장음표시 사용
71쪽
s detent' ab omnibus in ea contentis fidelibus Asta. Nam cuin Jacobus tantus Apostolus vinctus an-. te esset &amictus postea jugulatus,non legimus Ecclesiam communes pro eo preces suscepisse. Silentio transacta fiant illa, ct tanquam privata illa immanitas estet, minus se Resp. Christiana comovit At ubi eo mortuo in Petram injectae sim manus, alle in Carcereio conjectus, ceu cum illo tota periclitaretur Ecclesia, conjunctis animis, vocibus Deum pro illius , tanquam pro communi falute rogarunt, neC destiterunt donec ille Angeli ope
e opera liber evasit, Si universiam Christianam Remp. metu Sc solicitudine liberavit. Ex quo
inter utrunque Apostolum discrimine patet, quan tum interprivatosDoctores Sc Episcopos acPetrum interestet quantum momenti ad Ecclesiam commovendam habitur in et authoritas,pto cuius liberatione universa orabat. Cap. s. in quo primum Concilii forma ratio que proponitur, obtinet Petrus primas Authorita
tis' dignitatis Proposita enim controversia de
necessitate Circumcisionis, Cum gna conquisitio
seret Surgens Petrus dixit ad eos Sententiam tanta vi tondere verborum , ut quid agendum esset prorsus definiret Cui Barnabas Pauliis assenserunt, Iacobus proprius illius sedis Eoiscopus adhaesit. Et qu*nquam laic pluribus senten tiali suam dixerit : non ea tamen praerogativa uua
Pei, ita dixit Nam fetrus primus surrexi iud 'cavit, definivit Authoritate propria,persi te
72쪽
absoltitE, Gratiae necessitatem,Vimque , excellentiam expressit is commendavit. Jacobi autem tantum respondit , Sirat Ego judico, ceu privatum calculum adderet, . quod Petrus statuerat oudicio suo sequeretur Itaque neque surrexit, quod dignitatis est, nec absolute desiniit,
quod est Authoritatis. Sunt alia lucorum momenta , Nam Epistola ad Galat. I. Paulus cum Christo vocatus .in Coelo edoctus esset, erosolymam postea veniens ad petrum adivit, apud eum mansit diebus quindecim nec ad Jacobum tunc, etsi Hierosolymitanus esset Episcopus, livcrtit. Sed ad Petrum.quasi caput, Trincipem se contulit quo sane significavit eius Primatum, Authoritatem : nam etsi post annos quatuordccina eodem rediens non cum Petro solum , sed etiam cum acob aliisque Emangelium contidisset, Se inita cum iis societate mi 'ni rium praedicandi Gertibus accepisset, non Obstat quominus tetriis Principem Caputque agnovisset Prius enim cum quaesierat cumque codies
quindecim habitarat, critioinexum cst de Fide, ac Evangelio multis egerat, non quod ejus aestdoctrina , aut approbatione indigeret i sed ut illius dignitati, S Author tati testimonium redderet fiod cum semel praestiti siet, alio opus non
Et quidem plures e Patribus hoc loco Petri
primatum agnoicunt firmant. Ambrosius The .cdo retus, Cectrinen S ali eo ad eum confirmandum l
73쪽
dum utuntur Hieronym. Epist ad August. II. ScChrysostom. Hom. 87. in Joan Graecos do quod
nemo suspeeios dicet. Chrysosto: aus. Os erat Apo-jiolorum Princeps proptere Paulus eum praeter caeteros furus ascendit Theodoretus. Ete mi cum fumanis doctirina non indigeret, Apostolorian Principi,quem pares quorem detulit Oecumenius. ut mi geret Petrum tanquaM majorem, ut maneret,causa
honoris, quem Petro de erebat factium ' . Deinde observo Petruta, in sua Epistola Apostolum se i S U Christi proprie Sc absolute nominare, sine additamento aut nexu, aut CXpositi- ones ita enim Petrus Apoliolus 'ES, Chrisi electis ad enis, o c.'acobus vero Ocyoannes, Myudas in suis Epistolis nusquam se potiolos appellant. Sod duo primus, postremus servos se medius annes Seniorem se dicit . Mus autem qui se A- postolum saepe , ac maxime vocat,eo titulo interdum abstinet uti Epist ad Philippens. ad Trasa fatonic. i. ad Philem. Si ad Hebraeos . interdum Ser dii nomen praemittit ut Epist ad Romanos, WEpist ad Titum Et cum se Apostolum dicit,aut non ab lute dicit, uti in Epist ad Co rinth. I. Paulus, inquit, mocatus Aponiolus, aut cum nexu respect ii ad aliud dicit, quemadmodum Epist ad Corinth. a. Cum scripsisset Paulus Apostolus Jesu Christi,addi ait per eluntatem Dei. Sic ad Galaias Paulus Apostolus non ab hominibus,mque per
humihem, et ad Timoth, 1. Paulus Apsolui Jesu Chris secimi M imperium Dei. Fateor e-
74쪽
trum in Epist. a. Servum se Apostolum dicere.
Sed satis est , quod semel se in I. Apostolum JAgu Christi simpliciter, omni praecis additamento appellet quod nemo alius Apostolorum
Illud quidem ad rem maxime videtur facere, quod solus Petrus initio Epistolae suae tritim Personarum Trinitatis claramin illusu cin mentionem fecit, cum Pal Itiduas tantum Patrem Filiumque expresserit, quemadmodum lector attentus comperiet. Igitur Petrus Epist. i. Secum iam praescien tium ei Patris insanestificasionem Spiritu s in obedientiam. 1 ersionem Sanguini Jesu Chrisei. Quibus verbis non solum Personae tres, scd carum etiam pro'ietates explicantur. Et quanquam Christi Domini Divina non exprimatur natura, CC
proprietas , Persona tu ducitur, inuod necessarium est ad aeternam consequendam salutem credere, id est, verbi Divini Incarnatio exprimitur, ut Petrus praecipua Fidei Christianae Capita in pistola illa i. sua, ceu summam totius doctrinae tanquam princeps Doctor Universalis Edclesiae propositi rit. Et quidem decebat, ut in quo suprema erat ad regendam Ecclesiam potestas, summa in eo quoque esset ad docendam & instruendam Autho ritas cum ea potestas spiritualis estet, ad salutem Animae quae Fidenititur ordinata. Hanc petri fidem constanter Authoritatem in fallibilem patres multis cis illustribus titulis deseclararunt ex quibus ea deduci potest Ac pri- mum
75쪽
mum Concilium Nicenum Petrum Christi Vieam
x is Scab eo Ambr. et . Lucae Ansel ad cap. 16. Matth Lernard. lib. a. de Consid appellant. Ecqui vero audeat dicere Vicarium Christi qui summa Veritas est falli posse,ia fallere 3 cum eadem sit Vicarii ac e)us vicem gerit Authoritas. Hieronymus lib. D. Contra Jovinianum, Optatus lib. a. I. contra Parmenian wnrillus Alexandr. lib. I a. in Joan. c. 6 Apostolorum Ecclesiae Caput
voeant. Cui autem veniat in mentem dicere tam
puri pulchri Corporis caput errori esse obnoxi-- uti, i cum Aurum optimum it, cecibus inquinari' Chrysostomus Os Ap oloruis eadem ratione dixit Eusebius Emisienus Se . de Sancto Joanne Evangelista vasorui vastorem nominat. Quantus error eliat si non modo ves, sed Pastores , imo&corim Pastorsrrasset Aut quis errorem tantum corrigeret cum de Uno errante mctores Chri stus dixerit. Quodsisase vanuerit in quo
sui et Verticem o Apimi Coetus Apostoliei. Cyrillus in Thesauro. hrysostomus Homis. 8 . in Joan nuncupat. Quam deforme esse, in Co ronide&Corona aedificii pulcherrimi vitium emine re ii Cor baeum A solorum appellae Dorotheus Tyrus in Synopst. sidorus Pelusiota l. i. pist. cpist. i et Andreas Caesariensis ad cap. Apocal Oui autem Coryphaeus in posset qui errando extrai chorum foedesaltasset. Et ut eaer discipulorum Chri sit dicit Epiphanius haeres et r. iam ineptὸ Du dem ageret , si caecutireti λ cum verum si is ud Christi:
76쪽
christi Do ni Caecussi Caeco ducatum praeset,vonne ambo infodieam cadent Ante signanum Apostolorum nominat illidorus Pelusiota urpe foret Anti signanum ad errorem, quo nullus major est M'clesiae hostis deficere. Ecclesiae Personam gerentena dicit Augustinus Tract. 12 . in Joannem, Sanesi Petro salillas posset obrepere fuco inducto pers inam Ecclesiae contaminaret Rectorem Navis clesiae nuncupat aramus Taurinentiis Homit . . in
Natali Apost Petrii Pauli. . Male regeret, qui
cum Palinuro ad gubernaculum domitaret. Petram DCrepidinem sundamentum Ecclesiiae Synodus Chalcedoneni Art. 3. ci communiter Patres appellant. Arena potius diceretur , si minus firma conlisteret, adflast te doctrinarum ventos circumferretur Crepidinis duritie longe abesset, si mollesceret ad errores Firmum Fundamentum csse nequiret si variarum opinionum pulsibus quateretur, ia in accepta veritate mataret. O Maare optime Origines Hom. 3. in modIMe, ait a
illi undamento Petri solidissim.e super quam Chr ius funda it Ecclesiam quid dicatur a Domino. Et in Psal. i. retrussuper quem Christi Molosa ecbscata est, contra quam Inferorum Portae nou r.ema bunt,Se Chrysi, stomus Hom. in Pctrum vitam Petrina talem ac tantum mirum, oseo ram Verticem Fundamentum immobile o Petram fabi in , Et Augustinus Serm. 1 .de Sanctis Petrum itaque ιι iri seu tum Ecclesiae Dominus nomina it, iriodienes iida .
mentum hoc Ecel a colit , supra quod Ecclesiastici d/
77쪽
scibaltitudo coi surgis AEquum prosecto erat, equi Authore Hilario aeterosFide meierat,ac teste k ieronymo Ardentissim emper FiHi in entus fuerat,bati a Confirmatus a Christo non recederet,iaecillitis ardorem remitteret , sed ad extremum usque Spiritum servaret, donec Cruci assigus in me ia etiam morte Firmitatem et constantiam indicaret Una superest removenda ob'ecto , quam urgentiaepe Haeretici,tum adversus Primatum, tum adversus illius authoritatem. Hanc mihi vindicandam sum , et argumentum sic ex eorum sententia formo Paulus Galat a narrat petrum Anthiochiae non recte ad meritatemi et angelii ambulasse, atque iri
circos ei in faciem resi si Fe,qisia reprebensibilis erat.
Erravit igitur, et quidem graviter contra Evangeli in veritatem petrus; et est jure a Paulo reprehensus, iiod si eo minor erat Paulus,ac nihil inde pri mariti iuxta Augustinum timendum , ideo magis metuendum est Authoritati nam qui cum minor ausus est reprehendere,errantem sanc deprchendit: nec enim ei aliter se auderet opponere. Non poterat autem non errare graviter qui contra veritatem Evangelis ambulabat. Hoc argumento usus fuit olim Marcion ad ver sus petrum, Tertulliano teste lib. de praescript c. u. .ct ex Novatoribus Gardius NarcusAntonius de Dominis, apud Beeanum Om de ControversHac de re extitit celebris controversia inter duo Ec clesiae Lum4na, Hieronymum Augustinum,quam multis
78쪽
mitti, Leniditissimis ultro citroque missis Episto lis acerrimὸ agitarunt. Me qua Divus Thomas i. o oti . . . Metibidem Theologi Prima responsio est. In eo loco pauli non agi de retro Apostolo Apostolorum principe, sed de Monui unus erat ex septuaginta discipulis nam paulus dum ibi non vocat Petrum,sed Cephas quo nommerarius vocare solet, atque ad eo appellans notat sede alio,non de retro rem narrare In ea quol-dam est eauthores sententia ,refert Hieronymus in Comment. Epist ad Galatas. et cum praesertim inter discipulos si et unus,qui Martialis Cephas vocabatur Author Clemente Alexandrino apud Eusebium l. .Histor. c. q. Verum haec frigida&inepta evasio est; nam in eodem C. a. paulo
In te paulus n. 9 Petrum Cepham primum appellarat, 'acobus, inquit, Cephas, Ioannes Ubi
Cephas pro Petro ponitur. inuare cum II E Pham inducit, non poterat non Petrum significare imo non decebat eum alio nomine , quam Cephaam cc re, me intra duas lineas variare oa nien temere videretur. Itaque omnes ferme patres tum Graeci tum Latini locum de Petro intellexe
Comperto admisib. Cepham Petrum se, Prima responsio est Hieronymi patrum quos a Gversus Augustinum citat Graecorum, Epist inter suas 89. inter Augustinias i .ncque errasse Petrum, neque Paulum crὸ illum reprehendisse,sed eos itarem inter se composuisse,ut Petrus Errorem, auri R
79쪽
lus Reprehensionem sinularet, ut ea ratione Judaeos mentiles conciliarent , quid utrisque
liceret ossiciosa illa imulatione docerent. Nam qui Judaei videri ni Petrum utentem legalibus, Synagogam cum honore sepeliri,comperiren' Gentiles, cum animadverterent reprehendi Petrum ai'aulo, crederent usum illum Legalium jam interiisse,& tantum permitti, ceu suprema ossicia sepulturae mo Judaei idem ea ob urgatione docebantur; clim viderent Petrum reprehendi paulo,
Ee reprehensum abstinere. Id Origenes, id Didymus,id Apollinaris, id Alexander, id Eusebius, id Theodorus apud Hieronymum Epist illaci p. siveti. Consentit Chrysostomus, Theophylactus, Euthymius in eum locum Galat. Ex Scholasticis unus assentitur Adrianus in . . I. de Baptismo. Hac ratione inanis est objectio , cum nihil inde adversus Petri Authoritatem et dignitatem de
Sed quoniam hujusmodi solatentia,etsi gravissimorum Doctorum, vera non est, uti divino suo ingenio Augustinus demonstravit Epist. 8 usque ad
. qui cum Latini ferme omnes, tum Patres tum
Scholastici sentiunt dandum est argumento quod assumit, errasse meo facito Peteum δε ob id vere, ac recte a Paulo reprehensum Verba cnim pauli in hac Epistola aliter exponi non pos sunt quemadmodum ostendit accuratissim Au gustinus. Et patet intextu. cita docet D Tho illas I. a. q. O3 a. 4 ad a, iri Thomistae &
80쪽
Doctor noster subtilis in A. d. 3. q. . Quantum ergo.&Scotistae ibidem Bonavent in d. . a. s. q. a. Richardus in . d. i. . i. q. . Durandii, eadem dist.q. n. 7.&8. Paludan. q. . a. s. Conci . . Gabriel q. . a. 3. dub. 3. . Solusi et de just. q. s. a. q. ad . membr. I. argum Eandem docuit Hugo de sancto Victore quaest in Epist. ad Galat. q. 6. Illio, ita definitum csse in Concilio Florentino assirmat Caietanus, Dominicus Solo. alter ad locum. I. a. alter lib. 2. de Justitia. plures videri possunt apud VasqueZ. I. u. d. 82. kBecanum in Tomo. de Controvers. in opusculis. l. a. de Repub Ecclesiast. 4 quidem Erras se retrum, ia ob id objurgatum, assirmant disertδ Augusi; nusi Cypriami Epist ad Otiirinum,nec Gregstrius Homil. 8 negat, .confirma Divus
Thomas in a. t. quaest. 33. a. ad 2.&est communis sensis Authorum. Quomodo errarit Petrus videndum. Primum non erravit in aliquo articu lo Fidei nam communicare tum cum Judaeis, eorum traditiones, ut ait Augustinus, obsertare licitum crat modo spes salutis in iis non potic retra etiam pernius ipse est usus, cuilia imotheum circiimcider l, et totonderit in Cen- chreis haput, ct se Hictosolymis purificaverit , et obtulerit. Igitur eo in usu retrus non Peccavit. Erant enim Legalia, tum Lex Gratiae promulgata non erat . mortita tantum , sed non mortifera: