장음표시 사용
171쪽
contra Pighium defendit, teste Alfons Castrens, sin gulati libro ipsemet Franciscus Torrensis, sive ille Tu
ria ira nomine clarus Iesu ita, superstitiosus caeteroquin& Paparum cultor: scriptorum υποβολιμα ν propugnator Praeter hos modo dictos Pontifices, porro de alios ita laborasse, haud dist ite probatu est. Ucrum non est necessum ut istud moveamus,cum unius etiam Papae haeresis ad perpetuae successionis illam laudatam telam, ipso fatente Bellar mino, abrumpendam uiliciat. Est vero praeterea etiam hoc inter veri Episcopi requisita, ut sit άνεγκ το , ut sit exemplargregu, exempla fidelium in sermone, in Ouaperiatione, in ca litate , ut dominetur in cleris, ut turpe lucrum nonaste Iet. A quibus moribus perquam multos Pontifices, omni cm.pore jam ab aliquot centum annis longissime abfuisse, ipsi met etiam acerrimi eorum υτεροτ α ultro pro. fitentur. Vt non opus sit verbulum addere in probationem Tantum adferam tamen ex Gallia Genebrar
dum Archiepiscopum Aquensem, ex Italia atq; adeo
ipsam et Romana curia Cardinalem Baronium, sponte sua agnoscentes, perquam diu Romanae Sed praefuisse homines usque adeo moribus corruptis, ut in verorum Episcoporum sontificum numerum neutiquam referri mereantur Genebrardus in Chron o suo ad annum D CG C l. ita scribit. Hoc uno hoc sectilum in elix, quod per annos re centum quinquaginta, ponti cescirciter quinquaginta, a Pirtute mastrum prors sd hi ei into
172쪽
isse. Apotactici autem &Apostatici non sunt utique crili piscopi. Genebrardum itaque si audimus, per centum quinquaginta annos veri Episcopi defuerunt, atque adeo tanto temporis continuo pacto defuit Romae verorum Episcoporum successo Cardinalis Baronius ad annum DCCCXCVII. n. . scribit Intri iucathedram Petri, folium Christi sunt homines monstruosi, vita turpissimi, noribus putidissimi, usquequas fetissimi
Ad annum M. n. Quot, inquit, proh pudorlprobdolorJ in eandemsedem angelis re verendam ovis horrenda intrus Iuni monsi a J- quibus nunc ipsam contigit alter isordibus, putoribus insci inquinaris urcitiis ex hi 2 perpetua inomia denigraris Idem ad annum CV XII scribit intru-Ds in dem Petri meretricum amasios P SE V DO 'ONTGFICES , qui non sunt uis ad consignanda tanta tempora in ca talogi omanorum Pontificum scripti. Non diffitebor, proclamatos a Baronio Vendopon tificum nomine illius temporis Papas, non tana vitae morum caussa, quam quod non legitime id sanctum munus fuissent aggressi; credique vulgo seeleratos mores non Obstare quo minus crus sit Epitc opus. Neque ego dixerim, ab impio facerdote quae sacra pcraguntur
sacra non es. atque adeo Papa improbos nihil acri potuisse celebrare. Proprie tam cista vere ejusmodi impios posse Episcopos dici, hinc minime sequitur. Nanu baptismus etiam ab haereticis aut laicis colla tua rectus effe
173쪽
DE VOCATIO E EXTRA I P NARI esse potest: fatentibus vulso Pontii ijs Vtut placiterit loqui, id certum est, impios N celaratos Episcopos, quidem ii longa serie sibi luccedant, non cofellet, ut il-ltarum continua quaedam successio, in argumenti: mihi perstitis Catholica Eces est ars salutaris fidei, pollit aut debeat adduci. Certe ut id fiat quadam te rapueros milo,
soli probi imoincti Episcopi idonei sunt. Ex adverso non qui de improbitate Episcopi cujusdam illico omnis qui illi subest Ecesesia, capit vitium, facile id tamen ibi et
Contingere non vacat profecto periculo. Si sane dormiente patre familias seruntur Zi Zaraia, ut in sacra parabola est quid fiet, si ille suo exemplo quali provocet vitia Baronius ipsemet ad Annum DCCCX X. n. 7. Dietur: hctitam illa Romanae Ecclesiae uti.brius C funepitu se redditum, fertentibus i licet omnibus, quibus ad regimeu fuerat vigilandum, in iisdem ipsis, ut posiο
ea a issu Iibi sobrhias enitus mergeretur, operam dantι
bus Idem ad annum DCCCCI IX. n. q. scribit: terum quum hujusmodi inlauore Srdis Apostolicae iuvaluere quid adeo mirandum sit, si inconcessu acris legibus ab illis
tentata erint fustirpata ' quid minus habet alienorum in
Ad annum quoque DCCCCXII. n. 8 in haec verba prorumpit . u. tmoc re es Sanctae Eccles. Romanae s quam foedit,im, quum ma dominarentur potentissim aeque ac jorii imae meretrices δὴ artim arbitrio mutarentur deri darentur Episcopi, g quod a ditu horrendum cn fau
174쪽
dum B, intruderentur in Sedem Petri earum masii pseudopontifces Itidem addit quales iam reri deleLIO ab hisce monstris presbytero b Cardi te fuisse putandum quum nihil tam natura insitumst quam unumque nisi i Amilem generare Bartholomaeus Caratara magni nomi
nis Hispanus Episcopus, in sua Conciliorum Summa, quum de Christophoro ac Sergio, qui decimi seculi
initio sederunt, fecisset verba, addito Videas quantum degenerabant Pontifices a majoribu uis ne cui mirumst, si qui abusus o mei Perse opiniones in Ecclesiam irrepserunt. Alphonsi de Castrol. 3. cap. s. pag. 3ῖῖ deIusa haereticor. punitione haec verba sunt fissicile en, nis Deus ipse custodiat, tantasacerdotum indignitate, tam scelerata iiDrum ita exsente, Christianam religionem esse ubique integram. Omnes porro prudentiores inter haeresium causas solent numerare depravatos Episcoporum mores,in hinc profluentem neglectum verae Tacra doctrinae pietatisque. Quidni ergo idem periculum Romae fuerit metuendum in longi temporis illius corrupti istino rite dissimo Ecclesiae statu quid faciat, ut diuturna impietas Pontificum , vitae duntaxat moribus, non etiam ipsi Fidei salutari labem ingentem inferre apta sis Perinde sane ut in re publica negligentius si cures τομιικον, itavi in Fide ac moribus Ecclesiae το 6ν non animadversim tandem in gravis simas haereses, corruptissimam inqtii natissimamque vivendi consuetudinem degenerat. Qua de re alias plenius.
175쪽
DE CCATIONE EXTRAORDINARIA. is
plenius. Et vero non ali nunc lini haec adducimus, qua ut pateat, longo satis temporis spatio, Romae dorasse interdum perpetuam aliquam succellionem Pontis cum summe flagitiosorum, adeoques Pseudopontificum talium certe quorum succellio non est signum Catholicae Ecclesiae, sed, ne quid gravius dicamus, justum metum omnibus prudentibus creat, ne interea Romana Ecclesia, ut moribus obbrutuit, ita contagio quodam haeretico infecta sit. Talium certe Episcoporum successio diuturnior argumentum est potius corruptillimae Ecclesiae, tantum abest ut significet Ecclesiam integram superesse. Certe ad ejusmodi Epi--scoporum successioncm non Irenaeus,non Tertullianus, non Augustinus aut ali Veterum provocassent.
Solet ad hoc vulgo Pontifici js, ad id ut quis sit verus Episcopus, exigi legitima electio, 'uidem magis
rigide quana morum sanctitas. Bene an secus ita sentiant, jam non disputo. Certe Apostolos vitae sancti moti iam mavis necessariam credidisse non difficile perspeectu est. Esto vero Turbabitur autem ita et
iam iactata illa Romanorum Pontificum perpetua successio vehementer. Ipsemet sane Laronius illos, quos deplorat seculo nono es decimo pravis artibus Pontificium adeptos, PSEVDOPONTIFICES appellat,
in catalo' Romanoruiuponti icum non nisi ad consisti nuru tanta tem Ora Uzcs ceu modo audivimus ibidem
vero statim haec addit Euis enim a cortis hujusmodi ii
176쪽
6M PARS PRIMArru fossitne lege legitimos dicerepositi maiiosfuisse ponti JH Alibi ad annum DCCCI IX n. scribit: Sedis in psolicae in*abores non Apostolicos sati s esse dicendos, Eccb sica bene di sta cens it disciplina Seorsim de Ioannu duodecimo ita loquitur plane non nisi 'eudvont cena, Antipapam opus ese appellare. De Ioanne XII ad annum DCCCCXXX lIIn .s scribit 2
le mons um Sedem psolicam occuparat, cui non reto, non natalitia, non legitima sus agaretur electio sequi Pes nisi nomen ponti cis malis serpatum artibus et in f t. Eundem alibi appellat dedis solicae potius inquinatorem qwr re torem De eodem Ioanne XII ad arinum DCCCCL scribit: DPenculus Pix pubertatis annos exeedens, infanus puer I ut nullos acto dicendus tunc fuerit j es nimiis Pontifex, in cujus electione ex nullusitsus fragata sed omnia diis c metus implePerint quum qui necatate diaconus essepotuit, seu uis tanquam in cena mi-vrum Ponti cena agens Mitto alia similia ex Baronio adserre possunt autem adferri complura, ut ex Platinata alijs plurima. Nec urgebo nunc, quantis flagitijs laboraverint omnium pene Pontificum Romanorum electiones, a Gregorio usque septimo ad nostrum usque Innocentium X. Vitio sane electos, saltim platrosque omnium, vetant Laos ignorare cum alia monumenta, tum tot Conclavium historia missimulabo improbas electiones Cardinalium clericorunaque: quorum dignitas cum primus 5 unicus si ad Pontificatum gradus,
177쪽
num is qui vitio constitutus est Cardinalisis sepenumero e Laico in sacrum ordinem inique allectus, adeoque vere Cardinalis non est, num is inquam possit deinceps rite constitui Episcopus aut Papa Romanus, aut num is jure possit eligere Papam, non adeo dissicile
judicatu est. Haec, dico, non urgebo nunc, quum ingens numerus eorum qui Simonia ce constituti sunt Episcopi Romani, sit extra omnem pene controversiam positus isque illam Romanorum Episcoporum perpetuam successionem, quae in argumentum Catholica Romae m.
perstitis Ecclesiae laudatur, plus satis turbet imo ab
Postremos etiam id verum est, ordinationem legitimam necessarium este ad id ut quis sit verus Episcopus, illam autem peragi non polle ab eo qui Simoniaceelectus est utrumque vero docet Ecclesia Romana iterum periclitatur perpetua illa succossio, si non jamdudum intercidit Cardinalibus enim plerisque quorum unus tamen vulgo lectum Papam, si forte ille aut non est in ordinibus, aut diaconus tantum vel presbyter, Episcopum ordinat pretio purpureum galerum conserri, palam est. Horum itaque nemo dare gratiam pote- iit, ut qua ipse destituitur. Im quum apostaticorum Pseudopontis cum luccessio duravit aliquando ultra
centum, imo ad centum quinquaginta annos cum hi rite ordinare non potuerint, intra centum quinquaginta annos nulli Cardinalium potuerunt rite Episcopi cre- ari:
178쪽
K PARS PRIMA ari adeoque&nenio amplius Cardinalium potuit ri te Papam aliquem consecrare Interciderit ergo neces
sum est Paparum per manus ab Apostolis tradita successio. Sed ea de re iterum aliquid ad Argumentum alterum dicendum veniet. Et vero, nisi vehementer fallor, multis adeo modis argumentationis primae vis omnis fracta jam est, ut longe petitis responsionibus merito possimus in re clarissima abstinere.
Haec tam antehac de successione perpetua Pontis cum Romanorum disputavimus. Faciant periculum Domini malan burciiij numqucant refellere. Si non poterunt, qui velint ostendere in Ecclesia Occidentali, citam unam Vere catholicam esse arbitrantur, mansisse ab Apostolis usque haud terruptam Pastorum ordinariorum seriem l Si ostendere non poterunt, ut eos non posse certus sum, utinam cedant palmam veritati l
Pinde et de vocat Minist pag. 3sq. descripturus successum praeten- Reformationis, a doctorum prat stantia & fortitudine, a vi saevitia persecutorum, nec non a constantia martyrum sic praefatur:
Proferam miraculi, quae qui nou attendit, eum profecto non cre .dιrιm, vel Uraeliticis tuto per me divi undas transeuntibm vel agnis ex rupe mi raculose pro uentibu , vel aliis ejusmodi miraculis unquam potisse commoveri. Et sit con Cludit Si autopere miraculu ducuntur, ecce nita miracula, quibus bac aetate Tominus Ecclesiam si tuis qualore Pontisicio deformatam atque consepultam e tenebris in lucem revoca wit. uod stantum huncfulgorem oculis, vel idios fusis, vel malitia prastrictu ce Dere non possunt , certe die hoc uuum nobis erit maximum ac insegne mira-
179쪽
vibi propemodum tractavies tamem videntes non videre, palpantes
non sentire, praesentes abesset iurantur. Vide ejusdem Resu. Aser. Pose. petos col. a. Eundem successunt a legavit Mornaelis, reserente Champnaeo devec Ismit, cap. r. V. M . Qui bene dicit se mirari, Mornae utra adeo omni iudicio privatum ut vel de illo miraculo somniare quidem posset; si enim hoc miraculum vel ad vocationem, vel addoctrinam probandam contirmandam idoneum foret, necesse erit credere, omnes plane haereticos, qui multitudine sequacium abundarunt, prae caeteris vero Arianos. veram vocationem ,erarii docetrinam habuisse. Neminem latet eorum improba factione multo plures ab unitate, communione Ecclesiae Catholicae Disse abstractos, quam novorum istorum Reformatorum perverso molimine. Sed quid multis opus doceant ex scripturis, qualem cunque successum praetentane formationis est e signum, primos auctores istius successus ellia extraordinem a Deo vocatos, atque ab his debere incipere novam vocationem ordinariam. Necessarium vero est, ut utrumque doceant ex scripturis.&primos suos Auctores fuisse extraordinem a Deo vocatos, ab illis debuisse incipere novam vocationem ordinariam. Nam ut refert Champnaeus cap . a . s. Calvinistae non solum prohibue
runt Episcopos postatas ministros suos ordinare sed neque ipsos neque alios in Ecclesia Catholica or natos, ct ab ipsa ad
Calvinis mitin apostatantes, ordines suos exercere vel in Ecclesia sua ministrare, nisi post ab urationem prioris ordinationis. ωnovae institutionis suae susceptionem, permittunt. Hac quidem ratione recepti fuerunt in congregationem Genevensem Onelius
Trecensis, S i nus Nivernensis olim Episcopi, ab Ecclesia Catholica ad sectam Calvinisticam turpiter deficientes. Sic olinaeus apud Veronium discip. des Egi Praeten resor chap. i. cens
de L. art. a. pag. q. dicit Conferam: Presb)teruexeunti bis ab Ece fa Romana novam ordinationcm, Et paulo post Quando Pres ter C
ctissi Roma ui ad ministerium inter nos rec Pitur, terum e man- πο- nantur, eique noυ. conscrtur ordinatio. Sed qnaeras auctoritatem Scripturae Sacrae in re tanta dicit idem Motinaeus ibidem pag. is D
180쪽
nobis de regulam. Et tamen illi homines volunt omnia probari manifestis Scripturae testimonijs. ANIMADVERSIO LZene dicit Miror equidem Dominis alenburchijs illa Champnaeana probari cum latere illis non possit, Vulgo suae sectae hyperaspitis solere felicitatem secularem inter Romanae Ecclesiae divina indicia numerari: quae longe minus tamen divinam extraordinariam curam arguit quam successus Reformationis. Non arbitror quoque, fugere alen-hutchios, a Jeluitis accenseri miraculis solere suae Societatis eximium celeremque progressium Poterunt denuo consulere Ribad enetram l. v. de vita Ignati cap. 3. si forte sint Obliti Nec enim nunc dicam , ut legant quae Petrus DeZ in Oratione de Ignati j beatificatione pag. Isa ausus fuit gloriari demiraculo isto Societatis, quo fit ut ob blandiendo expalpando nihil non possint a magna tibvsin divitibus quibusque sibi impetrare. Sadeelem itaq; Nornaeum utique possunt tantorum Pontifici resectae doctorum similia exempla
Habent vero illi ea in re praeeuntes complures etiam primitivae Ecclesii re sanctissimos Patres quibus martyrum constantia,&felix incrementum Ecclesiae argumentum fuere veritatis doctrinae Christianae ait dustinus Martyr cσα πλέονες κολαζοντες τοσέτι πλεονάζοντας αἈους 1, ταυτα δε-
θρωπου λῖρκει εργα, τοwτα υναμ ις ἶ θεῆ , τρωται τῆς πασσίοις -τ ἰύγμα At vero vel parte non multum impar profecto, est successus reformationis primae Evangelicae praedicationis. Quin imo martyrum dixeris hic majorem constantiam, nihilo utiq; minorem, ceu latius ostendi initio Praefationis in Cassandrum,
Jam tum ibi vero fassius sum, illo felice progressu indicari quidem aliquod humana ope prudentia majus auxili unu