장음표시 사용
301쪽
Tuus Is I. Misse missione dicta est, Isidor etym . Monor sis de Auctar vicinum oram mmillae, preces quibus absoluebantur conciones collectae hodie Pontia. ut oblationes missae a fidelibus Missae dicebantur ut Cyprianus, miseri . M'. de bono tirare aeriremissam eccatorum pro remissione dixit aeque a vetere hac formula, Diacono ante concionem pronunciari solita, Caiectument, , quisquis non commaemear, formeaemia in altera, cum sace tu, missa est qui ritus progressu temporis Postmodum ante concionis dimissionem repetebatur. Hinc est quod liturgiam suam non aliter quam
Missam appellare consueuerit populus, postquam in singulis Eucharistiis formulam illam his audiit teste hae Virgae lib. s. cap. II. quam, ut pleraque alia, vetusti Ecclesia ex priscorum institutis, moribus deriuauit, quorum sacra simili clausula dimitti solita quemadmodum absolutis sacris Isidis, ridi a Misau domuitionem Populo renuntians dicebat, actost op σι; Ite, Missa, populo scilicet est. a. Sunt qui ab Hebrae Massa, quod illis tributum est, ex eis. 6. a. Missae nomen, institutum deducunt. Nae illi Missam tributariam, seque tributorum in Ecclesia exactores, tum videlicet, proprietatis linguae, .ceremoniarum in Christo
abrogatarum, ignaros profitentur. Manis eurat Secundum Innocent. M. Russom.
de Eucharist cas. o. Walij. Sunt qui aliunde etiam originem quaerant; at sine ratione. a. Ex quotidianae Eucharistiae administrationis, tum populo, tum sacrificalis moelestae, compensatione, Missa locum inuenit; cuius tot superstitionibus, eremoni , nonoe iii denique Iudaica, omnem propemodum antiquam formam S. Coena exuit: in primordio enim nascentis Ecclesiae vel ipso Durando confitente, Ration. Minuo u lib. d. cap. I. Missa aliter qu,m modo dici solita ac Pontificio Hist 'aia'. Strab. de res Eccles cap. a. teste, in haec verba quod nunc agimus m- αι --tionum ciantilenarum, di consecrationum offficio, totum it, Christus, fram si tuos rotam oratione , commemoratione assionis dominicae, sicut ipse aece et, agebant si licueret , relationis Maiorum est ita in rimis temportibus Missas seri soliras, raemissa oratione solum Dominica Accessit misti aquae Cum vino, quod ne hactenus quidem Orientales plerique, neque etiam hodie Armeni seruant. Accessit priuata illa a populo substractio, cum illa quod dominicum est, secundum Chrysost. homil. . ad populum, nucius riuatum ' seculiare feri debeat, sed omnibus commune. Quare Valafridus, de reb Eces cap. a. id elegitimam esse Missam dicit, cui intersint Sacerdos, respondens, sterentes, cum communicontibus. Cum Si ominam turriri in Concilio Nannetensi est, cuius decretum extat apud Burinare lib. s. mP. 68. sacri tam i remeetum est, se perba Canonis ut in eo dicebat Abbas Rhegino)frustra recitantur. Denique haec omittentes condemnationis reos facit. Quaeristri lius obseruarentur, dominicis diebus tantum panem offerri, sacrificia fieri, Laodicam Synod Can dy statuit. Hinc est quod adhuc apud Moscouitas test. Sigis lib. comment rerum Mos(L Ietas multic. singulis septimanis unicum tantum sacrum sit,sdque Sacerdote, Diacono ac populo praesentibus ac sub utraque specie, pane ei licet vino immerso communicantibus ideoque in singulis templis unicum tantum aliare est, quo praepostera ea vitentur, tum frequentia sacrificiorum, tum a grege substractio se osit orae Rom. quandoquidem Ecclesiasticas cia tunc anaim rei
branda sunt, cum Osuius ad Ecclesiam solennii, conuenit, osteri, communicis.
302쪽
alia cum olim teste Ruperio minim ianio, aratu exterioris decoris somnia Missae
celebrabantur atque nunc, lib. a. mP. I.
. Cuius ornatus ac pompae priorem causam Ruperius ibidem citat, decuisse, inquiens, maratame, uel siles quae Christi ostolorum te ore rudis Gue , incondita erat, tibi ornari soluit, maximδ in Acte sarte, ianquam in mini suo deauraretur. Mirum certo unde mamenta ea protraxerint pontifices, quae Cnristus ipse reuelare noluit, Apostoli proferre non potuerunt. Alteram huius rei causam Thomas refert, quia in hoc Sacramento totum mysterium nostrae salutis com Menditur, eae eo me caeteris Sacramentis cum maiore solennimi in Ecclesia seram debere statuens: H t. a.
quaest. 38 art. d. Quasi vero Sacramenti huius dignitatem Christus ignorauerit, quod tamen nudo absque his mamentis instituit. Equidem modestiam, pietatem discipulorum Christi non decet, vel splendidissima hominum inuenta praeferre simplicitati Christi apostolorum. Deinde vero in ceremoniis humanis obseruandum, ne Iudaismum referant, ad copiam scilicet, similitudinem eorum, quae veteris Testamenti erant,
S. Quanquam hoc ita est, nihilominus Missam suam Sacrificium vero propitiatorium definiunt, quo Christus a Sacerdote, Deo, pro vivorum, mortuorum peccatis
immolatur. Concia. Triae sera. a. cap. a. Beliam lib. I. cap. . demis Nos Contra,
eam Sacrae Coenae dominicae abusum Diabolicum, ac iδωλομανια dicimus. Quam illi falso, quam vero nos videamus ordine. Primi Missa aeremum Christi Sacerdotium euertit neque enim successorem, cum sit immortalis Christus admittit: quandoquidem ipse a Patre suo factus ac cognominatus est Pontifex in aeremum, secundum ordinem, hoc est, ad similitudinem Meschisedec, unicus, cuius typicum Sacerdotium impleuit. Hur. S. S. I. - . . Asserunt aduersari panem, vinum Abrahae a Melchisedec oblatum, typum fuisse futurae Missae. Resp. Munuscula illa humanitatis Melchisedec in Abrahamum ex via defessum, indicia recitare Mosen; nulla sacrifici facta mentione. Urgent hic, quod in textu dicatur fuisse Sacerdos altissimi Resp. D. Paulum illud ad benedictionem referre, quam a Sacerdote, quippe maiore se, accepit Abraham, Hebr. . . . 6. Nec quicquam iis Patrum audioritas patrocinatur. Esto, Coenam sacrificium vocent. At quale unici illius Christi sacrifici in cruce peracti memoriam, Musi.
IV. o. contra Fausi car. 8 gratiarum actionem atque commemorationem, M. de de asi Pere Diacon imaginem ac testimonium, M. contra a res legis ,rio . omne bonum opus Deo placitum, is ciuii Dei, tu Io mae. . serias, pias preces, Tertu tantis ad ea I. Hinc Coma Irenaeo eucharistia dicta, M. d. cap. a. 3 . Ita eucharisticum sacrificium en dicitur, ut orationem suam incensum vocat David, iam X I. a. gratiarum actiones sacrificia laudis, Psiam. I. a I easdem vitulos labiorum ineas, cap. d. vers. a. ea ratione fideles omnes oportet esse sacerdotes, ocia. I. . sic bona opera in nouo Testamento passim sacrificia dicuntur Rom. I S. 6. A b. a. q. focis. S. S. Hebr. S. S. Rom. a. I. sic ipsi fideles sacrificium sanctum vocantur, ad offerendum Deo spirituales hostias, . Petr. a. I. Huiusmodi S. Coena est, non iaασική, quae noui Testamenti unica tantum est, Iesu Christi, in cruce semel Peracta Hur. 6. d.
i. Secunis, ut Sacerdotium, ita crucem, passionem Christi euertit Missa, dum altare erigit, in Canone maiore, minore. Quod si summus hic Pontifex semel per immolationem sui ipsius patefactus est, Hebr. s. 6. Si unica eius oblatione in perpetuum Consummati sumus, Nebr. s. d. - o. o. adeo ut vhi est peccatorum
remissio est autem ea fidelium omnium ibi non sit amplius oblatio pro peccato, Miam O. S. c. et vibi Post acceptam cognitionem veritatis peccatum, ibi nulla pro
303쪽
pro peccatis reliqua sit hostia, Hur. o. 6. quam impio ea in Missae altari iteratur aut enim sacrificio Christi semel pro nobis in cruce peracto, aetemae purgationis potestas defuit aut si affuit, unicum seculis omnibus sufficit, eam vero fide nobis,
8. Tertio, dum nouam peccatorum veniam, dum nouum ut gratiae ita riustitiae adipiscendae modum promittit Missa mortem Christi ex hominum memoria excussam, sepelit Praeterea si oblatam hostiam caedi ac immolari oportet ut sacrifices, quot ubiuis Missae recitantur, toties tot locis mori Christum necesse est. At quid est unicam Christi mortem extenuare, si hoc non est Sin una sufficit, quorsum illa in Missa repetitio At, inquiunt, Missa incruentum sacrificium est, non itaque in ea mors Christi iteratur, quae non nisi cruenta est. Verum hoc nimis utile est quomodo enim satisfactorias Missas dicere audent, si sacrificia sunt oναιματα dum enim absque sanguinis effusione remissionem fieri negat Apostolus, Nebr. s. a. Missam aut Propitiatorium Sacrificium non esse aut si est, incruentum esse fateantur neCrare est s. vario S. Coenae mera profanatio est: quid enim Missa Ipsa pro peccatis
indies offert Deo quid S. Coena unicae Christi oblationis fructum, applicationem requirit a Deo. Ita haec petit, quod illa dat haec suum ipsa officium exhibet illa
Christi gratiam per Spiritum requirit Coena Deum beneuolum ac gratiosum Patrem agnoscit, quem Missa debitorem suum facit. In illa Christus , Deo nobis offertur; in hac Christus a Sacrificulis Deo offertur Missa repeti vult quotidie sacrificium illud, cuius semel oblati, neque amplius offerendi. S. Coena 'aer oσυν- est. Tran substantiatione denique posita, Missa Christum coelo eripit, ubi ad dextram Dei sedet, ac mansimas est ad extremum iudicium, secundum articulos fidei. Io. Ad haec Missam suam non sumentibus etiam quibuslibet prodesse, Contra Sacras literas affirmant. Ait Apostolus, 1 Corinth. II. s. indigno edentes Condemnationem sibi non aliis edere consequens ergo digno edentes gratiam sibi solis edere. Quis itaque mortuis eorum fructus ac ciun vel in sinum Abrahae statim ab obitu recipiantur, Luc. 6. a. eoque Missa opus non habeant vel ad aeterea tormenta, eoque Missa iuuari nequeant, quis pro defunctis Missae usus est, nisi euacuandis
creduli popelli crumenis 11. Ouinis Missa vero sacrilegium est, dimidiatam Coenam Ecclesiae obtrudens, dum laicis potum eripit, aduersantibus I. institutione Christi siquidem de eo omnes
edere ac bibere iussit, mitis. 6. et Marc. I . 3. II. Ratione, siquidem Porus effusi pro se Christi sanguinis quibusvis testamento est, non minus quam panis o Poris pro se mortui quibus itaque res signi competit, cur adimatur signum VIII. Amtiquitate denique Chrysostomus unum panem, calicem omnibus propositum ait, resque has tam laico quam sacerdoti communes esse, Homita. 8 in I. mi Corinthim. item sacrificium quotidianum frustra fieri, si nemo sit qui communicet: et qui dignus non est hostiae communione, eum nec Ecclesiae precibus dignum esse: omu SI.&61 ad Iosue Quem abusum cum superioribus seculis irrepere videret Carolus ille Magnus, strictissima lege vetuit, quasi Canonibus Apostolicis, Nicaeno, pluribusque Conciliis interdictum. lib. I. Consui cap. 6 66. - 13a Sic Clemens Romanus tanta in altari holocausta, quanta toti populo ad communionem sufficiant, offerri vult. I uiola secundo. Hinc est quod in Romano ordine iuxta quem olim Missarum solemnia recitabantur Archidiaconus tantas panis vinnue oblationes, quantae possint uniuerso Populo satisfacere, super altare ponere dicatur. Vnde Rabanus, libro sectinis, rapiutrixesimo rimo Quando inquit officium Missae agitur, ea tum hora fideles quique Sacramentum corporis, sanguinis Christi percipiunt. Semant illud Mos uitae etiamnum, ac plerique Orientales, tum etiam in regno Presbyteri Ioannis, fomiam ex oblationibus
304쪽
ohlationibus libo unico, quod toti coetu sufficiat, cui tantundem vini additur. Stesim. bro in descrisi Moscoui. - Aluores in descript AEthiopiae U. et 13. Magis illud mirum, quod apud illos sacrum hoc non nisi lingua emacula peragi apud hos libum quod dixi vulgari tantum patrioque sermone consecrari soleat, seruato exemplo Christi, Apostolorum, vetustioris Ecclesiae, quod impi negligunt Pontificij. 1 a. Sesto, mitto histrionicas in Missa gesticulationes, ac tragicam illam actionem, qua nunc demissa, nunc elata fronte, eo incessu, eo habitu, illis colloquiis, funestissimae Dominicae passionis non memoria, Sed ludibrium exercetur adeo ut totus ille missaticus apparatus, Samae, h. e. abominandae Cenae, tiam Sanctae Coenae similior sit. Vt finem faciam, ubi in Missa fractio illa panis, quam in Coena communionis sui symbolum Christus, ac ab eo Paulus Apostolus appellat i Cor. Io. o. Quocirca ad superiora usque Semla mos ille obtinuit, de quo ita habet ordo Rom. Ponti ae eniens ad altare diuidit oblationes ad frangendum, re conmiunicat omnis opulus ordine suo. Cuius sum bene annotauit Beda,frangit, inquiens Chri ius panem quem discipulis porrigit, is ostensit corporis sui fractionem non absque sua sponte , rocuratione, timmque eorum futuriam. Haec ille in Marc. cap. I . Totum illud in bilissa exaruit, postquam liba illa Nummularia, crucis imagine insignita, aieiunis, immansa, degluti cautum est: ex quo tempore in meram idololatriam conuersa S. Coena est, adoratione vel huius libi in theca inclusi, vel Christi in illo, ubi non est, cum loquentem audiamus Apostolum, Coloss. . . Quaerite quae sursum sunt, ubi Christus est, ad dextram Dei sedens Qveterem Ecclesiam, ursum corda: Aabemus ad Dominum. Huic soli in aeternum honos omnis ac gloria. Amen.
Deli reruret omnium Creator solentissimus idem, Conseruator est hclnienissimus Ideoque iro, totiuS ui operta in nutum sic χιxεκτον ματι, Diram Stac xorem, ad vesciei frosagationem Sacris quibusdam coniugio vinculis adiunxit, , sanctitate , honestat illius secundum sui verbi normam iudicari oluit. Cum itaque varia Surauissimae de hac re controuersiae incidant, non inutile erit eas ex Dei verbo saucia examinare deridere.
TERSIS I. Omissis uinibus oro .vχίαι; quae de vocum proprietatibus oriri possent, cum optimis Theologis, Ituisperitis qui non de verbis sed rebus disserunt Matrimonium, Connubium, nuptias, coniugium, pro eodem sumimus his autem vocibus non minus eleganter quam apto variae matrimoni causae heffecta notantur. Dicitur enim Isai v-nmnium, teste Gellio, lib. 18. nos attic. c. . a nomine matris non adepto iam; sed spe, omine mox adipiscendo Connubium, nuptiae a nubendo Gen. a .6S antiquo illo velandi ritu, quod verecundiae, subiectionis in mulieribus erat argumentum, Isidorus de QR Ecu I. a. c. s. Coniugium deniq. eleganti metaphora a iugo, teste Aposto a Cor. 6. Id quo inter se iunguntur vir, mulier, deducitur. Nec minus commodata est Hebraeae, Graecae vocis etymologia dicitur enim a nomine coniugis
305쪽
ai THESES THEOLOGICA R. coniugis coniugium Schmal, a generationis actu Ps. s. o. H, Graecis, I ιoc ex nonnullorum sententia cino To aram is derivatur.
a. Quandoquidem autem teste Ambrosio matrimonium aut coniugium, desponsatione initur, commixtione perficitur, primum de desponsatione, siue sponsalibus, o spondendo dictis, Gel M. d. c. ex antiqua, laudabili consuetudine nobis traditis acturi sumus. s. Haec desponsatio, ex Dei instituto, Dev. a. a. mit. X. o. Luc. I. at exemplis piorum Chonestate publica comiugi celebrationem praeiens, definitur iusta, sancta, legitimaque coniugi inter duos promissio, ad iuris diuini lumani inter ipsos communicationem. Ideoque fieri solet ad(f. et a)hibitis idoneis testibus, Ruth d. o. ii qui de contrahentium Parentum, aut eorum quorum interest, consensu sersonarum aptidudine testari possunt. Ad cuius rei certitudinem, non inutiliter, in Ecclesia primitiva vi, hodie, promulgatio publica fuit instituta, inconfirmatio, benedictio Ministro demandata quod cum hodiem die ut minus necessarium reiiciant Pontimch, videant qua ratione conciliare possint decreta suorum Pontificum Gregorij, Euaristi &c qui clandestina sponsalia, ut illegitima, imo ut stupra fornicationes,&μιαιIαμία damnant. Innocent. . in cias est rare de Clandest Assons Bectam is matrim. c. q. Decret. lib. d. v. a. v. a.
d. Fit autem promissio vel cum conditione honesta, qualis est si Parentes Consenserint, &C., dicuntur Canonistis sponsalia de futuro Zomb. b. d. Ast. S. vel sine Conditione. cum Categorico promittitur coniugium, dicuntur sponsalia depraesenti quibus proprio initur matrimonium Cita desponsati, in Sacris literis dicuntur coniuges Delit. a. d. mith. a. o. uxores, mariti, Gen. q. d. generi,&c talis enim promissio matrimonium facit, copula autem perficit. S. Perfectum autem, consummatum matrimonium quod , Deo est institutum, Gen. a. d. a Christo honoratum, Dan. a. a. ab Apostolo laudatum, M. a. d. definitur a variis vario nos definitionem nostram ex Dei verbo sic stabilimus, maeromonium est ex Dei instituto unius viri, mulieris libere consentientis, iusta sancta, legitimaque in unam camem conuinctio, ut Deo simul sancto vivant, scortationem ustionem vitent, sobolem procreent eamque pio educent ad Dei gloriam, Ecclesiae aedificationem indiuidua vitae consuetudine Genes. a. ad mitis. S. S. . Ara. S. 32.6. Causa efficiens Matrimoni est duplex prima, instituens est Deus, secunda&constituens est utriusq. partis Contrahentis, quorum interest consensus expressus, vel tacitus, ex libera voluntate, .sano iudicio profectus. I Cor. i. 36. Gen. s. aa. Devi. a. Itaque ubicumque est metus, coactio, error in persona eiusque casibtate, ut qualitate requisita eius C milia quae cum libera voluntate pugnant, item ubicunque est furor, ebrietas, fatuitas,in caetera quae sano iudicio aduersantur, ibi
i. Materia coniugi sunt vir, mulier tot enim, tales sufficiunt ad generationem, ideoque duos tantum in initio creauit Deus, ut in iis perfecti matrimoni formam proponeret. Qui autem huic primo, sancto instituto contrauenerunt, aut planes phfuerunt, Ge. 16. a. a. ta6 3 . si . . o. c. I. Sam. S. a. .pi infirmitate quadam lapsi falluntur itaque, &fallunt grauiter, qui cum veteribus nonnullis, sanctos illos Patres ab omni culpa liberos pronunciant, dum morem, consuetudinem, intentionem, finem bonum qualis est sobolis propogandae studium, non voluptatis Perficiendae Concupiscentia praetexunt, quando non videndum est soliun quid& quo animo quod quidem nonnita excusat Patres id fecerint sed quid is qui ante omnes omnia fuit fieri mandauerit. Illud autem mandato diuino, iustitiae aduersatur. vide Aug. nust concus Zib. I. cap. v. Chrysost in Genes. Lombard. s. d. stimet.
306쪽
S. Condi, multis nominibus suam ignorantiam prodiderunt Cathari et Montanistae veteres, qui secretas nuptias absoluto damnarunt ut, recentiores qui eis benedictionem subtrahunt, est qui eas contraxerunt, eos ad res sacras administrandas ineptiores ipsis adulteris, scortatoribus iudicant, cum tamen expressis Sacrae Scripturae locis sanctissimorum Patrum exemplis,' augustissim B. Augustini, Hieronymi testimonio, contrarium demonstratur quam manifestissimo Vide Termet lib. de monoea Bellor Ab de matrim eas. s. Eunae de Iericis cap. 3 Aug. de Me ad ei caue a. - a. Hieron sim a rasit. diceanum. s. Deinde tales tantum contrahere possunt, qui vere sunt viri mulier, id est, per aetatem, naturam, ad coniugium habiles. Itaque materia coniugi nondum sunt impuberes, nunquam vero spadones, Matth. Is .in perpetuum impotentes, siue naturae vitio, siue aliquo graui accidente quod ante contractum Matrimonium superuenit talium enim matrimonium in Sacris nusquam legitur se iure optimo decretis Pontificum, legibus Imperatorum prohibetur Grego lib. d. iii I S. O. a. 1 o. Sumitur porro vir, mulier indefinito, communi f. et a ter ex sententia Apostoli, ebr. a. d. τίμιoσ Λαμo is noe . e r. q. κρεῖσσον - φαμρσαι πυρωσθαι : quod non modo Laicis sed, Clericis dictum est praeter nuptias enim aliud remedium in Sacris literis ustioni non datur: runtur autem tam Clerici, quam Laici, qui donum continentiae non habent ergo, illis pari ratione matrimonium praecipitur, nisi fori ignem illum naturalem stultis suis votis extingui, lanath matis fui in suffocari posse putent, hoc vero quam sit 3xνατ- suis serenissimis antidotis, remediis contrariis, contrario morbo praescriptis satis indicant, cum ad exemplar impurissimorum monachorum Benedicti, Francisci qui per spinas inniues nudos, si credere fas est, sese volutarunt incontinentiam suam, libidinem in pissimam reprimere, coercere moneantur hoc ut sua et Pontificis auctoritate impio firmet Bellarminus, ex diametro se opponit Apostolo dicens, peius esse nubere quam uri, praesertim ei qui votum solenne habet ubi concludit cum Innocentio Papa Ecclesiae Dei nocentissimo, matrimonium per se esse peccatum, Wqui in matrimonio sunt, immunditiis deseruire quae omnia ut doctrinam Diaboli cum
Apostolo danmamus. Vide Bellar de monactis cap. r. a. d. m. Decret. Grat. a. Ictrae caum et crum. I. a. 'c Conc Trid. Sess. . m. s. Coster in Euchir. is coeluam eas. S. Bectar de Mon reis cap. o. I. Tim. d. II. Forma matrimoni est legitima in unam amem coniunctio unam autem
fieri camem quae fit in procreatione sobolis materialiter smecdochic significat
arctissimam illam, sanctissimam in rebus omnibus societatem, oινωνίαν, quae facit ut vir ius in uxoris corpus habeat, .vicissim uxor in Corpus viri I. Cor. . Interim tamen vir speciali ratione caput uxoris suae manet, uxor vero, ut Corpus,
capiti subiicitur, Wab eo fouetur, Wicissim capiti auxilium subministrat. ra. Ex hac arcta, indissolubili coniunctione quidam Pontifici inepto Sacramentum fabricati sunt, et falsae huic opinioni contrauenientes tam Pontificios quam orthodoxos anathematis gladio iniusto iugulant. Concia. Triae sess. S. Can. I. abutuntur voce iuguelou sed Christi, Ecclesiae coniunctio designatur. Me s. sa. Ex hac autem errone doctrina duo insignia absurda colliguntur . I. Si coniugium Sacramentum est, cur ipsi Clerici in se, suos tam sunt iniviij, utra gratia quam ex opere operato Sacramentum conferre putant se suosque excludanti . Quomodo Nicramentum, si locus Apostoli ad Rom. 8 vers. . qui in carae sunt Deo placere
non possunt, de coniugio ut vult impurus ille Siricius intelligendus est, quomodo,
307쪽
quaeso, quod peccatum est,' per consequens Deo exosum, Sacramentum esse, gratiam Conferre poterit Is. Porro haec in unam carnem coniunctio debet esse ut diximus Oritima iri est congruens legi diuinae, naturae quae omnia iusta & honesta praecipit aequum itaque est, necessarium, ex legis diuinae aequitate, necessitate, ut coniugiae vinculum fiat cum parentum consensu ex aequitate, honestate vero publica, consensus etiam eorum, qui Parentum viuem gerunt, requiritur. God. 22. I 6. mi. a. m. o. v. a. Siam. a. a. I. Cor. T. 6. me, . Iud Id. I S. Gene a . .
b. 8. I. Impius proinde est Romani Neptuni conatus, quod Tridente suo pietatem hanc Deo, Parentibus debitam contra Dei verbi auctoritatem deturbare student Concia. Triae sera. dictum illius impudens, quod huiusmodi coniugia
non modo legitima, sed etiam sacramenta esse asserat, Becam de mutarim. v. to immemor decreti illius Gratiani, Decres s rL a. cctus Jo. g. s. c. I. Petenda est uxor a parentibus,,c secus enim sunt adulteria, stupra c. I . Honestas, quae legibus naturae praescribitur, inter Carne propinquos, coniugium vetat, nisi cum mera necessitas, aut speciale Dei mandatum ad Ecclesias
Respublicas ut in prima populorum origine id postulat.
I S. Sunt autem carne propinqui, aut cognati, id est ex eadem stirpe re--- orti, consanguine dicuntur aut conciliati, facti sola nuptiarum necessitudine eamnes appellantur. 16. Consanguinei considerantur in linea recta, collaterali. In linea recta sunt
diri-Te siue ascendentes Pater, Auus, Proauus is aut xατίον- siue descendentes,
filius, nepos, pronepos, &c qui omnes ipso naturae ordine impediuntur, Win Perpetuum ob sanguinis reuerentiam, prohibentur connubia iungere Leeturi 18. . f. IT D. 1i. In linea collaterati sunt, qui ab eadem stirpe dextrorsum, sinistrorsum se diffundunt, quales sunt superiores quidem, auunculus, Patruus, patruus magnus, Q. Inferiores vero fratrum, sororumque iij, fratres denique et sorores in recta linea,
siue ex uno siue ex utroque parente nati.18. Est autem linea collateralis duplex. I. aequalis, cum aequaliter a communi stirpe distant cognati. II. Inaequalis, cum inaequaliter, qui inaequaliter inter se distant propius, matrimonium legitimo contrahere non possunt, quia Parentum liberorum vicem obtinent T. Tim. . d. qui vero aequaliter, possunt in gradu quiquartus est secundum supputationem Civilem, antiquam, veram : Secundus vero, secundum ius irregulare Canonistarum. Is De amitate iunctis par est ratio vir enim, uxor sunt una caro itaque quo gradu quispiam est consangineus uxori, eo etiam gradu fit amis marito,
ao Ratio autem supputationis graduum quam tenent Canonistae, et sequuntur Pontificij, cum ratione non satis conuenit Bellam de matrim cap. 26. d. multo minus distantia legitimarum personarum, siue quam contra Dei, naturae legem, Contra laudata veterum exempla, Patrum testimonia, August. lib. I S. de inuit. Dei, cap. 16 primum Nicolaus Papa posuit, gradu et et Gregorius firmauit siue quam postea Innocentius a. hac abolita, somniauito ad hunc usque diem Pontifex Conseruauit, Concia. Triae a I. Porro non nouit sacra Scriptura spiritualem, legalem cognationem, et reliquas amnitates, quas Pontifici coniugium contractum dirimere statuunt Greg. lib. . tit. I. c. Decret. a. h. cetus 38. q. I. S. multo minus ferre potest superbiam
arrogantiam fili perditionis, qui sibi auctoritatem arrogat, ex plenitudine ut loquitur, potestatis, imo vero impietatis, dispensandi in omnibus cognationis gradibus, prae
308쪽
terquam in coniugio Patris, filiae, iiij, matris. Hanc blasphemiam ut tegat Bellarminus dicit leges, quas de cognationis imitatis gradibus prohibitis tulit Deus,
non naturales, sed positivas fuisse Lib. de matrimon. v. ad LoMard. V. d. aetura . Concia. Triae Sess. S. e. s. quod, quam vanum sit effugium contextus ipsius circumstantiae docent quam euidentissimo Levitia. I S. a. a. Cum itaque leges sint morales, naturales, solus Deus in iis dispensare potest, quia solus naturae
aa. Finis Matrimoni est multiplex nos, breuitatis causa, duplicem consideremus, Communem scilicet et, singularem Finis communis est creationis nostrae finis ut in vera fide et vitae sanctitate simul verum Deum, a quo omnis benedictio petenda& expectanda est, sincero colant; foemina sit viro in vocatione spiritali, corporali adiumentum, merito itaque culpantur coniugia inter religione dispares, qui ne
Preces quidem communes habere possunt. Finis singularis est duplex. I. ut sit remedium adversus peccatum ustionis, scortationis Deus enim fons honestatis, puritatis, thorum impollutum laudat, debitam mutuamque eneuolentiam commendat. U. ut ex sancta hac, honesta mutui boni communicatione iucunda captent Praemia. i. numerosam prolem, quam ut loquitur Apostolus EsA. . . Colos 3 a I
in doctrina, disciplina Domini instituant, ad summi Dei gloriam, Ecclesiae
militantis aedificationem. as. Hactenus de legitima constitutione matrimoni egimus. Restat ut de eius dissolutione paucis agamus. Soluitur enim matrimonium cum initiatum tum consummatum: Initiatum quidem, si post legitimum utriusque consensum vitium aliquod accidat, siue praeter voluntatem, ut sunt corporis .animi incurabiles morbi siue cum voluntate, ut sunt infamia ob flagitium, congressus cum sponsa consanguinea, absentia malitiosa, Apostasia, similia, quaerit manifesta impedimenta videtur Deus immittere ne coniugium initiatum Consummetur. ad Consummatum vero matrimonium est indissolubilis quaedam copula ideoque; non pendet illius solutio a iudicio humano, sed , sola Dei auctoritate, quia solus eum sit iv irae soc causas ex aequitate definire potest quae hoc indissolubile vinculum soluent. Causas autem legitimas diuorti duas in Sacris expressit Deus; unam faciendi diuorth, nempe Adulterium alteram patiendi nempe malitiosam desertionem, illam explicat Christus, Matra. S. Is. Hanc innuit Apostolius I. Cor. i. i. Iet S .aS. Soluitur autem diuortio matrimonium, non tantum separatione thori,(ri somniant Pontifici concia. Triae seu S. Can. . . di 8. sed etiam vinculi nam hoc formale illud materiale est matrimonii Prius tamen tentanda est reconciliatio quae in adulterio quidem est libera potest enim innocens nocentem poenitentem recipere,
vel non recipere. In desertione vero neccessaria si enim pars deserens ultro, siue monita ad mentem redeat, defecta pars deserentem recipere tenetur, sin autem in Contumacia perseueret, deserta sibi , Deo patientiam, deserenti sapientiam exoptabit, si forte Deus daturus est, ut ipsa suam infirmitatem expugnet iniquitaremque illius (Cini, liter vero a Magistratu, postquam omnia diu tentata fuerint, tempus certum definitur, quo elapso innocenti fit liberum necessitate id postulante, alias petere nuptias ut hac ratione omnia ordinato, honesto in domo Dei peragantur, cui sit laus honor, gloria in secula. Amen.
309쪽
LV. DE STATU ANIMAE SEPARATAE A CORPORE POST MORTEM.
Tvita I. PRIMUM, Vtrum anima sola sit homo, ita ut corpus ipsi sit tanquam nauis nautae, equus equiti, quoniam haec mutui affectione dicuntur, aut an corpus solum quodammodo se habens ad animam, ut calix seu poculum ad potionem, quod potioni continendae accommodatum sit, quaerere friuolum esse ducimus: sed hominem anima &Corpore Constare, ita ut nec anima sola, nec solum corpus, sed utrumque simul homo sit, cuius partes sunt essentiales anima, corpus S. S. perspicuo satis docet idem quoq;, veteres sensisse Academicos, testis est Varro, author Antiocho Ascalonita, Ciceronis Lucullique magistro, atque etiam Peripateticos, melioris notae philosophos Aristoteles Augure lib. Is de riui Dei Aristot lib. i. de anima. a. Omne quidem animal, quod vitam accepit, itidem morti obnoxium esse sensus communis, experientis docet Homines vero post mortem etiamnum adhuc manere iudicium docet Apostolus: Leb. s. ar tempore vero illo intermedio, quo anima qua libet olim corpori suo pristino restituenda reseruatur, breuius, longius fuerit, Prout quisque hic serius ociusue animam egerit, essentia sua semper tamen incorruptibilem subsistere passim in sacris ubiq; satis demonstratur, Immortalitatem vero animae gentes credidisse, earum monumenta satis explicant Arist. a. de nimci text. o. Pherecydes Hoc sides. rem in Hemand eas Io Epicharm. apud inement Ciceroi Tuscuta, in consocium is a de Natura Deorum ' lib. de Deo. s. Animarum vero post mortem conditionem hanc non desidiam, seu vetemum, aut simile quippiam esse dicimus, siquidem exanimem ipsam illud fingere esset, cum(Tertulliano teste lib. de carne Christi cap. d. sensus animae sit ac eius proprium vigere, moueri intelligere, &c. sed affectionem quandam in aeremum duraturam, aut moeroris, damnatorum scilicet quos in hac vita non est regenerationis spiritu aut
perseuerantiae gratia dignatus Dominus, aut gaudij, eorum qui secundum decretum Dei in Christo vocati sunt, quo gratuitae, ineffabilis gloriae consortes cum Deo vivant corporibusque suis olim gloriosissimo ipsius corpori similes tandem fiant. . vita haec, donec Deus sit omnia in omnibus, in eo sita est, non quod in tali sint beatitudine qualem de aulicis Salomonis in variabili necessitate stupebat Austri regina, siquidem vere secundum Ciceronem nullum bonum perfectum, nisi stabile, fixum ac permanens sit S. Tuscia inihil enim inueterascere nihil extingui, nihil cadere debet eorum, quae in beata vita consistunt, quippe qui timet, ne quid ex his decedat, miser adhuc est, sed quod plena, certa, secura, sempiternaque felicitate gaudeant in summi Dei laudibus, in pace Dei quaeris xi 6 omnem intellectum superat, atque unitate spiritus capiti suo Christo coadunatae, ut Deo fruantur, qui bonis est
praemio ac remunerationi promissus, nempe summum felicitatis culmen ac fastigium. n. r. S. HGL 16 6. Ium. i. I S. S. Siquidem haec beatitudo prorsus supernaturalis ac spiritualis est quo fit ut in carnis ergastulo istius excellentiae minimi capaces esse queamus. I. Cor. a. s. Ex parte hic tantum scimus, prhophetamus, ac in aenigmate cernimus, quasi Per spinculum, quoad quod perfectum est veniat, tunc facie ad faciem videbimus verum tamen pro modulo nostro quodammodo scintillas in cordibus subinde praesentiscere datur eorum quorum Paulus. I. Cor. a. o. meminit atque hanc rit Deus opt. Max.
310쪽
nobis terrenis, terrestrium caducariamque rerum specie in verbo suo adumbrauit, Gloriae vitae coronam, haereditatem incorruptibilem, sinum Abrahami aeteream salutem nuncupando, quae imprimis omnibus beatis in genere communis erit ac per se sufficiens, honorum tamen dignitatumque quantitas ac qualitas in ipsa differens, dispari omnibus decore, seruata proportione seu ratione qua inaequaliter Deus gratiam in hoc tempore electis suis iusto singulis gratificatus est, quo olim bona sua gratuita
etiam simul in corporibus ipsorum Coronet. Dcob. I. a. I. in . d. I. Pet. I. S. Luc. 6. a. I. Thra. a. s. mira. v. 28. Dian. a. a.
6. Agere ipsorum est vacare Dei laudibus, curisque edacibus exemptos reliquorum sanctorum finem, Corporum suorum resurrectionem, ac denique in perfectissimo felicitatis gaudio nam sicuti postea, quod iam caducum fuit corpus, denuo incohruptibile assumendum, quod tandem διά τὴ των λm oμενων nogασεω fore vident, quae ipsis tam certam ac indubiam futurae rei speciem quasi prae se fert quam quod ipsis inpraesentiarum est certissimum nullo ex pacto grauabit animam, sic nec eiusdem absentia felicitatem ipsius ulla ex parte, ad illud resurrectionis tempus, Dei ordinatione, imminuet. i. Quo in loco degant, postquam corpus vivificare dissoluto actualis coniunctionis
nexu beatorum animae desiuerunt inter omnes non conuenit secundum situm ipsas seiungi non esse necesse putant Philosophi, quum secundum ipsos in corpore esse desinant ' informatione nos Cum Apostolo Croec nov-νίοιc. i. ν τ παραδείσφ ad
tertium caelum evehi dicimus, licet Mathematici plures numerent, Iheologico vero ac non philosophico agimus ubi capiti suo Christo indiuiduo nexu, membra scilicet corporis Ecclesiae quod in caelis est adhaerent. Praeparatus vero locus cuilibet proprius Metaphysicus est. S. Damnatorum conditio ex opposito, nimirum cum electorum statu ito ex S. Scriptura colligitur. Siquidem ut hi omnis beatitudinis, aeternum duraturae felicitatis gaudium, quale non hominum percepit cor, iam ex promissione Dei adepti, illi vice versa horrendis diris atque omnibus cruciatibus expositi, perpetuo summi boni priuatione, miseria imprimis hac omnibus communi afficiuntur, proque iustissima Dei iustitia debita unicuique per indebitam gratiam non saluato, poenis indesinentibus
exercentur, veterremque malorum pendunt supplicia, ita ut miseria ipsorum alia vel aliam superet, vel inferior aut adaequata sit miseriae alterius. s. 1serrimus ille status, rationi iustitiae Dei respondet, in quo pro temporeis delictis, ac praeuaricationibus poena quisque damnatur aetem, nempe quia aduersus Dei maiestatem voluntario impegerint, cuius hic etiam in terris manifestissima sese signa exerunt non enim horum peccatum unum est, quod pro peccati celeritate, tam exigua vindicetur morula, quanta deprehenditur perpetratum Subditus quisquis capitalem noxam clam molitus fuerit, conatus sui conuictus morte plectitur, quae ipsum in sempiternum a societate viventium aufert. . . . ad Iuliam maies Poenam hanc Paulus, a rara. I. s. λεθeoCαιωνι- , expellio facie Domini, siue a praesente Domino damnari. g. excludi a sanctis, Christoque exosum esse quod tantum ex sese generat cruciatum ac dolorem, ut si illos nulla extrinsecus poena torqueret, haec sola sufficeret. Neque enim solum in boni summi priuatione sunt, sed in mali summo horrendi positione, nempe implacabilis irae diuinae pro delicti ratione effervescentis, ac in sempiternum duraturae sensu, quae quidem pro consequentibus dicuntur Mors f. et et aerema, acerbissimus, cruciatus, horror, ignominia. S. Scriptura etiam nominat Gehennam ignis, stridorem dentium, Mortem secundam Asia. 6. ad mlta. 8.12 mr s. AFoca a I. . Io. Quamdiu autem virorumque status diu aturus sit, satis innuit Maiia. a. a.