Prolegomena ad Harmoniam Evangelicam, sive De primariis nonnullis ad chronologiam Evangelicam spectantibus dissertationes quatuor : accedunt Kalendarii anni sacri, ab anno A.Ch.N. 1511 usque ad A.D. 94, in annis expansis, tabulae LXXXV, Neomeniarum a

121쪽

De epocha Ephemeriarum tib Templo primo. BIHors illae 6 nogligundae sunt, utpote quae ad 24 Summam

nondum adscendunt.

Jam oro di0 151,886 in optimanas 21,698 904, 24 - 2. Ergo, post revolutiones Omnium ephemoriarum 904, jam antea confectas ephemeria prima, cui nomen Ioarib, soptimanis duabus seu quatuordecim diobus anto AbJudaio 7 Augusti Juliani , seriam hebdomadae ,

A. H. N. 588, in stationem ingressa esse debuit ipso autom dio illo, instant cummaXime empli excidio, egressa ViXdum oeunda, cui nomen Jedaiae, successerit illi tortia, cui nomon Harim adhuc autem in ministorio morit, cum Templi dostructio facta est. Quod a monnem miretur portot salva nihilominus traditionis Judaicae auctoritate, quae contra de Joarib oodom illo om-pore statuit; siquidem, circa tempus in medio Omno, inaequalitas quaedam in cursu ephemeriarum volvendo non semel atque iterum tantum, sed repetitis forsan vicibus, admissa sit. Indo enim factum sit, ut Ioarib

revora in station mori seria 7 Augusti , Ab Judaiei ,

A. H. N. 588, etsi calculus idem de Harim concludat,ot amotsi idom potius domarim obtinuisset, nisi ordo ot vicos phomeriarum inter Se interea temporiS, perversi ossent. Et tamen notatu inprimi dignum, quam propo ad traditionis fidem, arcessit ephemoriarum a Tisri 22, septembris 29, ferina, A. H. N. 1004 et Oelia etiam calculus incedat: nam ostri prima, Harim tortia tantum primo autom ministrationis statae diseoxeidium ompli contigit. Ita por quatuordecim

omnino dies, septimanas duas, o duarum ephemeriuriam inter se vicos, tantum steterit, quominus, calculus et traditio, altor ad alteram Xactus, inter o ad amussim

quadrarint.

Calculus tamon hieo a d dicatione empli processit;

122쪽

92 Deisuccessione Ephemeriarum apud IudσOS. Ophemeriarum autem decursu 1ion a dedicatione, sed a

consummatione, Templi processerit licet inter quas, apud ipsam Scripturam, distinctio expresse facta est hanconim in mons in Bul illam in mensem Ethanim conjicit monsum autommul octavum Ethanim Septimum, locis iisdom dosignat. Undo Ethanim sacer idem ac Tigri Chalilaicus, optimus apud alendarium Sacrum te quo Bul autem sacer idem a Marchesva Chaldaicus, OetaVu uterque fuerit necesse est. Quod domist domensis ipsius nomine conjectandum est. Etsi enim do tymologia mensis Ethanim non sati constet mensem

tamen ut volis pluviarum rigatione, vel a foliorum in torram doctu, quod Graece eleganti metaphoraci υλλορροειν dicitur, et Latine arborum sui tum dicatur licset, appellatum esse vix dubitari potest. Status igitur

mensis hujus, apud annum Vertentem Seu naturalem, locus, praesertim Sub hanc tempeStatem, quando sequinoctium vernum modium Martii 31 ol Aprilis 1 orat, partim October, partim ovember, Julianus de morofuserit. Noomonia scilico Abi in ultimum sui se minum Aprilis 11, incidente, neomenia ut ovembris 3 noomonia Abib in citimum terminum, Martii 13, incidente neomoni Bul Octobris 5 -0omonia Abib in ipsum aequinoctii diem, Martii 31, incurrente, ne monia Bul Octobris 23. Undo, pluviis auctumnalibus seu primis do moro stillantibus, O foliis arborum domoro ofluontibus, nullo non anno Statam hunc mensem tempestatem fore, Satis OnStare poteSt.

Et dodicationsem quidem Tompli non multum temporis absolutionem ejusdem anteversuram esse Omnino

probabilo sest sedis dono et aedificatum, o omnibus numoris suis jam cumulatum emplum esset, Stat se atque ordinaris ephemoriarum apud idom ministrationis ini-

Reg. vi. 38. Ibid. viii. a.

123쪽

De epocha Ephemeria=rum sub Templo primo. 93tium nondum factum iri, vi minus verisimilo nobis vid0tur. Quare, cum nondum per descriptas Vi eos admisso Sacerdotes, quo tempore dedicatio Templi fiebat; nondum otium absoluto per Omnes partes suas Templo dedicationsem ipsam factam, o eodem Scripturae tostimonio constet sequitur, ut nobis videtur, otiam ipsa tosto Scriptura, non a citerior epocha, quam dio absoluti saltoni Templi, ministrationis in eoilom ordinaris caput

esse arceSSOndum.

Do di autem ipso, etsi nihil. 1τως proditum, tamen unum quondam fuisse sub initium mensis, primum ex rei nocessitato conjectari potest; quia dedicatio amant a Tisri 9 sori coepta, lico ad isri 2 postsea continuata, nisi absolutio empli ipsa statim cum mense

proximo adesse parata erat, nimium quantum ostinatum id om terminum anticipasset deindo, do more

loquondi monsis enim ut de absolutionis tempore simplicito positus, de mense ineunte potius quam exeunte, Vel etiam medio intelligatur oportet quemadmodum et apud profanos Scriptores, Olympia quaedam, absoluto dicta, de anno ejusdem primo Semper

ferme accipienda. Neomenia mensis Octavi, A. H. N. 1004 Octobris ,

feria 1 orat septimus posto dies Octobris 13, ferias. Inter hos torminos, ut nobis vi lotur, dios absoluti Tompli maxima cum verisimilitudine circumscribendus est ut noque neomenia Bul Octobris , fori 1, prior, neque soXt ejusdem die Octobris 12, fori 6 postorior fuserit. Quod si revera factum sit, solennis atque ordinaris apud ipsum, jam ad umbilicum perductum, ministrationis, per vicos obeundae, nulla ne citerior neque

ulterior pocha nobis otiam judicibus, quam proximus dios sabbati, Bula, Octobris 13, feria 7 constitui potest.

124쪽

94 De successione Ephemeriarum apud Iud6EOS.

D stinato igitur ad hunc diem phomoriarum de- Cui Sia capite, concessis et positis tantum iisdem ac Supra manentibus integris coloris omnibus, intervallum ab A. H. . 1004, Sque ad A. H. N. 588 diobus dimensum, id est 151,944, praeter die 58 Superius positos, aliis insuper 14, a Soptombris nimirum 29 ad Octobris 3 pertingontibus, id est diobus in univorsum

72, minuatur oportebit. Quibus a summa subductis, restant 151,872. Dies autom 151 872, septimanas

21 696. optimans 21,696- orbes Ophomoriarum 904. Ergo post confectos a Bul , Octobris 13, seria ,

A. II. N. 1004, Omnium Orbes 904 CH. N. 588, ipso

Abs Augusti , feria , egressa ultima, cui nomen

Alaagiae, ingressa esse debuit prima, cui nomen Ioarib : adhuc autem in station adess0, cum excisum et deSO- latum sest Templum. Ita mirum in modum traditio Judaeorum, de re facta, cum facto ip8 congruerit. Quae quidem inter statum quendam phemeriarum successionis, per traditionis dom memoriae consignatum, et Successionem ipsam per tot saecula a capito suo eouSque deVolutam, convenientia, argument vel ma-Xim nostra opinione fuerit, tum recte constituti in principio ephemeriarum docursus, tum nihil interea temporis ire decursum ipsum serversitatis egregiae admissi. Quod tametsi primo adspectu, OS ea quae superius dicta sunt, contra probabilitatis rationes peccare videatur tamen et fieri potuit, et noscio an reVera factum fuerit. Neque nim, imminuta lico otiabolaetata Legis ipsius auctoritate, tamen, manente etiamnum emplo, ministrationis apud ipsum statae vices necessari interruptae fuerint neque interruptae licet, ac perVersae ad tempus in pristinum sui statum, et decursus a principi eundem tenorem, meliore quoque tempore sedem ipsae restitui non potuerint neque

125쪽

De epocha Ephemeriarum tib Templo ecundo. 95Occlus etiam atque obserato emplo, quod sub Ahaz contigit, Liturgis atque Observationes, Odem pertinentes, interceptae pariter atque interciSae, Sed ad summum alio tantum translatae morint quod se ipsius Scripturae indiciis, id temporis factum esse, colligero

nobismet videmur.

Sod tomporis ratio monot, ut missis in modi coloris omnibus factis, ad novam illam no minus ortam epocham, cujus superius meminimus, indicandam prae- Vertamur. Epoelia nimirum illa a dio roditus in patriam post captivitatem Babylonicam Judaeorum, et rostitutae in pristinum statum rei Liturgies sacrae, atque inprimi redintegratae τῆς ενδελεχείας, Sive jugis sacrifieii, nobis quidem omnino arcessenda videtur.

Dios illo, secundum Scripturae ipsius testimonium, ipsae mensis sacri et optimi alendae, id ost, Tifri Judaici, jam tum forsan primum apud alendarium Judaicumo nomine insigniendi, neomonia erat' quam Latondarium nostrum idom ac Septembris Juliani 23, A. H. N.

536, misso ostendit. Et singulari quadam fortuna, quam rectius aliquis Divinae Providontis consultum divorit, id semporis factum est, ut idom illo dises in anno sacro, quo rei Liturgicae in uniVerSum ac cum primis τῆς ενδελεχείας redintegratio hae fiebat, Tifri scilico noomonia, quod otium e kalendari nostri indiciis constat, in diom sabbatorum primum, id est feriam primam incideret. Qua re quid magis necessarium pro temporis ratione et eorum quae tunc fiebant, quid magis opportunum, quid

conVenientius, et propterea, Omnibus hisce nominibus,

quid magis ex προνοίας concipi potus, Di hobdomadae

126쪽

96 De successione Ephemeriarum apud IudσOS.

Septimo, A. H. N. 588 re Liturgica illa, atque ἐνδελε χεία illa, cum Omplo suo paritor OXstinctionem ad tempus passa est. Ecquid igitur magi con8entaneum, quam ut post duos o quinquaginta XStinctioni atque Osdem continuos amios, die hebdomada primo eadem illarseviviscerob id quod suo tempore, ut Ordo Sacrorum, tum primum do novo constituendus, perpetuo deinceps per Septimanas, Seu Septem dierum Vices, doVolveretur, non minus necessarium orat, quam idem illud quod un-dom in sinum ab initio factum ost udo ut, nisi aetas istiusmodi miraculorum jam antea intercidisset, nulli dubitonius, quin ignis do coelo demissio in sacrum, quod redintegrati jugis sacrificii Domino cummaximo fiebat, pari prorsu jure nunc quoque ipsum exspectanda fuisset, atque in principio, cum altare holocaustorum primo suo sacrificio apud Oromum imbutum est, volpostea, cum altare illud super aream Arauni Jobusitae, Dei jussu a David exstructum est, vel denique cum Τemplum ipsum, atque altare ejusdem, primis suis Encaeniis a Salomon rogo celebratum est. De instaurata post roditum a captivitato ad pristinam Sui formam Ophemeriarum Successione, satis a nobis in Dissortationibus nostris dictum sis ita ut tamquam indubitandum quiddam optimo jure sumendum sit, Ordinem a Vices ephemeriarum, tum Sacerdotalium tum Leviticarum, Odem prorsus modo atque eodem tenore

post captiVitatem procedere coepisse, quo et ante captivitatem processissent. Superest tantum quaestio quae de hac re moveri quidem possit, parum autem difficultatis habitura sit, modo quis ad ea quae superius dicta sunt animum adverterit. am si in quiratur atque

Diss xii vol. i. 383 et sqq.

127쪽

inquiri quidem potest quo ordine redintegrata ephemoriarum successio ab hoc ipso tempore procedero instituerit A qua respondeo, e viginti quatuor ephemoriis, post totam ac continuam illam plus quam duorum et quinquaginta annorum omnium Successionis intormptionem post consimilem totidem per annos rei Liturgicae universae cessationem post empli ipsius atque altaris per idem temporis intervallum absolitiam ac totam Ofectionem novus illo ordo potissimum procedero institueret, nisi ab illa, quae agmen ducebat, atque omnium princeps erat, nempe oaribi A nulla alia, nisi vo Oa, quae in Ordine fuerit cummaximo Templum intercideret, Vel ea, quam ratione inita et calculis subductis, si cuncta a die Ab , A. H. N. 588, usquo ad diem lsri 1 A. H. N. 536, Sine interruptione continuata fuissent, ad diem i8rio, A. H. N. 536, inordino futuram oprehensum esset communis omnium ac singularum orbis denuo explicandus Videri potuit.

Quorum quod ad prius adtinet, si phomoria Ioarib ad diom Ab Judaicia, Augusti Julianii, feriamet, A. H. N.

588, secundum traditionem Judaeorum, ViXdum in mi niSterium ingressa orat, cum empli ipsius domolitio Sacris Husdom univorsis snem inrogabat optimo jure oadom illa ad diom lsrio, Septembri 23, A. H. N. 536, omnium prima in ministerium restituenda venisset. Quod ad posteriuS, ephemeriarum de OVO Sue- COSSionem, A. H. N. 536 constitutam, nullo jusmodi

respectu ad tempus in medio elapsum habito constitutam fuisse, sequenti argument probari poteSt.

Nam si docursus ephemeriarum eodem prorsu modo, A. H. N. 536, QVOlVi coeperit, ne Si ab anno A. H. N.

588 Secundum leges suas, uno a capito Ab scilicet

Judaicis, Augusti Juliani , usque ad annum illum,

128쪽

atquc ad vindem anni illius diom, porpetua sorio continuatus fuisset eodem reciderit necesso ost, sive ab

anno A. H. N. 588 SiV ab anno A. H. N. 536, decursum

istum usquo ad A. D. 70 moliri instituoris Idom Sacrorum ministrorum ordo ad ilium Augusti Juliani 2, Ab Iudaicis, A. D. 70, quando xcisum est emplum sociandum, in station fuisse or utramvis seriem monstrabitur qui amon ordo, secundum perpetuam Judaeorum traditionem, Joarib morit, nocosso est. Periculum igitur per calculos fiat, cum ab A. CH. N. 588, tum ab A. H. N. 536, Subducendos. Si dona de phumoriis ab utrisque proditur, idemquo cum Judaeorum traditione conSentaneum constituti ephemoriarum, A. H. N. 536do novo facta, ad id quod Sorio earundem ab A. H. N. 588 doducta, id temporis obtinere debebat, respectum habere potuerit, seu potius respectum habuerit nocesse orit: in minus, quod cum traditione Iudaeorum, de

A. D. 70, constanti ac perpetua, maXime congruerit, id A. H. N. 536 revera factum esse pronuntiandum est. i. Successio ephemeriarum ab anno A. CH. N. 588, Sq- ad a. D. 70.

Data epocha ephemoriarum successionis, Ab Juliania, Augusti Juliaui , fori 7 A. H. N. 588 Quaeritur, quaenam in ordino fuisse obuorit, Abs, Augusti , feria 7,

A. D. 70 lIntervallum illud ab Augustii A. CH. N. 588 Usque ad Augusti A. D. 70 annos 657 4 diebus. Addo pro correctionibus alendari nostri intero factis dies 5 Totum intervallum in annos 657-9 diebus.

129쪽

d. h.

Addo collectas de proximo bissexto ante A. CH. N. 588 horas

Summa vi 289,969 12 RHic dios 9 Rostant dies 39,960 12 horae, quae negligendae, quia nondum ad diei unius et noctis unius

spatium adScendunt.

Jam vero dio 289,960 in septimanas 34,280-1428κ 24 8. Ergo post 1428 omnium ophemoriarum ab Ab . Augustii A. H. N. 588 reVolutiones confectuS egreSSucummaximo ad diem Ab , Augusti R A. D. 70, Octava cui nomon Abibae, ingressa esse debuit non cui nomonaeshuae. Itaque, aut falsa traditi Judaeorum, quae idom illud do Joarib contra testatur, aut ophemeriarum SueeeSSi O, A. H. N. 536 de novo constituta, ad id quod tunc cummaXime obtinere debebat, Ophemoriarum vicibus ab A. H. N. 588, usque ad A. H. N. 536, Sine in torruption dolatis, nihil rospectus habuerit. ii Successio ephemeriarum a I. H. N. 536, usque ad

A. D. 70.

130쪽

100 De sticcessione Ephemeriarum apud Iudiam8. Intervallum illud a Septembris 22 A CH. N. 536 Usque ad Augusti A. D. 70α annos 605 51 diebus. Adjiciendi, pro correctionibus alendarii nostri interea suctis illos Totum intervallum in annos 605 56 diobus.

h. d.

Anni Juliani modii 600 - 219 150

Adde collectas de proximo bissexto horas

Restant dies 220,920 12 horae. quae negligendae. Jam vero dies 220 920 α septimanas 31,560-1315κ24.

Ergo post 1315 omnium ephemoriarum revolutiones confectas, egreSSa cummaxime Aba, Augusti , seriari, A. D. 70, ieeSimaquarta, Seu MaaZia ingressa essedobuit, ipso illo die, omnium princeps seu Joarib. Undo traditio Judaeorum, de lio ipso facto memoriae consignata, etiam per arithmetices rationos orissima misso d prohonditur simul et decursum ephemoriarum post roditum a captivitate do novo Xplicandum, ub adsem Ophomoria initium fecisse, ac deinde processisse, id quod demonstrandum SUScepimuS, confirmatur. Quamobrem, o hoc capite initio sumto, visum est nobis phomeriarum ordinem perpetuo quasi si usque ad tempus natalium Dominicorum reteXere. Quom in