Operum philosophicorum, t. 1 (Jean-Baptiste Du Hamel)

발행: 1681년

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 화학

31쪽

1 Astronomia Physca.

desumat subjecto, per quod definitur, iistinguitur ut Dialectici nobis tradiderunt; quodnam sit illud subjectum luminis nobis inqui- suo sit rendum. Neque inventu arduum videtur. Quid enim aliud quam per- min spieuum est, cum nihil perinde horreat atque opacitatem. Nam ubi in P vctum corpus opacis in ostendit, statim reflectitur vel si penetret, frangitur ad perpendicularem, quo se ab hoste defendat. Seditim corpus dia-phanum ipsi cognatum occurrit, tum dilatat se, quasi in libertatem asseratur. Ergo ut humor oleo sus, insulphureus flammae pabulum est; nihil enim omnium est, quod flamma magis affectet, quod illam citius concipiat, D sortius conservet sic perspicuum et se luminis subjectum,

inficiari nemo potest, cui lumen in peripictio libere exspatietur, atque opaca corpora ut sibi insensa aversetur. Nullum quoque est cor. pus lucidum, quod idem si eo minus spectetur, aliquo modo diaphanum non sit. Sic flamma licet visum prae fulgore deberet sistere, non parum tamen perspicuitatis habet, clim et lychnium videndum exhibeat lino opaciora quae sunt, ut carbo, adeps, lignum putridum, elim lucent, nonnihil perspicuitatis adipiscuntur; nec superficiem modo, sed etiam profundiores partes oculis pandunt. Sic oculus, qui praeter caeteras corporis partes magis diaphamis est, idem quoque lucidior existit. Ex quibus colligitur, perspicuitatem esse lucis comitem inclividuam, illius adeo propriuras subjectum existere. Sed in quo posita sit perspicui natura, maior nos manet difficultas. De natura Men. Atque ut ego arbitror, res non est adeo difficilis. Cum enim pthoi, diaphamim illud sit, quod lumini est pervium, non aliter diaphanum, visio G. in opacum inter se disserunt, quam quod illud poris in omnes partes studi hiat, per quos lumen transmittitur sed in opaco corpore, hi meatus

Cartesu. non patent luirinis trajectioni, quia in omnem partem recti non sunt, at confuse, inquasi tumultuario ordine disponuntur adeo ut particulae solidiores meatus occludant. Vitrum aliquod vel purissi intim radiis solaribus oppone. sum quidam radii vitrum penetrabunt, ii nempe, qui perforaminula, secundum rectas lineas disposita trajicientur. Alii vero resilient, ii nimirit in , qui in solidiis vitri parte inani neunt. Inde si charta solares radios per crystallum trajectos excipias, tim videbis umbra in cryst illi tenuem in dilutam , quen admodum si eidem chartae obtenderes tenuissimam telam: nam ut telae fila luminis transitum prohibent , sic, partes vitri solidiores lumen arcent. Minc aqua imittis radiis transitum quidem permittit sed plurimos et i .am reflectit. Inde phiala vitrea ubi aqua impletur, long Enigriorem obscuriorem umbram projicit , quam si aqua foret

vacua

32쪽

Liber Primus.

Sim. Tereor ne hic quoque a te dissentiam illos enim meatus Confura, in omnem partem, secundum rectas lineas dispositos, non modo com tura

prehendere animo, sed ne suspicione quidem possum attingere. Primo nullum est punctum in superficie sphaerae crystallinae, in quod ra r. diu luminis non possit incidere, ac crystallum penetrare., Quod si

ita sit crystallus erit porosa tota, vacua. Quis etiam mente conciapiat poros secundum infinitas lineas, easque rectas aptatos, ut lumi ni, quod in omnes partes diffunditur, transitum praebeant. Sane quidem corpora, quae pluribus poris hiant, ut spongia, charta, medullasambuci, eadem non sunt diaphan et quin etiam aqua, vitrum, aer nullos vel paucissimos meatus admittunt. Men. Haec sane non tanti sunt, ut sententiam nostram labesa RQbissctent. Nihil enim necesse est, ut poros in vitro, vel aqua, secundum Canes i. rectas lineas penitus excavatos admittamus. Satis erit nobis, si non sint interrupti. Inde licet materia coelestis non adeo religiose secundum rectas lineas propellatur a corpore lucido saltem illius nixus,

impetus, propensio ad motum sive quod aliud nomen est, quo planius explicem id quod volo secundum rectas lineas trajicitur, per poros a rectis lineis parum deflectentes. Plures globulos, vel poma in aliquod rete conjice, atque ita comprime, ut jam veluti unum corpus conflare videantur quod si minutissimam a renulam injeceris, illa prosecto per interstitia globulorum subibit, ac tota fere disti uet. Quanto magis subtilissima materia per meatus corporis diaphani exitum inveniet, maxime cum omne corpus perspicuum, vel liquidum sit vel ex aliquo liquore concreverit rei quidum vero omne a subtili materia continenter agitatur, quae poros sibi facile accommodat Aer ex. gr. cum ex particulis tertii elementi inter se disjunctis constet, illae globulorum coelestium motui facile obsequuntur, ac lumen trajiciun i. vitrum autem crystallus , glacies ex materia liquida, in qua substantia coelestis sibi poros excavavit, prodiere, ac meatus eosdem sero vant quo subtilis materia, tum primi tum secundi elementi perforavit. Hinc quaedam corpora, seu liquida sint, seu concreta, pellucent, ut vitrum, aqua, quorum particulae plerumque molles sunt, flexiles alia vero ubi liquescunt, fiunt diaphanari sed ubi concrevere, opacitatem induunt ut cera, inbutyrum, quorum particulae sunt ramosae, ac tenaciores, quae ubi induruere coelestis substantiae motui magis sunt rebellesti miniis, cum ignis vi agitantur,in liquidae existunt. Alia denique sunt corpora, quae ex partibus adeo crassis, terrestribus compineuntur, ut sive concreta sint, sive liquida, lumini transitum negent, ut metalla, quorum pori omnes occluduntur,ma Xi-

33쪽

is Fronomia Physica.

me ubi concrevere Spongia, vel suber tametsi multis .amplis pateant poris, lumen non transmittunt quia pori non sunt continui sed interrupti, stertii elementi, liberius quam primi, aut secundi paroticulas excipiunt Charta autem lumen trajicit, sed confusum, instar vitri, rerum figuras non reddit. Quid ita Vnisi quod poros habeat inflexos, qui luminis radios incurvant Vitrum quod attinet mea. tus habet angustiores, sed in recias lineas dispositos. Hinc quo tenuius est vitrum, eo quoque lil mini magis est pervium sequo vero spicinis existit, eo plures reflectit radios Ita ut illud visioni directae, hoc reflexae magis accommodatum videatur. Nam illud plures radios transmittit, hoc plures regerit, quod plurimae partes solidiores occurrant, quae radiis sint inviae. ne nubes, fumus nebula non pellucent, quia innumeris constant partibus inter se disjunctis, quarum singulae

uosdam luminis radios admittunt, alios reseciunt, adeo ut omnes fere radii tandem resilire cogantur neque enim illae partes male coia ligatae, ullum fere radium transmittunt.

et ' Simp. Jam ergo placet cominus ageren atque experiar si possuncar eornua commovere disputationis tuae a Negas tu quidem poros, qui occissin in eorpore diaphano lumini transitum praebent, eis unde quaque rem re os cur igitur lumen secundum rectas lineas diffunditur. Si vobis credimus, ideo charta minus est quam vitrum perspicua, licet poris sit magis pervia; quod meatus habeat obliquiores, quibus radiosui flectit. Cur idem in qu si non evenit, cum fieri nullatenus possit, ut omnes pori undequaque instar quincuncis, recti sint i Quod deminutissima a renula, quae per interstitia globulorum diffluit, adducebas, nihil tibi suffragatur : nam si minutissimum sabulum in acervum milii, vel crassioris arenae injicia : rogo te an subire poterit, atque acervi poros , qui satis conspicui sunt, penetrareri Subtilis materia, si quae sit, tenuissima quidem existit: sed innumeri sunt portu quoi urnalii alios obstruunt nec possunt omnes adeo exacte in rectas lineas concinnari. Mitto etiam quod vix explicari possit, qui subtilis materia partes aeri s vel aquae, ut viam sibi paret, in momento movere queat. Nec demum retractio ulla futura est, pori, qui vitro insunt, in omnes partes recti constituantur. Cur enim frangatur radius, qui a recto tramite non deflectit: Cur major erit refractio, quo radii sunt obliquiores cur denique refractio semper fiat ad perpendiculum, ubi ex medio rariore, in densius, fit transitus y quod si meatus illi rem Denam non sunt, cur radius perpendiculari non frangitur, cum ut caeteri, pro-rapcroi pter obliquitatem meatuum, incurvetur. Sed de his am nimis. Di-

cum cendum igitur est mihi in quo natura perspicui posita sit sed ita ut nihil

34쪽

Liber Primis.

nihil tanquam certissimum assirmem Satis erit, si quod verisimillimum mihi videtur vobis exponam Rem vero ab altiori principio, re velut ab intimo capite repetamus. Perspicuum cum sit luminis subjectum ejusdem sane videtur esse conditionis cum lumine. Lux podiro tantii in non spiritalis , subjecitam postulat a materiae concretione, quantum fieri potest, liberum Materia quippe,&Iux, naturae corporeae quasi extremos margines occupant illa iners,s stupida, omni actione destituitur haec subtilissima cum sit, tota in motu, actione versatur. In momento cuncta penetrat Materia quam minimum elisentiae obtinet, quia tota sere est potentia, nihil aetiti Aetio vero e sentiam rei cujusque indicat Quo res quaeque est perfectior, hoc fortius agit Quid enim actio, quam ipsius essentiae quasi quaedam progressio, effusio Ergo unumquodque perfectius operatur, quo

plus habet essentiae. Quamvis enim naturae rerum specificae sint indivisibiles, uti numeri : nihilo tamen secius ut numerus alius alio persectior est; sic essentiae aliae sunt aliis praestantiores matque ut numerus major minorem contineta sic nobilior species , alias inferioris notae sua virtute complectitur. Essentiae vero quantitatem, ut diximus, metitur actio. Cum igitur lux prae caeteris qualitatibus celerius invehementius agat, cuncta calore ac vita compleat, atque innu meros effectus procreet, tametsi simplex sit, munius modi, nulla est sensibilis natura, quae majorem essentiae portionem obtineat. Quid enim in rerum corporearum censu potentius, vel praestantius esse potest quam lumen, cujus virtutes pene innumerae, in natura simplicissima radices habent. Est quidem in Deo essentiae plenitudo, quia unitatis apicem tenet, cum infinita virtute conjunctam. Quid enim fortius ipsa; unitates quod divisum est, idem quoque infirmum existi L . Hoc igitur titulo lux ipsa inter res corporeas supremum gradum persectionis occupat. Id etiam habet cum prima causa commune, quod effectiis producat aretissime cum sua causa unitos, atque ab ea maxime dependentes. Ex quibus conficitur, quod nihil perinde horret lumen, ac materiam. Quare subjectili exigit, quantum heri potest a materia defaecatum. Ergo clim perspicuum sit subjectum excipiendi luminis capax, illius natura in hoc videtur constituta, ut quam minimum habeat materiae sub magna extensiones quod ipsa comprobat e X- perientia, Nam celum summum perspicuitatis gradum implet, quod aer excipit, tum aqua sed terra inter elementa ut est maxime compacta, sici opacissima existit. LI semel finiam, corpora quaeque, ut graviora, ita inopaciora sunt. Id videre est in metallis, quo nihil fere perspicuitatis habent, neque unquam lumini sunt pervia, quan-

35쪽

xa Astronomia Phet ira.

tumvis in lamina tenuissimas extendantur Quod argumenti satis est, ut ex pondere, materiae quantitatem, atque e materia opacitatem etiamur. Non quod perspicuitas, inopacitas, ex sola raritate, aut densitate oriantur. Id enim salsi revincitur ex vaporibus, qui a- qtra sunt rariores sic vitrum comminutum quamvis nihilo sit densius, perspicuitatem tamen suam exuit Quocirca corpora quae sunt Perspicua licet in duo genera partiri. Alia sunt paululum crassiora, ut aquari vimina adamas, quae quidem minus materiae nacta sunt , quam metalla, ac proinde essentialiter sunt diaphana tame fi sorte per accidens opaciora videantur, ut adamas non politus, aqua perturbata, vitrum comminutumes haec quippe omnia nisi habeant superficiem tersam ac politam, lumini invia lunt; quod poliantur, lumen admittunt nam illa aequalitas majorem materiae proventum quasi emendat inlumen sibi conciliat id quidem in prima superitate re fringitur, sed postea a recto itinere non deflectitur, cum corpus sit homogeneum , inunius modi. Itaque haec corpora crassiuscula aequalitatem superficiei exigunt sectis lumen reflectetur, ac dispergetur . Alia vero corpora, quae longe sunt subtiliora, ut coelum, aer, quantumvis agitentur, motum radiorum nihil impediunt L lumen quippetantillum materiae facile superat Vapor autem, fumus, nubes,propterma Nimam superficierum inaequalitatem Waliorum corporum admixtionem, lumen non transmittunt. Addam ne quod omne perspicuum

quandam lucem habet in se reconditam, quae ubi corpus condensatur, manifeste se prodit sic aer candorem nivi, spumae kaliis innumeris impertit. Crystallus comminuta albedinem quoque suam ob oculos ponit. Quod si astra nihil sint quam partes coeli condensatae, ut veteres crodiderunt, sequitur coelum totum esse luminosum adeo ut sola materiae raritas impediat, quominus sub obtutum cadat, sic spiritus vini tenuissimus visus aciem fugit, atque ignis eo est conspieuior, quo materiae crassiori adhaerescit Haec ita esse ratio ipsa persuadet. Nam si lumen non alium in subiecto apparatum exigat, quam parum materiae tu magnis dimensionibus, ubicunque haec dispositio occurrit, ibi quandam lucem inesse par est Si quidem nunquam materia omnibus suis dispositionibus adornata, carere sua forma, aut vacua eis potest, ne in rerum inspecierum ordine aliquod inane natura admittat. Haec summi Philosophi, Archiatri meditanaenia fusius exposui, dulcedine argit menti abreptus.' intelligo quem hoc elogio designes. Neque huic opinioni

intercedo , atque omne perspicuum minus habere materiae puto. Sed quasdam praeterea conditiones exigo,quae nisi adsint, corpus minime

perspicuum futurum est. Simp.

36쪽

Liber Primur ety

Cedo quae situ illae conditiones, quibus pellucidum omne S sim

Th. Rem paucis absolvo. Primum, superficiem laevigatam, non V Ope asperam habeat, necesse est; ne radii luminis distranantur. Nam ubissimila- corpus multis superficiebus exasperatur, singula facies quosdam ra rem requidios reflectunt adeo ut parum vel nihil luminis transmittant. Hinc u . vitrum comminutum perspicuitate sua excidit; cumque aliquo colo et, re tingitur, jam minus diaphanum evadit Admixtione quippe coloris seu pigmenti, quo multi meatus obstruuntur, superficies vitri fit asperior, sed de hoc quoque dixisti. II. Corporis perspicui partes , sint homogenear densitatis, aut raritatis' sectis radii varias patientur reseactiones, quibus tandem sessi, resilire compellentur. Hinc vi. num distillatum, aqua maris percolata fiunt limpidiora Uinum quoque album, primo opacum est sum magis perspicuum evadit quod enim impurum existit, vel alterius naturae, ultro subsidit. Ex plantis, Iapidibus,&metallis vitrum pellucidum conficitur, quia ignis calore, ouod aliena naturae est, secernitur. Non dissimili ratione nix calore liquefacta, fit perspicua, quod ex illius poris aer extrudatur. Hinc etiam lac sanguis, atrametritum, cum non sint puri liquores, partibus constent crassioribus , nunquam pellucent. Ubi cornu aduritur, ex diaphano opacum evadit fori quia partes prae calore inflantur, asperae,ianaequale essiciuntur. III. Ad perspicuitatem requiritur, 3. ut partes, quae sunt raritatis, vel densitatis homogeneae situm rectum obtineant. Non equidem poros unde quaque rectos exigos neque enim lumen corpus esse puto sed tamen, cum in rectas lineas semper diffundatur, aequum est, ut partes etiam corporis diaphani secundum rectas lineas porrigantur quod ubi evenit, tum pori quoquet, Wineatus in rectum disponuntur. Id forsitan Epicureis,3 Cartesianis erroris occasionem dedit, qui perspicui naturam in illa meatuum recta p'sitione constitueriint. Omnia sere diaphan facio franguntur, quod

partes eorum secundiim rectas lineas aptentUr Uitrum lucem transmittit puram, non item charta', quae tamen ubi oleo est illitata magis pellucet, sive quod olei particulae meatus papyri obstruant, ac superis ficiem aequabiliorem reddant sive quod fit amenta chartae inflectant, ae potos rectiores effciant. Eadem ex ratione globus niveus ubi paulo vehementius comprimitur, vel aqua immergitur, quandam perspicuitatem acquirit. Illud praeterire non possum, quod omne corpus quantumvis sit opacum aliquid tamen habeat perspicuitatis. Hinc lamina metalli tenuissima quosdam radios transmittit. Haec igitur mihi videntur ad naturam perspicui conspirare. I. Materia subtilitas: vis nam

37쪽

nam materia scdes est tenebrarum a luci infensa II. Puritas, uniformitas substantiae Hinc nullum est corpus mixtum adeone laicuum, quod non aliquid habeat opacitatis. III. Superficiei detrita. constare cuius eam rationem esse putat, quod um Is Monesne ac latitudine contentum sit onmis soliditatis expers : cum Cerescit ii perficies Duo igitur plures sunt in corpore su oerficie v le 'prii', sed alienis terminis circumser dun

st stupersici , tota soliditas radiorum propagationem nihil moratur opacum igitur erit, vel quod multis superficiebus est a di

Men De natura, subiecto luminis nec non de illius motrioni reflexo, tum restacto, uberrime disputatum a te fuit, Simniici

liquum est ut perpauca de finali, effectrice insuactu, Heth,

: et mihi videtur eis cum effector

omnium, molitorque Deus: Quae im causa tam potens, tamque essi.

38쪽

Liber Primis.

ca fingi poteli an substantia corporis lucidiri sed praeterquam subinstantia nil nisi mediis facultatibus operatur,ae cui acius,in potentia eodem genere contineantur operatio autem accidens est ergo potentia operatrix in genere accidentium censeri debet accedit etiam, quod lumen per propagationem non diffunditur, sed una cum corpore lucido producitur, ipsique coaevum existit. Nec facile an iam comprehendi potest, quomodo formae omnes procreentur, nisi ad

primam rerum omnium causam coniugiamus. Qualitates, quae in aleariae conditionem consequii nur, nec quidquam agunt, ut humor, siccitas, densitas e sinu materiae eruuntur et sed quae sunt enicaces,&actia vae, e materia edaci nequeunt; nedum lux, quae cum materia nulla in

habet cognationem. Quod in rerum natura effectus intuemur, qui nulli, nisi primae causae tribui possunt ut nihil dicam de animalibus,

quae ex putredine nascuntur, quorum ortus nec elementis, nec coelo,

neque etiam Angelis aeceptus reserri potest. Quid de individuorum determinatione existimare par est ratiare ex infinitis hominibus, qui procreari possunt, hic potitis quam alius gignatus Quid dicam de impetu producto in lapide sursum emita, quid illum conservat, nisi primum agens suid denique de animalium instinctu, an aliunde quam a Deo proficisci potest i Uerum haec quaestio cum alia de forismarum origine confunditur, quem locum satis ut opinor, alias expressimus. Neque necesse est multa a nobis edisseri de finali causa D. Maia luminis cum haec non minus perspicua sit, quam ipsum lumen Ni- al. I, hi quippe est in hoc mundo adspectabili, quod potentiam, sapienti minu.am,i bonitatem Creatoris magis commendet. Motus ille celerrimas vis cuncta penetrans inper omnia commeansa diffusio prope immensa; radiorum subtilitas cum tanta virtute, ac stabilitate conjunctari adeo ut flem quidem, infringi, non disrump:, aut separari possint haec , inquam, omnia omnipotentiam Creatori praedicant .

Sed nihil est, in quo divina sapientia magis elucescat. Quid enim totius universi partes adeo discordes conciliat, quam lux ipsa, cujus natura simplex quidem, sura ex istic sed virtute rerum penitus

dissimilium impraegnatur, quo facilius omnia conectat Prosecto forma cum materia, vel anima cum corpore vix uniri posset, nisi natur, quadam lucidiore, terspicua, quam Platonici spiritum vocant, necterentur. Nunquam extrema quae sunt, citra aliquod cornmune vinculum natura consociat. ii id materiae dissimilius quam formav nee aptior glutine inter se devinciri queunt inam spirituri hic enim minimam materiae portionem sub magna mole naetiis est unde lumino

sus, ac perspicuus existit, ita igitur corporis inanimae aptissimus

nexus

39쪽

bonomia P sica.

nexus utriusque functionum commune instrumentum. Namque, ne

id forte mihi excidat, omnis spiritus quasi ellentialiter lucidus est uti&ignis taetera quae sunt lucida, horum participatione splendent Hinc micant oculi percussi feles in mediis tenebris objecta contuentur, scilicet spirituum ope, quos eorum oculi ejaculantur: lampyrides noctu lucent beneficio spirituum , quos prae timore contrahere, O lucem suam subducere quidam perhibent Ligna putridas adeps, alia id genus de nocte micant, cum putrescunt quod spiritus liberat in

crassiorum partium mole,in unum confluant: non secus ac partes ignitae prae vehementiori motu un coeunt, atque ignem accendunt. In squamis piscium spiritus sunt tenaciores, nec facile dissipantur funde diutius splendent. Nerum id lumen, quo spiritus nostros fulgere diximus, oculis non perspicitur. Id sane evenit propter summam eorum tenuitatem, ut iam insinuatum 1 nobis est sed tamen anima hunc fulgorem percipites nam ubi spirituum animalium conceptacula, quae cerebro insunt, tetro aliquo vapore obnubilantur, quas tenebras ipsa sibi fingit anima VSed longius dilabor, retinebo ita

que C.

Men Libenter ieeum, cum ista oratione prolaberer, ut hoc Ciceronis verbum usurpem, Simp. Nealiena mihi sumam haec quae nunc fundo philosophiae lacretioris oracula, non ex meo pectore, sed ex summi illius viri quem potissimum hodie sequendum mihi proposui, monumentis pro diere. Atque uti semita in viam redeam : lux est quasi hori ponia turae spiritalis , corporeae substantiae, accidentis cuinculum est totius universi, quod luce destitutum nihil foret praeter materiam indigestam, corpus exanime, confusionis abyssum est quippe lumen omnrii in elementorum virtute foecundatum, ac coelestes influxus ad nos transmittit. Accidens quidem existit, sed a suo subjecto non pendet adeo ut inter substantiam inaccidens; inter corpus, spiritum ambigat. Lux dividitur, manet individitati stabilis est,&movetur- coelum terrae, corpori animam, formas materiae, obiecta visui conciliat. Neque etiam ullum est in tota rerum corporearum universitate praeis stantius donum nobis a Deo concessum, quod illius inexhaustam, in omnia exuberantem bonitatem magis exprimat Cuncta suo, calore vegetat, vita implet, laetitia perfundit, ac variis coloribus adornat, ut quam mox dicturi

sumus

CAPUT

40쪽

Liber Primus.

CAPUT QUARTUM.

De natura, , aede late colorum.

I. Colores omne biisdem se generis, Et vanam esse colorum in veros apparente diaetine ionem. II. Omnes a luce dimanare , nihilesie quam lumen modificatum III. Utrum colore ab externa, vel ab insita luce corporibus prodeant VIV. Tandem ab extraris mce nou profici ci concludimus. V. De numero e serviso rum. nec non qui lucis gradus singulis competat.

Agno te oramus opere, ut de natura , invarietate colorum paulo uberius disseras nain, vacui sumus, nisi ine ratio fugit, color nihil est quam lumen quoddam dilu

tum inmoditi itum.

Sim in longum sermonem me revocas, Menander, quem tamen libenter suscipium squid enim eamus potius, aut in quo melius consum. unus diem Sed ut in re adeo obscura lux aliqua nobis interluceat, quae mihi certa sunt, D explorata proponam prius, tum ad ea quae magis sunt controversa, gradum faciam. Atque ut ad citeriora veniam, .notiora nobis: omnes colores eiusdem esse generis. di bitari nu latenus potest. Quod enim usus scholae obtinuit, colore ureb, alios esse reales, alios duntaxat apparentes, quasi umbratiles, id a pareniti nullo solidiore nititur fundinent et cum tota coloris natura in hoc e sertius-

posita sit,ut appareat, visibilis fiat. Quasi vero obiechim, quod sen iisdem esse

sum realiter assicit in movet, non sit quid reale, atque in rerum natura me, M. non exiitat. Nonne iridi colores, quos inter apparentes recensent, . suas imagines in pecula transmittunt. Qti id igitur obstat, quominus a. inter veros colores numerentur Profecto cum objectum visus pro t. prium sit colora neque ullum discrimen inter veros , .apparentes animadvertatu cumque facultas circa proprium objectum Lilli non possit, optime concluditur, omnes colores ejusdem naturae, ejusdem esse conditionis: maxime cum accessu alicujus coloris, ut rubet, per triangulum vitreum transmissi, color itidem rubeus panno insidens

at vegetior et quod si in alium diversae speciei inciderit, alium quoque colorem, qualis ferme ex praemilitone pigmentorum nasci solet procreabit. Quod a re umento est, colorem rubrum , qui per vitreum trigonuin producitur lices apparens, tam bratilis duntaxat vulgo

SEARCH

MENU NAVIGATION