Operum philosophicorum, t. 1 (Jean-Baptiste Du Hamel)

발행: 1681년

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 화학

41쪽

3 Astronomia Physsem

censeatur, eiusdem tamen esse speciei, ac naturae cum rubro colore,

ut altius corporibus inhaeret. Tametsi non inficior, colores alio se e fugaces, quales sunt in Iride salios fixos intenaciore ad ejusdem tamen utrosque esse speciei, non sol tim ipsa colligit ratio; cum uniussi facultatis unum sit obiectum sed etiam ipse sensus diiudicat. Quod color a si ita sit, colores omnes a lumine proficisci recte concluditur climium me in Iridis colores, qtiique per vitreum trigonum trajiciuntur, atque appa--β η/, rantes vulgo vocitantur, nihil ab ipso lumine , certa quadam rationei modificato disserant. Quid enim hos colores tam apte efformaret pa nubes, vel murus, in quo Iris dia ineatus cernitur prat nihil aliud a quam recipit nihil ipse operatur. An forte trigonus vitreus f sed est

omnis expers coloris. Restat igitur ut lux in colores degeneret atqui fixi,& fugaces, verita trajunt, atque apparentes ejusdem sunt naturae catque adeo ab iisdem prodeunt causis: ergo colores omnes nihil ab ipso lumine discrepant. YA. Hactenus tecum mihi convenites sane quisquis specierum ursibilium, incolorum naturam diligentius perpendet, utraque nihilus lumine differre comperiet Nam singula cujusque objecti puncta in

orbem diffunduntur eodem prorsus modo ac radii luminis refrin guntur ad aequales angulos resiliunt. Quod si per vitrum aliquo colore tinctum trajia tantur, non aliter ac lumen eodem colore imbuuntur. Denique instar luminis, in punctum contrahuntur, citra ullam eonfusionem sprincipio suo in divitis adhaerent A quo unitatem, vel distinctionem suam et non a subieeto, uti caeterae qualitates. repetunt. mri colo Ad summam, omnes luminis flectiones his speciebus, ac coloribusr o V apprime conveniunt. Qito non modo evincit, colorem nihil a luce ex tumNe dissidere sed etiami quod rem maxime causamque contineta colores extβrno e omnes a luce exteriore proficisci, incum ea confunditi adeo ut re-mc ση/. bus omnibus auferat nox atra colorem. Id jam patebit, si revocare serenii in memoriam volueris ea, quae sunt a te demonstrata nempe colores

Wm ratio fixos ejusdem esse specie cum iis, qui fugaciores sunt, quos san arum hi minis varia reflexione ac refractione prodire certum est. Nihil ei nim tintim uni tam simile, quam lumen lumini, color colori. Quod . si a luce color diisserat, quare sine illa videri nequit numquid sonus vel odor quodam alio odore, vel sono indigent ut percipiantur Densque si color est quaedam qualitas ab exteriori lumine distincta, quaenam est illius causa , quas exigit dispositiones s exemplo sit albedo Rivis, tundenam prodiit e numquid ab aquae substantias sed ubi soli an rem smina deperdit forte a frigore e sed aqua con-gel .ita frigidissima est, nec candida, Forsitan ab aere suam repetit albedia

42쪽

Liber nimis.

bedinem. Vertim aer omnis est coloris expers. Nulla quoque assignari potest dispositio intrinseca , ex qua albedo diman et non .llor, aut frigus; non detirities, aut mollities; non humor, aut siccitas non demum gravitas , aut levitas cum lac, marmor, spuina, nix, cervisa,

calx, Walia innumera sint candidari tametsi vix in ulla quali tabe

conveniunt.

Men. Haec sane rationi consentanea mihi videntur: neque ut ar Opiuio hitror multum abhorrent ab iis, quae illustris Cartesius tradidit existi Carissima enim colores nihil esse praeter lumen modi licatum. Lumen vero cum sit notus , vel pressio globuloruin eoelestium a materia subtilissima primi elementi in rectas lineas directus' hi quidem globuli uno eodem tempore duplici motu, centri scilicet, horbis feruntur: nam circa suffim centrum in orbem aguntur, atque 1 corpore lucido in rectas lineas quasi vibrantur. Cui ergo uterque motus aequalis est, tum lumen nullo colore imbutum oculos afficit sed ubi ex occursu corporum diversae densitatis, aut consistentiae motus orbis fit velocior vel tardior jam globuli coelestes retinam aliter movent, ac varios colores imprimunt.' Facessant quaeso te illa vigilantis cerebri somnia, quae iam alias abunde refellimus Veri propria sunt, quae non Epicurei modo

sed etiam eximii Peripatetici, ac praeter caeteros doctissimus Fabry denabura varietate colorum tradidere. Et quamvis longa ortasse nostra tutura sit oratio, non tamen satisfieri putem huic loco, qui nunc est in manibus, nisi distincte, inarticulatim, non de omnibus hoc enim infinitum foret sed de praecipuis coloribus disputemus Vindu Deas, ct ab ipsa albedine exordio, quae, ni allor, non alibi, quam in conti dine. nuitate radioru in luminis non interruptari posita est. Hinc flamma quo purior, eo quoque candidior est Cera alba, quia sincerior est, sta in mam reddit candidiorem et nam si forte nescis cera veris tempore irrigata Soli exponitur, cujus calore humor extraneus exhalatur, atque una secum humorem nativum educit, quo extracto, non aliter ac pannus e lutus in lixivio dealbatur. Sic plantae sicciores puriorem lammam praebent, quia partes omnes simul accenduntur: sed in viridiori ligno multus humor una cum flamma erumpit, qui radios luminis intercipit, ac colorem subrufum exhibet Eadem ratione vitrum nigro, rariore vel obtectum, lucem subrubram transmittit; quod radii luminis bene multi quasi extinguantur. Nix vero, spuina

non aquae modo, sed etiam atramenti, lac, calcinata fere omnia, farina, creta cerebri medulla, ovi putamen, charia, quoddam marmori genus,

saccharum inalia innumera albescunt quorum omnium una ibi a videtur

43쪽

s; pronomia Physica.

videtur ratio, quod luine fine ulla fere interruptione radiorum ad oeulos reflectant id autem accidit, quod pleraque omnia particulis sph tericis constent, quae microscopii adminiculo ponuntur ob oculosant videre est praesertim in nive, inspuma Quocirca singuli globuli

aliquos luminis radios ad oculum emittunt, qui colorem luci amnem, nempe candorem, simul congesti essiciunt: nulla quippe fit interruptio, nulla est pars, quae lucem non reflectat. Sed quo inimis dubitari pos si hane esse veram colorum originem juvat ire per singula. In nivehi globuli sub visum cadunt, beneficio omphaloptri, quo saepe objectum centuplo majus cernitur Spuma vero innumeris constat sphae- Tillis, quia interclusus aer aequo nisu pellit undique membranulas, qui-hfis intercipitur inquanto illae bullae minores sunt, ut in spuma equi,

vel cremore laciis macerato, tanto majorem candorem praebent: namphi res radios regerunt. De calcinatis nihil attinet dicere, clim alias

ostensum fuerit terrae atomos sphaericam figuram esse sortitas. In oviptitamine, granula sphaerica sensu deprehendimus in charti hujusmodi granula saepe calamum stridentem ac luctantem morantur. Me-Hilla cerebri, salium fere omne genus, in quorum censu est sacch rum ossa denique multa terra abundant, quod ex ipso pondere dignoscimus.' Sic adeps concretus albedinem quandam prae se fert, stio dillius partes instar spumae in orbem concrescant. Non dissimili modo oleum a lixivi dealbatur; quaedam enim humoris aque partes dum rarescunt, tenacis olei membranulis conclusae in bullas abeunte denique hi globuli in lactis coagulo sensu percipiuntur. Sed cur quoddam marmoris genus album, aliud nigrum existitu an quia illud ex granulis sphaericis constat, hoc non item l unde album tam per feei poliri nequit, ac nigrum,&quo magis politur, minus album redditur; gravius etiam est nigro, neque illius globuli facile dividuntur hinc asperitis,in minus laeve, vel caecus ipso tactu percipit. In alabastro haec granula sphaerica sunt magis conspicua, quare minus poliet quam in armor potest Pili albescunt defectu humoris. At cerussa cur adeo candida quia plumbum aceti acrimonia solvitur; humor fere omnis educittir, terrestres particulae talae remanent , quarum figuram esse globosam identidem monuimus nam cerussa gravior est, nec ductilis ut plumbum. Vitrum inglacies contrita albescunt: cum enim prius una esset eorum superficies, eaque plana, aequabilis, pauciores radii resiliebant sed ubi suerunt comminuta, innumerabiles factae sunt superficies, infinitae adeo reflexiones prodierunt. Iam cur albedo visum disgregare perhibeatur, eumquo affligat 3 an quia multam lucem emittit, cujus calor humorem crystallinum urit, ac laedi hinc pupil-

44쪽

Liber Primur T

pupillam contrahimus, quod fieri nequit, nil tunica, vae dilatetur, idque citra divisionem aliquam, vel dolorem non accidit. De albe in hactenus nunc de nigredine , qtiae in paucitate radiorum, ac mulistis interruptionibus consistit. Ubi nulla est radiorum refledii, tum De nigrais merae sunt tenebrae; sed cum pauca admodum est, tum nigredo posi iune.tiva, inrealis existit. Sic omnis cavitas nigrum colorem prae se fert: sic quae tersa sunt, D polita, ut aquasi vitrum, ferrum, quod singula puncta singulos duntaxat radios reflectant subnigra apparent: quaeque nigra sunt, eadem fere concava videntur. Hinc feles ubi nigrum orbem in anua depictum vident, saepius in eum impingunt apparet

quippe illis velut ostiolum apertum Colores fere omnes eminus spectati, subnigri cernuntur, quod pauciores radios ad oculum transmittanta Quae nigra sunt, quo magis poliuntur, hoc magis nigrescunt

ratio ex dictis plana est. Sic argentum antequam poliatur, magis albicat: nam ubi laeve effectum est, propter aequalitatem angulorum iniscidentiae , D reflexionis , pauciores radii in oculos incurrunt. Cur

ergo vasa quaedam fictilia, inpolita adeo candida existunt an quod membranula pellucida obtegantur, sub qua quaedam granula sphaeriete figurae delitescunt pridem sorsitan in lacte contingit. Humor veroaqueus nigredinem invehit unde herbae, quo plus humoris continent, eo quoque subnigriores videntur. Lutum multo,in diuturno humore perfusum, quale Lutetiae plurimum est, nigrius evadit Saccharum cum aduritur, nigrescit, quod humor calore educatur. Sic etiam nix aquae immersa nigrorem contrahit nam aqua globulos nivis complanat , ac multas radiorum interruptiones secit. Humor denique omnis asst sus corporibus nigredinem inducit, quia cavitates occupat, duperficiem laevigatiorem efficit. Sed cur carbo extinctus, fuligo, pix tanta nigredine obscurantur propter requentes, fere continuas radiorum interruptiones et multis quippe partibus prae calore resolutis, cavitates, strideo rugae innumerabiles ligno accenso succrescunt, quae creberrimas luminis interruptiones inducunt. Mos sane veluti sulcos ex carbonum affrictu facile conjicinus. Minc semiusta fere omnia atro colore inficiuntur: nam exhausto humore, superficies corrugantur cumsi se innumerabiles prope partes acuminatae, instriatae una cum humore erumpant in atram uliginem facessuent, quae oculos vellicat, camino tenacius adhaerescit, quia ex partibus acuminatis constat. Hinc pix adeo nigra efficitur iuccus enim est ex lignore fini fero ignis ardore expres Ius, ex quo magnus fuliginis proventus exhalatur unde noli mirum atro fuliginis colore pix imbuatur.

Sed cur atram unium adeo nigruma dilutum quippe calchanti, Naal En l. rum,

45쪽

iarum, si seorsim accipiatur, neutrum nigro colore tinctum apparet quid igitur causae est, ut utrumque simul mixtim in atramentum deis generet fan quia calchantum inuallae particulis striatis , in macronem desinentibus constant, aut potitis ubi simul cocunt, in cumina ei tormantur psalchantum enim ex oleo vitrioli se a ovaivilia quibus ferrum di luitur, constat res hinc atramentum ita tenaciter charta adhaeret , Nigredo autem miniis visum delectat, quod pupillam maxime dilatet, atque, vaeam contrahat idque non sine aliquo dolore perficitur. Pupilla distentitur, quo plures radios excipiat Albedine, tigredine excussis sequitur ut reliquos colores decurramus. Occurrit primo rubetis color album inter Ac niorum medio iura constitutus intervallo prodit enim ex alternis radiorum reflexioniadus, Interruptionibus , Hinc carbo accensus, quod omnes partes simul non accendantur: ferrum candens sol per medias nebulas radios vibrans Iucernae flamma cominus visau flamma itidem ligni viridi S, e quo multus erumpit aqueus vapor, rubescunt Nam in his omnibus fit quaedam albi nigrique permistio hinc color rubeus emergit, qui flammam albi, Whorrorem nigri prae se fert Lucerna vero eminus spectata, tota videtur candida, quod illae radiorum interruptiones, ac velut umbrae ex fumo prodeuntes, prae nimia distantia sub vilum non cadant. Sic Mars de nocte visus, rubet sed aurora lucescente, apparet candidior, quia minor: pauciores quippe radiorum interruptiones percipiuntur. Sic Luna subrubra videtur, propter macularum nigredinem, quae illius candorem adulterant S mili ratione pannus nigrior, ubi multa luce perfunditur, subrubrum, aut purpureum colorem exhibet. Quod si per cancellos citato cursu , arearn Sole illustratam prospicias, nil nisi colore rubeo infectuva cernes, Propter alternas albi nigrique interruptiones , Cumque E musta luce in obscuriorem locum ingrederis, tum fulgorem quemdam rubeum vides' nam retina, quae in fundo oculi constituitur, qua lue visus oryamim existit, multa luce adhuc persus alternas subit luminis, tenebrarum seu albi nigrique impressiones. Sed unde cerussa in minium quod adeo rubet chylus in sanguinem face nunt aut cur fumus hydrargyri rubeus est, ctim idem sublimatus tanto candore niteat pranquia cerussa, chylas, hydrargyrus sphaericis constant particulis, quae calore clividuntur, atque in colorem medium inter album . nigrum degenerant Hinc etiam liquet, cur caro candida caesarie nigraibtecta, vel humor crystallinus bovis itidem albus , processibus ciliaribus ob olutus vitrum denique nigriori, quasi capillari vel tectum rubeant. Candela quoque extincta, instimans, ubi accensae candelae

46쪽

I per Primus. D

admovetur, fumum einittit rubeum. Si quidem in his,&aliis innumeris, fit quaedam albi nigrique temperies, ex qua rubeus oritur color, qui nec continuam lucem postulat, ut candor; neque continua raodiornmunterceptiones , ut nigredori sed media sorte contentus est. Quocirca ubi paululum accensus est, perstringit oculum mnain majori contentione opus est, ut visus has luminis interruptiones alterna

lina dispositas discernat. Hinc sorte tauros, neones in furorem aisitit. Tametsi id quoque potest accidere, quod hic color speciem sanguinis praebeat. Sequitur ut de flavo colore, nec non de cauti leo, viridi, ac purpureo pauca subjiciam. Flavus inter album in rubrum De Fatio, medius est cuti caeruleus nigrum inter, rubrum, medium locum ob earui ossilii et Flavus itaque pro singulis interruptionibus, duos radios nactus adi colata

est unum ab albo, alterum a rubro, cum una interceptione mutuatur ribus. Coeruleus e contra, duas interruptiones unico radio temperatas o

litus est. Quod si funiculum ex albis rubrisque filis contextum inspicias, idem flavo colore tinctus apparebit. Fors est ut aer caeruleus videatur, propter varias luminis reflexiones, quae ex solidioribus atomis prodeunt. sinereus color ex rudi inim perfecta albi nigrique mixtura, ut rubeus ex accuratiori permistione proficiscitur in illo quippe partes sunt crassiores in rubro minutiores linc cinereus co lor sortiori lumine collustratus , si procul spectatur, rubetas apparet, ut videre est in nubibus sub ortum, vel occasum Solis. Aureus color medius est inter flavum s rubrum, ut solaris inter album, flavum medio loco consisti t. Ex rubro .caeruleo purpureus, ut ex flavo, caeruleo viridis temperatur. Rem ita se habere, ex perfecili colo rum mixtione comperies. Vel si phira vitra diversis imbuta coloribus simul jungas, hanc, de qua dixin iis, colorum varietatem obtinebis . Sed unde flavus , ac caeruleus sunt oculis gratiores Van quia apis temperati fieri nullus color magis oculo blanditur quam viridis; quia ex flavo caeruleoque emergit utriusque enim amoenitatem po fidet: nec lumen albi oculos pertirlagens; neque horrorem nigri, qui caeruleo plurimus inest nec denique rutilum fulgorem rubri praefert, qui majorem attentionem postulat. Viridis color quasi negligentior est, hinc gratissimus tum enim sucunde agimus, clim facile. Iam quoque planum fit, cur colores compositi magis arrideant, ut purpureus rubro, caeruleo aureus rubro, flavo est amoenior scilicet quia compo situs color unius excessum inalterius desectum temperat. Sic purpureus rubri sulgorem, caerulei livorem castigat, neque aureus, ut fi viis pallescit, vel ut rubeus rutilat. Ex flavo rubro .caeruleo, color lividus prodit visui. minime si alusu nam rubetis viridem colorem scedat,

47쪽

dat, qui ex flavo, incaeruleo emersurus erat. De storum, lapidum, ac metallorum variis coloribus, nec non de Iridet, dabitur alias commodior dicendi locus Hactenus demonstrasse sufficiat colores omnes avaria luminis reflexione, aut refractione originem suam ducere; adeo ut color nihil sit praeter lumen modificatum. Non quod varia luminis intensio, aut remissi, diversos colores procreet sed radiorum cluntaxat continuitas, vel interceptio. Neque ea sententia Aristoteli displicet, qui causam colorum esse variam lucis, umbrae temperationem, tradito Non inficiamur tamen rei cuique suum esse nativum colorem, ut loquuntur, in actu primo se eam eis partium dispositionem, ex qua talis color exurgiva sed negamus rem esse in actu secundo coleratam, nisi eadem sit exteriore lumine illustrata. Res enim omnis colorata, visibilis existit; nec tamen sub visum cadit, nisi aliquo lumine perfundatur; ita ut certissimum sit, quod docet Aristoteles , lumen esse colorem perspicui, incolorem esse actum corporis perspicui sua opacitate terminati , Nunc de his quid sentias, optime Simplici, quibus ea rationibus infirmes, audire sane velim aes enim digna est, cui nonnihil operae ac temporis impendas,

P i. sis imp. Huic opinioni neque possum accedere, neque intercedetentia con re post ut a fatear enim oportet, innumeros colores ex varia rede-futatur, ione, ac refractione luminis emergeret de iis, qui apparentes vul- atque colora dicuntur, nullus est dubitationi locus Imo id in plerisque colori

distari bus qui subsectis suis altius insident, fere constat, ut in nivis, spumae,

ab nterna vitri, vel glaciei comminusae albedine. Sed nunquam possum animum luce ema induceres, ut contra sensus judicium , omnes de nocte colores delerinare osseu putem. Non equidem inficias ibo, colorem nihil esse praeter lucem Ariar diminutam, certa quadam ratione modificatam et id enim jam demonstratione consecuti sumus. Verum si bene auguror, colores non ab extranea, sed ab interna luce proficiscuntur: ita ut nullum sit corpus, seu perspicuum sit, seu opacum, quod aliqua in lucis scintillam reor conditam non habeat. Quidni rem ita esse putem platim omne corpus aliqua perspicuitate donetur perspicuum vero idem omne est lucidum non enim alium apparatum lux exigit praeter perspicuitatem,qulim lux ipsa, ut forma materiit in optime dispositam consequitur; ne in rerum serie aliquod vacuum natura patiatur. Nam ut locus corpore destitutus, sic subjectum optime adornatum, si forma sua careat, inane futurum estes nullum igitur corpus existit , quod idem non radiet, a quodque tanquam sidus minoris notae lumen non emittat Nix ipsa in mediis tenebris uiget, quod sane argumento est albedinem non ab extraria, sed ab interiore luce dimanare. Inde ergo, inquies, de nocte

48쪽

colores non videntur, cum sint lumina quae magis noctu, quam diu fulgere oporteat 3 Nam stellae in meridie aciem oculorum fugiunt, quae in tenebris adeo micant. Respondere possem stellas de die non videri, quia sunt remotiores quod si propiores forent, sub oculos caderent, ut omnia corpora suis distincta coloribus. Accedit etiain quod non omne lumen visu percipitur, sed necesse est ut retinain valide satis afficiat hinc colores nisi fortiore luce aspergantur visum non movent. Quamquam hic non discutio, utrum in tenebris colores paululum dilutiores suos radios, suas species emittant. Forte debiliores sunt, quam ut solitarii prodire possint quemadmodum calor naturalis, qui membra nostra vegetat, saepe indiget extrario, Madventitio calore, ut sua munia obire queat. Neplerus vir impense doctus existimat colorem nihil esse praeter lucem potentialem, fluae externa luce eget, ut calor Zingiberis indiget humores, quo excitetur, In actum prorumpat. Hinc color in materia delitescit, non uti lumen solam supersiciem afficit; quantumvis corpus colore imbutum poliatur, in omnes partes radios vibrat, qui non ex sola superficie, sed quasi ex rei corporeae penetralibus erumpunt. Ulut sit lucem ipsam, quemadmodum incarieras qualitates, in varios gradus dispertiri licet; ita ut in quibusdam corporibus sit fortior, ac vegetior, in aliis debilior in Sole summum sui generis gradum impleat, in stellis non parum degeneret in coelo uberior sit quam in aere; parcior in mixtis corporibus ubi sensu percipi nequit, nisi majori luce roboretur. Sane quidem colores apparentes nihil esse praeter lumen modificatum nemo negaverit; tamen in ipsa meridie optime discernuntur: qti idni ergo colores fixi, etiamsi nihil aliud sint quam lux dilutior , non in tenebris, sed de die erunt conspicui. Denique forsitan colores fixi, licet specie non differant si lumine, diverso tamen modo visum assciunt. Sed ea sumebas ad concludendum, quorum tibi nihil conceditur. Duxisti enim omnes colores a tribus rebus reflexione radiorum: a varietate figurarum, quibus atomi seu corpuscula terminantur; atque a divers radiorum continuitate, vel interruptione. Singula excutiamus. Ac primum evince nunquam, ex sola radioru rureflexione colores generari objicies, scio, colores Iridis, qui teste Philosopho ex reflexione oriuntur. Addes radios solares per ramos arborum, vel plumas pennae anserinae trajectos in saponis bulla Vinconvexo perspiciliorum reflexos et in aqua quae ore , adverso Sole dispergitur in collo columbino, in nubibus, in tenuissimis aranearum illis repercutas tantam colorum varietatem exhibere. Sed in his nego solam reflexionem intercedere Ueriim haec suo quaeque loco.

49쪽

Dic tantum te monitum velim radios in varia specula incurrentes, tametsi sex, aut septem reflexiones pati possint; nullos tamen colo res pareret. Quis autem ignorat,singulis reflexionibus radios Iuminis non parum debilitaria adeo ut affirmare non dubitem, nullum colorem, ne apparentem quidem , ex sola reflexione nasci sine dum colores, qui altius corporibus inhaerent, quiqtie nihil immutantur, quamvis ipsa reflexio infinitis prope modis varietur. Nilo vero colores omnes ex diversis atomorum figuris prodire putas nee tu mihi videre Epicureis plus satis indulgere i neque mini fit verosimile, ex atomis tantam colorum varietatem proficisci. Quis credat marmor, grum non ex iisdem corpusculis constare, atque album verum, inquis, quod album existit, idem ex atomis sphaericis compingitur , ut

videre est in nive, reptima. Quid si respondeam albedinem nivis,

ac spumae, ex nativo aeris candore, non ex illis globulis dimanare. Hinc cera pannus, quo dealbentur, aer exponuntur: lux quippe, ut diximus, perspicuitatem consequitur. Coelum lucidum est, quia ma-aim pellucet aer colorem suae perspicuitati attemperatum obtinet; unde albicat, ubi condensatur, vel visum terminat obscurus quidem

est, quasi atro colore infectus, cum luce solari non irradiaturri sed lux Solis hanc obscuritatem castigat hinc caeruleus apparet. Iam quis erit aquae colorae niger fortasses sic visum est Aristoteli nam aqua stagnans nigrior sit. Atrum hunc colorem carbo non aliunde repetit, qu lim ab humore condensato, quo exhausto, omnis evanescit nigredo it nihil dicam de lapidibus ac lighis, quae ab aqua contiis

menter decidente nigrescunt. Placet aliis viridem colorem aquae comis Petere: nam aqua maris, stagnorum hunc colorem exhibet. Quod si mare caeruleum videatur, id accidit, quia instar speculi, aeris, vescoeli reddit imaginem. Hinc omnes herbae, ac plantae luxuriantes, verno colore tinguntur: nam humore aquoso abundant, quo defici-xnte, ina Itos colores degenerant. Sed longius evagamur Demus ti-hi spumam innivem, non propter inclusum aerem , sed quod infinitis prope globulis constent, albescere. An protinus saccharum,

arsenicum, cremor tartari ex iisdem atomis compinguntur cur

igitur sapor adeo diversus enimvero sapor ipse atomorum figuram magis prodit, quam color , ut suo loco dicemus. Cum pigmenta in minutissimas partes conteruntur, eundem servant colorem. Numquid eas dein corpusculorum figuras retinent 3 Quod si in floribus tam varii colores, ex diversa percolatione humoris per varios fibrarum duci us oriantur ita ut sub initium virescant, quod ii

Mocille nondum sit perfecte subactus sed tractu temporis color mutatura

50쪽

Liber nimis. 3

tatur, quia figurae corpusculorum subinde variantur' quomodo pig r trienta in marmore contusa suam figuram adeo tenaciter conservantinam pigmenta comminui necesse est, ut per lanae tubuloso vacuitates subire possint. Humida quoque esse oportet humor quippe est quasi eorum glutem, ac vehiculum lino mcalore opus est, qui poros aperiat. Sed neque vos recte calculum posuistis: nam si color flavus album interi rubrum medius existit, duos radios cum una interruptione, hoc est duas albedinis portiones, .unam nigredinis obtinebit. Jam supponamus in candore duodecim gradus lucis reperiri, ex his sex ad rubrum colorem pertinebunt, Ac eodem jure sex eradus nigredinis illi competent. Cum vero flavus inter album rubrum medius intercedat, novem gradus albedinis, intres nigredinis sibi vindicabit tres igitur radii luminis cum una interceptione, flavum colorem procreabunt. Sic tua sententia male sibi constat. Esto, inquies, error in calculum irrepserit hinc non sequitur colores , ex varia luminis, umbrae mixtione, seu ex continuitate, interruptione radiorum non prodire Ne hoc quidem tibi concedam , lucem eum obscuritate, tanquam sonum cum silentio, formam cum privatimone permisceri posse neque ex illa mixtione ullus color, se lumen quoddam diutius, qualis est umbra, emerget. Sed neque ulla ratio, neque experientia huic opinioni suffragatur. Nunquam vel caeco Persuadeas, colores omnes a luce extraria pendere ita ut nix de nocte non sit candida. Ergo intendamus ultra animum , ac videamus quo id fiat modo, ut colores fixi, ex luce diminuta, cum tanta varietate dimanent. Qtii porro lucem debilitet, inquirenduin, Si de luce exteriore ageremus, totum negotium paucis absolvi posset radii

quippa quo longius a suo fonte proprediuntur, eo sunt debiliores; quia rariores, ac magis inter se dii identes. Neque tamen lux illa tenuissima in colores degenerat, nec radii debilitantur, sed tota luminis massa, ut extensior sic debilior evadit haec quidem lux adeo diffusa radios suos emittit, sed qui percipi amplius nequeant, nisi speculi concavi, vel vitri convexi adminiculo rursus colligantur. Sic tu booptico innumeras stellulas deprehendimus, quae visus aciem fugiunt. Verum cum radii luminis a recto tramite deflectunt corporis densi oecursu franguntur, ac pristinae rectitudini restitui amplius nequeunt jam propria eorum natura vim quandam patitur , ac certo quodam modo modificatur, ut in colores abeant. Non quod sola refractione lux in colores facessat; nam baculus in aqua fractus videtur, ne ,

que ullo tamen colore tingitur Objecta quae perspiciliorum, ut tubi Optici beneficio intuemur,nullo quidem colore imbuuntur. Q iditae

SEARCH

MENU NAVIGATION