장음표시 사용
491쪽
bit usque ad finem mundi: semper enim memoriam Christi & ben sicium eius ance oculos pone da est: semper igitur imago illius retinenda , & in pretio habenda.Deinde , serpens aeneus, cessante sine,propter quem erat factus CC pit ne occasio idololatriae. g. Regum l8. . Et exi hac etiam parte de id , confringi: imago autem
Christi non eis occafio idololatriae
apud nos Catholicos rum quia non alium ob finem Ieam reti muS, quam ut nobisChristum S,luat rem & benefieia. eius rep rae se
i et Si Caluin istae haec non capim, agnoscant saltem quidi ipsi facere consueuerunt. Ipsi,magno dumptu' acy artificis , curant ' rmari,
insania est , imaginem Christicon spuere,
492쪽
conspuere, abolere, & exterminare Nimirum, pluris illos faciunt. quam Christum. Cari sunt, ese du
De Pradestinatione. i. Aluinus. duo docet: Primo, Deum aeterno suo decreto, quosdam homines ad vitam aete nam, aliora plerosque ad mortem redamnationem praedestinasse, sine ullo ipsorum merito,aut culpa,tam tum quia ipsi ita placuit. Lib. 3. I stit.cap. 5 1.S.I. Palam est Dei nutu fieri,ut aliis vitta osseratur salus; alij ab eius aditu arceantur.Et cap. 23. , LMinime consentaneum est , pra- paratione ad interitu alio transfera re,quam ad arcanu consiliu Dei. Et ibideIn s. t. Homines nudo Dei ambitrio,Hira proprium meritu in ater nam mortem praedesinantur.E sDico esse a Deo ereatos,quos ad exi '
493쪽
ritum ituros sine dubitatione presciebatnidque itasadiu, quia sic voluit.
adeo fixum ac immutabile esse, ut tollat omnem arbitri j nos hii libertatem in negotio pr destinationis, nec ullo modo ita nostra sit pote-
state,aut saluari, aut damnari: sed ineuitabili quadam necessitate hi luentur, illi pereant.(Lib. 3. cap.
L I. II. Dicimus aterno se immutabili consilio Deum semel eonstituisse , quos olim asumere vestet: iust lutem,quos rursum exitio deuouere.Et c. 2 3. F. S. Non dubitabo si I, citer fateri, veluntatem Dei esse rerum nec statem,atque id necessario futuram esse,quod ille voluerit. P. Certe haec tam atrocia iunt,
H hominem ad desperationem adigant. Nam, quo animo sis,si ex Caluino audias homines nudo Dei
arbitrio in aeternam mortem prae
det inari nihil prodesse bona opera, nihil obesie peccata L solo Dei
494쪽
untii omnia fieri EAtque hinc oritur libe dilemma hominum desperato rum vel ab aeterno sum praedes i- natus , vel reprobatus. Si pCedestinatus , necessario saluabor etiam si pessime vixero. Si reprobatus, necessatio damnabor , etiamsi velim
bene vivere. Quo di lemmate misere cruciantur miseli , dum se expedire nequeunt. Et refert Augus inus libr. de bono perseuerantiae cap. I s. quendam Monachum sui Monasteri j, eo fuisse adductum hac argumentatione , ut tandem deserta vita religiosa , ad faeculi voluptates reuelleretur , ac peri ret. Is est fluctus doctrinae Cabui nisticae. . Addo historiam ex Caesario, quae sic habet. Ludovicus Land
grauius, propter deploratam vivendi licentiam a viris religiosis correptuS,ac grauiter monitus , ut ad bonam frugem rediret: antequam inopina morte pra ueniretur , pro
495쪽
excusatione hoc adferebat: Si pra-d stibatus sum, nulla peccata pararunt mihi regnum coesorum auferre: si reprobui,nulla bona veta. conferre. Itdmque illud: Cum venerit dies
mortis mea,certe moriar. Illum nec bahia liuendo potero extendere , nec
male vivendo prauenire. Quid se. ctum Incidit ingrauem morbum: Medicum ad se vocat Is, ut erat ,ir prudens , & verborum Landgrauij
memor: Domine mi, inquit,frustra me vocas.Nam si venit hora mot- . tis tuae serto morieris, nec pota in te iuuare.si non venit, non iudiges mea ope.Quid ita vero, ait tand-s grauius Quin iuua me,antequam mors adrepat. Tum Medicus, Si putas vitam corporis conseruaris posse,adhibita medicina: cur simi liter non credis, vitam animae iuuari posse poenitentia,& contritione . Hoc verbo vicit Medicus,& Land- grauio persuasit. os. Porro, dilemma illud sic explicandura
496쪽
candrinae est. S i praedesti natus sum, id est . si a Deo ordinatus sum ad
vitam aeternam per certa media,
quae in mea sum potestate, conse-
quendam: certo consequar vitam iaeternam si illa media adhibuerim. Rursum si fiam te probatus. id est,si a Deo orclinatus sum ad infernum Pr pter mea peccata , quae libere commissuras sum: certo damnabor,si illa peccata com tthm , Mab iis non abs sneam. Haec explica tio reddis animum tranquillum crepacatum. Neque eum,qui in peccatis est,facit desperate: nec et,qui iustus est securitatem promittit. Quin potita utrunque monet , ut cum timore ae tremore salutem
i. Aluinus sic sentit. Primo, Christum non omnibus, sed solis
497쪽
solis praedestinatis dare gratiam. x. Et his non dare gratiam habitualem & sanctificantem , sed tantum actualem. 3. Eam quo dare tam parce , ut non sussiciat ad seruandam lege Decalogi . . Immo cum hoc onere, ut qui illam accipiunt,no possint ea libere uti Tria priora puncta refutata sunt. Quartum hoc loco refutandum est. E. Docet ergo Caluinus, per gra tiam actualem tolli usum liberi arbitri j: nec esse in nostra potestate, cu illa cooperari, vel non coopeIari. Sic enim habet l. t. Inst. c. 3. IS. Ac voluntate mouet,non qualiter multis saeculis traditum erit Ocreditum,ut nostra postea sit electionis,motioni,aut obtemperare aut refragarised illam efficaciteF alficiendo. llud ergo toties a Ch sotiomos repetitum repudiari necesse est. Suestrahit, volentem trahit. Hic aperte reprehendit Chrysostomum & totam antiquitatem, quae multis neculis
498쪽
culis tradidit & credidit, gratiam Dei praeuenientem ira mouere &excitare nos ram voluntatem , ut liberum nobis sit, vel consentire, eel di sienti re. 3. Sed Caluinus potius reprem hendi debet, qui opponit se , non totum antiquis Ecclesiae Doctoribus,sed etiam Scripturis ipsis, Aute- quam hoc ostendo,breuiter explicanda est illius sententia. Potest enim duobus modis intelligi. Primo, ut voluntas nostra a Deo mota& excitata, consentiat quid E diuinae motio ut, Ron tamen libere, sed nehcssario , ita ut non possit non consentire. Secundo, ut mota & excitata,nihil ipsa agat,sed totu,quid' quid fit,a sola gratia procedat, &voluntas solum passive se habeat. Hoc posteriori sensu asseritur a Caluinoda lib. 1.cap 3 .F. . sic ait Erunt fortasse qui concedent,volumiatem a bono suopte ingenio auerta, pia Dei virtute conuerti, sic t- μγ
499쪽
ut preparatasum deinde in agendo partes habeat. Et paulo post : Hoc perperam illi tribuitur. Ideo non recte a Chrysostomo scriptum est , nec gratiam ne voluntate , nec volun- ratem sine gratia quicquam passe operari. ,Hic iterum reprehendst Chrysostomum , & aperte docet, voluntatem a Deo excitatam &praepalatam, non habere suas partes in agendo, sed totum,quod fit,a sola gratia effici. . unde pater, duos esse Caluini
errores. unus est,quod volutas nocooperetur gratiae, sed omni no nihil agat. Alter, quod non sit in po
testate voluntatis , consentire, aut refragari. Prior refellitur ex illo i, Corinth. I S. Io. Gratia eius in me
vacua non fuit, sed abi idanti illis *mnibus laboraui inora ego autem , sed gratia Dei mecum. Quae verba sic explicat August. in lib. de gratia & lib.arb. cap. s. Non ego aurem, sed gratia Dei mecii id est, norum Ec
500쪽
go salus,sed gratia Dei mecum et ac per ho nec gratia Dei sela, nec ipse solus,sedgratia Dei , illo. Hoc unicu testimonium tam clare explic tu sufficeret. Addam tame o plura. Psal. x tam dimor mem esto,ne d relinquas me.Et Psal. 6 y l . Deus, in adiutorium meum intende. Si Deus adiuuat nos , sane & nos aliquid agimus, ut recte argumentatur Augustinus serm. I 3. de verbis Apostolis. Nomen riquit,Adiutoris pra-
seruit tibi , quia S tu ipse aliquid agis. Eodem spectat illud 1. Corinth. s. 1. Ne in vacuum gratiam
Dei reeipiatis .Et Philipp. .i3. Omnia possum in eo,qi i ms confortatis. Hinc recte, colligui Theologi, duplex esse Miatu gratiae actualis:
Unum, styaeuenir ,mQUere,pI Sparare de excitare in olvtatem nos tam ad eonsensium herum, volunta-tatem laim 'at paratam adiuuare,& cum ea cooperari ad consei