장음표시 사용
221쪽
domine Gebieto traditur, fideliter retinebo, Millum, suumcpius Apostolica sedi aliquo ingenio aliquando non subtraham, dominum meum Papam Gregorium,&suos successores at legatos, si in meam potestatem uenerint,lionorifice suscipia,&honeste racitabo, Mi ea mittam, S undequaci me inuitauerint, prout Potero, simpliciterct eis seruia. Hucusti ille. Quibus omni/bus,si recte perpenderis,uidebis Ecclesiae Romana esse regnum matiora Dalmatiar, ut quod ipse sua uoce rex fatetur, inuestitus atque constitutus rex Et quod ait, Quicquid sanxerunt, uel sanxerint hoc in regno eigati sedis Apostolicae, Item p quod ait, De mihi comcessis regno i quod aperte, Dei gratia,& Apostoliscae sedis dono, rex. Et illud, Regnum autem quod misti permanum tuam domine Gebazo traditur fideliter retinebo. Quibus omnibus aperte perspicitur,regnum illud esse sedis Apostolicae, donatum, ac traditum ipsi regi ueram eius patronam esse sedem Apostolicam. Quid igitur superest in occidente, quod aperte non sit sedis Apostolicaret Clarius etiam perspicitur, denuoq; confirmatur, res gnum Aragonia esse sedis Apostolice, his que subiicia. Petrus rex Aragonia anno tertio domini innoceti ter/tii Papae uenit Romam ad eundem innocentiu ab eo. militia soleniter, ac honorifice accepit: obtulitin sponte totu regnii beato Petro, 8c sacrosancta Romana eccle/siae: ibici' accepit in seu tu praedictu regnii licci' pro re' gno Sardiniae certa pecuniae summa costituit se datum. tenaci regnum Portugalliae Ecclesiae Romana est. Nam Hildesensus cum prius esset dux Portugaliae, siue Lusitaniae quod a prisco tepore nouerat esse sedis Apo D stolicar
222쪽
stolicae obtulit ipsum subiecit eide uecfitigatq; costituita Deinde ab Alaxandro tertio rex appellatus est, duas auri Marcas censum singulis annis persoluit. o Regnii quo Eoemiae uectigal pedet Apostolice se/di,quod scriptum habebatur in bibliotheca Lateranesi. Na Spicionenus tunc dux Loemio impetrauit a Nico' lao ut mitra serre posset, censumo costituit centu libras argenti. Exin a sede Apostolica rex est declaratus. io a Suetia quo ,5 Nomegia ut subiectar soluut Romante Ecclesiae uectigal, quod in antiquis summorum pontificum monimentis, Min antiqua bibliotheteca Lateras nensi conspicitur. Omnes enim domus Suetia soluunt censum Apostolicae sedi singulos denarios. io Regnum quo Datiae, ut subiectum, obnoxium Apostolicae sedi, quod apparet ex registro Paschalis, annuum uectigal persoluit, Laterani datum edictu episscopis Datiae. Ianua quoq; in Italia separatim persoluit censum se/d Apos lica Consules scilicetes ciuitas pro medietas te insula Corsicari Sed quid ego cuncta comemoro que
cuncta recensentern dies deficeret.
His omnibus sit perspicua barbarica grammatici teὸ meritas. Nam quid aliud appellem hominem plusqua Turcam, Saracenum,uetustissime Petri maiestati,&sacrosaneta matri Ecclesie detrahentem, qui librii pessimae maladicenti arrogi sit, iterarum Graecarum ignarus, ueterum historiaruimperitus, eorum que nesciebat irrisor, sibi ipsi uanio sima illa loquentia mirifice placenset Rex item insularum de Maii recepit eas a sanctavo mana Ecclesia ita seudum.
223쪽
DE DONATIONE CONSTANT. am igitur plura prosequar, ut hoc argumentorum genere comprobem uetustissimam, ac fere onanipoten/tem Ecclesiae Romanae super omnibus regnis c regii bus potestatem, atque eorum uetustissimam possessio ιnem Quando quidem plena sunt omnia pontificum Prisca monumeta excelsa potestatis, qua totum Orbem terrarum imperiis moderabaturva abenas omnium ters rarum tenentes: hoccp; dixi, non nouum 1ed longe uetustissimum est imperium. Quid euoluam Innocentii tertii edicta coelestia, ad omnes occidentis, ait Orieiυtis, Septemtrionisci principes misi. Sed quando proposita sitit ad comprobandam Constantini donationem ea moles argumentorum , quibus probabatur antiquissima Romanae Ecclesiae, firmissi mass regnorum possessio: nunc aliud argumenti genus no ineptuerit adprobanda eam qua Constatinus donauit,aut a Christo uenientem co firmauit Romanae sedis male sitatem. Videlicet audacia, at V intrepidus arvinus ipsoru pontificii aduersus principes, si quid grauius des liquissent, uelut qui eoru domini essent ipsi autem suae potestatis conscii in eos suae potentiae arma vibrarent In primis memoriar proditum est, elice secundum, genere Romanum, Constantinii filium magni Constaurini, propterea quὀd in Arrianorum dogma delapsiis, ab Eusebio Nicomediensi suisset rebaptizatus . excom
murtalca Je h.r reticumw declarasse. Innocetius aute primus, genere Albanus, no est ue ritus Archadiu Imperatore excomunicare, propterea
quὀd ab Eudoxi uxore impulsus Chrysostomue sua sede perpulsisset, qui uetuerat ludere puellas ante ipsius simulacrum dolatriam id esse diistitans.
224쪽
is AUG. TEUCHVS IN LAV. VANec non Anastasius secundus Romanus ad Imperatorem Anastasium Eutychis heresi maculatum, legatos misit,monuit*,ut resipisceret. Qui cum legatos,nec audisset, nec uidere uoluisset, multac indigna ipsi pontis fici cotra rescripsisset, eum anathemate pontifex damnauit, Imperatorem contra pontificem frementem, fan/da, atq; infanda canentem coelestis ira in ipsius palatio fulmine percussit. At Constantinus Syrus summus pontifex Iustinias
num Imperatore anathemate perculit, quod Calinicum patriarcham excareatum relegauit. Sed cum postea myperatorem scelari poenituisset,delei his una cum regno in terrari pontificem ueniente Constantinopolim ado/rauit,ueniamq3 impetrauit.
Gregorius quoq; secundus Romanus Leoni Impe/ratori aqua, igni interdixit , quod imaginibus bel lum indixissit. Itemq; tertius Gregorius Syrus exemplum antecessoris secutus, denuo ob idem scelus eum excommunicauit, atque ab eius imperii Romam, Ita liamin auertit Omnibus iuramento fidelitatis absolu tis Coactaq; Rorride synodo fere mille episcoporum uenerationem imaginum restituit declarata contra uiola, tores sententia.
Zacharias autem recus genere, Childericum Francorum regem regni gubernaculis uelut inutilem dele cit,omnibus iuramento fidelitatis absolutis: Pipinum eius fratrem aulae regis principem instituit eum incite
phanus denuo cum filiis Carolomano MCarolo inun/xit. Qui quidem Stephanus Romanus Imperius Grais eis transtulit ad Carolum Magnum, propterea quὀd contra Astulium Longobardorum regem, Ecclesiam
225쪽
DE DONATIONE N S in No uexantei ut opem ferret Imperator Constantinopolis imploratus rem neglexisset. At vero Gregorius quartus Romanus Ludovicum regem Gallorum Imperio deiecit, contendentibus id proceribus. Necnon Nicolaus primus Romanus duos Impera/tores eadem tempore intrepide excommunicauit, Mischaelem Costantinopolitanum, propterea quod gna' tium sine ipsius potificis autoritate sede deiecis set. Et ite Lotharium Imperatorem occidentis, propterea quod Galdradem pesticem nollet dimittere. Gregorius septimus genere Tuscus in Henricum Imperatorem,qui Ecclesia unitatem scindere tentasset, exν communicationis sententiam protulit, eundemin nihil poenitetem Imperio abdicauit Rodulphusin Burgun/diorum dux potisce iubente Imperator est declaratus. Urbanus item secundus Philippo Regi Franciaria, crificiis interdixit,propterea quod superinduxerat uxo'
Adrianus aute quartus genere Anglus, Gulielmum Regem Sicilie excommunicauit,eundem imitentem in sua regna remisit. Alexander tertius Senensis Federicum primum in peratorem superbissimum saepius admonitum, sed monime poenitentem, in coena domini publice sentetia ex communicationis percussit. Sed eum demum poeniten tem in Syriam ad locos sanctos recuperandos misit. Innocentius tertius corona redemit Othonem quartum in basilica sancti Petri At propter eius insolentiam eum summus pontifex excommunicauit, omnes i sub
226쪽
is AUG. TEUCHUS IN LAV. A L. Honorius Romanus Foedericum secundum, quem Rome coronauerat,Ecclesiae aduersantem excommunicauit. Gregorius verynonus in eundem Foedericum mumis serocientem aullis flagitiis abstinentem animose prolata sententia excommunicationis superbiam eius perfregit. At Innocentius quartus Ianuensis eundem Foederis cum inpertinacia sceleris permanentem uelut Ecclesiae Des, publicum Φ hostem condemnauit, limperioc desturbauit.
Clemens autem quartus, quia Siciliam Sc Apuliam peculium beati Petri manu rapida occupauerat, Manstedum filium supradicti Foederici excommunicauit. Bonifacius octauus contra Philippum Gallorum res gem,quod contra Ecclasia sese extolleret, cum ei pontius ex uetera monimeta explicasset, quibus doceret, quod Romanae Ecclesiar&in sacris, profariis Gallia subes set,quo necesse esset pontificem uti dominum regni sui, eum uenerari, & colere, Cum illa despiceret, eum ex/
Hsc,&id genus mulia,ex immenso oceano registro rum,qua quidem ego sciens prude praetereo, quem adeo tardum, at Iebetem non excitent, ad cognoOcendam uspiciendam coel steria ueritatem non prcis
uocent super uetustissima regnorum Romane sedis possessione super excelsa eius in omni Romano Imperio, quod'sreditario iure ad eam deuolutum est maiestate:
qui regibus. principibus perperam agentibus no
rerentur sese opponer eisos a Chrisi O, MPetro dele. gatam, ab Imperatore autem Constantino ueluti non
suam,no Romanorum,sed Christi, restitutaminc sacrυ
227쪽
DE DONATIONE CONSTANT. tam Deo potestatem ostedere. Nam quid ego nunc me morem quoniam notiora, ac leuiora sunt Pipini,ciro.
li Ludovici primi Otthonis,primi Henrici in Italia
nationes Donauerunt enim hi non sua, sed quae prius essent Ecclesiae,a Barbaris autem occupata,ipsio Ecclessia erepta,restituerunt. Prius enim Ecclesia domina Italiae,earum i urbium suerat,quam eorum regum atque
imperatorum nomen ,suici generis fama his in locis audiretur. Et ad eos Imperium ab Ecclesia translatum est. Eos Ecclesia Imperatores, dominoso Italia declarasuit. Nam quod non donauerint,sed a Rarbaris occva Pata restituerint, lectarat uerba ipsorum Imperatorum in eorum edidiis. In edicto Ludovici filii Caroli Imperatoris haec habentur: Necnon Exarchatum Rauennatem sub integritate, cum urbibus,& ciuitatibus,oppidis, castritis,quspis recordationis dominus Pipinus rex, ac bona memoriae genitor noster Carolus Imperator, beato Petro Apostiolo cum praedecesseribus nostris iamdudum per ordinationis paginam restituerunt. Haec igitur non sunt donata sed e manibus Barbarorum erepta,reddita sunt II cclesiae. In eodem etiam priuilegio legitur: Necnon& censum,& pensionem, seu caetera donationes, quae annuatim in palatium regis Longobardorum inferri sol ebant. Haec illic. Percepisti Longobardos cosue/uisse in suum palatiuin serre, qua prius essent Ecclesiae: ob quam causam Stephanus pontis ex auxiliua Pipino implorauit. Eictim in eodem priuilegio, ac Pipini, Dinonis primul Herici restituitur Ecclesis Thuscia, Longobardorum,quae scilicet a Longobardis occupata, ab
eis nomen acceperat. od superius de Hispania clarissimum
228쪽
ao AUG. TEUCHVS IN LAV. A L. rissimum uidimus quae antea quam a Saracenis occuparetur, erat Ecclesiae Romanae. Haec enim perspectissima
sunt. Totaq; Italia est Ecclesiae:quod ex parte declarant illis suis edictis Imperatores,cum nihil sere in Italia mostrant reliquum, quod non sit Romans sedis,antequam imperatorium nomen transferretur ad stirpem Pipini.
Haec igitur alia sit sapientibus de donatione Constantini coniectura,cum Romana sedes ante Regnum Lom gobardorum tot urbium, ac prouinciarum in Italia dormina esset, quas et Longobardi eripere conabantur,aut iam eripuerant,cum hoc tςmpus sit antiquissimum, amplius mille annis uidelicet ante aduetum Longobardos rum in Italiam, qui Iustiniano imperante e suis sedibus exciti sunt a Narsete Eunucho,requirendi est,unde tans tum imperium,tot prouincia usc ab eo tempore pos sederit,quis eam in possescionem tot urbium induxerit. Deveniet ptemporum supputatio, totac ratio proxii, me ad tempora magni Constantini. Nam quod Roma.n Ecclesia ante aduentum Longobardorum in Italia dominaretur,ob quam causam a Longobardis tot prosvinciis ereptis confugere coacta sit ad Reges Francoru, declarat Adrianus in epistola recitata in synodo. Dominus unquit Carolus Rex Francorum,s Longobard
rum, patritius Romanorum,nostris obtemperans mos
nitis, atq; nostram in omnibus adimplans uoluntatem, per sua laboriosa certaminareiusdem Apostoli Ecclesis obnimmamorem plura dona in perpetuo obtulit pos sidenda,iam prouincias,qua ciuitates,seu castra,s teraritoria,immo&patrimonia,quae perfida Longobaodorum gente detinebantur, brachio forti eiusdem Dei Apostolo restituit,cuius S iura esse dignoscebatur. Sed
229쪽
DB DONATIONE CONSTANT. aurum,S argentum quotidie pro luminarioru concin/natione , seu alimoniis pauperum non desinit os erre. Haec Adrianu S.
Item* Anastasius Bibliothecarius trans serens Crescam historiam Theophanis sic scribit Papa Stephanus ui pressus, S crudelitate Astulphia coacitus simul etiam ab ipso adhortatus est ire in Fraciam,& facere quaeritq; posset. Veniens Pipinum prouehit uirum in omnibus Probatissimum, qui praeerat tunc quo P rebus post res gem,S debellauerat Arabes, Moccidit etia principem eorum Abderachman, multitudine haud facile me morabilem iuxta Rhodanu fluuium,& amatur a gente, non solum propter hoc, sed & propter alia pri cipua gessia, prsficitur genti non ignobiliter primus. Soluente scilicet eum aperiurio in regem comistb eodem Stephano. Qui totondit decesserem eius egem,&in monas sterio cum honores requie circunscripsit. Ide Anastasius addit Stephanus natione Romanus, abiit ad excellentissimum regem Erancorum Pipinum aduersus Astulphum regem Logobardorum auxilium
postulans,&c. Ire nu4 ex rebus gestis pontificum haec ad uerbii pro/lata sunt Adrianus natione Romanus, necessitate compulsus direxit maritimo itinere suas Apostolicas literas Carolo excellentissimo regi Francorum deprecans, ut
sicut suus pater sanctae memoriae Pipinus, ipse succumreret sanctae De Ecclesi aduersus insolentiam,s tyrannidem Desiderii regis Longobardorum . Tunc ipse a
Deo pro te fuis Carolus rex aggregans uniuersam regni sui exercituu multitudineri per sex menses obsedit euriadem Desiderium in ciuitate Papia. His
230쪽
His testimoniis intelligi potest quae Pipinus S Carolus Ecclesiae donarentinuisse prius ipsuis Ecclesiis, a Longobardis occupata: atq; ea quidem Ecclesia Romanam possedisse antea, quam Longobardi in Italia euocaren' tur: quod tepus ut dixi, deuenit fere usq; ad imperium Constantini. Sic undiq; claris testimoniis, & contescturis perspicuum fit uera esse quς Constantinus edicto illo suo praeclaro statuit, protulit, asseruit de maiestate
clasiae Romane, de regnis,urbibus, prouinciisq; conscessis Hoc item clarius probatur his, quae de Ariperto Logobardorum rege scribuntur in eorum rebus gestis: Aripertus laquit, rex Longobardorti donationem pautrimonii alpium Cottiarii que longa per tempora a iure Eccles priuata suerant, ac beade gente detinebantur, in literis aureis exarata iuri proprio beati Apostolorum
principis Petri resumauit. Sic historia, ad alpes Cottias Ecclesiis Romane ius pertinebat,aL6gobardis iam longo tempore occupatas No est igitur instituti mei exedistis horum Imperatorum, quoniam receti es sunt, monstrare quae sint Ecclesiue, nominatimc urbes ,regios
nesao tam , fere Italiam Romane sedis esse ostendere, sed tantum his omnibus probarem erisistinas osterri coniectaras super donatione Constantini, quibus una colles istis,ato ad ueritatem comprobandam coaestis, irrefra gabilis comprobatio esticitur super donatione Constantini: insignis autem deceptio singularis audacia, demonstratur eius, qui uetustatis nescius, ut Thraso prodiit in acie,ut cu Aloida manibus magnis rescindere coelum Aggressi superis p Iouem detrudere regnis. Aut cum Mezentius cotemptor diuum suam dexteram