장음표시 사용
171쪽
Ad diem Natalem et Baptismalem pectantibus. 141 solis occasum observandus quod do Judaeis nomini ignotum. De Figyptiis autem idem tum ex aliis ac luculontis satis testimoniis constat, tum in primis o Claudio Ptolomaeo cujus atliematicae Compositionis perpetua ferme consuetudo est, primum mensis cujusvis AEgyptii
diom vorbi gratia Thoth a meridi ineuntem quae est
ejus computatio cum Secundo ejusdem, tanquam intervallo quodam temporis, quale est illud quod inter mori- diom ac solis occasum de more interest, id est sex sermo horis, anticipat ac praeSumto, comparare. Hujus confusetudinis nuda tam prompta ac SimpleX, neque ulla tam certa explanatio est, quam quod dios civilis apud ceteros Agyptios a Soli Occasu, die astronomicus apud unum Ptolomaeum duodexiginti postea horis, a meridio scilicet, inchoari ac numerari solitus erat.
Exstant se alia hujus rei indicia quibus amon in
praesenti rovitatis ac compendii gratia supersedendum ducimus Satis dictum est, opinamur, ad fidem, faciendam dierum scilicet obserVationem, apud Egyptios atque apud Judaeos, prorsu unam atque eamdem fuiSse; apud utrosque autem a solis occasu ad solis occasum processisse etsi contra et a Plinio, et a nonnullis
aliis traditum sit, qui idom illud do AEgyptiis a modia
nocto ad mediam noctem testantur quorum etiam tostimonium viris permultis Octis super hac quaestion fraudi fuit. Et tanton traditio illa Pliniana, uti
nobismet persuasum habemus, unius potissimum Hipparchi auctoritate nititur de quo Sane OnStat, a media nocto ad modiam noctem quatuor ac Viginti horarum ambitum unum ab illo circumscriptum esse ; sed eodem pror8u jure atque eodem consilio, quo et Ptolomaeus idomi'sto intorvallum a moridie ad moridioni dimonsus sit id si ad diem aStronomicum unum, non autem civilem unum, OnStituendum.
172쪽
142 De epochi quibusdam veterrimis, Illud praetore monendum Ost, de ordino scilico monsium ac magnitudine cyclis alit picis oti otonicis usitata non necessario unam atque eam lom illam osso, nisi statis sui temporibus quod contra de monsibus Judaei sempor obtinet, quos perpetu a cavis ad plenos, nunquam autem a plenis ad cavos procedere, jam antea monuimus hae autem discrepantia, nisi ab acaveamiis fieri potest, ut unius diei discrimori a calculis nostris prodatur, quod revera fortasse non obtinuerit, sive per accidens tantum locum habitorii. Ad comparationem igitur illam, quam instituere in animo habemus, omnino necessarium Videtur epochas quidem annorum Singulorum cum torminis suis ulianis okalon dari AEgylptio Secundum leges ejus haurire de-QU1 Sum nutem ne mensuram monsium, nisi ubi a caris ad plenos procedant, quod i minus saepe fit, Donit m sed do moro Judaeis usitato mutuari ad quom Otiam longo verisimillimum est epochasiusdem ipsas ab auctoribus suis jam inde a principio consormata Osse.
A. H. N. 5 4. Annus Egyptius vagus. Annus Lunaris AEgyptius. Epocha Augustiis . Epocha Novembris .
ii Phaophi Sept. 23 iii AthyrOct. 23 29 Diu Novemb. . iv liceae
29ii Audynaeus Januarii 2. vi Mechir
iv critius Ianuarii 1. vii Phamenoth Feb. 2 - 29 Dystrus arti a. viii Pharmuthi
vi Xanthicus martii 3I. 19 Pharmuthi, Aprilis . I Xanthici Aprilisi
173쪽
Ad diem Natalem et Baptismalem spectantibias. 143 A. D. 29-30.
Annus optius a S. Epocha Augusti I 6.
Annus AEgyptius Lunaris. Epocha Octobris 3I.
et Dius Octobris 3I. ii Apellaeus OVemb. 29. et iii Audynaeus Decemb. 29. iv eritius anuarii 27. 29 v Dystrus Februarii 26. vi Xanthicus Martii 27.
14 Xanthici Aprilisi. Quare malino vera conjectura nostra: nam et Pharmuthi 19, A. H. . , cum Xanthici 10 sivo isan 10, o Pharmuthi 27 A. D. 30, cum Xanthici seu isan 14, o hac poeliarum collatione ad amussim congruisse cernitur id quod unico nobis o praesenti disquisitione concludendum propositum erat. Et quanquam duas hasce poetias altorum dio natalis Dominici in anno AEgyptio, alteram diei morti dia Silem, Sola esse veras crediderimus tamen oporae protium mori quid illi quoque secuti sint videre, qui Dominum, anno Augusti 2S, Pharmuthi 25, seu potius 27 natum statuerint otquid contra illi, qui diem mortualem ejus ad Pham0- noth 25 adligaverint. Augusti Caesari 28, A. H. N. 3-2.
vi Mochiruit humenoth Feb. 2 viii harmuthi Martitia a Pharmuthi, Aprili 17.
Aug. 24 A. CΗ.Ν. Sept. 23 Oct. 23
20 Dius Octobris I . ii Apellaeus Novemb. I 2. si iii Audynaeu Decemb. I a. iv eritius anuarii 1 O.
et v Dystrus Februariti. vi Xanthicus Marti 1 o. et vii Artemisius Aprili 0. Artemisit, Aprilis 7.
174쪽
De epochis quibuεdam veterrimis,
Quar 27 Pharmuthi solaris AEgyptii A. H. . , cum Artomisit , non autem Xanthici 10, commissus est. Id est mens lunari toto diem natalom Domini in anno lunari Judaeo domisgressus ost. am Xanthicus quidom ad isan Judaeum, Artemisius vero ad arrespondet. Quod si 27 Phamonoth hi loci, pro 7 Pharmuthi, positus orat illos illi intor so intra diomunum conVeniSSent: nam hamonoth 27, Xanthici uterque arti 18. Jam sero do hamonoth 25 pro diu mortuali Domini posito, videamus. Et hanc quidem epocham nullo modo nisi ab anno AEgyptio ac X arcessitam conStare posse plane nobis liquet; ieque de hoc ipso sumiam, nisi annus Domini mortualis non ibori Caesari sextus locimus sed quintusdecimus intelligatur; quae Sane quorundam X antiquis sontentia fuit. Τibori Caesaris 15 A. D. 28 29.
Anniis AEgyptius fixus, seu Alexandrinus. Annus Egyptius Lunaris. Epocha Augusti 9. pocha Octobris et .
Ergo Secundum hanc comparation om haud injuria siseri poterat, ut Dominus, 14 Xanthici A. D. 29 passu eSS Creditus, 25 Phamonoth Aloxandrini ac fixi passus fuisso Oxistimaretur. Νam quod ad Nisano oodem anno adtinoi Pascha Iudaicum, A. D. 29, iberii Caesaris 15, mense Aprili non monse artii de more celebratum est:
175쪽
Ad diem Natalem et Bapti3malem SpectantibuS.
145 quod tamen si mons Martio colobrandum esset, artii 18, tribus tantum diebus anto artii 21, seu Phame noth 25, colobratum fuiSset. De epocha ista, quae sola superest, Pachon scilicet 25, o di natali Domini positus A. D. 126 epocha anni vagi in ulli 23, poelia anni lunaris Egyptii in Novombris S incurrit undo inter os sequentem in
modum comparari POSSUnt. A. D. 126 . D. 127.
Aianus Egyptius 3gUS. Epocha Julii 23.
viii harmuthi Feb. 18ix Pachon Martii 2 25 Pachon, Aprilis 3
Diu Novembris .ii Apellaeus mecembris . iii Audynaeus Januari 6. iv eritius Februarii . Dystrus Martiti vi anthicus Aprilis .io Xanthici Aprili 13.
Itaque Pachon 25, A. D. 126, o di natali Dominie , accipiendus, cum Xanthici vel isano ad amussim quadrarit. Igitur circa hoc tenilius, Seu potius hoc ipso anno, constitutam fuisse hanc epocham nos qui domuerisimillimum uxorimus annus autem illo Hadriani Caesaris vel nonus vel docimus fuit, sub quo Basilidomin AEgyptum concessisse jam ante monuimus. ullo autem anno, neque antea nec OSten, regnante Hadriano, nisi hoc ipso fori potuisse ut Pachon 2 in Nisan suu Xanthici 10 ita exacte incideret; X eon1paratione uni AEgyptii agi, atque anni eju8dem lunaris, per totum IIadriani regnum nobi liquet.
176쪽
De epochis quibυadam eterrimis,
De hac ipsa poclia, Paelion inimirum 25, in anno AEgys it Vago, perperam cum odom die in anno Alo-Xandrino ac fixo, Vol ab ipso Epiphanio quod p0tius
crodidorimus vel ab auctor Hus, consi O, intelligendum existimaverimus, quod apud Dissertationes Ostras , O Epiphanio notatum, oportetur id est, Secundum Vulsentinianorum quondam natum fuisse Dominum circa annum Augusti quadragosimum, xii Kalendas Junii vo Julii. ain t achon 25, in anno AleXandrino, set xiii, sin minus xii Kalon das Junii, cum Maii 20 congruit atque aetas ipsa aluntini, o cujus schola haec poelia manasse dicitur, circa A. D. 126 statuondaosso illotur id quod ipsi, o libris ot loco supra laudatis, monuimuS.
Jam oro ad duplicum istam baptismi Dominiciet Ochum tranSeamus quarum una ad yb AEgyptii II,
altor ad jusdom mensis 15, constituitur. Harum priorem do anno Alexandrino ac fixo posteriorem de anno mobili et vago, sumtam osse opinamur illam otiam do Tiberii Caesaris anno quintodecimo Sicut ex ipsius testimonio ferme patet, hanc autem non item, intelligendam. Nequo nim ad undem cum altera illa annum hanc otiam a principio destinatam esse crodimus, amotsi in unum Tiberii quintum locimum tum haec tum illa a Clomonto conjocta sesso videatur: no quidquam in caussa fuisse existimamus, cur uStUS ac verus baptismi Dominici annus non adem prorSUS
traditionis fido ad Egyptios delatus credatur, qua et justus ac Verus dies. Videamus igitur primum, quid ex Τyb AEgyptii et fixi 11, . D. 28 29, deinde, quid XΤybi Egyptii et vagi 15, . D. 26 27 de die baptismi, opo kalendari nostri, dignosci a dijudicari possit.
177쪽
Ad diem Natalem et Baptiεmalem spectantibus 447
A. D. Annus Egyptius fixus. Epoch Augaist 29.
Thoth Augusti 29 A. D. 28 ii Phaophi Septemb. 28 - iii Athyr Octobris 28 -
iv Choeno Novemb. 27 - - Tybi, Decemb. 27 - 11 Tybi Januariti, A. D. 29.
Annus AEgyptius Lunaris. Epocha Octobris II.
et Dius Octobris a. ii Apellaeus NoVemb. O. et iii Audynaeus Decemb. O. et Audynaei, Januari 6. A. D. 26-27.
Annus Egyptius Lunaris. Epocha Ovembris 3.
Dius Novembris .ii Apellaeus Decembri 2.28 Apellaei, Decembri 29.
Ex hac collatione mensium apparet, Utrumque, cum Tybi 11 in anno fixo tum Tybi 1 in anno ago, cum duodetricosim di mensis cujusdam in anno lunari AEgyptio concurrisse. Unde conjecturae locus sponte patet, memoriae proditum esse a Judaeis ad gyptios, duodetricesimo mensis cujusdam sui die baptigatum fuisse Dominum qui mensis cuin yb AEgypti plus minus concurrisse, aut concurrere potuiSSe praeterea intelligondus orat. Idom nim oculi videntur, et qui ad Tybi II in anno fixo, o qui ad ybio in anno ago, baptismi Dominici diom constituerint monsis scilicet lunari sui, qui idomist apud Judaeos fuerit aut saltem fuisse creditus sit, duodetricesimum diem. 2
178쪽
Et monsis Judaicus quidona, in quom tum Tybi 11,
in anno fixo, A. D. 29, tum Tybi 15 in anno ago, A. D. 26, incidorit, ut o kalendari nostro inspectantibus patebit, unus atque idem Soba erat: cujus dies secundus, ad Doeombris 29 A. D. 26, atque ad Januariti, A. D. 29, pariter respondebat. De more autem, quando Dius Ma- codonicus archosustii Judaico respondere Supponitur; Apollaeus ad Chisleu, Audynaeus ad Toboth, seritius vor ad Seba Judaicum responsurus est quod contravi domus in laterculo nostro primo, ubi Tybio cum Aiadynae 28, atque in latorculo nostro secundo, ubi Tybi 15 cum Apollae 28, commissus XStat Utrumque
autem divorsis annis cum uo Sebat udaico concurrisse fingitur. D latorculo autom isto secundo, ad A. D. 26 pertinente, notatu dignum est, quod annus illo apud alendarium lunare AEgyptium nostrum embolimae proXimus fuerit undo ocursus mensium, ad comparationem cum Judaeis instituendam, ab Hyperberetaeo Secundo, tanquam idem a Marchesvan Judaeorum in anno Ommuni Valente, Xorsus fuerit quo in casu Tybi 1 in Decembris 29, uterquo autem in udynaei 28, non in Apellaei 28, incursurus erat. De cetero, memoriae eonSignatum est, ut nobis omnino probabilo videtur, baptismum Domini quoquo anno Tiberii Caesaris exciderit, in mensem anni saeri uino tortium incidisses; qui in anno communi, perpetuo ebeth seu Audynaeus in anno Ombolimaeo pro Tebeth, Seba factus Sit, necesse est. Jam oro annus ille Tiburii Caesaris tertiusdecimus, quo reVera baptigatus est Dominus, A. D. scilicet 27, apud halon darium nostrum embolimaeus XStat. Ergo
mensis ejusdem penultimus Adar tertius a sino, Sobal: quod alias contra penultimus Sebat, tortius ab ultimo
179쪽
Ad diem Natalem et Baptismalem pectantibus. 149 Illud igitii nos quidominico Verum eXiStimaVerimuS, et cum ipsis Evangeliorum testimoniis, ac prae ceteris cum Divo Joanno unico conciliandum justum sollicetat tuo authonticum baptismi Dominici diem, per traditionis serpetuae fidem memoriae apud Xtero consignatum, mensis Sebat, apud alendarium sacrum undocimi, duodetricesimum diem fuissoci is cum roboth ou ocimi eodem di perperam confundi pOS- sol. Operae tamen pretium est animadVertere, quam prope ad Veram illam poetiam otiam monsis dies 15 in anno AEgyptio ago, A. D. 26, pro ea poSi tu accedat; prolatata enim epocha eadem apud kalendarium lunaro
AEgyptium, ab Apollae 2 ad Audynaei 28, prolatetur ejusdem poelia in anno vago, a Tybi 15 ad Choda 15
neceSSe est uterque autem, tum Choeae 15 tum Audynaei 28, in Januarii 28 A. D. 27 incurrerit quos interit Sobat Judaicum 28, eodem anno, Verum baptismi diem, quatuor tantum dierum discrimon fuerit: nam Seba 28 Januarii 24, liceae 15, Audynae 28 utorque Januarii 28.
Atquo haec omnia quidem, etsi minus corta, Vel ultra disceptationis a controversis periculum OnStituta, tamen apte inter e cohaerere, ne magna erisimilitudinis specio commendari, nemo, uti SperamUS,
negabit, qui praejudicatis opinionibus liber ad orum
eXaminationem et considerationem necesserit. Quantum autem valeant ad oritatem Evangelicam illustrandam Simul ac confirmandam, superest ut pauci dicatur.
Ac primum, Totum illud do Domini nostri aetato cum baptismum subirot, quod a Diu Luca verbis Oncepti positum est, fuisse eum quasi incipientem annOrtim esse triginta tantum luminis ex his mutuatur, ut
nihil supra. am si Soba 28, Januarii 24 A. D. 27, 3
180쪽
150 De Kalendario lunari Egyptio baptigatus, isan autem 10 Aprilis , natus sit lxxidiobus anto clioni suum natalem, id St antequam annOrum triginta persociorum fieret, tum in anno Judaeotum in ullano, baptigatum misso constabit id quod unu8quisque confiteatur Oportet, etiam ab auctore gravissimo ac veritatis in omnibus studiosissimo, tamen et reputari et dici posso, nullo veritatis no minimo quidem dispendio, tanquam annos triginta quasi jam confect08, quia Iu=λ9am consciendos. Doindo initio a dio Baptismi Soba 28, Januarii 24, quae foria otiam hebdomada I rima erat, sumto; facillimum est ros in medio gestas, a baptismo Domini usquo ad Pascha illud, quod omnium primum Hierosolymis postea celebraturus erat, Omne Secundum tempora sua, constituere id quod ipsi in capito nostro quarto, Parte ejusdem prima facturi sumus. equo ad eorum otium Omnium poclia determinandas, quae aprinoilpio Evangelii secundum Divum Lucam, usque ad dioni nativitatis Dominicae, apud Harmoniam nostram J0guntur, minus inservit diei istius admisan Judaici 10, Aprilis Iulianii, foriam septimam exeuntem, Vel primam inountsem, probabili admodum, ne dicamus certa, constitutio idque etiam a nobis, ope hujus fundamenti cui insistamus, loco et tempore suo offectum iri speramus. Do reliqua historiae Vangelicae universae Ortione, quae a Pascha primo ad conditam Actuum historiam usque pertinet plena ejus ac particularis, secundum tempora atque epocha Suas, pro rationibus nostris chronologicis in genere, ac praeSertim pro principiis istis a datis, quae in superiore capite, atque in praesenti a nobis poSita ac disceptata sunt, reconsio capiti nostro quarto, OStmodum inSecuturo reservanda est. Prius anaen quam capitis hujus tortii suom faciamus, ad annum AEgyptiun lunarem revertendum esse