Lælii, siue Monarchi duo, Ventura CÅ“co Academico Trauagliato authore ..

발행: 1563년

분량: 198페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

ne deseremus.est enim nobis haec oratio gratissima, habetq; illam,quam Ennius Cethego tribuit Suadae medullam Memineris tamen te promisisse iis de rebus accuratius esse dicturum, quod ut praestes rogamus, 3 ne tibi non praedictum contendas, aut e uses, me assiduum habebis, o diligentissimum eXactorem. tubus dictis discessi

Laelii, siue Monarchi primi

52쪽

LAELIVS, SIVE MONARCHVS

SECUNDUS.ILLUSTRIIS IMO, AT a, EXCELLENT

Cos Mo Medice Tuscorum Principi.

NIMADVERTERAM ego ili: item P Ri agi scillusi seme)te animosepe mecum ipsi uolutaram quidnam illud potissimum effet, tuo animantium omnium o L mlim, atq; sancitifimum, omnibus modo dicere liceo partibus absolutissimum constare ibi non fineret,nec in uita requiescere pateretur Euri plis enim medius aeus tot fretis, tot fluxibus ais refluxibus non assitatur, quot motibus hominum uita Itaq; Philosophum quempiam laudare cogor interdum, qui cum uerbis plurimis detesaretur inui diam, Alis uita defundit inuidere profitebatur, quo istissurrentur tranquillioribus 2 quod ad me quidem attinet, per uiderem bim postum oriunae temeritati upremi nummis exemplassubditum es. Quid enim est a ui obsecrosortuna, quam uel uis quaedam inconsulta, rationii repugnans ' uel ubitus nada repentinusi motus consilium omne peruertem senosia

53쪽

4 truens equis, ne mi ni ae mentis fica illis posia imperitare ruet certe praeter omnem expellatronem obscura quaedam caus -- bis incognita raro proderentis euentus. uicquid faciandrincaeca fingitur, ac temeraria; cur ero nunquam crediderem humanu lenus authorem , condriorema subiecisse. Nam de Fato quid eloquar quo si uniuersa regi concedimus omnes leges OLIantur oportet,omnis pereat disti una. cur mi alit praemus viciatur uirtus, aut 'rni se pliciis , flediatur,coerceantvruehclera, cum nemo sua sponte uel probusfit, uel contra deInquat' Nullus ieitur locus ut iitris relinquitur Nam prudentiam ublata consulenda, deliberandii facultate , quis tabitet funditus interire nec rationem commici certe possum, qua nobis sinit adeo infensa' era, nudam ut penitus tribuant requietem quare quae nam sit tantae imbecillitatis origo nescire mefateor, necf. ne si sicium, dicendum hoc tempore exigitimare. Erralitur tua

fori benignitas Excellcntifirme PRINCEP0 zquid bivelit tam alte repetita oratio non iniuria requiret. Ego uero qui mihi Deus Hetrusici moderatoris, tu loris . clari um c . rauerit attentionem effatim pro siduo, n fustr. Juscepta ui

deatur. Nam ex quo Senis Iliam exoraui clementiam, me ut in clientelam admitteret, nihil non tanto munera cogitaui deberi,

dandam , mihi operam cen ur ne uel ingratus, uel tanto beneficio exi irmare indignus. Cumi dem plurimis insisimis profectus rationibus, quas hoc loco res non patitur expliciari, n e cotulissem Bononiam, praestantissimam i, tatem, humanitatem expertus Iem donomensum, qui me inrci claris brios, ornatlyseim Mi

54쪽

η cornatisi inmi obrio .e, florentis in e uetussissimae . . cademiae reponere non sint de ignati Cum inquam nihil mihi de derandum amplius tui marem ecce insperato insertum amphisin e domus tuae PRINCEPS omnium meo iudicio maxime ad meperlatabant uulnera non exequar quanto mihi dolori fuerint, quanto me luctu, ac murrore conficerint, ne uidear quibusdam id, quod a meis moribus ahenissimum es absentari. illud unum certe non reticebo, eum casium, uel meditatione fortis humanae, vel mea in totuos in es incredibih charitatoue potius nerat tu tuo firmum At ille. Tu me tamen conse bantur. Vnum quod quanto ferre animo, quanta uirtute affantem in bonosfortunam uinceres pari omnium uoce audiebamus. Iterum,quod gras tepersis tam periculis intesii bamus,quae tibi rerum humanaru incon tantia obretur . taphis hieris amplasime PRINCΕΡS C humanorum Narreta

tem eventuum ante oculos tibi Liatuere decreui , profectione Senens nihil deprinna immutatu seruantia signiscare ut ora nolit a recitas eos tibi commendatior, quo in tuis toti ror obsequiis,pictat lagrantior. ccidit etia illud P pac risim0 ut nescio quo padio, quos geminos tibi dicaram de

princfatu abortus, qwbus meam tibi mentem explanandam cogὶtar eram,rnurto, manibus tamen exciderint, I pis inttradit amicori opera quorundam, tubus iusium es meas in ptra occultari diutius,non oportere. Cum igitur quicquidboc est, tuum essescirem, ne uerbum iude addi minutili, aut mu

55쪽

C E PS celeberrime nec taxn munere delegiaberis,quam donantis animo si modo, quod tuum iampridem fuerat, rursus donare bcet. Sed peccare inibi ur lor, sem publica videm commoda te diutius oratrone moror. mplestire igitur deuincti thra tibi Corcum,tuas illusi fimas ficu intem manus, tibia persea leg eum Optimum δε aximum tibi gratiam relaturum; cuius mare lati tua si per curae fusius audia dignitate, imperioqγjcio , propassato, confrmato , reliqua incolumi obois,posieritate foetici, Omn)bus ausis , achrtunatis perpetuo et ale. ominae. si III.

56쪽

43 IN LAELIUM, SIVE MONARCHUM

sECUNDUM, PRAEFATIO. PicvnvM Philosophum si tamen Philosophum licet appellareo voluptatis perpetuum assertorem, sed tamen Epicurum in breuibus illis

conclusiunculis, quas quoniam ratas admodum credebat κυρι- δο&σnominauit inter caeteras tradidisse ferunt: Deorum immortalium exe- plar hominem esse. Et ille quidem cum de diuino numine non recte sentiret, humanam in

mam superis adscribebat, eos livolebat in octo perpetuo, aeternis livolutari delitiis Nobis vero certissimum esὰ videtur, verum atq; germanum hominem mente constante, coelitum excpla praeses erre no corporea , terrenaue Omle, sed ea potissimu parte, qua immortalis si . sempiternus. quoniam diuina virtus non ocio, sed actione perficitur, Deum Opt. Max. imitabatur diligentissime, qui quoad eius fieri poterit, nunquam ab actione ces abit, neq; erit Vnquam nainus ociosus, quam uiciosus es e videbitur quaecum frequentius mecum ipse reuoluerem, agendii aliquid existimavi,quod homine dignum merito censeri posset. et veluti citharoedorii prooemia maioris sunt exordia rapi Odiae; sic has geminas disputationes maiori operum, quae si vita supersit, nec defuerint opes edere cote dimus, primordia, atq; rudimeta fore voluimus. Que sint licet impolita, si tame Illustrissime, atq; Excellentissime P, IN C hi S tuo sub clipeo se tutari,dignitatemq; poterunt retinere, no dubito quin invidorum,atq; malevolorum vincant furoreS, Impetus,atq; ictus declinent. Quod euenturum profecto non dubito cum tuam clementiam omnibus perspecta, dccognitam animaduerto. Sed iam res ipsa desiderare vide

tur, ut alteram disputationem nouo sumpto principio auspicacius aggrediamur.

57쪽

Aicisci ritur pos luperiorem disputatione diebus, cum Ociosus deambularem aliquando, Laelius ad me venit iisdem se me comitiburi qui proximo ermoni interfuerant, dataq; atq;

accepta salute optantibus nobis inquit, non tam cia sperantibus accidit, te ut solii conueniremti . dedis enim te totum quotidianis lucubrationibus, atq; enarrationibus,&ut aliis prosis, te ipsum contemnis non enina tantum hic temporis ad cos qui aderant conuersus ait sibi relinquit, Vt natur , corporisq; non modo desideriis, sed ne necessitatibus quide satisfaciat. Omnes Laelii verbis sunt assensi, mesquόd mihi non parcere incusarunt ille ver i pergit. uandoquidem igitur tibi tu ipse non consulis, mirari non decet si laboribus addamus labores. Qtiare quoniam Ocii tantum nactus cs, quantum vi nobis sperare licebar, nostra deinceps culpa fuerit te di miserimus, nisi quae de Principatu scire cupimus nobis exposueris. opinor enim meminisse te id recepto se facturu,atq; aded spopondiise . Nec tame in prae sentia

58쪽

so VANTVR COEGI sentia ea petimus, qua superiori reliqua suerant Orationi, quo institueras ordine Sedit rogantibus nobis respondeas, o te magnopere contendimus.TUnc ego cum aliquadiu, tacuissem, neq; enim quid respoderem sitis erat in promptu; ad me tamen reuersus in hunc maxime modum verba feci. Ego sane Laelincuti quam liberi hominis puto, semper aliquid agere 3 hoc ipsum nihil agere in temipore me magnopere delectat. Non es autem amici ossicium laboranti amico, omnibusq; curis aestuanti notuas adiicere molestias , dareq; operam, ut succumbat oneri. Quoniam autem tibi more credum video, quamquam certius erat abiurare, quam dependere, neq;

deerat quid cotra testes, si modo testibus usus esses, diceretur, subibo tamen, ac seram quicquid hoc est ponderis: dum me de iis tantum interrogetis ut inveteribus scribi solitu est coditionibus quae sciam,

quaeq; potero. nec vitio detis, si quae nesciam me nescire fatebor, de non posse quae non potero. L,L. Nemo nostrum aut tam impudens est, aut tameX- per consilii, ut ea de te quaerat, quae aut nescieris, aut non potueris prouidere Age i elicibus auspiciis ergo, d primam accipe quaestionem.Dubitanaus enim non leuiter, quae sit methodus, quae Principatus via.

v T. Maximi quidem Philosophorum hoc ipsum

iampridem saxum, o IVivo iunt, sumpta occasio

59쪽

ne omnino doceri, Joauocantes paulatim ad magis comunta dubium, an virtus omnino doceri possit in controuersiam deduxerunt. Sed quae de uniuems virtute dictitur praetermittam hoc tempore; messi ad Reipub. administrandae rationem totum conseram. Et Plato quidem pluribus locis sentire videtur, nullam regendae ciuitatis quae tradi possit, esse doctrinam hanc sententiam urget, ac probat duabus ut mihi memnaisse videor rationibus, quarum altera exemplis nititur, atq; est inductio, quae Graece dicitur altera verynititur vi maiore, scilicet 'ri ιρηιατος. Ait itaq; quasi de industria nemine Reipublicae constituendae peritum, liberis hanc scietiam tradidisse; dc tamen esse credibile gnatis omnia volui se bona. Vnde concludit nullam ei e publicae omnino gubernationis vel scientiam, vel artem, vel disciplinam. cum videamus caeteras artes, quae ingenuo sint homine dignae parentibus filios edoceri. adducit Themistoclis filios, Periclis, alios i innumeros, quos in Repub imperitissimos cofirmat habitos, cum eorum Patres summa floruerint authoritate, potentia dignitate, honoribusq; maximis Addit

praeterea, cu caeteraru artium sint innumerabiles ma

60쪽

sa VINTVRT COICItur etiam argumento u id instituit comprobare. Quod etaim Dei munus est, homines pnullare non possunt, ciuitatis autem regendae: facultas superum cst certi amum munus Q uod omni sentiens vetustas Iovi, quem Deorum colebat maximum quae teporum ruditas, atq; imbecillitas crat ciuitatum gubernacula delegauit finiis igitur ausit hanc se aliis traditurum profiteri ut in Deum censeatur inita usi Itaq; plerosq; cernimus, qui Rempub nunquam attigerunt, tenere non adeli splendido, non maioribus clarissuriis ortos ciuiles tamen homines esse, ciuitate tueri, negocia publica prudentissime administrare Ad haec, iudiciariam facultatem, quae par ciuilis sit, plurimos habere doctores, apsam ver ciuilem disciplina largiri mortalibus no mortaleSDeOS. Sed haec Platonis sententia no a m hominis se videtur, quam disputatoris acerrimi, eos redarguentis, qui cum nigrum in candida se vertere polle crede rent, de ciuiles homines esse se, δ alios item facere posse procaci temeritate existimabant. Nam si doceri regia nequit ficultas, quid refcma sophista distinXit quid in rege quaerendo hospitis Eleatis inducta persona tantopere laborauito quid decem de,

publica libri quid duodecim de legibus o si loquid

praeterea Socrates Alcibiadem, aliosq; nonnullosa Repub deterrens j no enim quispiam alterum ab ea deterruerit

SEARCH

MENU NAVIGATION