장음표시 사용
101쪽
De kalendario Itid eorum hodierno. Decrementun epocharum mi.
Luna prima Paschalis nostra, A. D. 525,
Martii 16 6, id si artii 10. Luna 1 coadom, Martii 24. Jam vero Dionysius, apud Epistolam do ratione Paschae Secundam suam, hoc ipso anno, Lunam decimam quartam in Onum kalendas Aprilos, id os in artii
24, incidisses tostatur Itaque cycli ipsius caput,
unanimitor cum Kalendario nostro, sive A. D. 525 sive A. D. 526, procul dubi constitutum est: A. D. Rutent
525, post Cyclum ii suum, o do tiam Kalendarii nostri orogari nonnihil debere, jam saepius a nobis
Alius porro Kalendari nostri continuati usus, cujus unius gratia ad praesentem usque diem produci meruissset, o alendarii Judaeorum hodierni cum nostro collation arcessi potest quod, etsi tercentum fere annis empli atque ierosolymae XciSione recentius, tamen usque a natalibus suis udaeorum per orbem terrarum religiosa semper observatione colebratum est: n quo ullo alio hodieque utuntur Judaei, neque prout ipsi testantur, usque ad adVentum eSsis sui, a quo nova omnia Xspectant, ud alio usuri sunt. Idomkalondarium artificii, subtilitatis, utque acuminis nomino simile nihil, in eodem genere, nec secundum habui omnium ejusmodi monumentorum quae ingenium humanum Vel Xcogitavit unquam, vel expolivit, laeti princeps adeo ut nemini non admirationem sui eXtorserit, tam reconditum aliquid, ac supra Vulgarem captum, tam elaboratum atque omnibus numeris suis absolutum, Judaeis potissimum hominibus non ad talia natis, excidere potuisse. Unde suspicio Vel maxima oriri potest, non de suo a Judaeis commentum esse sod
102쪽
kalendarii mutatis mutandis tantum de aliouo in usus SuOS OnVersum. Habilissimus quidem ad talia, set doctissimus sui temporis astronomus, Addas illo morit, seu quis alius, ad quem chronologorum recentiorum
judicio origo ejus potissimum accepta ferenda est dubitari amon morito potest, num omnis omnium hujus tomporis habilitas, atque omnes omnium in unum atque idem opus collati sudoros, nisi aliquo foris subsidio atque instrumento adjuti, tam perfectum quiddam suo in genere excudere, atque elaborare potuerint. Et sano abstrusas quasdam Lunae fastorum rationes Sapientum principes gentile SUOS pene Se Semper habuisse, atque inter se tantum communicasse, haud obscuro tostatur Maimonides' scriptos et vatum tempor a doctis quibusdam o tribu Issacharis, do roastronomica libros idom tradit' qui tam0tsi ante aetatem jus intercidissent, tamen aliquando inter suos eXstiterint necesse est. Quod maximum autem est, et communis inter se Originis nostro judicio certissimum documentum inter Kalendarium nostrum aerum, et kalendarium Judaeorum recens, nihil omnino discriminis, nisi quod per accidens tantum atque o nulla rotnecessitate ortum sit, neque nunc Obtinet, neque antehac unquam obtinuit. Nunquam isti noster a isri Judaeo, nunquam isan noster a isan Judaeo, per mille quingentos amplius annos e quo Simul proce-dor instituorint, ultra dioi unius vol ad summum bidui discrimon alionus fuit. Per tres fere tantum caussas jam indo a principio stetit, et nune cummaXime Stat,no dato quovis tempore alendarium nostrum et kal0ndarium Judaeorum hodiernum inter se ad amussim quadroni diversum scilicet mensium decursus utrisque principium diversam utrisque mensium de
De Ratione Intercalandi, xi. . . Ibid. xvii. q. s.
103쪽
De kalendario Iudneortim hodierno.
currentium magnitudinem ac mensuram seriarum seukalondarum Tigri vol isa non usitatam utrisque pariter translationem. quorum singuli pauca dicenda. Primum Do diverso mensium decursu principium anni Judaeis kalondae isri, nobis, kalendae isan: quod idona tamen priscis Judaeis ac nobis fuisse, o suo ipsorum kalendario contra Judaeos recentes convinci potest. Apud illos nim non minus quam apud nos, Stato quo is tempore, embolismi locus idem, mensis Ombolimaei
nomen idem post duodecimum tantum mensem O-Strum, SeXtum ipsorum, UtriSque tamen unum atque
oumdem Adar. Embolismi autem status locus, apud omne alendarium lunare, praesertim a principio ejus, anni finem determinat utcunque procedente tempore, do mensium inter so ordine ac decursu postea Variatum sit quemadmodum apud Athenienses, post Solonem quidem Posideon duodecimus, poS Aletonem, SeXtus; post utrumque autem geminatu Semper intercalaris erat. Pristinis igitur Judaeis, non minus quam nobis Adar semper ultimus anni mensis, et iSan Semper primus, Tisri autom semper septimus erat. Observatio illa, o altero anni principio, por accidon tantum statim ab initio contigit. Siquidem Exodi tempestate anni civilis ac popularis, cujus usus tum apud Israelitas tum apud AEgyptios ex aequo celebratus erat, alendae in mensem Septembrem Julianum cummaXimo cadebant: rosetis de novo, at tuo in mensem artium retractis, sub ipsam Exodum alondis iisdem, tamen antiquae consuetudinis haud injuria mentio subindo sori poterat;
recente prorsus principiorum anni inter Se permutatione, et Vigente adhuc veteris observationis memoria.
Nam constituto ad al0ndas isan anni novi principio, voteris sermo dialondas Tigri, et septimum postea men-
104쪽
Sem prolatatae operiobantur. Addo quod anni naturalis circumscriptio, do intorvallo illo, quod inter ueta sumina et colloctos arborum fructus statum est, intellecta amenS OetaV cum semente Semper ineat, intra men-
Sem Septimum, post vindemia uniuscujusque generis jam consectas, semper subsistat, necesso St. Quod nostro judicio caussa vo maxima suorit, cur EXOd. XXiii. 16. XXXiv. 22. do xitu anni montio facta sit. Exitusonim illo cum susto Collectarum, id est Scenopegiae, jam peracto Vel peragendo, id est cum anni vortentis soli naturalis circumscriptione illa, cuju meminimus, jam per orbem suum explicata, uti ex locis illis constat,
Secundo, o diversa mensium mensura apud OS, menses alternis cavi et solidi, apud Judaeos altornis solidiae cavi sunt. Itaque de sectantum mensium neomeniis intor nos, ut plurimum, conVenire poteSt. Annus abundans Judaeorum arctiesvan plenum noster Sobat habet annus dolactivus ipsorum Chisleu cavum, noster
Adar hab0t. Undo statis quibusdam temporibus, aliquid Odom in genere, quasi Xtra ordinem tamen, discriminis futurum est. Sed haec omnia tantum ex accidonii fiunt; in quibus non magis a nobis quam majoribus suis dissontiunt udaei recentiores. Apud antiquos mensium ordo ac decursus idom omnino ac noster erat quod et ipsius Scripturae testimonio OtJosophi do usu temporis sui, et prisci ipsorum alendari suffragatione, confirmatum St. Tortio D seriis, sivo kalendis anni nulla apud nos kalondarum anni dilatio, nulla fortarum eum in nomtranslatio fit quae apud Judaeos adeo ordinaria est, et tot do caussis oriunda, ut paene inguli annis, alternis
utique, aliquid ejusmodi fiat necesso sit.
105쪽
De kalendario Iudaeorum hodierno.
Quatuor enim, minimum, de caussis, quod ad lunae rationes spectat, tribus autem aliis, quod ad serias h0bdomadae ipsas translatio illa d moro facisenda sest. Si lunae conjunctio media, Secundum calculo eorum, ipso meridio puncto futura sit, kalendas dissorunt: si aliquo post meridiem tempore ejusdem dioi, kalendas dinforunt duas alias porro ob caussas, non ita quidem usitatas, tamen quae fieri possunt, apud annos diversi inter se onoris locum habentes kalendas disserunt. Si foria obdomadae prima, Vel quarta, Vel SeXta, pro calculis ipsorum, luna nova futura sit, alondas disserunt: id quod regula sua, Nunquam Tifri in ADU, id est, fori 1, 0 4 voli, indicar Volunt. Quemadmodum contra, Nunquam Nisa=ὶ in ΑDU id est soria 2 vol , vel : quae altor do kalendis isan Obsorvatio ex hac do kalendis Τisri, anni apud ipsos principio ortum ducit. Quapropter et geminatae alendarum mensium
consecrationis, et geminatarum festorum solennitatum,
Omnium praeter sabbatum, quod non X anni civilis principio, et mensium postea decursu, sed ex diuisoptimi ab initio rotatione pendet, apud O prorsus ignotarum usum habent udaei. Sed haec omnia tnovitia esse, et priscis Judaeis incognita, et cum ipsis Tabulis nata, tum se multis anteacti temporis sociis
facti exemplis, tum ex ipso almonide, o Rationo Intercalandi, vii La colligi potest. Ultimum hujus alendarii caput, sicut jam antea a
nobis dictum est, a MOLAD illo OHU, Sive neomenia χαο /ς, retro arceSSitur quod ipsi secunda obdomadae nocte, OS horam quintam, et consequentis horae Serupulum quartum et ducontesimum P tribus diebus post principis hominis creationem, commiSSum CSS Volunt. Undo ot characterem Hus, d. h. 204 constituunt.
Maimonides, Des Ratione Intercalandi, vi q. 8.
106쪽
Scrupulus autem ipsorum 3'. 20 nostras valot siquidem horam unamquamque, sevi minuta OStra propior multiplicem alios in numeros divisionem cujus numerus ille capax, in 1080 scrupulos suos distribuunt l. Ita caput alondari Judaeorum hodiorni ad Iolad Ohu sacrum, Octobris , intor horam I 0 12Ρ Μ ΠOStram, seriam 2, A. H. N. 761 secundum ipsos rocidit. Undo error unius diei in capitis constitution o admissus novilunium enim Verum, A. H. N. 3761, etObrisi non Octobris Perat. Quae aberrati a vero, in capite cyclorum admissa, per uniVersum Ostea eorun-dom docursum necessario propagata SSet, niSi procedente tempore, contrari quodam errore correcta et compensata esset unde factum S ut OS A CH. . 1511, set alondarium Judaeorum prolepticum, et nostrum, aequaliter inter Se procedere et pergere O88ent.
Quare, pro kalendari Judaeorum proleptic hoc, A. H. N. 3761 Periodori, Cyclori, Anno 1,Kaloniis Tigri, Octobris . Post annos 3952 Poriodos xiii exactas,
Ergo A. D. 192 Periodo Xiu, Cyclori, Anno 1, Kal udae Τisri, Octobris 7 13, id est, Septembris 24.
A. D. 344 Periodo iv, Cyclo X, Anno 1,Κalondae Tisri rursus Sept. 24. Pro aisndari autem nOStro, A. D. 344 Periodo Vii, Cyclo iii, Anno 12, Decrementum epocharum mi. A. D. 344 kal. Τisri, Septembris 30-6, id est, Sept. 24. Do auctoribus alendarii hujus udaici, et propter
De Ratione Intercalandi, vi q. 2.
107쪽
De kalendario vitreorum hodierno. 7
ea de aetato ipsius, non satis constat nisi quod tribus Omnino, qui in ejusdem operi perfectionem unus post ultorum incubuerint Samueli scilicet Addae, at tu Hilleli, omnium seno suffragii acceptum serendum sit. Mirum si almonidem, de A. D. 11 78 loquentem perscriptarum abularum pocliam in 1489 antea annum dicere quod ad Aram USque Graecorum, A. H. N. 311, reciderit necesse est celebrem illam quidem, atque apud orientales receptam, alendario tamen Judaico setiam ipso almonido teste'. longe antiquiorem. Hodiernus Judaeorum computus pocham kalendarii sui ab A. D. 338 repetit. Auctores ipsorum do digni perscriptas abulas, et de summi Synodrii sonisentia propositas, in A. D. 358 conjiciunt. Obis, cum caligero epocham ejus ad A. D. 344 constituere placot: ita tamen, ut A. D. 338 inchoatum forsan a a gistro Samuele, A. D. 344 ab Adda, astronomorum sui temporis inter udaeos principe, perfectum, A. D. 358 ab Hiliolo se Synodrio sancitum ac propOSitum SSO, Probabiliter statuamus. Itaque po8 ju8tum cyclorum novemdecennalium numerum, id St 216, jam consectum, cum Cyclo 217, Anno 1 Luna nova, alendis isri, Soptombris 24, ineunte feria , eadem ferme qua et principio, A. D. 344, kalendarium hoc Iudaeorum intro inceperit: in quibus omnibus, nisi quod ad cyclorum
decursum spectat, et cum alendario nostro ad amussim convenerit.
Explanatur ex adom poch et ΕΚUPHARII Judaicarum ratio. 0kuplis illae cardinum anni vertentis apud annum lunarem ipsorum constitutio est quae ejusmodi se statim ab initio fuit, atque adhuc obtinet, ut
exordio ab anno bissexto sumto ΤΕΚUΡΗΑΜ Τisri, id ostcardinem auctumnalem, ad Septembris 24 ΤΕΚUΡΗΑΜ
De Ratione Intercalandi, xi. l. 6. Ibid. v. 3.
108쪽
Τobotii, id si cardinum brumalem, ad Decembris 24;ΤΕΚUPHAM isan, id os vernum anni cardinum, ad Martii 26 ΤΕΚUΡΠΑΚΤhamug, id ostiardinem aestivum, ad Junii 25 singulas quidem diobus I horisa, minutis 30 nostris, id os anni Juliani, diorum 365. quarta exacta
parto ab invicem ineuntes et Xeuntes, observent . Quae constitutio quidem atque observatio, ois etiam a principio errore quodam peccaVerit, amonis recepta de cardi num istorum cum anno Juliano commissura pinione Orta, et Oniam moreri, et nondum cumulato in tantum eXceSSUS errore, haud absurde fieri poterat. unc autem, rotractis totis 1 voles diobus cardinibus istis ot contra rerum naturam, et contra communem hominum SenSum, Obsorvati eadem, apud hodierno Judaeos, nimium quantum superstitioso et nimium quantum pertinaciter fit. A. D. autem 344, aequinoctium auctumnale,
id est poelia jusdem de sententia vulgari, Septem-
e vpho Iudaicae, pro singulis quadriennii Juliani annis, Sequentem ad modum adornari Solent.
Maimonides, tamen De Ratione Intercalandi, X. 5. ehuphas singulaS A. D. IIIo, pro diebus hebdomadae, in qua Casurae erant, ita constituit.
tanquam primum post bissextum habuisse, ideoque bisseXto Suosa kalendis iSri, e . g. A. D. II 68,)non a kalendis Nisan, singulis annis numeraSSe. Hae autem, de A. D. I7O,Iehupharum Onstitutio, quo anno Litt. Dom. D. erat, obtinere non potest, nisi Tehupham isan, pro Sententia Μaimonidis, primo post bissextum anno,Martii Juliani 26,Ο.A. Μ Τehupham ThamuZ, Junii 25, h. 3O . ., Tehupham Tifri, Secundo post bissextum anno Septembris 24, 3b P. Q Tehupham Tebeth, eodem anno, DecembriS
109쪽
De Kalendario nostro cum kalendari, dinorum collato. 79bris 24, in ipsas isri alondas incidorit unde tum
anni vertontis, tum anni Judaeorum et lunariS, decursus, statim ab initio unus atque idem conStitutu8, perpetuis posto tomporibus intra ortos imitos idem e mansurus esse videri poterat. Et de ERUPHIs suis, si quo alio, singularis etiamnum Judaeorum caecitas ut- quo obstinatio est; unde naturae ipsi contra tostanti ac contra pugnanti fidem habere Vel nequeunt vel nolunt. Miramur tamen etiam stimonidem, etsi orroris aliquid o nomino jam ante suum tempuS admissum suspicatum, amon non ultra biduum erroris summam facere id si non ultra Martii 23 a artii 25 0 26, ut toni-poris observatio ad oram solis rationem dirigeretur, rotrahendum osso et upham isan, sive cardinom anni VOrnalem, OnSere qui tamen, A. D. 11 78 ad Marti 13v0 14 potius rotractandus erat et totis contum antea annis, id est, A. D. 1079, quo tempore era elataea, quae dicitur epocham Suam cum euria Porsie principali, id os verni aequinoctii die sortita si ab astronomis Persis ad mensi popularis, Fervordin sui 19, Martii Juliani 15, octissimo ostinatus et defixus orat. De quo set almonidem, ante A. D. 117S, fando aliquid audisse, sin minus de commercio inter F gyptum ae Porsidoni id temporis stato atque ordinario, ex ipsius tamen testimonio es conjectari poteSt. Visum si igitur nobis exempla quaedam commiSSarum inter se, Vel committendarum, Secundum Kalendari nostri rationos, o pro alendari Judaeo, ab A. D. 344 ad praesentem Sque diem, epocharum prO- ponere atque ita capitis hujus finem acoro Perregula quidem ipsorum, quae apud abula Sua per-
Scriptae COMPUT JUDA1CI nomine audiunt, nullo non
De Ratione Intercalandi, x. . . V De Ratione Intercalandi, ix. . I.
110쪽
tompor do kalendis Tigri secundum ipso judietum
institui potest. Sod cum rogularum istarum praxis atque administratio, licet cortissima et nunquam sul-lere nata, intricata prorsus o Spinosa sit satius videtur compondiaria quadam via oden contendere, atque ope Kalendari nostri, secundant tantum vel Ρraeeunte testimonio xtrinsecus quodam, de pocliis supradictis periculum facere. i. Ambrosius Episcopus, in Epistola sua ad piseopos ut miliae do Paschato agens Judaeis Xprobrat quasi anno proXimo, A. D. 87, duodecimo, non primo,
monso, Xii kal. Aprilis, Phamonotli AEgyptii, Alexandrini 24 Martii Juliani 20 Pascha suum Observaturi essent. Rectissimo quidem, quod ad Paschae illius apud Judaeos Statum tempus. Perperam tamen, si ip8is
vitio vortendum osset, quod rite tantum, et de OnSuetudino factu futurum erat.
Elonini pro alendari nostro, A. D. 387 Poriodi vii Cycli , Annus 17. Decrementum Epocharum rara. A. D. 387, neomenia isan Marti 12 G, id ost, artiti, P. M.
Ita tuo isan 15 Martii 20, 64. Μ. Pascha igitur hoc ipso aequinoctii serui et modii dis, artii 20 futurum orat. equo regula BADU de Νisan, aliquid scrupuli objecerit. Siquidem A. D. 387, Litt. Doni C. Martii 20 ferias. Itaque isan 15 a
Iartii 20 oti P. . cum hora prima noctis, feria hebdomadae prima, inituru erat. ii. secundum auctorem Homilis Paschalis Septimae,