Prolegomena ad Harmoniam Evangelicam, sive De primariis nonnullis ad chronologiam Evangelicam spectantibus dissertationes quatuor : accedunt Kalendarii anni sacri, ab anno A.Ch.N. 1511 usque ad A.D. 94, in annis expansis, tabulae LXXXV, Neomeniarum a

181쪽

Testimonia alia quoedam.

censemus de quo nonnilii restat memorandum, unde haud parum confirmationis ad omnia illa, quae superius de hac quaestione disputata sunt, acceSSurum CSSO SI OramuS. Ac primum monendum est, anni lunaris cujusdam apud AEgyptios et vicinas gypto civitates, tum ante haec tempora, tum post ea, in usum recepti, XStare et alibi indicia quaedam, o prae coloris apud Plutarchum de Isido atqu0 Osirido quae forsitan o alondarionOStro magnopere eXplanari a corroborari possint. De his amon, et do aliis eodem pertinentibus, commodioreo tempor et loco, si ita Deo visum morit, dicturi sumus. Missis igitur factis his omnibus, magis ore fuerit eo praevorti, unde ad ulteriorem anni lunaris AEgyptii nostri illustrationem planior e facilior via patefiet. Judaeos extra Judaeam natos, tamen apud regiones sibi quibusque patrias ferias gentiles suas, neomeninSmonsium, dies sabbati, statas festorum solennitates, Observare solitos esse a Verisimilitudine minime abhorreret, oisi a testimonio confirmatum non esset. Ac de sabbatis quidsem ubiquo constat. Sed et de coloris jusdem generis obsorvationibus, apud eosdem, non minus constare debes. Hinc enim o Horatianum illud do Dicesimis abbatis i a Porsianum, de Festis Herodis diebus utrum tuo do Judaeis ipsorum temporibus Romae agentibus positum, unice Xplanandum. Odo tostimonium hujusmodi observationis luculentissimum ipsi in sequontibus Ino adducturi SumuS. Ad haso igitur obsorvationes alendari opus erat, et alsendario quidum lunari quod tamen in usum

182쪽

152 De Kalendario tiιnari ci rapti TeStimonia. Judaeorum intor gentes degentium destinatum, non 8acrum illud o tribulium suorum o matro rogione civile, futurum osso sod unum quoddam ociis quae circa hanc tempestatem apud Xtora rogiones obtinebant, vel ex ipSa neomeniarum observandarum necessitate colligi potest. Noomonis enim illae, nisi o kalendariis eorum,

inter quos degebant, gentilibus ac popularibus, a Judaeis

Disporsion notari ne depromi non poterant neomeniarum autem notatio atque obsorvatio, coloris seriis eorum Omnibus, praetor sabbatum, cum legem dabat tuni ordinem constituebat. Et halon durioruni quidem, lunarium praesertim circulianc tempestatem, apud gentes magna divorsitas orat non tamen major, quam quae cortis quibusdam limitibus apud Omnes aeno circumscribi possit. E quibus, quid Egyptii potissimum in hoc genere secuti sint, supra vidimus Idomist a vicinis AEgypto civitatibus, atque inprimis Libyae soli Afri esst, in usum Oeeptum osso multis docaussis maXime probabile. Ingens, a temporibus saltem Ptolomaei Soteris, inter hasce gentes, tum AEgypti tum Africae, Judaeorum numerus. Operae igitur pretium

fuserit, de his ipsis inquirere an Xemplum ejusmodi reperiri possit, quod Judaeos, vel AEgypti se confinisas gypto Libyae, hac tempestato, ad aera sua gentilitia

ordinanda atque obsorvanda, alendario illo AEgyptiorum lunari usos fuisse demonstret. Ita nim optimo juro laetum iri, ut otiam poclis illae do di natali dodio mortuali, o do di baptismi Domini nostri positae, otia a kalendario sacro primitus profectae, tamen in kalondarium illud AEgyptium, tanquam eodem rorSUS

Exstat marmor antiquum, quod temporibus retro

183쪽

Te8timonium initim. Ab epocha Marmoris Tripolitani. 153

aetis in amphithoatro urbis cujusdam Berenices dictae, se testo positum orat circa principium autom speculi duodevicosimi se agro Tripolitano Africae in Galliam

advectum est. Unde conjectura Summo opere probu-

bilis sit, apud amphitheatrum urbis illius, cui nomen

hodiernum Bor ni Vel en-gagi, antiquum esperis volieronico, aliquando positum. am urbs illa agro Tripolitano Orientem versus prorsus adfinis erat do Pentapoli Libyae, sive de quinque civitatibus Cyrenaicae contributis, Cyrene scilicet, Apollonia, tolemaide, Arsinoe ac Berenice, Xtroma atque in ultimo paene orbis Romani orio talis, ad Occidentem sinu sita JuXta

fluvius Lothon, ac fabulosi Hosporidum horti. Undo et ipsa principio Hesperis seu Hesperides dicta. Omon Berenices a Berenice, Magae Cyrene reguli filia, atque adem tolomaei Euorgetae, ejus nominis inter AEgyptio primi uxore, a qua aliquando Xculta atque

OXOrnata est, mutuata osse roditur. Ad hanc igitur urboni marmor illud pertinui880, Omnino concludendum est .

Nomen Berenices compluribus urbibus antiquis commune erat. Se vel Septem recenSet Stephanus, De UrbibuS, Βερενi caι.

Sed prae ceteris apud AEgyptum

frequentabatur ubi et Berenice una, in Thebaide super sinu Arabico, ita et praecipuum Indiam inter atque AEgyptum navigantium emporium : altera, quae Berenice Troglodyticari altera quae Plinio Panchrysos, Straboni κατα Σάβari quarta, quae ἐπὶ δεί- ρης quinta, quam et JoSephus, Ant. viii. vi. . et PtolemaeUS, Geographia iv. . in ipso sinus lanitae vertice, eodem quo et gioti Geber sacrarum litte

rarum loco situm erat, Statuunt.

Hesperides civitas alio nomine, et forsan antiquiore, ueSperideS dictae Eunt: siquidem, apud Herodotum iv. III, in descriptione

Libyae, ad annum A. H. . I ferme pertinente, de urbe, υ-εσπεριδa tantum habemuS, apud Thucydidem autem, de anno A. CII. N. I 3. Vii. O, de civibus US, υεο περιτaς. f. et Stephanum De Urbibus in voce. OStea utrumque pepiUS OCCurrit Veluti, apud TheophraStum, Hist. Plant. v. . viii. 6. et Diodorum, V. 56. xviii. O 'C. Fluvius ille vicinus a Strabone xvii. 3. Luthon dicitur a Plinio

lemaei, Euergetae secundi, qui alio nomine Physcon appellatus est,

184쪽

154 De Kalendario lunari ci viro TeStimonia. Primum igitur marmoris hujus inscriptionem ipsam coram octoribus sistomus in qua nihil ab Xomplari variatum intelligant oportet, nisi syllaba una atque altera, quae manen erat, Supplenda, atque orthographia Semel atque iterum refingenda, atque accentibus qui apud ipsam desiderantur addendis. Inscriptio Marmoris pipolitant'.

apud Athenaeum, ii 8 . Confirmaturi nam Ptolemaeus ille, multo per annOS, priuSquam mortuo fratre Philometore in regnum AEgypti adscitus St, CyreneS regnum geSSerat et vicinum Berenice flumen Lethonem ipse vocat. f. et AthenaeuS, Xii. 3. xiv. 69. De Maga, Berenice patre; Ptolemaei Soteris, seu Primi filius Philadelphi, frater erat. Quinquaginta anno Cyreni regnaSSE, ex Agatharchide apud Athenaeum ii. 7 . discimus ante mortem autem filiam suam, Berenicen, fratri filio, Ptolemaeo, postea Euergetae dicto, vivo adhuc Philadelpho, ad finienda inter se Certamina, deSpondiSSe, Justino xxvi. 3 conStat quod

patris judicium quomodo ipsa

post mortem ejus XSecuta sit, apud eundum ustinum loco i- tuto narratum XStat. Post

mortem igitur Ophellae, quae X expeditione Agathoclis Libyca

occasione orta, menSemoVembri, A. II. N. O8, Contigit, agas a patre Sotere in Cyrene regnum,

tem, regnante adhuc inter gyptios fratre Philadelpho, mortuus

Fructus hujus matrimonii masculus duplex, Ptolemaeu8, a Patre, Alagas, ab avo materno appellatus Ptolemaeus, sub Philopatoris cognomine, patri SucceSSit regno, Secundum JuStinum XXX. I.

parricidio utriuSque parentis potitusci quod tamen de una matre Berenice a Sosibio, libidinum et facinorum ipsi ministro conscio ipSo, per celu Sublata, potius intelligendum est. Cujus neci et fratris caedem paulo post adjunxit circa idem nempe tempuSquo et CleomeneS, rex Spartae,

qui post pugnam ad Sellusiam in AEgyptum ad Euergeten id tempori Superstitem OnCeSSerat; Alexandriae, regnante Philopatore, mortem occubuit de quibus Plutarchus CleomeneS, XXXi

Textus hujus inscriptioni Spe-piu impressus e St. Exstat apud Muratorium, Thesaurus nSCriptionum, Vol ii pag. dixit claS- si viii. o. I. Exstat et apud

185쪽

Testimonium Primum Ab epocha Marmoris Tripolitani. 155 του Αρίστ60νος, Σωσιγένους του Σωσίππου 'Aνδρομαχου του Aνδρομάχου Μάρκου Λαιλίου ονασιωνος του Aπολ- λωνιου Φιλωνι δου του Aγημιονος Aυτοκλεους του ιήνωνος, Σωνι κου του Θεοδοτου 'Iωσήπου του Στράτωνος

καλοκἀγαθιας ἄξια πράσσων ων χάριν δοξε τοῖς ἄρχουσι

De sera quae dicitur hujus Berenices, neque e numis

Dissertationem rereti in Commentariis Academiae De Inscriptionibus et Bellis Litteris, Vol. XXi p. 225. Cujus idem et nos in textu nostro Secuti SUIDUS.' os ille coronis et lemnisci S, Ss taeniis, condecorandi, honoris ergo, illustratur ab Empedocle de seipso, apud Diogenem Laertium, libro viii. .iari a Thucydide iv. 121, de honoribus Brasidae decretis a Scionaeis, et

praeStitiS, A CN. Ν. 423 a Xenophonte, Hellen . . . . . de Teleutia apud Eginum A. H. . 388, cum de classis praefectura successori decederet a Plutarcho de Philopoemone XXi cujuS mortui urnana, inter X Sequias ejus celebrandaS, prae Copia pe-niarum a coronarum ViX Onspici potuisse tradit atque a multis aliis, sicut nemini non inter legendum notandum occurrere poteSt.

ψηφοι, id est, nemine contradicente, nec contra Suffragi una serente.

186쪽

156 De Kalendario lunari AEgyptio TeStimonia. neque e marmoribus aliunde constat. Undo do inscriptionis aetate amplus conjecturae locus. Et controversiam quidom illam, super hac quaestione, intor socios quosdam doctorum apud Gallos sodalitatis, cui Commentatorum Do Inscriptionibus o Bollis Littoris

Acadomis nomen, centum ferme retro anniS, A. S. Sei-lido 1747, motam, si quis ex ipsis cognoscere cupiat, adeundi jusdem commentarii'. obis satis Ost sententiarum summa in praesenti adtingere, et quid singulis de marmoris pocli visum sit, Strictim percenSere. Prima igitur sontontia, quae et De la augii, aeram Boronicos hujus ab autonomia Pentapoli Libyae a Senatu populoque Romano conce88 arcessit; quibus ultimus Cyronarum o Apion moriens e testamento Oasdem legaverat. Rus facti epoch secundum ipsum A. H. N. x unde et inScriptioni epocha, ab auctumno

A. H. N. 41.

Secunda, quae et Frereti seram Berenicos a legislation Luculli opstit; qui bollo ithridatio in Afridam a Sylla missus, oratu atque hortatu Cyrenensium turbas ipsorum civiles composuit, ac politiam seu rempublicam do novo ordinavit. Rus facti poelia

Secundum pSum ab auctumno, A. H. N. 87. Unde et inscriptionis epocha ab auctumno, A. H. N. 33. Pertia sentontia, quae o Giberti, seram Berenices uroducta in formam provinciae Romanae Cyrenaica areeS- sit cujus opoch secundum pSum ab Ruetumno A. Η Ν.67. induis marmoris aetas ab auctumno, A. H. N. 13.

Quarta opinio, quae, Massobi arethionis, Bultorii

Praesidis, seram Berenices eandem, quae et AuguStana,

187쪽

T timonitim Primiιm. Ab epocha Marmoris Tripolita=ιi. 157 constituit. Hujus pocli ab auctumno, A. H. . 30. Undo et mari oris aetas, ab auctumno, A. D. 25.

D rationibus chronologieis atque historicis harum epocharum, non nimis subtiliter nunc ipsum disputaro nobis in animo si seisi dubitationis nonnihil circa formo omnos diligontius adtendentibus, atque inquirentibus, subnasci potest. Esto senim recte constitutae sint: vel, si scrupuli quiddam do una vel altera adhuc suporsit

auctoribus ipsarum condonetur. Osito anno, conSiderandus sequitur dio. qui marmore teste Phaophi AEgyptii

25, set osti conopogis a Judaeis Borenicensibus colebrati vo colobrandi, dies quidam erat, de quo ultorius silotur. Et de hoc quidem inter Omnes convenit doe autem, quid per Phaophi AEgyptium intelligondum

sit, in diversas partos itur. ensis illo apud nullum non AEgyptiorum alendarium secundus itaque apud nullum non vicesimus quintus Phaophi dies a primo dio primi inter Egyptios mensis, J hoth, necessario pendet. Et D la augius quidum, qui opinionem sibi peculiarem do alia quadam anni Egyptii ac fixi forma, otiam Aloxandrina illa antiquiore, tuetur primum diomahoth ad hujus anni, secundum pSum et Ochum perpetuam, Augusti Juliani II, Onstituit. Freretus, Gibortus, o Buhorius Praeses, de hoth ago, pro Vulgari computatione, asset jus archio unus, o Thothsxo atque Alexandrino, annorum Superius deSignatorum Phaophi illius 25 poetiam Julianam arcessunt. Summam igitur harum rationum, pro diversis singulorum opinionibus, in sequenti laterculo exhibemus. Quibus

adjecti sunt, pro singulis istis epochis, tum e kalendario

nostro sacro, tum e kalendari lunari AEgyptio, conopegiae Iudaicae stati dios. Accedit ad calosin omnium et nostra de marmori epocha Sententia, quam p0stmodum eXplicatur SumUS.

188쪽

158 De Kalendario itinari AEgyptio Teεtimonia. oohoe Marmoris ripolitani, pro diversis auctoribus

Thoth I. Phaophi 25. Scenopegia.

Aug. II

Oct. Oct. 26 Sept. 25 Oct. Sept. 2 7-Oct. FreretuS

A. D.

25 Aug. 17

IIispecto hoc laterculo, ne unam quidem ex epochis hisce excepta OStrema, ad annum nerum atque eundem Verum relatum, constare OsSe, Sponte patet: Secundum Omnes nim Phaophi AEgyptii 2 ultra Supremum Scenopegiae diem, o halondario illo d0Sumtum, tu minus excurrit. Quod autem ad alterum illud conopogiae celebrandae, et Statum, intervallum, a Latondario lunari AEgyptio pendere positum; repetitus a Thoth vago A. H. N. 41, id est a Soptombris Juliani 2 Phaophi vieosimus quintus dies longo ultra Octobris 4, ultimum conopegiae diem, secundum alendarium illud, adoro cornitur idoni o Thoth illo altero ac sXo, quod auctor sententiae hujus imaginatus est, Augusti Juliani 11 arcessitus, in ultimam Scenopegiae προθεσμιιαν, ipSum Octobris , A CH. N. 41 in-

189쪽

Te3timonium Primtim. Ab epocha Marmoris Tripolitani. 159

currit quod primo intuitu etiam Opinionem Seu conjecturam istam, o Thoth altero et fixo illo, Augusti scilic0 11 mirum in modum praerogativa quadam

commendare identur.

Verum enimvero conjectura haec in genor adeo a probabilitatis rationibus abhorret, ut deficiento Xtrin- sociis tostimonio Satis claro ac Sati eXpreSSO, a quo confirmetur, vicullo ingeni stabiliri eam posse crediderimus. eque ignari Sunius Xstar apud C. Pliniumst,

quod instar testimonii hujusmodi desidorati se sit, vo vidori possit quod otium doctum Docia augium minimo latuit sed hujus, ut nobis quidem plane constat, alia prorsus ratio reddi potest, unde nihil ejusmodi, quod ad sententiam ejus hoc in genere confirmandam faciat, colligatur licebit. Ergo orto fortuna omnino

factum statuerimus, ut A. H. N. 41, dies quinquagesimus quintus ab Augusti undecim numeratus, in Octobris , supremum festi Scenopegiae diem, a Judaeis AEgyptiis vel Berenicensibus observandum, inoi durit. Qui tiam dies, eo ipso nomine, quia Supremus conopegiae feSti futuru erat, tanquam OBVOeationis sanctae stata tempestas, atque ut sabbatum, etiam OXtra ordinem, perpetuum commemorandus fuisset quo potissimum di nihil jusmodi actum iri, quod circa decretum hoc ipsum ferendum a Sanciendum, de communi orenicensium consilio, consentientibus at tuo adprobantibus otiam Judaeis, inquilinis ac municipibus suis, nune ipSum actum Sit, paene pro certo atque indubitando reputandum St. Ν quo ipsae historiae rationses patiuntur, ut A. H. N.

41, vix integro post proelium Philippense et mortem

Η. . vi. 6 Ex India renavigant mense AEgypti Tybi, incipient nostro Decembri aut utique Mechiris AEgyptii intra diem sextum, quod fit intra Idus Januarias nostra : ita evenit, ut eodem anno remeent.

190쪽

160 De Kalendario lunari AEgyptio Testimonia. Cassii anno, decretum hujusmodi in honorem magistratus cujusvis Romani, propter benevolentiam, comitatem, atque humanitatem tum in coloros oronicos

cives, tum prae aliis in Judaeos, satis longa exporiolatia cognitam quae potissimum caussae lationis suae ab ipso re- consitae sunt perlatum et memoriae consignatum fuerit. Nam usque ad proelium illud o noconi Cassii, Cyrenaica omnis fascibus jus subjacebat; cui statim post

morioin Julii Caesaris, una cum alii Orientis, ne prae- sortim Libyae seu Africae, regionibus, Senatus Romani locroto permi8Sa atque adSignata erat. Cassius autem, ab hoc tempore usque ad diem suum Supremum, Judaeis prae ceteris, qui Dictatorem Caesarum o vivum et mortuum Summo amore atque animi propensione prosocuti emant, tum in patria sua, tum apud exteras

regiones, id quod ex Joseph discimus, maximo infensus erat ipsum etiam et anno A. H. N. 43 Xeunto,

et 2 ineunte, aut apud AEgyptum, aut in vicinitate AEgypti adhuc egisse, ex Plutarcho constat

Quod ad annum A. II. N. 33, Phaophi 25 Octobris 2 orat ultimus conopegiae dies secundum alendarium AEgyptium Octobris . Quare omnino inter sucongruere nequiverint. Conscius etiam sibi orat doctis-Simus reretus, opinionem Suam in hac parto volmaXime laborare. Itaque menSem embolimaeum, Seu

Voada quondam, circa principium anni hujus, seu potius sub finem anni superioris imaginatus est undo prolatata neomenia isan, pari ratione prolataroturotiam neomonia Tigri ita ut hoc artificio primus jusdios in Octobris II, quintusdecimus in Octobris 25, Secundum ipsum, cadere posset. Quod tamen et ipsum

diu uno toto Phaophi Egyptium 25 transcendit.

Brutus, xxviii.