장음표시 사용
241쪽
i 'S Lib. I. De generatione ct corrupi.
virtutem a se emilium, ut patet de sole, qui non potest ploducere effectum in his inferioribus, nisi eis coni ungatur per lucem circa ea producta; & ideo talis lux est in lirumentia eius, quo effective operatur: sed quodlibet agens co iungitur passo per virtutem suam circa illud productam: ut ignis ligno peccatorem in eo productum, ita ut si illum non imprimat lignotion possit idem lignum corrumpere, nec igne ex materia eius generare: ergo agit per talem calorem ligno impressum tan- qua in per iustrumentum ad producendam formam ignis. Et confirmari potest, quia calor ignis secudum eo inmunem lententia estecti uc concurrit ad generationem alterius ignis ex ligno, sed non potest effecti ueco currere nisi coniungatur eidem ligno per aliti calor e in eo productu: ergo non e ii minus veru de calore producto in ligno, quod effective cocurrat ad productione nouae formae, quam de calore existente in igne. Socul do, quia in generatione viventis concurrit effectiva virtus seminalis existens in eodem semine ad organi Zandam materiam eius, ad expellendam formam, & educendam noua
cx eadem materia. Ergo eodem modo concurrent caeterae diis
spositiones praecede ut es in materia ad expulsionem cotrariae formae,& generationem nouae. Probatur consequentia, quia sicut operatur vivens per virtutem seminalem existe utem in eodem semine tanquam per instrumentum, ita ignis. & alia agentia naturalia per accidentia, quae producunt circa Pacsum pro expellenda forma contraria,& educenda propria ex
21 Tertio , quia contraria se expellunt effective ab eo de subiecto, ut in definitione eorum dicitur; sed dispositiones praecedentes in ligno sunt contiari .e dispositionibus conseruatibus idem lignu,&ratione illarum forma ignis substantialis contraria tui fornix ligni, ut pra se patet: ergo tales dii positiones
effective corrumpunt dii posita ones alias: atque etiam forma substantiale ligni Tuc ultra agens, a quo expellitur essiciet ei una tarma, producitur etia essic icter aliae istic cedes: ergo sicut expelluntur dii positiones ligni,& forma substantialis eius ab eis te dispositioni b. praecedentibus, quas producit ignis in eo de ligno; ita producetur essicie ter noua forma ignis: na, quod sint in eo desii biecto .no obstat, quominus possint circa illudem cienter operari, ut patet de virtute seminali circa propria materiam operante,& de potentiis vitalibus circa se ipsas.
Secunda opinio est opposita, negas, quod tales dispositi
nes praecedentes in materia effective concurrant ad expulit o-ucm contratia Ium, vul sornaae substantialis corrumpenda, atque
242쪽
atque etiam ad generationem nouae fotinae, aut compositi, sed alterat solum concurrere in genere causae materialis ad praeparandam materiam pro in troauctione nouae form .e Itaque ca- Iot productus in ligno no expellit essicienter sei rus in eo exiis stes, sed formaliter,nec expellit forma ligni, nisi materialitet disponendo materiam pro introductione formae ignis nouae,aqua expellitur eadem forma ligni in genere cauiae formaliti& non essicientis Haec est expressa sententia D Tho m. q. 8. de
veritate art. T.ad . . argumentum ex his, quae proposuit in contrarium , ubi ita ait: Ad quintum dicendum,quod dispositio nos facit aliquid ad formam effeci. Me, sed materialiter tantum , inquantum per dispositionem materia fit congrua ad receptronem forma. ET i. t. q. Ss. art. i. ad ubi haec habentur verba. Ad quar eum dicendum, uod accidens non agit essec ii . in subiectum, agit tamen formaIiter in iUMm , eo modo se tuendo , yuo dicitur, quod albedo favit album. Ita etiam Pater Suarius tomo t. Metaph. disput . t g. sectione et . num. x'. & videtur mihi probabilior, oc
Probatur prim b, quia dispositiones praecedentes nihil eHitiunt ei rea subiectum, in quo recipiuntur tot Q tempore praecedente in ' etiam in instanti generationis: ergo non concurrunt effective ad productionem formae Euidens est consequε-tia, quia agens naturaIe non potast aliquid operari, nisi circa subieet iam, sed probatur antecedens, quia non expellunt effective dispositiones contrarias, nec formam substantialem; sed neque aliquid essiciunt ad eductionem nouae formae de potemtia materiae: ergo nihil effective operantur. Antecedens con ceditur ab aduersariis quantum ad expulsionem essectivam dispositionum contrariarum, & formae. Et probatur hac ratione Agens naturale non intendit per se primo corrumpere suum contrarium . vel expellere illud , quia corruptio non
potest esse per se prirno intenta a natura , sed solum secumdaria intentione, in quantum primo intendit prodncere formmam , vel effectum positiuum , ad cuius productionem sequitur corrupeio alterius : ergo expulsio dii positionum , vel formae non potest fieti ab aliquo agente , nisi media productione alicuius effectus positivi, ad quam shquitur talis exinpulsio ; sed dispositiones praeeedentes nullum effectum positiuum essiciunt toto tempore alterationum 1 nam calor pro ductus in ligno, non producit nouum calorem in eadem pacte subiecti, alioqui seipsum intenderet, quod constat esse impossibiletergo nullum habet effectum circa lignum praeter exin Pulsionem aliquoium graduum frigiditatis, quoes constat non
243쪽
a oo Lib. I. De generatione ct corrupi.
expellere in genere causae efficientis , quia repugnat solam e pulsionem fieri ab aliquo agente, sed solum in genere causae sot malis, scut v nasorma expellit alteram ab eodem subiecto, vel materia Sed multo minus potest habere effectum positiuum in instanti generationis: primo , quia si subiectatur incomposito, iam non est: secundo, quia etiamsi subiectetur icii si materia , & ideo adhuc permaneat, non potest producere aliquid caloris in eodem ligno, ut probatum est, nec etiam formam ignis, ut instrumentum ; quia accidens non attingit productionem formae substantialis, nisi producendo aliud accidens, vel intendendo illud, ad cuius productionem, vel intensionem sequitur forma substantialis in materiae ut calor igials non attingit productionem alterius ignis , nisi producendo, vel intendendo calorem in subiecto, quod non potest facere calor existens in ligno. Sed respondent aliqui nobiscum tenentes, quod dispos timnes istae subiectent ut incomposito posse eas in instanti generationis asere, quamuis in eo non sint, quia satis est tempore immediate praecedente fuisse , & ratione illaru disposita fuisse materiam pro introductione nouae formae : ex hoc enim fit, ut virtute illarum sequatur generatio eius in instant , quod est
Primum non esse earum; nam agens naturale non agit per exim
stentiam, sed per virtutem agendi: quare non est necessarium actu existere, du effectus sequitur . sed sufficit immediate extiistisse virtute eius,&immediate egisse, ut effectus , qui sequitur
in instanti terminatiuo temporis, in quo extitit,& egit, ei tribuatur, ut causae efficienti virtualiter agenti. Haec tamen soluistio iam est a nobis in superioribus refutata, quia licet actualis existentia efficientis causae non sit ei ratio agendi, est tameconditio adeo nec ei saria ad agendum , ut non lit intelligibile actu agere tepore, vel instanti, in quo non existit. Primo, quia in eo instanti datur actualis productio effectus: ergo datur actio realis tunc procedens ab agente, per quam effectus producitur ed repugnat actionem realem procedere ab eo, quod non est, dum actio procedita ergo repugnat aliquid agere, dum non est in rerum natura . Secundo, quia actio realis dicit realem,& actualem dependentiam effectus a sua causa efficiente, sed non est intelligibilis realis, & actualis dependentia ab eo, quod non habet ei se reale in reru natura: ergo nec est intelliis sibile actionem procedere ab eo, quod non est.Probatur conis sequentia, quia non est intelligibilis de pedentia, nisi a principis ergo non est intelligibilis, realis, & actualis dependentia, i is a principio reali, dc actuati: eo stat autem in instanti generationis
244쪽
Cap. IV Triat. III. i. p. XI. et
rataonis non dari principi u reale, nec actuale: ergo nec potest dari realis,&actualis dependentia, quam dicit actio realis, de actualis, etiamsi tempore praecedenti extiterit agens. Ad testimonium D. Thomae respondeo eum Caietano in atreodem articulo peccatum duo habere, nempe quod sit actio quaedam , & quod sit deformis, vel rationi contraria.(loquiis tui enim D. Thomas de peccato commissionis & inquantum est quaedam actio , poteti expellere gratiam effecti ut , sed ratione deformitatis expellit eam formaliter:dispositiones ver solum sunt formae quaedam,& non actiones, ideo non possunt expellere contrarias effective, sed solum formaliter, sicut unae forma expellit alteram ab eodem subiecto solum in genero causae formalis. Ad primum argumentum eo neessa maiori, quod agens n attingit passum distans nisi per virtutem a se emissam , distin-Suenda est minor,quia virtus emissa ab agente duplex est,quq-am emissa per medium,& in eo recepta, per quam fit eontiguum passo, illudque tangit,ut patet de luee Solis emissa per aerem usque ad terra. Alia est virtus emissa ab agente, hoe est producta in eodem passo. Et inter has duas virtutes haec est differentia,'uod per primam operatur asens circa passum se
cundam,& ideo illa est instrumentum,vel effieiens causasquia se tenet ex parte agentis, haec vero non nisi effectus per eam productus, quia se tenet ex parte passi; illa est principi u actionis, haec vero terminus eiusdem, per quam no dicitur operari agens tanquam per instrumentum, sed per primam, per quam tangit pastum contactu virtutis, licet eum non tangat contactu quantitatis . Itaque ignis agens in lignum ei coniungitur per calorem emissum per aerem coniunctione age ntis cum passo, non per calorem in eodem ligno productum, nisi coniunctione effectus,vel termini producti circa ipsum: per illum ergo calorem in se existentem , & per medium emi illam agit ignis in lignum tanquam per instrumentum, non percal rem in eodem ligno productum ullo modo. Ad confirmationem neganda est minor , quod non possit AP ignis coniungi ligno , nisi per calorem in eo productum; coniungitur enim per ealorem in se existentem , si sit contiguus eum eodem ligno i si vero sit distans ab eo per calorem productum in aere idem lignum tangente, &haec est coniunctio propria agentis: coniunctio vero per calorem productum in ligno non est agentis , ut agens est, sed supponit hanc, dc dicitur coniunctio per effectum , & terminum productum per actione
245쪽
aox Lib. I. De generatione Scorrupi.
Ad secundum concello antecede lite de concursu effectivo virtutis seminalis ad illa omnia, neganda est consequentia, quod ita cocurrat caeterae dispositiones productae in passo;est enim manifesta differetia ex his, quae superius diximus de modo concurrendi virtutis seminalis : non enim operatur circa
materiam, vel subiectum, in quo est,immo nec possiet; sed eum sit in quibusda partibus eiusdem te minis, operatur circa alias,
in quaru materia introducenda est anima;dispositiones vero
praecedentes alias gre erationes ide quibus loquimur sunt in
eodem passo, in eademque materia, in qua introducenda est forma, circ a qua nihil operantur, nec raperari pollunt, Se ideo nec pollum iacinue expellere dispositiones cotrarias, sed solum formaliter; ad ex uisione vero formae praetentis . & eductionem adue mentis solum potiunt concurrere disponendo materiam pro noua forma, a qua erpellenda est antiqua focis maliter, talis autem modus concurrendi earum , non est estiis
cientis causae, sed ad materialem potius reducitur, ut per se est inanifestum. xxv Ad ultimum distinguenda est maior, nam contraria duobus modis considerari potiunt. Primo, in quantu se tene ut ex parte agentis . & passi , ut calor ex parte ignis , & frigus ex parte aquae,vel e contra .secundo in quatum comparantur ad idem subiectum, in quo inhaerent laquam formae contrariae ;& sub utraque consideratione se expellunt ab eode subiecto, sed lubprima efficienter, sub secunda non nisi formaliter, tanquam formae naturaliter incompossibiles in eodem subiecto.Et cum dispositiones praecedentes generationem in subiecto comparentur ad contrarias in eo existentes tanquam formae in com
possibiles in eodem subiecto,& non ut se tenent ex parte agetis, non possunt eas expellere essicienter, sed solum in genere causae formatis. In definitione autem contrariorum non sua mitiir expulsio pro essiciente tantum, nec solum pro expulsio- ite formali, quia repugnat se expellere essicienter, quin etiam se expellant Lot maliter, sed pro utraque simul.&quia disposi- tiones praecedet es in subiecto solum comparantur,ut incompossibiles formae, solum potest eis conuenire formalis expuiasio ; effectiva vero conuenit eis sub alia consideratione ; nam propria contrarietas utramque considerationem comprehen-dm supposito vero,quod non nisi formaliter expellunt dispo sitiones contrarias, & formam substat talem solum materi aliis ter, ut probauimus, non possunt effective coeurrere ad genea rationem nouae formae. Quod vero dicitur, non obstare, quod
ide nou possit agere ui seipsam. distinguenduemnam actione
246쪽
Cap. V. Trin. III.Expositio textus. 2o
transeunte,& vni uoca repugnat idem secundum eadem partem in seipsum asere, quia in actione transeunte necesse est agens realiter esse diuersum a passo,& in univoca se ipsum iu- tendere,& cum calefactio, aut quaevis alia alteratio propria,
qualis est illa, per quam posset excogitari dispositiones ant
cedentes ageressit actio transiens,& viai uoca , repugnat exe ceri circa idem omnino subiectum , quamuis actione immam Den te,vel habente modum immanentis, & aequivoca non Le-Pugnet idem in seipsum agere , de qua procedit secundum
exemplum in argumento assumptum De virtute vero seminali aliam esse rationem ostendianus, ideo nihil probant con
TEX Tvs ARISTOTELIS. De augmentatione autem reliquum est dicere, O quonam disserat a generatione,ct alteratione,SC
. Breuis expositio textus. Explicata distinctione alterationis a generatione substan- ttiali capite praecedenti, distinguit Aristoteles in praesenti
satis diffuso augmentationem, & di minutionem ab eade generatione 5 hoc est intentum capitis. Quod ut consequatur tria proponit tractanda de augmentatione.Priinu, quomodo distinguatur a generatione,& alteratione. Secundum, quonamodo fiat auginentatio, & diminutio rei u naturalium. Te taum, quibus modis differat nutritio, &augmentatio, & ideo ita tres partesdiuiditur caput iuxta horum trium explicati nem .In duobus asserit differre augmentationem a generatione,& alterationem am primo diserunt ex parte terminorum, in quos tendunt, nam generatio substantialis habet substantiam pro termino ad quem,alteratio qualitatem augmetati vero tendit ad quantitatem : de haec est praecipua disterentia, quia inutatio ues,&motus habent vilitatem,& distinctionem
si ecifica a terminis ad quos,ut s. lib Phys docuit Aristoteles.secundo differunt, quia id quod generatur, vel alteratur,uia necessatio mutat locu : V patet cum ex ligno fit ignis,uel cum caletit aqua permanentibus in eisdem locis rid aute, quod au- fietur necessario mutat locum,nd quidem ita ut totaliter di icxat locu, que prius habebat,& acquirat alterami hoc enim modo
247쪽
xo Lib. L De generatione ct corrupi.
modo non est necessarium mutare locum , sed ita ut ad malo rem locum necessario extendatur. Itaque necessarium est.
quod nouas partes loci acquirat, quas prius non habebat, notamen quod aliquam partem prioris loci relinquat, ut paterdum arbor crescit permanens in eodem loco, sed necenariose extendens ad minorem, quam habebat prius , & opposito modo id,quod diminuitur, necessario mutat locum, non t taliter deserens eum, quem habebat prius, sed aliquas parte eius, reducens se ad alias,& ideo ad minorem Ioeum. Et haec
de ex licatione primi.x Vt explicet secundum, proponit duo dubia.&soluit r& ta-dem duo supponit. Primum dubium est, an id, quod augetur,
augeatur per additionem alicuius habentis magnitudinem, seu quantitatem,vel carentis omni magnitudine. Et respodet necessariu else,ut illud ex quo augetur aliquid, quod vocatur alimentum, magnitudinem habeat, quia si esset materia sine magnitudine, aut esset separata ab omni corpore, vel esset in aliquo corpore; leparata esse repugnat. quia nec estet in loco, sicut punctu, nec esset aliquid se iriabile. Probatur conseque citia.quia utrumque habet res quaelibet per quatitatem, nempe in loco esse,& lentiri possesesie autem insensibile, & extra i cum illud,ex quo aliquid augetur, impossibile est, quia cum id,quod augetur,sit corpus naturale, ae ex consequenti sensibile,& in loco, augeri no potest per additionem rei insensibialis, desine loco. Sed non minus repugnat , quod materia ex qua aliquid augetur, careat magnitudine,& sit in aliquo corpore, nam vel esset pars eius,vea accidens, quod patet esse imis possibile, quia partes, & accidentia corporis coextenduntur quantitati,vel magnitudini eius:ergo repugnat sic esse in eo pore,&no habere magnitudinem. vel esset in eorpore,ita ut nec esset pars eius, nec accidens, quod no esse minus impossibile probat, quia ex hoc sequerentur tria absurda. Primum, quod generatio unius non esset corruptio alterius, sed posset aliquid generari ex alio non eorrupto, sed permanente. Nam ex tali materia existente in alio eorpore posset generati aliquid, ut ex alimeto existente in aqua aer, sed nihil aquae eorrumperetur, quia talis materia alimenti in ea existens, nee est Pars aquae, nec accidens eius: ergo potest separari ab aqua sine ulla eius corruptione. secundo sequeretur, quod in eodem composito possent esse infinitae materiae alimentorum, quia si non sunt partes eiu , nec accidentia, non se impedient, nee una excludet alteram: qua ratione potest esse una, poterut ei-
se infinitae. Tertio sequeretur, quod dum generatur aliquid
248쪽
ex aliquo,ut acer ex aqua, exiret ex ea, tanquam ex vase absque ulla mutatione eiusde aquae. Et ex eisdem argumentis asserit probata, quod ex indivisibilibus quantitatis, ut ex punistis,&Iineis magnitudine carentibus , non fiat augmentu corporiunaturalis: seo concludit necessarium elle, quod alimentum, seu materia , ex qua corpus augetur, magnitudinem habeat. god probat primo,quia materia non potest esse separata ab omni forma lubstantiali,& qualitatibus, per quas forma cG- seruatur in materia: sed repugnat esse unitam formae substantati ali sine quantitate omnino necessaria ad diuersas formas substantiales recipiendas: ergo non minus repugnat esse sine magnitudine. Maiorem probat, quia quidquid generatur. fit ex aliquo habente formam substantialem, per cuius expulsionem corrumpitur,& ab agente inducente nouam formam in eadem materia: ergo repugnat materiam permanere sine ulla forma. Secundo ex propria ratione augmentationis, quq uouest generatio corporis, sed additio nouae quantitatis ad eam, quam habebat prius: ergo necesse est quantitatem habere illud, ex quo augetur corpus. Secundum dubium: an supposito quod augmentum debeat 3 fieri ex alimento habente magnitudinem,u quantitatem,&ideo duo interueniunt corpora in augmento, nempe illud ,ex quo fit,quod vocatur alimetum,& illud, cui de nouo aduenit alimentum, quod est corpus vives, qui odna horum corporum augeatur primit vel secundum. Vt autem dubius luat, proponit tres conditiones necessario seruandas iii augmento, &tria inconuenientia vit ada,ut bene fiat. Prima conditio est,ut illud, quod augetur, vel diminuitur , secundum omnes suas partes augeatur,vel diminuatur. Secunda . ut omnibus,& singulis partibus eius aliquid nouu addatur,vel detrahatur i, repugnat enim augeri aliquid , nili aliqua suscipiat additione, vel minui, nisi per detractionem Mergo repugnat aueeri, vel minui secundum omnes partes , nisi nouo aliquo recepto in eis,vel ex eis amisso. Tertia coditio est,ut illud, quod augetur. nec de nouo fiat, nec corrumpatur per augmentationem, sed idem numero permaneat ante, & post eam, immo sub utroq;termino eius,a quo,& ad que, nempe sub minori quantitate, quae est terminus a quo, dcetia sub maiori , quae est terminuuad quem, & mutario eius solum fiat secundum maiorem , &minorem quantitatem. In qua conditione conuenit augme-tatio cum alteratione linquit Aristoteles j quia etiam in alteratione manet idem corpus sub cotrariis qualitatibus,ut sub
calore, E frigore,& idco sub utroq; termino a quo, & ad que,
249쪽
ros Lib. I. De generatione ct corrupi.
nam ab una mouetur ad alia mutatione eius Iolum facta se. eundum easdem qualitates.Conueniunt etia in alio,videlicet, quod sicut virtus augmetatiua est in eo, quod augetur,sic saepe contingit alterativam virtutem esse in eo, quod alteratur: quo autem modo hoc sit intelligendum in quaestionibus explicabitur. Ex tribus autem in conuenientibus vitandis in augmen-gatione primum est,ut intra corpus , quod augetur, non ad mittatur vacuum, in quo recipiatur cibus , vel alimentum , ut falso a quibusdam antiquioribus admittebatur, putatibus no posse recipi, nisi admisso vacuo .vaeuum vero non esse ad mitis tendum, probatum est in s lib. Phys. Secundum in conueniens vitandum est, ve non admittatur penetratio alimeti de nouo aduenientis cum corpore, quod augetur, & cui aduenire dicitur , quia penetratio corporum impossibilis est per naturam. Tertium non debet admitti, quod augmentum fiat per additionem alicuius caretis magnitudine sedeam habentis Quibus enumeratis conditionibus, seruandis in augmento, & incommodis vitadis, respondet dubio proposito, in augmentatione non augeri cibum seu alimentum adueniens,seci corpus vives, cui aduenire dicitur. Qilod probat ex tertia conditione, nam ex natura augmentationis est, ut illud ,quod auget ur,non corrumpatur secundum substantia, ted idem permaneat ante,& post augmentationem , mutatione solum facta circa quantitatem, sed alimentum non permanet, ted corrumpitur sub stantialiter. &conuertitur in substa imam eorPotas viventis corpus autem vivens permanet idem ante,& post augmentu, ut docet experientia: ergo alimentum non est , qu d augetur, sed corpus vivens per conuersionem eius in propriam substantiam
Duo tandem supponitia quam certa. Primu est, per augme tationem primo augeri partes similares corporis viventis, &harum ratione partes disti initares. Quae sint autem partes ita mi lares, &quae diisimilares docet Arist. ipse l. lib. de historia animalium cap. t. dicers, similares essse, quae conflat ex parti culii eiusdem rationis, & nominis cum toto, quod proxime componunt,ut caro,&os. Vocantur similares, quia quaelibet pars carnis est caro, & caro vocatur , & etiam quaelibet pars ossis est os. Partes vero dissimilares sunt, quae ex similaribus com p nutur,ut pes, manus,& brachium, quia ex carne,& osse constat, nec sunt eiusdem rationis, de denominationis partes earum cum ipsis, quia pars brachi j no est brachium . secundo opponit partes corporis viventis dupliciter coli derari posse, aut iecunaum materiam, aut se cuduni fot mami quia mateIIa,
250쪽
Cap. V. Expositio textus. Io F
&sorma suo modo constant, sicut totum ; ut manus hominis consilit materia partiti,& anima eam informante. Augmentationem vero fieri secundum partes formales, non secundum materiales,quia id, quod augetur debet manere idem ante, de post augmentum, sed vivens non manet idem secundum materiam, quia partes materiae fluui,&consumuntur per continuam actionem caloris naturalis et ergo non fit s ecundum eas
augmetum, sed potius secundum formales. quia forma videtur eadem semper manere. Quid autem per formam & materiam.& quid per partes formales,& materiales intelligat Ari-- stoteles, difficile est,explicabitur vero in quaestionibus: Ex his omnibus asserit intelligendum esse modum, quo fiat augme-tatio,fi enim accedente de nouo alimeto, atque conuerso in
substantiam corporis viventis,additoque omnibus,& singulis partibus corporis vivetis. ita ut per augmentu omnium partium augeatur totum corpus vivens idem permanes secundu substantia,&sola mutatione facta circa quatitate, sed mutato
substatialiter alimeto, ita ut in principio augmetationis dissimile sit corpori viventi, ta secundu formam lubstatialem, qua secudu qualitates, ut patet de sanguine,ex quo augetur animalia, sed in fine i a sit factu simile secundu utrumq; per diuersas
alterationes &substantiale conuersionem in substatia eiusdecorporis viventis, in fine namque augmetationis iam sanguis faetus est caro , atque etiam os, parsque substantialis animalis eiusdem rationis cum eae teris I &haec de explicatione secundi. Ut autem explicet tertium, nepe discrimen inter nutritionem,& augmentationem, proponit aliud dubiu; qualis naturae,vel conditionis debeat esse cibus, vel alimentum , ex quo augetur corpus vivens. Respondet vero , aetii quidem diuersum esse debere, non solum secundum substantiam, sed etiam seeundum accidentia ab eo , quod augetur , & ideo acti etiam ei dissimile. Probat, quia per sui corruptionem deberaugere illud: ergo debet esse diuersum, ac dissimile actu, alioqui nec pati posset,nec corrumpi; cum nihil patiatur, neque corrumpatur, nisi a diuerto,&dissimili, sed potetia debet esse idem, & omnino simile, quia in idem meteorpus vivens conis uertitur,& formam eius substantialem, atque accidentia succipit. Ex quibus infert generationem quadam substantialem
necessariam esse ad augmentum , nam si alimentum substantia litet corrumpitur . necesse est generationem alicuius praesupponat,cui eadem corruptio succedat: cum semper verum
sit.corruptionem via ui esse generationem alteri us,ut s uperius Qrobatum