Tessera Romana, authoritatis Pontificiæ. Adversus Buccinam Thomæ Angli, & classicum heterodoxorum. Authore p. fr. Francisco à Santo Augustino Macedo Franciscano observante, Lusitano, ..

201쪽

unt potestatem, in Populos, nec sine Populis possunt consistere, Sc ratione ac intuitu corum jus administrationem Xercent, nec tamen ea PD-

testa, in subditis est , sed in Regibus , cum tamen hi ab ipsis Populis sint creati Negabit ne Thomas penes Reges uesperium,&jus esse,quia illud non habet condistinctie,ut ait, a suis Populis λ Sane

non neget etiam si Reges a populis cum primum sunt instituti acceperint potestatem. Inficiari ergo non poterit Petrum, successores. Pontifices Privilegium illud Authoritatis habere, etsi non habeant condistincte ab Ecclesia , cum illud immediate a Christo acceperint. Sin negemus Thomam, qui magister est discipulos habet,Magisterium non habere in se, sed in dissecipulis suis ad quos rese:tur: nam Magistrum Ss discipulos Relata est non neget. Si igitur Magisterium,cum ad discipulos referatur .a discipulis pendeat, manet in Magistro, id Thomas admittat ne Magister sie desinat, cur inficietur Privilegium Authoritatis esse in Pontifice, quia ad Fideles resertur,&ad Ecclesiam ordinatur,&ab ea pendet collum sensu quo Magisterium ab schola pendere dicitur. Dato quod argumentatio Thomae Angli vera sit quod non datur condistinctὰ Pontis ei ab Ecclesia Privilegium . non manere in Pontifice, sed in saeclesia non est in Capite hii man Cerebrum, sed in Corpore, quia Caput non habet erebrum,condistincte a Corpore. Quod quam sit ridiculum videat Thomas Anglus,, tam ineptae argumentationis paeniteat. 'Secun

202쪽

Secundiam opponit. In Concilijs Universalibus, imo Gn Clero Romano si Authoritas ad

decernendium certior S firmior Sc securior, quam in Pontifice : Igitti ea nec necelsaria, nec utilis est, atque adeo neganda. Anteceden probat,

quia in Conciliis, inquit, majori diligentia labore Decreta perficiuntur , qua Papalia subreptioni abnoxia, ct minus sunt obvia, e minus fregitentia Scde rebus gravioribus agunt. tiae suo modo Clero Romano applicanda . cum Pontifex homo quidam singularis sit, , magis quam conventus tot

hominum, errori obnoxius. Confirmaturi quia

hujusmodi I rivilegium concessum Pontifici de-ttahit dignitati necessitati Conciliorum: si quid in hi statuendum .Papa vendicet, Sc definiat. Imo experientia monstravit, quod admisi illia- palis Authoritatis Sententia eviluit Conciliorum

praesertim Ceneralium frequentatio. Respondeo Argumentum inepte colligere, I iam eX

eo quod in Concilijstum Generalibus, tum particularibus Controversiae Fidei decidantur, non sequitur a Pontifice decidi non posse. Posunt enim pluribus modis res eri. Otiemadmodum quod Respublica administratur ab optimatibus Aristocratice,&a Popularibus Democratice, non tollit quod a Regibus Monarchice regi queat Acmem omnino iter variis modis, videlicet Curru, quo,

Relida, Plaustro, Pedibus confici potest. Nec quod multi sint Magistri Londini, non desinet esse Magister Thomas Anglus nec quod alii eo me Bb ius

203쪽

lius& scribant, doceant, id circo ille non scri bit& docet ue licet infelicius alijs utrunque praestet. Possunt igitur concilia definire controversias, lonti se etiam definire illasque duobus modis decidere. Sed in Argumento sunt multa examinanda: quae conjuncta cum aliis a Thoma in his Paragra Phis traditis omnino reprobanda sunt. Supponit enim Tho Das Concilia per se seorsim Sumpta, id est sine authoritate Pontificis Controversias Fidei definire imo .co remoto valere, ia nihil ab eo roboris, aut firmitudinis accipere quod supra impugnatum est Ait enim Thomas. Posita Congregatione Conciliorum Vigor Papalis Determinationis marcescit. Concilio enim tribuitur actio non opae, cum constet exij quae supra diximus, Concilium indigere confirmatione Papae, ab eo vigorem firmitatemque accipere. Uude apparet error Tho, mae nam eo Authore, Concilium non indiget ap-qProbatione, nec confirmatione Papae, quod nemo Catholicus Author probet, si que contra Communem Patrum, quos citavimus, consensum. Nam

si Concilium Papa minime dependet, sequitur poste non modo inconsulio, sed etiam invito Pon tisice congregarii congregatum quaecunque velit suo ditio definires nec crit distinctio inter Legitimum,&non legitimumCOLcilium, reprehendendi erunt Patres, qui decreta, Canones Conis ciliorum ad Pontificem mittebant ut ab eo con firmarentur. Praeterea ne Concilij quidem Thoma,

etiam

204쪽

etiam Generalibus In fallibilem uilioritatem concedit. Et si enim dicat longius ab errore abesse Concilium, quod ex pluribus constet, de gravioribus agat, Se dissicilius corrumpatur, tamen falli illud posse assirmat, atque adeo humanam et authom ritatem praebet:quod quam sit a Catholica alienum doctrina liquido patet. Tandem quid absurdius quam majorem autho.

ritatem ad controversias fidei decidendas Clero Romano Acephalo, Met citra Papae praesentiam, Scassistentiam quam Pontifici Romano tribueres quod nemo unquam ausus est dicere. Hac enim ra- ratione quivis Ecclesiasticus Conventus erit vel aequalis vel majoris, quam sit Papa Authoritatis: nam in eo militant omnes,qua asteri Thomas rationes, cum tant multi, difficilius corrumpantur fallanturve. Illud mirum nullam rationem haberi a Thoma Anglo Divinae in his argumentis providentiae, ceu sacra minus curet Deus, qui humanatam provide administrati regit. Momenta duntaxat terrena expendit mortales calculos ponit. Nulla mentio Gratiae, nulla Auxilii, nulla luminis, nulla amatus supernaturalis imo haec Omnia removet ut ratio naturalis in his rebus quae supra naturam sunt utranque paginam

faciat.

Igitur ad argumentum in forma negatur Antecedens contra assirmando majorem in fontisice authoritatem esse, quam in Cler Roman ,

205쪽

rato Ad probationem dicendum Falsum supponere dum ait minus Xacte accurate Papam procedere ac jus Decretis in ausis Fidei, aut periegligentiam, ut per Coruptelam errorem posse obrepere eumque humano affectu, respectuve duci, cum quid ex Cathedra nomine Christi desinit uti nos proxima quaestione articulo . demonstra

vimus.'

Tertium urget Pontile humano more styloque ad desiniendum procedit, qui falli et deficere potest, ac solet cum multi saepe examinando, censendo judicando errores contingant. Igitur determinatio quae fallibili fundamento nititur certa, .constans esse non potest. Assumptum probatur a Thoma Anglo his verbis. Nulla enim possunt esse adeo expressa Iulia Nerba, ut dem faciant Papa mel vidisse, nedum audi isse te Iam meliotam legisse Notum es enim pleraque ex formae

mi, multa ex iniserorum a e 3u, in emone, nonnullafraude mel negligentia irrepere. Quoecunque σὰ snt, esse modo quibus Papales aures obserentur, ne audiantur, ne dum corrigantur.

Ita Thomas Anglus Paragrapho suo XVII. paulo post principium. Doleo homini, qui Sesesie,, videri Catholicus vult, haec argumenta excidista: quae soli Haereticorum projectissimi stlitiisent. Hac enim ratione argumentandi quatit totam ino lem Pontificae Authoritatis Est enim hic Ari es Arte Daemonum fabricatus, ac ex Erebi Penetralibus Taenariis Portis eductus ad Ecclesiam concutiendam

206쪽

cutiendam. Sed Portae Inferi non praevalebunt adversus eam,quanquam Peum in Blacolo qui admo

veat, invenerit.

Respondeo. Modum esse humanum, nam cPontifex, nos homines sumus etsi tamen ille hirmanus sit, P rovidentiam si divinam : aqua humana illa omnia ita disponuntur, ut Divinitus gubernentur : ac effectus Divinam Providentiam sequantur. Unde quemadmodum Philosophi res saepe materiales ratione quadam vestiunt, quam Formalem dicunt sub eaque subjectas illas res puriori, altiori modo considerant ita nos morem illum stylumque rontificis, etsi humanum, non debemus nude, materiali modo considerare, sed ut subes Irovidentiae sumere, ratione ista formali vestitum eX pendere. Unde quanquam errores illi possint

contingere spectata materiali Sc nuda connexione rerum, si tamen Paulo altius Oculos levemus, uti sub Providentia ordinantis ac disponentisDeicontia entur,intueamur,nuit sane error potest obrepere.

Cumenim constet ex scripturae quos attulimus locis,3ctraditione Ecclesiae Pontificem non posse in Controversis Fidei componendis decidendis errare, ad Providentiam Dei spectat servata rerum natura ordinem earum seriem que disponere nequa error, aut vitiain possit obrepere , A ut

exemplo utar non inepto quemadmodum ansulae aureae disiunctae sunt, divisis, parsis, ac olutae temere iacent, facile confundi possim ti

207쪽

cuna autem nectuntur inter se , ac copulantur, ita sibi cohaerent, ut Catena ex iis existat, quae

nulla vi dii tui dissiparique possit, haud secus

illae conditiones, & circumsi antiae styli, moris, si re ipsa iude sumantur deficere, contasundi queunt, si autem virtute Providentiae apprehendantur, is connectantur, Seriem esticiunt constantem, firmam, quae nullo non modo casu turbari, sed ne vi quidem summa labefactari frangique posit. Quam in rem commemoranda sunt ea, quae articulo ultimo proxima quaestionis diximus .apte opinor Paradigmate Con firmatorum in Gratia corroboravimus quod nunc rursum lacolo fortiter opponimus. Quae-nim ratione Deus Sanctos, quos in Gratia confirmare vult, inter tot Peccandi illecebras, lenocinia servat illibatos, Sc jus os removendo occasiones, minuendo cupiditates, ciliis quos ipse novit misis. occultis, ut ait August inus, modis agens ne labantur pereant cum tamen homines sint, o ex se Peccatis obnoxi', hac Deus Pontificem ne erret, dirigit, o periculis errandi eximit, ac inter ea Certum, coris antem, cum quid es Constituendum facit Authorem Perperam itaque Thomas Anglus mentem suam solis humanis rebus cum de Authoritate Pontificis agebat, addixit, nec caelestia cogi

tavit.

Nam hoc Privilegium divinum est non hu manum Dei beneficio datum, ab ejus Gratia

prosectum.

208쪽

prosectum Debuit ille cum ista scribebat vultum Tollere humo, ad Coelum convertere,& fines rerum naturales transcendere. Ibi causas rationesque reperiret in Divinae providentis Sinubus penitus repostas,quibus effectum hujus authoritatis infallibilis assignaret. Ouae vero affert ad negandum In fallibile hoc privilegium Thomas , si id evincerent, multa sane, quae certa omnino, indubitata sunt, penitus corruerent. Nam unde constare potest vera Sacramenta a sacerdotibus administrari, cum multa eorum pendeant a veritate Sacerdotii, quod humano item more confertur, supponitque aptismum, .collatos ordines, qui ab intentione Ministrorum dependent. De quasi voluerimus dubitare, nihil certum constans in Ecclesia reperietur. Imo non modo de Authoritate Pontificis, sed etiam de Personali dignitate ambigi poterit. Ecquis enim probarn vidente queat Papam

esse vere Baptigatum, ordinatum, L Consecratum cum haec multis Causis humano item more agentibus pendeant λ Nemo tamen hac de re dubium movit, quod sunt quaedam de quibus non licet dubitare : tquae Dei Providentiation permittat. moi3s non obstantibus sunt gra-ψiasina Theologi qui singulos singulares que Pontifices ueros ac legitimos esse Pontifices ad Fidem pertinere opinantur. Sin ambigamus de Regum,&Magistrat utriri dre,o moveamus quaestionem an Regio thoro sint nati an rite instituti λ

209쪽

natura rerum potuerit error obrepere. Igitur si ineptus censeretur is, qui ista eis is examinans de Regum iure dubitaret,cum prorsus humana sint: ineptior judicetur Thomas qui levissimis illis ductus conjecturis Authoritatis Pontificis molem erabo Dei traditione nixain de ijcere conatus est. Debeat mihi earum confutationem : nam Misi confutassem locum dubitandi fecistat ei qui acciperet, D ad illum converteret , Utrum Thomas Anglus,Christianus esset quod de eius Baptismo constare non posmi iam multi in eum potuerunt defectus vitiaque obrepere. Uerum haec omitto, cum haec quaestio etsi ad ejus salutem multum, ad Christianam certe Rempublicam parum videatur interes. Id tamen non mediocriter conduceret, si ille a scribendo deinceps absti

neret.

210쪽

ARTICULUS I.

olia tria ejusdem se thoris heri

diluuntur. a xxum obijcitur a Thoma Anglo Magr.

illo XVII. Sic Hujusmodi Praoiugium nul- D- fundamentum habet, mel in Sacris eripturis mel in Sanctis Parribus, Cum enim consuerudo antiquiorum Pontificum fuerit decres ad alias partes transvehenda maxime si de rebus Fidei tractiarent non nisi in Conciliis, vel in Confessis cieri Romam siluere Clerus in absentia Romani P floris, vel interregno responsa reddere non distulerit: nihil quod mel in Diminis libris me illuseribus Patribus reperitur necessario me de more Ecclesiasicopo

teli intelligi de persona toni cis secreta a suo curssed hi ipso o per ipsum definiente.

Pars prima hujus Aagumenti omnino alia est: dum negat hujusmodi Praerogativam Scriptura Patribus niti. Id enim a nobis abunde, opimor, Probatum . tanto nitore locorum, tanta luce sententiarum, ut Solem e mund me judice tollat, Cc qui