Prolegomena ad Harmoniam Evangelicam, sive De primariis nonnullis ad chronologiam Evangelicam spectantibus dissertationes quatuor : accedunt Kalendarii anni sacri, ab anno A.Ch.N. 1511 usque ad A.D. 94, in annis expansis, tabulae LXXXV, Neomeniarum a

91쪽

De fide Kalendari ememplis confrinanda. 61 meminisse eum velle, omnino concludendum Ost. Nisauigiturit Xanthicus, hic loci, lunae8Olaris uterque Pharmuthi autem, qui utrique confertur, Solari AEgyptius, et fixus fuerit, nocesse ost. Itaque harmuthi AEgyptius, hic loci, non Vagus ille, sed Alexandrinus qui idona solaris ot fixus solus erat. A. D. 2, isan sacer a Martii 27 ab horai P. . ad Martii 28, horami P., propagandus erat Pharmuthi autem AEgyptius et Xus, nullo non anno, artii 27. Unde A. D. 92, formo ad amussim quadrarint siquidomprimus isan dios, Pharmuthi secundus erat. erito igitur inter se comparari poterant. Quae tamen Omparatio et sub initium paene operis instituta reperitur, et do Pharmuthi ac Nisan posita plane singularis obtinset: nullo senim alio loco, nisi memoria falsi sumus, aut idem domisan sacro, Pharmuthi AEgypti repetit, aut On- similo aliquid do mons ullo uli lunari ac sacro et mons ullo alio solari AEgyptio et fixo, tanquam idem reSpondente, Supponit osephus. Confirmatur igitur hoc Xomplo tum fides Kalendari noStri, pro A. D. 2,

tum pocli conscribendarum Antiquitatum suarum sacrarum a Josopho initii facti, idem illi anno sup rius a nobis contributa id quod non sine caussa nobismotinforre posse Videmur.

Atque una cum conditis osophi Antiquitatibus sacris, alendarium nostrum, quod ad anno OXpnnSOS,

Oxitum suum sortiri passi sumus. Libri nimio ita, si contra Apionem, post Antiquitate quidem scripti sunt; nullum autoni jusmodi indicium produnt, ΡOS A. D. 94, quod amaton dari nostro illustrari possit Liber verodo accabaeis dictus, neque aliquid ejusmodi hab0t, neque oseph nisi perperam adscribendus est.

92쪽

De Kalendario anni sacri.

Operae tamen protium visum est nobis, alteram Kalendarii Husiloni artem, compondii seu breviarii instar, in laterculum quondam inalem conjectam, ad Π0Stra Sque tempora producere quod et facillimum factu est, nam per ipsius quidem genium ac do- currendi legem, ad infinitum usque producatur licet, neque propterea minus Vere in fine et summa, quam in principio tempori cujusvis ad lunae rationes responderit, et factum, commodis multis at tuo utilitatibus doquibus postmodum nonnihil dicetur inserviturum esse

93쪽

Kalendarii acri Pars altera.

94쪽

M Kalendario anni ac= i.

Altorius in us alondari nostri Partis administratio inspectantibus tacito patobit. Etsi nim per Poriodos tantum incedat ipsa tamon ope Parti prioris, quae

cyclos Periodis, annos cyclis, neomenias annis singulis ContribuendaS, per annos Xpanso perpetu eXllibet,

atque ope pocharum Decrementi, quod pro singulis

postea oriodis statam quandam et Xam rationem obsorvat; Xpeditissimum est neomeniam quamVis, ad annum quemvis, a capite ad finem hujus quoque Partis, pertinentem, inVeStigare et constituoro. Id quod exemplo quodam clarius sol. Fingatur enim, scire te volt quot di mensis nostri quarti, id est Thamug novilunium futurum sit, A. D. I 563. Dispice, primum, Periodum nostram, cui annus ille compotit. Periodus ista, oriodus X nostra est, cujus

epocha A. D. 1511. Dispice, secundo cyclum nOVemdecennalem nostrum,

Poriodici nostrae, ad quom idem anim pertinet Cy-olus is ii noster est, cujus epocha A. D. 1549. Dispice, tertio cycli hujus annum labentem, in quem annus doni cadit Annus illo 15 Ost, A. D. 1563. Prodit sex his omnibus, secundum alendarium DO-Strum, A. D. 1563 Periodicit, cycli iii annus 15. Adi, quarto, Periodum primam nostram, cyclum ii, annum 15. Excita illinc neomeniam monsis quarti nostri id ost Thamug. eomenia illa hamu 1, Junii 30, 64. Μ. Dispice, quinto, Decrementum Epocharum, a Periodo i nostra, ad Periodum X nostram usque factum.

95쪽

De Kalendari Partis alterius Sibus.

65 Decromolitum illud apud Partem nostram alteram, pro singulis Periodis, porpetuo descriptum habes. Semper

autem quam seriodi labentis numerus unitato minus est. Itaque pro Porio loci nostra, decrementum ΡΟ- charum dierum decem erit. Sexto et postremo, Pro decrement illo, neomeniam

mensis quarti nostri, seriodo , Cyclo ii, Anno 15, Junii scilico 30 diobus oesm minorem fae Prodit neomenia mensis quarti nostri, Periodo i Cyclo iii, Anno 15, id est A. D. 1563, Junii 30 - 10 sivo Junii 20. Quo diu ot clipsis solis, pro meridiano Lutetiae

Parisiorum 3 30 P. . pro meridiano Hierosolymae,5 42 P., ut sero contigit undo de ora solis ot lunae conjunctione, eodem ipso die Junii 20, hora formo

Vides igitur, hoc OXomplo, quod temere non consulto ab A. D. 156 desumtum si, post lapsos ter mille Septuaginta ac tres a capite suo annos, quanta etiamnum sit fidos alondari nostri, et quam prope ad Vera lunae rationes, otiam pro civilibus a chronologicis suis, incedere porgat. Administrationis autem hujus, cujus rationes exemplo hoc uno illustravimus, methodus eadem, in ceteris ejusdem generis Xempli ObSerVata, nunquam fallet.

Primus igitur secundae hujus alendarii nostri partis usu est, quod Menologii cujusdam perpetui vice

functura sit: do cujus fide, simul ac ad tempora nostra deventum fuerit, nobismet ipsi testes fieri possumus. Fac nim volt te scire, quoto die mensis artii, A. D. 1840, novilunium futurum sit. Pro methodo administrationis superius indicata, A. D. 1840, oriodi xii Cycli ii, Annus .

Decrementum epocharum m II.

96쪽

De Milendario anni Sacri.

Ergo noOmonia monsis Martii, A. D. 1840,

Aprilis 1 11, id os Martii 21, 6 P.M. Martii autom 21 stylo Juliano pro stylo Gregorianorostituto, produnt emorologia otiam vulgaria nostra Voram lunae conjunctionem, pro meridiano renovici, S. 20 P. . pro meridiano torosolymae 5 41 P. II. futuram. D stylo aut in Juliano in oeum styli Grogoriani rostituendo meminisse portet, OS A. D. 1582, stylorum intor so diserimon diorum misso docem post A. D. 1700, dierum undecim ab A. D. 1800 hucusque dierum esse duodecim post A. D. 1900 dierum trodecim futurUm.

Poridulum doni sat in anno Kal0ndari ipsius pos tromo. Finge te scire velle, quot die Februarii, A. D. 1997, novilunium futurum Sit. Computus illo, pro rationibus Kalendari nostri, ab A. D. 1996 procedat neceSSe St. A. D. 1996 Periodicili Cycli , Annus 11.

Decrementum et Ocharum in 11.

Ergo neomenia mensis Februarii, A. D. 1997, Martiis II id si obruari 24 6 P. M. Quo otiam dio ut clipsis solis, 1. 30 A. Μ. pro meridiano Lutetiae Parisiorum S. 42 A., pro meridiano Hiserosolymae, id est Vera solis et lunae conjunctio, futura si Atque idem porro novilunium, is ins obruarii 24 Juliani cadat, tamen ratione Equinoctii vornalis modii, eomeniarum Paschalium, o Torminorum Paschalium, pro legibus Kalendarii nostri habita, neomenis mensis isan, mensi nostri Paschalis, stylo quidem votore Februarii 24 Stylo autem novo, Martiis,

Secundus igitur, atque huic ipsi alondari nostri

97쪽

De Kalendari Partis ulterius usibus. 67

proprietati acceptus ferendus, usu ejusdem futurus est, ut nullo non tempor necessitatibus chronologicis historiae sivo civilis sive colosiasticae, si quando utrivis cum limae rationibus negotium intercesserit, subvenire POSSit Praecipua autem ac paene Singularis ejusmodi necessitas os do rebus orientalibus, atque ad scriptores Isiamicos seu uti ammodicos apud quo rerum gestarum descriptio, et temporis supputatio omnis ad lunae fastos, non ad solis dirigitur Cujusmodi utilitatis, do pocha Erae apud illos celeberrimae, Hegirae dictae, in alondario nostro Xperimentum sint licet. Constat Siquidem, a mense Arabico lunari primo, id os Aluharram, Juli autem nostro, et novilunii di in utrumque simul inoidontis, de phasi autem lunae, pro QONSuetudine Arabum dinumerandi, A. D. 22, rae illius epochum arcessendam SSe. Xploretur igitur mensis Julii, A. D. 22, secundum Kalendarium nostrum

A. D. 622, Periodi viii, Cycli ii, Annus 5.

Decrementum pocharum I.

Ν omenia igitur mensis Julii Ab nostri, A. D. 622, Julii 20 7 id st Julii 13, 6 P.M. Novilunium autem verum, pro meridian O eoeae, horas circiter quatuordecim serius, id est Julii 14 S. 17 A. M. CommiSSUm est Phasis lunae vol postridio donocto, Julii 15, vel di perendino Julii 16, iton do nocte futura erat. Inde recepta egit se epocha apud astronomos orientales quidem Julii 15 apud vulgus autem Julii 16. 1aXinio autem necossarius, O maXime insignis, ad historiam celosiastica Malondarii hujusmodi usus ost: F

98쪽

praesertim post ortas de Paschatis Observatione controVersias, quae innumeris fore cyclis Pasclialibus caussam

atque originem praebuerunt de quorum omnium fido otmeritis, ope alendari nostri judicium institui potest. i. Inter antiquissimos hujus generis cyclos, Pinax Paschalis, sedecennalis, Hippolyti Portuensis episcopi, O martyris, recenseri debet. Epoelia ejus, Luna 14 feria', Idus Aprilis, Aloxandri ovori Annus 1: id si Luna 14 serias Aprilis 13, A. D. 222. A. D. 222 Poriodi vi Cycli 13, Annus .

Ergo neomenia Paschalis, A. D. 222 Aprilis 4-5, id os Martii 30, 6 P. II. Ita tuo lunae hujus quartusducimus dios Aprilis 13Orat Boetissimo igitur, pro Kalendario nostro, hujus cycli caput A. D. 222, quando et Litt. Doni. F. t Aprilis 13 fori orat, constitutum fuerit Kalendarium tamen nostrum, pro Periodo Vi Cyclo 13 suo OXcessu quodam peccaro jam inceperit; qui mox in diem solidum cumulatus fuerit, necesso est. Quod autem sanctus ille opi- Scopus et martyr beatus, proposito hoc inace praeterea opinatus est singulis nempe edocenniis, vel retro Vel porro dinumerandis, ferias ejus, si porro incesseris, ad pridi sui, si retro ad postridi sui, lunas autem quartusdecimas prorsus in eosdem dies Orbe perpetuo reVersuras idom illud do seriis quid0m hobdomadis obtinoro poterat, do unis autem quartisdecimis ne post exactum

primum sedecennium obtenturum erat. A. D. 238 Secundae hujusmodi odoconnitatis primus, Poriodi nostrae xi cycli iv Annus primus fuerit neomenia Paschalis,

Seu Luna prima, Aprilis P 5, id est Aprilis 2 Luna 14,

99쪽

69 Aprili 16 quae pro rationibus Hippolyti, ad Aprilis 13

rurSus prodita osse debuerit.

ii Alius Husdsm oneris cyclus Paschalis ab auctoro quodam ignoto, Cypriano epiScopo Carthaginis, aequali tantum 1 post cyclum Hippolyti annis, id est A. D. 241, uti nobis videtur, propositus est Luna 14 Hu8dom princeps pridie Idus Apriles constituta si idos Aprilis 12 feri 2 A. D. 241. A. D. 241, Periodi nostro vi Cycli iv Annus .

Decrementum epocharum Q. Ergo Luna prima Paschali nostra, A. D. 241,

Aprilis 4 i, id si artii 30, 6 P. Μ. Luna 14 Aprilis 13. Rectissime igitur, A. D. 241, caput hujus cycli ad Aprilis 12 constitutum fuerit; quod odom anno, Litt. Doni C. in foriam 2 incidebat Aprilis 12 nim, non

Aprilis 13 pro Latondario nostro, hoc decursus Sui temporo luna media Vera et quartadecima erat. Procedente autem tempore, eidem ac cyclia Hippolyti ejusdem generis peccato hic quoque ObnOXius fieret, necesse erat. iii. ortius cyclus Paschalis, nOVemdecennalis tamen non sedecennalis, ab Anatolio, Laodiceae Syriae opiscopo, propositu eSt de cuju epocha, etsi non constet, verisimillimum tamen Videtur, ad Lunam i foriam 7, artii 22, ipsum Secundum auctorem ejus aequinoctii vernalis diem, A. D. 277, constitutam esse. A. D. 277, Periodi i nostrae Cycli vi, Annus 2.

Decrementum poetiarum Q.

100쪽

De Kalendario anni sacri.

cycli caput. Kalendarium autem nostrum, Poriodo Vt, Cyclo vi diei unius Oxcessu oecet neceSSe est. De Martii 22, hoc anno secundum Anatolium in diem sabbati incidonio, alibi a nobis dictum ostiV. A. D. 457, editus os Victorii Cyelus Paschalis, annonina 32 e numero Auro 1 o Cyclo Solari 28 intor so ductis conflatus quo facto ot Poriodo illi Scaligorianae, Julianae dictae, atque e iisdem numeris, una cum indictione Romana, 15, inter se ductis, constitutae, proximo adlusisso visus fuerit. Caput hujus Cyeli ab A. D. 28 retro potitum si prima autem Poriodus ad A. D. 559 torminata. obis satis Ost, do A. D. 457, quo anno a Victorio oditus est ad Kalendarium nostrum sidoni ejus eXigere. Secundum hunc an non igitur, A. D. 457, Paschai kal. Aprilis, id si Martii 31. Luna vicesima, celebrandum orat. Ergo Luna Paschalis prima Marti 12. A. D. 457, Periodi vi nostrae Cycli X, Annus 11. Decrementum pocharum mi. Luna prima Paschalis nostra, Marti 18 H, id ostiarii 12 6 P. Μ. Quae fortasso cum Victoriana illa prorsus una atque eadem fuerit.

V. A. D. 525 prodiit Dionysii Exigui Cyelus Paselialis novemdecennalis cujus pro regulis a Concilio idono constitutis, ut ipse saepius testatur, citima Paschalis noomonia artii in ultima Aprilis Morat. A. D. 525 pro alendari nostro, eriodi vii Cyel xiii,