Tessera Romana, authoritatis Pontificiæ. Adversus Buccinam Thomæ Angli, & classicum heterodoxorum. Authore p. fr. Francisco à Santo Augustino Macedo Franciscano observante, Lusitano, ..

151쪽

CTRINAM u RECuRRAT Ecce antiquus ante Bedam Pater, idemque, Graeciis , Constantinopolitanus Cente MCathedra oni'ani Pontificis Emultis, tam perspicue eleganter Praerogativam Romanae Cathedrae asterit ac extollit. Alter est Anastasius Patriarcha Hierosolymitanus in Epist. ad Felicem Papam. Fuitsemper,ait, o solioae Sedis meserae licentia injuste damnatos, De excommunicatos potestatis suae authoritate restituere,

sua omnia eis reddere , o in eos qui eos condemnarimi aut excommunicraunt Apsolico punire Pri Dilegio.

Sicut etiam nostris di anterioribus Delmus facitum temporibus. in crursum essicacius. Antiquis egulis ancillim es, ut quiequid ita /is in remotis P minciissi per eorum querelis aut excusationibus agereti r non prius tractiandum vel accipiendum esset, quam

ad notitiam Almae Sedis die irae esset dedit Sitim,ut hi usauihoritate juxta quod fui si se faciendum infirmaretis, aut Firmaretur. in iterum nobilimni Sedis hiis copias non modo prinia, tithoiitatis Ronaano concedit Episcopo, veru metiam picem in eo summam l cclesiasticae Potestatis agnoscit. Idque

antiquitate tota confirmat.

152쪽

Novatores autem ita eum de Cathedra sua dejiciunt, ut singuli privato spiritu suo

a uilioritatem Cathedrae attribuant, .dum unum oderunt Pontificem, tot statuunt,quot ij numero sunt, nec pudet eos cum unam nobis Joannam alio. Γapillam objiciant, multas in singulis domibus Papiisas habere. Nam x seminae eodem illo privilegio, interpretandi sacras scripturas, imo 'as populo ponendi fruuntur. Ad alios duos Recentiores post Bedam Patres venio. Alter si Anselmus, qui gravissime de Authoritate Romani Pontificis sentit, loquitur. Insignis ille es locus lib. de Incarnat. Verbi ubi icincipit Domino. Patri uni ei se Ecclesie in terra regrinantis Summo Ponti sic urbano Frater Ansel miιs Ac infra. Quoniam Divina Providentia e-.'ram elegit an litatem cui mi tum ii, dem Chri- fianum culiochondam ct Ecclesam suam regendam committeret ad nullum alium resius refertur i quid contra Catholicam idem oritur in Ecclesis

ne ulli ulu tutius si quid contra errorem respondeturo enditur, ut ejus prudentia examinetur Sic Anselmus hoc loco. Omitto alios, qui ea n lcm rem continent. Ex iis cito Praefationem Epis . ad Roma nos Alter est Bcrnardus Nectar nostrum. Apud quem plures inveniuntur inclico sapore conditae sententi Quibus sunt reserti libri de Consi derat ad Eugenium nec non Epistolarum libr.

153쪽

ex Epist. o 9. ad Innocentium , quo adversus no ram haeresim insurgentem praesidi in authoritatis implorat. portet, inquit, ad mese m referri po-siolatum pericula quaeque scandala emergentia tu Regno Dei, ea praesertim quae de Fide contingunt. Dignum namque arbitror ibi potise imuin resarciri am- .

aliquando ιctium est, o pro te rogavi, ut non desectat Fidest sit. Ergo quod sequitur is tetri Successe exigitur. Et tu aliquando con arma Fratres tuos. Lux est in Lernardo quam sola noctuae non ferant. Ita sentit, uti nos hodie Romani Catholici sentimus, ille docet quomodo sentire debeamus. Causam item in loco Evangeli inveniri, cur ita nos doceat: nosque discamus Scholasticorun Calculos, neg-.ligiin Novatores idcirco iis abstinendum duco: sed nemo est quin recte ac pro Pontifice ponat. Scholae innino cum Petri Cathedra conveniunt. Unus superest Augustinus, qui Academiarum instar est omnium, mathedrarum. Nemo fortatius argumentum suppeditat. Eo ratiocinationem Agmςn claudo. Igitur Augustinus Tribus sui temporis Pontificibus, se suamque doctrinam subjecit, Se cum Maiagister Orbis e sic , magisteri praerogativam detulit Innocentio, o Zimo, Bonafa Cio. Ad Innocentium nomine Concili totius Carthaginiensis Decreta

contra clagium Celestium approbanda seripsit

154쪽

et misit Epist. 9O eundem retulit Canones Mileuitani Concili j,cui Episcopus interfuit,&sub. scripsit Epist. a. quarum Verba supra citavimus. Tertium nova Episi . 93. .m aliis Atricae id piscopis eidem Innocentio super eadem Causa Pelagi rescribens Illustrem Pontifici Authoritati calculum adjicit. it quippe ad finem Epistolae. Caeteras

quae illi Pelagio objectia suot, sicut eura dese Uae per-mideri ita de his procul dubio tua Beatitudo iudicabit. Dabit sano eniamsua vitas mitti lima Cordis tui, quod prolixioremfortassis episeola, quam velles, tuaemisimus

Sanctatati. No enim rimulum Estrum uo largo Fonti augendo refundinius , sed in hac non parva tentatione temporis unde nos liberet cui dicimus. Ne nos inferas intentationem vTRTIM etiam nocte licet exiguus ex eodem quo etiam tuus Lindans emanet capite suentorum,hoc a te probari molumus,tuisque rescriptis de communi participatione unius Gratiae conlisuri.

Non dubitat Augustinus doctrinam communem de Graua contra Pelasium a se,& Episcopis Africae traditam duci a Deo capite omnium vetitatum, sed earum Fontem vult esse apud Innocentium Papam apud se, Sc alios Episcopos rivuloso atque adeo quantum inter Rivulos . Fontem, tantula intera harum Sedium momanae edis interesi e doctrinam. uod ad Zoχimum attinet,praeter eos locos,quos

articulo proximo adduxi ast Ero illum Epist

cuius initio, ejus se pontificis subditum perspicue testatur aiens me aput areaeis proente venu-

155쪽

runt , quo nos injuncta nobis a venerabili P pa Zoαimo Apoliolicae Sedis Episcopo i cclesiastica nec futus traxerat obedientiam Plane profitetur, si spectes personas. Postea commemoratis verbis Zorimi ad probandum necessitatem Baptismi, Subdit Iubis Derbis Apostobcae Sedis tam antiqua atque fundata certa, claraeli Catholicasdes, ut de ilia ne sis sitabitare Christiano. ora i Papae doctrinam non uti privati hominis sed totius Ecclesiae com*endat, de qua dubitare nefas sit, quod ratione Sed is communis sit Epist. 62. in qua illam celebrem scribit sententiam de Ecclesia Romana. In quasemper, inquit, po stolicae Cathedrae, ut Principatus, narrat in Causa Donatistarum judicium ApostolicoeScilis expectatum fuisse. Pergo ad Bonifacium. Cui cum dirigeret ac dicaret praeclaros illos suos quatuor contra duas i pistolas Pelagianorum libros, iacto superiorem in eo authoritatem agnovit, Verbis eXpressit ' Legat qui- nosse utrunque velit caput Primum libri primi. Ego pauca in rem eligos produco. Cum communis sit omnibus nobis, qui fingimur Episcopatus o scio quan iis ipse in eo praeemineas fastigio pecu assoralis, sueto iιodpossum pro ei particula muneris, quantum mihi Dominus a fu antibus orationibus tuis donare dignetur. c. Episcopi speculatores sunt sed

I manus in fastigio est, ut populo SA Episcopos

speculetur de recognoscat. Alii suas oves curant. Papa curat oves oviumque Magisros.

Jam suum opiis subjicit boni iacio. H. ecquae Uij inquit

156쪽

inqiiit, ut dixi, duabiis Epistolis illorum ista disputatione respou est ad Himi potis ri Te auctit

geniosior, non acutior, non doctior, non eruditior Augusti iam opinoro Bonifaci h S. D ti tamet Summus Pontifex, ration. Cathedia Authoritate Superib cum ejus fides Fidem Capitis repraesentaret quae ad totam Ecclesiam pertinebat. Id Augiistinus agnovit. Sed novatores negant , nimirum noti sunt Augustini, quod si essent minime negarent. Certe neque ingenio, ne

oues udicio, neque ruditione, iamve Sanctitate sunt cum Augustino compar d is it w una modestiae Causa fecisse. Cur igitum iaciunt impudenter cur illa ni modestiam non imitantur)Sciant Augustino charam fuisse modestiam, sed multo chariorem modestia venialem. Ac nisi ni6destiavi, ritate niteretur, fucum illum non modestiani re quo Augustinus omni u maxime alienus Justitia fandi uit, quae modestiam illam imperavit, quam qui non profitentur sportet eos cinverecundos in injustos esse. Hujus autem demissionis perpetuus Cultor fuit Augustinus,ut apparete variis operurn illius locis,in quibus Authoritatem Romanae Eedis confirmat,& extollit, eiusque prae sidio contrarias haereses expugnat, quemadmodum saepius supra diximus patetque ex tribus clarissimis locis

lib. I contra Julianum c. . lib. a. de Peccato Oristinati cap. I.&Epist. 62.

157쪽

Quomodo haec Praerogativa erit horitatis sit in an Pontifce ZARTICULUS I.

Sintne controversi, de Hid Z Utrum ad eas componendas 'dex, o quis futurus it L.

Novatores superioris secuti nostri negant de Fidei mysteriis rebusque in Sacris

litteris contentis controversias posie existere, quod omnia sint perspicua Addunt in ii, contineri omnia, tum ad credendum , tum ad re- die vivendum necessaria. Itaque Scripturam solam abunde es , projudice, ei pro Face modo unusquisque privato spiritu attendat D consulat. Id Lutherani, id Calvinistae, ac ex corum Scholis. Sectari diversi mordicus tenent. Credam,si probent ex ipsis Scripturis omnes, quos admittunt libros Sacros esse , O 'Omodo enim probent librum

158쪽

librum Ruth, Hester, Iob, quos agnoscunt ex

ipsis scripturis esse Credam si inter ipsos conve niat de iisdem scriptura libris Nam Anabaptistae Job historiam Tragico - comicam Fabulam dicunt. Lutherus Epistolam ad Hebraeos, Se Jacobi excludit Castellio Canticum Canticorum. Cantilenam de Amicula impuram appellat. Beaa caput

8. Joannis amputata de Adultera historia detruncat c locum illum Lucae 22. Hi 6 Calix novum Testamentum,&c. scede corrumpit. Apocalyp

si Joannes Brentius,&Kemnitius non innua ac quiescunt. In trisus Matthaei,Marci, Lucae, Evangeliis Lutherus multa desiderat. Solum Joannis periectum D absolutum putat onaodo igitur qui de ipsis scripturarum libris inter se dissent 1-unt negant de locis sensuque eorum controversas posse existeres Sane id Heterod imm inde

ab initio Ecclesiae ad nostra usque tempora errando monstrarunt. Nemo Haeresiarcha fuit quin Haeres sua Patrocinium in scripturis quaesierit, eique clupeum sacra auth si ita ijs obtenderit. Id Arius, id Eunomius, id Maccdonius, id I utyches, id estorius, id Dioscorus, id Manes , id Pelagius, id Priscillianus, id bonatus, id ovatus , id aeteri Haereticorum Principes actarunt. On igitur eo nobi suco Luthcru Calvinus imponent. Quid quod contrariae interque se repugnantes haereses quasi collisu quodam scintillas hu)usce veritatis, ouam ostendo, mittunt Recte enim omnino Tertullianus dixis quem id c bini Chius iusso

159쪽

terduo Lat res,lia se chrissum eritatem, inire duos Haereticos crucisgi. Nam si Scriptura ipsa controversias non pateretur,omnis ea in contrarias partes dissensio tolleretur nec locus esiet pugnandi locis diversis Scripturarum. Ecquis enim cum sensus sacri textus manifestὸ constaret, auderet, aut negare, aut eo affirmato contra sentire nedum eum

in oppositam partem traduceres Pauca, sed idonea exempla producam Ebion Matrimonium teste Ignatio Epist ad Romanos. Et xa Virginitatem. Justino in polog damnavit uterque testimonio Scripturarum Iutyches unam in Christo naturam, Nestorius Personas in Chrsito duas posuit ambo ar-glimento scripturarum. 'Noetiani, Patrem Deum Pasitim aiebant : Manichaei,ne Christum quidem hominem, Pasium affirmabant. mi, illi Authore Scriptura Priscillianus omnia Fato dedit Pelagius libertati. Unus alter nixi Scripturis Veniamus ad Recentes Multum inter se Lutherus, Calvinus, uno tamen Spiritu,ut aiunt, ex Scripturis haustodissentiunt 'Luther' Zuinglius, ab utroque Calvinus circa Eucharistiam dissidet, eodem suadente verbo Dei quod Christi verba Hoc est Corpus meum : oppositis

apud illos Sensibus interpretatur.' Aliter Luthea rani, aliter Anabaptistae de Baptismo sentiunt, aliquanto aliter Calviniani. Omnes tamen freti locis Scripturarum. Digladian tu inter se Arimi nius, Gommarus si causam rogemus Est dii ersa intelligentia Sacrarum iterarum. Imo in quibus

160쪽

u Luthero Carol stadius,Philippus, Bucerus, Oeco- lampadius, Brentiuε, Kemninitus, aliique discordant,nituntur Scripturarum authoritate. Ex hoc fonte Molles Migidi, Mixti Lutherani tanquam Rivuli emana unt uae Molinaeo, Alamanno, Carpentario , Arminio , Gommaro , myraldo contraria Calvino Magistro suo tradi intur,Sacrae Paginae locis confirmantur Horum praesidiis Causiarii, Liberi, Pacifici, Puritani, Arminiani, Juniani, Commaristae, totidem illius Hydrae Capita muniuntur. Itaque nulli magis controversias de Fide scripturis esse post confirmant, quam qui

maxime Haeretici negant. Idque ratio ipsa, qua

praepostere utuntur, demonstrat. Nam cum quisque privato spiritu interpretetur scripturam, idque liceat non solum hominibus illiteratis, sed etiam sordidis, imo mulierculis, S scortis, necesie est, varios ii sonos Sensus existere. quino contrarios saepe pugnantesq; inveniri. Unde sit, ut quotidie novae prodeant Sectae eclarumque authores, plures

in dies proditurae sint , quod illa interpretandi tib do longe lateque pervagata Virgineam Sacrae Scripturae puritatem corrupit. Et quid alitia sperandum ab iis,qui eam uti Virginem illibatam diligenter custoditam , e sacrario suo in publicum

produxerunt, Sc in propatulo tanquam Prostibulum omnium libidini, posuerunt. Quod in Romana Ecclesia seri nequit. Nam non privato Spiritu, sed communi Ecclesiae,A A- Dostolis per Patres transmisis sensu Scripturas in-