Tessera Romana, authoritatis Pontificiæ. Adversus Buccinam Thomæ Angli, & classicum heterodoxorum. Authore p. fr. Francisco à Santo Augustino Macedo Franciscano observante, Lusitano, ..

발행: 1654년

분량: 268페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

7 f. per eosdem praepostos gubernetur. Eodem lenta si dixit Chrysbstomus lib. . de sacerdot versans

locum Joan. i. quanam de Causa Christus sanguinem Tudit suum PCerte ut pecudes eas acquireret , quarum Curam turn Petro , tum Petri successoribit committebat Idque deinceps probat. Unde recte breviterque Ambrosius in Psal. O intulit ex illis verbis Tu es Petrus,&c ubi Ecc sis ibi Petrus, id est Petri successor fonti se Romanus, Maddit apposite ubi Ecelsis ibi nulla mors, set ita aeterna quia etsi Petrus, qui ei succedent saguli

moriantur Ecclesia vivit, L aeternat. l hilippi laesbyteri in Conc Ephes Tom. I. Concit. C. I 6 luculentum testim onium cst Nulli dubium imo seculis omnibus notum, Sanctum Petrum Apostol rum Principem ct Caput Eccles Catholicae unda mentum per Successores suos hucusquesemper mimere causasque decernere semperque micturion esse. Hujus itaque ordinariussuccessor Papa Coelesinus nos adhuno

S nodum misi. Id nemo melius Augustano vidit

Rconfirmavit, ut supra commemoravimus, semper enim in Petro publicam pro tota Ecclesia Per sonam agnovit. Ejus autem rei idoneam 4 ationem affert Enarrat. i. in Psal. O8. loquens de uda Iudaeorum Populum representante. Sicin emis inquit, quadam dicuntur, quae ad Aposolum Petrum propriepertinere amur nec tamen ita sirem habeni in

iessessiim , nisi eum referuntur ad Ecclesam, cujus ille agnoscitur Uguragesiasse per Nampropter nimium uerum discipulis aluit Ito Judasquoda odoperia

sonam

92쪽

sonu usu sine inimicorum Christi Judaeorasm. Ubi observo Augustinum in Petro agnovi sic Prima tum, veram Ecclesiae sustinuille' crionam, quod

de Judasiuodam ' o dixit, ut innucre multum interutranque Repraesentationem interesse. Cum Judas umbratilis Judaeorum,Petrus solides germana Ecclesiae Pcrsona repraesentando existeret. Quod adhuc accuratilis, X prcitu tract. 2 . in Joan post

med expendens illa verbal angeli Dimitte nobis debita nolira,&c. Hoc agi Ecclesiasse beatὰ in hac mita

aerκnosa: cujus f. ccusae Petrus Apostolus propter oso-IMussui Primatumgerebat uratageneralitate Persona. Quod enim ad ipsum proprie pertinet,natura unus halo erat,gratia unus Chrisianus,abundantior Gratia unus,

idemque Apoliolus Sed quando ei dictum Ise,Tibi dabo Cla dies Regni Coelori . Unimersalem gnisca . bat Ecclesiam. Recte omnino, nam ista repraesentatio Ecclesiae supponebat in Petro dotes virtutes quibus abundabat, tona quibus caeteros antecedebat ac iis ipsis Ecclesiam significabat, ut sicut in eo erant, ita in Ecclesia essent futura. Et lib. de Agone Chris iano c. o. Non enim ne causa inter omnes Apo iolos hujus Ecesesiae Cathoticae personam sustinet Petrus. Huic enim Ecclesue Cla es Regni Caelorum dataesunt, cum Petro dat es ni. Et cum ei dicitur ad omnes dicitur Amas meis Pascei dies meas. Non qubd singulis eodem modo quo Petro concesia sint singula sed pro varietate munerua ii perii, nam in quem adilaodum postea nos idem Augustinus docebit. His enim locis non aequalitatem,

sed perpetuitatem, S proportionem significat:

93쪽

alioqui omne Regimen Ecclesiae confunderetur, si omnia essent promiscua. Unde Serm. s. de Ver'

bis post. . . Respondit detrus unus pro omnibus quia,nitas in omnibus. Ecce unitatem , videamus distinctionem , ac retentis muneribus proportio nem Serm. de Uerb. Dom. c. i. Ipsi enim e-rru in Apostolorum ordine erimus, in Christi amore pr pti inmus epe unus respondet pro omnibus. En Persona: Muneris 'illinctionem cum unitate in Fide. Haec communis, illud proprium, representata Ecclesiae fide, servata dignitate. Clarius C. a. Idem ergo Petrus te ra cognominatus, beatus, Eccle inm portans , Apostolatus Principatum teneus. Viden ut Ecclesiae publicam Personam uastinens, propriam servat praerogetutivam principatus Ea ni mirum erat Figurati conditio, hi quod futurum erat in Ecclesia signiscaret, cum autem in ea Capus o membra essent futura et us qui caput erat, quid capiti conveniret proprie, quid membris metapho mc indicabat. Ita qui illituri erant in Ecclesia Caiapita in Petro capite exprimebantur qui membra an Petro Fideli adumbrabantur. Neque hoc acumini landuit est leo, aut in Augustinum frictui . sed studio veritatis. A ut id appareat audiamu Augustinum servantem Decorum Dignitatis Petri,imposta communi fragilitatis Fidelium persona. Loquens de Poenitentibus Episthol ad Selvicianum sic ait. Quod autem dicitii, Ilerrus egis e riteutra cavendam es, ne ita ut reris se quo do agunt in coclesia qui paenitentes ioca tur. Et quis boc ferat ut prum .posui inter i a s ,rute esus numeraugum piae iis Itaque

94쪽

Ita ne Ouod de Deo Adamum formante dixit Tertullianus cogitasse chralium cum fgurabat Adamum id de Christo 'et rudi institi iente Augustinus

apte ad Ecclesiiam convertit. Ei in Pet Ior-wam Eech D1Wpr mnasse. . Clitas cunque igitur Praerogativa Petra Publi- eam Principis x Capitis Ecclesia Perionam gerens

a Christo accepit, retinuit ipse, u c si

transtulit. Intereas unam primis sutile ut horitatem in definiendo udicando suprema ni

man qui proprii sunt ac domestici Testes faten

si si biis hori ideo abroganda est fides , us i

n Causa propria testimoni in reddunt, cum prae,

terquam quod milium consensus firmum sit argu meti in ritatis ipsi sanctissimi ut Mintegerr1- mi; goribus fuerint . ac nemo melius quid sibi lice. M iiidve conveniat, quam quabus ea est Potelia, radita cognoscit quidem non video cur mi odii ii Catholicis pontificibus nostris quam Culuinistin x aeteri clerodox negibus ac tan-

Tinantibus credunt. Ita stic serant O Ponti ci-

ditione dem adhibere , quandori riuos ibi sta ad astruendati pro libituam, Muindicandam alio I ego nunc deerimatu dignitatis,sed de pondcre A tho citati meae sunt partes g 'in' istu; pH. i. Romuum V mi capiu

95쪽

ad quod indubiis recurrendum est. Id Anactetus antea, Epist. I. dixerat, Alexander. 1.&Sixtus I.

id Anicetus, id Eleutheritis od Victor in Epistolis suis dixerunt Zephyrinus Epist. i. e X loco Matth. 16 Romanae Ecclesiae authoritatem probat ad caeteras instruendas Mad finem ait : Em henimsi in me sub illius nomiue Ecclesispraesidere, cujus

Domino Iesu Christo est glorifcata confesso

cujus Fidei onmessemper deseruit errores. Consentiunt Ahterus ad Episcopo Baeticos, Fabianus Epist . . a. 4. Cornelius Epist. 6 inter Epistolas Cypriani,& Lucius in Epist ad Occidentales. Sixtus ii Epist. I. Ac Dionysius Epist. u. ad Severi Episcopum Minitio, ait, tantam accepimus a beato Petro Apostolorum Principe iduciam, ut habeamus authoritatem auxiliante Domino vni Dei sali Ecelestaefabienire Quod Felix Epist. r. confirimat, Marcellus Epist. i. calculum addit. Ad

jicitque usiam Θηρdum legitimeseri se sine Robmanaesedis authoritate. Eusebius Epist. a. Mareu Epist ad Athanasium inpiscopos AEgypti e Iulius i. Epist ad Orientales MLiberius in Rescripto ad Athanasium, Felix ii subscribunt. Id Damasus probat Epist et ad Epiiὰopos Africae

Stricius Epist. i. ad Himerium. IlJud praeclare iacit tortamus onera omnium Ecclesiarum , imo in nobis

ponsat Beatus Aposolus Petrus Nec minus Anaia statius ad Burgundico. Germanicos Episcopos xxigit 'quit, Milo melitra ex authoritate Sedis

foticae vestris respondere Confustia. Sed nemo id

96쪽

id saepius ac luculentius confirmat , quam Inito-centius I. tempore Augustini quo maxime ccesiae Romanae aut horitas viguit summi hujus Doctori, firmata oraculis, quae paulo post asseremus Itaque Innocentius Epist. i. ad Victricium et ad Exuper. 3 ad Innocentium. 7. ad Arcadium 27. adipis copos Macedoniae 2 9. ad Decentium Epist. i. 32 ad Concilium Carthaginense,ac Mileuitanum Apostolicam authoritatem asserit cillustrat. Se- quitur Zorimus Epist. i. ad Hesychium ionifacius i. Epist. a. ad Episcopos Galliae.&Epist. 3. adHilarium. coelestinus. i. Epist. i. adipiscopo Viennenses&Narbonenses. iii si . . ad Ecclesiam Constantinopolit si . . ad Nestorium. Qui deinceps successerunt a Leone I Usque ad n nocentium in I. ab eo ad nostra usque tempora magni prosecto Sc Authores vindices hujulce Authoritatis Pontificiae extiterunt Quorundaminicos tantum indico. Hilari j Epist. ad Ascanium Ge

copos Lucaniae M pili io ad Anastasi uni .Epist. Q. ad Dardanos M in Commonit ad Faustum, in Decreto de Apocryphis Scripturis Anastasi 2. in Epist. ad Anastasium Augustum.

S)ura machi in polo t. contra eundem. mor-misdae Epist. L. ad eundem et Imperatorem &Epist. 22.4 sequentib ad Justinum Imperatorem.

Bonifaci ii in i pist ad j ut alium. Joannis II. Epist. . ad ustinianum. Vigilii pist i. c. 7. Epist. q. d Universum populum Dei. clagis .

97쪽

in Epist. i. ad Vigilium .Epist. . . . Joannis

III. in Epist. 3 ad Episcopos Germaniae. Pelagi II. Epist. i. contra omnem Patriarcliam Constantinopolitanum Honori t. ad j duinum Regem Anglorum, Sc Honorium t piscopum. Leonis II. I pili ad Episcopos Hispaniae. Benedicti II. Epist. ad Concilium Toletanum . . Agathonis Epist ad

Constantinum Imperatorem quae habetur in . Sy

nodo. Adriani i Episit ad Constantinum renen. quae in . Synodo exhibetur praecipue parte a quae in Vaticana Bibliotheca servatur Nicola I. Epist. 6 ad iocium. Epist. o. adipiscopos Constantinopolitana: Sedi Subjectos. 18.2C. cci Ioannes VIII Epist. 7 m Lambertum Leonis IX. in Apologia contra Michaelem iconem . pist. ad Petrum Antiochenum, ad Constantinum Monachum Imperatorem Gregorii VII. Epist. lib. Epist. ad Henricum Regem. Innocenti III

Serm. . de Consecratione Ontiscis Carlcrorum Recentioris memoriae Pontificum locos adducere omitto, ruod de iis nemo dubitat , quin authoritatem sibi eam tanquam Romanae edis propriam vendi carint, ac eam saepe exercuerint. Os scire id exactius velit, SacrorumCan Oniam,&Constitutionum , et Bullarum libros evolvat. Delecta certorum Pontificum antiquiorum te stimonia operae pretium erit adducere. or

mum Leo . hanc Authoritatis in doctrina Praerost, tivam egregie iterit ' confirmat. Ita pist 'storem se hi versalem totius Ecclesiae agnoscit'

98쪽

. si Diminis, iiquit, praeceptis, Apostolicis disim

incita nisi ut pro OHmium Ecclesiarm statu impigro Oi. rilemus ste tu. Idem inculcat Epist. 8 . ad Ana stasi una Episcopum liessaloni C. 89 ad Episcopos Viennensis Provinciae, Guculenter adnio dum in Sermonibus de Assumptione sua, praesertim . Sed duo maxime loci notandi Alter in Epist. 7. ad Synodum Chalcedonensem, in quaculla dixisset, Ex voluntate Imperatoris indictum esse Concilium, ait Beati Liui Petri Aposeoli ure atque honore servato. Quod summum erat, nec ei poterat derogari. Et infra cujusmodi illud sit ostendit declarans se in ea et ni versati Duod persuos vicarios praesidere. Aptis ima item sunt Epist. 3'.&s . Sed illud in hac ultima ad Pulcheriam Augustam pulcherrimum ad Pontificiam authoritatem circa res Fidei commendandam Consensiones Episcoporum, Sanctio ruis Canouum , in Nicena Synodo con litorum regulis repugnantes unit nobiscum si in Fidei pietato in

irritum mittimus per Az THO RITA TE HBEATI PE1RI emrali prorsus definitione .

sumus. En a quo Authoritatem ad rem tantam tamque gravem circa doctrinam eo acceperit, id est, a Primo ac Principe Ecclesiae Petro , qui eam per aliorum sibi succedentium Pontificum manus ad Leonem inviolabili jure transmiserat. Suffragatur haud multum a Leone tempore distitus uno tantiam interposito Hilario Sardo, Romanus Pon tifex Simplicius Tiburtinus. Epist. s. o. ad Zeno nem Imperatoremό in qua sic et Ilia insuccessoribus

M suis,

99쪽

fuis, id est, ipsius Petri hae ct eadem Aposio.

i enorma doctrinae, cui Dominus totius curam milis

injunxit. Et Epist. . ad Acatium. Eu a Sanctae memoriae Praedecessorum nosroruin extante doctrinis contra quam nefas est 4 utare quisquis recte superemi ritur , novis a sertionibus non indiget edoceri. E)usdem modi habet Epist. 9. ad Zenonem Augustum.Tertius se addit Comes Gregorius Magnus, ingens suo nolUine pondus trahens. Nemo solidisis, nemo videntid , nemo in copiosius de Ontificia authoritate tractavit. Ubique occurrunt exempla ,sed quosdam illustrionim

locos designabo Episto . . i. lib. IndictP. ii. Episto. lib. Epist Epist. lib. . E Pist. Epist. ias. super . Psalm Poenitent. Homit a I. in Evanget Malibi saepe . Pauca in

rem prosero ib. 6. indict is c. 7. alias acii ait sinis qui nesciat antiam Ecclesiam , in Apostolorum rincipissoliditate innatam pili , Cur semel Apostolica Sedis Authoritate Saucita tint nil egent lamitatis. ita duobus hisce Iocis ei, i succcsibrum unam Meandem esse Firmitatem, ii

thoritatem Comprobavit.

Haec testimonia suspecta videri non debentam si recte calculum ponamus,justa ct idonea quod PrOPter Hetero logos dico, qui in sicinant. NI

ego illud impingo. Cum historiam e uia suorum scribunt, eo sibi maiorem dem erat, hi quod praemonent, se Regia Tabulari , PAb'o' grapha in iis servata consuluisse, perinde ae

sidc mereantur , cum tames ii Cum n.

100쪽

niandata, scripta:& qiuaedam ab ipsis A consecta, et obsignata sint. Quod si quis issarum Chartarum

authoritatem elevet, succensent, et ferre non pos . sunt. Oma fronte igitur tot Pontificiana Sanctissimorum testimonia ex arcanis veterum tabulariorum

visceribus deprompta impugnant,et irrident, cum praesertim ab ipsis sint Authoribus partim scripta partim dictata. Omnia certe bona fide publici juris facta Si sidem habui volunt Diplomatis Regum iisque tanquam incorruptis testimoniis utuntur, cur quaeso elevant Ruthoritatem summorum ontificum in Chartis illis Virginibus illibata fide custoditis clausam λ Igitur aut credant nostra, aut non credant suis nec velint Religiosiores erga Regum suorum Diplomata, quam erga lintificia Decreta cum nec illi Reges illos priscos nisi fama

et traditione. noverint , quorum venerantur mo

numenta. Pergo Hujusmodi supremam quae in Petro fuit authoritatem in Pontificibus edis Romana mansisse Conciliorum calculis confirmemus. Generalibus maximum pondus inest. Horum primum produco. Nicenum Can. a. sic. Episcopi in

gramioribus ausis libere Apo stolicam appellent Sedem, atque ad eam quasi AD MATREM confiigiunt. Quae Mater est ubera habet; ut alat Infantes. Anuoni Petri proprium cur dicitur Pasce oves meas, qui dicit Quasi modo geniti infantessine dolo lac concupiscite At non ea sub Petro tum , sed sub Julio LM.rtererat. Et Can. 39. in Canonibus ex Graeco&Arabico translatis: Ille qui tenet Sedem Romae Ca- M a pist

SEARCH

MENU NAVIGATION