Prolegomena ad Harmoniam Evangelicam, sive De primariis nonnullis ad chronologiam Evangelicam spectantibus dissertationes quatuor : accedunt Kalendarii anni sacri, ab anno A.Ch.N. 1511 usque ad A.D. 94, in annis expansis, tabulae LXXXV, Neomeniarum a

발행: 1840년

분량: 441페이지

출처: archive.org

분류: 축제 & 제례

191쪽

Te3timonit/miri misi. Ab epocha Marmori Tripolitani. 164 Quod ad annum A. H. N. 13, illud peculiariter notandum ost secundum alendarium nostrum anno

intercalari annum hunc continuo subjungi undo set Hyperberetaeus, hoc anno, prior, cujus dies quintus- docimus optombris 19, et Hyperberetaeus OSterior, cujus quintus locimus Octobris I9. Quos inter tamen, utor Tifri Judate dioi quinto loci mo illi, quo festum Scenopogiae de more celebrandum orat, magis Xaeterespondorit, vix dubitandi loeus. Etenim do torminis osti conopogis eorti ae dosinitialiquid, non minus quam do torminis Paschalibus, usu constitisse, non verisimile tantum sod plano necessarium Ost. Quare si citimus Paschae terminus, apud uisendarium Sacrum, his praesertim temporibus, Martii 1 orat, pari ratione citimus conopogiae optembris 1 3 fuserit: si extremus utque ultimus illius Aprilis 16, ultimus hujus Octobris 1l qualena προθεσμιίαν in uniVO1 Sum, neque apud Latondarium AEgyptium, idom illud aestatum jusdem observationis tempus ultra tros vel quatuor ad summum dios egressum fuerit. Itaquenoquo in hoo kalendario ultimus conopegiae terminus Octobris 14 vel 15 de moro et consuetudine pOStorior fuerit; quom amon sontentia hae Giburti in Octobris I9profert. Oe pSO anno A. H. N. Settieet 13, festum Scenopegiae apud matrem regionem a Septembri 16, usquo ad Septembris 3 celebratum est undo, optombri 19 usque ad optombris 26, Xtra Judaeam domcelebrari potuisse, Omnino credibile menso lunari solido posterius ab Octobris I usquo ad 26 foris id celebratum osse quod triginta totis diebus in patria prius celebratum erat, prorsus in crodibilo. Vidimus tiam supra' do annis hujusmodi post in torculationem ineun-

Pagina I 8.

192쪽

162 De Kalendario lunari PE uti Teδtimonia. tibus, comparatione inter ipsos et lunaro Judaeorum instituenda, Hyperberetaeum Secundum, id est OmbOlimaeum mons in illum quom caput anni continuo secutum sit, Marchesvan Judate tanquam extra ordinem respondero habitum cui alias set do moro Dius

dente, Hyperberetaeu primus isri respondori necesso est. Quod si Hyperboretaeus primus otium in annis hujusmodi ad Tisi Prospondoro habitus sit nullo non anno Hyperboretaeus primus ad Tifri responderit necesse est. Quare nullo non anno feriae ac solennitates, cisuscunque generis, quae i8ri Judaici tropria ac poeuliares orant, Hyperberetae Macedonis primi propriae ac peculiares quoque fuerint qui annis communibus quidsem solus, intercalaribus autoni sub odem nomino duplo laetus, atque iterari solitus, idem tamen prorsus valobat, in annis intercalaribu8, prior nuncupatuS, atque in annis communibus, solus et absolute dictus. Et do sensibus Ombollimaeis in genero, qualis inhalondario nostro saero Vendar, post Adar per intervalla temporum cadere solitus cit id nunc ipsum recolendum est, quod superius de festo Purim disceptatum: stum scilico Purim Adar mensi a principio contributum, atque in Adar mense a principi colebratum,

nullo non anno ad menSem eundem, tanquam sibi prOprium, de jure pertinuisse annis intercalaribus, in quibus Adar ropolitus eada dictus est, repetitas ad summum, repotito illo Adar, solennitate ipsi proprias non autom do Adar sublatas, atque in Venda translatas.

An hujusmodi aliquid de Hyperboretae priore, et de

eodem posteriore, apud kalendarium lunare AEgyptium usu receptum fuerit, nihil certi constituor ausi simus; nisi quod etiam in casu isto, primum Scenopegiae cele-

193쪽

Testimonium Primi . Ab epocha Marmori Tripolitani. 163brando tempus, scilicet Hyperberetaeum priorem, Seu Tisri, idem statum ac justum foro Laborat tamen otio

nomine haec Giborti poelia, quod haoplii 25 Octobris 19 sit, Octobris autem 19 secundum ipsum, isi i 15; primus scilicet Scenopegis dios, qui et nerae Ο -

voeationi, o sabbat OXtra ordinem semper observando, non minus quam OetaVUS, perpetu solennis orat quo

quid ni di nihil hujusmodi a Judaeis in primis Boroni

consibus notum iri jam antea monuimuS.

Quod ad annum Domini 25 sontontia illa ass0hi

Murchionis, secundum quam Phaophi 2 in Octobris 22 totis quindecim post conditum Scenopegis festum diebus, cadit, nequaquam constare potest. Opinio

Bulierii, juxta quam Phaophi 25 Octobris 10 primo

adspectu tolorabilior sod se tribus diobus ultimum Scenopegiae, A. D. 25, diem, et obris scilicol , tiam haec greditur. Restat igitur ultima, soli sexta, de superioribus Sententia, quae et nostra. Cujus tamen priusquam Xpla nationem ordiamur, pauca de terminis ipsius inseriptionis diconda Sunt. Verba illa, μι συλλογου τῆς Σκηνοπνηγίας, in prooemio soli initio jus posita, viris doctis, Supra memoratis, fraudi fuerunt; qui ita sensum eorum interpretati Sunt, ut unum quondam diom, ex octo illis qui huic uni osto contributi orant, ab iisdem designari putaverint quem etiam nomino Syllosi Comentus, Seu GVecim, της x iνο- πηγίας κατ εξο χὴν gaudere arbitrati sint. Quod si ro-Vera hic loci dosignatum osset, Graecitatis ratio Omnino postulasset, ut d hoc ipso die potissimum, non συλλόγου τῆς Σκηνοπηγίας, sed , Tu συλλογου Verbi conceptis dictum ossut Vorum Onimvero bini erant dies, ΜΛ

194쪽

164 De Kalendario lunari ci ut o TeStimonia. altor in initio altor in in fosti constitutus, quorun utorque, ut Sacrae conVOeationis stata tempestas, ut luo ut sabbatum otium Xtra ordinom perpetuo ObSerVandum, pari ominentis honoro fruobatur. Quis igitur orbis istiusmodi, επὶ της συλλογου, nedum επὶ συλλογου, τῆς Σκηνοπη-

για in genere, Octavum ejusdem atque ultimum diem,

potius quam primum, designari dixorio D ultimo autona dio illo, isri 22, osti ipsius octavo, proprium ejus

nomon Hobrate retention Ou sonat; etsi propter On- voeationsem iobis univorsae tunc cummaximo de morollabendam, et συνοδος et res νηγυρις ab interpretibus

Graecis reddatur. Cujus porro appellationis ratio X- indo procul dubio haurioiada st quod, amois diebus Septem jam antea elapsis, explicato a capit ad nomsesto, tamen non statim dimittendus populus, sed caerimoniarum nussa, quae e Legi praescripto otiam Tisi i 22 fiori obobant, di in insupor unum in statione apud Templum retinendus erat. Νobis quidoni judicibus, verba illa, επὶ συλλογου γῆς Σκηνοπηγιας, nihil aliud Significant quam conventus, festi Scenopegiae gratia, habendi statum ac Solennem tempeStatem in genere. Idem prorsus Valent, in principi decreti posita, atque altera a germana illa, καθ'

εκαστ=ην συνοδον, de quibus una cum eome)liis mentiost in siles occasion om scilicet conveniendi unam quamvis Judaeis usitatam quarum procul dubio praecipuae ac celeberrimae orant conventus festorum gentilium caussa

frequentandi. Itaque de uno quolibet sex et illis diobus sesto conopegiae in universum attributis, pro ronata intelligi atque accipi 088unt. Illud otiam do hoc docroto animadvertendum est, quod, tam ot si a doctis nomi ullis ita lectum ut tuo ita interprotatum sit, ac si a Judaeis de seipsis latum sessot tumon

195쪽

Testimonium Primum Ab epochia Mamnoriis Tripolitani. 165 reVerum cominuni Boroniconsium et do se et do Judaeis

civibus ac municipibus suis, consentientibus tantum et sancientibus ipsis, lutum est. Quar do di quo me Berenicos acta sint, parum solliciti Osso obomusci modono in Tifri Judaici 15 vol in Husdom 22, vel in diom lio-bdomadae optimum, haophi ille 25, quo cummaximo

Reta esse OnStat, incurrerit. Universo quidem Scenopegiae decursu sub umbraculis agebant udaei; sed his tantum diobus ab opor omni civili ut luo ordinario Vacaturi erunt: ne praecipuo Xtra Judaeum, ubi sacra nulla, Otium statis sacrorum tempestatibus, salva legis suae revorentia fieri poterant. His igitur praemissis, adopoeliam inscriptionis constituendum jam tranSeamus. AEra Augustana, quae dicitur, Seeundum Censorinum Κ, Romae v kalendis anuarii, V. C. 727, A. H. N.

27, nuncupari coepta apud n gyptios biennio maturius, U. C. 725, A. H. N. 29, quando AEgyptus in dition om populi Romani venissot. Sed et an liae Husdem seraeopoelia alibi tiam in ipsa gypto nisi apud Alexandrinos, nodum in regionibus extra AEgyptum, lico ipsi vicinis, qualos erant armario Libyae, ne Cyrenaica sivo Pentapolis, usu obtinuorit, morito dubitari ut luo ambigi polost. obis quidem omnino serisimilo vid0tur epochum illam oronicensem undo annus inscriptionis, ab ipsa 55 numerandus est, ab ra Augustana proprie dicta arcessendam esse praesertim eum, eadem ordinandarum intor Augustum ac Senatum populumque Romanum provinciarum fuerit undo tiret insula, atqu0 Africae continentis X dVerso par en quae Cyrenaica vocitata, ab AEgypto divulsa, quam sibi ipsi et proeuratoribus suis reservabat Caesar in unam Sortem conjecta, S. P. Q. R. conue88a St. quo facto, et quo

196쪽

teniporo, etiam Era Augustana illa apud Aloxandrinos Egyptios usitata, etsi a capta . . 724 A. D. 30 urbo sua, tum apud Se tum apud cetero AEgyptios, tum apud Xteras, sed easdem finitimas, Africae sola Libyae civitates, popularis ac gentilis acta esset, ab omnibustamon paritor coli jure optimo desiisset; quorum qui intra AEgyptum, imperatori ac fisco, qui extra fascibus populi ac senatus, ab hoc usque tempore, diVersu

prorSu SOrte, subjiciendi orant. Quom otium rerum suarum publicarum Statum, apud Berenicen, tune cummaximo adhuc obtinuisso, cum Ogotium hoc totum do communi ipsorum consilio transactum Si ex mentione ista γημοσίων πραγμιάτων qUOrum rocurandorUm

caussa arcus illo Titius in provinciam venisso dicitur, colligi potost; ubi se finium suorum, sub nomine τῆς επαρχίας, menti etiam notatu digna ost. Epoch hujus provinciarum ordinationis ac partitionis non ab auetumno, U. C. 727, A. H. N. 27 Sed ab auctumno, U. C. 726 A. H. N. 28, retro petenda est:

quoniam et ante collatum in Octavianum Caesarem nomen Augusti, quod Januarii lxvol 16 vo 17 nam omnes quidem traduntur, primus ab Ovidio socundus halon dario Praenestino, sivo Fastis Vorrii Flacci 0rtius a Consorino V. C. 727 factum si, aut saltem non posterius eodem, patetitio illa provinciarum jam transueta a decisa erat. Undo ad annum Domini 27, ex auctumno, annus ille inscriptionis 5 rodigondus.

Eo anno hoth vagus Augusti 17 Phaophi 25 Octobris 10 orat Scenopegia, secundum kalendarium AEgyptium nostrum, ab Octobris S usquo ad Octobris 1 colobranda. Ita Phaophi 25 Octobris 10 tertius fusti dies, Tigri 17 mori t. io quo illud etiam notatu in primis

ti Fasti, i. 589. Apud oggini. Domi Natali xxi.

197쪽

Te3timonium Secundum E Philone Iudio. 167

dignum: lsri scilicst 5, Octobris , A. D. 27, Ii feriam sextum, Tigri 16, Octobris , in dioin sabbati

linei disso Tisri 17, Octobris 10 Phaophi AEgyptii 25

tertium osti di in primum etiam fuiSSe quo Salvis ipsorum scrupulis, aliquid hujusmodi, quale erat negotium id univorsum do quo hoc decretum latum est, On- sentientibus o sancientibus de communi Berenicensium Judaeis quorum unus hoc ipso tempore et magistratu publico functus sesso vi lotur, Josophus scilicet Stratonis filius a doloris jusdona civibus do moro traetari ac peragi poterat. Et domarmore illo Tripolitano ac doepocha ejus hactenuS. Exstat se aliud lunaris apud Judaeos, AEgypti indigenas, alendari hujus usus exemplum; de quo

Philono Judaeo, Advorsus Flaccum, constare nobis poteSt. Nam postquam persecutionis Judaeorum Ale-Xandrinorum, e quibus et ipso ab hoc Flacco excitatae, set originem et decursum eo usque dum adprehen SUS, Cati Caesaris jussu, Alexandriae Flaccus, set Romam in vinculis missus est, quo facto sinis persecutioni impositus, in Ordine narrasset tempus cessationi ipSius, quae, Basso centurion AloXandriam Vesperi delato, atque adprehenso adom nocte Flacco, nullo XSpectante contigit, ita describit: εορτ, με γαρ ὁ πάνδημος τοι 'Iουδαίοις

σκηνala in quae Statae conopegiae apud Judaeos tempestatis luculenta sano designatio est. Et intermissum quidem id temporis, propter magnitudinem instantis mali, et rerum Suarunt publicarum iniquitatem a Judaeis festicolobrationem, verbis conceptis indicare pergit: υδενδε των ε εορτῆ συνολως ἀπετελειτο ' - - λ. id est Niril

198쪽

168 De Kalendario lunari 2 isti Teδtimonia. eorum, quo festis diebus fieri consueta sunt, id tolliporis omnino prorsus sebat. Sod se justam jusdem col0brandi, cum laceus adprehondoretur, aut in exitu amosso aut ad Oxitum jam spectare tempestatem, de Sequontibus colli 0ntur licet quae coisera quidem publicae Judaeorum exsultationis, gaudii, postquam inimici sui ultionem jam instar certioros facti sunt, indicia ac signa graphico admodum ostantur ac pingunt fosti autoni hujus sive instaurati, si vo instaurandi atquo ad inutii perducendi, nullam Omnino mentionsem aciunt. Undo facilis conjectura non ante ultimum Scenopegiae diem, tametsi non post eum adpulsum AleXandriam Bassum, atque adprehen Suni hieeunt. Tempus autem hujus adprohonsionis ot aliunde ex asportatione nimirum ad Romam Husileni, quae sine mora postea facta est, investigari potost de qua ita lo

et tempore anni navigationi adverso, asportatum ab Aloxandria Flaccum esse necessario sequitur. Quid autem, secundum Philonem, per jusmodi tempestatem intolligondum sit, o Logatione ad Caium colligi potest: quem mensibus Septem primis, Ost accessionem ad imperium, mortuo iberio factam, Valetudine bona usum, mense OetaVO in morbum gravem incidisso tradit Monsis autem ait primus Martii Juliani 16 A. D. 37 iniit; Νisan autom Judaici ac sacri 11. Igitur mensis ejusdem Octavus, apud kalendarium Iulianum October, a di 16: apud kalendarium Iudaicum a saerum, MarcheSVnn, ndi 11, id os Octobris Juliani ci apud uisendarium Lunare gyptium, Hyperberetaeus secundus, a die

i operum ii 335 26-29. Adversus Flaccum. De Logatione. Ibid. 547. 3-5 8. a.

199쪽

2 Stimonium Secundinu. E Philone uticho. 16911 Octobris uliani 13. Soci se additur OStmodum, de morbi hujus rumore, cum jam percrebuiSSet: διαγ

διαχειμιάζειν - ξενης στιν - , τ λ. Undo proeliu ostconjectu, non ab Octobris , volo 3, 0 16, sed ab Octobris 1 numeratum superius a Philone esse mensis octavi Caiani initium Anto modium Octobrom nuntius do hae infirmitato ait otiam in AEgyptum penetra8Sepotuit; XStant enim apud Plinium, Oxempla confectae a froto Siculo Aloxandriam iis in diebus se vel septem navigationis, a Puteolis autem lenissimo flatu novom Ergo ultima navigatio, secundum Philonem, ire nae dium Octobrom. Quod se cum alon larii Juliani dosea domo indieiis ac notis omnino convonit ubi Hyoniis initium ad Octobris 11 notatum deprohonditur, admovembris autem 11 mense uno postea Vergiliarum occasu in kalendario illo statum diom, Maro clausum. Septembris etiam 27 apud dona Vonoris Gonitricis

seu atris, ac Fortunae redueiS, Statum Rerum proditur; quod navigantium caussa procul dubio, id temporis roditum in patriam, πο των raνταχοθεν εμιπορίων

ut orbis Philonis do ro adem utamur auspicantium, de more quotannis suscipiendum orat Manilius porro in minus Caesar Germanicus quoque apud Aratum suum, aris clausi statam quodammodo tempeStatem, urgentibus Haedis, innuit quod secundum

Plinium, optombris 29, secundum Colaimellam, ipSOS0ptembris 27 in anno Iuliano, sori solitum erat. Quare, si asportatio Flacci circa hoc potissimum tempus acciderit, id est, ire Octobrem medium; isri etiam 23,

operum ii 5 8. I I9. De Legatione. UiStoria aturalis, xix. I. Astronomicon, i. 365.

200쪽

170 De Kalendario lunari 2 uti Te3timo nia. asportationis dies jam anto a nobis probabilito constitutus, circa medium quoque Octobrem eo anno sexciderit neceSSe St. De anno constar potest. Satis est enim apud Dissortationes nostras monstratum' annum illum nullum alium fuisso nisi Cati Caesaris oeundum Domini nostri duodequadragesimum A. D. autem 38 Seeundum

kalendarium sacrum Seonopogia ab Octobris 2 ad Octobris mcolobranda erat: secundum AEgyptium, ab Octobrisa ad Oetobris 14. Ergo Tigri 23 etobris 15; quod mirum in modum cum supradictis convenit. Adprobonsus est igitur Flaccus, ultimo Scenopegiae diu, ipso lsri 22, Octobris 14 Romam sportari coeptus, ineunte hyeme, adVers navigationis tempore, postridio, isri 23, Octobris 15. Do quibus illi id otiam notatu dignum est, Octobris 14 A. D. 38, in soriam , Octobris 1 in foriam , incidisso. Quo autem narrantur, de offusis ipso mano hujus asportationis in maris litus Judaeis, set do procibus ibidom ab iisdom publico habitis, id omne gratiarum actionis tantum RUSSR, liberatis magno ac diutino motu Iudaeis, factum est: quod procul dubio etiam ullo dis, quo primum serid boro ot fiori possot facturi orant. Ad mare autem potissimum se recipiebant, quia Proseuchis et Synagogis suis jam antea spoliati orant. ulla autem in his noe conventus illius, ultimo conopogis di de morohabondi, no do die sabbati, nec de stata ad Synagogas eo die frequentia mentio fit.

SEARCH

MENU NAVIGATION