장음표시 사용
31쪽
Hic respondeo secundum prius, concedendo primam consequenciam et consequens, cum repugnat Christi
militi obligari servo Christi ipso milite inferiori, ad retardacionem divini officii quod est negociis seculari bus implicari et inseparabiliter consequitur ad civile
dominium; ideo strenuos milites ut sacerdotes qui debent esse duces exercitus dedecet hec implicacio. Ulterius negatur minor sequens, quod actus carnalis Marriage oes
coniugu in quantum huiUS modi PlUS I Strabunt, quam illi spiritualio civilis dominaci, vel contencio a spirituali sacerdotis ini try,
ministerio. Nam actus tales cum fuissent in statu in lorus his cloes. nocen cie, possunt esse sine peccato, non autem civile dominium; ideo penes proprietatem et ex proprietatem civilem distinguuntur seculares usurarii vel civiles ai clericis, non autem penes coniugium vel virginitatem. Ideo dicit Christus clericis notative Vos autem Hondominamini gentiliter Luc. XXII, 26 et Petri . . M-que dominantes in clero. Et eronimus et sancti doctores dicunt quod clerici debent esse non domini; quemao sensum docent vite sanctorum sacerdotum non minus efficaciter quam scriptura, sed et religiosi usque hodie docent istam fuisse sentenciam Christi. rue, Quantum vero ac castitatem dicit Christus Luc. XII, 35 Sint Aran bi vestri recincti, ibi secundum sanctosa doctores precepit castitatem, ita quod abdicacio domina The ope has
Thit. , quod licet sacerdotibus coniugari sed trien ii good cause talibus usque hodie est licitum, sicut generaliter fuit in ' o primitiva ecclesia hiis qui non voverant extra coniuRium
castitatem; et forte potest contingere quod multis sacerdotibus esset minus malum carnaliter coniugari quam post admissionem continencie extra matrimonium tam lubrices conversari. Utrobique tamen foret perlaccius 3b sacerdotem servare castimoniam extra coniugium; nec licet cum nostris sacerdotibus sine patente causa aciOnabili quam forte impossibile est contingere dispensare; Deus autem non potest dispensare quod quis maneat simul clericus ac civilis dominus. Nec oportet sacerdotem coniugatum dominari civi EVeiici aliter propter acquisicionem vel defensionem temporalium. I t.b idiam de oblacionibus et decimis potest vivere, sicut ould notSacerdotes veteris testamenti et sacerdotes orientales; 'su dikum defendere vero potest temporalia sua ytulo virtutis et Q βψ .iOH
32쪽
DE CIVlL DOMINIO. CAP. XIX. operis meritorie, sicut faciunt hodie clerici et fratres sine civilitate, et sic nullo modo est necessarium vel honestum quod manens clericus Christi civiliter dominetur. Sicut igitur dominus papa non potest dispensare ut sit quis simul fornicarius, sic multo magis non potest dispensare ut sit simul clericus et civilis proprietarius: Cum clerico tamen potest dispensare, si de possibili subsit racio, Ut sit XOratu S. Ulterius conceditur quod ex iure Christi exemplato per iura canonica est quod omnes sacerdotes Christi odebent sub pena peccati saltem venialis vivere iugati, Omnes autem clam uxorati debent servare castimoniamque Stat cum procreacione Carnali, ut docet Augustinus De Verbis Domini Sermone XXIII. Tales autem lege Slicet pape condere ut patet XXV, questione , Sunt qui radam. Et sic sunt iste leges humane, mrno divine, quia in scriptura sacra implicite gracia acquirende beatitudinis, non munda ne prosperitatis, per Christi vicarium promulgate. Sed longe copiosiores sunt leges canonice OX scriptura Sacra extracte prohibentes clericis domina et ocionem civilem et limitantes eis ministerium bonorum comm Unium, Ut patet superius eo capitulo XII huius quinti.
Unde frequenter consideravi quare tam sedule Xecuciopi iesis contra luxuriam et non contra avariciam sacerdotum ab
i ih b cior atque crebrior nec non ex maiori copia legum the public dampnabilior Sed huius potest poni multiplex racio, primo quia luxuria plus apparenter perturbat pacem reipublice utrobique clericus enim ec rabie coitus oti l bellicosior laycui ex macula ciones uxoris vel Illi est longe offensior quam ex negociacione vel iniuriaciones sensibili in bonis fortune; et sic utrobique perturbatur pacis tranquillitas, in tantum quod layci
Londoniis et alibi in carcerant fornicarios sacerdotes. 352. relates in Secunda causa est cadens cupiditas prelatorum ap
e uet siue in clor ad Colligendum palliate pro uno peccato quam si heeius u H in primo qui pro peccato carnis sunt homines vera greed is almos citer verecundiores quam pro peccato avarici et sper
i5. Decreti Secunda Pars causa XXV, U. I, cap. I. 35. Cf. Wal singlia ira Il, Θ.
33쪽
consequen plus Solverent ui se prelati antequam illud vicium publicetur; non sic autem de avaricia. Secundo quia illud peccatum in genere Sacerdotum tam patenter prevaluit quod tam sacerdotes superiore quam in feriores inficiat et non relinquitur de nobis qui rite hoc puniat vel qui propter inobedienciam ante multitudinis punicionem recipiat hodie namque est in ecclesia, Sicut in tempore eremi e Jerem. VI, 3 A minori quippe usque ad maximum omnes avarici student et a prophetat Oisque ad sacerdotem cuncti faciunt dolum. t ercio quia hoc peccatum potest ocius palliari quam l. luxuria, eo quod ignorantes fallaciam consequentis arguunt per locum ab insufficienti similitudine licet nobis lareed rom
habere temporalia, ergo Vomodoc Unque ac Uirere, licet goocis i nobis emere vite necessaria et ut distribuamus magis
apte pauperibus, licet nobis vendere nobis superflua, ergo mercari civiliter, et sic intro ducitur omne genus perquirendi, negociandi et contendendi sub pocrisis fuco, eo quod actus extrinseci super quibus cadit iudi-2ocium possunt bene fieri et super intencione faciendi ac elemosine ministraciones abscondita non patet prelatis patens probacio. Et quarto occasione avarici e sacerdotum sit magis ealth in
bonum de generes redundans ad utilitatem reipublice, the tergyI in tantum quod artifices propter questum quem habent O. the fit,i parando clericis omnia genera vestibilium, utensilium and rartsmen
approbant et defendunt abusus bonorum in clericis, eo quod ipsi bonorum pauperum sunt redone participe S,So sicut Act. XI Demetrius argentarius persequi fecit Paulum, eo quod predicabat contra dolatria Dyane. id est de lune quam Asyani coluerant. Et in ista conspiracione laborant duplices legiste et aliqui domini temporales et aliqui propter carnem et sanguinem et 35 alii propter UcTUm. In omnibus istis possumus discernere inter fidele et The diiseretice infideles secundum quod amor in eis reponderat. Si enim quis non postponit amorem temporalium paren-
O dignus, ut dicitur Luc. XIV. Idem autem est Christum diligere et di Iigere sponsam suam, servando eius On-
34쪽
388 DE CIVILI DOMINIO. CAP. XIX. filia quod rit potissime servando evangelicam pauper i 6
tatem Avaricia quidem sacerdotum videtur peior dolatria gentilium. eo quod omnis avarus est dolori mservitus secundum Apostolum Eph. . . ergo detestabilius avaricia sacerdotum. Si igitur fideles omnis sexus vel elatis in tempore persecticionis martirum audebant se proximo ad mortem exponere pro defensione fidei, quam infideles sumus nos qui non audemus pro defensione fidei in maiori pericul, exhortacioni nos X ponere quam vocatos fideles. um quid in ordinatus amor im; - . . ' tempora luna quem amori Christi reponimus mos ex evaded. cusat Talis enim taciturnitas fecit dolatriam cleri et consequenter populi continues ampliorem in tantum quod religiosi nostri profitentes evangelicam paupertatem dant glosam universalem de abdicacione tem i, poralium . quod omnes auctoritates sonantes ad illam intelligunt ut religiosi possessionati non dominantur civiliter ut tyranni. Cum quo sensu stat, inquiunt, quod liceat eis quantumlibet civiliter dominari. Et revera ista glossa est periculosior quam glossa
sacerdotum lascivorum atque carnalium qui dicunt leges de venacionibus sacerdotum intelligi quod non venentur nisi quantum pro recreacione delectat, nec cognoScani feminas, nisi quantum ad sanitatem corporis habilitat. Unde deficiente in eis j virtute amoveantur, inquiunt, ne i ,6Apeccem US; quantum igitur attenderemus ad dicto et vitam Christi ac aliorum sanctorum religiosorum Ut cognoscamus limites evangelice paupertati S. Vicesimo quinto sic arguitur licitum est iure divino clericos esse iudices causarum secularium, ergo multo ii
magis pro temporalibus moderate iuridice litigare, alias patet I Cor. II, 15, ubi Apostolus dicit quod spiritualis ii dicat omnia et infra VI, scitis quoniam angelos iudicabimus quanto magis secularia prima consequencia
et conSequens conceduntur. ut patet ex capitulo . . . 3,
huius , sed fallacia est consequentis ex isto arguere quod clericis licet iudicare vel dominari civiliter debet enim clericus in causa civili iudicare evangelice secundum racionem virtutis vel vici et non secundum racionem qua iura humana dictant temporalia huic vel illi o
35쪽
Vicesimo sexto sic arguitur: Dominus papa habet tam in temporalibus quam spiritualibus plenitudinem potestatis iuxta dictum Christi Math. XVIII, 8 Petro et omnibus suis successoribus quodcunque lixa veri super terram etc. Ubi Christus nichil quoad ordinariam potestatem excipit in spiritualibus vel temporalibus igitur summus pontifex habet in utrisque plenitudinem potestatis. Et quod hec verba evangelica debent intelligii, tam in temporalibus quam in spiritualibus t patet exio diffinicione Innocenci Ili Extra de Maioritate et Obediencia capitulo Solite. Hic dico ut Supra quod dominus papa habet potestatem tam in Spiritualibus quam temporalibus ad spiritualiter iudicandum, non autem ad civiliter dominandum. Unde sicut ex plenitudinei, potestati pape non convincitur quod habeat potestatem ad cognoscendum carnaliter omne uxore Super quibus habet potestatem ad spiritualiter discernendum quoad virtutem vel vicium, sic nec habet potestatem ad exigendum pro voto dominia temporalia dominorum
'o vel mobilia bona ecclesie sed si hoc temptaverit. quod absit tota ecclesia debet insurgere contra ipsum habet igitur potestatis plenitudinem ligandi et solvendi tam in temporalibus quam in spiritualibus racione peccati contracti, non racione potestatis civilis, sicut et habet, quilibet sacerdos Christi pariter cum illo, quantum ad ordinem attinet licet in papa sit potestas iurisdiccionaliter plus laxata ex racionabili consensu ecclesie et sic habet primi clam ad iudicandum architectonice in cunctis causis sue ecclesie non civiliter sed evangelice. Tunc 3 autem solum ligat vel solvit simpliciter, quando conformat se regulis Christi nec debet christianus sibi obedire sed constanter resistere in hoc quod precipit quicquam fidei vel scripture repugnans ut patet alibi et diffuse ostenditur XI, questione III in multis capi - , tulis. Tunc, inquit Gregorrus, vera Si abSolucio pre-i,7 sidentis, i cum necessarium sequitur arbitrium iudicis; et
infra: Non debet is penam sustinere canonicam in cuius dampnacione non est canonica prolata Senteucia.
K Ex quibus dictis et multis similibus sic epylogatur: o Ex hiis datur intelligi, quod iniusta sententia nullum
ei the spiritua or temporia bui bis is me by ille old rupiviliat lie ope
judae ali in but iiij a spiritual
Io Decret Greg. X, Lib. I tit. XXXIII. cap. VI. b. Decr. Sec Pars causa l, qu III, cap. LXII. 37. Ibi d. cap. LXIV. O. Gratianus ad capitulum Non debet.
36쪽
DE CIVlLI DOMINIO. CAP. XIX. a ligat apud Deum nec ecclesiam eius liquis ravatur iniqua sentencia, sicut ex Gelasii capitulo habetur. Non False i iinjust , itur abstinendum est eius communione nec ei ab
cation is scio cessandum in quem cognoScitur iniqua prolata Seir c eoi xuuieuui elicia. Verumtamen Sicut dixi III huius capitulis . . . sen baud e Commur encia excommunicacionis semper est timenda, Quando
can Se ipsum condempnet et alios intoxicet. Unde XXIV questione III capitulo Si tabes illicita, inquit Augustinus. excommunicaciones notatum non edit, sed excommuni icantem et idem patet infra capitulo Certum. Secundo debet timeri excommunicacio, ne X communicatus ex se offendens in Deum noviter incurrat e X communicacionem realem quoad ipsum. Tercia causa, ne homo incurrat abieccionem in facie ecclesie, est servilis et specialiter quando quis desistita iuste cause prudenti execUcione. It is urgQ ih uaries causa est uando Quis credit ex occasione
be temporally retenSe X communicacionis minus proficere ecclesie .
of hey eou Vicesimo septimo sic arguitur in iure divino ha-2'hidai. ' bent relati poteStatem. quod possunt excommunicare
servant s. christianos criminosos hoc autem l non possunt facere legitime nisi haberent temporalem iurisdiccionem super reges et principes Seculi, cum ponendo servos et ministros ut iusticiarios bellatores et quoslibet alios criminosos i X tra communionem omnium fidelium facerent preiudicium dominis temporalibus sine culpa eorum quod non liceret nisi in temporalibus eis essent superiores ergo relati sunt eciam in temporalibus dominis secularibus superiores. Allo ed in Hic conceditur conclusio ut supra, sed pro minor i
quecunque iurisdiccio que tempores finiente includiturn the sense vel iurisdiccio civiliter coactiva. Primo modo habet om
ni prelatus ecclesie 1tra Chri Stum iurisdiccionem tem
poralem, cum ultra diem iudicii non erit talis ex accio. Secundo modo repugnat temporalis iurisdiccio sacerdoti; non enim debet Christi vicarius iudicare in materia civili civiliter, ut patet per Innocencium III in IV de
ii Cod. Certus. 38. Cod. non deest. 30. Recte ger Alexandrum III.
8. cap. I. On est textus Augustini, sed Gratiani ad textum Augustini ibid. cap. IX.
37쪽
Nos inquit, alteri dente quod ad regem pertinet non ad ecclesiam, de talibus poSsessionibus iudicare ne videamur iuri illustris exis Anglorum detrahere, quia ipsorum iudieitim ad se asserit pertinere, paternitati eStre maH- damus quatenus regi poSSeSsionum iudicium reliquentest, ' de causa principali, videlicet spirituali plenius i cognoscatis. Et secundo libro De iudiciis capitulo Novit sic loquitur de causa inter regem Anglie et regem Francies ventilata Nou, inquit, intendimus iudicare de feodo cuius ad ipsum spectat iudicium nisi forte iuri communi per
speciale privilegium vel contrariam consuetudinem aliquid sit detractum sed discernere de peccato cuius ad nos pertinet sine dubitaciones cenSura quam in quemlibeti exercere OSSumus et debemus. Non enim presumpsit iste papa dominacionem civilem vel iudicium eius assumere, sed in qualibet causa in qua cadit iniusticia nituntur quidam ad forum ecclesiasticUm, non tantum propter complementum iusticie, Uantum propter lucrum 2 attrahere et nisi correpti fuerint accrescent in civilitate sophistica super dominos seculares. Nam ubi deberent in causis secularibus inponere pedem dextrum, Sub vertunt iudicium per sinistrum, quem si inponere irreligiose presumpserint, est cum violencia extrudendus. di Conceditur ergo quod relati possunt licite XCommuni eu itia care nedum imperatorum re una et principum familias. com
sed ipsos dominos capitales supposito rent inobediencie ille persis in huiusmodi pena digno, sed tunc oportet precedere Or-repcionem triplicem legitimam vel esse equivalenciam, 3o ut patet IV huius. Unde dominus temporalis quicumque lyra retinuerit scienter tales famulo. obstinatos post correpcionem legitimam. particeps criminis inobediencie, excommunicacionis vinculo est notandus; et ita ne dum unius domini familia, sed quantumlibet magnum regnum3 particulatim excommunicari poterit, supposito reatu in obediencie penam huiusmodi exigente. mico autem particulatim, quia communitas non debet primo X- communicari collectim ut patet XXIV. questione III ,
I. Od. non tamen. O. attrahere cod. albi e 38. Numeriis capituli deeSt.
I. Decret Grec. IX. lib. IV, .lit. XVII cap. VII. . Ibi d. lib. IV tit. I, cap. XIII.
38쪽
39 DE CIVILI DOMINIO. CAP. XIX. sed 'uelibet eius persona et per conseqUens tota et his communitas excommunicari poterit separati m. nec in hoc iniuriaretur dominis temporalibus sed caritati vebul a in may aptarentur illis peniten cie Salutares. Verumtamen reui
munication ii bus et domini superioribus debet prelatus racionabiliter
it 6houhe. 4 et reverenter parcere ni Si immineat maius discrimensor eiusing ecclesie nec tenentur domini temporales credere Uam-
tificis, sed oportet consulere doctores catholicos et omnino legem evangelii Super causa et ordine procedendi. iut si dominus papa vellet X communicare omne personas Anglie et regnum interdicere radicitus, quia regnum non vult sibi conferre pecuniam vel de temporalibus vel spiritualibus pro debellandis depopulatoribus vocati patrimonii sancti Petri, regnum ne dum censurus S communi huiusmodi non timeret, sed ante vesanie vocati capitis
'obde uis ' minum subtrahendo sed defensores sacerdotalis avaricie invadendo oportet enim causam excommunicacionis 88 esse manifestam inobedienciam legi Dei et non negacio Ionem temporalis boni: et conformiter dicitur de excommunicacionibus pro causis lucri temporis carencia palliati S. Unde questione III ponuntur multa testimonia Sanctorum quod non est obediendum cuiquam in hiis , que sunt Deo vel scripture sacre contraria. Primo ex dicto Augustini. Non. inquit, Semper malum est non obedire precepto cum enim dominus iubet que Deo sunt
contraria, tunc ei obediendum non St. Item eronimus: Si dominus iubet ea que non sunt contraria aucti Scrip 3o turis, subiciatur domino Servus. Si vero contraria precipit magis obediat domino spiritus quam corporis. Et hoc idem docet Augustinus sermone VI De Verbis Domini ex ista racione. Semper superiori domino est in racionabilibus plus parendum, Deus enim summus do 35 minus non potest recipere irracionabile sive con Sulere. igitur sibi in scriptura sua est in omnibus obediendum. Cum igitur non consonat sed repugnat Scripture ac re
36. Od. non Olens . . . consuluere. 37. Od. scris iure sue o fortasSes mandatis cur ture sue.
5. Bellum Gregorii XI contra Florentinos. 27. Decr. Sec. Pars causa XI, qu III, cap. XCII. io Cap. XCIII. O. Sermo XII. Opp. tona V, 3, P.
39쪽
invadere christianos propter civilitatem cleri Patet quod F xcommuni
nemo debet in hiis implicite vel explicite obedire. Et ζ, - Id idem videtur de solucione primorum fructuum vel cuius .al:: cicunque subsidii ad linem indebitum vel clerico incognito en force' a suis subditis aut indigno. Cum enim tales deviare muni ibi ili i58 possunt oportet quod Scriptura Sacra eos j dirigat, non : : ἴψ 'credendo quod dispensano contra scripturam sacram the paymoni is Vel proscribant contra Deum. Unde Augustinus sermone XXXIV De Verbis Domini: Non est Sub Dei potestate Seio habere contra illam potestatem; milto magis nemo habet contra dominum poteStatem Conceditur ergo quod prelati et domini temporales habent in se iurisdiccionem reciproce et sic debent se invicem obedire, prelatus in hiis que sunt ad Deum et secularis potentatus in hiisi que spectant ad mundum: quodlibet enim membrum Obedi orice ecclesie habet potestatem a Deo ad iuvandum reliquum; ' 'px quodlibet clam membrum ecclesie de quanto infirmum ire Me and
vel putri dum est membro istante InIeri US et per consequens. cum it sic excidit a dignitate et potestateat formata virtute, sequitur quod solum remanet in prius prelato status abieccior Quod si quis secundum talem nudam potestatem fratrem correxerit licet bonum fecerit. tamen male. In istis tamen oportet esses crimen notorium, 'Ut Priests imme
et ut ego credo heresim, ad hoc quod communitas in i
Surgat contra vocatum superiorem Redeundo igitur 'Hymen an d
patet quod non equitur rure divino Sunt clerici layci iri in and Superiores, ergo licet ei super laycos vel bona eorum 'ς dominari civiliter quin ymmo hoc temptando deciderent naturali dominio et a clericatus ordine inferiorando
i58 se laicis, i sicut dicitur de potestate episcopi I questione Il capitulo Ipse ligandi Ipse inquit, I audi atque Solvendi poteState se privat qui hau pro Suis olu; talibus et non subditorum moribu exercet. Vicesimo octavo sic arguitur maiorem pote Statem in is uraed
concessit meus irelatis noves legis quam antique, it ri
patet ex scriptura multiplici sed prelatis antique leuis aeremi
Super principes et dominos temporales in eorum tem i ς in 'm
Cod. proscribunt i. in rius sic principes cod. yet ε.9. St. Augustini In Psalm LXX. narratio se Serm. XXXII
De verbis Domini Opp. tona. IV, p. 739 33 Cap. LX.
40쪽
DE CIVIL DOVlNIO. CAP. XIX. to set up ings, Poralibus, ergo potestatem et iurisdiccionem consimilesi facite 'u' ille atque maiore concessit prelatis nove legis Minor patet, ης quia dictum fuit Jeremi e sacerdoti veteris leuis: Ecce
must liave the COHStitur te Super elyte et regita, ut ea ellas et destruas
λη disperdas et dissipes et disices et planteS, Jerem . . I . Secundo latet de Samuele qui fuit irimus prelatus religiosorum qui umquam fuerit in cultu divino. Ipse enim primo congregavit eos qui dicuntur in veteri testamento filii prophetarum, qui fuerunt primi religiosi et fuit primus prelatus eorum postea vero Helias, Heliseus Det alii prophete prefuerunt eisdem sed iste Samuel constituit Saulem regem et postea destinavit a unxit David regem, ut patet I Reg. X et XVI. et sic de multis aliis prelatis et sacerdotibus veteris testamenti, quibus Deus dedit potestatem super principes seculi i in temporalibus . . I is tu iliui Hic patet quod prima racio sicut et eius conclast ps egi, ha, concedi debet: iam propter excellen cius ministerium . .. .h Sacerdotum Christi in ministrando sacramenta nove legismiuistry oportet quod ab imperatore semper augusto tribuati aobiit it ei potestas amplior Sed connectamus Uod potestas 'ohe figiti J Sacerdotum Christi est e, maior quo est spiritualior iis . . . mus Sapiens temporalitatem terreStrem, et tunc serva Chris bimus potestatem sacerdotalem mundam a stercoribus in ' ς et percipiemus radicem. Jnde sacerdotes Christi habenti
maiorem potestatem quam Sacerdote Veteri testamenti; hoc enim exhinc oritur quod stricctu SerVRnt RupeΓ-tatem evangelicam, sequendo propius Christum summepa Iaperem et gen Um. Namuel lives Unde vellem nostros dominantes in cleris attendere, O 'humbi V he' a qu'm humilem et pauperem vitam is longatam a ivili - dym H tale vixit Samuel. Nam I Reg. XII, 3 postquam populus
for the rule of induxerat regnacionem civilem sic loquitur Loquimini,pDς' ' inquit de me coram Domino et coram ChriSi eiuS, utrum bovem cuiusquam tulerim tit Sirium: Si quemquam ca 3 lumpniatus sum, si oppressi aliquem. Ecce profitetur plane quod nec exercuit in eis potestatem civiliter coactivam. Unde vellem nostros clericos volentes dominari civiliter coniungere huius professioni professionem Moysi. Num.
XVI exponitur Ili huius XXVIII capitulo et professio nem apostoli sacerdotis Christi Act XX 33 et efficaciter