장음표시 사용
61쪽
56 FRANCISCI IUNII NITA.me continere. Ne tamen officio deessem, vocavi ad me, pro familiaritate nostra, D. Lucam rescatium, a rogaui, ut pro sua constantia ac beneuolentia, meas apud amnem grauiter aegrotantem partes subireto ultimum illud viro eximio optimeque de Gallica Ecclesia merito praestaret officium. Non grauatus annuito ultro quoq eo pro n-dens adiit; sed partim, quod aeger quietis amans consolatoris fidelis ac ph adhuc praesentis sermonibus detineretur partim quod, ille, coniunx hoc sedulo semper
Curarunt ne non necessaria visitatione contagio serperet latius, praesertim in uiros Ecclesiae adeo necessarios monitus est non esse opportunum. Hoc nuncio ad me perlato, ostici conscientia, amore accensus, malui me caeli inclementis ac princellos iniuriis exponere, quam ut summum virum, affinem optimo de me meritum, cognito periculo, in extremo desererem Accessi igitur, in filio intromissus, vacuum a salutantibus, vultu constanti praeditum reperi; sed viribus prostratis Monui, non opus esse multis verbis, quod scirem ipsum reconditum et instructissimimi habere apud sese consolationum penu inde, quae aliis toties exposuerat, sibi apponeret, iisque in aduersis sese confirmaret Meminisset se Deum habere propitium, caelis patrem, Christum Seruatorem, caelum patriam, haereditatem, arrhabonem illius in corde Spiritum sanctum, mortem ad caelum, vitam immortalem esse viam. H- fide, hac spe se sustentaret. Ibi vir constantissimus respondit, eorum quae cum docuisset rob esse morem obseruantem in Dei gratia se omnis acquiescere: Deum quae isti essent salutaria resecturum. Ita lubenter, iisdem consolationum capitibus, diuersis temporibus repetitis, se ad mortem, imo ad vitam meliorem comparavit. Rogatus a me, num quid vellet de liberis aut aliis rebus signisicare ac mandare excepit, se de rebus caducis eo emtore minis cogitare. Vnum tantum vice monere, se sua omnia studia ad bonum sublicum Hreae se ridere labor uram grauissim faciatalem nostram; of uium facerem dueenim ac fideliter , si in consulum ab ictus,tibus Dominis ordinibus aut Dominis Graiorabus aisi rem, ut eos comectandi esset occasio, sincer ac sancti iudicium reponerem, ac ructrem, res ad maximam iuitatem , honorem Academure facultati nostrae o Academiae ros- siceretur. Reliqua diuinae rouidentiae committerem. Ita, ne in vitae quidem termino, reipublicae amantissimus, Academiae curam abiecit. Vt merito, si verum est illud ComICi, mi agri oua, υχ αυτω - μ-oν, Iunium, dum vixit, vere vixisse dici Possit. Hisce absolutis , promisso officio, obseruantia erga maiores ide erga publicum, arrepta languente, iam frigida manu, moestus quod venenum ad intima cordis Penetralia se recipere persentiscerem ac sumpta medicina domum retractus, valedixi sub meridiem Paulo post spiritu bis terve leniter attracto, anno aetatis quinquage simo septimo animam placidissimo efflauit, Win Dei, ad requiem suam aetemam euocantis, manus libens reddidit. Haec D. F. Gomorus. Migrauit D. Iunius ad Christum, die XIII. Octobris, anno 16oa.
62쪽
II, FRANCISCI JUNII DE VERA THEOLOGIA TRACTATUS.
64쪽
ORTU NATURA FORMIS PARTIBUS, ET MODO ILLIUS
LIBELLUS QUO OMNES CHRISTIANI, DE SUA DIGNITATE: ET THEOLOGI DE GRAUITATE SUI MINISTERII
secundum Deum admonentur. Editio seranda, a imo Aulare, mi Obuum suum, recognita ' emensita.
CURATORIBUS ACADEMIAE ET CONSULIBUS CIVITATIS LUGDUNENSIS APUD BATAVOS
Biennium est ipsum, Notatissimi , Amplissimi viri, Domini obseruandi, quum me Deus Ost Mare actu agenum, magi ex superioris solesiaris oluntate 'iussu commmum, stitit admirarisi considio suo in hane frenetissimam vestram Academiam, Misseram meam in ipsa voluit occusari. Ad ictu consilium acressu eodem tempore Iuustrium ordinium inuraueritas, 'boluntauraestra; qui me D παρode stringere coelianum nes regionis estrae sedem iussistis Mere quem trigebam migraturus, , in Me ortu conquiescere ad mare, quo me laetari eumfoemina iamiam oportebis. o Dei comitium minentissimum, iam gratiosissimam orianismbestramque erra memianimem agnoseo emi au fraudia tabens meritoque , si quod a me orarium in Me mori ibi a roscisci potest, quo eratias aliquas obseram ibus referre fossim, ZMo seram uel labores mei, tanquam foetus animi illius mei, rejectationi estrae, ut certe Uss. 136s.Mcio meo CDeustati retrondeant. Non sum nescius multa interdum frustrαDisjtjZsiby
65쪽
frustra in res cratione hominium esse, , sinionem inemerari faec eum aliorum sersuasione si lices tum ana Armonis , ἀφεταλ-is multorum cirrorantia De nete, neutrum maturus sum, nec amaui unquam. Iniuriam faciunt, qui si demespondent quod non si senes me; o mia iacies, dum bene sentire uiant, exprobrant inscientiam re infirmitatem meam. Ouod si ego ructa assumens mihi 'a Y-- cauero, grauiorem mis Nobis iniuriam fecero, tanquam si nesciam me ipsum metiri modulo ac sede meo aut rationem mei oraci ergo dignitates vestras explorare. Fuit tamen sinio vestra de me fecit aliena 'decunque ea sit sersuasio, is meam absentis seram desideraretis, o ea raresentis rueremini. Mumanam tuam sestram in opinione de me conrisienda, bonamque facultatem, excepti mea in augu escendo facillius. Non quo mihi con erem me exspectationem desideri utius estis explere osse sed solius ita cum an s. Is o. mo meo statuebam, meum obsequium seret enue testem esse animi oluntatis meae sortere quamuis is opinione tuae ciueque Haec io vestro absit longissimae Itaque in hac celeberrima estra florentissimaque Academia constitutus de sentemtia estra, eum priuatis studiis cristion hiisque, tum lectionibus , exercitamentis sublicis non cessaui sariam colere, quam nactus sum voluntate Dei judicioque retro qua in sarta eo me libentius occuso, quo alias orabationes inde a victis annis didici fugere dueentius Horret animus occusationes alias: Haesertim conscius me ad has, non ad alias orarem esse ac foro etiam ingenium ad Aas esse quam ad tuas aptius. Huius rei voca euo testes, testem Academiam, tenem iuuentutem, quae meis lectionibus adsic non infrequens
interfuit Ouid sturae sine ipsum libellum actios aletera tenem, rem promittendi
factus iam biennium rem totum, bonorum quorumdam , amantissimorum coli earum meorum postulatione. In Me enim libello quid Theologia sit reuius nos sacerdotes sumus ., quid Theologus, eo ordine explico, eaque Myersequor , t non possim quin exclamem, dum argumentum eius dignitarisque recolo, Et ad haec quis idoneus me communis dieminis Chris(f. Is I. stianorum omnium, hic singularis dignitas administrorum diuinae sapientiae, hic rerum diuinarum maiestas exposita, qu- Deus in asculorum Oixo; iesiarumque infirmitate oluit de suam. Arist, anis omnibus constare cupio de dimitate sua in Aristo Iesu; 'eologis ero , agministris omnibus, de sui muneris gravitate: Victi ad suam dignitatem contendani, tu aliendant ad dissensationem sibi concreduam, ab aliis rebus elut scopulis periculosissimis yrii isque caueant, , in his dies noctuque oram Domino qui Avieser spiritum consulentes e relegentes doceo eruntur relictiosissimh. Hos oro, Nobilissimi Amplissimi viri, sui mini huius rei tradendae in Hebraira Academia trincipes Cauciores fuistis, ita hoc 'incestam disciplinae meare in eadem raditum, obis oblatum accipiatis aequo animo, tanquam de meae tenus , studi pro- flentissimi erea os estramque Academiam cuius me sortem Noluistis esse documentum mini Nobilissimi r Amplissimi iri, eram fietatem, Academiam sumus, marτ ριoν, me Cliteraios omnes essetatis, erimus, , humanitatis alum
66쪽
THESES XXXIX HOC TRACTATU ILLUSTRATAE.
Theologia aut sermonem Dei ipsius, ut de diuinitate sermonem rationemve signi at vi Augustini reamur verbis, lib. 8 de isti Dei, cap. I. Nos de sosteriore si meam dicturi sumus p. I. Esse autem Theologia res ipsae, di consensus omnium opulorum doemi: Res; nam Deus est , idem 'incipium est omnis boni in rerum natura, loquitur, Caeli Deus. Consensus; nam omnes ira esse, oscunt niaturae luce. Eis autem is omnibus creditur esse Aeologiam, in meo ramen Aeam istoc dicitur: est enim nee sera tua falsa ' opinabilis. Facta Theologia est, lex majustaris, altera Milosophica talearis, quae in rincipiis naturae nostrae imperfectis subsidens non assumit actius ratiocinatione: Hilosopiam, quae ratiocinationis errore in falsas conclusiones diffluxit, , fabulo-Scim naturalem, ciuilemque ex rincipiis iam Moereamii. Deoloeia est sarientia rerum diuinarum Cas. II.
nare aut est,ex unoc nimirum Dei ipsius minentia aut est Abmc, o Deo informaraa. O. m. et Aeologia,nuum est, ui rum rerum diuina sapienna Hone Nero nos
'eologia aeremoc, siue sim Puer fui omni siue seeundum quid consideram, est sapientio diuinarum rerum a Deo ex areaedis istius informatas A si I. per communicationem gratiae ad gloriam istius. Cas. v. Atque haec quidem Aeologia sim uiger dicta, si uia sapientia rerum MDnarum cum re creata communicabilis Ira communicantis modo. Io Theologia vero secundum quid, si sapientia rerum diuinarum cum creaturis communicata ro modo ipsarum. Communicatur autem unione, uisione, ut reuelatione.
II Aeologia quam Dionis apsellamus, si fota sapientio rerum Quinarum, communicata cum Chrisω θεαν -- , id est, qua Sermo caro factus est, secundum Arumanitatem et G. Cap. I. I a Theologia risionaes est, quae communicata est cum Angelis, ' spiritibus sane-iorum consecratorum, uti sermutorum in caelo. F. II.
67쪽
ara Deo marem armatas est, quae Me rammtimeatur eum A ma o genere quam etiam non incommois Aeologiam nostram appellatieris p. m. 1 Est autem si ex Aeologiae communieandae modus, natura gratia ueta, velut intermis princisium communieationis Mee, vetat principium externum i ius. Ex quo si is Deologia, Miratur Mauratis, susernaturalis aggera opinax Deo ma naturiata est, quae proradu ex Pinet aes secundum se, ita Ra-ris insecutus A mani lumine, Iro rationis Atimanae modo. M. T. 16 Muius Mologiae, aurasis in iniectum A. ano notio versatur in re X, -- munibus, ' obseura , mersum est: eoque noesse Misi a supernisuris susci-
re perfectionem suam L set a. 1 et nare conaeuio fui Iheologiae Muralis iis Adamo natura inium: quam ex incipiis comm nibus, obseuris, , mersutis rati , augeris rubis raui inmtione, o graua ser LIS 'siquam vero nares nee eorrupta fuit, tua quidem ipsa Mincipia in x-o Symmanserunt, communia, obscura, atque imperfecta sed in sese corrustissima, ct inter se coneturbatissima, a quam maerea naturae nostrae, viae Silage n rem.1 Iiaque nare Aeologia, in omnino ad serfectionem sotest seraeucere, nec eli,nquam ac ne serjectionis quidem est per seissam rapax su ruenienaeta a CC M. ac inproster superaenire omini oportuis ictam Aeologiam ins raram guram
68쪽
sanctum nunquam esse non solest quod denique secturam seeundum Deum, idem est omnis ac semer immutabile. f. Is s. a Catissa e ciens nostrae neologiae plex a nobis sonitar: na Pinei sis, , instrumeniugis aggera Cas. v. a Prisci lis caussa Veiens Cissoluta nostrae Deologia est etis uter in Iulo se Piritum sutim inspirans eam: is qui unicus est, auctor e cur summus ac perfectissimus sapientelae istas in seruis suis. so Instrumentalis mussa est inius a metiae,ctora Moepoebaeos, Pessermo enum elatiuus Dei rem spiritualiter, tum cor ratis, cor risum. a Finis si ex est Aeologiae: nam uentis remotus est vel summus macter ero 'osinquus ' secundarius ab eo, ac subordinatus re loquuntur ei MI.sa rimaritis nis se summus Aeologiae est gloria Dei hanc enim Theologia omnibus sectandam exhibet, ' omnes etiam boni musa emitae istas legitimo eam iramiam faciunt, rout sapientia iusti atur a suis suis. 33 Secundarius ni Theologiae nostrae MI subordinatus, est eliciorum bonum praesens ' futurum: nam Aorum sietati factae sunt ramissiones huius S ienturae vitae: haec utilem Deologia est sietatis verae sapientia. ad 'eologia nostra secundum quid, siue Aeologia in subieci diem, est tua eadem amentia rerum diuinarum, modi ala pro ratione eorum ominum quibus inest, ' ex qua Aeologiis euantur. Cas. VII. a diu's Theologiae in subiecto modus circumscribi non solesi qui , in mo- quaque Nariat, ' inter omnese est diuersissimus. 36 In noquoque uariat: quia inest micuique rincipium duplex natur, gratia: qucrum illam dimimi, hane averi necesse est de gloria in gloriam inrisu spiritus, emcara Theologiae communicatione. si taeter omnese ariat quia plus in is quam in illis natura minisitur, 'invalescit gratia etsi Me nemo ex omnibus Dium formam nostrae Aeologiae ser- Iecst per omnia comprenendii.38 Etenim totam quidem perfectamque formam huius Aeologiae perceperunt Propiatae , fostoli, at non persecti in sese: eamque totam tradiderunt singulari Hrtute spiritus reliqui omnes: nec Diam, nec perfeci . a Itaque forma Theologiae nostrae in se quidem ma est, Vanil diximus, sed in nobis modo est multiplex, atque futura est, donec concurrentes in mimum dei, cognitionis Fili Dei, Famvis in perfectus , evenamurque ma d mensuram naturae Ecclesiae, quae est complementum Aristi cap. MIN. f. si .
70쪽
An sit Theologia. Dimum de Theologia, commim thesauro diuinae, salutaris Sapientiae, primum Deum optimum maximum, a quo omnis Sapientia, donatio bona proficiscitur, oramus supplices, ut in sanctissimo hoc argumento praelucere dignetur nobis aetemi Spiritus sui luce, .nos in omnem veritatem deducere, ex promissione sua in Christo Iesu Deinde vero, ut si quid per Dei benedictionem in hac causa adferimus salutaris Choni, eamdem benedictionem suam omnibus iis qui lucubrationem hanc nostram lecturi simi, exhibeat salutarem quo gloria ipsius in nobis omnibus stabiliri, Cnos in ipso possimus augescere, donec assurrexerimus in staturam illam iustam viri perfecti, assequuti suerimus complementum Christi. Quia vero in omni re quae agitur primum videndum est ut definiantur voces rerum Cres vocibus significatae, ne fori ab instituto consilio temere discedatur utrumque paucis in hoc capite facturi sumus, antequam de re ipsa instituamus dicere: nam hac via veluti strata, satefacto aditu commodo ad eas res de quibus dicturi
sumus, omnia Lectori longe euidentiora fore confidimus. De nomine itaque Theolomae hoc modo statuimus: Def. I. Deologia aut sermonem Dri ipsius, aut de Diuinii e sermonem rationemque sentinuat, uel Augustini Mamur verbis, lib. 8 de civit. Dei, cap. I. nos de offeriore seni aio dicturi sumus. Duplex igitur est huius nominis significatio, si ad tymon ipsius attendamus utraque recepta consuetudine sermonis Graeci Ut enim Moneonso oraculum est quod enunciat Deus . o φιέια, significatio quam Deus exhibet, sic etiam Theologia sermo est quem Deus ipse in rebus creatis nunciat. Verumtamen altera illa significatio ex usu magis fuisse videtur semper sermonis Graeci ut sermonem ipsum qui de Deo munciatur, aut rationem rerum diuinarum intelligamus Theologiae appellatione quemadmodum etiam orthodoxis Patribus Saos pio Sapientia rerum diuinarum fuit appellata. Atque haec quidem duo ad iustam Naturam Theologiae non solum Conuenire possunt, verumetiam conuenire per se, simul 5 raeetigui esse necesse est. Sed quia non
potest proprie utraque interpretatio huic nomini eodem in loco tribui hcontineri inivi appellant vocis posteriorem significationem deinceps instituimus explicare: praesertim cum multa etiam locutus sit antehac, aut loqui possit in posterum Deus, quae ad sub