriosi, probantis parum f. 16etinue hominum siue fidelium decem vicibus: quod quidem nobis constat siue infidelium, velint nolint resurrectionem ipsius testificantium Wgloriae ipsius ministrantium: metera quae sunt argumenta aequo pertinacibus Iudaeis confundendis ac fidelibus erudiendis seruiuerunt. o. Resurgenti Christo quaedam communia nobiscum resurrecturis ipsius enim resurrectio nostrae resurrectionis quasi hypostasis est quaedam propria ipsi fuerunt. Communia sim I. quod, quemadmodum secundum corpus idem illud suum, non animam, resurrexit resurgere enim non potest, nisi quod cecidit, extructum est ita etiam totus resurrexisse dicitur: quia illa instauratio, nisi anima in Corpus redeunte, fieri non potuerit. II. Quod facto resurrectionis onmes corporis infirmitates deposuit, Wgloriosi corporis conditiones, quamquam modo tanto excellentiore, quanto ipse omnibus creaturis est excellentior, assumpsit corporis tamen veritate neutiquam abolita, in quam sententiam dicebat, Spiritus camem, ossa non habet, ut me videtis mbere Luc. d. p. Nec obstat quod tangio Maria noluerit Ioann. o. i. rem id alias discipulis suis imperauerit, ue ad. as quemadmodum nec quod disparuit, cum
o φαντoc non odigo factus fuerit, tu a . I. quod autem Comedit Luc. a. fecit ex oeconomia voluntaria, non necessitate naturae ulla.
i. Prorri ipsi sunt. I. quod diuina sua potentia illarunis e non autem ulla Pr Caria uini Pomae nasi ima, non tantum corpus suum a 'δν - , eg. a Corruptione reseruauit, sed etiam ipsum θνvxoc resuscitauit cum nostra Corpora non nisi virtute illius resur ant, atque hoc utrumque indubitatum Deitatis est testimonium. Neque aduersatur his quod Aes. i. o. Pater ipsum resuscitauisse dicitur; itemque Spiritus Sanctus Rom. 18. 1 ut enim Deo Patri, Spiritui S est oo , ι , ita cum Putre, Spiritura uno eodemque opere communicat. Neque vero cum Christus Ioann.io. 8 dicit, ego pono animam meam a me ipso, recipio eam, Patris aut Spiritus S. .erasaeae excludit, quam exeruit in Christo, excitans eum a mortuis, sed .eoυσι- suam diuinam exeruit, quam a se, in se, non ab alio extra se habeto secundum quam ipse solus, non Pater, corpus quod assumpserat ipsum πάλιν δ tita. II. quod primus resurrexit, unde, primitiae dormientium laesurgentium dicitur: i. cor. s. o. NOSS. I. S. Nam per Dropter resurrectionem Christi, quicumque ante ipsum etiam in hanc vitam resurrexerunt, resurrectionis suae beneficium Perceperunt: virtus enim passionis, resurrectionis Christi semper apud Deum valuit, apud quem non est heri hodie, cras.8. Resurrectionem Christi duae circunstantiae illustrant locus, tempus Locrus, Communis quidem .ν τω ψrs, ut vita quae in horto amissa fuerat, eadem in horto gloriosa resurrectione Christi repararetur, proprius est sepulchrum καινον - λ- ιντον, in quo nondum quisquam positus fuerat ne quis, ut ait Theophylactus, ipsius rem rectionem Calumniaretur, quasi alius quis ex eo sepulchro surrexisset. Ilampus, cuius signum in historia Ionae, est post triduum sυνεκδoristiscomti. a. do non enim hoc de ratione typi, ut tres integros dies in sepulchro iacens occupet, sed ut -- Teest A lectis, i interprete Scriptura, et reiisa ibi. , resurgat. Resurrexit autem die prima hebdomadis, quam Graeci propterea oesiste ae siue ἀνατασιμον, nos Dominicam vocamus ut scilicet, quo die Cn xv xxis, initium coeperat, qua mundus Conditus fuerat, eodem boιν κτι ι initiaretur, qua mundus instauratus est unde non septimus, sed ipse resurrectionis dies in Ecclesia Christiana sanctificatus est, . Cor. 16. a. ut symbolum aetere illius sabbathi quod Christus nobis comparauit.
230쪽
q. Finis resurrectionis, qua Christum spectat, duplex est, unus, comm nis, ut totam salutaris illius operis, quod ipsi pater imposuerat, naeie decurreret, se compararet ad partes gloriosas mediatoris subeundas qua pontifex, in caeleste tabernactilum ingressimis, Coram Deo Patre suo aetemum compariturus,in sacrificium suum ipsi exhibiturus. Harum enim rerum omnium fundamentum in resurrectione ipsius iactum est, prout & nostra fides, viro*ασι; eorum quae sperantiu , absque resurrectione inanis est quae propterea ab Apostolo Maaiaoν v nigaui appellatur, Tebr.5. ad qua Propheta, Spiritu suo, verbo Ecclesiam perfusurus: qua Rex vero eandem ad omnibus suis hostibus potentissi(f. 16 8.3m asserturus, usque dum omnia sit Deus in omnibus. Pro ius vero, ut se victorem mortis pleno declararet, a qua quidem capi potuerat,b grauiter oppugnari, sed non teneri, expugnari, quia Ma eamocri enun tam fecit, filium se Dei potenter declarauit, Rom. I. d. io Quum autem omnes actiones Christi fideiussoriae sint, ut qui omnia causa nostra non sua fecerit, sequitur ut quem fructum estu rectio Christi notis adferat, porro videamus. Frucem tuetur resurrectionis est, quem nobis describit Apostolus, Rom. d. s. nostri iustificatio Clan enim salutis sint duae partes, Vindicatio a malo, Wmissio in possessionem boni Christi morte peccatim quidem abolitum, mors extincta est, & omnes sumus in ipso mortui sed resurrectione iustitia ad vitam ., vita ipsius, nobis viventibus est in ipso impetrata adeo ut quemadmodum ira Patris in morte fili sui se prodidit, ita ipsius heneuolentia in resurrectione ipsius conspicua facta est, quum aperto deciarat se iudicia partes deponere velle nosque in filio suo intueri, qui nostra peccata in corpore suo tulit, iustitiamque indebitam nobis ut nudis contulit. Atque hic lauctus resurrectionis, prout eum in Christo obtinemus tanquam fons est omnium deinde bonorum, quae in toto salutis curriculo consequimur, Patre
nos sibi in Christo acceptos habente. nobis de plenitudine ipsius haurientibus, qui
resurrectio atque vita nostra esse dicitur, Io n. II. S.
xx. Ex hoc fonte duo maximo bene ei in singulos fideles dispensantur, in quibus tota is rum cum capite suo, uouerae sc est constituta L Secundum Spiritum, quod idem ille Spiritus qui Christum vivificauit, eandem vitam in nobis in iis qui credimus operat , ut ita paulatim peccato mori incipiamus, virtute ipsius in vitae nouitatem suscitati, non amplius ipsi nobis, sed ipse in nobis vivat: quae resurrectio nostra spiritualis est, secundum quam verus in nobis homo paulatim moritur ac tandem interit, nouus autem resiugit , ad perfectionem suam feliciter assurgit in Christo Iesu. II. sectindum corpus, quo a priore illo quasi trahitur si uori mors animae secum trahit mortem corporis nempe quod idem ille Spiritus, qui caput vivificauit, membra etiam conformia capiti suo reddet, .corpora nostra, ubi in cinerem versa ab omni inhaerente labe quasi expurgata fuerint, rursum animabus suis adunabit, integrosque nos vita illa aetem donabit, quam, ipse iam habet, Cnos spe certa in illo repositam nobis credimus o fide certa in illo iam obtinemus, in quo supra quam victores sumus, haeredes quidem Dei cohaeredes autem Christi, atque huius rei testis nobis est, non tantum Christi capitis nostri resurrectio, sed etiam multoriunsanctorim, fratriun nostrorum, qui post Christuma sepulchris e uerunt magis a T. 1 a. ra. Huius autem resin rectionis virtus non ad omnes pertingit, qui resin gent in nouissimo modio quum illis nihil commime sit cum Christo, qui sunt extra Christum .impios ad vocem Christi, licet non in Christo, resurrecturos S. Scriptura nos doceat, si a. s. s. sed ad eos tantum qui ponites illius salutaris vitis sunt per vinculum Spiritus, succumque vitae spiritualis per veram, vivam fidem ex illo in riunt Atque haec causa est cur solita es sim resurrectionis appellantur, Luc. ao. 36. ciun vita illa impiorum, mors potius aetema, quia vita appelletis: soli autem fideles