R.P. Antonii Ruuio Rodensis, ... Commentarii in libros Aristotelis Stagyritae de ortu, & interitu rerum naturalium; ..

111쪽

. Cap. IV. Tractat. III. Ou. . I. 83

sed quid dicendu secundum potentia Dei absolutam Respondeo etia hoc modo esse verum, quod si impossibilis esset geu eratio secundu hane potentia, impossibilis quoq; estet altera tio propria de qua loquimur. Probatur hoc argum quia si

implicaret eo tradictione dari generatione in re tu natura, et Iaimplicaret dari eorruptione. Probatur euidenter ex corporib.

coelestibus, quibus, supposito P repugnat omnino benerari, code modo repranat corrupi: & uniuersalit et loque do, si repugnaret materia mutari a priuatione formae ad ea de forma,squod intrinsecu est generationi substantiali letia repugnaret mutari a forma substat tali ad priuationem eius, quod est intrinsecum corruptioni substat tali. Probatur paritas rationis, quia eo ipso, quod posset mutari materia a forma ad priuatione eius, possibilis foret priuatio formae in materia ; sed priuatio dicit negatione cum aptitudine ergo possibilis esset aptitudo in materia ad recipienda aliam formam. Et ex aptitudine infertur euideter, poste eam recipere,& conseque u ter mutari ad illam ex priuatione, quam mutatione patet elle generatione; ergo possibilitas corruptionis inseri necessario postibilitatem generationis; qua te si impossibilis foret generatio, etiam taret impossibilis corruptio. Ex quo etiam infertur neces Iario imposubilitas alterationis, quod sic probo. Propria alteratio essentialiter habet quod inter qualitates postlud contrarias versetur, in quo distinauitur a mutationibus, quae versantur inter terminos priuatiue oppositos, quales sunt generatio, corruptio, illuminatio: sed qualitates eo trariae ab inti inseco habet, polli ab eode subiecto mutuo se expellere, ecmutua expulsio dicit intrinsecu ordine ad expulsione forniae substantialis salte possibile; quam patet esse substantiale corruptionem: ergo si haec implicaret contradictionein, etia implicaret alteratio propria. Quod probatur seclido a posteriori,in corporibus coelestibus, quae supposito quod sint in generabilia,& incorruptibilia, non habent capacitatem recipi edi accidentia proprib cotraria, ut calore,& frigus: unde nec post se ut tangi , quia omnium qualitatum tangibilium incapacia sunt. Quod ita verum esse existi ino, ut nec per potentiam Dei absoluta possint tangi, vel calorem, aut frigus recipere, quia capacitate omni moga carent recipiendi talia accidentia , cofere modo, quo incapacia sunt recipiendi accidepti a spiritualia: ex quo sequitur ne esse capacia alterationis propriae ad talia accidentia contraria per se terminatae; si ergo i in posts biles forent omnibus modis generatio, S corruptio quo-Iamlibet corporum impossibilis esset nino alteratio.

112쪽

Lib. I. De generatione est corrupi.

An alteratio sit motus continuus o ' Itulus quaestionis intelligitur de sola alteratione pro-l pria quae versatur inter qualitates contrarias,& dii ponit subiectu ad corruptione, qualis est calefactio, aut in frigidatio; non de impropria, quae nec versatur Inter c6trariaS qualitates, nec disponit subiectum ad corruptionem , qualis est illuminatio secudum suam naturam accepta. Propria autem alteratio duplex est: una vocatur extensio; alia intensio Exte-sio dicitur illa, per quam extenditur qualitas per diuersas partes subiecti, ut dum calor, qui est in sola manu, se extendit ad

brachium,& alias partes corporis. Intensio vero est alteratio,

Per quam perficitur qualitas circa eandem partem subiecti peradditionem alicuius gradus noui, vel quia magis radicatur in eadem parte, ut si calor, qui est in digito, vel manu , in eodem digito, vel manu perficiatur. Quaestio autem intelligitur de

utraque alteratione tam ex tesionis, quam intensionis, de quibus quaerit, an sint motus continui, hoc est, an fiant per tempus conti nuum, in quo pars post partem extensionis, vel intensionis qualitatis acquiratur sine ulla interruptione. Et prima opinio ait ei it utramque alteratione esse successi-

Uam , extensionem vero non esse ullo modo continuam , sed

fieri in diuersis instantibus temporis per partes minimas subiecti,&cum in statia temporis non sibi succcdant immediate, nec possint elia continua, sed inter quaelibet duo medium sit tempus. non esse possibile, quod alteratio quoad extensionem fiat motu continuo, quamuis fiat successive, in quantum unuinstans succedit post alterum. Itaque hoc modo fit alteratio quantum ad extensionem, ut dum ignis (exempli gratiat applicatur ligno, per aliquod tempus disponat minimam quandam parte eius, ita ut minor nec possit disponi, nec in ea introduci calor; in instanti autem terminatiuo illius temporis introducat calor m in eadem minima parte, non ita ut prius eum introducat in medietatem eius, sed simul,& absque sue

cessione in tota,& singulis eius partibus.Tempore autem sequenti disponat aliam partem minimam , & in instanti ternunatiuo eiusdem temporis, simul etiam introducat in ea calorem, & sic de caeteris instantibus, in quibus fit extensio caloris per alias partes minimas, quousque extendatur ad tot Slignum, & hoc est heri extensionem per minima, & non conm iuue, quia in partibus temporis intermediis non fit extensio

113쪽

- Cap. IV. Trin. III. Uua E. II. 8s

ealoris, sed disponitur minima pars subiectLut in instanti terminatiuo extendatur. Eadem vero alterationem quoad intensionem continuam It Lesse docet haec sententia, quia toto tempore medio inter in statia, in quibus extenditur qualitas per partes minimas subiecti,int editur in eisdem partibus. Ita ut tempore immediato post primum instans, in quo producitur in prima parte subiecti perficiatur in eadem usque ad secundum instans extensio nis ad secundam partem, in qua etiam inceditur tempore stam tim sequenti, dc cum tempus sit continuum , continue etiam fit alteratio secundum intensionem. Haec est opinio Aguli ii. lib. de Generatione q. t 6. quam videtur sequi laudun. g. lib. Phys q. g. probabitur autem simul cum sequenti. Secunda opinio tenet alteratione non esse continuam vIlo modo, hoc est, nec secundum extensione, nec secundum in tensionem , sed utroque modo fieri permanima , dc ideo utroisque modo discrete . ita ut sicut in icmpore non ex teditur calor,sed quiesci e mobile ab alteratione extensiva,& disponitur tinnima pars subiecti,ut in instati terminatiuo eiusdem temporis per eam simulem edatur, ita in tempore disponitur ea dem pars ad intensonem,& quiescit ab alteratione intensiva,& in eodem instati terminuiuo simul intenditur calor in e

dem parte. Ita Capreolus in s. distinet. q. r. art. t. Soncinas S. lib.Metap. q. r. x .lauellus,& Ferra. S. lib. Pnys q. . Probatur testimonio Aristotelis S.Iib. Pliis tex. 1 3 ubi de omni alteratione negat expresse,quod sit continua his verbis: Dieere altera tionem fieri eontinu/ est aduersari valde manifestis. Et lib. s tex. 8.uniuersaliter docet motus , qui versantur inter terminos contrarios non posse continuari , &uleo in S. lib. text. s s. dcs probat motus finium,& deorsum eiusdem corporis necessario interiumpi in puncto reflexionis; quia cum sint contrarii, non possunt continuari. Ex altera vero parte asserit s lib.

Physicorum in principio, motum proprie dictum squalis est alteratiot versari inter terminos contrarios , in quo dist miritur a generatione Et ex utroque sequitur alterationem calido in frigidum , vel ab albo ii, nigrum Nin polle licii

continue

Probatur deinde ratione de utraq; alteratione extensionis, ii & intensionis: primo luia si utraque sit motus conti rivia , se quitur in quolibet instanti continui temporis, in quo fit,eXI enlaro esse qualitatem ad nouam , artem subiecti,& noua iri partem .vel gradum intensionis esse productum: sed instantiis curullibet ismporis suin actu ut finita, ergo verum eric, m

114쪽

8 t, Lib. I. Te generatioue or cor up t.

lpat ira horae v. g. per quam fit extensio, vel intensio continud, qualitatem elle extentam, atque intensam i nil nitum , hoc est ad inlinitas partes subiecti ; & infinitas partes intention IX habere,& aequales quidem vel aliquotas, quia in quolibet instanti verum eli extensam esse Aualitatem ad nouain partem

subiechi, atque distinctam ab ea ad quam fuit intenta in instati praecedente, tu distinctum eradum intensionis habere ab eo, quem habuit in instanti praecedente, quaecum falsa sint, talium erit, quod utraque alteratio sit continua.

Secundo, quia si tempore cotinuo fit utraque alteratio;vel

in lingulis instantibus eiusdem tem oris producitur aliquid extensionis, atque intensionis, vel nihil si producitur aliquid,

uo potes successive, neque continue produci, quia in inliati, Mec successio, neque continuitas eisse potest: ergo quantum ad ea, quae producuntur in instantibus, non potest et se alteratio continua: si vero nihil producitur in instatibus: ergo quiescit in eis mobile, motusque interrumpetur, & discontinuabitur. Tettio. de solo motu intestonis lie probaturi quia qualitas contraria secundu omnes gradus intesto ius expellitur simul, et ut in instanti a subiecto: ergo tota qualitas, per quam expellitur secundum omnes gradus intelionis, simul introducitur in eodem Iubiecto; & ideo non per motum intensionis succesItuum , vel continuum. Probatur antecedens, quia octo gradus frigoris quos habet aqua, sunt eiusdem species, atque etiam idem numero , &ex consequenti lunt prorsus eiusdem

rationis: ergo non est maior rari ob quam unus eortina prius expellatur, quam alterii quare vel nullus expellitur, vel omnes simul: sed expelluntur per introductionem caloris: ergo omnes etiam gradus caloris simul introducentur, &non succciis

siue per motum continuum.

Tertia opinio allerit alterationem semer esse tace essiua,

atque continuam, siue secundum extensionem, siue secundum intensionem accipiatur. Haec ei communis, quam te quantur omne rum sere interpretes Ar illo t. s. & g. lib. Phyl. locis interius citandis; atque etiam c. . huius lib.& est vera,& tenenda . nam

pri lino colligitur euidenter ex principiis eiulde Arist qui tria docet de motu . Primum est, motu proprie dictum, ut distinis

ruitura mutatione tres tatunae habere species, nempe alteratione in augmentatione, & lationem, ita habetur . lib. Phys text. et 8 his verbis: Relinquitur fecundum qualitatem, e quam litatem. Ub , momm essesolum, et e. Secundo docet omnem motum proprie dictum esse continuum , text. 3'. his verbis: emum autem cominum omnis motus est, oesmphciter quidem

115쪽

'mum, CP continuum esse neeesse est. Quod confirmat text. t. ubi agens de unitate numerica motus asIerit, motum elle una numero, si lit continuus;eontinuum vero elic, si fiat tempore cotinuo, si autem intcrrumpatur tempus, ct mobile quiescat.& post aliquod tempus moueatur, non esse iam eundem Numero motum,led alium numero distinctum. Ex quibus hoc argumentum euidens colligiturio hinis motus apud Aristotea Iem est continuus,& fit tempore continuo; sed alteratio tam secundum extensione, quam secundum intensionem est pro- prac motus; ergo utroque modo est continaa. Tratio auelit quod sicut in instantibus non est lepus, nec in punctis magnitudo, sed haec, & illud habent partes diuisibilesin infinitu,&neutrum componitur ex indivisibilibus;ita etiam motus uia est in ista iret,neque coronitur ex indiuiti bilibus, sed ex partibus continuis , & diuisibilibus iii linlinitum, s. lib. Pitys. hia

verbis i Eiusdem rationuere, di magnitudinem, , tempus,& motum ex inae uis dilibus eompam, es diuidi in i iussi bitae, aut nuL .rum Ex quo aliud argumentum non minus euidens colligitur aduersus primam, di secundam opinionem hoc modo. motus secundum Aristote em non tu ita instantibus temporis, sed inpacta us eius continuis , neque componitur ex indivisibilibus et sed alteratio tam secundum extensionem, quam secundum intensionem est vere, M proprie motus i ergo falla estvrraque opinio , quae asserit fieri in instantibus temporis, &non in partibus euis fieri etiam modo indivisibili per mini

r Probatur deinde ratione utramque opinionem esse sallam: . primo, quia si agens proximatum pallo in instati producit

minimum caloris, aut aempore statim seque . agri. aut non rnon agere repugnat,quia ab asente approximato natur liter

emanat actuo: nec potest afferri alia ratio ad probandu,quod i in Instanti produeat minimum quali ratii, nisi quia virtutem agendi habet patio approximat ut qua ratione ergo iacitu Lagere in initati, probatur euidem ex agere Isin pote statim seis iquenti: si vero agit' ergo aliquid producit circa passum diro

batur euidentea consequentia,quia non potest dati aruo , termino producto, sed nihil potest producere praeter qualitatem : ergo talium est,tquod in tempo e non delair alteratio. . quae non est aliud quam prodactio qualitatis sed dic ut age- . quidem tempore sequenti, & producere qualitatem , non eadem ei rea quam vetiatur aheratio,sed aliam. g cst quasi

dispositio iubiecti ad illaem,ut si ageni siti ignis, non producit rumpore sequenti calorem,sed ralitatem quanda disponentem F lignum

116쪽

D Lib. I. De generatione est rem n

lignum ad recipiendum aliud minimum caloris in instati te minatiuo eiusdem temporis. Hoc tamen falsum est,& arguis mento non satisfacit. Probo esse falsum. quia vel ignis simul

producit utramque quaitatem,nempe calorem,& raritatem; cum per utramque qualitatem in se existente naturaliter op

retar,vel si aliquam producit prius, e erit calor,quia tartionest calor ignis.& maloris actiu tam ad agendum, quiem raritas ergo prius producet calorem, quam raritatem in aqua. Ensi dixeris ex parte sui verum esse , sed ex parte iubiecti nee ecte

est praecedere raritatem illud disponentem ad recipiendum, easorem. Probatur hoc esse falsum,& eontra experientia,qui aqua inclusa in vase viareo undique clauso calefit a Sole , vel igne,& non rarefit,quia statim plenum vas confina seretur: e go producitur calor per alteratione sine raditate praeuia; quare falsum est.quod raritas fit dispositio necessaria ad calorem,& consequenter, quod ignis tempore statim sequen te prod

cat raritatem disponentem, & non calorem. Quod vero notusatisfaciat argumento, etiam si verum esset, raritatem in tempore producere, ita probo . Raritas est qualitas quaedam,ut d cetexpresse A ris . multis locis, & concedit utraque opinio, re est qualitas habens contrarium, nempe den fitatem ; ergo pro ductio taritatis est propria alteratio facta in tempore in te medio,& non in instatibus, nee per minima modo indiuisib lir sed vere continua, sicut lepus,in quo fit. Haec igitur taluti et non talum argumentum non soluit,sed ex ea prodatur falsari esse utramque opinionem, quod alteratio non sit continua. PS Secunda ratio processit de illuminatione , quae licet non fiupropria a iteratio, quia lux non habet cottarium, nec per se sic sumessiua, hoc tamen habet per accidens,quia luminosum a proximatur corpori opaco per motum localem luce effou, vepat et in sola illuminante hoc hemispherium:ab ea itaque talae argumentum desumitur. Agens naturale quo propinquius est

pasta,tartius agit in ipsum : ergo quo Sol propinquior fri permotom Iocalem hule hemispherio, intentius illud illuminat et

q-d etiam est expetientia notum , cum constet meridiano impore inten fius pro docere lumen, qua matutino: sed motu Aloealis Solis est laccessium, di continuus, ut fatetur aduersar j dergo approximatur agens passo motu successivo, atque eo tinuo:vnde sequitiis illuminationem esse successivam, atq; continua, & a fortiori alterationem propriam , quae versatur inter qualitates contrarias, quia resistemia contraaij non potentia momento, aut simul superari, sed sue celsiue , & continui

Nec potest ulla ratio probabilis afferri propter quam Sol

117쪽

Cap. IV Dact. III. Q st. II. Sy

approximatu s adri, eum non illuminet tempore intremedio, sed necessari A concedendum est agens naturale eo tempore, quo approximatum est passo, nihil in ipsum agerer cum non habeat locum in illuminatione dispositio raritatis , ad eam minime requisitam.

Ad ptimum testimonium Arist. hae distinctione respondeo, in duplici sensu potest dici motus continuus. Primus sensus est, quod nunquam interrumpatur, sed sine principio, & finntendat mobile, vel saltem a puncto in quo incipit,une ulla inmterruptione temporis moueatur, atque etiam fine ullo termiano,in quo quiescat. Secundus sensus est, quod licet motus uosemper duret, sed aliquando interrumpatur per quietem , eo tamen tempore , quo fit, continuh fiat, & non in instantibuae temporis, sed in partibus eius continuis. Aristoteles ergo loco citat O in argumento de solo primo modo continuitatis imquebatur intendens probare eorpora non esse in cotinuo motu, hoc est, non semper moueri , sed aliquando interrumpere motum aduersus quosdam antiquiores Philosophos;& in eodem sensu asseruit. quod qui dicit alterationem fieri colinia,

aduersatur valde manifestificum experientia constet aliquando interrumpi. Qisod verissimum est, sed non tollit esse continuam in seeundo sensu, nam continue fieri eo tempore, quo durat,om ni motui proprie sumpto necessari h conuenit,ut id mel Aristoteles locis pro nostra sententia citatis expresse dOcet,in qu ibus eumdem sensum tenet, non primum. Secundum testimonium nihil probat contra nostram seu- irctentiam, nam in omni motu a contrario in cotrarium reperitur productio unius qualitatis,&eorruptio alterius,ut in cale--ctione productio caloris,& corruptio frigoris, quas dicimus csse continuas in se, non inter se, hoc est, quamlibet esse coutinuam per proprias partes aliquo modo copulatas, non ramiae e continuam cum alia; ita ut ealefactio continuetur cum

corruptione frigoris , hoc enim bene probatur repugnare ex . verbis Aristotelis, in quibus non negatur propria continuati cuiuslibet motus per suas partes,&indiuisibilia. Ad primum argumentum negandum est, quod in instantibus temporis producantur partes qualitatis intellonis, vel ex- ensionis, quia sicut in instanti no duiurati eratio, nee motus. nec producitur pars qualitatis vi sed licet non producatur pars in instanti , verum est in eo esse prodetctam per partem praecedentem, & eum instantia sint actu infinita, vide ui adhuc probare argumentum quod infinita qualitas pro catur secundum uriensionem, &extentionem , si alteratio

118쪽

po Lib. I. De gcneratione Ur corrupi.

continue fiat in pactibus temporis. Cui respondent Cetnimbis

c. . huiuS lib. q. 1. art. . non heri alterationem. per partes proportionales, nam li per lias fiet et tam inteusio, quasn extensio

procederet in infinitum: cum partes proportio uales qualita-tatis productae in infinitum procedant, & ita intenderetur, re remitteret ut qualitas in infinitum , quod eli talium , sed fieri per partes aliquot as,quarum quaelibet habet certam dimesio nem,& omnino est extra aliam,vt in quantata te se habent palmi, vel digiti. Et cum istae partes, siue in te mi otiis sint, siue extensionis, finitae sint, quaelibet alteratio est finita, & quaelibet etiam qualitas finitam habet intensionem' extensione .Haeet

tamen solutio nec omnino vera est nec satisfacit argumento.

Primum ita tim probabitur. Secundum vero sic probo. Sive fiae per partes proportionales, siue aliquotas alteratio, necessariuvidetur, quod argumentum assumit; nempe in quolibet in stati temporis, quo durat,verum este,quod producta sit maior pars qualitatis intensionis,υ cxtelisionis nain licet in instanti no producatur pars qualitatis , producitur tamen in parte temporis,quam terminat. dc ideo verum est, in instanti esse productam: ergo adhuc restat soluendum argumentum.. Pro cuius solutioue notandum, intensionem . &extensionem qualitatis, iiDino etiam productionem cuiusuis termini motus fieri per partes proportionales, atque etiam PeX aequales,vel aliquotas,diuersa ratione, quia eodem modo diuiduntur tempus , in quo fit motus, qualitas permotum acquisita secundum paries intentionis,&extensionis, & motus ipse per quem acquiritur. Vnde icqvitur, quod ne ut in parte aliquota temporis , fit pars aliquot a motus, ct in parte proportionali pars etiam proportionalis ,& ita per partem aliquo tam motus in parte aliquota temporis facta producitur para aliquota intensionis , vel extensionis qualitatis,& in parte proportionaliaproducitur etiam proportionalis , ut si in dimidia hora producitur unus gradus caloris, in quadrante producetur medietas eiusdem gradus , quod tamen non est accipiendum secundum omnimodam proportionem , cum motus non sit Giusdem velocitatis secundum omnes partes , ut per se est manifestum. Partes autem proportionales tam temporis, quam motus, de qualitatis productae sunt actu inii tae, leo includu-tur in partibus aliquotis actu finitis , & cum singulae partes

qualitat1s aliquo cae, atque etiam omnes producantur tepore linito, de motu finito, non sequitur nugialionem, & eaetentionem qualitatis procedece in infinitum, sed certum terminum

habere, quo definiunt ax, & certo etiam tempore absolui, ita vix I

119쪽

Cap. IV. Tract. III. sit . II. pr

vi ulterius non procedant. Ad formam igitur argumenti dum dieitur in quolibet in stati temporis, in quo ii t alteratio, plus rualitatis esse productum secundum intensionem, vel extenonem ; distinguendum est, nam in quolibet instanti terminante partem aliquo tam temporis, & motus, verum est, sed non in quolibet instanti terminante partem proportionalem, quia sicut in qualibet parte aliquota includutur infinit S proportionales , quae non faciunt eam maiorem, eodem modo includuntur infinita instantia. quibus t et minantur, in quibus

non est verum plus qualitatis elle acquisitu, quam in uno illo instanti terminatiuo eiusdem partis aliquotae : & ideo non est bona illa consequentia;instantia temporis sunt infinita ; ergo

in tot oitempore mensurante alterationem continua erit quam

litas intenta, vel extensa in infinitum, quia non eli verum i quolibet instanti esse magis intensiam , vel extentam,sed solum in instantibus terminantibus partes tempori, aliquotas. Vnde finita semper intensio, atque extensio erit,cum tempus sit actu finitum, atque etiam alteratio. Et ex his intelligitur non esse negandum, quod intensio, vel extensio fiat per partea proportionales, sed per has simul, ac per aequales fit modo explicato. Et nihilominus argumentum non probat, continuam

esse non posse . vel per minima fieri in solis instantibus temporis.

Secundum argumetum copiosius soluendum est quaestione sequente, ubi de modo , quo alteratio sit eontinua disputabitur, nunc vero dicendum est in singulis instantibus temporis mensurantis alterationem aliquid qualitatis produci , nota quod sit pars intensionis, vel extensionis eius,sed indivisibile,

quo continuantur partes , ex parte cuius non est proprie successiua alteratio; sed ratione partium eiusdem qualitatis, quae producuntur in partibus temporis . dc quae continuantur per

eadem indivisibilia in instantibus producta, ut quaestione sequenti declarabitur. Tertium argumentum tangit aliam quaestionem inferius disputandam, nempe, an gradus intensionis eiusdem qualitatis persectione differant; dc priores sub ordinentur posteriori. bus vel omnes sint eiusdem perfectionis nullam habetes tu ordinationem naturalem. Et qui tenent primum, asserunt primum gradum ordine naturae orius produci, ita ut non possit

produci secundus,nisi eo praelup posito in subiecto. Et ex opopoeito octauum gradum prius expelli,deinde sertimum, di ita usq; ad primum Alij vero alio modo respodent sic distinguen-x igradus qualitatis, vel copagantur aet virtute secudq causa in se

120쪽

yx Lib. I. De generatione ct corrept.

in se consideratae,vel ad eandem, ve determinatam a causa pilisma, aqua determinatur ad hanc numero actionem , & hune numero effectum producendum,& non alterum:si ergo eonaderentur gradus qualitatis primo modo,concedendum est noesse maiorem rationem ob quam unus gradus expellatur priuaquam alter; si vero considerentur secundo modo, ille prius e pellitur,ad quem expellendum determinatur causa secunda . prima:& ideo non sequitur,quod omnes simul expelli debeat, vel nullum, sed successive expelluntur omnes. & unus post alterum, iuxta modum praedictae determinationis: hac est vera solutio,vt quaestione sequente ostendetur.

Quonam modo continuetur alteratio secundum extensionem, O intensionem ris BRaesupposito ex quaestione praecedenti, quod alteratio se-I cundum extensionem,& intensionem sit continua, inquiritur in praesenti modos,quo cotinuetur. Et apud antiquiores interpretes Aristotelis nihil de tali modo continuationis reperitur, sed a solis recentioribus disputatur. Et quidem de extensione non est res adeo dissicilis, quia cum qualitas corporea extendatur per superficiem corporis:&superncies sit continua

per propria indivisibilia,nempe puncta, atq; lineas, facile intelligitur partes extensionis eiusdem qualitatis continuari per indivisibilia superficiei quasi per accidens, sicut per accidens extensia est, vel per propria indivisibilia, quae in indivisibilibus

eiusdem supernciei tu haereant; illo enim modo continuari dicunt, qui soli quantitati concedunt proprias partes,& indiuisibilia,substatiae vero,&qualitatibus, nec partes, nec indiuisibilia sed haec,& illas a quantitate accipere, quia motuS a ter mino accipit continuationem , & eodem modo ac ille continuatur.Sed de intensione res est dissicilior, quia cum fiat circa eandem partem subiecti, immo circa idem indivisibile eius, valde dissicile est continuationem ei tribuere, non enim possunt continuationem accipere partes intensionis qualitatis a partibus superficiei;cum non fiat intesto circa diuersas partes,

sed circa eandem, in qua perficitur qualitas, & eodem modo non possunt continuari per indivisibilia eiusdem superficiei: cum fiat etiam circa idem indivisibile , necesse est ergo pro- P ias partea intensionis, propriaque indivisibilia concedere