장음표시 사용
101쪽
& consequenter qum praevisio bonorum op
Distinguo majorem: praesupponit intentionem vel essicacem & absolutam, vel conditionatam & hypotheticam, Concedo: essicacem & absolutam, Subdistinguo: si eligantur media essicacia & infallibiliter cum fine conjuncta, Concedo :s eligantur lassicientia dumtaxat, Nego majorem. Responsio patet familiari exemplo. Paterfamilias omnes pauperes suae viciniae sublevare intemdit , sed diversimodo: alios absolui; & nulla conditione apposita iis distribuit quotquot sufficiunt panes: alios conditionate, nempe si laborare voluerint in sua. vinea, alias nihil ipsis daturus. Poπb Deus Omnium Angelorum salutem conditionato tantum Voluit, modo scilicet uterentur auxiliis lassicientibus ad salutem promerendam, quorum emeacia penderet ex eorum Uoluntate a Deo praeparata. Cum autem in hocce statu electis conferat beneficia, quibus certissimo liberentur, merito colligunt S. Augustinus & S. - Thomas, praedestinationem ad gloriam non esse ex praevisis meritis. Quare R. g. Praedestinatio ad gloriam est omninbgratuita; & ante praevisa merita. Probatur e Scriptura, Matth. 24. U. 22. de electis sic habetur; nisi breviatifuissent dies illi, non feret salva omnis caro ; sed propter electos breUighuntur. Et v. 24. de pseudo Claristis, dabunt signa magna sprodigia, ita ut in errorem inducantur cyi feri potest etiam eleti. Joan. Io. de iisdem electis dicitur, non peribunt in oeternum. Idem , nemo potest rapere ille manu Patris mei. Rom. 8. U. 36. quos praedesinavit,
102쪽
. Divini que ejus Attributis. ' 83
autem justificavit, illos N glorificavit. In quibus textibus electro, seu praedestinatio ad gloriam est
causa, cur Deus electos essicaciter vocet, invigidetque, ut in gratia accepta inVincibiliter perse- 'verent. Et ita laudatum Apostoli textum interpretatur sanctus Augustinus libro de praedestinatione Sanctorum cap. 17. electi sunt itaque aute mum di constitutionem, inquit, ea praedesinatione. qua Deus sua facta praestivit: electi ὸ mundo es Vocatione, qua
Deus id, quod praedestinavit, implevit Quos en promissimvit, ipsos X vocavit, illascilicet proedesinatione β.cundum propositum, non alios: sed quos pradesinavit, i os X voravit, non alios: sted quos ita vocavit,' ipsoses jugliscavit, nec alios: sed quos praedesti Uit, vocavit, iustificavit, ipsos is glorifcavit. Hic perspicue . distinguit sanctus Doctor inter destinatos ad gratiam, & praedestinatos ad gloriam. Illi quippe, quamvis essicaciter vocati &justiti ati, non perleVerant, nec coronantcir quia nec vocati nec justificati sunt secundum propositum absolutum conferendae gloriae ; hi vero secundum idem propositum vocati & justificati certissime gloriam consequuntur. Mentem suam non miniis clare exponid libro de correptione &gratia cap. 9. ubi sic habet et nec . nos m eat, quod
suis suis quibusdam Deus non dat tuom perseverantiam ἰabit enim ut ita eset si de illis praedestinatis essent, Nsecundum propositum vocotis, qui vere serent fui promissonis. Et nonnullis interjectis sic pergit de prae. destinatis secundum propositum: bi ergo Christo intelliguntur dari, qui ordinati sunt in vitam aeternam. Ipsi sunt illi praedestinati, F secur Vim propositum vocati, quorum nultus perit. Ac per hoc nullus eorum ex ono in malum mutatus seu banc vitam, quoniam sis es F a ord,
103쪽
ordinatus, S ideo Chriso datus, ut non pereat. . . pr pter boc Apostolus, cum dixiset, scimus quoniam di. ligentibus Deum Omnia cooperantur in bonum, sciens nonnullos diligere Deum,/in eo bono usque inmem non permarieme, mox addidit: his qui secundum propositum Vocati sunt . . . ostendens autem quid sit secundum propositum vocari, mox addidit ea, quae iam supra posui, quoniam quos ante praescivit & prae- testinavit, illos & vocavit, scilicet siecundum propositum. Talibus Deus diligentibus eum omnia cooperatur in bonum, ut etiam fi qui eorum deviant S exorbitant, hoc ipsum eis faciat princere in bonum, quia humiliores redeunt S doctiores. Iste sancti Augukini discursus ex Apostoli textu funditiis evertit dogma depraedestinatione ex praevisis meritis, cum ex ea asserat gratuitum perseverantipe donum. Numquid enim justus, qui a justitia sua per peccatum
excidit, meretur perseverantiae donum, cum peccato ejus debeatur paena aeterna accipiet tamen
illud donum, si praedestinatus sit, imo illud ipsum peccatum, quod in altero est causa damnationis, ipsi cooperatur in bonum. Porro quanti ponderis sit auctoritas sancti Augustini in materia de gratia S praedestinatione, discimus ex sancto Hormisda, qui sexto seculo regebat Ecclesiam 1, sic. enim scribit ad Possessorem : de arbitrio tamen Iibero, S gratia Dei quid Romana, hoc es Cattholica, β- quatur N 6severet Ecclesia , licet in variis libris beati Augustim, θ' maximὸ ad Hilarium Prosperum possit cognosci, Sc. Et Petavius, inter Theologos Societatis Iesu doctissimus, libro 9. cap 6. Theologa dogm. sic habet de doctrina sancti Augustini, cujus de gratia sententiam quotquot deinceps conflecini suns Patres S Doctores, tum vero Ecclesia Romana Praesules,
104쪽
' Divini que ejus Attributis. 8S
Proessulumque conoentus aliorum, ratam N Catholicam esse judicarunt, ut hoc satis magnum putarent veritatis argumentum, quod ab Augustino positum, ac decretum esse constaret. Sanctus Thomas concinit sanctos Augustino I. p. q. 23. art. s. ad 3. ubi sic habet: quare hos elegit ad gloriam, S illas reprobavit, non habet rationem , nisi divinam voluntatem. Dices I. Beatitudo est merces; Matth. 2s. rependitur bonis operibus, Venite benedicti Patris mei, possidete paratum vobis regnum a Constitutione mundi; esurivi enim, θ' dedissis mihi manducare: atqui me ces supponit meritum: Ergo. Distinguo majorem : est merces in executione & retributione, Concedo: in intentione, Nego majorem. Solutio explicatur exemplo divitis, qui necessaria subsidia pauperibus largiri statuit: sed ne eorum inertiam foveat, injungit operas sibi satis inutiles, puta reparationem cujusdam viae publicae, cum pacto retribuenti juxta cujusque laborem. Uides in proposito subveniendi pauperibus praedestinationem gratuitam in intentione; nam consilium divitis est actus merae misericordiae, ut patet: in retributione verti pro labore suscepto mercedem , quam Deus reddit bonis justorum operibus. Instabis: quod debet obtineri per meritum,
S propter ipsum retribui, non potest absolutε
Nego antecedens ; namque lichi finis non obtineatur nisi per media, decernitur tamen ante media, utpote qui sit mediorum causa. Dices 2. Decretum essicax dandae gloriae tollit libertatem: Ergo. .
105쪽
Negari potest antecedens; namque praedestinatio ad gloriam non magis nocet libertati, qu1m praedestinatio ad gratiam efficacem: atqui ex adversariis datur praedestinatio ad gratiam esticacem sine praejudicio libertatis. Ergo. Sed Distinguo antecedens; decretum efficax dandae gloriae tollit libertatem, si gloria danda sit per media quae necessitatem. inserant , Concedo: si gloria danda sit per media cum libertate cohaerentia: Nego antecedens. Porro gratia emeax, per quam electi gloriam promerentur, libertatem perficit, nedum illam perimat: . e . Dices 3. Sanctus Ambrosius lib. s. de Fide;& sanctus Augustinus lib. I ad Simplicianum, diserto docent electionem ad gloriam esse ex praevisis meritis. Prior enim sic scribit: non anteproe- destinavit, quam praescierit: sed quorum merita praeficivit, eorum proemis praedesinavit. Posterior Vero, ruomodo est iusta, aut qualiscunque omnino electio, ubi omnino nulla distantia est p . . . Non electio praecedit --stificationem, sed electionem 1ustificatio: nemo enim et Drur nisi distans ab illo qui rescitur. Ergo. Distingio antecedens: electio ad gloriam supponit justificationem & merita, in executione, Concedo: in intentione, Nego aute cedens. Duplex itaque est electio: prima praecedit merita,
& est ipsa praedestinatio : secunda subsequitur
merita , vi praeest in retributione praemiorum &pse narum. De prima intelligitur illud Apostoli Ephes T. elegit nos in ipso Christo ante mundi constitutionem, ut e semus sancti N immaculati. Et git, inquit, non quia sancti & immaculati eramus ; ised malos, ct filios irae elegit, . ut sancti es semus. De secunda autem loquitur Christus
106쪽
Dioni que ejus Attributis. ' 87
Matth. 2S. V. 32'. separabit nos ab invicem nempe honos & malos9 Acut Pastor segregat oves ab haedis. Illos assumet in gloriam, hos ejiciet in ignem aeternum. Porro illa electio & separatio supponit praescientiam meritorum & demeritorum, essetque injusta, si nulla esset distantia inter ele- ctos & rejectos. Q. 8. Quinam sunt effectus p desinationis p . R. Omnia & sola beneficia, quae per merita Christi efficaciter sive directo, sive in directo, sive meritorie, sive dispositive, conducunt Deo ita ordinante J ad vitam aeternam. . Colligitur haec responsio ex ipsa praedestinationis definitione, quae est praeparatio beneficiorum Dei; quibus
certissimo 'liberantur, quicunque liberantur. Ergo non sunt effectus praedestinationis I. Incarnatio, & institutio Sacramentorum ; quia, ejusmodi mysteria sunt in gratiam etiam reprobo- irum, quos certissime non liberant. 2. Creatio; quia Christus non meruit ut homines nasceremur, sed ut jam nati filii Dei renasceremur. 3. Peccati permissio; quia illa non est gratia, sed
denegatio gratiae essicaeis, quam denegationem a nobis deprecamur, cum dicimus, S ne nos indu- 'cas in tiatationem. Nec obstat illud sancti Augu- , stini lib. I 4. de Civitate Dei cap. 13. audeo dicere superbis e se utile cadere in aliquod apertum manifestum. que peccatum, unde sibi displiceant; non enim ipsa permissio, sed bona quae Deus ex malis nostris no Vit elicere, ad salutem nostram proficiunt. Ergo effectus praedestinationis sunt Vocati O, ijustificatio, perseverantiae donum, bona etiam naturalia, si a Deo ad salutem effcaciter ordinen
107쪽
pati, vel ab iis liberari, cum obesse possent gomnia enim Deum diligentibus secundum propositum' vocatis S praedestinatis cooperantur in
Q. 9. Potestne quis esse certus de sua praedestin tione γR. non potest esse omninb certus sine 4p ciali Dei revelatione; ita enim definiit Conc Trid. sess. 6. ean. IS- & can. I S Nescit homo, ait Sapiens Eccles. 9. utrum amore vel odio dignus sit, sed omnia in futurum serUantur inceτts. Potest tamen quis morali quadam certitudinctid conjicere ex bonitate & misericordia Dei, quam in multis experius est. De hac certitudina intelligendus est Apostolus Rom. 8. Ce tus sum ...
quia nec mors, neque inta .... neque creatura alia poterit nos separare a charitate Dei. Item , i e Spiritur testimonium reddit spiritui nostro, quod sumus filii Dei.
Q. Ιo. Numerus praedestinatorum estne major numero reproborum pQ inustio non est de omnibus hominibus infidelibus & fidelibus; sed solum de fidelibus reprobis. De quibus R. Longo plures sunt fideles reprobi, quimpraedestinati; quia plures sunt haedi in grege
Christi Domini, qui non audiunt vocem ejuS nec sequuntur. Hinc Matth. 3. Ecclesia compar tur areae, in qua plus est paleae quam tritici: pem mundabit Christus aream suam, F congregabit triticum suum in horreum , paleas autem comburet igni in extinguibili. Sanctus Augustinus lib. 3. contra Cresconium cap. 16. de mystico tritico in hodireum coeleste congregando, sic habet: Boni veri
que risiani, qui per se ipsos multi flunt, in tam ris
108쪽
Divinissur ejus Attributis. 89
tione malarum falsorumque iidem paloci sunt. Et S. Gregorius hom. 19. in Evangelia: Musti, inquit, fidem perveniunt , N od caeleste regraum pauci perdu
Q. II. Quid es liber vitae p . R. Est divina notitia praedestinatorum, sive ad gloriam, sive ad gratiam. Quare duplex est liber vitae, alius simpliciter dictus, estque divina notitia salvandorum: alius secundum quid, qui est divina notitia eorum qui gratiam consecuturi sunt, sed non in ea permansuri. De hoc libro multi delentur, de priori autem nullus. .
De Reprobatione. Q. I. Ouidsigni at reprobarionis nomen '
R. Reprobatio, secundum vim nomi nis, est rejectio : reprobatis,' inquit Apostolus Hebr. 7. . . . D proecedentis mandati propter infrmitatem ejus. Ex usu autem Christianorum intelligitur rejectio a gloria caelesti. Q. 2. Daturne reprobatioβsumpta P . . . R. Certum est dari; Matth. enim et S. V. 4I. ait Christus: discedite a me, maledicti in ignem ate
Q. 3. Ouomodo dividitur reprobatio pR. In positivam & negati Uam. Q. 4. Ouid es reprobatio positiva pR. Definitur, aeternum & essicax Dei decretum privandi aliquos gratia finali & gloria cael sti, illosque addicendi poenis aeternis. Dicitur, gratia mali X gloria; quia nullus positi ve reprobatur, nisi propter peccatum finale, F S . , &cum
109쪽
& cum morte conjunctum, in quo intelligitur exclusio a gratia finali, quae in hoc statu est semper donum effcaX. David v. gr. permissus est labi in adulterium. S. Petrus in negationem, &, S. Thomas in incredulitatem, nee propterea reprobati sunt, quia exclusi non fuere i gratia finali, nec proinde a gloria. Additur in definitione, illarique addicendi poenis aeternis; quia in die judicii generalis non dabitur
medius locus inter beatitudinem supernaturalem, S poenam aeternam, in hypothesi etiam quod parvuli, qui sine baptismo exeunt, igne non crucientur, poenam enim aeternam subeunt, ut suo
Q. s. Qiιid est reprobatio negativa pR. Definitur effcax Dei decretum non pra parandi quibusdam beneficia, quibus certissimo' liberentur; . quia reprobatio negativa contrarii opponitur praedestinationi; contrariorum autem contrariae sunt rationes. Cum ergo praedestinatio in hoc statu sit decretum praeparandi ejusmodi beneficia, reprobatio negativa in hoc statu intelligi debet decretum eadem non praeparandi., Dices : reprobatio negativa est exclusio a gloria: atqui decretum non praeparandi ejusmodi
beneficia, non est exclusio a gloria, clim illam consequi possint ii , quibus non praeparantur: Ergo. Distinguo majorem ; est exclusio, voluntatisessicacis dandi gloriam, Concedo : est exclusio voluntatis antecedentis & conditionatae, Nego majorem; Deus enim hac voluntate vult omnes& singulos homines salvos fieri, & hac voluntate ipsis praeparat media, quibus salutem consequi possint. Q. 6.
110쪽
Divinisique ejus Attributis. ' st
ZWinglius& Calvinus non aliam statuunt praeter voluntatem Dei, qui ex Angelis & hominibus alios antecedenter praedestinavit ad poenas aeternas, alios ad felicitatem aeternam: Docentque Deum vi illius decreti, & ex potestate, quη dominatur creatis voluntatibus, reprobos ad mala opera, & electos ad bona essicaciter movere adeo, ut traditio Judae non minus sit opus Dei, quam confessio sancti Petri. Quam doctrinam ipsim et Calvini sectatores exhorruerunt, & Concilium Arausicanum can. 2S. Tridentium quoque ses L. 6. can. 6. & IT. anathemate percusserunt. Quare ad propositam quaestionem R. Peccatum est causa, non Vero pffectus reprobationis positivae.
Probatur δ Scriptura. Oseae c. I 3. v. 9. Perdi- tio tua, Israel ex te θ tantummodo in me auxilium tuum. Sapientiae II. diligis enim omnia quae sunt, Nnihil odisti eorum, quae fecisti. Palmo S. Non Deus
volens iniquitatem tu es. Jacobi I. Nemo, cum tentatur, dicat quoniam is Deo tentatur.
Dices: Deus in Scripturis dicitur excaecare, dare in reprobum sensum, Rom. I. sacere varialia in contumeliam, alia in honorem; Rom. 9.execrandum incestum Absalonis vocat opus suum; 2. Reg. c. II. Satanae praecipit, ut sit spiritus mendax in ore Pseudo- Prophetarum ad decipiendum Acab. 3. Reg. C. 22. S. Petrus injustam & crudelem Christi mortem aeterno Dei Decreto
tribuit; inquit, definito consilio S praescientis Dei traditum . . . interemistis, Act. 2. Ergo Deus movet ad malum aeque ac ad bonum. Nego