Tessera Romana, authoritatis Pontificiæ. Adversus Buccinam Thomæ Angli, & classicum heterodoxorum. Authore p. fr. Francisco à Santo Augustino Macedo Franciscano observante, Lusitano, ..

발행: 1654년

분량: 268페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

131쪽

possit resis ere Naia Patres Concili legit in Ecum Aurelio Africanae,quae tunc crat Clarissima Ecclesiae Capite, in novinia Concilium coacti in Causa optima, certa, indubitata summo)ure danatis Erroribus, judicium tamen sustinent suum ad PontifiCcm referunt, .no alterius Orientalis Concili relatum supponunt, petuntque, ut Aposto-tica Authoritate utrunque firmetur, & ratum ha beatur Pontifex vero probat&Judicium in damnando, obedientiam in consulendo,, utrunque uxta commendat, aitque illos ex ossicio ad consulendum teneri: idque traditione constare quia Romanae Sed is est summia, Apostolica,atque adeo Princeps Authoritas. Nihil hic san ad convincendos Haereticos uJus temporis desideratur

Logant, expendant, reliquam Epistolam fatis eritissa ad persuadendum,si libero sunt&animo b iudicio. Sm praeoccupato&a Tecto, si minus proderit ad doctrinam, cert proficiet ad pudorem diu adeo petiit frons de rebus, it liccat uti unque fing ere quod credat nec est credere nisi quod fingat. . Par est in secundo robur hic erat bero Ly-

necentii ad Troyam ubi unus,sed in Ecclesidi ri

vitan paucis post annis coae tum adcin in decernando,&in consultando ratio filii nec minus ilustris X eo huiusce veritatis probatio

Aiunt Epist. 92 ad Innoceritium ui eadem p. &Celestii causa. Quia inquit

132쪽

μὰ munera ius olica collocavit, tale ire siris temporibus. prae titit ut nobis potius ad culpaeiun gheentiae et aleat, si apud titati venerationem, quia pro Leclesiasuggerenda semitis acuerinius,qisa ea tu posiis Isi iidiose, vel negligenter accipere , magnis periculis infirmorum membrori christi fusiora rudiligentium, qu Gunius adhibere digneris. Et paulo post metitionem de Carthaginensi Concilio stiperiore faciunt. De quo e paucos, inquiunt, uno quid gestum fuerit Sanctitas tua de Carthagi Mys Ecclesia melius iu-- fruetur . Addunt ira reni a Sanctitat

tuam de Concilla Numidiaescripta dixerismis rus p Carthaginensis Ecclesii e Carthaginenlsis Pro inciae i)piscopos nonros, quos ad Sedem Apostol cum quam ea- Mus illustris hac de causa scripsisse comperimus otio DAuthoritas Papae Romani agnoscitur, trad tit confirmatur quid si cnim imitari, nisi alio; s qui, Se quod ab iis actum est , de corum malibus accipere, re rem cum exemplo ad se traducer ait id autem esset,ia quanta fide ab Innocenti O pr ei tandusia id exprimunt hisce verbis Arbitramur am Jumante misericordia omini Dei nostri Jesu Ch iniqui eo regere consulentem,ctorante et exaudire di

τuo RiTATE DEPso M PT . facilius eos quit m permersa ct perniciosa sentiunt esse cessuros Phi-ra nostris hic locus tela suppeditat, quam alter Nam docet Authoritatem Papa suos fontes in Scriptura habere, atque ab iis manare. Regi

133쪽

Christiana Pontificem, ne falli possit. Tantam ejus vim, virtutem Authoritatis esse, ut qui aliis ante restiterint proterve lastoribus,, Conciliis, hi Papae non audeant refragari. Sane si satis erat Pastorum Gonciliorum authoritas , quid

opus erat ad convincendos damnandosque Merrores, inultiores, Romani Authoritate Pontitacis' Definirent ij, decernerent, proscriberent,

damnarent. Praetermitterent , Contemnerent

negligerent Pontificem. Id agerent si Novatores cssent. Qitibus omnia quae lubent, licent. Ali 'ter judicarunt veteres Sancti, Docti , Venerabiles Episcopi licere sibi non putarunt sententiam iii Causa Fidei suam, cum certa tamen Sc indubitata esset, palam,&ut erat e Christiana Repub dignum pro serie, nisi Romanae Cathedrae authoritas accessisset. Ne suae aut dignitati, aut gravitati quicquam detractum iri censuerunt, ii od se Romani Pontis eis Iudicio sententiae que sui uicerent. Et, quod apud me magnum habet pondus, intor eos erat Magnus Augustinus Q D strenuus hujusce Authoritatis, vindex,& sidus ubique testis extitit. Omitto Innocenti ad hujusmodi litteras responsum iam ubi tot sunt, non est necesse plura ar-

.gumenta producere.

Illudauteni maneat Concilium Provinciale quod a Sun. mo Pontifice approbaria est,i confirmatum rare in Fide non poll. idque iis cum Universali hius esse commune i Unde qui citet anonem Coniacili, sapa consirmati, si, sit niversalis inve Pro vii lin

134쪽

IIT uincialis Concili), ille eo nomine credendum est

nam etsi inter uir inque quoad solennitatem, claritudinem , imo S reverentiam aliquanthina, cert ad velitatem hihil videtur intercise Jam vero Universali Concilio non approbato a Romano Pontifice error potest obrepere, obrepsitque,.quomodo liberum esse potest ab errore Provinciale Concilium 'antum igitur valet Pontificia in utranque partem Authoritas. Ratio vero ea est, quia Concilia etsi Universalia sint, repraesentant Corpus Ecclesiae Cujus corporis Christus verum, Caput, tontifex, ejus vices gerens, Vicarium Caput est atque adeo Capiti virtus inest authoritatis , innatae , aut communicatae. Dum igitur deest hujusceCapitis nexus,periectum illud Corpus non cibi cum adest, tum d se forma faciesque accedit: uJus iatione jam illa membra ad Ecclesiae Speciem conformantur. Et quidem Universale Concilium, m approbatur, totam Ecelesiam repraesentat. Provinciale,cum ad Caput trahitur eique per approbationem adhaeret, et si Ecclesia Universa Speciem non habeat, ratione Capitis incipit ad totam Ecclesiam per inere Capitis autem qui Chrillus vere,ac Petrus Ponti se successor pro capite sunt, illa Praerogativa Authoritatis inest vel propriaeel comunicata juxta teΗtusEvan- pelli quos suis locis adduximus. Errasi e autem multa Concilia Provincialia, quae non habuerunt approbationem Pontificis, patet exemplis Carthasiniensis cum Cypriano, de quo toties meminit

135쪽

I 18 contra Donatistas Augustinus Mediolanensis

Juxta Histor Ecclesiast. C. O. Seleuciani lib. r. Histor. Upart. c. 3 Alia pleraque videri pos- sunt apud Cajetanum de Author Pap. concit.&Turrecrematam lib. . c. 6.8. 48. Manum. s. s. sit Ot autem, quo ea fuerint, re in quibus

erraverint,iidem exponunt insantum vero intersit inter Provincialia concilia idoneari quorum alterum confirmatum sit, alterum non, indicio exemplo declarare volo. Araulicanum secundum Senonense Prouincialia sunt Concilia circa materiam de Gratia S libero Arbitri, Siquis tamen neget Carionem Arausicani, suspectus erit in Fide, non rit qui neget Senonensis,quia Arausicanum confirmatum est a Romano Pontifice in in Fidem public in Ecclesiae transiit Senonens adhuc non est Confirmatum atque adco Publicam Fidem non facit. me quo vide Vas quium in I. p. d.

9 I. a. C. I. ad II.

Hujusinodi Pontificia Authoritatis Praerogativam ipsa Concilia Synodique testantur. Nam in Synodo Constantinopolitana Generalia Pronuntians Mennas ejusdem Urbis Archipiscopus in Anthymum Sententiam adjecit mos Apostolieam Sedem se quimur , obedimus sicut Charitas me irascit, Dillius commulcatores commuVicatores habemus condemnatos ab ipsa, nos condemnamus. Cui 'ν 'nodus tota Subscripsit. Octava Synodi Generalis Patribus idem judicium fuit sensus. So- qu es arunt,mo ibω ApostolicamSede Speramus

136쪽

II se ut in unam mimone , qua Seris Ap olico prae dicat esse mereantur,ia qua si ter ita integra Cho ii. Religioni soliditas uare non consentientes Secu 1po iolicae eorum nomina inter Sah, In I seria non sunt recitanda. Nolo prolixior cile in verbis recitandis. Summam facio. Synodus Romana tib Summacho decerim Romanae edi Praesulem meris Leati Petri in i per ii die, sum Orbem Primatum obtinere Sacerdotii es Statutis Inodalibus solere tribuere r-mitatem. 9 6. G. Bene .as a. c. Si ius. Alia

Synodus Universalis Nicola Praeside, Si quis, ait, dogmata vel decretapro Catholica Fide, et Ecclesani

disciplina. Sedis 'solitae Praesule promulgata contempserit, Anathemast. Oti sententia a Luci .c. Abolendam. de haereticis usurpatur. Concilium Lateranense sub Innocentio . De summa Trinit. C. Damna ιs. Nolumus inquit, quicquam Abbatiyoachim derogari, cum omniascriptasua signari man 'daberit Apostolicae Sedisjudicio approbanda, et etiam corrigendaci firmiter confitens se illam Fidem tenere quam Romana tenet Ecclesia, quae disponente Domino cunctorum Fidelium mater est, ct Magisi a. Ohio

maxime Pontificis aut horitas Constriatatur, cum

hujus Ecclesii Osci Caput sit. Itaque Conciliit in

Lugdunense sub Gregorio me Summa Trinit in . 6. Ex Domini, ait, insilutione Romana Ecclesia ι

delium magi 'ra se ae proinde Romanus piseo' pus Petrosuccedit in Ecclesi emi serio. Ne quis pia . tarct quod homas Anglus lignificavit in illani facultatem docendi non in Persona Episcopi,sed in

137쪽

Clcro Romano, quod inepte assirmat residere.

Quod autem dicit' apam Petro in magisterio succedere, probat , non magis errai posse Papam cum Petri vices docendo agit, quam Petrum. Hinc est uti tibi periculum de Licet in . Concilium Lugdunense sub Gregorio deClaret Romam

pontificem esse Vicarium Jesu Christi, Successorem Petri,

Rectiorem Ecclesiae viversatis Et Clement. Un- Patres Concilii FIolentini Papam inter alia nomina vocant Totius Ecclesiae Caput, i unium Chrissianorum Patrom, L odiorem. Unde Leo LX. pist Synodica ad Petrum Antiochenum I atriaria chamo Sanctam, inquit, Romanam ct poliolicam Eoo iam Caput esse omniumEcclesiarism,adquam majo res Causa esse referendas Concilia omnia Sanctus Sanctiorum Rex con firmant. Quod prorsus verum est. Id enim, uti vidimus, omnium Pene gentium aetatum, Regnorum Synodi, Conciliaque te- sicin tur modo fuerint juste S legitime Congregata' id est, in nomne Chri si, accepta ab eo suo per ica os potestate, quam non ipsi ingerebant, sed rogati exerebant a Niceno usque ad Tridentinum; ut non minus Successio Pontificum inter se cum Ecclesia Conciliis, quam Series Conciliorum cum Pontificibus, nexa videatur inibus qui iesistunt negantes Papa Certam Sc infallibilem in definiendo approbando aut horitatem inesse pugnant cum

toto Gibe terrarum.

138쪽

ARTICULUS III.

Patres Ecclesiae en a Scriptaque sua 'mano

riunt Ponti cliuia doctrinae accommoda

runt, quidam etiam Adiciosa

j cer rit. MAgnam esse Patrum inter se Consentientium Authoritatem, Ipsa Concilia, Patres Pontificesque testantur. Producamus ali uote singulis Ordinibus estimonia. Concilium Ephesinum, Author Vincentio Lyrinensi, Nestorio hinc, inde Cyrilloci illo haeretido, isto Catholico pugnantibus, decrevi , ut Sanctorim Patrio Sententiae in medium proferrentur quibus cum adversari Nestorium a Cyrillo editis testimon iis monstratum siet, lata in eum damnationis sententia est.Constantinopolitanae Synodo Sextae placuit res secundum Patrum placita definire. Ita Action Ira. 7 18. Lateranensis idem iudicium fuit Can. a. Scri'. omnino expressu Patres ipsi alii aliorum se praesidio muniunt ad haereses oppugnandas. Adversus Helvidium Hieronymus. Adversus Eu nomium Basilius. Adversus Donatistas telagianos Augustinus. Adversus Nestorianos Cyrillus.

139쪽

m Ita Eutichem Leo ita Agatho Monothelitas confutavit. Hac ratione ConciliiViennensis Clemens, Leo X decreta confirmarunt. Virde ex locis Theologicis unus ac ex praecipuis si Authoritas atrum, de qua Canus lib. . Nasque i.

P. d. I 2.

Igitur Patres tum Graeci, tum Latini Summis Pontificibus Romanis, adhaerere semper , ubi opus esset eorum se judiciis sitbmittere studuerunt. Polycarpus Joannis Apos oli discipulus, taliorum Apostolorum auditor, uti narrato ieronymus, propter quasdam super die Paschae quotiones celsam

regente Aniceto Romam emt. Ut Cum consuleret: Irenaeo teste l. 3. c. . ejusque judicium requireret

quod certe non ageret , Apostolorum discipulus, nisi , hoc ipsum ab iis didicisset. Et quidem Irenaeus ipse qui refert, Polycarpo Super quod is re praestitit, verbis confirmat eodem lib. i. c. q. Ad hisne Ecclesam, inquit, propter potentiorem principalitudem nec es 'm convenire Ecclesiam, hoc ess, eos qui undique sunt si eleso Necesicarium dicit, dducit hoc cum Romano a Pite membroris consortium Paucis post annis floruit Sept iiDio Sevetar Imperatore Tertullianus, qui in iis quae adhue integer, incorruptus scripsit operibus Roma no adhaerendum sensit, docuit que Pontifici lib. de Pudicitia c. . Episcopum Romanum OCat Maxi mum ρntiscem, o Episcopum Episcoporum ibi lib. contrii Marcionem s. eius Catholicam doct ri

ii ni probat. Libro autem dc Praescript idem meis.

140쪽

ihoritus praeflios Statu Felix Eoo i cui totum do Strinam Apo iotica angisinesu profuderunt. Ejus vicinus iatria, aempore Cyprianus multus hac in re est ,& copiosus. Unitatem Ecclesiae cum uno Capite eXigit, is eXum cum illo Corporis

Fidelium pulchre describit lib. i. Epist. Epist ad Cornel. lib. . epist ad Pupianum,& Epist. ad Ju

baianum,&in tract. de Simplicit. Praelator. lib. de Unit Ecclesiise in quo ait, 't ιnitatem manifestaret unam Cathedram constituit, unitatis ejusfdem Originem ab uno incipientem sua authoritate disposuit. Et postea. Exordium ab unitate proficiscitur: Primatus Petro datur, ut una Ecclesii , Cathedra una monstretur. Viam hoc uno aditu munit ad doctrii iam quae ad eam omnino Sedena reserenda est,&conformanda. Insuper Epist. 66 ad Florentium, Epist. s. in qua illam 4llustrem dicit sententiam. Inde oriri haereses e schismata, quod Sacerdoti Dei non obtemperatur, neque unus in f cclesia ad tempus Sacerdos, ad tempus judex vice Chrisii cogitatur. Ac ne quis a Romano Pontifice aberraret, ait Epist. ad Jubaianum tetrosuper quem edisca dii Ecclesiam, inde unitatis originem instituit, ct flandit,potesatem istam .dedit, ut Pud solveretur in Coelis, quo lipseso isset interris. , Fons unitatis&authoritatis, Petrus, Romana Sedes ac qui in ea sedent Christi Vicaris, Petri succes res. Cyprianum Martyrem , inde Fidei Athanasius

sequatur, quem Haereticorum acerba odia Romam

SEARCH

MENU NAVIGATION