장음표시 사용
291쪽
- nasus 'EROLOol Cam subterium admota veritatis luce illis assignemus, quod ut maequamur, nosunt consideranda g. Effectum praecedentia. a. Usectus iamas Praecedentia, impe ruta, hominis Deus Pater ex mera gratia notas affert filium suum Iesum Christum, id est, eum mirum onmium mmclijdix aetae satisfecit, & polliretur conditionaliter sub signo ministri, Symbolorum se daturam singulis Iesum illum pro peccatis nostris ponsorem, ut per illius beneficia iustificata vitam aeteream obtineamus, modo in illum credamuso per fidem Natam Christi apprehendamus. ao. Revectu hominis i mur necesse est ut praecedat fides, es saltem foedust semen dei ut in infantibus, quod coram Deo idem cum actu valeto nam sine fide nullus Iesus A Aeg. s. i. Eram Christum nihil nisi mors est, Damae s. sae, sine Christo nulla gratia; Meg. s. s. imo quicquid sine fide fit peccatum est, --.s . s. Ideoque si vivere velimus fide opus est, A e. a. s. Gadat s. o. si tu caeri propter hiatum, id fit sola fide Ga g. s. Ex Nec tantum fidem necessariam voti mus, ut remoueatur obex, sicut siccitas in ligno comburendo consideratur: sed ut agentem, instrumentum, quae Mut manu apprehendatur Christus. ai. Eadem enim est ratio verbi, Sacramentorum in utroque fides aequo re baeta, aequo necessaria verbum sine fide occidit Damna. r. a. tartactis, a. 15. Sam mentum sine fide damna g. O mari. g. i. s. In hoc tantiim differunt verbum Sacramentum: quod illud amendat fidem, hoc foueat illud ait instar Milomatis, hoc sigilli illud omnibus offeratur, Wad ipsum sacramentum necessarium sit, hoc non item. Non ut perperam Bellam nus, ZM. a. is aeram cap. g. illud manum Porrigentem, hoc operantem nuncupamus. Nam si manus operans ad fidem referatur,m utrisque est operans: si ad Dei instrumenta, ambo sunt m gentes, meus per illa operans (Lorso.
. 3. Sequitur iam ipse effectus, qui pro ratione praecedentium variatur Deus enim singulis instillibiliter gratiam suam offert cum Symbolis, sed non alligauit Sambolis, ita ut infideles panent Domini capientes, .non panem Dominum, condemnationem suam in se trahant, quia corporali manu apprehendunt signum: sed spirituali deficiente indigno contemptu abigunt signatum. a'. Dicuntur autem infideles indigno comedere, non quod panem spiritualem capiant, sed quod corporalem edentes spiritualem contemnant quod etiam fatetur Belluminus licet idem alibi M. a. is saeram eas. si fori infidiabus detur illis non prodesse is enim matas edere orare inquit origenes in Mattho non seria retur, ui edit hunc sanem istiti in Nemum.so. Cum vero fideles communicant Sacramentis, ut decet, tum succedit effectus proprius, primarius, M. confirmatio fides, arctior communio cum Christo capite suo Modum si quaeras, sic habe.si. Fidelis respiciens iustificationis causam efficientem in Patre Filio & Spiritu sancto, speciatim vero malin dem in filio, ac vesu instrumentalem, Sancto Spiritu verbo manifestatam, certo credit ad se pertinere gratiam istam sed tamen dubitat: audit, sed tanquam per parietem vinc infirmitatem ut sumentaret Deus, verbo suo signum adiecit, quo nobis confirmaretur: non quod maiorem auctoritatem illi adferat nam tota est a verbo os ita . sed quod inritatem addat maiorem iaces enim promissio per se nota sit, ae auditu percepta, tamen rei visibili, tangibili, iust bili adiecta, arior, certior, notior nobis redditur. Quo sensu bene Augustinus verbum visibile nuncupat ranara Fatinum, M. f. erum. 16. Mala aduersari mutum:
Belgarm de Sacram ab X. cap. d. aa. Non solium confirmant Sacramenta, sed etiam praebent maiorem fides mem
292쪽
TRRs RS 'REOLOGICA R. 6Ssuram, non autem virtute signi Belga, lib. a. de sacramen. c. I. quia corporalia
vltra corpus se non extendunt, nisi quid physic ultra suas vires agere possit., si virtute diuina eleuetiae signum, ut animam purget, enutriat, ubi nobis innotescent, si desit testimonium Nam x potentia ad voluntatem, vel , praedicatone Sacramentali, non alet consequentia. similitudo de fimbriis negatur, Cum illic videre esset fimbrias sanasse morbos hic non item ideoque non iniuria quaerimus, quomodo. 33. Praebent ergo virtute Spiritus Sancti tanquam xveio aetatos Signa enim obiectivo mouent, ut radi solares sed Spiritus facultatem videndi, scilicet fidem, dat&auget. Illa persuadent ut firmissimum argumentum sed spiritus intellectum praebet, quo capiat argumentum. Hoc sensu intelligendi sunt Patres Augusti qua corpus anni,
sor abluti.s . Quapropter accescunt quae de opere operato garriunt aduersarij. Nam praeterquam quod precant in regulas Grammaticaerimo, de Sacram. b. a. ccae. I. quia falso citatur autoritas, Ur. a. 6. ubi non est Homeretur Dem, sed talibus delectatur nunquam probabim ipsam externam actionem sacramenti quae constu git ex debita applicatione formae, materiae conferre gratiam absque fidei operatione, imo damnat, ut vidimus supra.3S. Hinc patet extema sacramenta non esse necessaria simpliciter, ut pessime aduers. Bel m. b. a. de Sacram cap. d. vi credit de non baptisatur, damnatur. - κατά τι, tanquam medium commodum. Nam priuatio baptismi externi non est priuatio gratiae, sed contemptus dum Latroni Otauius baptismi non obfuit, sed tantum non accipiendi necessitas a uir, sola fide saluatus est. Augustis conera sonat Lab. d. cas. s. ut iam etiam adulti vera fide iustificantur, prius quam Sacramenta receperint. 36. Cum vero persona Ministri non concurrat ad Sacramenti essentiam, duo necessario eliciuntur. Primo dignitatem eius vel indignitatem nihil addere aut detrahere sacramentis, ideoque nec prodesse, ne deesse communicanti. Secundo intentionem eius non promouere vel impedire effectum, modo omnia Celebrentur secundum in btutionem.
set. Si enim minister intentus sit actionibus suis, facit quod debet. Si peccet, illius vitium est, non propterea, Deum mendacem reddet. Nam ut verbum Dei Sirius est ad salutem omni credenti Rom. I. 16. si foeta I puro praedicetur, licet ipse minister sit infidelis reuis. I. s. ita Deus per Sacramenta fideli suam gratiam confert, Christus per baptismum efficax est, licht Iudas ministraret. Quippe quod
talis sit aptismus, in cuius potestate datur, non per Cuius ministerium. 38. Pereunt erio aduersariorum Sophismata de intentione virtuali qua forma Sacramenti determinetur, ut materia verbi. Hoc enim falsum est, illud perniciosum, utpote quod certitudinem salutis nostrae labefactat, dum ignorantes aliorum intentiones de effectu Sacramentorum dubitaremus. as Sacramenta sunt duplicia temporaria, perpetua Temoraria sunt illa Veteris Testamenti, qua Christi aduentu finem sumpserunt. Suntque communia vel miraculosa.
Communia sunt significativa vel obsignatiua Significativa tantum sunt Sacrificia futurum Christi aduentum figurantia. Obsignatiua sunt Circumcisio agnus Paschalis. Per illam scit praeputi abscissionem peccatorum remissio significabatur, Wcredenti obsignabatur. Per hunc analogico significabatur fideli Spiritualis animae nutritio propter
Christum mactandum. Miraculosa sunt transitus per mare rubrum, nubes, Columna ignis manna, aqua ex petra, Caeneus serpens Persema sunt illa Novi Testamenti, quae duratura sunt ad Mundi consummationem. Suntque duo communia toti Ecclesiae,
293쪽
.M Rasis TnROLOGICAE. o. Vt autem sciamus quid Sacramenta, C. Baptismus, Eucharistia commune habeant cum veteribus, quid pariiculare, obseruanda est praedicta distinctio, qua veterum Sacramenta in significativa tantum, obsignatiua cum significatione divisimus. Nam priora illa scilicet sacrificia cum salutem non contulerint, sed tantum Saluatorem promiserint, suturam Christi incareationem figurauerint, nullo modo cum nostris
conuenire affirmamus, sed duas aduersas constituere species. i. Ita tamen cum nostris vinculo rationis uniuntur, ut istis positis necessitate quadam nostra sequantur, quatenus illa fuerunt umbrae, nostra sunt corpora illa figurae,
nostra figurata illa venturum Christum indicabunt, nostra iam in carae exhibitum demonstrant: bt probo Augustinus contra Faustum, lib. s. cap. I . Illa fuerunt promissiones complendarum, haec sunt indicia completarum. a. Obsignatiua vero ita cum nostris conuenire asserimus, ut in substantia eadem sint, in circumstantiis diuersa. Nam quoad substantiam, eadem illis oblata erat gratia, eundem cibum spiritualem comederunt, eundem habuerunt Spiritum fidei, eandem vitam sperabant, Wad eundem Patrem aspirabant. In signis, inquit Augustinus, diuersa fuerunt, in rebus quae significabantur paria reare. 6. in octae. a. Quoad circunsiantias differunt septem modis. i. modo communicandi gratiam,
scilicet signo a numero a claritate. d. executionis facilitate. S. extensione. . duratione. . quantitate effecti, quatenus nostra maiorem gratiae quantitatem conferunt.
Malo autem distinguunt Pontificij, dum dicunt illa contulisse gratiam ex opera op rantis, haec ex opere operato illa promissiones temporales habuisse tantum, haec spirituales illa seruitutem generasse, haec libertatem illa veterem hominem tantum spectasse, haec renouare illa sanctitatem legalem operasse haec spiritualem. d. oua veterum sacrificia, confitemur illa nostris sacramentis longo inferiora esse; imo ne nomen quidem nostris competere, erem in sacrificiis nostra Deo offerimus in sacramentis Deus nobis confert nisi pro diuersa partium Sacramentalium consideratione dicere velimus Deum in persona ministri riaegsata nobis tribuere nos contri pro beneficiis Deo eoameισικα referre. S. Cum iam viderimus conuenientiam inter Veteris Testamenti, Noui Sacramenta, restat ut discrepantiam inter nostra, Pontificiorum Sacramenta breuiter
6. Asserimus igitur numero duo tantum esse totius Ecclesiae sub Nouo Testamento Sacramenta, quae ut vera, legitima sint requirunt Christi institutionem, tanquam regulam formatricem toti Ecclesiae praescriptam in communicatione gratiae &Euangeli totius obligatione, applicatione publica in singula membra ipsius. Et propterea cum in nostris tantum Sacramentis, scilicet Baptismo, Eucharistia, haec re(Lirga periantur, non immerito reiicimus septenarium numeram Pontificiorum, cuius primum substantia conuenit cum nostris, ideoque non iteramus, secundum nomine tantum, ideoque improbamus ambo numero consentiunt, in eoque non dissentimus: sed reliqua quinque, utpote ex humano cerebro decerpta Ecclesiae iniuria obtrudi pro Sacramentis affirmamus. i. Nam primo nulli eorum competit tota definitio Sacramenti. Dein poenitentia non habet signum visibile. Si enim solus auditus posset sufficere ad maiorem fidei confirmationem, quidni etiam concio Sacramentum erit imo deberet potius esse, cum clarius sit quod pluribus verbis explicatur, quam cum dicitur, eo te abso o &C. 8. Denique in Confirmatione desideratur verbum mandatio promissionis Euangelicae In extrem unctione promissio nobis facta. In ordinibus Ecclesiasticis signum a Christo institutum, promissio Euangelica In matrimonio verbum tum Proemissionis, tum institutionis. Non enim quacuis parabola, similitudo Sacramentum dicetur
294쪽
dicetur Novi Testamenti, quin, non dico septem, sed, infinita peno Sacramenta
LI. ME PAEDO BAPTISMO. Ouandoquidem Anabaptistae multis rationibus Infantium Bastismum conis
uellere contendunt, serae retium, eram, doctrinae huius relictum, Iundamenta, ct ortum ex verbo Dei ostendamus, eamque ab atauersariorum telis OindicemuS. TRus Is I. CONSTAT, Deum quo tempore foedus cum Ecclesia sua sanciret Sacramenta instituisse, quibus insignirentur omnes qui foederis essent consortes, ut iis insignitus tanquam symbolis, sacris tesseris ab infidelibus discemerentur. Infantes autem fidelium in foedere esse probatur, tum ex formula ipsa foederis eius Deus tuus, ac seminis mi Gen. r. I. Tum ex eo quod Paulus eos dicat esse sanctos sancti enim esse non possunt, nisi qui in laedere sunt. I. Corineta. i. d. Vnde sequitur nec posse, nec debere eos signo aptismi priuari qui sacramentum in eorum quoque aetati conueniens& destinatum , Deo, utpote signum receptionis in Christum, Ecclesiam, , qua non magis debent arceri utim a salute. Quae enim Deus coniunxit, non sunt sep randa, communio scilicet foederis, signum communionis, receptio in Ecclesiam,&signum receptionis. a. Deinde Sacramentorum veritas ex promissionibus diuinis, sacris mysteriis, quibus applicandis, obstinandis, instituta sunt, prorsus dependet adeo ut dicere po simus, ad quos beneficia Christio promissiones Dei pertinent, ad eos etiam pertinere signa Sacramentalia quae sunt promissionum appendices. Et his esse videmus argvimentationem qua utitur Petrus: Aci. a. 38. s. Probaturus enim aptitari debere, in remissionem peccatorum, Iudaeos quos alloquebatur, hanc adfert causam, uiambis inquit Dum si promissio. Infantibus autem fidelium factas esse promissiones: nemo negarit: Quum testetur Deus Abraham se fore illi Deum, semini eius: Iuxta illud Petri, Adisos cir ad liberos ueratros factu es promissio. Adde quod ad eos etiam pertinent, mysteria sacra illis signis adumbrata Remissionem enim peccatorum Consequuntur in Christo, qui, ut ait Paulus, Ecclesiam, cuius sunt membra, mundauit
lauacro aquae. Ephra. S. 6. T.
a. Idem probatur firmissimo argumento ex analogia circumcisionis sumpto. Si dabatur olim infantibus circumcisio, debet, hodie illis dari Baptismus. Cum enim Deus cum patre credentium Abraham foedus iniret fundatae autem erant promi siones & foedus ipsum in Christo dedit ei Sacramentum Christi ventur veritatem significans. Consummata vero Loetas illa veritate, quae Circumcisione denotabatur, id est corpore exhibi: o, conueniens etiam fuit, ut cessaret umbra. Idcirco Dominusicuius solius est instituere fidelibus suis Sacramenta illius veteris vice nouum subrogauit, nempe aptismum qui idem prorsus designat a Circumcisio nisi quod haec exhibendi im, ille exhibitum dicat: modus autem non mutat rei substantiam. Cum igitur, utriusque idem sit usus, confirmandi scilicet promissiones diuina fidelibus,
295쪽
a68 TRES ET TREOLOGICA R. utriusque eadem mcacia, in utroque eaedem promissiones, idem fundamentum Coura. a. II. a. ne aliud sit Corpus peccatorum carnis exuere per Circumcisionem, quam
baptigari in mortem Christi, sepeliri cum Christo per Baptismum, Cum eo resurgere, vivificari: Continuo sequitur, aut baptigandos esse infantes sub Euangelio, quies cumcidebantur sub Lege, aut Christi aduentu angustiorem tactam esse gratiam Dei, quod absurdissimum est. . Praeterea Christi ipsius factum firmas nobis suppeditat rationes Matth. v. Id.is. Quos iussit Dominus ad se adduci eos iure ab eo arcere non possumus, denegando eis Baptismum, quo in Ecclesiam fit aditus, quoque in Christum inserimur. Quos amplexus est, quibusque manus imposuit, familiare enim tunc erat hoc ymbolum se huic nostro cognatum eos Sacramento hoc, gratia sua, quam iis abundo testatus est, interdicere absurdum esset. Quos Christus benedictione, precibus Deo consecrauit, illos Christo, precibus Ecclesiae, Sacramento ingressus in communionem foederis, commendare non verendum. Quorum est regnum coelorum eis Ecclesiae cuius membra facti cohaeredes regni coelorum tandem futuri sunt aditum Mu-dere, impium esset. Dictum etiam Apostoli, argumento nobis est ad hanc rem albdissimo. Si enim in Christi corpus baptigandi omnes electi, omnes Christum induere debent, infantes non secus ac adulti, eos , Christi corpore separare se Christo non
S. Ad haec generale Christi mandatum pro nobis facit Profecti, inquit, Dimpuliu
facile et docete omnes genies, C. Matth. 8. s. Sic enim gentes in foedus merii et, ut cum eis eorum infantes sint foederis participes. Nam si parentum nomine, fili in veteri Testamento, ex Ecclesia Dei esse censebantur, idem erit etiam sub nouo. Foederis enim cum Abraham initi aeterea est veritas&substantia; etsi Sacramentorum extera forma mutata fuerit. Omnes denique baptigari iubet, quos in foedus ascivissent Apostoli Infantes non excludit. Porro familias integras aptigatas fuisse legimus familiae autem nomine infantes contineri nemo sanus negabit. Et perpetuam hanc fuisse Ecesesiae consuetudinem, testes habemus Origenem, lib. . m Rom. 6. prianum, lib. a. esset. 8. Hieronymum, lib. a. contra Pelae Nagiangenum, Orci. in sanctum lauacrum Basilium, Orat exhortatoria ad Baptismium Augustinum, Lib. I. de Gen. cap. s. , lib. d. de Bast. e. a ., varia Concilia. Conec Mileuit. m. s.
6. Obiiciunt aduersam, nusquam in Scriptura imperari Paerebaptismum nec ullum baptigatorum infantium exemplum extare. Respondemus, Alia in Scripturis dici explicito, ad literam, alio implicito, quae necessario, ex aperiis Scripturae testimoniis secundum fide analogiam, concluduntur Baptismus infantium cum intema spirituali
Scripturae veritate conuenit. Nam licet expressum non habeamus mandatum, tamen habemus generale de baptigandis omnibus foederatis. Posito autem toto etiam necessario ponuntur paries, etsi non fiat earum singularis enumeratio. Deinde si mandatum
est sub Lege de circumcidendis infantibus, in eo etiam erit de baptitandis: Quia quum perpetui sit iuris in Ecclesia, infantibus obsignari foedus quumque Sacramen,
tum vetus abolitum sit, necesse est ut nouo quod veteris in locum successit, ob Pnetur. Exempla requirunt Sed nos asserimus, ubi sunt leges, praecepta, exemplis nihil opus esse Quum probatio quae per regulas fit longe sit in potior, quae fieri Potest, Per exempla. Nec tamen desunt, ut iam diximus, integrarum familiarium ab Apostolis baptigataram, sine exceptione infantium. Dicimus denique ex minoritate negatiuo nihil conesudi. i. Dicunt insuper Baptismum signum esse fidei, poenitentiae, Wregenerationis. Cum autem infantes horum capaces non sint, nec baptim etiam debere f. Iravi. Respondemus
296쪽
Respondemus primum uniuerso nullo Scripturae loco haec actualia in Christo desiderari; sed contra ex Baptismo sequi in communione Christi. Deinde speciatim de fide; aliud esse eam considerare, ut est actu primo rivi aiunt aliud secundo. Si de fide, ut est actu primo loquamur, dicimus eam requiri, saltem in specie, Me occultis enim, secretis Dei, iudicare non est hominum & principio suo, quia est accidens inseparabile foederati, seu baptitandi. Si de fide, ut est actu secundo, id est, actuali, negamus esse simpliciter necessariam, sed tantum secundum quid, id est, adultis: Nam per eam hi sibi debent ad foedus aditum parare. Dicimus itaque, si absoluto dicatur Infantes non esse fidei capaces, falsum illud esse, quia fidem habent in principio habitus spiritum habent fidei. Omne autem principium rationem habet totius, ad categoriam sui totius referri debet. Concedimus vero eos actualis fidei non esse
Capaces ne proinde sequi baptitandos non esse. De poenitentia dicimus, esse eodem modo poenitentes quo sunt Ccatores Quum ergo sint peccatores principio
in Adamo priore, habitu tantum principio in posteriore Adamo, habitu poenitentes esse fatemur, non autem actu De regeneratione, aliter consideratur in fundamento, id est, in Christo habitu, aliter in nobis actu Prima regeneratio quae dici potest transplantatio a vetere Adam in nouum tanquam causa est, altera tanquam fructus sequitur. De prima loquitur Christus Iohan. a. Apostolus utramque coniungit, Iram. 6. Hac regenerantur infantes electi, cum Christo inseruntur,in huius obsignatio fit iis dum aptigantur. 8. Tertium eorum argumentum maioris momenti non est. Si infantes non debent
admitti ad Coenam Domini, nec etiam debent ad Baptismum quia inquiunt pari
ratione ad utrumque possunt admitti: nos contra dicimus longo disparom esse rationem, quum nullae a baptigandis requirantur actiones. Iis vero qui Sacramento Euch ristiae communicant, haec imperantur, ut accipiant, comedant se bibant, faciant in memoriam, annuntient mortem Domini, probent se ipsos, quae omnia in infantes cadere non possimi Praeterea Baptismus est Sacramentum ingressus Coena est signum commemorationis in Ecclesia. s. Vt autem errorem suum alciant asserunt Baptismum non esse noui foederis Sacramentum sed tantum signum obedientiae , Christo mandatae. Posterius exclusiva semota concedimus prius negamus. Nam quae sunt sigilla , Deo instituta ad obsignandas in fidelibus Dei promissiones, nouo foedere factas, ea sunt sigilla Sacramentalia noui foederis Baptismus autem eas obsignat ex diuina institutione Baptigabat enim Iohannes in remissionem, id est, in signum remissionis peccatorum Issar. I. 6. Baptismus etiam dicitur lauacrum regenerationis, Tu. a. S. signum insitionis in Christi corpus Rom. . . io. Dicunt etiam in pangendo foedere, ab utraque parte Capita foederis, agnosci debere, partem unam alteri spondere Infantes autem illiud non faciunt. Regerimus, Foedus considerari duobus modis communiter, cum corpore Ecclesiae in particulariter cum singulis vero membris eius. Cum baptigantur infantes, Deus offert lonfert omnia hona foederis,in stipulatur. Illi autem, ut eorum vocatio est Communis, sic in communi respondent, in in principio suo, i parentibus, intelligunt habere foedus Deus vero hanc sponsionem acceptat, donec per aetatem, si electi fuerunt, .particulari vocatione vocati, particulari etiam respondeant. II. Obiiciunt praeterea prius docendos esse eos qui baptigantur; Secundum institutionem Domini, Docete omnes gentes, baptigantes eos, sec. Mati A 8. Is Dicimus primum Graecum ureθ τερειν esse discipulos facere Iubet enim ibi Christus Apostolis suis, non ut doceant simpliciter quod postea sequitur sed ut in suum foedus, in
suam domum omnes nationes adducant Praeterea, etsi concedamus illis priorem expositionem, DisjtjZsiby
297쪽
itionem nihil inde sequitur, praeterquam hamaari desieremin pomum, edoceri eos qui, Marinae sunt capaces. Nam hic Apotalici muneris constitvitimis vites inimi Rigando, e docendo, nulla ordinis iacia mentione Genus autem Praefigitare vereo
Marsos- , quia discipuli fiunt docent ue signis, doctrina parmai prius signis quam doctrin, ut quae in sensum ipsorum cadant L aetas, ra. Quod circa differentiavi Circumcisionis, Baptismi cavillanim , utile,
Dicunt masculos tantum aptitandos, quum scin circumcidinentur, emandum e etiam octauum diem. Sed hoc nihil ad rem Sacramentum enim Emmmaeum an cessit legali, sed tantum quod finem, sum, ere. D significatam ex eis Deus restrinxerat Cicumcisionem ad mares, quia sic infirmiori sexui parcere volesint, soli sunt Fari,utiati sunt minores generationis, vir caput est foeminae, in iis typus fuit ceremonialis Christi denique mulieres in maribus censebant circumcisae, Circumcisione non manu facta Quod attinet ad diem octauum, Nullis sumus adstricti cer montis In Christo complementum habuerunt. Causae autem praecipuae ob quas in diem octauum differebatur Circumcisio, ceremoniales fuerunt; Quia septem Primos
dies impurus erat partus ex sanguine menstruo Ea d. a. o. -- a. a. crv.
Octauo autem purus habebatur. Praeterea erat Sacramentum octaui illius diei quo Dominus resurrexit ad nostri iustificationem, sanctificationem, ut Patribus nonnullis placui infrian ad M. M. a. Epire o. Corrigaria. i. aedobaptismum ex Scripturis probari non posse, quod dixerunt Pontificu nonnulli N. s. Baptismuin extemum infantibus salutem conferre ex opere operato N. a. Inlantes sine ratem baptismo in aetemum perire N.
Recto statuunt veteres Dominum nostrum Iesum Christum, ostquam de carne sua viritualiter manducanda S de sanguine suo Oiritualiter bibendo disseruisset, tandem exturnum aliquod Sacramentum anto instituisse , quam iret ad Patrem, quo vi loquitur Augustinus contra must. lib. s. cap. ii. Osa Christi, de spirituali manducatione Em sotu, erba quis immo aspectabilia redderentur. Itaque nos in raesenti sauca de hoc Sacramento dicemus, brimum de nomine. TRllsis
Sicrosanctum hoc mysterium varia sortitum est nomina primo ratione materiae. se rundo ratione circumstantiarum ratione materiae, triplex Primum , materia coelasti huius Coiuiuii, quando nimirum Cliristus o mysterium Muttis. 6. o. Comus, sanguineui suum vocat. Secundum tertium i materia terrestri, helementari; vocatur enim a Paulo, i Clar. o. 6. I. panis, poculum, &c., paulo post,
298쪽
TRnsum res eo LooIC AR. a tinensa Domini, per metonymiam subiecti, M. pro sacro illo cibo & potu, qui inmensa apponi solet conuiuis Domini. a. Ratione circumstantiarum, varia Primum impositum fuit ab Apostolo vocante id Ruesaevo tarnaeo si Cor. II. o. quo allusionem facit ad vespertinum illud tempus, quo Dominus noster ad mortem iturus hoc conuiuium instituit Paschatis celebrationi substituens, quod inter vesperas celebrabatur ex lege Manet autem hoc Coenae vocabulum non enim moramur circumstantias accidentales licet matutino tempore, vel meridie celebretur Appellatum est deinde ab Ecclesiasticis scriptoribus iboees a congregatione Ecclesiae, quae certo tempore, inloco conuenit. Rυχαρισια a solemni gratiarum actionis ritu de toto opere redemptionis nostrae. Sacrificium, non ris*ιxta, sed sacrifici semel peracti armasivs - , ut recto docet August. lib. Io. de inuit Dei, eos. S. Sacrificium hoc visibile, inuisibilis sacrifici Sacramentum, id est, sacrum signum est, Tandem Pontificii Missam vocarunt de cuius nominis origine disceptatur inter ipsos. Nos, ut missam ipsam, ita& vocabulum repudiamus, tanquam rei, de qua nunc agitur, nullomodo Conueniens. a. Hoc mysterium, siue ut loquitur Paulus hanc coenam Dominicam sic definimus Coena Domini, est actio sacra , Christo in Evangelio instituta, in qua, distributione, sumptione visibilium elementorum, nimirum Panis, Qvini, testatur se spirituale epulum, panem vivificum esse nobis credentibus, quo animae nostrae ad veram, beatam immortalitatem pascuntur. . musa efficiens est Dominus noster Iesus Christus, cui soli tradita est omnis potestas a Patre,, cura regendi, conseruendi, gubernandi Ecclesiam, qusque soliis potest interius Loetao praestare ea, quae extema symbola nobis repraesentant. S. Materia duplex est, ut cum Irene loquamur, lib. d. mp. q. una terrestris, altera Coelestis, prima est panis, vinum, secunda, corpus, sanguis Christi. Illam
vulgo nomine signi, per quod res inuisibiles mon natura sua secundum imbecillitatis
nostrae captum nobis repraesentantur signum enim cum sit ex genere iis eo etssemPer facit aliud in cogitationem venire, quam sit ipsum hanc vero nomine significati designamus, quod est res illa, quae nobis credentibus per symbola simul figuratur, exhibetur. 6. Vt autem duplex est Miseria, ita duplex est instrumentum materiae percipiendae unum visibile .corporale os scilicet corporis, alterum inuisibile .spirituale nimirum fides. Constat enim requiri ad rem quamuis percipiendam instrumentum conueniens deinde, numquodque recipi secundum modum percipientis cum autem corpus, Wsanguis Christi sint nobis cibus, potus spirituales non possunt ore corporali percipi, sed spirituali. Itaque frustra dicitur corpus Christi ori nostro imponi, ut ea quasi ianua patefacta in animum nostrum ingrediatur, quandoquidem sola fides est ianua, qua Christus ingreditur in animos nostros, teste Apostolo: Esnes. s. i. Per fidem inquit Christus habitat in cordibus nostris. i. Nec obstat quod obiicitur Si manducatio corporis Christi intelligitur spiritualiter, corpus Christi non iam esse corpus sed spiritum. Nam differentia constituenda est inter rem ipsam se inter modum participationis. Agnoscimus quidem corpus Christi
verum esse corpus post glorificationem vi, fuit anto, nec eam ci aliquid detraxisse quoad suum esse. Deinde dicimus corpus Christi esse cibum animarum nostrarum,&rationem habere cibi non quia est corporea substantia, quo modo esset cibus coriporalis, sed quatentis corpus Christi est datum pro mundi vita I. Tertio asserimus illud non impedire, quo minus modus participationis sit spiritualis non tamen imaginarius, ut falso calumniantur Pontificil , verus. Nam manducatio corporis Christi nihil aliud est, quam arctissima cum Christo coniunctio, Qui edit meam camem, &
299쪽
bibit metu sanguinem, in me manet, ego in eo M. f. s. Hunc locum optimihexplicat Beda in . c. Ioann hoc est manae care inquit, iacis escam, mi vim tum bibere in Christo manere, M tam in se manentem uisere ac se hoc non m et in orismo, in quo non manet Christus nec manae ear viri a ger iam carnem diere carnis e , visibiliter premis aerari s ,--eneum cyrpori minis Aristi, sed magis anetae rei Sacramenaeum in iud tam iri manducar in hirii. g. Contistit forma in ordinatione, relatione symbolonini ad res significatas: proinde uni illa signi cum signato non est physica localis, aut unius in averum transsubstantiatio sed Sacramentalis, in qua tria Consideranda sunt. Primum tignia ficatio, secundum, obsignatio rei signatae, tertium denique exhibitio. Significatio, quia res spirituales conuenientissima quadam similitudine &--Laerta veli M. ---τία. oculis nostris subiiciuntur. Obsignatio, quia eo signo Deus bona ex Christo luentia
in nobis plenius, sigillatim obsignat. Tertio denique, exhibitio, quia id quod significatur, obsignatur, id etiam vero nobis credentibus praebeturo datur, &li nobis accipitur. s. His positis, tres praecipuos Pontificiorum errores, quibus summa autoritas in Concilio Tridentino indita fuit, refutabimus. Primus est, fieri mirabilem, sing larem conuersionem totius substantiae panis in corpus,, totius substantiae vini in sanguinem, manentibus tamen speciebus panis, vini Verbis Christi Moc est corpus meunio malo tamen intellectis, tanquam fundamento nituntur, quo euerso adductare verit huius loci interpretatione corruet, ipsa transsubstantiatio. Primum ergo
explicandum est demonstrativum Hoc id vero eius est naturae, ut rem Praesentem actu existentem referat, demonstret Demonstrat autem aut corpus Christi, aut ac,
dentia panis, vini, aut ipsum panem cum suis accidentibus: non datur quartum. Si demonstrat corpus Christi Ergo corpus Christi est in avrae gistrante consecrati nem, quod illi tamen negant. Si accidentia, Ergo quae dicuntur de fractione distributione vana sunt, quia accidentia non possunt frangi, distribui Restat tertium, nimirum panem illud esse quod demonstratur. Nam quod accepit Christus, illud
demonstrauit., de eo dixit, sic est corpus meum. Panem autem accepit, ut testantur Euangelistae, Matth. 6. 26. Marc. d. a. h. s. a. s. o. Paulus X. Cor. Io. o. i. de L. a. d. S. Ergo Christum demonstrasse panem, fregisse,&dedisse
discipulis omnino necessarium est L Tai . Io. Nullam autem Transsubstantiationem fieri manifestum est Nam verbum si quum indicativo modo,, praesenti tempore, nimitatur, non dat rebus naturam, multo minus in eam immutat, sed notat tantum se declarat, quid sit id de quo dicitur. Verum, quia Dominus illo quod demonstratur, non figurat tantum rem, Cui rePraesentandae consecratum est, sed vero etiam exhibet, ideo signum nomine signati vocatur. Nam ut ait August. Epist. s. ad Bonis. Si Sacramenta quandam simi tuae,
ne earum rerum, quiarum Scramenta sunt, non haberent, reique auramenta non
essent: Ex ac mutem sim Dudine plerumque etiam ipsarum rerum nomina acci uni. Sicut ergo secundum quendam modum Socramentum eorsoris Christi, corsus inrisu est, sic Sacrumentum sanguinis, sanguis Christi est: ita aeramentum sota siles est. II. Sequitur, hanc nunciationem, oc est corsus meum, non simpliciter Wad verbum accipiendam esse hoc enim posito multa absurda sequerentur, uno tamen contenti erimus nimirum si haec nunciatio ad verbum accipienda est identica est oratio si identica ergo termini simi conuertibiles, ac proinde, quin recte dixeris, oculi coetus meum, ita vice versa, Corpus meum est noc, quo nihil est absurdius. Figurata est ergo, idque ex usu Sacramentalium nunciationum quales sim hae Luc. a. o. Poculum est Nouum Testamentum per sanguinem meum Circumcisio ex foedus:
300쪽
TRESRsTREOLOGICA R. a sest foedus Genes. i. o. Agnus est transitus moil. a. s. Petra erat Christus. I. Corinth. o. Itaque firmum manet, nullam transsubstantiationem fieri, nullamve
differentiam esse inter panem Coenae, panem Communem, quoad substantiam, quoad quantitatem, aut quoad qualitates naturales sed tantum quoad relationem, ho est, quoad usum, ossicium. I a. Secundus error originem , primo ducit. Nam, statuendo panem in corpus Christi transsubstantiari, concludunt sanguinem Christi esse in corpore per concomitantiam ac proinde nos corpori, sanguini communicare, quotiescunque hostiam manducamus,, per Consequens poculum praeberi laicis non esse necesse. Sed quis hanc auctoritatem mortalibus tribuit, res diuinas prohibito tractandi Paulus GoL3. IS. ne hominis quidem testamento rato vult addi posse aut deleri quidpiam : multo minus testamento fili Dei, cuius ultima voluntas nobis in Evangelio reuelata est Matre. 26. 26. v. v amipiamus, edamus e bibamus ea, quae nobis porriguntur. Nec locum habere debet haec cavillatio, hoc solum imperatum fuisse discipulis: nam eadem ratione, Laici quos vocant essent arcendi a communione corporis. Praetere, notandum, corpus Christi nobis in coena offerri, quatenus mortuum .exsangue in cruce oblatum fuit pro nobis, sanguinem eius nos hibere, non quatenus est invenis corporis, sed qua effusus fuit. Hoc est sanguis inquit Christus, Matth ad . 8 qui pro multis effunditur in remissionem peCCatorum. Is Tertius denique error nascitur ex duobus praecedentibus nam iactis his fundamentis, panem transsubstantiari in corpus Christi, deinde sanguinem esse in corpore
per Concomitantiam, concludunt, infideles participes fieri corporis languinis Christi. quod quam sit a veritate alienum, patet ex sequentibus. Primo, quia, Ioh. 6. 6. quisquis edit carnem meam inquit Christus & bibit meum sanguinem, in me manet, ego in eo: at dicere Christum manere in infidelibus,, infideles in Christo, est blasphemum Ergo,, dicere infideles manducare carnem libere sanguinem Christi.
Secundo, M. 6. qui manducant Christum habent vitam aeternam Impi non habent vitam aeternam. Ergo,, C. Tertio, corpus Christi nunquam separatur a spiritu Qvirtute diuina, ac proinde omnes sumentes corpus Christi vivificantur. Id. Nec tamen sequitur fidem efficere, ut corpus sit praesens in coena haec efficacia est Spiritus imo fides recipit id, quod in Coena nobis offertur corpus scilicet Christi. Notandum enim Sacramenta dupliciter consideranda esse, primum in in .se, secundo in nobis, vel in usu ipsorum Ratione Sacramentorum in se adunatur ver corpus Christi pani, vino non tamen corporaliter Vertim, ut totius Sacramenti fiat quis particeps, aliquid requiritur a parte ipsius, nimirum fides Exhibetur ergo cum pane, vino corpus Christi, ratione Sacramenti in se considerati, etiam infideli tamen cum constet infideles destitui, recta voluntate , instru(L 1 38 mento, quo uno recipi potest, ac debet corpus Christi, nempe fide, non est quod Deum incusent, quasi non praebentem quod promisit. Manet interea vis mysterilintegra, quantumuis eam impius, quoad in se est, exinanire Studeat nec eius ingratitudine aliquid detrahi aut intercidere potest de fide promissionum Dei. I S. Finis alius primarius, alius secundarius Primarius est ut hac actione commonefiamus Christum mortuum esse pro nobis Carnem, .sanguinem suum esse vere cibum, solum nostrum spiritualem, Cnos communione Christi vivificari Sentiamus. Secundarius est, ut sit testificatio debitae gratitudinis erga Christum coniuncta cum solenni gratiarum actionis ritu Symbolum .pignus mutuae charitatis,
vinculum dilectionis, nota qua Ecclesia Dei ab infidelibus distinguitur.