장음표시 사용
111쪽
De Kalendario noεtro cum kalendarro Iudinorum collato. 1
quae Chrysostomo Vulgo adscripta St, quo anno Homilia illa abobatur, Judaei Pascha Suum ante aequinoctium, id os anto Martii 21 receptum id temporis verni aequinoctii diem, celebrabant De anno, quod A. D. 672 fuerit, aliundo constat A. D. 672, Poriodi viii, Cycli iv Annus 17.
A. D. 672, neomenia Paschalis arti 12 a. id ostiartii 5, 6 P. M. Ergo isan 15 status Paschae dies, artii 19 6 P. . Quod pur regulam BADII seri poterat. A. D. enim 672, Litt. Doni. D C, arti 1 a 6 P. Μ. feriari. Itaque recti SSimo, secundum auctorem hunc ipso arti 19 Pascha Judaeorum hoc anno sebat; postridi quidem Verni aequinoctii set modii, artii 18 0tsi biduo anto Martii 21 rocopiam ejusdem inter Christianos po- cham totis autum triginta septem diebus ante Pascha Christianorum quod eodem anno, Aprilis 25 obso vandum instabat. iii. almonidos, o Ration Intercalandi anno mundi, Secundum Judaeos 4930, cycli labuntis 260 anno , quorum uterque ad A. D. 117 respondet, kn-Ιondas isan fortara fuisso prodit vernum anni cardinem, id sta0kupham isan, octavo ejusdem meti Sis1308te dio, seria 5 tamen, item fuisse prodit. A. D. 1170 Litt. Doni. D. artii 18 soria 4 Martii 26 fortaxerat. Undo constar potest, i sun I ab horni, P. M., Martii 18, cum fortara, iniisso; okupham isan in Octavum postea diom, artii 26, feriam 5 incidisse.
Operum vii Spuria, 77 D. Z Vide Dissertatione nostras, App. i5S. xxvii. Part. i. 616. notam. R X. q. 5. 7.
112쪽
A. D. 1170, kalendae isan Martii 27 8, id ostiarii 19 6 P. M. Quod per rogulam BADU obtinero non poterat Siquidum Marti 19, ni P. Μ. fori 6. imirum Kalondarium nostrum, Periodo X, cyclo v, diei unius Oxcessu poecat Quod idem do Judaeorum alendario, cum cyclo tortio nostro nato, nondum obtinet. Itaque rectissime, Secundum Maimonidem, A. D. 1170, kalendae
Νisan arti 18 a 6 P. M. ; id os seria 5. iv. Aliud xomplum habui dom aimonidos' do anno mundi Iudaico 4938, cycli absentis 260 anno 17 A. D. 11 78 Litt. Dona , quando i sani fortat,
A. D. 117S, neomenia isan artii 29 - , id os Martii 2I, 64. II. Quod in regulam BADU peccat: nam artii 2I, ab hora P. . seria 4 imirum diei unius Xcessus nunc otiam apud alon larium nostrum obtinet. Verus igitur neomenim isan dies, oeundum stimonidem, Martii 20 a 6 P., id si fori S nil ot isani Iartii 22, ara . Μ. ferini. V. Sacius Argyrus, pud caligorum . de A. D. 1318, stetit caligor videtur, loquens, Pascha Judaeorum, AEm, Thraciae urbis, inquilinorum, artii 20 Pascha
De Ratione Intei alandi, xi. q. 6. lib. iv. p. 327-33Ι. D Emendatione Temporum,
113쪽
De Kalendario noStro cun Kalendario uilinoriιm collato. 83
Christianorum Luna viii, Aprilis 23, qui anno illo,
Litt. Dona A. ovora serta 1 erat, etsi Lunae non QVera xviii, sed potius XXii fuerit factum osse testatur. A. D. 1318 apud nos, Periodici cycli Vi annus 17. Decrementum pocharum S. A. D. 1318 Deomenia isan arti 12-9,
id ostiartii 3, 6 P. Μ. Undo isan 15, artii 17 alis. Μ. seria . Quod per regulam BADU obtinere poterat Scaligero tamen neomenia isan, hoc anno, artii 4 Pascha Marti 18 fori 1 quod otiam per regulam BADU licebat Martii vero 20 a 6 . . feria 3 unde per regulum eandem asotia etiam illo dis sori licuissot: sud biduo tardius, quam pro alendari Judaeorum, o stato sui odem anno die. Itaque aut momoria salsus Argyrus, aut non de A. D. 1318, quod caligero visum
Ost, locutus fuerit. vi. Ut ad tempora tamen nostra ipSorum deveniu-mus A. D. 178 ' kalendae isan, stylo Vetere, Litt. Doni. GF, arti 11, 6 P. . seria 3 erat; quod per regulam BADU liuobat Promuleiadstri nostro, A. D. 1784 Periodi i cycli XV, annus S. Decrementum postharum α 10. Νeomonia isau A. D. 1784, artii 21 - 10, id si, artii 11, 64. M. Ita quo intor halondarium Judaicum, o kalendarium no-Strum, hoc anno discrimen nullum . Utrumque autem ad lunae rationes parito responderit, Vel contra, neeOSSO OSt. Vii. A. D. 1820 Litt. Dom DC stylo Vetere, Pascha Judpeorum, arti 17 a 6 P. . ferini celebratum Sse constat. Promulo dari nostro,
114쪽
A. D. 1820 Poriodi xii cyclici, annus 6. Decremonium epocharum m 11. A. D. 1820, neomenia isan arti 13 - 11 id ost Martii 2 6 P. M. Ergo, isan 15, arti 16 a 6 P. Μ. Quod in regulam BADU Tondori nocosso ost Martii enim 16, ni P. Μ. seria 4. Ita tuo die postero Pascha celebrandum orat, Martii 17 a 6 P. Μ. seriai quo et colobratum ess constat. Boetius tamen, pro luna rationibus Kalendarium nostrum siquidem Marti 17, ineunt luna 16 nostra eclipsis lunae facta est.
Viii. Postromo, quo anno hae commentabamur, A. D.
1839, stylo votore, Litt. Dona. A. diem jejunii sui, Τisri 10 a Judaeis, po totum Europae Orbem, Septembris 6 colobratum osso constat. Undo alendae isti Augusti 27 6 P. Μ. Pro alondari nOStro, A. D. 1839 Poriodi xii cyclicii, annus 6.
A. D. 1839, kalondo Tisri optombris S 11, id est Augusti 26 64. Μ. Ita dis unius intor nos o Judaeos discrimen. imirum in caussa ADU regula. Siquidem Augusti 26, a 64. Μ. feria 1. Foria aut in prima Laisendae isri intro
nequibant. Itaque primus isi i dies, Augusti 27,
64. Μ. fori 2 Rectius tamen, pro lunae rationibus, kalondae Tisri nostrae quoniam eo ipso die Augusti 26, sub ipso modis noctis puncto, pro meridiano Hierosolymitano, octipsim solis factam osse, id est Veram solis et lunae conjunctionem excidisse, constat. Sed do his jam Satis.
115쪽
De Anno Natali Domini nostri, quali ille eae Succe33ione Ephemeriarum api d Itidinos inveεtigari ac con3titui
DE succossion Ephomoriarum apud Judaeos, et numquid Xindo do anno natali tum Joannis Baptistae, tum Domini nostri Jssu Christi, conjici posset, in Dissertationibus nostris nonnihil disceptatum Sed quoniam et quaestio haec omnis ipsa ejusmodi Sit, quae sine
Laton dari quodam anni sacri parum accurate tractari po8Sit argumentum autem, inde prognatum, ad Circumscribendum certis limitibus natalium Dominicorum tempuS, nostra quidem Opinione omnium paene aptissimum sit, sin minus ad ipsorum deprehensionem recta ducat visum os nobis discoptationem illum univorsum retractare, atque adjuvante Deo, po kalendarii nostri, Sueee8Sionem Ophemeriarum multo quam antea plenius ac luculentius OnStituere. Sacrorum Ordinum into Judaeos dii omnino genera Orant alterum Sacerdotum, alterum Levitarum quos inter tam is ab auctor gentis ac tribus uno oriundos,
dignitatis amon se sanctitatis, privilogiorum et juris singulis proprii, officiorum o munerum ad singulos pertinentium jam indo a principio Dei ipsius monitu discrimen vel maximum actum est. POS ingressum in terram sanctam, additus os Ordo tertius, των ethi-nim sive 'Imoδουλων do iboonitis, o do contributis iisdem civitatibus, at tuo oorum posteriS, conflatus. Ost
116쪽
86 De successione Ephemeriarum apud Iud6POS. tempora Salomonis rogis, natus videtur, quartus ordo quidam, qui liorum servorum Salomonis cognomino audit. Horum tamen noutrius, sub hisce nominibus,
nisi post roditum a captivitat apud sacras litteras mentio fit. Gonoris autoni Hieratio distributio a divisio illa, quae ex ephemerias intelligenda Ost, omnino ad Sacerdotos a Levitas tantum pertinebat. Et quamvis designationem quandam munerum circa Tabernaculum defungendorum, O temporum statas quasdam vices observandorum, o consilio ut ros liturgica commodius, docentius, a Solonnius procederet a primi temporibus, sin minus ipsiu JOsuae, proto-prophetae tamen Samuelis, auctoritato constitutas ac traditas fuisse, tvorisimilitudini maximo consentaneum, et non ObSeuris otiam sacrae scripturae indiciis confirmatum sit ta-mon discretio illa sacrarum gentium in viginti-quatuor Sacerdotalis, totidoni Lovitici, oneris familias, et classes, seu ephemerias se descriptio munerum quae, X haedivision orta, singulis obeunda incumbebant, non nisi aetato Davidis segis facta si adsistontibus tamen ac
sancientibus, qui petat ipsi Suppares erant, prophetis; atque in primis ad Qt athan. Atque epocham quidem hujus divisionis eum ultimo
Davidi anno A. H. N. 1015, non ita multis ante mortem ipsius mensibus, concurrisse e Paralipomenorum
historia adit colligi polost. Illud praetero non ita
notatu proclive est, etsi ot cortum se magno ad hanc quaestionem, quam tractamuS, momento praeditum, ne- quo infrinior Scripturae testimoni corroboratum;
division0m ipsam scilicet, quadragosimo Davidis anno jam tum peractam, Sicut cetera tamen Omnia, quae ad Templum futurum spectantia, a Spiritu Do cum Davido
117쪽
De epocha Ephemeriarum sub Templa primo. 87 primitus communicata, ab ipso David scriptis mandata se Salomoni filio tradita sunt; non e conSili peractam ess ut usu capienda foret, aut etiam ut usu capi posso intolligor tur, donec emplum ipsum et aedificari coeptum, et jam aedificatum, atque omnibus umoris suis
Dios dodicationis, sin minus absolutionis ne OnSummationis, empli prioris jam antea nobis in cognitionem Venit o solomnia, quae intor dodicandum so-bant, omnia a Tisi i Judaiciis, optembris uliani 16, foria hebdomadae prima, A. H. . 1004 EXOrSa, IIS IUDad Tifri 23, optombris 30, feriam quoque primam, continuata fuisse jam antea monuimus. Atquo eo potissimum die, quo consecrati Altaris, Ares Testimonii in Sanctum Sanctorum doductio, Gloriae Domini plenissima revolatio, oratio denique illa Salomonis, atque ignis do coelo descensus, cummaxime fiebat; quidios orat est Scenopegiae primus, i8ri 15 Septembris 22, uterque cum die sabbati id temporis commissus; in Sacerdotes non per descriptas vices ministrantes udesse, ρητως proditur': quod tamen, si cui ita visum morit,
de eo ipso die intolligatur licui, nequo praejudicii aliquid pro se erat, quominus sive echo ipso io, isri 15 Septembris 22, sive e septimo retro die Tisri , Septembris 15, sive ex septimo postea, isri 22 Septembris 29, utroquo pariter in diem sabbati incidonio,
tanquam e capite Omnium primo, decursu uo circuitus ephemeriarum, ab hoc usque sempore institutus a dolii-ces propagatu8, pro re nata arcessi atque eXplicari poSsit. Constituto igitur ad unam quamvis harum epocharum ephemoriarum capite, si modo ut res satis certa aSSumi posset Orbem istum ac revolutionem usque ad
118쪽
8S De successione Ephemeriarum apud Iudiam3.Τempli prioris excisionem aequabilem et sibi constantem procossisse nihil proclivius factu oret, quam dato quolibet tempore, cujusnam e Viginti quatuor in ministrando vic0s jam instarent, ad arithmeticos idomeXplorare. Nam do illo quid in constat nullam scilicolephemeriam neque plus neque minus quam Septem diebus continuis una vice apud Tomplum peraeVerasso nullam sabbato in stationem non ingressam sabbato etiam Statione non egressam ferias autem gentiles, sive statos illos ac solennos conventus, quibus Omne omnium ordinum adultae aetatis muros ter in anno Hierosolymam
cogondi orant, nihil interruptionis ad debitas ephemoriariam vices, quominu uno atque eodem tenore e
petu circumvolverentur, adtulisse. Itaque ergo po8t confectos singulos CLXVIII dies, id est optimanas xxiv solidas, Xplicato a capite ad finem ephemoriarum orbo uno altor atque idom de OVO Xplicandus instaret,
ne OSSO Orat. Vorum OnimVero, quae fuerit temporum
iniquitas, post diem illum dodicati Ompli, si a di illo
ephemeriarum decursus repetendus est, Veremur ut ulli cuilibot assumtio ista, tanquam satis certam, aut Satis prO- bubilom sos commendaverit. Certatim enim non una leo, sed saepius a regibus et proceribus equioris sevi idololatriam versus in praeceps itum est; quibus l0bs vulgi nimium sequa defectionis auetoribus morem gerebat immo potiti praeire, atque instinctu suo ad defectionem cogere, parata erat. Constat sub Ahagoeclusas atque obserata Templi fores roseratas primum ab Hogokia. Quid sub Manasso cum Templo in primis actum sit, Vel ante captivitatom ipsius volduranto a non liquid tradit Scriptura Captivitatomtamon istam, sine magna Stati rerum omnium ordinis perturbatione contigiSSe Verisimile Iton est. Quae cum ita sint, bone nobiseum actum esse confiteamur Oportet, qui tamois omnia de ephemeriarum SucceSSione tem-
119쪽
De epocha Ephemeriarum Sub Templo primo. 89poribus retroactis, confusa, et perpleXa, atque ineXtricabilia pronuncianda essent aliam tamen, nec minus fidam aboremus pocham, unde ad tempora usque nati Evangolii adem ipsa multo constantius et multo cortius deduci pOSSet. Iunioris tamen a Judaeis proditum exstat, quo tempore empli prioris excidium cummaxime sebat, omnium ephemeriarum primam ac principem, Oaribscilicset, in station fuisse. Idem etiam tradunt de tempore excidii empli posterioris. Addunt praetore diem excidii, o per consequen ingreSSi in stationsem Ioarib, unum atque eundem utrumque fuisse nimirum mensis sui quinti, seu Ab Vel Septimum Vel nonum. Quae quidem omnia, tametsi primum intuentibus nimis subtilia videantur, quam ut revera facta fuerint tamen et seri potuerunt, et fortasse, numine Divino, cui cuneta istiusmodi subjacent, id consulto agente, revera factu sunt. Et cum cardo hujus subtilitatis in o potissimum Versetur, quod idem longe diversis temporibus, et dispari rerum statu, tamen uno et eodem dio do tomplo uno bis factum sit, o di quidem facti utriusque quodammodo corti sumus prioris e testimonio Scripturae, quae mensis sui quinti vol optimum vel nonum Verbis conceptis prodit posterioris autom X Josepho, qui mensi ejusdem Vel eundem omnino diem, Vel quem ipse eundem judica- Verit, suo tempore etiam distinet tradit. Parum aut nihil miraeulo se a locoris, si unum etiam eumdemquo ephemeriarum statum, id quod a Judaeis constantor traditum ost, utraque tempestate fuisse HSpicatus sis. Νon possumus igitur nobismet temperare, quin
hujus traditionis doni o Tompli prioris Xitu, et doministrant id tomporis in primis Ioarib, calculis
120쪽
De auoce33ione Ephemeriarum apud Iudae .
subductis Xploromus posito scilicet et constituto, quod orbis ephemoriarum universus a Tisri Judaici 22, Soptombris Juliani 29, foria , . CH. N. 1004, Xplicari et retexi coeptus, usque ad diem empli priori supremum Ab Judaicis, non autum , Augusti Julianii, feriam etiam , A. H. N. 588, aequabiliter ne constanter rotexi porstiterit. Quod tamen argumenti tantum gratia in praesonti ingimus: is fieri potuit, vel saltem ab eo, quod revera factum sit, non multum abludere potest. Successio ephemeriarum ab anno I CH. N. 1004, Sque Data poelia omnium ephemeriarum prima, isi i 22, Septembris 29, ferias, . CH. N. 1004 Quaeritur cujus- nam vicos adfuerint Aba, Augusti , ferias, A. H. N.
Intorvallum illud a Soptombris 29 Α.cu. N. 1004 Usque ad Augusti 588 annos 16-54 diebus A lio pro corruetionibus halondarii nostri intoro lactis dies
4 rotum intervallum in annos 10 58 diobus.
Anni Juliani modii 400106146 100 8,652 122,19 12 416 151,944