장음표시 사용
201쪽
ri; L ib. I. De feneratione est cormpl.
ablolute loquendo , sed ex eo non probatur, quod in eodem organo adae Date recipiantur, sed satis est in materia eius recipi, quae aliquid eius est, & intra ipsu in permanet, & consequenter lentationes ipsae, quamquam ad aliud etiam transeat quodammodo extra organum existens propter distinctionem realem eiusdem materiae ab eodem organo Haec tamen solutio, nec vera est, nec argumento satisfacere
potest, quod probo primo a si in ili, na si aqua calefiat ab ign*secudum unana partem tantum , & postquam sic est calefacta, remoueatur ab ea ignis, tunc tota ipsa aqua secudum omnes Partes elus per modum vinus agentis agit in solam materiam illius partis, per frigiditatem summam , quam habet producendo in ea prigiditatem amillam , & expellendo calorem ab igne receptu, Si omnes fatentur tale in alterata onem in frigidationis este actionem transeuntem, quia passinii est distinctu realiter ab agente, licet in eo includatur tanqua pars in toto. Actiones etiam, quibus anima rationalis per unam potet larii aliquo modo agit in aliam, dicuntur ab omnibus transeutes, ut cium per voluntatem mouet intellectum, vel o conuerso,&tamen miteria illius partis aquae, in qua recipitur in frigidatio, includitur in aqua ipsa ta qua in aliquid eius, atque Etiam potentia illa, in qua recipitur motio pocedens ab anima petaliam, includitur in anima ipsa tanquam aliquid eius: ergo licet materia organi in qua recipitur sensatio , Includatur in eodem argano tanquam pars eius et satis est elle realiter ab eo distinctam , ut sensatio eadem sit actio transiens, quia dis inctio realis agentis, de palli, vel identitas uti iusque est, quae facit actionem esse ina lane iriem vel transeuntem. Secundo probatur, qui actio immanens, ut nomen ipsum probat, est illa, quae manet in principio agete, sed si sentationes recipiantur in materia organi , & non in eodem organo opera me per potentiam, non est verum ullo modo, quod maneant in principio agente: ergo nec erit ullo modo veru, quodsiit immanentes. Piobatur minor, quia materia non est ullo modo principium activum sensiationis , cum nou possit elle principium activum alicuius ope patio uis, etiam radicate, ut
in i . lib. Phycostendimus, nam id quod est pura pote ima, non potest esse principium activum radicate actus, S ideo nec potest esse sor male per potentiam in se rei eptam , quia principium formale pcr potentiam, debet esse radicate per propriam entitatem, a qua ipsam et potentia procedat, ut in quibuscumque agentibus est man festum , haec veto ab imperfectione uiateriae alicua sunt. Probatui
202쪽
Probatur tande ex parte omnium, quae concurrui ad sensia- itiones,& primo ex parte speciei impressiae, quia species est uritas obiecti, per quam unitur potentiae laquam virtuti acti utis ut eam constituat sufficienter in actu primo ad elicienda talem sensationem; ergo no inhaeret in materia laquam in proximo subiecto,sed organo agenti per potentia .Pirabitur consequentia, quia materia non est principium activum sensationis per potentiam, sed organum, ut ipsim et aduersarij fatentur. Et u sorte respondeant uniri quidem organo Oi erant i per
potentiam tanquam principio activo ad operandum ex eo. Uuod inhaeretinateriae eius, probatur hoc iasi esse verum, nec sufficiens, quia species ita debet uniri organo operati per potentiam,vi constituat unum integrum, de totale principium activum operationis cum ea, sed non potest sic uniri per sola adhaeremiam cum eo, re inhaerectam in materia: ergo falsum
id est, atque insufficiens. Probatur in nor, quia species debetvniri principio sentienti tanquam actus determinans poten- .
tiam , &constituens eam sufficienter in actu primo tanquam repraesentans obiectam: ergo per realem, & veram unionem,
nam per solam adhaesionem non potest efiicere unum princi- ipium vitalis eosuitionis, sed laquam forma extrinseca se habebit. necesse est ergo ei uniri tanquam sormam intrinsecam, ut sic a principio intrinseco completo procedat vita sis opera-
tyo,ut forma autem im riti seca non unitur . nisi per veram, re reale in inhaesionem, quare organo debet inhaerere species pecse immediate,& non sussicit, ut inhaereat materiae. Secundo,
probatur ex parte speciei ex ressae, nam sae sensatio dicatu eram actionem realem de praedicamento actionis formaliter , vel praesuppositiud , vel nullo modo, sed solum specie in expressain immediate per se dependentem a potentia, noc est, sine ulla actione media secundum diu crsos modos opinandi,
omnes tamen modi conueniunt in eo, quod tanquam rationem intrinsecam dicat unionem sormalem eiusdem speciei expressae cum potentia, in qua sormalis ratio cognitionis posita est. Sed ex hoc sequitur essicaciter non poste recipi eandem speciem expressam adaequa te in materia, sed in organor ergo in eo debet inhaerere tanquatia in rabiecto Probaturn i- . nor, quia potentia non sentit, neque cogno cit per se, neque materia per ipsam, sed principium adaequat uin senties, atque cognoscens est organum per eandem potentiam : huic ergo debet uniri sor maliter species expressa, ut vitalis unio sit cognitio obiect et , quod patet non pol se heri, nisi pet realem iu- haeremiam tu eo.Probatur lade in ex parte potetiae sensitivae, L 3 5e
203쪽
Lib. I. De generatione O corruptu
& ipsi uis et actus sentiendi, hoc est, actionis realis senti edi, si haec interuenit in sensatione, quia repugnat accides recipi in aliquo tanquam in s ibiecto inhaesionis, quin ei tribuat proprium effectum tarmalem, sed matella non est capax effectus formalis potentiae sensitivae, neque actionis senti edi: ergo repusnar, quod in ea recipiantur accidetia hae et aquam iii Iub tecto adaequa o. Minorem sic probo, effectus sermalis pol tiae sensitiuae est costituere subiectum formaliter potens sentire, atque cognoscere sens bile obiectu, q aod est esse tarma-
Iiter potens elicere sensationem, ut principium activum eius. Et effectus tat malis sensationis est constituere subiectum v c actu,& forna aliter sentiens. sed materia noest formaliter pom tens elicere sensationem,ut principium activum eius, nec e traformaliter sentiens. sed utrumque effectum sermalem recipit adaequa te organum quod est compositum: ergo composito, aeno materiae insunt haec accidetia tanqua lubiecto ad aes uato. Propterea recentiores alij his argumentis conuicti latetur potentias, & actus vitales, atque etiam species sensibiles imis pressas.& expiessas non recipi in materia tanqua in subiecto,
sed in composito, nec priorem sent etiam defendi posse de his accidentibus, sed de caeteris imperfectioribus Sed hie modus dicendi mea qui de sententia probabilis non est,quia destruit
imprimis v mcu fundamentum eiusdem sententiae, quod onines patroni elu, pr supponunt & cui innituntur, nepe quatistatem esse coaeva materi .ae,& prorsus inleparabilem ab ea. qua media omnia accidentia eorporea inhaerent eidem materiae tanquam adaequato subiecto, in eaque permanent destructis formis substantialibus, atque compositis; unde sequitur vel nullum medium admittendum este de his, vel illis accidentibus corporeis, vel fundamentum ab omnibus ad millum deis strui , cum eodem modo se habeat in omnibus; ideo modus iste medium ponens omni aut lioritate caret;& cum prQbabile sit quod pluribus, vel sapientibus apparet, ut docet expressδAristoteles, sequitur nullam probabilitatem habere. Sed probatur ratione esse aperte falsiim argumentu ad homine, praesuppositoallo principio, quod cum caeteris omnibus md mittunt recetiores isti: videlicet omnia accidentia corpo- Tea inhaerere substatiae media quantitatesx'uo sic arguo. Potentiae vitalcs cum suis actibus, atque speciebus non inhaeret materiae, t aquam subiecta adaequato, sed composito,erso caetera omnia accidentia corporea inhaeret etiam compotrio, ae
Hillum inhaerebit materiae, quod est contra ipses. Probatut L sequenta a, quia accidentia haec corporea sunt rere e inhaeres
204쪽
Cap. IV. Tract. FIT. Ouaest. VIII. Is
tomposito media quantitate; ex quo euidenter colligitur ea.dem ipsam quantitatem inhaerere etiam eidem composito , dc proinde caetera omnia accidentia corporea. probatur haec vltima consequen tia, quia omnia dedet in haerere media quantitate: ergo eidem omnino subieeto, cui inhaeret quantitas,
quod est compositum. Nec potest solui alguinentu , si dicatur
probare quidem de omnibus aliis accidentibus, quae sunt in animalibus,ut de quantitate.& caeteris ea media inhaeretibus; non tamen de eadem quantitate , &caeteris inhaerentibus in reliquis corporibus non sentientibus; nam hoc aperte falsum est,quia quam itas, & reliqua accidentia corporea, quae sunt in nimalibus, praeter vitales potentias, actus atque species sunt eiusdem prorsus naturae,& rationis, ut quantitas corporis sensibilis, & insensibilis eiusdem naturae sunt , & sinii ii ter primae
qualitates, atque secundae sergo omnes postulant idem subiectum. Quare si ea, quae sunt in animalibus postulant pro subi cto compositu In euidenter sequitur, quod ea quae sunt in caeteris corporibus insensibilibus, idem compositum postulent, di in materia esse repugnet. Probatur tandem ex augmentatione vivetium, de qua duo docet Aristoteles .Primo, quod sit vere , & proprie motus terminatus per se ad quantitatem. s. lib. Physic. Sed terminus motus debet produci per motum eum motus sit via, & fieri te mini , ergo permotum augmentationis producitur quatitas et quod non potest esse verum, si quantitas sit in materia primata quam in subiecto, nam si ita sit, necesse est quantitatem cibi,vel alimenti permanete in carne, in quam conuertitur alimentum, & uniri viventicum ipsam et carne permutationem producta;eum eadem quantitas maneat in genito , de in coris
rupto iuxta hanc opinionem ;sed non potest vivens simul ad .
quirere duplicem quantitatem: ergo praeter hanc, quam afferesecum materia alimenti, non potest produci alia permotum augmentationis contra expressam lententiam Aristotelis .Respondent tamen pro opposita sententia iuniores, augmentationem esse proprie motum terminatum ad quantitatem, non de nouo productam , sed resultantem ex unione quanistitatis alimenti cum quantitate viventis 3 nec Aristo talem unquam dixisse , quod per augmentationem producatur
quantitas. Itaque existimant motum augmentationis habere pro termino producto unionem unius quatitatis ad alteram,ti consequenter maiorem quatitatem ex umone te luitantem;
sicut generatio homini habet pio termino producto modum vniouis animae cum corpore , α ideo totum hominem ex
205쪽
M,S Lib. I. De seueratique si corrupi.
materia, Si forma vitatis constante: hunc autem modui' unionis dupliciter ponunt diuersi, nam quidam praeter indivisibi--lia, quibus continuantur partes deterini natae , aut aliquot aequantitatis, qualia sunt pucta in linea. ponunt modum alium diuiti bilem coextensum partibus, quo umuntur parte S. indeterminata quantitatis; & hunc modum unionis dicunt produci per augine talioneiu, per quem vultur quantitas alimenti quantitati viventis corporri , de per additionem eiusde tu quantitatis alimenti augeri corpus viae nS Haec tamen e C-ti a non solum est falla, sed explesse contra Aristotelem, qui ubi cuinque de quantitate, vel continuo loquitur , nullu aliud continuatauum podit praeter indivisibile, quod vocat termidinum communem, quo medio uniuntur,&continuan Lur partes. Quod vero fit talis, probatur primo, quia eodem modo continuatur partes proportionales,vel indet et minatae, ac determinatae , vel aliquot aer cum stiri omnes eiusdem rationis et ergo si istae uniuntur, vel concinuantur per modos unionis indisii sibiles, eisdem uniri debent partes proportionales, vel inde terminatae,& no debet multiplicari alius modus diuisibilis. Secundo , quia talis modus diuisibilis est: ergo habebit partes ,& unitas quidem per alios modos unionis hi diuisibiles.& diuersos ab indivisibilibus, quibus uniuntur sartes quantitatis , quia partes istae diuersae rationis sunt a partibus modi et ergo diuersis indivisibilibus uniri debent , quae inaudita sunt in sc bola. & lus er Rua , & taleo admitti non debent. Alij vero dicunt per auginentationem produci in diuisibile quantita, tis, quo unitur quantitas alimenti quantitati viventis , & fit
una numero cum ea; &ideo per eam sic unitam vivens augetur. Sed liaec etiam sententia contra Aristotele in est, qui nunquam lomniauit per motum augmentationis produci indiuis bile tantum . led formam habentem latitudinem , ratione cuius potest per se terminare motum ; est etia in salsa, quia indivisibile quaritatis non potest produci per se motu luccessi-uo, cum careat latitudine : nec etia in motu continuo, quia per diuersas partes motus continui debent produci diuersi termini partiales,&continui; sed unum indivis bile non potest este continuum alteri, nec immediatum; ergo nec potest et se terminus motus successuri, & continui. Et codem modo impugnantur alij modi dicendi recentiorum de productione indivisibilium permotum augmentationis, quos non reseco, quia non habent fundamentum in doctrina Aristotelis , ne in vera Philosophia, sed in sola imaginatioue eorum.
206쪽
Sed probatur iam contra Aristotelem, & rationem esse, Ict
quod per augmentationem non producatur quantitas. Coatra Aristotelem quidem ex i. lib. de generatione, cap. s . text. i. ubi loquens de alimento, ex quo fiunt nutritio,& augmenta-
tio,itae ait: Secundum igitur quod potentia composivum ex utro
que est , ut quanta caro , sic quidem auget: etenim quantum opor
tet generari, em carnem secundum alitem, quod sollim caro est, Gu
tri: e. Qgibus verbis docet primo alimentum , nempe saI-guinem ei lemateriam nutritionis,& augmentatio rei, in quatam in potentia est caro quanta, & compositum ex utroque, nempe ex carne,&quaotitate, sed diuersa ratione, nam ut ca-xo in potentia est materia nutritionis. Se ut in potentia quari tum est materia augmetationis, sed fit caro actu per nutritionem: ergo sit et lain actu quantum per augmentationem P Lo-.batur consequentia, quia rerumque ait Aristoteles esse in pote minante nutritionem, S augmetationem Sed ueri a ctu carnem per nutritionem, est produci carnem per eandem nutri- tionem: ergo fieri actu quantu per augmentatione,cum antet
illam estet quantum in poccuria, est produci quantitatem pecaugmentationem.Secundo, docet ei idem verbis carnem quatam per nutritionem , & augmentationem factam, vel etiam non factam, copositum quoddam eisse ex carne,3c quantitate: ergo sentit unum compositum resultare ex utroque, no potest autem unum compositu resultare ex duobus, ut si inter se unitis: ergo sentit quantitatem uniri carni ; carnem vero non esse solam materiam, sed compositum subst intiale ex torpore , dc anima euidentissimum est: ergo ex mete Aristotelis quantitas unitur composito , de non potest uniri ei, nisi ut forma subie- eho per realem inhaerentiam, sicut nec albedo unitur corpori, nisi ut subiecto ad compositionem albi: ergo quantitas ex mente Aristotelis unitur composito immediate , cum qu componit totum quoddam acculetale, non vero materiae viii remote,& inadaequate. Quod vero sit c citra rationem probo, quia ex ea sequitur primo, per motum augmentatio vis solum
per se produci punctum indivisibile quo uniuntur duet quati tales quod est contra rationem motus, & indivisibilis, quia motus habet diuisibilitatem a teta Dino, quam non potest nabere a puncto indivisibili: & indivisibile cum sit continuatiuum , vel terminatiuum partium , non est per se producibile
Per motum,ut euidenter patet in cq teris motibus: ted ad sunt-mum potest consequenter produci cum parte termini quam continuat, vel terminat.Secundo sequitur, quod si per motum icti augmentat lonas non producitur quantitas sed praeexistens in
207쪽
m et mmcet meatis per continuationem. II mars viventis solum sit quaerim et rems ad at teram, sicu t a tigmen ret lignorum. vel unius aquae aiandi et, ct contra omnes Philosom maribus Impropriassimam aus e re et 'menem, propriam vero uMi rem et, mi ad ac saluari propriam acq-uinetam et a ad fit per quamcunque tua
vestem,& secundum Vmm alimetum iuxta erigenruet mentibus non fit iuxtapeleraudam aliquas tantu T O v ideo pura quaedam iuxta morario. Haec tamen soluti et cretia tum postio fiat uno viet et co retrones sunt extrinsecembus et a conflat propria trympetum terminum, quae e et rore tam vitalem conuerter Truentas. quam deperditur
Tetreres, in quo proprie, S a Huratas, ab impropri' at mento Si nutritio ei bstantiae pervit tutet
multa minus er bo quantitatis probi
: his quantitatem a Pa omnes partes est ncei filum pos antiam , ut plopria augme retem est,quod ptime,
208쪽
prima tanquam in subiecto , quia non potest dari productio
maioris quantitatis per potentiam vitalem. vi autem haec nostra lententia melius intelligatur,&argumenta oppositae commodius soluantur , notamiam est illud, . , quod Aristoteles docet t. lib. de anima cap. i. texi t. substa
tiam quae est primum eX deeem praedicamelis, tripliciter sumi;primo pro materia,quae secundum se non est hoc aliquid, hoe est, non es substata a completa singularis, quia in sua eis sen tia nihil h abet actus sed est pura potetia apta recipere formam. Secundo sumitur substantia pro forma, quae etiam non est hoc aliquid, sed ineompletum quid, nempe actus substantialis, ex quo simul cum materia fit eo pleta substantia disti cta reatum ab utraque. Et pro hac accipitur tertio modo,at que propritissimo substatia, quae eum habeat esse a forma substantiali, habet etiam plures gradus essendi magis, vel minus terfectos secudum diuersos etiam gradus perfectionis, quoaabet forma:& gradus isti substatiae non sunt te aliter distincti, ted ratione formali fundata in eminenti perfectione forisinae substantialis. Gratia exempli. Petrus,vel Ioannes est sub stantia quaeda completa composita ex materia,& forma,quq est anima rationalis, aqua habet hos omnes gradus essendi, nempe substantialem,corpus, vivens, animal, & hominem Ecquemlibet gradu essendi sequutur quaedam proprietates,vel accidentia. ut gradu lubstantiae esse susceptiuam accidetium, vel ea posse sustentare, gradum corporis trina dimenso quatit a. a. quae etiam in praedicamento quantitatis appellatur correus tunde corpus de praedicamento quantitatis est propria pallio substantiae corporeae, quia eo ipso quod substantia corpus substat tale est, immediate est susceptiuum corporis qualitatis, per quod extenditur ; gradum viventis sequvur pr prietas generandi sibi simile; gradum vero animalis posse sentire;&gradum hominis esse risibilem, & admirativum. Haec autem accidentia sequuntur hos gradus essendi substatiae ratione formae, vel ratione materiae : ratione materiae sequitur gradum corporis, quantitas: risibilitas vero gradum rationalitatis ratione formae : & quia nec forma,vel anima, nec ma
teria est homo, sed pars hominis, ita nec est tisibilis; sed risibi trias conuenit soli homini, de ideo in eo solum inhaeret ta- quam tu proprio subiecto ; & etiam , quia corpus quantitatis
conuenit corpori substantiali; & nee materia est corpus substatiale Mec forma,sed sunt partes eius,ideo corpus quatitatis non conuenit materiae, nec sormae, sed substantiae ex eis com
positudi ab eis realiter distinctae;& ideo nec inhaeret materiae
209쪽
t o Lib. I. Degenerat ove ct corrupi
materia alimenti unitur quantitati viventis per continuationem,& fit una numero , augmentatio viventis solum sit qua dam iuxta positio unius quantitatis ad alteram, sicut augme tatio ignis per iuxta politionem lignorum vel unius aquae ad
alteram, quod tamen est salsum , & contra omnes Philosophos, qui in his rebus non viventibus impropriissimam aus-mentationem ponunt per iuxta politionem, propriam vero Ithsolis viventibus. Sed rei pondent adhuc saluari propriam augmentationem in viventibus, quia no fit per quamcunque ivxta positionem, sed per intus sumptionem,& secundum omnes
partes viventis, per quas distribuitur alimetum iuxta exigentiam cuiustibet partis. At in non viventibus non fit iuxta p sitio secundum omnes partes, sed secundum aliquas tantum, quia non per intus sumptionem;& ideo pura quaedam iuxta- positio est , non propria augmentatio. Haec tamen solutio non satisfacit argumento: nam quod iuxta positio fiat uno,uel alio modo. aut per omnes partes, conditiones sunt extrinsecae respectu augmentationis, in quibus non consistit propria ratio eius, ted solum in ordine ad proprium terminum, quae est maior quantitas producta per potentiam vitalem conuertentem plus alimenti in substantiam viventis. quam deperditum fuerat, vel quam prius habebat vivens, in quo proprie , & ab
intrinseco distinguitur augmentum viventis , ab impropriin non viventi u. Quod probatur hoc argumento Si nutritio viventis non esset productio partialis substantiae per virtutem potentiae vitalis, sed solum umo substanta ae ia productae etiam viventis impropriissima esset, etiamsi fieret per omnes partes viventis, quia non esset operatio vitalis; nam ad uniendam unam substantiam alteri per continuationem non est necessaria potentia vitalis, vel certe non specialis,ut patet in unione alicuius partis abscissae corpori viveti et ergo multo minus erit propria augmentatio,s non sit productio quantitatis Prob
tur consequentia,quia nec ad umenda unam quantitatem alis teri per eontinuatione etiam secundum omnes partes est ne.
cessaria virtus vitalis, ut patet in igne, cui si iuxta ponant ut
ligna per omnes partes, nouerri minus impropria augmeratio eius, ac est modo .veritas ergo huius rei est, quod pDmo,d per se in eo consistit propria augmentatio, quod producatur
maior quantitas virtute potenta ae vitalis . ad quam condalone consequuntur aliae, sicut augmentatio consistit in eo, quod producatur partialis substatia vivens tali modo:& ex hoc pro- batur efficaciter non dari propria augmentationem, quam in
yiuentibus posuit ubiq; Aristoteles;posita quatitate in materia
210쪽
prima tanquam in subiecto , quia non potest dari productio
maioris quantitatis per potentiam vitalem. vi autem haec nostra lententia melius intelligatur,&argu- 1 camenta oppositae commodius soluantur, notandam est illud, . e quod Aristoteles docet t. lib. de anima cap. i. text. t. substau-tiam quae est primum ex decem praedicam eris, tripliciter sumi;primo pro materia, quae secundum se non est hoc aliquid, hoc est, non est substatia completa singularis, quia in sua eis sentia nihil habet actus,sed est pura potetia apta recipere formam. Secundo sumitur substantia pro forma, quae etiam no est hoc aliquid, sed incompletum quid, nempe actus substantialis, ex quo simul cum materia fit copleta substantia disti,
cta realiter ab utraque. Et pro hac accipitur tertio modo,atmque propriissimo substatia, quae eum habeat esse a forma subis stantiali, habet etiam plures gradus essendi magis, vel minus terfectos secudum diuersos etiam gradus per stionis, quoaabet forma:& gradus isti substatiae non sunt realiter distini, sed ratione formali fundata in eminenti perfectione forinniae substantialis. Gratia exempli. Petrus,vel Ioannes est substantia quaeda completa composita ex materia,& forma,quq est anima rationalis, aqua habet hos omnes gradus essendi, nempe substantialem,corpus, vivens,animal, & hominem .Ecquemlibet gradu essendi sequutur quaedam proprietates,vel accidentia. ut gradu lubstantiae et se susceptiuam accidetium, vel ea posso sustentare,gradum corporis trina dimensio qtia-tita a . quae etiam in praedicamento quantitatis appellatur corpus: unde corpus de praedicamento quantitatis est propria
passio substantiae corporeae, quia eo ipso quod substantia corpus substatiale est, immediath est susceptiuum corporis qualitatis, per quod extenditur ; gradum viventis sequitur pr prietas generandi sibi simile;gradum vero animalis posse sentire;& gradum hominis esse risibilem, & admirativum. Haec autem accidentia sequuntur hos gradus essendi substatiae ratione formae, vel ratione materiae : ratione materiae sequitur gradum corporis, quantitas: risibilitas vero gradum rationalitatis ratione formae : & quia nec forma,vel anima, nec materia est homo, sed pars hominis , ita nee est tisibilis ; sed risibilitas conuenit soli homini, de ideo in eo solum inhaeret ta- quam in proprio subiecto; & etiam , quia corpus quantitatis conuenit corpori substantiali; & nec materia est corpus substat tale aec forma,sed sunt partes eius,ideo corpus qu titatis
Donc Dueuic materiae, nec formae, sed substantiae ex eis compositiata ab eis realiter distinctaeidc ideo nec inhaeret materiae