장음표시 사용
281쪽
138 Lib. I. De eeneratione Scorrupt.
miter, & ideo per alterationem , quae est motus per se suece suus,sed neque in ullo instanti, nec in tempore ullo successivi motus datur certus gradus dispositionis in primi parte subiecti,quae sit minimum primo dispositum per illum: ergo nec datur in materia alimenti ultimus gradus dispositionis in prima parte eiusdem materiae, quae sit primo disposita per iulum tanquam minimum, in quo primo productus sit talis gradus,& ex consequenti tu quo primo introduci possit anima simultanea introductione, & ideo in instanti, sed solum datur vltimus gradus eiusdem dispositionis in parte eiusdem materiae indeterminata, quare non potest habere trimum ecse in materia , sed per ultimum non esse necessatio introducenda est.
Exemplum autem primum sit ealefactionis, per quam producitur calor ab igne in ligno, in qua alteratione accipere possumus instans determinatum,in quo verum sit dicere primo producturn esse calorem ut unum in ligno, non tame ericverum in eodem instanti,quod talis gradus sit primo productus in aliqua parte determinata eius dein ligni, quae lit minimum extensionis eius , sed solum potest esse verum, quod in eodem instanti sit primo productus talis gradus in aliqua parte eiusdem ligni in determitiata. Et huius ratio est maui&sta,quia calor non habet minimum quod sic extensionis in
subiecto, in quo sit primo productus, etiam secundum gradu anduisibilem intensionis , sed signata qualibet parte subiecti verum est primo fuisse productum in minori, sicut nec habet
minimum intensionis in eadem parte subiecti:cum data qualibet parua intensione verum est prius fuisse productum iubminori. Et si supponamus calorem ut sex esse suffcientem dispositionem pro forma ignis, verum erit, quod in in tanti aliquo deteriminato sit primo productus calor ut sex in iisno, sed non primo in parte aliqua, quaesit minimum extensionis
eiusdem caloris, quia non est dabile tale minim una; quare nec
poterit in eodem instanti introduci forma ignis muta non datur prima pars sufficienter disposita, quae sit minimum, in quo pollit simul, vel in instanti introduci: unde nec dabitur
primum esse eiusdem formae in materia, sed necesse est, quod idem mei in thans sit ultimum non esse suae introductionis .Pari ergo ratione in illo instanti , quod est ultimum non eisenutritionis, datut quidem alimentum ultimo dispositum pro introductione animae, sed non datur alimentum primo dispositum , quod sit minimum, in quo primo possit introduci aurina, nuc proinde sinit ut, aut in instanti, quod est dati ultimam
282쪽
Cap. V. Trae . de augment. Ouaest. III.
vltimam dispositionem in parte alimenti in determinata. Et ratio est eadem, quia talis dispositio non habet minimum ex 'tesionis in subiecto, sicut nec habet minimum intensionis iueadem parte eius. & propterea non habet primum esse in eo, sed ultimum non elle suae extensionis, &eadem est ratio de iu-troductione animae: cum debeat fieti secudum p xigentiam, tam odum dispositionis materiae, cuias n6 datur minimu quod
sc primo dispositum sufficienter, in quo simul , & in instanti
uitroduci possit Datur vero in prima generatione eiusdem viveti S, quod nutritur. vi probauimus in i . l. Phys de haec est tota Tatio propter quam anima in prima generatione viventis ha- bet primum es Ie in materia, & generatio ipsa vivetis fit in instanti,& ex opposito, quia no datur minimum in prima generatione non viventium, nec forma habet primum esse in materia, nec talis generatio fit in in stati, sed in tepore, nec generatio ipsa, nec res genita incipit per primu sui esse, sed utraq; per ultimu non esie,&hoc est secundu Gexemplum, ex quo satis aperta fit doctrina tradita, nam anima in nutritione non postulat minimu quod sic materit alimenti pro sui introductione: cum ia habeat materia sufficientis magnitudinis ad exercendas pio prias operationes ex prima generatione viventis,&ideo in nullo inflati, nec in tempore ullo nutritionis veru est dari ultima dispositione in aliqua parte determinata, aut minima materiae alimenti, qui sit primo disposita sufficieter pro introductione animae, in qua simul, aut in instanti introducatur, sed solu potest dari ultima dispositio in materia in deter inata,in qua no potest simul introduci anima, sed successive.& ideo nec dat ut instas, quod sit pii ima esse suae introductionis,sed solii potest dari ultimu non elle, ita ut immedia id post introducatur, quod est in tempore in determinato introduci, scut materia ipsa sufficienter disposita in determinata est. Et ex hae doctrina constat solutum esse argumentum illud difficile, nam ad formam eius dum quaerit, an in illo instanti, quod est ultimum non esse nutritionis , materia alimenti fiesufficienter disposita pro introductione animae , distinguendum est; am sufficiens dispositio in eo instanti datur, sed non datur minimum eiusdem materiae primo dispositum per illa, sed solu dat ut dispositio sufficiens,vel ultima in parte eiusdem
materiae,nec minima, nec prima sed in determinata,in qua nopotest anima simul introduci. nec proinde in eodem instanti, sed in tempore immediato, quod in determinatum est, & ideo per ultimum non esse, & non per primum. Et si dicatur ex
noc sequi, dari aliquando ultimam dispositionem in materia sine
283쪽
x o Lib. I. De generatione ct corrupi.
sine introductione formae ad quam ordinatur , quod videtur absurdum: respondeo, dari quidem, non tamen in mensura adaequata introductioni naturali eius, sed in mensura inadaequata,in qua repugnat naturaliter introduci, sicut repugnat introduci simul,&illud quidem absurdum esset,hoc vero a surdum non est, sed necessarium. ii Ad ultimum argumentum solet responderi, alimentum deis
sinere per ultimum sui esse, non absolute,sed sub determinata quantitat vel quod aliis verbis dici solet, alimen tu desinere per ultimum sui esse, non absoluth,sed ut tantu, hoc est,ut digitale,vel quid simile , quia no est veru quod immediate post
non sit, nisi in ea Suantitate, inquam conuersum erit in substantiam aliti. Sub determinata veto quantitate desinere , est
quasi desinere sub modo indivisibili,quia alimentum esse,vel non esse ut tantum,modu in diuisibilem extensionis dicit ; sicut calorem esse tantum, vel sub tali gradu dicit modum indivisibilem intensionis eius,indiuisibilia vero,vel ea, fluae hahent modum indivisibilem ut talia,per ultimum esse desinuitur patet de indivisibilibus motus , & tem poris ex s. lib. Phy s. Haec tame doctrina videtur mihi falsa, & minus necessaria ad
solutionem argumenti.Probatur est e salsam, quia nutritio in .eipit per ultimum non esse:ergo verum est, nunc non esse, &immediath post esse;sed immediate post no dicit instans temporis,sed tempus ;nee dicit determinatum tempus , sed quasi tempus singulare sub indiuiduo vago. Cuius ratio est manifesta, quia non datur prima pars teporis post hoc instas , neque primum tempus: cum te pus quodlibet sit diuisibile in infinitum,sed in tepore indeterminato non producitur nisi aliquid
etiam indeterminatum rergo repugnat, quod immediate post producatur determinata pars substantiae vivetis. in qua sit alimentum conuersum:&consequenter repugnat alimen tu de
sinere immediate post sub quantitate determinata,sed solum potest desinere sub quadam ratione inde terminata, sicut incipit substantia viventis, in quam conuerti tur. Quare falsum est etiam, quod desinat sub modo indivisibili, quin potius necessario debet desinere sub modo diuisibili, quia non datur prima pars desinens, sed quacumque data, datur alia prius desinens: ergo nec dasur primum alimentum desinens, sicut nec datur pruna substantia vivens. Quorum ratio est, quia nec datur prrinum tempus, in quo incipiat unum,& delinat alte- Ium, nec prima pars num tionis, per quam producatur prima
pars viventis, & consequenter nec prima pars corruptionis limenti. Probatu
284쪽
Probatur secundu, quod praedicta doctrina non sit necessa- iria ad solutionem argumenti, quia bene potest sine illa solui, concedendo, quod alimen tu absolute desinit per ultimum sui
esse; ex quo nullum sequitur in conueniens; nam solum posset sequi unum e duobus, ut s.Phycvidimus, nempe quod dentur duo instantia immediata , vel materia sine forma pro aliquo tempore; sed inconuenientia haec solum sequutur ex eo, quod res materialis desinat per ultimum esse, du ea ad cuius productionem sequitur desitio eius,incipit per primum sui esse, non vero si incipiat per ultimum non esset: quod hoc argumento Probari potest Na cum primum esse rei sit instans, in quo priamo est, vel hoc instans erit immediatum alteri instanti, quod est ultimum esse destionis rei, quae corrupitur, vel mediatum, si immediatum .dabuntur duo in statia immediata, quod repugnat si si vero sit mediatum , eum sit primum esse formae incipientis in materia; sequitur tempore immediate praecedenti, quod intercedit inter utrumque instans, non fuisse in materia;
sed nec fuit eodem tempore in materia forma rei, quae cor cum
Pitur, qvia idem tempus est post ultimum instans, in quo fuit,
ideo in eodem tempore verum est iam non esse , & conse- Quenter formam eius non esse in materia ;sed materiam in tali tempore esse sine utraque forma. Qilod vero nihil horum sequatur, si res ad cuius productionem aesinit, incipiat per vltimum sui non esse;euidenter potest probari, quia dum tes ad cuius inceptionem desinit, incipit pent ultimu sui non esse, non datur instans, in quo primo sit,sed incipite ite tempore seque isti cum veru sit, nune non esse,& immediath post esse; nam immediate post non dicit instans tepori y,sed tempus immediate futurum: et go non dabuntur duo instantia immediata, nee etiam materia sine forma, quia toto tempore immediato , ia
uo verum est dicere non esse illud, quod desinit per ultimum
ui esse, & consequenter non esse formam eius in materia,verum est etiam, quod in eadem materia sit forma eiusdem rei ad cuius inceptionem definit . Et ut in eadem nutritione assi-Snemus exemplum, ficut verum est nune esse alimentum , ae immediate post non esse, & ex consequenti non esse formam eius in materia, verum est etiam eodem tempore immediato esse substantiam viventem per nutritionem productam, cum incipiat pet vltimum non esse,& ideo animam tuc informare materiam alimenti, a qua fuit expulsa eius forma ;& itasoluitur argumentum sine illa distinctione refutata,& sine ullo incommodo , quia uniuersialiter verum est, rem quamlibet materialem . siue sit substantia, vel accidens, ablolute , & line Degener. addito
285쪽
1.1 Lib. I. Me generatione ct corrupi.
addito desinere per ultimum sui elle, quo tiescumque res alia, ad cuius inceptione, vel productionem desinit, producitur,vel incipit per ultimum sui non elle. Docti ina autem illa ex d lib. Phyi. ab Aristotele,&ab omnibus approbata, quod Les materiales, ac diuisibiles non possunt naturaliter desinere per vitimum sui esse, ted necessario per primu non elle, intelligi debet cu hac tirnitatione; nepe, qua do res aliae, ad quaru productionem, vel inceptionem desinunt, producutur, vel incipiunt per primum sui esse; nam si non intelligatur cum tali limitatione. magna ex parte erit salsa, ut probauimus.
Vplicem sensum habere potest id quod quq rimus, an nu--- initio sit continua: Prior est, an a principio vitae usque adnem in cellanter fiat,& absque ulla interruptione, queadmodum motu S coeli a principio, quo coelum tactum est, usque ad diem iudici j, sic est cotinuus,ut nunquam interrumpatur. Secundus sensus est, an licem nterrupatur aliquando, sicut interrumpitur alteratio,& motu, localis inferios una coi potum cluta me fit, tempore continuo fiat, sicut alteratio, & motus loca inlis, vel non nat in tempore continuo, sed solum in quibusdam instantibus terminantibus tempus alterationis, per quam di ponitur alimen tu ,ita ut hoc tempore disponatur aliqua pars, de in instanti terminante illud conuertatur,& fiat nutritio, de
tempore tequente disponatur pars alia,& in instati terminatiuo eius couertatur; sicque de reliquis; si enim hoc modo fiat, non erit continua , scut neque instantia temporis in quo fit, sunt cotinua Et quaestio praecipue procedit.& primo disputabitur in hoc se cudo sensu; deinde aliquid etiam de primo sensu dicemus i& sicut procedit de nutritione , sic etiam de augmentatione, cum notum sit eodem modo fieri. Pruna opinio incrit, muritionem non esse continuam in primo, nec in secundo sensu, quiano fit in tempore, sed in ii statuibus discorri inuis per minima, vel explicatum est. Ita Toletus,& Poponatius, qui utrumque asserunt, videlicet nec nutritionem esse successiua vi retulimus quaestione praeceden re,
nec esse continuam, sed fieri in instantibus discretis per mini. ma , & non in tempore , & citant pro se plures alios, ut vidini uis. Probant lemnionio Aristotelis g. lib. Physic. textu 13.
286쪽
ubi de diminutione docet non fieri continue;&probat exemplo guttarum cadentium supra lapidem, &eam excavatium, non quidem tantinue, ita ut si particula extracta sit aliquo te ins ore, di milliu eius extractum sit in dimidio eiusdem temporis, vel saltem aliqua pars eius, sed sic fieri extractionem,ut per tempus aliquod nihil extrahant guttae cadentes, sed solii disponant ad extractionem, & alia gutta superueniens integram particulam simul, & quasi uno te tu extrahat; & eodem modo ait fieri diminutionem viventis corporis, ut tempore aliquo disponatur aliqua pars corporis viventis , & in fine il-
Iius temporis corrumpatur,vel a corpore extrahatur. fiatque
diminutio, quod est limul,&in instantibus fieri per minimas partes dispositas tempore praecedente, in quo asserit nihil extrahi, sed partem extrahendam in sine illius temporis disponi,ut extrahi possit. Et cum eadem sit ratio de diminutione,&augmentatione, atque etiam de nutritione, quia eodem modo fiunt omnes, videtur expresse tenere Aristoteles, quod
non fiant in tempore, nec successive, sed simul,& in instantibus terminantibus tempus alterationis, per quam disponitur alimentum.&consequenter non continue, sicut instantia notant continua, sed quodammodo discreta. Probari etiam potest tribus illis argumentis , quibus probatum est quaestione Uaecedenti nutritionem non esse successiuain, quia sit succes siua non es , euidenter sequitur non esse continuam. Sed probatur hac ratione particulari, quia nutritio est conuersio alimenti in lubstantiam atrii virtute caloris naturalis facta, sed Prius quam conuertatur alimentum, debet disponi pet alterationem factarn circa ipsum ab eodem calore naturali; toto autem tempore, quo disponitur, non conuertitur, immo nec
conuerti potest, quia calor naturalis occupatus in disponendo. non potest simul occupari in conuersone alimenti, nec illud conuertere, quousque si dispositum : ergo non fit ulla conuersio usque ad finem temporis terminantis alterationem , nec ulla nutritio, qua te nec fieri potest continue, cum
interrumpatur toto tempore alter attonis.
Secunda opinio asserit nutritionem et se continuam in se seundo sensu, quia non fit in instantibus temporis, sed in tempore aliquo continuo, sicut alteratio, & motus localis . Haec est communis,& vera, quam tenet D. Tlio m. 3. pari. quaest. 3 3.
arti c. I. Marsi l. i . lib. de Generatione quae si i . Albertus Saxoniae ibidem quaest. i 3. Venetus in summa de Generatione c. t T. Solus i. tib Physic quaest . . Peterius lib. I . suae Philota phiae c. r. landuli. lib. i . Pnus quaest. I. & moderni ferc omnes.
287쪽
Lib. I. De generatione ct corrupi.
Et probatur ex doctrina Aristotelis s. lib. Physic. cap. t. ubi docet auginentationem, & diminutione esse motus proprie, is per se ad maiorem , dc minorem quantitatem , sed motus Proprie sumptus est continuus,ut testatur ipse I lib. Physic in Principio :lergo augmentati ol. Ecdiminutio sunt motus continui ; sed eo ciem prorsus tempore, quo fiunt motus isti, fit nutritio, quae est quasi fundamentum augmentationis: ergo est mutatio in tempore continuo facta, quod est esse continuam. Probatur deinde ratione. Nutritio sequitur alterationem,& dispositione in alimenti, quia eo ipso, quo dispositum est, conuertitur in substat iam aliti, sed alteratio, atque etiam dispositio alimenti est continua: ergo continua erit couersio eiu , . in qua consistit nutritio Probatur minor, quia calor nam turalis disponens alimen tu per alterationem,est aseus natu rate, sed agens naturale agit in passum sibi approxima tu uniformiter difformiter, hoc est in totum simul, quod sibi est a DProx riuatum, non tamen aequaliter in omnes partes eius, sed prius,&fortius, ac perfectius in proximiores, quam in magis distantes et ergo calor naturalis hoc modo agit in alimentum,& singulas partes eius, quod est motu continuo agere,& motu continuo eas disponere; conuel sio autem alimenti in substantiam aliti fit secundum modum dispositionis eius: ergo scut alteratio fit continue per partes alimenti, ita ut proximiores disponantur prius, atque perfectius, & posterius magis distantes ; ita conuersio eiusdem alimenti secundum suas partes fiet successitae. Quod etiam probari potest exemplo flammae, vae continue nutritur per conuersionem olei in propriam tubstantiam, nam eodem modo fit nutritio viventis corporis ex alimento, vit tute calous naturalis conuerta in propriam substantiam. g Ad testimonium Aristotelis respondetur eodem modo loqui eo loco de augmentatione. ac de caeteris duo b. motibus, nempe alteratione, Sciatione; de quibus probat non esse eo utinuos, sed sola lationem circularem inter omnes motus continuam esse posse hoc est perpetuam sitie in io, Sc fines& nu quam interruptam: in hoc enim sensu de motu continuo loquitur, non in eo in quo nos quaestionem agitamus de continuatione nutritionis; concedimus ergo non esse continuam in eo sensu. in quo loquitur Aristoteles, sicut nec alteratio, aue motus localis rectus et ed negamus non esse continuam, ita ut tempore aliquo continuo fiat, dc non in t lis instantibus per
minima. Ita enim esse continuam augmentationem &consequent cr nutritione M docuit expressi Aristoteles 3. &s lib.
288쪽
Cap. V. Tract. de augment. Cus. IV. a s
Physieor. locis superius citatis. Similitudo vero exeauditioni sapidis a guttulis cadetibus. quam eodem loco tradit Aristoteles,optuna est, in eo tenens, quod sicut extractio alicuius Iarticulae non fit, quousque fuerit disposita per guttas praece-entes quodam odo mollificantes lapidem 3, nec fit aequaliter in toto tempore, de singulis partibus eius , ita ut si in aliquo tempore extrahitur aliqua particula,in drinidio illius teporis extrahatur medietas eius;sed tempore aliquo extrahitur tota, de in parte illius temporis nihil, quod est quodammodo simul extrahi; ita conuersio alimeti fit quidem in tempore, sed non aequaliter,aut uniformiter, ita ut si in aliquo tempore aliqua pars conuertatur,in medietate eiusdem tempori S co ueristatur mediectis, sed uniformiter difformiter secundum modii dispositionis, ita ut plus eo uertatur in aliqua parte temporis, quam in alia. Itaque conuerso partis alimenti no fit, quouiaque fuerit disposita per actionem caloris naturalis. Ex quo non sequitur in instanti fieri, sicut nec fit in instanti extracti particulae ex lapide,sed in tempore, cum sit motus localis: ita ergo fit nutritio simul quidem per omnes partes vivetis corporis, ut inferius ostendetur, sed successiue , & concinue ita quacumque,quia prius conuertuntur partes proximiores alimenti in singulis partibus viventis. quam magis distantes ; ut ex modo, quo fit nutritio in I. qu. huius tractatus explicat , faeile intelligitur. Argumenta vero contra successionem nutritionis iam sunt soluta quaestione praecedenti, & eisdem odis soluenda sunt; in quantum procedunt contra continuationem eius si enim n5 probant in iustanti fieri, nee probabunt quod non fiat continue; quia exsuccessione euiuenter sequitur continuitas. Ad aliud vere, nune additu distinguenda est minot. quod per totum tempus,quo disponitur alimentum, non pomi conuerti,na si de eadem parte, quae disponitur, intelligatur, vera est; sed uauis illa ncm conuertatur conuerti poterit proximior iam liposita,&se ut disposita est per motum continuum,ita peccontinuam conuersionem transmutatur in substantiam aliti. Quod vero dicitur calorem naturalem no posse eodem tempore disponere alimentum,& conuertere illud, eadem distin ctione soluitur;nam de eadem parte verum est, de diuersis falis sum: quare non probatur continuam esse non posse conuerissionem alimenti, nec nutritionem ex ea factam.
Dubium de secundo sensu quastionu, an semper
289쪽
r 6 Lib. I. De generatione di compl.
REstat aliquid dicamus de secudo sensu quaestionis, vide
licet, an necesse sit vivens nutriri toto tempore vitae abl-que ulla prorsus interruptione per conuersione alimenti nu-
quam interrupta,vel dari possi t tempus aliquod, in quo nulla
fiat conuersio alimenti , nec nutriatur corpus. Et vuletur nu-
qua in interrumpi nutritionem , quod se probo. Qisi a numquam cessat actio caloris naturalis, per quam dispouitur alimentum ; neque unqua in deest alimentum, quod disponatur: ergo absque ulla interruptione fit dispositio, ita ut prius, atq;per stius disponan tur partes proximiores eius, deinde remo-
Mores; omnes tamen motu successivo, atque continuo uniformiter difformiter, ut patet in flamma continue agente circa oleu;&ideo continue illud conuertente: rago net esse est semper fieri nutritionem, quae sequitur naturaliter dispositionem
aliment l. Anteceden S probatur, quantum ad eam partem,quq asserit nunquam deficere alimentum , quia ultimum alimentum dis ponendum & conuertendum est sanguis sed nu quam deficit languis, quamdiu animal vivit; ergo nunquam deficiet achio caloris naturalis circa illum : quare nunquam deficiet dispositio, nunquam deficiet conuersio, atque nutritio. Pr solutione huius dubij tria dicenda sunt. Primum est, conuersionem alimenti in substantiam aliti, &consequenter nutritionem non elle operationem sic praecise necessariam ad viis ram, ut eo ipso, quod pro aliquo tempore cesset, necesse sit vitiens perire . sed posse naturaliter pro aliquo tempore in vita conseruari sine ulla eduersione, vel nutritione. Hoc est ita certum,ut probari possit euidenti ratione: quia euidens est hominem in pruno in stati, in quo generatur, nutrit i no posse, quia nonduin sumpsit alimeturi nec etiam si haberet approximam tum, posset illud in instanti alterare, atq; disponere, quia alteratio fit successi uc, S in tepore; ergo indiget tempore seque-
te ad sumendum cibum , cumque alterandum , ac disponendum; quo tempore etiam est euidens non dari ullam conuersionem , &ideo necesse est concedere , quod sine operatione nutritionis conseruetur; quare non est preci se necessaria ad vitam conseruandam. Secundo dicimus, valde probabile esse, quod non temper fiat conuersio alimenti nec semper nutria-aur vivens, ted pro aliquo tempore interrumpatur nutritio
ita videtur sentire D. Tnomas x. 1. quaest. et . ait T. his verbis. Augmentum corporale in animalum, re plantu non est motus cor Demus, ita scilicet, quodsi aliquid tantum augetur in tanto tem-
fore, necesse sit, quod I rtis ortionatiter in qualibet parte illius tem- Ictis a qui augeatu is cut cotingit in motu loca se 2 ter aliquod rem mi Diuitiam by Cooste
290쪽
p. V. Tract. de augment. Cuaest. IV. a T
tempus metura operatur dispouens ad augmen um, et ni l augens
actis , oepostmodum producit in efectum id, ad quod diriposuerat augendo ipsum animat, vel plantam in actu , ere. Quibus Ficet de sola augmentatione loquatur expresse , docet tam eu , aliquo tempore eiusdem augmenti, naturam solum disponeteolmentum, & postea illud conuertere. Ira etiam videtur sentire Aristoteles s. libro Phys cor tex. 33. ubi docet ita fieri diis
minutionein viventis, ut no necesse sit quolibet tempore aliquam partem substantiae amittere,sicut non est necesse quolibet tempore aliquam partem lapidis extrahere guttas aquae cadentes: seci constat eodem modo fieri diminutionem , augmentationem,& nutritionem: ergo de omnibus sentit Aristoteles, aliquibus temporibus interrumpi. Probatur etiam ratione, quia ad conuersionem duo requi- 'runtur , nempe calorem naturalem esse bene dispositum ad
agendum circa alimentum , atque etiam alimentum aptumaa conuersonem ei approximatum s sed utrumque potest deficere naturaliter rergo naturaliter potest nutritio interrumpi pro aliquo tempore. Probatur minor; quia calor naturalis non minus subuitur morbis,quam caetera membra, & partes corpori si ergo sicut membrum quodcumque potest tali morabo assiet, ut motus eius omnino impediatur , ita calor naturalis potest morbo aliquo debilitari, vel alio modo impediria sua operatione ; ita ut per aliquod tempus agere non massit, vel adeo remissu, atque imperfecte, ut no possit alimen tu persecte disponere neque illud conuertere.Nec minus est certum contingere posse, quod calor naturalis permagnam ciborum assumptorum congeriem impediatur,& pene obruatur;& per aliquod tempus non possit dare operam conuersioni, nec disepolitioni alimenti , & in utroque casu cessabit prorsus nutritio.Ex parte etiam eiusdem alimenti potest impediri conuerisso, si ineptum fit ad csiuersionem, vel certe difficile possit disponi,& conuerti; nam tunc necesse est pro aliquo tepore cessare conuersionem. Aliquando etiam potest cibus omnino deficere, vel non posse ullo modo sumi ab infirmo,& etiam tunc cessabit nutritio ob defectum alimenti. Secundo probatur, quia licet calor naturalis cotinua ope- S
ratione,& nunquam interrupta ageret circa alimentum, non
est tamen naturaliter possibile, alimenta omnia, neque partes omnes eiusdei in menti adeo uniformes esse ,ut aequali tempore disponantur; sed quaeda citius,aliae tardius disponuntur; etiamsi omnes aequalem habeant approximationem successiuam, i ta ut una sit post alia eode modo approxima taetergo non