R.P. Antonii Ruuio Rodensis, ... Commentarii in libros Aristotelis Stagyritae de ortu, & interitu rerum naturalium; ..

221쪽

et 8 Lib. I. De generatione ct corrupi.

ruam habet.ad formam introducendam ab eode agente eiacem speciei eum ipso tanquam ad finem ad quem ordinantur ab eodem agente. god vero naturalis haec ordinatio sit relatatio realis intranteca in materia fundata in actione, per quam producutur dispositiones, vel sola denominatio extrinseca ab eisdem dispoirtionibus, mhil refert, quia sine relatione reali potest stare naturalis conlecutio formatum, & dispoiitionum

In materia,ut patet in anima,&cadaucis,atque etiam in forma vini,dc aceti, nam,ut docet Aristoteles, acetum non potest

fieri nisi ex vino:& quod sigillatio appelletur in materia talis determinatio,vel non quael io est de solo nomine, de qua nihil curandum est dummodo res significa ha fundamentum habeat in natura rerum Ex quibus intelligitur , materiam sufficienter esse dispositam in instanti generationis per dii politiones praecedentes, licet in ea non permaneata satis est enim vi tute earum expelli formam oppositam,& introduci novam, ut dicatur disposita, ac determinata,vt probatam e super manetiavero, vel praesentia earum non solum non iuuat introducti nem nouae, sed impedit modum unionis substantialis eius cumateria, quia si illis medris permanentibus in eadem materia vitiatur forma , accidentalis erit vino iecundum modum cum medias accidetibus pilus unitas eidem materiae fiat,quod non est admittendum,ut ergo substantialis sit, non solum s candum rem , sed etiam secundum modum necesse et , nudae materiae uniatur sorma, hoc est, nullo accidenti medio acta iuea existente, & prius natura ei unito. Quod vero dicimus virtute dispositionum praecedentium expelli una formam,& introduci alteram non ita intelligimus . ut talea dispositiones aliquid agant in initanti,in quo non sunt, quia nec du sunt, dicuntur aliquid efficere,sed solum in gener ' caulae materia ligdisponere materiam pro recipienda noua forma. Virtute igi- Iur earum dispositam esse materiam,& formam antiquam expulsam, id tantum esse dicimus, quod est, per immediata praecessionem earum in materia virtute talis agentis,& in tali tepore illo instanti terminato, nec posse formam antiqua periri a uere, nec aliam ab ea, quae sequitur,introduci, quia talis est ordo praecedet ire,&consecutionis inter formas, & dispositiones a tali agente procedentes,&iii tali materia inductas,a n

tura constitutus , ut I ost dispositiones has , & hanc formam non possit alia sequi in materia. o 3 Ad ut unum, in quo afferuntur experien tiae, de quantitate, organi Zatione, figura, cicatrice , & calore permanentibus in caum Ic. ucsandum est pntccedens, uod P maneant ead(mo umero.

222쪽

Cap. IV. Tract. III. LL,st. VIII. i q

mumero, sed permanent solii eadem specie,valde tamen similia A propter maxima similitudinem iudicant sensus esse cadem numero, quemadmodum contingeret, il vidente alicjactouum quod da, lupponatur eo inscio loco illius alterum valde ii . , in *Odem loco,vel distantia, ac si tu , certu est iudicare est eidem numero, iudicio quidem sensus fit . Quod absque dubio cdtingit,quia identitas, vel diuersitas numericano est Propriu sensibile, sed commune, sicut num eius. Circa sensibile autem c6mune, etiam debite approximatum falli possunt sen- l externi cum no sit proprium obiectum eorum,a quo spe- Cilicantur: quare corrigi debent ab intellectu, vel intellectus

1pie sequens diei um sensuum corrigi debet a seipso iudicante

Potius secundu naturas rerum, quam secundum ea. Quae apparent sensibus. Ita ergo dicendu est in proposito, sensus decipi, vel intellectum sequentem ductum eorum , & iudicante esse

eadem accidentia numero in cadauere, quae erant in corpore

Iuo. dc rationem deceptionis esse maxima similitudinem eoru . Decipi vero satis probabiliter existimamus, propter ratio- ne', ' b. co ranataei nostra sententia, quibus fit valde probabilis, & fere expressa in doctrina Aristotelis. Circa causant

vero, aqua producuntur diuersa numero accidentia, non est maior disti cultas, qua circa causani, a qua producitur forma cadaueris,na plures ex eis sunt dispositiones eius dein forin q, causam vero cadaueris non minus tenetur allignare opposita sententia. quam nostra. Ad educedam igitur forma cadaueris de potentia materiae in inflati corruptionis vivetis corporis, di prouuctionem totius compositi, quod vocamus cadauer,

omneS fere cdccdunt concurrere uniuersales causas , ut Ucubde corpora caelestia. T ota autem dissa cultas est, an praeter cau- Lod as uniuei sales habeat aliquam particularem per se concurre-cem cum illis, vel a solis uniuersalibus educatur illa, & fiati c. Et quidam ex aut lioribus oppositae opinionis, qui tenet

eaeem numero accidentia, quae fuerunt in genito, permanere In corrupto, asserunt ab ei dem dispositionibus, a quibus ex- Perii cur anima , tanquam ab instrumentis uniuersalium caularum educi formam cadaueris, & generari cadaver: ita seu ciunt Conina b. lib. i. de generatione cap q. q. Ir .art. 2, & q,is. art. s. 'ed haec sententia innititur duobus valde incertis. Primum est, quod eadem numero accidentia permaneam in Me tuto,& m corrupto. Secundum, quod di positiones praecederes in materia, no solum dispositive,& quasi materialiter, sed crucienter concurrat ad eductione,&introductionem se luc-LIS tormae, ut calor, qui producitur in ligno ad productionem M 1 i mi

223쪽

ra o Lib. I. De generatione ' corrupi.

ignis ex eo. t hoe secumlum, non solum est incertum, sed ex prel se contra D Tho. & communem sententiam , ut inferius

ostendetur. Ideo alij dicunt, non ab his dispositionibus, sed

a causa particulari eas conseruante instium et aliter produci: hanc autem causam imprimis esse corpora intrinseca ambie-tia, ut aciem, vel aquam luxta tempera metum corporis r deinde partes quasdam non viventes admixtas vive iri Ibus, ut sunt

humores, & spiritus vitales , & animales, & plura alia, quae' omnia cum non vivatar, nec Informentur anima, permanent

mortuo corpore , & concurrere possunt ad eductione formae cadauerisa aquam similem animae, cui pro materia, & instrumentis deseruiebant. Sed haec sententia non idetur habere

fundamentu in vera Philosophia: quod sic probo Spiritus vitales , & animales sunt propria instrumenta animae in ordine ad vitales operationes, humores vero sunt quas partes secundatiae enis de viventis ordinatae a natura ad nutritione, nepe, ut in partes viventes conuertantur ut patet de sanguine, atq;etia ad conteruationem vitae , ut patet de eodem sanguine , dce aeteris humoribus: ergo per se ordinantur omnes ad vita, &conseruatione eius; sed forma cadaueras est incompossio ilis in materia cum anima, & quod amodo ei opposita, a qua ex- pellitur, atq; etiam quasi terminus corruptionis vitae: ergo repugnat spiritus vitales,&animales, sanguine,& alios humores ordinari per se ad eductione in formae cadaueris, &est ei n-strumenta per quae effective educatur, ia enim ageret ad co ruptionem corporis viventis. Dicendu igitur est de forma cadaueris id e prorsus. quod de forinis animalium imperfectorum, quae fiunt ex putrefactione terrae, naturali quidem consecutione educi de potentia materiae, in qua tales dispositiones praecesse iunt. nepe talis organi Eatio, talis figura, tale te-Pcramentum,& aliae ; nec dari causam essicietem particulare, a qua producatur, sed a solis uniuersalibus, & prima eas determinante ad tales effectus cum eisque cocurrente produci. Quod probatur irimo ex refutatione aliarum opinionu a quibus nulla assignatur idonea causa particularis. Secudoex, perietia, quia repentinae mortis iugulara nulla datur verisimisis causa particularis interna , nulla alteratio humorum , vel .

nae in broru, a qua produci possit disposito congrua, & per se

ordinata ad eductione forn ae cadaueris, sed respeetu causarum particulariu essicientium omnino per accidens sequitur: sotu ergo potest esse talis consecutio per se ex ordinatione reconcurtu naturae uniuet salis hoc est, uniuersalium causarum, ad quas per se pertinet editistio forulae iuxta exigetiam mate-

224쪽

xiae sic dispositae, in qua talis forma praece stri: ita ut quemadmodum forma aceti non potest introduci in alia materia, ab ea, in quia praecessit forma vini; sic in materia in qua fuit anima, quae est actus corporis Phy sici, & organici, non potest s qui naturaliter, nisi alia quodammodo limilis secundum organi rationem, quam necesse eli vitae quodammodo opponi.t tota ratio huius est, quia sicut cor us mixtum compolitia ex elementis, ita dissolutio , vel corruptio eius tendit in elementa, sed quia elementa supi corpora honio genea . & ide ex hac parte quasi ptr extremum di lii milia corpori organico,ta non potest naturaliter aliquid trafire de extremo. ad extremum, nisi per media minus d illinilia, propterea prouidit uatura de his fotinis, quodammodo similibus ,& mediis,ut peteas transiret materia ad elementa dissimilia: & ex his formis naturali necessitate materiae eductis , & introductis a causis uniuersalibus,&prima,sequuntur aliae etiam similes di positiones, nempe similis organi ratio, figura, atque etiam quan titas accommodata praecedenti, quam habuit corpus vivum, quorum accidentium iam forma ipsa cadaueris educta,& introducta causa essiciens est particularis, qua media uniuei sales producunt similia accidentia; eadem etiam ratione sequitur similis cicatrix ei, quae praefuit in organi Zatrone corporis vivi radicata , & similis etiam calor aliquando propter nimiam radicationem eius in corpore vitio.

Ex his, quae dicta sunt a nobis in tota hac quaessione colligitur, quod raeter incompleta accidentia, quae soli materiae, vel soli formae conueniunt, quales sunt generatio, relationes partium, vel similia, nullum accidens permanet idem nume o in re genita, ex his quae fuerunt incorrupta.

An omnia accidentia proxime inhaereant substantia , veI

qu adam non nisi mediis alio P Rima opinio asserit nullum accidens recipi immediath in x

substantia , sed quodcumque ei inhaerere media potentia xeceptiua, quae sit accidens eiusdem praedicamenti cum i p so met accidenti recepto, ut qualitas recipitur is substantia media potentia, quae sit qualitas, & quantitas media potentia degenere quantitatis. Ita Sonetinas,t. lib. Metaph. qxc conclum hoae A. dclauellas quaest. g. Pro bant tellimonio Aristotelis.

225쪽

i8 1 iLib. I. De feneratione O corrupi.

D. Th. nam Aristoteles t r. lib. Metaph. text. r. s. asseriait, Ea est sese principia omnium generum. quae verba exponit Comment.

non de identitate uni uoca,sed analogica ita ut sicut substan- . tia habet ilia principia Physica, nempe materiam, formam, myriuationem , sic quodlibet praedicamentum accidentis habeat haec eadem principia eis proportionata. Et adducit ex

plum Aristoteles, nam principium albi (inquit tanquam so

ma est albedo, tanquam priuatio , nigredo, tanquam subieetum, vel materia, superficies, in qua recipitur. Ex quibus verbis sic expositis hoc argumentum colligunt. In quocumque praedicamento est propria potentia receptiua sorniae illius praedicamenti: ergo omnis forma accidentalis recipitur in subii alitia media tali potentia sui generis; quare nullum accident recipitur immediate in substantia: Et D. Tho. I. p. q. T. art i .ex eisdem verbis Aristotelis videtur colligere hoc principium uniuersale a multis post ipsum receptum. Potentia

actis sui it in ebdem genere,sic enim ait : Cumpotentia, ct actus rara ant ens, O quoaelibet genus e nru, oportet, quod ad idemgenus

referantur potentia, O ideo si actus non est in generesubstantiae,potentia, tua dicitur ad illum actum , non potest esse ingenere substantia die. Probatur etiam ratione, quia potentia specificatur ab actu: ergo si actus est accidentalis , potentia etiam ad illum ordinata debet esse accidentalis et ergo omnis potentia substantiae ad recipiendum formam accidentalem erit accidentalis, & ideo media tali potentia eam recipiet, &non immediate per se. Secundo, quia si substantia per se immediate recipit formam accidentalem: erso per i e immediate est capax talis fori ae,&potens eam recipere ; quod est per se immediate habere potentiam passi iam ad eam recipiendam Dolla ergo potentia pallicia inquiro, an sit substantiali s, vel accidet, talis rupit potest esse substantialis, quia potentia Iubstantialis ordinatur per te ad actum substantiale in . &non ad accidentia, ira D res tu perioris ordinis, qualis est substantia . non potest per se ordinari ad rem inlatioris ordinis,

qualis est accidens: erit igitur accidentalis potentia, qua media recipiet quodcumque accidens, & nullum immediat per se. xor Haec tamen sententia salsa est. Probatur primo ex natura

substantiae, quae in duabus consistit; primum est, ut ei debeatur subsistentia per se,& inde pendens ab alio; secundo,ut per hanc subsistratiam per se possit substare omnibus;ideo deprima lubi alitia in se, & per se subitante asseruit Aristoteles in Primo Pr*dicamento ; primo per se,priucipaliter,& maxim . su bitat e,

226쪽

hbstare, quia ratione sui substat, non solum accidentibus, sed secundis lubstantiis, hoc est,uniuersalibus praedicatis substantialibus: sed substare idem est , ac sustentare tanquam subiectum extera tergo substantia sua propria virtute,& sine adminiculo alicuius accidentis potest est e lubiec uin accidentis. Probatur consequentia. quia esse subiectu non est aliud. quam sustentate id quod in se recipit Secundo probatur argum et Oducente ad impossibile; nam si substantia non potest suste tare accidens,nili media potentia, quae sit accidens eius de praedicamenti, ut asserit hcc sentetia, i equitur euidenter dari pro-eelsum in infinitum. Probatur consequentia nam potetia illa

accidentalis per quam sustentat quantitate est accidens eius dem praedicamenti quantitatis : ergo vel immediate inhaeret Lubstantiae, vel media alia potetia, quae sit accidens; si primum

admittatur, iam coceditur,lubstantiam immediate sustentareo liquod accidens contra eandem opinionem ; si vero secundum, de illa secunda potet i a perquam recipitur prima in substantineade est quaestio, an immediate recipiatur, vel per alii .

Potentiam accide talem ;& sic dabitur processus in infinitum, vel concedendum erit aliquod accidens immediate recti lincubila ima tanquam in subiecto. Tei tio, quia no solum debetod mitti procellus infinitus,te i adhuc eo admisso, probatur nominus euidenter, quod aliquod accidens recipiatur immediate in substatia, ita admisso processa infinito, de tota illa collectione infinita accidentium verum est, quod sit in alio tanquam in subiecto: nam omnia,& singula sunt accidentia ; sed illud aliud in quo debet esse tanquam in subiecto, non est accidens ; cum sit extra totam illam collectionem infinitam ac-Eidentium: ergo est substantia, cui inhaeret tota eadem collectio accidentium, vel aliquod saltem eorum. Nostra igitur sententia est quod non omne accidens reci- roipiatur in substantia medio alio accidenti sui, vel alterius p rq dicamenti ted aliquod sit immediate in ea receptum; hoc est, nulla media potentia, quae sit accidens reale distia tum ab eae

ex natura rei Ita Caiet. I p. q s .art 3 Pater Suarius I. io m. suqMetaph disp. id secl. s. nuut 8 & i.& omnes recentiores. Probatur ex Aristotele cap. s ante praedicamentorum,& pluribus

aliis suae do et rinae locis, in quibus diuidit ens reale iii substa tiam Se accidens: sed membra huius diuisionis debent ei te immediate opposita,& conseque ter tin mediate comparati intecsese ised ratio intrinseca accidentis est esse in alio laquam in subiecto saltem secundum aptat udinem : ergo laecelle est aliquod laltem accidet a toto ivt aiunt genere, vel uniuersalit e XM immediate

227쪽

38 . Lib. I. De generatione O corrupi.

immediate comparati ad substantiam, ta quam ad subiectum,& immediate ei inhaerere. Probatur etiam testimonio D. Tho. I. part . quaest. T. art. I ad . ubi ita ait: SI accidens accipiatur secundum suod diuiditur contrasubstantiam: sie nihil potest esse medium iurer substantiam, et accidens , quia diuidunturseeundum Uirmationem,b negationem,scilicet secundum esse in subiecto, O non e eis subrecro, .Ex quibus colligit potentias animae , ut intellectus,& voluntas, cum sint accidentia in secunda specie qualitatis, non esse realiter substantiam animae, sed immedi te et inhaerere,ianquam subi sto: sentit ergo aliquod accides immediate inhaerere in substantia sine ulla media potentia,

quae sit accidens. Probatur deinde rati ne,ex natura accidentis, na accidens est extra rationem,&entitatem substantiae, & conceditur ei a

natura pro perfectione, & ornatu proprii esse , & ut per illud possit praestare plura, quae per se immediate non potest, ut

operationes,& alia: ergo nece stario debet concedi in ipsam et essentia, & in ipso met esse substantiae capacitas naturalis reis spectit talis ornatus, alioqui nsi esset ei naturalis, nec naturaliter reciperetur in ea. Haec autem capacitas, per quam recipitur, est potentia palsiua recipiendi: ergo non potest esse res istincta ab ipsam et substantia, nec requiritur ad recipienda

omnia accidentia aptitudo, vel potentia receptiua in substantia, quae sit accidens reale distinctum ex natura rei ab ea , sed real et per seipsam immediate recipiet aliquod accidens. Secundo probatur, nam substatia ' ngeli essentialiter est intellectiva,& anima nostra essentialiter est rationalis:ergo utraque substantia per se immediate capax est potentiae ad intelligen-din,& ratiocinandunt; sed haec potetia,ut alibi ostendetur, est acciden, superadditum substantiae creatae ad operandum in secunda specie qualitatis: ergo immediate,& per se illud recipit Libstantia Angeli,& ammae rationalis.lios . Ad testisnomum Aristotelis respondeo, ita esse quod eadem sunt principia omnium entium , vel omnium praedicamento tuin secundum proportionem , ita ut res quaecumque

tria illa principia habeat suo inodo, substantia quidem vere, de

proprie habet tria principia in fieri, nempe materiam, forma& priuatione in; accidetia vero solum per sunt litudinem . nam quodlibet dum fit habet aliquid, quod se habet tanquam materia. quod est lubiectum,& aliquid, quod se habet tanquampriliatio in subiecto, videlicet carentiam sui, vel formam oppositam includentem quandam rationem priuationis eius

Led non est necessarium, quod haec tria principia sint eiusdem generis.

228쪽

generis,uel praedicamenti secundum encitatem,sed hoc solum

habet verum in substantia, in qua reperi utur propriae; in caeteris vero praedicamentis secundum aliquam saltem denominationem; ita ut subiectum, quod se habet ut materia, sit talo in potentia qualis est forma ipsa accidentalis in actu, quamuis . secundum propriam entitatem sic alterius praedicamenti; ut album habet pro forma albedinem, pro priuatione nigredinem, sed pro materia substantiam , quae licet alterius sita prae- i a dicamenti secundum entitatem , in potentia tamen est alba, quia potest recipere albedinem , & ideo ut talis reducitur ad idem praedicamentum qualitatis, in quo sunt fornia,&priua- 'tio. Quare non sequitur ex verbis Aristotelis sic explicatis, quod iubstantia recipiat albedinem, & subiectum eius per

aliam potentiam receptiuam, quae sit accidens ex natura rei ab ea disti istum, sed per propriam entitate eam recipita, quae tam euentitas per quandam denominationem accidentalem

dicitur pertinere ad idem praedicamentum qualitatis. Vndo sequitur male intellexisse verba Aristotelis autho res primae opinionis existimantes , quodlibet praedicamentum haberet Principia propria eiusdementitatis, ita ut si sit qualitas habeat Praeter formam,& priuatione, potentiam receptiuam, quae secundum suam entitatem sit qualitas, hoc enim no est ex mente Aristotelis, nec in doctrina eius potest sustineri; sed verba eius in praedusto sensu debent intelligi.

Aliud vero axioma, quod ex eodem testimonio videtur colligere D. Tho. nempe actum,& potentiam esse eiusdem generis, non est ita intelligendum , ut eiusdem praedicamenti esse debeant secundum entitatem, sed saltem secundum eandem denominationem , quia licet potentia sit alterius praedicamenti secundum entitatem, suscipit tamen denominationem formae, ita ut corpus substantiale sit albu in potent ia, in quantum potest habere sermam albedinis ipsum actu,&sor maliter denominantem album. Et hoc idem videtur esse, quod Scotus

alterim in i .d. xc.q. I. potentiam esse eius de generis cum actu, non quidem activam, aut passivam, sed obiectivam, in quam et

ab intellectu apprehenditor habere formam, vel actum in esse poisibili , ut corpus in quantu apprehenditur posse habere albedinem dicitur pertinere ad praedicamentu qualitatis,&speciem albedinis,& ex hoc dicitur habere potentiam obic tua respectu talis actus .vel formae, non vero potentiam passiuam reale, quae sit accidens de praedica ineto qualitatis. Na si de potentia passiua aut activa reali eiusde praedicameli intelligatur idem axioma, aperte falsum erit: cu potentia quaelibet activa

hi s realis,

229쪽

386 Iib. I. De generatione O corrupi

realis,&: accidentalis sit in secunda specie qualitatis, & actu eius in praedicamelo actionis , ut patet de grauitate, risibiluate,& eaeteris. Et si in substati a corporea daretur potentia pas sua realis, quae e siet reale ac ides. in praedicamento qualitatis deberet collocari: ubi collocantur omnes potentiae naturales ad agendum , vel recipiendum , & tamen actus eius, qui est quantitas,est in alio praedicamento. Ad primum argumentum distinguendum est antecedens, quod potentia specificetur ab actu . nam de his,quae per se ori natur ad actum,verum est, dc in hoc sensu prolatum ab Aristot .i. lib. de Anima, c. de his vero, quae non per se, sed per aecidens ordinantur ad alique actum,non potest esse veru, quia quae sunt per accidens, non conferunt specie; entitas vero iubis stantiae habet quidem capacitatem, & potentia recipiendi acaecidentia, non tamen per te ordinatam ad illa, quia substantia eum sit per se, & essentialiter inde pendens a quocuque accidenti,& esum quodcumque accidens sit extra essentialem, Aecompletam ratione elus, non ordinatur per se ad ea recipi eda, sed per accidens: quare nec potetia passiua eius accipit specie ab actu, seu forma accide tali recepta. Et propterea docuimuS, di probauimus in ante raedicamentis ex mente Aristotelis, MD Thomae, ex pocentia substatiae ad recipi eis duaccidens,& ex ipso aceidenti recepto non fieri unu per se, sed per accidens, Mideo excludendum a praedicamento. quia talis potentia no est per se ordinata ad actum accidentalem, quia repugnat rem unius praedicameli per se ordinari ad re alterius praedicameli. Ad iecundu in eoncedendum est primum enthim ema, nepe substantiam per se immediate recipere formam accidentalem,& per se immediate ei se catacem recipi edi illam , & cum

deinde inquiritur. an eapacitas n*c, seu potetra passiva siri substantialis,vel accidentalis; respo deo realiter, et entitatiue eise substantialem, quia non dit inguitur ex natura rei ii substati a.

nec est aliquid reale ei superadditum, sed solum dicitur pote-tia,vel capacitas ea te entitas substantiae denominatione qua dam accidentali, in quantu per accidens, hoc est, propter quedam ornatum, quem ab accidentibus nata es ruscipere, ad illa ordinatur quadam ordinatione accidentali ; cum tamen non

si realiter accidens sed substatia,ut dictum est Negandum est igitur, quod sit potentia substatialis, hoc est, ordinata ad substantialem actum, sed solum potest dici entitatiue substantialis, quia entitas substantialis est, denominative vero accide talis potentia vocatur ab actu, vel forma accidentali , quam

per accidens suscepit.ut expositam est.

230쪽

Cap. IV Dan. III. Quest. X.

An omnia accidentia inhaereant immediate in substantia, vel quadam,non nisi mediis aliis

PRima opinio tenet accidentia tale in duplici differentia, ii

nam quaedam sunt congenita substantiae, qualia sunt, qu

per naturalem emanationem ex ea procedunt in eodem in

stanti,in quo fit,vel generatur: na ex hoc dicuntur congenita, ut proprietates, & potentiae naturales ad aliquem actii meliciendu ordinatae 1 natura; nam intellectus naturaliter proc dii ab anima in inliati, quo creatur a Deo,& risibili s ab ho mine in instanti,in quo generatur. Alia sunt,quae permotum. vel mutationem,aut actionem,uel passionem acquiruntur, aetates sunt omnes actus potentiarum, ut sensationes, intellectiones, immo & motus ipsi,&mutationes. Et accidetia primi ordinis ait immediath recipi in substantia; alia vero non nisi tmedia potetia reali,& accidetali.Ita Caietanus ubi supra;euius ratione in videtur posuisse I. p. q. T.art. I. nam accidentia congenita substantiae essentialiter iunipotentiae, quia ad hoc principaliter ordinantur,ut aliquos actus eliciant,atque in se recipiant, ut intellectus intellectiones, de sensus sensationes: dicuntur aute actus substantiae, non proprie , sed solum secudum communem rationem aecidentis, reliqua vero accidetia. proprie dicu tur actus. Unde sequitur proprie postulare pote- vias, in qui b. immediate recipiantur; potentias vero ipsas non postulare alias potetias, in quibus recipiantur; sed abique ulla media potentia receptiua inhaerere in substantia; cu ipsae fine secundum proprias rationes elisentiales potentiae, & solum quadam ratione communi,& impropria dicantur actus.' Haec tamen sententia Caietani insufficiens est , quia licet verum sit, accidentia congenita inhaerere in substantia absq;

aliqua media potentia receptiua quae sit accidens reale, non est tamen uniuersaliter verum de aliis , quae possunt acquiri per actionem,& passionem, quod indigeant potentia reali accident ii, in qua recipiantur,&qua media inhaereant substatiae, nam quantitas imprimis utrumque habet, nempe congemitam e ste substantiae corporeae, Ae etiam acquiri per motum augmentationis, dc amitti per diminutionem , & tamen non indiget potetia receptiua accidentali, sed line illa, atq: per se immediate inhaeret substatiae:&relationes identitatis, de diuersitatis uosuot uecessario congenitae substanti et, sed acquiri