장음표시 사용
281쪽
as TR Es ET IRROLOGICA R. quo fit, habetur rata per internam, qui legitimo in terrisa communione Ecclesiae eiiciuntur, iuxta promissionem Christi, quocunque ea eris in terra, erunc emia in coelo mira. 8. 18. 16. N. Dan. o. a. Est autem haec eiectio non absoluta sed conditionalis, scilicet nisi tantisper dum interueniat resipiscentia, qua interueniente excommunicatus recipiendus est, ne ob veniae spem praecisam tristitia absorbeatur. a. or. f. Irat a. i. Vnde sequitur , secundum immutabilitatem electionis, per exterea Ecclesiae excommunicationem electos non desinere esse membra tantisti, quamuis ad tempus aeg-. laborantia, et quoad vim et emaciam spiritus non virentia sint membra, nedum fructifera.xa. Finis Ecclesiasticae huius disciplinae est duplex, communis lingularis inmmunis est Dei gloriae assertio vi I. cum contumelia, blasphematione diuini nominis inter membra Ecclesiae non numerentur ij, qui turpem icandalosam vitam agunt:
E. Cor. S. I. Rom. a. d. Iraria. a. s. erae . o. a. a. imp nitentes reddantur αν-oλorvios Singularis est Ecclesiae salus, ut i contumaces pudore sustus resipi cant, castigati discant non peccare, I Oor. S. S. a. rara. a. d. I. Tim. I. O. Iudae v. s. nam vexatio ut aiunt dat intellectum a exemplis, nimia consuetudine malorum boni non corrumpantur, I Cor. . . . I S. s. nam ut ait Augustinus. De correp. merat. c. s. Posuraris necessum Acidet, ne per Murra serpant
dira coniueia, Separare is uvis sanis morbidam, a tuo, mi nisu est impossiis ipsa forsitan separa ne sanandam. s. ali in officio contineantur, is peccatis ab terreantur. I. Tim. s. o. Sacramenta, . renas non polluantur ara Dei accendatur
Coro aris. I. Tertiae Textremae Excommunicationis, quam Rabbini Memore sq. d. ibi mors, interprete Elia Levita in Thisb. Paulus ex traditione procul dubio Iudaeorum saeeoν-α- q. d. dominus venit, . Cor. 6. a. appellant, aut nullus(cum Chrysost. aut rarus usus est admittendus, quia tantum infligitur ob peccatum in Spiritum S. de quo non temere ac non nisi , posteriori in quemquam viventem pronuntiandum est, cum non cuiusuis sit illud discemere. II. Disciplina Ecclesiastica non est nota propria Ecclesiae , qua separari potest, salua eius substantia; non enim ad esse, sed ad bene esse Ecclesiae, absque illa,
si non subito sensim tamen, ruiturae est necessaria, nam avgoediae est rerum omnium conservatrix, et sine ea stare diu non potest quicquam, nisi extraordinaria accedat Dei actio.
XLVIII. DE MINISTERIO ECCLESIASTIC o.
Ecclesiae notas, sotestatem c. dignoscere non su ceret, nec admodam usui esset, se constituerentur quidam quibus earum administratio inmm-beret, ct regimen quoddam externum in Ecclesia visibili esset, quo tanquam instrumento omnibuS, singulis Ecclesiae membria thesauri illi distri/-rentur ideo sost theses generaliter de iis quae ad Ecclesiam sositas , iam is Ministerio Ecclesiastico, vero illo medio, acturi sumuS. Ministerium
282쪽
Ministerium a ministrando dictum, generaliter sumitur pro ea actione, opera aliena, qua tanquam media ad aliquid consequendum utimur; unde postea amet deo res restringitur ad regimen Ecclesiae siue spirituale, quod spiritum respicit, siue corporale, quod corpus tantum quorum etiam I. Presbyterate, II inaconale dicitur. cundum personas administrantes quia hoc Deus tanquam medio inseruienti ad electos suos colligendos, eosque regendos utitur. Nos hic ministeri nomen spiritualiter sumimus pio spirituali, Presbyterali cum caeteris longo praestet . i. pro ministerio eorum quos dicit . Tim. s. q. Paulus duplici potissimum honore dignos, quod laborent in sermone, doctrina, eos distinguens ab iis presbyteris qui disciplinae,
a. ut autem diuersa Ecclesiae facias, sic ministerium reperitur diuersum. In veteri Testamento adumbrationibus futura praesignificantibus,, sacrificiis opus erat; ideo ministerium tale siue earum rerum administratio obtinebat. At vero cum in N. T. umbrae desierint, corpori cesserint, diuersum ab illo iam ministerium requiritur. Sed, in diuersa Ecclesiae eiusdem constitutione sub eodem foedere, vario ministerium constituit Domi f. et aa.inus ad pastum, curationem setius. Nam tanquam medicamenta quibus curetur morbus Ecclesiae, in eius corruptione, quasi ruina, extraordinarium instituit ministerium, Caliquem ad extraordinarium opus in Ecclesia
faciendum vocat secundum urgentem necessitatem, extraordinario aut ortu, aut motu.quale sitit ministerium Mosis qui legem tulit Eliae, qui labefactatam Israeliticam Ecclesiam repurgauit Apostolorum, Euangelistarum, qui Euangelium gentibus annuntiarunt; primorum nostrorum instauratorum, qui Pontifici tyrannide collapsam Ecclesiam pristinae suae puritati reddiderunt Tanquam pastum vero exhibet ordinario ministerio. Nos, cum de Ecclesiae en constitutae statu supra actum sit, de eius ministerio ordinario quod maximo in ea viget, instituimus dicere. s. His positis, sic definimus Ministerium Ecclesiasticum est munus siue officium, a Deo in Ecclesia pro sua esD- -κι institutiun virisque ad id legitimo vocatis demandatum, ex quo vita, edoctrina praeeuntes, Verbum, sacramenta publico administrant, i priuatim unumquemque offic monent, ad fidelium confirmationem, infidelium vocationem, Wrespuentium euictionem, ut Deo pro benignitate lalementia sua erga fideles, iustitia vero in improbos in aetemum gloria tribuitur. . Ex quo duos in Pastoris, siue Episcopi, Presbyteri ir---., enim illa duo
sumimtur, Sacrari. Tu . S., et Ara. o. g. gradus considerari animaduertimus unum communem, alterum proprium Communis est exemplum, quo vitae probae omnibus exemplis sese praebent hoc enim fideles quantum in ipsis est,pra stare debent sed potissimum Pastor, ni a. q. qui cum sit persona publica in se omnium oculos habet coniectos, ideoque primum ut in vita priuata purus sit, eniti debet tum in tota conuersatione rivi pium, grauem virum decet suae uxoris,
liberorumi, famulith. s. Alter in Pastoris ossicio gradus est illi proprius, quia illi competit tantum qua
Pastor, duas partes continet: administrationem&ordinem Administrationem autem, verbi, Sacramentorum. Itaque prima est verbi administratio, quae est sanae doctrinae, tum publico in concionibus fidelis propositio uim priuatim, apud singulos pro necessitate explicatio, maximo vero afficios siue spirituali, siue corporali morbo precibus, consolatione leuando Atque haec immensi sunt laboris i. - IB. lectionemque, studium iuge desiderant. Melae agis. n. illa quae in primitiua Meles miraculoso
283쪽
as TR aes aes renuo Looic Ammiraculos conferebat, iam Deus conferre non solet Et quicquid de Spiritu S. -- mittendo promissionum habemus, iustum illorum mediorum usum non tollit. Nam Cait Augustinus Quisquis dicit non esse hominibus praecipiendum quid, vel quemadmodum doceant, si doctores efficit Spiritus Sanctus potest dicereinec orandum esse, quia Dominus ait, Matth. 6. Scit Pater vester quae vobis necessarium sit priu quam petatis ab eo, aut Apostolum Paulum non debuisse praecipere Tito, 'imintheo quid praeciperent aliis lib. de Doc, Christ. d. ccis. 6.5. Modum autem quem tenere debent Pastores in docendo, satis docet ipsa Sacra Scriptura, simplice, humili stilo, materiam sublimem tradens. Nec enim plus subendum est qu, Spiritus Sanctus sapit, qui sese captu nostro accommodans, tantum eloquentiae omatum rudioribus obscurum sequi noluit Habet Paulus suam M MOTU nec imperit loquitur Sacra Scriptura Itaque nos in sacris en dicendi donum simpliciter non damnamus, sed affectata nimium Rhetorices praecepta, quibus ambitiosi
homines humanae sapientiae verba venditant, suam non Christi gloriam quaerentes, reprehendimus. Caeterum Pastorem oportet verbum To sis a Tim. a. s. siue enim doctrinam aedix' eodi dictam proponat, siue redarguat, siue instruat, siue codirigat quae verbi administrandi partes dicuntur ingeni acumen, in dicendo britus non vulgaris requiritur.
i. Secima pars offici propra Pastoralis est administratio Sacramentorum, siue sigillorum , Deo Ecclesiae datorum in singulis applicatio, quae tum demum recta est cum diligenter obseruatur. i. a quo fiat, nempe a legitimo vocato ad id munus homine Regium enim sigillum ab alio quam ab eo cui hoc munus incumbit appinsitum, nihil prodest immo iram regis prouocato maiestatis laesae rei habentur qui talia audent quanto magis oss. iras fios ille Deo tribuendus es Quod non obseruantes Pontificij xviij, falluntur, Laicis, foeminis in casu necessitatis baptigare permittentes. Et intolerabile illud Bellamini dogma est, M. de Bapt. cap. et quo ait, Non bastigatum posse astigari, modo ritum sciat. U. Ouibus, fides bus, scilicet Pr
fessione, atque foederatis Dei. quos Circumstantiae Sacramentorum non arceant. III. Vbi , quando Non est ita necessarium tempus seruare, sed liberum est Eis
siue modo id fiat publicoriquoad eius fieri potest iusto Ecclesiae coetu in modo, ex institutione Domini, nihil detrahendo vel addendo, ita ut vere dicere possit Episcopus exemplo Pauli, r. Cor. i. a. Accepi a Domino quod a tradidi vobis. 8. Hinc potestas clauium, siue ligandi, Wsoluendi facultas a Christo Pistoribus
omnibus in persona Apostolorum data fuit Matre. 8. 8. Nam clan coelum nobis tanquam firmum domicilium proponatur, cuius porta est Christus, huius vero classis qua nobis patere possit, fides hanc proponunt Pastores verbi administratione amplectendam CSacramentis confirmandam: secundum Euangelicas promissiones Poenitentibus gratiam certam, im enitentibus vero, in peccato manentibus, iustum Dei iudicium denuntianti ita ut ex promissione, Dan. o. s. quorum remiseritis Precata remittuntur eis, si quorum retinueritis, retenta simi, isti Deum sibi propitium sentiant, illis vero sint diuinae gratiae praeclusae fores, ex conditione semper addita poenitentiae, aut immenitentiae siue indurationis cordis quod satis Marat non arusolutam illam potestatem, sed conditionalem, non plenariam, sed ministerialem esse. s. Efficaciam ministeri satis videt qui attento cogitat esse tantum instrumentum, non veram caussam eorum quae per id in hominibus efficiuntur; sicut enim instrinmentum eatenus valet quatenus vera caussa efficiens ad aliquid efficiendum eo utitur; sic ministerium Deo per id operante efficax est, per se vero nihil efficit. Vnde idem ministerium in Sacra Scriptura aliquando extollitur, aliquando vero deprimitur. Em tollitur, quando cum caussa principali coniunctum consideratur: in illi tribuuntur quae
284쪽
quae sunt Destari, Huius a. - . 6. Timotheo dicit illum seruaturum scipsum, Calios, quod solius est Dei, non personae administrantis huius enim vi illa non fiunt, sed Deus per honos, per malos ministros nihil ementeries ossiciente eorum antentione ut in coena volunt Pontificii modo bonum semen in terram proiiciant, est emcax tam autem disiungitur , causa illa prima, deprimitur unde Paulus, a. r. s. i. Neque qui plantat, neque qui rigat aliquid est, sed qui dat incrementum, Deus oppositi nimirum loquens. Io Tantam ministeri excellentiam non immerito sequitur uam illi habitus quidius conseruandi instrumentum etiam non minimum est: quemque his sermo partibus constare asserimus, I Reuerenisa, siue agnitione Diuinae voluntatis de Mese a per ministerium conseruanda, quam commensit Paulus I. - . . Sic de nobis r vitet homo ut de Ministris Quistio dispensatoribus mysteriorum Des II. --, sine beneuolentia erga ministerium, ministros Haia. d. XI de Iaa. I. im: non solum Propter communionem Sanctorum, sed etiam propter ossicium. III. Ob ianua in iis quae sunt ministem, e . s. r. IV. Grais me, in victu, Qvestitu necessariisque rebus ad hanc vitam, pastoribus eorumque familiae conterendo. V. .s--ια intolerandis Pastorum firmitatibus x. m. s. s. quae manifesto scandala non sunt,
XI. Ex his videre est quiun corruptum sit in Papatu ministerium Ecclesiasticum, ita ut in eo nihil purum habretur. Nam ex ministerio factum est dominium, siue potius mannis, ubi pro libidine substantiae verbi addunt, detrahunt, Sacramenta non ex institutione Domini cesebrant, raro denuntiatione illa ministeriali salutis, vel damnationis, sibi potestatem absolutam arrogant Rom. Pontifices: quale ministerium non reperimus a Christo strisse institutum cuius tamen respectu res honos indebitus desertur, rela Petruso L o. s. in nationem, honoris signum a Cometa sibi delatam reprehenderet tamen Pontifex , Caerere pedum oscula non respuit, immo sibi debitum id esse arbitratur. Xa. Atque hi quidem cant in excessu sed non minus hallucinantur fanatici Enthusiastae, dum ministerium nullius preti esse statuunt C medium illud saluberirimum quo Deus ad nostram salutem utituri contemnunt, idque manifesto contra Sacram Scripturam Ephra. d. XI. Ingratum animum suum produnt, dum tan(f. Ira dium beneficium Dei qui propter infirmitatem nostram nos per homines alloqui voluit, amplecti nolunt, sed a Spiritu immediate doceri sibi satis esse aiun Quidam autem
inter eos aliquantulum verecundiores asserunt ministerium non omnino rem vanam
esse, sed infirmioribus prodesse, iisque qui rudimenta Resigionis Viristianae adhuc ignorant, non paruo adiumento esse: sed iis qui Euangestum norunt, xperfecti sunt quales se arbitrantur talibus documentis opus non esse. Nos ut istis errorum nebulis veram sententiam opponamus Deum ordinari suos per ministerium Mesesiasticum
docere, asserimus. Corauarium.
Fuga euidentis periculi contra Pastoris ossicium non fit, Minis. o. s. Ares. S. modo extrinsecus in lagam cum bona tum venia, consilio, aut approbatione conuerisus, ad oves intentum habeat assectum, Spiritu cum in sit, exemplo Pam X cor. S. S.
285쪽
XLIX DE SACRAMENTIS IN GENERE.
omnia' em viritus Sanema vi notas afflueet quicquid ad salutem
requiritur, non tantom verbo dei uti voluit, verum etiam alterum instrum mentum, Sacramenta elucet adhibet, idcirco crem hucusque de verbo maxime,
itaqua quae ad ministrationem verbi fertinent abunis satis aetatum sit, ordinis series ostulat ut ad Sacramenta, verbi tutas a radicis Sisiciua, deince accedamua. Atque ac quidem ae a latione de Sacramentis in
Tuus Is I. Baeramentum vox Latina est a sacrando deducta Cuius vocis usum Latini me, logi ex conmuni usu ad coetus Christianos videntur transtulisse mutuati scilicet hanc vocem a militari illo iureiurando quo milites reipub primum, deinde Caesari solenni sacro quodam ritu, etiam praescriptis verbis sese sacrare avi obstringere solebant, emue ratione accommodantes vocis huius sum ad sacrum illud quasi iuramentum, quod intercedit inter Deum, Heles non simpliciter, sed interpositis, adhibitis sacris ritibus ac ceremoniis constabilitum. Atque haec quidem vox, iam a prolano ad sacrum sum translata quum sumatur vel opposito, equidem aut tantiu pro signo, aut tantum pro signato per synecdochen vel absoluto pro utroque, id est gnato simul, siue pro tota illa actione sacra quae salutem Sacramentorum participationem concurrit nos, priori omissa, posteriorem eius significationem maximo hic spectantes Sacramentum hoc modo degnimus. a. Sacramentam est actio sacra diuinitus instituta, in qua fideles publico oblatum, Euangelio Christum omniaque beneficia eius, verbo fidei exposita, sibi applicant uniunt modo quodam singulari, vicissim autem gratitudinem, pietatem suam erga Deum profitentur, inter se mutua charitate copulantur, is incredulis tanquam poepulus quidam peculiaria Dei discemuntur. a. comam incientem autoremque Sacramentorum statuimus solum Deum, unicum Dei hominumque mediatorem Iesum Christum. Nam sicut Dei solius est quamcunque Sacramentis conferuntur promittere, ita etiam illius solius est obsignare quae in verbo promisit. Adeo ut hinc nulla hominibus auctoritas instituendi Sacramenta relinquatur. Nam quemadmodum illi promissionem gratiae Sacramentis semper annexam dare nequeunt, ita neque ipsis signa, sigilla diuinarum illarum promissionum ullo modo comminisci licet atq. praescribere. Vnde apparet, quin sint illi in Deum iniura, qui vel noua fabricantur Sacramenta, vel iis quae a Deo instituta sunt, quoad substantiam, aliquid vel addere, vel detrahere moliuntur. . Mauria duplex. Extema, elementaris, quae variat, quolibet Sacramento. Intema, spiritualia quae semper genere, substantia eaddira est. Has res etiam non incommodo partium nomine, sed essentialium L aetas. censere possumus. Nam quicquid est in Sacramento, aut in sensus extereos incurrit, aut res est spiritualis Q lestis, per extemam illam significata. Istud signum, hoc vero signatum appellatur. S. Materia externa est ea, quae quicquid sensibus subiicitur complectitur, verbum scilicet, symbolum Symbola, siue signa sunt res illae extemae ex institutione Dei a communi usu segregatae, Wrebus intemis ac spiritualibus nobis significandis, repram
286쪽
sentandis, epraebendis significatae Symbola cum dicimus, illud intestigimus quod
in Sacramentis sensibus percipitur, non tantum scilicet corporea illa, elementaria, ut aquam in Baptismo, Panem Ninum, in Coena verum etiam ceremoniam vel actionem ipsam ministeri .fidelium in Sacramenti participatione institutioni diuinae congruentem. Quae quidem actio, quatenus extema est, sub materiae rationem venit, quia materialis est verbum Sacramentale est id quod Dominus alia atque alia forma in quolibet Sacramento pronunciauit. Quod quidem verbum non occulta admurmuratione ut Pontifici in Coena sed ara voce usurpandum dicimus: in minus, Sacramenta recto ad maerari negamus. 6. Materia interua, seu Res significata est in primis ipse Christus, ac deinde omnia maeus beneficia Christus quidem, cum quo necesse est ut unum fiamus, antequam ex ipso quicquam hauriamus. Beneficia Christi vero, quae tanquam aquae vitales ex hoc quasi fonte in nos derivantur. i. N 'mus vero ipsum signum habere vim communicandi nobis rem hanc signatam, ut fit pyxide, paropside, c. Neque enim alligata est gratia signis, naturali, corporali, aut locali modo, quasi particeps illius fiat quisquis signa sumit, ut ut fide destituatur. Sed unionem signi cum signato Sacramentalem dicimus, quae non est corporea, neque item consistit in coexistentia corporali rei de signi in eodem loco, multo minus in transmutatione quam adstae aut in Consubstantiatione quam alii fingunt in Coena: sed Oaxsmi est, consistitque potius, . in relatione mutua aegni, res signatae, a coniuncta exhibitione, perceptione signorum o rerum si ficatarum: quae vera demum eristit in usu legitimo, in quo solo singuli communicantes signum percipientes simul etiam rem si tam, id est, Christum cum ominbus ipsius beneficiis vero, non imaginario, percissimi, etsi spiritualiter per fidem ex virtute,&effracta Spiritus S in nobis operantis Per fidem dico Fides enim, vel saltem semen
fides, praecedat necesse est, quandoquidem quicquid absque fide fit secretum est. Imo
tam necessaria fides, ut Sacramentum sine fide damnet, perinde sicuti verbum sine fide occidit. Vtut enim infideles Sacramenta percipiant, condemnationem in se trahunt: ut ut panem corporalem edant, spiritualem tamen illum non percipiunt. At vero fidelibus solus effectus sacramentorum proprius, primarius succedit, qui ut decet, Sara mentis communicant ex usu legitimo, quando scilicet credentes conseruant eos ritus quos Deus praecepit, eo modo, ac in eos fines propter quos , Deo Sacramenta insibinta sunt. Futilia igitur ac inania sunt, quaecunque Pontifici de opere operato nugantur. 8. Forma duplex, Externa Intema Raeterna Actio illa tota sensibus extemis obiecta legitim obseruata. Merna relatio sacramentalis omnium antecedentium per
operationem Spiritus Sancti, consistens in arcana illa bonorum coelestim cum signis similitudine, ordinatione, applicatione. q. Neque vero forma ista signa ratione vel substantiae vel qualitatis naturalis, vel quantitatis mutat sed solum ratione usus a finis, cuius gratia in Mesesia Dei prinponuntur. Quod enim signa sunt rerum mesestium, diuinarum, illud non ex sui natura, sed ex ordinatione Dei habent. Io. Finis est aut primarius, aut secundarius Primarmcest: non innitar ut sint signa, verem etiam sigilla gratiae, promissionum diuinarum quae exponuntur verbo, perinde ut sigillum obsignans in omissiones in diplomate contentas Seeundarius isque potissimum triplex. a. ut sint testimonia nostrae pietatis, gratitudinis, debitique nostri erga Deum ossi . a. ut sint signa mutuae in Ecclesia charitatis. s. ut sint quasi nota segregantes veram Ecclesiam , falsa, Christianam, non Christiantaxa Sacramentorem alia sunt'. aliam T. Quorum f. iam notanda quae sit conuenientia, quae item differentia. Conueniunt quidem . in causa inciente, quae utrobi
287쪽
utrobri Deus est in mediatore foederis Christo. a. In remst, seu materia spirituali: nempe gratia Dei Christo, beneficiis eius merito ipsius acquisitis. Differimi vero his potissimum modis. I. in forma extema Signa enim I ritiis alios habuerunt vetera, alios habent noua. a. in circumstantiis r. Numero. Nam Sacramenta, T. duo, sunt, nec plura veteris vero fuerunt plura. a. in modo significandi. Nostra enim liquidius gratiam, Christum, eius beneficia repraesentant illa obscurius, illa res exhibendas adumbrabant, nostra vero res iam exhibita significant s. in duratione. Bla enim erant temporaria, quae proptere, umbrae rerum turarum cessare Christo veniente debebant. Nostra vero sunt perpetua, quaerit Christum exhibitum repra sentantia ad consummationem seculi usque durabunt s. in extensione, Quia illa fere solis Abraham posteris erant instituta, haec vero ad totam Catholicam Mesesiam pertinent in terris. ra. Cum autem, T illa tantum sint vera, legitima Sacramenta, quae sunt ceremoniae institutionem Christi habentes tanquam regulam formatricem praescriptam toti Ecclesiae cum annexa promissione gratiae Euangelicae ac in nostris quidem Sacramentis Baptismo, Eucharistia solis hae conditiones reperiantur, in reliquis vero Pontificiorum quinque minimo, non immerito Poenitentiam, Confirmationem, Vnctionem extemam, ordinem Mesesiasticum, trimonium ex sacramentorum
um Satan salutis nostra iuratus ostis, nunquam magis saeuitat quam inter deses, nusquam operosius insania quam in Sacramentis, operae pretium erit, detecto errorum Deo, nudam veritatem intueri, vi ferram
cramenta, verbi afflendices, in is con mali, Gristum eum suis beneficiis nobis a licemus: et ita salmarium, d nobis Satan erisere conatur, illierisiamus. Ac rimum agamvis de nomina secunia de re Om. TER sis LVocis sacramenti noλυστιια ex finis obseruatione duxit originem. Qualem enim indicabant Theologi fuisse finem institutoris, vel rei institutae effectum talem nominissensum finxerunt unde factum est, ut Sacramen eum dupliciter consideretur Polities ves Ecclesiastich. Secundum primam acceptionem viso in re ciuili dicitur a loco sacro, in quo deponebatur litigantium pecunia, quorum vincens suam auferebat, victus suam aerario relinquebat ves in re militaria iuramento per Sacrum quiddam scacummilites sacrandi obligabant se duci suo, eiusque insignia induebant, per quae , res, quis discemebantur quo sensu voluerunt Theologi Sacramentum, notam esse, per quam , reliquis Satanae synagogis separamur. a. Secundum posteriorem dupliciter denuo consideratur opposito c. cum nomen attribuitur tantum signo aut signato per synecdochen, ut Patres plerique locuti sunt:
288쪽
vel absoluto, ut Theologi veteres recentiores veteres eodem sensu intelligebant quo iv oι- iisdem finibus cum illo terminauerunt Mysterium autem tria significat L Consilium, secretum I arcanum, Dan. a. q. ut liquet ex Tύμφ. Dictum enim est abis proprio, vel ἀ- o δειν μυσαντα τ-ιν -- vel ut aliis placet sum, vel osveae, vel , ιν ιν treela a Significat arcanum liuinum:
Cogest . a. a. Ephra. s. d. S. I. Im. s. s. 6. X. m. a. a. I S. S. s. Arcanum
diuinum symbosticum, c. expressum per ceremonias, vos, parabolas, allegorias, imagines, signa de figuras quo senss. 1 aet su recte Augustinus eris S ad Mare . omnia, inquit signa rem ad res diuinas pertinent, Sacramenta appellantur. s. Recentiores habita ratione fugareio dicunt Sacramentum nostrum esse arcanum
diuinum, quod pro Symbolis habet signum de guram. Habita vero ratione usus politici dicunt esse quoddam fidelium iuramentum, per quod nos Christo duci nostro adstringimus, at velut Christi tesseram esse qua nos omat, oro militibus suis agnoscit. . Non igitur deficiendo sensum Sacramentio mysterio separemus, ut Sacramentam, nec excedendo mysteri sensum a sacramento diuidimus, ut vh uitam, Pontificii sed utrumque coniunctum dicimus comprehendere nostrum sacramentum. s. Se iueretur iam rei definitio, sed perspicuitatis gratia praemittemus decem integritatis partes, quae necessario requiruntur, ut ista quae sensibus subiiciuntur integra sint. Necessarium est . ut sit signum a vulgare a visibile. voluntarium. s. ut habeat *ναλ-ιαν ad significatum. . expressum mandatum in Nouo Testamento. r. Promissionem Euangelicam. . ut adiungatur signo. s. ut sit generalis promissionis particularis applicatio. Io ut sit ceremonia solennis, perennis.
6. His ita propositis ae mitio talis emanat. Sacramentum est actio sacra in Ecesesia, diuinitus instituta, in qua adhibitis quibusdam extemis cum verbo institutionis pronus ovisque, tamquam signis visibilibus gratiae inuisibilis, Christus se tradit nobis ex Euangesto, rides nostra sic confirmatur, et Iesum Christum cum omnibus eius beneficiis sibi applicet, nisi Mesesia vero vin gratitudinem suam ergo Deum testatur, tum mutua charitate inter se copulatur, ob aliis gentibus secernitur. i. Nihil igitur est quod dubitet quispiam, an possit definiri. Nam cum sit regregatum per accidens, non naturaliter, sed ordinatione ut corpus ciuium aequali iure definiri potest.
8. Genvis sacramenti non est signum, cum invisibilem gratiam nullo modo complectatur, quae tamen est primaria pars Sacramenti sed aeuo Sacra, tam iniquitim hominis operationes comprehendens Actio enim est naturalis vel voluntaria voluntaria est o aisea sae vel neoaeseeτικὴ δ: haec iterum duplex, sc θική vel .na1qσιατική quam ceremoniam appellamuso sub hoc titulo quicquid inest Sacramentis legitimi contineri affrmamus. s. causam efficientem statuimus solum Deum Christumque Mediatorem, quod eorum tantum sit signum instituere, qui ius habent promittendi signatum .potentiam applicandi. Nullus autem homo novit consilia Dei Iram. II. d. Sis di. IS, nec quisquam potest ex se vel promittere gratiam Euangelicam, remissionem peccatorum, ves actu remittere praeter solum Deum: Esai. s. S. Quapropter non solum fallunt nos signa voluntate hominis ordinata, sed etiam Deo summam iniuriam inferunt, qui tantum authoritatis absque illius verbo in se suscipiunt. Io Insterum autem insumtionis Diuinae talis est, ut quoad substantiam nihil addere vel detrahere liceat, ne fiat Sacramenti deprauatio, quam Bellarminus, lib. I.
de aeram me. r. vocat neCessitatem Sacramenti tantam vero negamus esse, ut quoad accidentia, M. verba ac syllabas, aliquid mutare, corrumpere, transponere,ves interrumpere nefas dicamus imo ius Ecclesiastici addi possunt seruari debent, modo
289쪽
modo absit necessitas, superstitio. Quae erum sine modestituuntur,in ad peccatum pronos inclinant & fouentricum sint M-po- excindi debent instar aenei serpentis. II muria lapartita est, in extemam inteream. urna est quicquid sensibus subiicitur, siue symbolum sit, siue actio, siue verbum. Symbolum est illud elementum quod manu ministri communicatur accipienti quale est aqua in Baptismo, epania mimque in Coena quod solumis pluribus Materia dici solet Actio est illa ceremonia ministri, fidelium in Sacramenti participatione, quae quatenus extema est materiae rationem induit Verbum autem est duplex, institutionis immissionis Ad primum referuntur ista, Ite, docere, baptisantes, in Magri. ag. Is Marc. Es. IS.
Accepit panem, in mare. 6. 6. Marc. d. a. Dcc. a. r. I. in . XX. d.
Ad secundum ista, In nomine Pistris, reiiij, rapiritus Sanctita in Coma, Hoc
est corpus meum. f. ra83 quod eatenus tantum pro materia habemus, quatenus auditu percipitur,' sensibile redditur. Si enim sensum respiciamus, erit materia interea si unionem cum elementis, ceremoniis, tum formiae dicendum est. xa Symbolum autem, secundum institutionis sensum, loco, tempori commune approbamus, quodque vulgus ordinarium habet in mensa ordinaria ideo eos reiicimus, tanquam veritatis inscios, qui aut extraordinarium ut Pontificij, aut miracul, sum ut Diquitam, in Coena Domini statuerunt. Reitamus etiam Pontificiorum Sophisma Bectam de seram M. I. caae s . qui , nobis exigunt duplicem prinnuationem; nam praecedentem, ut diploma sigillum, quae effecti rationem habeat: alteram praesentem ut ita loquari tuae promittat sigillum fore essicax ad imprimendum. Cum enim verbum tum institutionis, tum promissionis additum elementis, at ut sint sigilla, manente tamen integra promasione de flectu, quae est in Ba timo,
In nomine Patris c. in Coena, Hoc est corpus meum, et quorsum Petunt proenuasionem particularem ut sigillum possint imprimere, nec cogente salute nostra, nec ministrante Scriptura aut suo iure promissionem nostram de effectu restringunt ad priorem illam quam expetunt, nisi ut salutis nostrae certitudinem nobis adimant astutiis suis, dum ut praestare non possunt tis. Ingerna materia est in primis Christus ipse Gad. s. i. --. . . cui inseri debemus per fidem tum beneficia esus, Ioann. s. d. quae tanquam succi vitales Aradice in omnes suos ramos ditanduntur: et ita tandem in nobis fructus bonorum operum formant, Cyrocreant.1 . Haec autem quoniam in promissione breui implicantur, negamus Sacramenta
recti administrari, nisi concione clara voce, intelligibili explicentur. Non enim mandat ves promittit Deus quicquam elementis, sed dabus viventibus, iustis qua inurisin apprehendat, ubi ignoratur quid apprehendendum verbum autem illud D,
concionale, non est forma vel essentialis pars Sacramenti, sed de essentia nec utile tantiun, sed, necessarium quod tum ipse Christus fecisse videtur ante Coenam, licet non exprimatur: quia summa tantum capita recensuerunt Euangelistae, ciun mandauit Apostolis, Docete, Baptigate quae cum Christus coniunxerit, nemini erit licitum pro libitu disiungere Corriiunt ergo eorum Sophismata magica circa sybolum incantatio: nec tacitam, imo non intellectam obmurmurationem sustentare valet absurda excusatio, scilicet si Deum tantum inuocare, qui satis callet Iatinam linguam. I S. Forma est duplex extema, interna. Murna est essentialis vel accidentalia. Essentialis est verbum institutionis, promissionis, de quo bene Augustinus, traei. 8o in Ioan accedat verbum ad elementum, fit Sacramentum. Per hoc enim extema sensibilia proprietatem istam accipiunt, ut iam signa sint rerum inuisibilium, ubi ex natura sua uini rite significarent, non infundendo nouam aliquam qualitatem, sed
290쪽
TRusus refello Looicis R. 6s16. Nam aegrum cum multiplex sit, diuidendum clun multis in duas species innatimile, ut fumus est smum ignis evoluntarium, quod non sua natura, sed ex voluntate instituentis significat, ut panis est signum corporis Christi Vinum sanguinis. At hoc demum est triplex. I. Significans tantiun, te ius hominem, edera vinum vendibile, quod o Mesaeoae vocat Bellam lib. a. e. 8 is Merim a significans Mobsignans, quod nostris Sacramentis conuenit a praebens quod signi cat, obsignat, quale etiam nostrum est, si occultam Spiritus sancti virtutem coniungas: si vero sep retur, ut faciunt aduersa ij, negamus ipsum signum habere vim istam communicandi nobis gratiam, ut pyxis medicinam ideoque malo Bellarminus ipsum signum n-κτικόν
1 et Pater igitur unionem Sacramentalem signi, signati non esse existentiam aut ininsionem unius in alterum, sed famae, Matiuam. Clim enim signa sint volum taria, aequum est ut valeant ex pacto instituentis Christus autem qui dixit, Hoc
est cor a meum, ab Apostolo I. Cor. o. 6. fidesissimo interprete explicatae , Est communio corporis,o emacressera nostrae cum Christo communionis uincoh rationis, secundum usitatam scripturae loquendi formulam unde etiam sacramentalis illa praedicatio prouenit, qua signo tribuitur quod est signati xvice versa, scilicet, propter coniunctam Sacramentali unione similitudinem, ,κληι- f. Iram. Propteret signum dici non debet, a quo invisibile signatum nullo modo delineatur. Nam probo Augustinus, de orer ortu M. a. eas. I. signum dicit quod Praeter speciem, quam sensibus ingerit, aliud aliquid ex se facit in cogitationem venum.18. Hinc etiam patet unionem tandiu durare, quandiu ipsa relatio, qua cessantecessat, illa ideoque pereant fictae opiniones sanctitate symbolorum extra actionem Saratamentalem, eosque merito pro idololatris habeamus, qui vel aquam Baptismi, vel Coenae panem, tanquam rem diuinamo per consequens corpore Christi longi
pravatantiorem adorant.1s. Accidentalis larma est legitima actio secundum Christi institutionem, qua dum iniuster partes omnes congr-to ordine ministrat, essicit ut cognoscatur essentialis forma, sed maeus actio illa non es Inrema vero est occulta Spiritus Sancti operatio, qua nobis Christum communicat cum omnibus suis beneficiis.so. mae est duplex proprius, accidentalis Proprius item duplex; prima sinsecundarius. Primarius est significare, de gnare in cordibus fidesium gratiam Dei
Patris in filio suo Rom. 6. d. g. Cor. o. 6. ut sigillum obsi 'at promissiones in disilomate contentas Rom. d. g. eandemque instrumento verbi, sigillo rit utentibus per Spiritum Sanctum conferre Maria. o. a. a X. Secundarius triplex est. r. vi fideles gratitudinem suam erga Deum testatam faciant, commemoratione Christi, at annuntiatione mortis illius. a. Vt charitatem inter se vinculo societatis exerceant X. Cori eis. o. r. s. ut nota ista segregentur ab omnibus Satanae Synagogis. aa. Accidentalis est condemnatio indigno commmicantium: I. Corinea. II. Is Deus enim, cum sit iustus iudex, non potest minori poena tantam contumeliam tum in se, dimi, filium auum odiatam, vicisci, Maerei aetema condemnatione. as. Reiicimus ergo eorum sententuis, tanquam noxias, haereticas, qui Sara mentum nimium extenuando unum tanAm ex his finibus seligunt, docent sacramenta esse tantum signa gratiae, ante, extra Sacramentum collatae vel notas Christianorum: via sola Symbola mutuae Charitatis: ves, pieturamminstar, qua amesae commonedictiones.
ad Mures rei totidem sunt quot incientis causae finales. Sed eum aduersarii in primario illo effectu plurimum haereant, Win ignorantiae tenebris libenter latitent,