장음표시 사용
41쪽
Caput III De sensu s. Scripturae litterali. 29. Hic liberi est in quo quaerit Sua dogmata quiSque, Invenit et pariter dogmata quiSque Sua η. Resp. Ad hoc breviter dicitur, quod littera habens multas expositiones, dupliciter se potest habere ad illas. Primo compatiens illas tam absollite quam in ordine ad reliqua, quae sunt fidei. . Et tunc multitudo expositionum litteralium ad exerCitationem nostram Confert dignitatique Auctori attestatur, ut Augustinus ibidem vult. Secundo ut compatiens illas in se, non tamen Collate Cum aliis litteris . Scripturae. Et tunc ex tali collatione excludi possunt omnes illae interpretationes
repugnanteS, non repugnante ver admitti . . . . Et si deficeret collatio litterae obscurae ad manifeStam, nunquam tamen deest collatio ad sanctae CCtesiae auCtoritatem, a qua non solum certificari possumus
de litterali sensu Scripturae, sed certi facti sumus de Scriptura ipsa
α Evangelio , inquit S. AuguStinuS, non Crederem, niSi me auCtoritas Ecclesiae admoneret. CMetanus in Comment ades. Summae q. I. R. IO). Hoc modo sibi rem repraesentat doCtissimus patronus multiplicis sensus
litteralis, et bene. Ut enim in parte seCunda Hermeneuticae biblicae probatur, interpreti Sola inquisitio philologica non sufficit.
Obi. . Contra argumentum e S. I 0mα. Quia durum est habere contra se . Thomae Aquinati auCtoritatem, eum sensu multiplici non favere, adversarii Stendere Conantur, immo audaciores ex eis diCunt, s. Thomam eorum opinionem tenere. Si Cornely, saepius iam Citatus, scribit l. C. pag. 525) Ad S. Thomae auctoritatem immerito provocatur. In uno quidem OCO, in quo Augustinum Sequens prima Verba Geneseos exponit, Cum illo sensu multiplici favet; at ibi quaestionem hanc obiter tantum attingit ne data opera agitat e contra in Summa theologica nostram sententiam tenet. Etenim etsi ibi quoque Cum S. Augustino non inConveniens SSe Censeat, Si etiam secundum litteralem sensum in una litera Cripturae plures in SenSusa, probe tamen animadvertendum est, ibi sensum litteralem, altissime sumi et sensu litterali QSt, quem uctor intendit, qua definitione etiam spiritualis sensus Comprehenditur ideoque etiam in primae obiectionis solutione monet, non ideo plures sensus in Scriptura esse admittendos, ε qui una o muli Significat, sed quia ipsae res significatae per voces aliarum rerum possint esse signa a Resp. Habeant adversarii multiplicis sensus litteralis suam opinionem plena enim libertate in hoc gaudent. At ne invocent S. Thomam tamquam patronum suum Aquinas enim a in re patroCinium eorum
Textu e Quaest de Potentia . Thomam sensu litterali multiplici favere, Con Cedit ipse . Cornely ), quod libenter CCipimus, sed praeterea
etiam hoc quidem negat, Sed nostra responsio eius quoque argumenta reSpicit.
42쪽
30 Caput III De sensu s. Scripturae litterati.
tenemus, DoCtorem Angelicum etiam in Summa theol sensum litteralem multiplicem defendere, idque a propter Consensum Cholae homisticae. Principales homistas
supra allegaVimus, erantque Viri, qui per totam vitam Suam opera S.
Thomae legebant et exponebant. Norunt illi apprime eius modum loquendi et methodum si ii igitur in textu illo s. Thomae vident assertionem sensus litteralis multiplicis, merito nos ad SSentiendum Cogunt, Certe tu quam quidam recentiores, qui s. Thomae mentem non ita bene attingere POSSUnt.b Propter verba s. Augustini a s Thoma allegata. S. Augustinum loco citato multiplicem sensum litteralem docere, Constat. Ergo S. ThomaS, ea allegans, non asserit multiplicitatem, quae e sensu litterati et spirituali exsurgit, sed multipliCitatem sensus vere litteratis.c Idem probat simplex analysis articuli, de quo Si Sermo Angelicus Doctor primum distinguit sensum litteralem et Spiritualem, bene utrumque definiens, primum dicens a verbis immediate dependere, alterum immediate a rebus. Postea asserit sensum spiritualem esse multiplicem i. e. allegoricum, tropologicum, anagogicum. Demum defendit multiplicitatem ipsius sensus litteralis, quam tenet cum . AuguStino et uia
RUtem etC. . . . non est inconveniens, si etiam secundum teralem sensum in una littera s. Scripturae plures sint enSuS. Quod tam Clarum est,
ut ipse Beelen asserat, S. Thomam hic possibilitatem multiplicis sensus litteralis docere in)Numquid ergo s. Thomas in fine articuli sensum litteralem latius Sumit i. e. sub eo intelligit sensum etiam spiritualem Sibi ipsi contradiceret. Itaque verba, e quia sensus litterati est, quem auCtor intendit, non sunt nova et quidem latior definitio sensus litteratis, sed motivum, ob quod in S. Scriptura sensus litteralis multiplex esse potest Deus enim eum intendit, qui suo intellectu omnia poteS Comprehendere quapropter non est inconveniens, dari etiam plures Sensu litterales sub una litterR. Quod spectat ad obiectionem ex responso s. Thomae ad primum deSumptam, quod est: multiplicitas horum sensuum non facit aequi-VoCationem aut aliam speciem multiplicitatis, quia isti non multiplicantur propter OC, quod una vox multa significet, sed quia ipsae res significatae per VoCes aliarum rerum poSSunt SSe Signah, Cire oportet, Obiectionem esse unice de multiplicitate causata ex sensu litterali et Spirituali i. e. Contra primam et principalem Conclusionem articuli et huic obiectioni respondet s. Thomas, nihil dicens de eo, num etiam mulit ple Sensu litteratis aequivocationem causare possit. Divus Thomas ibi loquitur de sensibus hysticis qui omnes fundantur Superi aliquo
43쪽
Caput III De sensu s. Scripturae litterati. 31
uno litterati, ita sane quod quilibet mysticus super unum aliquem litteralem. . . DiVu Thoma nunquam negavit aequivocationem esse in
multiplici sensu litterati, sed in litterati et mysticos Banne l. α). Divus
Thomas ostendit nullam esse aequi VoCationem, quando Sub eadem littera continentur plures illi sensus, quos recenset historiCus sive litteratis, allegoricus tropologiCu et anagogiCuS, quia non Continentur ex aequo sub eadem littera, Sed unus S primus, C litteratiS, super quem fundantur ceteri. Utrum autem admitti posset aequivocatio, quando eadem verba habent plures sensus litterales, in hac responsione neque negat neque affirmat Sylvius ). φ) st. I. Ergo sensus litteratis multiplex inducit aequivocationem et eadem ratione Confusionem in s. Scripturam. Rev.: Ne tamen sequitur aequivocatio aut Confusio ex ista phiralitate sensuum tum quia saepe isti sensus habent inter se aliquam similitudinem seu ordinem ubi autem est ordo, non est aequiVOCatio tum quia multiplicitas sensuum tunc faCit aequivocationem, quando est occasio deceptionis, quando in altero sensu potest esse falsitas. Quando autem uterque SenSUS Si verus, Sicut neCeSSario est hoc ipso, quod a
Deo est dictus litteraliter, nulla est CCasio deceptionis neque aequivocationis sed potius pertinet ad mysterium et ad maiestatem dicentis, quod possit unica oratione plures sensus amplecti et signifiCare. Joan. a. S. Thoma: Cursus theol. q. a. rimae artiS, DiSp. a. a. Ma)δ)Inst. . . Thomas Quodl. . . . a. 16 S. Cripturam Ceteris libris solo sensu Spirituali praecedere docet. δ)3 Ita patet quoque, quid dicendum sit de verbis P. nabenbaue l. c. : Hielter de multiplex sensus litteratis fit gulassig, o mussi e de OberSat vemeinen e aber ibi ili ais selbstverstandii chri und is nuriaraus aus, gu eigen, das dersensus litteratis und spiritualis eine multiplicitas inschliesSe. γ' Sylvius i. c.): Iuxta s. Thomam III. q. o. a. . ad Ium tunc est Signum ambiguum praebens occasionem fallendi . quando significat multa ad unum non ordinata, vel . quando is, qui signum illud assumit, non intendet ea multa Significare, sed solum unum ex illis, vel 3. si intendat quidem ista multa significare, intendit ea significare disiunctive et cum animo fallendi. γ
das die heli Schris de sensus spiritualis habe, d. h. quod res CurSum Suum e agentes Significant aliquid aliud, quod per spiritualem sensum accipitur. Is hierkann ma nur sagen eniwede hali de heil Thomas de sensus multiplex litteratis fur etwas o Selbstverstandiiches, das er alle profanen licher auel inne oline, oder e stelli h gang u gar auch fur die heli Schrist in Abrede mi andern Horten e kennt ili gar nichi, Κnabenbauer . J. l. c. pag. O 2.ὶ. nabenbauer ProSequitur: Ebenda ad I schneidet e noclimat dem multiplex sensus litteratis die Lebenswurge ab indem e es fit durchaus ungulassi erklari, e VerbiS, quibus una res Significatur, significari etiam aliam rem , extum secundum non invenio I. c. fortasse loquitur . nabenbauer de verbis ad Ium art. 4. ubi tamen . Thomas solum de modo loquitur, quo sensus Spiritualis continetur in . Scriptura.
44쪽
32 Caput III De sensu s. Scripturae litterati.
Resue. Doctor Angelicus quaerit in . . uniCe de hoc, num Sensus spiritualis inveniatur etiam in libris humanis. Et ad hanc quaestionem respondens nilail aliud dicit ad IV quam ad primum ergo dicendum, quod in aliis scientiis proceditur ex similibus argumentando, non quod ex VerbiS, quibus una re Significatur, signifiCetur alia res. Ut homo sapiens ad quaesitum reSpondet, aliud non tangenS.
latum, eum diximus, qui verbis s. Scripturae formaliter non inhaeret, sed ex litterati ope ratiocinationi Colligitur. Naturale est homini, ut ex dictis Vel lectis Consequentias trahat, id quod fieri potest etiam ex iis, quae s. Scriptura dicit. Haec homini unam SyllogiSmi praemissam praebet, alteram ipse adiungit et conClusionem ducit. Si praemissa ab homine posita in se vera est et Consequentia rite duCitur, manifeStum St, Conclusionem Veram SSe. In libris humanis huiusmodi conclusiones non licet semper ut Sensa auCtoriSconsiderare, immo interdum id iniustum esset, Cum homo non prae-Videat omnes Verborum suorum sequelas. Aliter res se habet in s. Criptura. Cum enim hae Deum auctorem habeat, qui omnia uno simpliciactu Videt, non Si dubium, quin Consequentias huiusmodi praeviderit. , Tamen e Sensu S. Cripturae huiusmodi Consequentiae dici nequeunt. Si praemissa apposita falsa est, sensu deduCtus sarhermeneuma vocatur quodsi error in ipsa deductione committitur, eiusmodi sensus paralogisma 8 inegeticu appellatur.
Sensu Consequenti rite ex s. Scriptura deducto bene uti possumus in ipsa theologia frequens est eius usus. HisC Consectariis etiam plureStextus nobis eam utilitatem procurant, de qua ipsi auctores SaCri loquuntur et quam teXtus ii simpliciter spectati non exhibent. Scribit enim s. Paulus ad Rom. 15 4) uaecunque Cripta Sunt, ad OStram doCtrinam Cripta sunt et a Tim. 3, 16 Omnis Scriptura divinitus inspirata utilis est ad doCendum, ad arguendum, ad Corripiendum, ad erudiendum in iustitias. lura autem ex iis, quae in s. Criptura leguntur, non nisi Consectariis suis eam utilitatem praestant. Inde iam ipSOS SCriptore sacros et multo magis s. Patres huiusmodi Consectariis
45쪽
Caput III De sensu S. Scripturae litterati. 33
uti reperimus. Si s. Paulus Verba Deut. 25, 4 non ligabis os bovi terentis in area fruges tuas adhibet, ut probet, Apostolis, ministris altaris, victum neceSSarium esse suppeditandum, a minori ad maius Concludendo Scriptum est enim in lege Moysis non alligabis os bovi trituranti. Numquid de bobus cura est Deo ξ An propter nos utique hoc dicio Nam propter nos Cripta sunt, quoniam debet in Spe, qui arat, arare, et qui triturat, in Spe fructus percipiendi. Si nos
vobis spiritualia seminavimus, magnum St, Si no Carnalia VestrametamuSξa I. Cor. 9, 9-II). S. Patres huiusmodi Conclusiones praCtiCR Saepe me Sum moralem, Spiritualam, allestoricwn appellant. Sensus ConSequens, ut eum VCuSque delineaUimUS, COnSequens a quidem est, at ii sensus a proprie diCi non potest.2. Praeterea auCtore quandoque de alia Sensus Consequentis Specie loquuntur, qui quidem Se Sus St, at ConsequentiS nomen ei non competit. Exsurgit hic, si verba S. Cripturae CCuratius evol-Vuntur, quo Veluti nova, Vel Saltem plenior Veritas hauritur. Rem exemplo illustremus. Homo dicitur SanCtus, Sapiens sed etiam Deus eS SanCtus, SapienS, et quidem modo multo perfectiore, infinito. Qui ergo vult bene ConCipere SenSum propositioni it Deus Si SanCtus vel Deus Si Sapiensa, sanCtitatem et Sapientiam OCundum totam earum rationem intelligat, neCesse est. Quod si fiat, notionem Sapientiae et sanctitatis perfectiorem habebit et non raro eas sicut et alias res huiusmodi in plures conceptus veluti partes dividere Cogetur, ut omnia, quae res illae Continent, evolVat. Hae ergo plena et Completa acceptio Verborum a nonnulli SenSu Consequen appellatur, at immerito, Cum
nihil aliud sit quam ipse sensus litteratis.
Quae Cum ita Sint in aperto St, SenSum ConSequentem S. SC ip turae non distingui Contra sensum eius litteralem.
46쪽
DE SENSU S. SCRIPTURAE SPIRITUALI.
3. Diversa nomina Sensu Spirituali eiuSque notio. 1. Sensum . Cripturae spiritualem definivimus quem res significant. Sensus hic apud latinos etiam typicus dicitur, quia res illae, quae ulterius aliquam aliam veritatem indicant, typi nuncupantur. Vocatur etiam mysticus, tanquam magis absConditus quam litteratis et veluti
mysteriosus. Apud raeCos di Versa nomina naCtu eSt, ut: aT TVυocavocaυ aTa ὀυ ODυ a a bo δυαζωζύν, aT TZ, θεα)ρια etc. a. Fundamentum Sensus spiritualis sunt typi . e illae personae vel res, quas Deus sua providentia ita disposuit, ut persona vel res futuras significarent ea praefigurantes. Spirituali Sensu S. Cripturae , inquit s. Thomas, eaCCipitur ex OC, quod re CurSum Suum peragentes
significant aliquid aliud, quod per spiritualem sensum accipitur. Sic autem ordinantur re in Cursu Suo, ut ex eis tali sensu possit accipi, quod eius solius est, qui sua providentia res gubernat, qui solus Deus est a Quodl. 7. a. 16. α). Non suffiCit autem ad senSum spiritualem, ut illae personae vel res aliud significare possint, sed requiritur, ut illa significatio eis ex intentione auctoris revera subsit. erSona Vel res praefigurans typus y praefiguratum autem antityueu nuncupatur. Typi varie distinguuntur 1. Notissima est divisio ratione obiecti antitypici in allegoricum,
a αἶlegoricus dicitur si personae vel res antiqui Testamenti ita sunt admirabili Dei providentia dispositae, ut essiam et eius Ecclesiam praefigurent
τυπτω percutere, imaginem imprimere. Vocem typuS in noStra Significatione iam s. Paulus usurpat, quandoque tamen eandem rem umbram, allegoriam, parabolam appellans CL Rom. 5, 4 I Cor. Io, 6 Hebr. 8, 5 Gal. 4, 24 Hebr. 9, 9. Antitypus iam a S. Petro adhibetur ad rem praefiguratam designandam
I. eir. 3, 2I S. Paulus autem Hebr. 9, 24 hoc modo etiam rem Praefigurantem designat.
47쪽
Caput IV De sensu s. Scripturae spirituali. 35b tropologiei adest si res praefigurata sit ex iis, quibus mores
C anagogicus, qui Speranda praefigurat. Huic triplici typorum speciei correspondeo divisio sensus Spiritualis in allegoricum tropologicum, anagogicum. )2. Ratione obiecti typici typi sunt aut personales aut reales aut legales; a Personases typi dicuntur, mi praefigurantes fuerunt personae, ut Moyses, Salomo. b realis est, cuius obiectum fuit aliquis eventus proprie historicus, ut egressu ex gypto c legules dicuntur quorum obiectum fuerunt ritus liturgiae mosaicae ; hi iterum sub dividuntur in a technicos, qui spectant apparatum cliturgiae, ut tabernaculum,
β 8αcrαmentales, quorum obie Ctum erant SaCramenta legis mosaicae I sαcrificiαles, quorum obie Ctum erant Sacrificia Veteris Testamenti O per80nales, quorum obiectum erant personae cultui divino specialiter destinatae Summus Pontifex, SaCerdotes, leVitae. s. Ration certitudinis typus dicitur certus ' probabilis, coniecturαlis, improbabilis; a certus est, qui probari potest argumento apodictico, ita ut nulla
b probabilis, de cuius existentia constat non ratione quidem apo dictica, at sufficienti c coniecturalis, qui in sola hypothesi fundatur;
d improbrebilis est, Contra quem saltem una ratio apodictica militat. 4. Ratione eriterii typus est aut biblice certus aut sola traditione
a bibite eertus dicitur, si in ipsa s. Scriptura ut typus declaratur b traditionaliter certus dicitur, si probari potest auctoritate Ecclesiae
aut ConSenSU S. Rirum. . Sensus allegoricus per allegoriam rerum non solum pertinet ad Christum ratione capitis. Sed etiam ratione membrorum, sicut quod per duodecim lapides electis de ordane Jos 7 significantur duodecim Apostoli. Sed sensus moralispertinet ad membra Christi quantum ad proprio eorum actus, et non SeCundum quod considerantur ut membra S. Thom. Quodl. 7. a. I ad um). Sicut sensus allegoricus pertinet ad Christum Secundum quod est caput Ecclesiae militantis, iustificans eam et gratiam infundens, ita et senSus anagogicus pertinet ad eum secundum quod Si caPut Ecclesiae triumphantis, glorificans eam ib. ad um).
48쪽
36 Caput IV, De sensu s. Scripturae Spirituali.
Occurrunt autem etiam typi . Scripturae, qui non fundantur in re, ut revera erat, Sed ut de ea narratur. Ho modo Melchisedech assumitur ut typu a S. Paulo Hebr. 5 Io. 11 7, SS. diCente η Sine patre, Sine matre, Sine genealogia, neque initium dierum neque finem vitae habens, assimilatus autem Filio Dei manet sacerdos in perpetuum a lib. 7, 3) Hunc typum aliqui verbalem vocant. Typi praestantiores et frequentiores Antiqui Testamenti sunt
I. PerSonale res damus. - Erat pater generi humani pecCantis, ut Christus humanitati a peccato liberatae. Cf. Rom. 5, 14 qui est forma τυπος)futuri Cor. 15, 45 Factus est primus homo Adam in animam Viventem, novissimus Adam in spiritum vivificantem b. V. Primus homo de terra, terrenus secundus homo de Coelo CoelestiS . e. - f. . etrici, O. Qui increduli fuerant aliquando quando exspectabant Dei patientiam in diebus Noe, cum fabricareturarCa, in qua pauCi, i. e. Cto animae SalVae faCtae Sunt per aquam. Quod et vos nunc similis formae Salvos feCit baptisma a. Melchi8edech. - omen eius Significat regem iustitiaea, qualis perfectiori modo erat Christus cst ebr. 7, 1. 2. Joan. 8, 37. Depingitur in s. Criptura sine patre et matre, neque initium dierum neque finem habens Ηebr. 7, 3) talis revera fuit Christus Dominus. Μelchisedech offerens panem et vinum ut sacerdos Altissimi est typus Christi, sacerdotis perfecti Melchisedech fuit sacerdo rex, non pro
uno populo tantum sacrificium offerens, ut sacerdotes aronitiCi, sed erat RCerdo generalis, propterea super sacerdotium aroniticum Hebr. 7, 4 IO), neque eguit tabernaCulo foederis. Agar cum filio Ismael et Sara cum Isaaco. - SCriptum Si enim,
quoniam Abraham duos filios habuit unum de ancilla et unum delibera. Sed qui de ancilla, secundum Carnem natus est, qui Utem de libera, per repromissionem. Quae sunt per allegoriam diCta. HaeCenim sunt duo testamenta : Unum quidem in onte Sina in servitutem
missionis filii sumus, Gal. 4, 22 - 24 28.)MODeS. -- Prophetam de gente tua et de fratribus tuis sicut me suscitabit tibi Dominus Deus tuus ipsum audies a Deut. 18, 15 Cf. b. V. Ι 8 Joan. I, 44.)J Sue. - Veniam ad Jesum Nave, qui typus Domini non solum gesti verum etiam nomine transiit ordanem, hostium regna SubVertit, divisit terram victori populo et per singula urbes, ViCulOS, monteS, flumina, torrentes atque Confinia Ecclesiae Coelestisque erusalem Spiritualia regna describit Hier. ad aulin. p. 43, ).
49쪽
Caput IV me sensu s. Scripturae spirituali. 37Daηid et Saloino. - . Et erit in die illa, ait Dominus exercituum conteram iugum eius de Collo tuo, et vincula eiu dirumpam, et non dominabuntur ei amplius alieni. Sed servient Domino Deo suo et David regi suo, quem Suscitabo eis . er. O 8. ). Salomon erat typus Christi praecipue ut princep paCiS CL S. 9, J. Jonas. - Generati mala et adultera signum quaerit; et signum non dabitur ei, nisi signum Jonae prophetae Sicut enim fuit Jonas inventre ceti tribus diebus et tribus noctibus si erit Filius hominis in corde terrae tribus diebus et tribus noctibus. Viri Ninivitae surgent in iudicio cum generatione ista et Condemnabunt eam, quia poenitentiam egerunt in praedicatione Jonae. Et ecce plus quam Jonas hic a Μath. 12, 39 Cf. a 6, 4 LUC. II, 3O-32). a. Typi reale :Aynu paschalis. - Facta sunt enim haec, ut Scriptura impleretur O non Comminueti ex eo a Joan. 19, 39). Etenim aSCha nostrum immolatus est Chritus I. Cor. 4, 7 etC. Manna. - raefigurabat panem Coelestem, quem Christus Dominus nobis procuravit CL Oan. 6, 3O S.). Aqua, im exiit e petr EX. 7,6). - Omne eandem esCam spiritualem manducaverunt. Et omnes eundem potum Spiritualem potaverunt. Bibebant autem de Spirituali Consequente eo petra petra autem erat Christus I. Cor. Io, 3. 4). et Quod in evangelio adimpletur, quando Christus, qui est petra finditur Ct lanceae in passione qui et admonens, qui per prophetam sit ante praedictum, Clamat et dicit: si quis sitit, veniat et bibat. Qui credit in me, sicut Scriptura dicit, flumina de ventre eius fluent aquae vivaes Cyprian ad Caecit.
Serpen aeneus. - Sicut Μoyses exaltavit serpentem in deserto, ita exaltari oportet filium hominis, ut omnis, qui Credit in ipsum, non pereat, sed habeat vitam aeternam Joan. 3, 4. I5 CL a 2, 32.). Sion et IeruSalem. - Accessistis ad Sion montem et Civitatem Dei Viventis, erusalem Coelestem et multorum millium angelorum frequentiam Hebr. I 2, 22.). Typi tropologici et anagogici praecipue a s. Patribus indicantur, rariu in . Scriptura, ut Sap. 16, 28 dicitur manna tabuisse statim lu- Cente Sole, Ut notum omnibus esset, quoniam oportet praevenire Solem ad benedictionem tuam, et ad ortum lucis te adorare et Sap. 9, 9
Salomonis templum ad coeli similitudinem exstructum dicitur: Et dixisti me aedificare templum in monte sancto tuo et in civitate habitationis tuae altare, similitudinem tabernaculi sancti tui, quod praeparasti ab initio. γ
50쪽
38 Caput IV, De sensu s. Scripturae spirituali.
3. Ex dictis iam prono alveo fluit, quomodo sensus typicus distinguatur a Sensu llegorico, litterati et a sensu symbolico. a Differt a sensu illegorico, sicut clypus a, allegorix rhetorica. Allegoria enim Sta merum orationis adminiculum, habens scopum dida ticum typu autem rem Continet, quae etiam propter seipsam fit β allegoria potest referre rem falsam, typus autem Semper
Veram refert sensu allegoricus, saltem per respectum ad spiritualem, semper immediatus est, sensus autem spirituali solum mediatuS.b Differt etiam a sensu symbolico Prophetae quandoque exhibent actiones symbola), quibus quidem aliquid futuri praesignant, at hoc in illa praefiguratione totam existendi rationem habet, ut cum Zechieli 12, 3 s. dicitur: Tu ergo, si hominis, a tibi vasa transmigrationis
et transmigrabis per diem coram eis transmigrabis autem de loco tuo ad locum alterum in ConspeCtu eorum, Si forte SpiCiant etC.s Hircus
Dan. 3 vel alia huiusmodis, inquit S. ThomaS, per quae aliae personae Christo in Scripturis designantur, non fuerunt res aliquae, sed similitudines imaginariae ad hoc unum ostensae, ut illae personae ignificarentur; unde illa significatio, qua per illas similitudines personae illae aut regna deSignantur, non pertinet nisi ad historicum litteralem)sensum. Sed ad Christum designandum etiam illa, quae in rei veritate contigerunt, ordinantur SiCut umbra ad veritatem et ideo talis significatio, qua per huiusmodi res Christus aut eius membra significantur, facit alium sensum praeter hiStoricum, C. allegoricum l. e. Spiritualem . Si alicubi vero inveniatur, quod Christus significatur per huius modi imaginarias similitudines, talis signifiCatio non XCedit sensum litteralem s S. Thom. Quodlib. I. q. m. a. ID ad Im). λ)
contra ad sensum spiritualem reducitur, quod Reithmayr Scribit P. 38 s. de sensu litterati plenox, de litterat Volisinn), quem veluti tertium ponit praeter litteralem et spiritualem. Exemplum, quo theoriam Suam explicat, Stendit sensum illum esse spiritualem. Affert e a Reg. 7, 14: Ego ero ei in Patrem et ipse erit mihi in filium, quae verba iuxta contextum Significant relationem Dei intimam ad Salomonem, Hebr. I, 5 autem authentice de MeSSia Xponuntur, ubi plenam veritatem acquirunt. De Christo enim dicta Sunt typice, et perfectius in eo sunt impleta, cum antityPu typo SemPer Perfectior Sit Neque obstat ratio ab auctore clarissimo allata, sermonem esSe de Sensu litterati, quia Evangelistae in eiusmodi
locis verbum S. Scripturae in Christo Domino adimpletum esse dicunt se Das der Litteraisin liberali gemein sei, nichi in Typus, gelit endlicli mi formeller lar-