장음표시 사용
41쪽
formosior. Qua vero vita tribuitur isti rotundo oo Nompo ut ea celeritate contorqueatur, cui par nuda ne cogitari quidum possit in qua non video ubinam mens constans et vita beata possit insistere. Quodque in nostro corpor si minima ex parte frigore aut solis igni vexetur, molestum sit, cur hocido non habeatur molestum in deo Terra enim pro sito, quoniam mundi pars est, pars est etiam ei. Atqui serrae maxumas regiones inhabitabiles atque incultas videmus, quod par earum appulSu Solis Xarserit, pars obriguerit nive pruinaque longinquo Solis abscessu quae, si mundus est deus, quoniam mundi partes sunt, dei membra partim ardentia, partim refrigerata dicenda sunt.
Atque haec quidem vestra, Lucili. Qualia sero sint , a 25 ultimo repetam us exivxiuit Thales enim Milesius, qui primus
ud Epicurum duo bona sunt, eae quibus summum illud beatumque
componitur ut corpus in dolore sit, animus in perturbatione. 4. insistere festen us lassen'.
8. inhabitabiles. De re publ.VI, 21: terram circumdatam cingulis, e quibus duos maxime inter se diversos obriguisse ruin vides, medium autem illum et victaeimum solis ardore torreri. Duo sunt habitabiles etc. 9. Xarserit und obriguerit indKonjunktivo de oratio obliqua, indum de Sat incultae unt, quod pars eaearsit abhangi gemachi,ird
42쪽
DE NATURA DEORUM. do talibus rebus quaesivit, aquam dixit esse initium rerum,
deum autem eam mentem, quae X aqua cuncta fingeret. Si di possunt esse sine senSu et mente, cur aquae mentem, menti autem cur aq)tam adiunXit , Si ipsa mens constare potest vacans
corpore Anaximandri autem opinio est nativos esse deos longis intorvallis orientes occidentesque, eosque innumerabiles esse mundos. Sed nos deum nisi sempiternum intelleger qui 2 possumus 2 ost Anaximenes aera deum Statuit, eumque gigni
VgLII, 122 dentibus ipsis biotimi de Zahnon', II, 138 ipso ab
43쪽
esseque immensum et infinitum et semper in motu quasi autae sine ulla forma deus esse possit, cum praesertim deum non modo aliqua, sed pulcherrima specie deceat esse, aut non omne, quod Ortum Sit mortalitas consequatur. Inde Anaxa 115 goras, qui accepit ab Anaximene disciplinam, primus omnium rerum discriptionem et modum mentis infinita vi ac ration0 dissignarm confici voluit in quo non vidit neque motumson sui iunctum et continentem in infinit ullum esse posse bino, tu i non ipsa natura UlS Sentiret A. . istam quasi animal a quod VIDIT esse, erit. vno .. n.
aliquid interius, ex quo illud animal nominetur quid autem interius monte cingatur igitur corpore externo. Quod qu0Πiam 27 IΠ0 placet, aperta impleXque mens nuda re adiuncta, qua '
qua8 - quasi vero in de Wider- legung, Wie III 86. 2 sine ulla forma, S. I. 30, . Sine
13. non placet Se Anainagorae. aperta impleaeque men spectare videtur ad AnnXagorae νουν αμιγη, απλουν, καθαρον Dieis. nulla re adiuncta, line Orper-liolio Sinnes WerkZeuge, durelimelche
44쪽
DE NATURA DEORUM. sentire possit, fugere intellegentiae nostra vim ut notionum videtur. Crotoniates autem Alcmaeo, qui soli et luna ruit quisque sideribus animoque phaeterea divinitatem odit, non
son sit os mortalibus rebus immortalitatem dar0. Nam Pythagoras, qui censuit animum esse per naturam rerum omnem intentum et Ommeantem, e quo Ostri animi ear- perentur, non vidit distractione humanorum animorum discerpi
et laeserari deum et, cum miseri animi essent, quod plerisque contingeret, tum dei partem esse miseram quod sori non 2 potest. Cur autem quicquam ignoraret animus hominis, si 10 esset deus quo modo porro seu isto, si nihil osso nisi animus, aut in s Xus aut infusus es sol in mundo Tum Xenophanes qui mente adiuncta omne praeterea, quod esset πnuitum, deum voluit esse, de ipsa monte itum reprehenditur, ut ceteri, do infinitat autem vehementius, in qua nihil neque 15
da das Centrallaver de Pythagoreer gar nichi immaterieli isti misV0lloius falsolitich annim mi si nihil esse nisi animus.12. Xenophanemaus Olophon, Um
45쪽
sentiens neque coniunctum potest esse. Nam armonides
quidum commentietum quiddam coronae simile is est στεφάνην appellat continentem ardorum lucis orbem, qui cingat caelum, quem appellat deum in quo neque figuram divinam seque SenSum quisquam Suspicari potest; multaque eiusdsem modi
monstra, quippe qui bellum, qui discordiam, qui cupiditatum
ceteraque generis eiusdem ad deum revocet, quae vel morbo vel somno ut oblivione vel vetustate delentur eademque desideribus, quae reprehensa in alio iam in hoc omittantur. 10 Empedocles autem multa alia peccans in deorum opinionu
constare censet, divinas esse Vult quas et nasci et exstingui perspicuum est et Sensu Omni carere. Nec Vero rotagoras,
qui es negat omnino de diis habere quod liqueat, sint, non T
monstra III, 44 und sortent g 18; 43 III, 1.
opinionem eius dani III, 11 opinio de dis immortalibu8.
κα τα στοιχεια θεους καὶ τ ιιθμα τουτων τὸν κόσμον Empedocles
46쪽
DE NATURA DEORUM. sint qualesve sint, quicquam Videtur de natura deorum suspicari. Quid Democritus, qui tum imagines earumque circumitus in deorum numero refert, tum illam naturam, quae imagines fundat ac mittat, tum scientiam intelleguntiamque
nostram, nonne in maximo errore Versatur cum idem omnino,
quia nihil semper suo statu maneat, neget SSe quicquam Sempiternum, nonne deum Omnino ita fodit, ut nullam opinionum eius seliquam faciat Quid aer, quo Diogenes polloniatus utitur deo, quem en Sum habere potest aut quam 30 formam di Iam do latonis inconstantia longum est dicere 10 qui in Timauo patro huius mundi nominari neget posse, in
corporum concur8ionem fortuitam, quam tamen Democritus concalefactam et spirabilem, id est ani
8. Diogenes aus Apollonia, einer Stant aut 0 Insul reta, in Zeit-
solem divinae rationis, in qua nihil eae eo fieri posset. August. de civ. d. VIII, 2.11 in Timaeo, p. 28 τὸν μεν
ουν ποιητην καὶ πατερα τουδε του παντος υρειν τε ἔργον και ευρονταεις παντας δυνατον λεγειν Die
Auffassianidiosor Stelle o seitende epihureischen uelle is ei ne Ungenuue besse liber80fg Cicero Tim 2 atque illum quidem quasi rarentem huius universitatis invenire dis cile et, cum eum inveneris,
indicare in vulgus nefas sicl).
47쪽
Logum autem libris, quid sit omnino deus, an quiri oportere non
conseat. Quod Ver sine corpore tali deum vult esso, ut
Graeci dicunt, σώματον, id quale esse possit, intellegi non
potest careat enim sensu necesse est, careat etiam prudentia, careat voluptate quae Omnia una cum deorum notione comprehendimus. Idem et in Tima se dicit et in Logibus t mundum deum esse et caelum et astra et ferram et animos et eos, quo maiorum institutis accepimus; quae et per se sunt falsa perspicuo et inter se vehementer repugnantia. 'tque 31 10 etiam Xenophon paucioribus verbis adem fer peccat; facit enim in iis, qua a Socrat dicta rettulit, Socratem disputantem formam dei quaeri non portere, eundemque et Solem
1 in Legum libris, p. 821 . Plato ird aucti an di0ser Stello
wi in diosum Falle, ehit. gl. I, 26 aer sine ulla forma di040- stat flos Lusi', II, 5 apud inferos
portenta, II, 14 praeter naturam fortenta natur idrige Erscheinungen', II, 87 Solarium eae aqua,
II, 125 a suppi ventis, , 11 haec in philosophia ratio III, 64 animus
cum intellegentia. 4. careat etiam prudentia. 0il
6. in Timaeo pp. 34 B, 41 Α, 68 E. in Legibus p. 821, 886, 96.
7. mundum deum esse Diomeli, vo der eliseel durei,drungen,
48쪽
44 DE NATURA DEORUM. ammum sium dicore, et modo unum, tum autem plures d66si qua sunt isdom in erratis fere, quibus ea, quae de laton diximus. Ἀtquo fiam Antisthenes in eo libro, qui physicus inscribitur, populares deos mussitOS, naturalem unum
osso leon fodit vim se naturam deorum. Ne multo estus Speusippus, latonem avunculum subsequens et vim quandam dicens, qua Omnia regantur, eamque animalem, evellere X33 animis conatur cognitionum seorum. Aristotelesquo in tertiod philosophia libro multa turbat a magistro non Ρlatono dissontions modo nim menti tribuit omnem divinitatem, modo 10 mundum ipsum deum dicit esse, modo alium quendam prae-
Gottor os Stantes gu leugnen. - modo tum ii das concinnere modo modo, i I, 34 II, 102.2. isdem in erratis, g tanta in varietate. L 3. Antisthenes aus Athen Schiiler
4. naturalem unum Dur ei non mirklichen'. Lact. I, 11 Philosophi duos Iove fecerunt, unum naturalem, alterum fabulo8um. 5. tollit im e naturam. 0il
8 in tertio de hilosophia libro. Dius Schris de Aristoteles istnichi molir rhalten. II, 42 44 95sin offenbar Citat aus demsei ben
9. Non dissentiens, in Ansichtiles Antiochus g elche aucti Cicero u de seinige gemachihatte. cad. II, 15 Peripateticos et Academicos nominibus d ferentes, re congruente8. - Platone ist, Wiedi Stelliing eigh, in Glosse u
49쪽
LIB. I. CAP. 12, 13. 31-34. 45
fidit mundo eique eas partes tribuit, ut replicatione quadam mundi motum regat atque tuentur, tum caeli ardorem deum dicit osse, non intellegens caelum mundi 8Se partem, quem alio loco ipso designarit eum. Quo modo aut0m caeli divinus ille sensus in celeritate tanta consorvari potust ubi uitido illi tot di, si num0ramus etiam caelum deum Cum autem sin corpor idem vult esse deum, omni illum sensu privat, etiam prudentia. Quo porro modo mundus moveri arens
corpore nut quo modo Semper Se movetis esse quietus et beatus
1 potest Nec sero ius condiscipulus Xenocrates in hoc genere 1 prudentior, cuius in libris, qui sunt de natura deorum, nuda species divina oscribitur deos enim et esse dicit, quinque eos, qui in stellis vagis nominantur, unum, qui ex omnibus
1, me uterque numerabat Suum. 7. ine corpore Arist. de cael. I, 9:εξω δὲ του Ουρανου δεδεικται, οτιουτ'εστιν υ ἐνδεχεται γενεσθαι σωμα. 8 prudentia, . . 40.
heben. gl. 59 quam illa bene refellerentur 74 nullo pror8u modo, II, 155 hominum facta 88 cau8α,
II, 147 Quo enim tu illa modo, III, 19 ab hac ea quaestione v. n. mundus is Glosso. inus dem vortiergehenden Safg is deus u
13. in stellis in numero telia
50쪽
DE NATURA DEORUM. sideribus, quae infixa caelo sunt, ex dispersis quasi membris simplex sit putandus deus, septimum solem adiungit octa-Vamque lunam qui quo Sensu beati esse possint, intollegi non potest. Ex eadem latonis schola onticus Horaelidos pu0rilibus fabulis ruforsit libros et modo mundum m, tum mentem divinam ess putat, errantibus fiam tollis divinitatem tribuit sensuquo deum privat et eius formam mutabitum ess vult, eodemque in libro rursus terram ta caelum refert in deos. Noe vero Theophrasti inconstantia serenda st modo enim menti divinum tribuit principatum 10 modo caelo, tum autem ignis sideribusque caelestibus. Nec
audiundus ius auditor Strato, is qui phvsicus appellatur, qui
gignendi, augendi, minuendi habeat, sed careat omni sensu et figura Zeno autem, ut iam ad vestros, Balbe, Veniam, 15 nuturalem legem divinam esse censet, eamque vim obtinere recta imperantem prohibentemque contraria. Quam legem quo modo efficiat animantem, intellegere non possumuS deum
1 eae omnibus sideribus - sim-
Μetaphysi ersiehi, im messenilichen mi Aristoteles uberein. 12. Strato aus Lampsalius in Mysten, Nachfolgeries Theophrast, Von 286-268 Vorsteher de peripatetischen Schule. physicus. De n. V, 13 Strato physicum se voluit Diog. Laert. V, 58 ανηρ ελλογιμωτατος καὶ φυσι- 13. in natura sitam. Er Rihrtalles Lebon urtic au das be- mustilos Wirhen der in der Maiseriobosndlichen Naturhran. ead H, 121 Strato negat per deorum e uti ad fabricandum mundum. Quaecunque sint, docet omnia effecta esse
de stoischen Schule. 16 naturalem legem Diog. Laert. VII, 88 κοινὸς νομος, σπερ στὶν ,ορθις λογος δια παντων ρχομενος,
αυτὸς τω u. Cic. de leg. I, 18 leae est summa ratio insit in Natura, quae iubet ea, quae facienda 8unt, prohibetque contraria. 18. intellegere non possumu',eil