장음표시 사용
211쪽
Distinguo antecedens: fusiget per accidens &ex concessione Principum temporalium, Concedo: ratione sui Sacerdotii & jure divino, Nego antecedens; nam praedecessores ejus per plura saecula fuerunt subditi Dominis temporalibus etiam Christianis. Q. 3. tarsus estne Sacerdos S Mediator vi unio
R. Minime; nam ex Apostolo Hebr. s. CDLstus non semetipsum clarifcavit ut Pontifex feret, sed qui locultus es ad eum .... Tu es Sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech. Ergo Christus ex deputatione Patris fuit Sacerdos, & Mediator. Dices, amicus non indiget acceptatione &deputatione creditoris, ut pro debitore sponsorem se exhibeat & solvat: Ergo. i. Distinguo antecedens, si agatur de restitutione, per quam damnum in re familiari allatum resarcitur, & pecunia ablata restituitur, Concedo: Ii sermo sit de satisfactione pro offensa personae illata, Nego antecedens. Persona enim lina &, depressa ab eo , qui in eam superbe & contumeliose insurrexit, Ius habet ut ipse contumeliosus deprimatur & poenas luat rejecta alterius latisfactione. Unde si persona laesa Mediatorem &ὸ sponsorem admittat, qui pro nocente Veniam precetur, satisfaciat, cedit juri suo S gratiam facit; quanto magis si ipsa talem Mediatorem nocenti per se ad condigne satisfaciendum impari praeparasset & suscitasset 8 Sic autem Deus dilexit,. . mundum, ut Filium unigenitum suum daret, sal- vareturque mundus per ipsussi, Joan. 3. V. IG.
Ergo plus Christo non debemus, quam Patri; ' quia Christum pro nobis satisfecisse, & Patrem
212쪽
De Acarnatione. IOIviIlum suum migenitum nobis dedisse, utrumque fuit opus aequalis & infinitae eliaritatis. Q. 4. Estne proprium Christii esse Mediatorem Dei
R. Distinguendum est: esse Mediatorem suo nomine & merito, est proprium Christi; quia ex
dictis nulla creatura potuit offerre pretium aequi- Valens offensae; & condignam exhibere Deo satisfactionem; sed Mediatorem esse ministertatem, iqui agat nomine & virtute alterius, convenit Sacerdotibus, & omnibus justis sive in Caelo regnantibus, stive in terra militantibus; iis quipi 'tanquam instrumentis utitur christus verus Dei ochominum Mediator ad opus reconciliationis & omelum Mediatoris perficiendum : Angeli enim Hebr. 1. dicuntur administratorii spiritus h Christo in ministerium missi propter eos, qui haeredutatem capient salutis. I. Cor. s. clamat Apostolus, pro tarso tegatione fungimur. Et Coloss. r. adimpleo ea, quae desunt passionum Grissi, in carne meo, pro corpore ejus, quod est Ecclesia. Quid verbdeest passionibus Christi, per quas consummavit istaeternum sanctificatos p Heb. 1 o. v. 14. fructus scitudet & applicatio meriti illius. Adimpleant autem Pastores praedicationibus , Saeramentorum administratione; & justi omnes suis orationibus. Quin ipsi Calviniani, qui ealumniantur catholi cos non sine Christi Mediatoris injuria sanctos in vocare, mutuis se preeibus adjuvant, publica je Junia, & solemnes supplicationis, si quae oceu rat Ecclesiae necessitas, indicunt ad Deum per me rita Christi placandum. Objieiunt, Ecclesia Romana vult invoeatio nem Sanctorum esse necessariam , nee patere ae D. Hateri Theolog. Tom. VIIL N ees
213쪽
' cessiam ad Deum, nisi per ejusmodi intercessores, quem impium errorem carpit Apostolus in Simo- nis Magi discipulis, Coloss. 2. Nemo vos seducat, i inquit, volens in humilitate X religione Angelorum, i qua non vidit ambulans, frustra insatus sensu carnis
suae, F non tenens caput G quo totum c0rpus .... . . cresicit in argumentum Dei: Ergo.
. Nego antecedens , & dico mala fide Pseudoministros ejusmodi criminationibus Ecclesiam Romanam apud suos infamare , cum in Concilio Tridentino sess. 2S. dilucide exponat, quid de in- vocatione Sanctorum a primis seculis hactenus, senserit, nempe bonum & utile esse non vero necessarium Sanctos suppliciter invocare: merita' Christi in Sanctorum intercessione operari communionem, quam ipse caput Ecclesiae posuit in-- ter membra sui corporis: preces eorum non praevenire Dei misericordiam, sed ab ea proficisci, & exequi dumtaxat, quae ipse per illai facere decrevit, portat controdictionem deprecantium, quam, a pirat, inquit S. Gregorius lib 9. mor. cap. 9. Nveluti nolenti apponitur, quod ab ipso, ut sol, imperatur. Unde Ecclesia in suis collectis orat, non solum ut per Christum prosit nobis Sanctorum im tercessio; sed etiam ut Deus ipsis inspiret inter-' cedendi affectum : Intervenisit pro nobis quaesium Domine, apud tuam clementiam, nunc in hora moditis nostrae, Beata Virgo Maria, inquit in festo ejus . Compassionis. Et in Vigilia S. Andreae, set aesumus omnipotens Deus, uι beatus Andreas Aposolus tuum pro nobis imploret auxilium . . . . Per Dominum, dic. Qua igitur fronte Pseudoministri spargere audunt apud suos Sanctorum invocationem adversari honori unius Mediatoris, Dei & hominum
214쪽
De Incarnatione. I9sk num JEsu Christi, cum in illa communicitio gra- tiae & Spiritus ejus mirifico eluceat
Instant I. Novatores: frustra & inutiliter in- vocantur, qui non audiunt: Atqui Sancti in Coe.' lo non audiunt sibi supplicantium preces, mortui nihil amplius noverunt. Eccles. 9. Hinc in scripturis legimus sanctos Patriarchas & Prophetas invo- casse quidem Angelos, utpote qui in terris Ueru sentur ad hominum custodiam, nusquam Verb mortuos: Ergo. - a R. i. Ex concessis Adversariorum saltem ii, in in . bemus creaturas sanctas absque injuria Christi Mu-β diatoris invocari posse, cum agnoscant sanctos
a patriarchas & Prophetas pio & utiliter sanctos Angelos invocasse, cur igitur non & ipsi eos in a suis Synagogis invocanti Ergo manifesti pu-
gnetnt contra Uerbum Dei; cum docent in Voca- - tionem Sanctorum adversari honori Christi Mer diatoris. Ideo autem in veteri lege sancti homi- nes defuncti non invocabantur, quia nondumi ipsis erat reseratum caelum, nec fruebantur Dei ii consortio, in quo Beatis mulsa revelantur , uti constat ex dictis Tractatu de Attributis, ubi dei visione beatifica. Addo Angelos non semperi .esse praesentes ubi invocantur, cum in locis adi modum distantibus preces ad eos dirigantur,l quas proinde naturaliter percipere nequeunt; sedl S. Patriarchae de Prophetae non erant ad Sit, Pra j sentesne essent aut absentes Angeli, quotie8 eo i rum opem implorabant. Unde
R. 2. In forma ad argumentum distinguendo majorem; frustra invocantur qui non audiunt, si nullus invocantes audiat, qui postulata conca
dere possit, Concedo: secus, Nego majorem,
215쪽
Porro Ecclesia certa est Deum exaudire implorantes Sanctorum auxilium , gratasque ipsi. esse ejusmodi orationes, ut probant singularia beneficia, quae hactenus contulit confugientibus ad Sanctorum auxilium. Hinc Ecclesia publicas orationes , quas collectas vocant, solet ad Deum dirigere, ut intercedentibus Sanctis, quorum agit memoriam, postulata concedat per Christum Dominum nostrum.
Distinguo similiter minorem; sancti in caelo sibi supplicantes non audiunt naturaliter es per
se, Concedo: non audiunt, sive per Angelorum ministerium, quorum ossicium est orationes fide- .lium ad Deum referre, ut habetur Apoc. 8. U. 3.&4. &testantur communiter SS. Patres; sive per Dei revelationem; Nego min. Nam ex dictis . citato loco de Attributis; Beati in caelo cognoscunt quae ad ipsos spectant: ad eorum autem beatitudinem accidentalem pertinet nosse quis sit eorum status, pro quibus sunt soliciti; legimus
enim 2. Paralip. c. 2I. V. I 2. literas ab Elia jam
translato allatas fuisse ad Ioram Regem Israel, &2. Machab. c. I s. Jefemiam & Oniam summum Sacerdotem defunctos orare pro populo suo in magnis calamitatibus constituto. Quis dulitat, i quit Origenes hom. II. in Num. quod Sancti quique orationibus nos juvent P Et S. Hieronymus contra Vigilantium, Si Apostoli S Marores adhuc in co pore constituti possunt orare pro caeteris, quando adhuc. pro se debent Ube solicui; quontis magis pos coronas, viduorias X triumpbosy Illud ipsum agnoscit Anglorum Rex in sua responsione ad Cardinalem Pero
216쪽
o' ne dolite polat quUs ne prierat polir las necessitea de Eglse, 6' crast fermement que Pura prieres ne sunt
pomi inutiles. Ex pia autem ejusmodi solicitudine sequitur Sanctorum interesse, ut cognoscant orationes, quae ad ipsos diriguntur. Instant 2. Catholici ejusmodi invocationem in cultum Religiosum deducunt, Sanctos honori- bus assiciunt, qui idololatriam sapiunt, thura ipsis incendunt, &e. Ergo. R. I. Dallaeus Calvinianorum olim Pseudominister fateri cogitur cultum, quem Eccleba Romana desert Sanctis non esse Latreuticum. Sic enim habet in sua Apologia : Cette Rome me me, de laquetis nous nous pia nons , es mur is pripart
Taccord aDec nous ς car bim quelle renis de granius
bomeurs is diverstes creatures , si est ce qu' elis a tou-jοura comu qc il γ s une es ce de service qui ne DitS ne pelit rere rendu a d' autres qu' a Dieu. Thinris lassitus in veteri quidem lege & apud Paga- nos erat signum supremi cultus, quem latriae Uocant, quique soli Deo, sive vero, sive credito desertur; sed apud Christianos promiscue usurpatur, sive ad cultum religiosum, sive ad cultum civilem, honores enim thuris tribuuntur Principibus politicis &Magistratibus, Reliquiis, Imaginibus Sanctorum, sed alia intentione, quam augustissimo Eucharistiae Sacramento , ae proinde non est signum determinatum supremi cultus, sicut sacrificium , quod in quacumque Religione sive vera, sive falsa soli Deo licet offerre. Nos Martyibus nostris, inquit S. Augustin. lib. 22. de civ. Q. Io. non templa sicin Diis, sed memorias sicut bominibus mortuis adi amus; Deo quippe, non ipsis δε- iscat Sacerdos ' quamvis in memorium sacri cet
217쪽
eorum, quia Dei Sacerdos est, non illorum. Vulgli tamen Vocamus templa, aras, missas Sanctorum, quorum specialis fit commemoratio, sed propri. sunt Dei templa, arae & missae, quia illi soli sacrificium offertur; quis enim murivit aliquando fidelium sta1rtem Sacerdotem ad altare etiam super motum corpus Amruris ad Dei bonorem, cultumque con structum, dicere in precibus, ossero tibisacriscium, Petre, Paule, Uti priane P S, Augustinus lib. I 8. de civ. cap. S. R.. 2. Clim eXcellentia sit motivum & ratio,' cur honos alicui exhibetur, necesse est honos &cultus sit diversus pro diversitate excellentiae ' Hinc cultus Magistratibus delatus est civilis dun taxat, quia excellentia, propter qUam coluntur, est mere civilis, exhibitus vero Creatori debenesse summus ob infinitam ejus excellentiam nullicroaturae communicabilem. Porro excellentia Beatorum, quae consistit in eorum sanctitate &unione, quam habent cum Deo, quamvis infinite distet a divina excellentia, negari tamen non
potest quin sit longo spectabilior excellentia mero civili; ac proinde honos ipsis debetur plusquam civilis, & eb major, quo perfectior sanctitas &dignitas in ipsis resulgent. Unde Mater Dei spe- ciali cultu, qui dicitur hyperduliae, prosequenda
est ob singularem ejus dignitatem & excellentiam. Jam examinandum superest, utrum ejusmodi cultus ad Religionem pertineat, dicique possit religiolus, quanquam haec quaestio ad fidem non pe tineat, liberumque fit circa eam Opinari. R. 3. Cultus Sanctorum ad Religionem pertinet, meritoque dicitur religiosus, quia Religionis ossicium est colere Deum ut primarium suum objeetaim, S caetera, quae Deo consecrata sunt,
218쪽
De Incarnatione. tanquam secundaria objecta, V. gr. templa, altaria, vasa & omnem templi supellectilem; adeo ut omnium Nationum judicio & sensu, qui unum ex his violaverit, impius & sacrilegus habeatur. Quod autem Templum augustius & sanctius, qukm Spiritus coelestes & animae beatae An non praestantiori, ac mirabiliori modo Deus inhabitat in Sanctis suis, qukm in domibus manufactis Τ si Vasa ex contactu rerum sacrarum denominantur sancta, &eatenus religiose obserVanda, quanto magis qui unus spiritus sunt cum Deo, ejus amicitiae participes & consortes facti divinae ejus naturae δHinc Sanctorum Reliquiae & eorum Imagines inter res sacras numerantur; atque ideo religioso
Reliquiae quidem, utpote quae in societatem Passionum Christi cum animabus sanctis Venerint, Ipsis instrumenta fuerint plurium bonorum operum, quae & templa Spiritus sancti extiterint, T. Cor. 6. in resurrectione reparanda, & ad gloriam immortalem restituenda. Deus ipse multis miraculis reliquias Sanctorum veneratione dignas ostendit, pallio Eliae aquas Iordani divisit, ψ Reg. . e. 2. v. 8. mortuum suscitavit contactu cadaveris Elisei 4. Regum c. I 3. U. 2. quam plurimos aegrOS sanavit sudariis & semicinctiis Apostoli, Actuum 19. U. II. Sanctus Chrysostomus Hom. I 6. in st. ad Cor. refert innumera prodigia, quae Deus sua aetate Operabatur ad Sanctorum sepulchra; & S. Augustinus scribit similia contigisse in Inventione Corporum tum SS. Gervasti & Protasii, lib. 9. Cons. Cap. 7. tum S. Stephani libr. 22. de Civ.ς p. 8.
219쪽
a oci De Incarnatione. . Imagines quoque Ebristi & Sanctorum religioso sunt tractandae, quemadmodum definiit Con- . cilium Nicaenum II. contra Ieonoctastas an. 78s.&Concilium Tridentinum adversus Pseudorefor-
matos citata sess. 25. tum quia Imagines relatiorinem habent ad eos, quos repraesentant, & ita quodammodo ad eos pertinent tum quia Oculis fidelium subjiciuntur ad bonorificam sanctorum memoriam & imitationem Ipse Pseudominister Dallaeus in suo opere de Imaginibus, iis conc dit sicut omnibus Religionis instrumentis aliquod bonoris lignum, cogiturque 'teri Catholicos in hac parte non esse Idololatras. Enim υero tui ima t inem Imperagoris coronat, inquit S. Ambrosius in sal. II 8. utique illum iamras, cujuS imaginem cor navit: quia fatuam contempsierit Imperatoris, Impera tori utique fecisse injuriam visetur. Viderint ergo Novatores, qRQmodo iram Christi sustinebunt, cujus imagines sinde traxerunt, fregerunt, & qtiam
nunc cubi praeuuent) ill ejusmodi contumelii
assiciunt. Illud t men discrimen est reliquias inter det imagines , quod reliquiae majori honore digna sint, quam imagines. crux v. g. cui Christus asinfixus est, quam Imago Crucis quia ipso contarictu S usu, quo Christo & Sanctis servierunt, comsecratae sunt, cum imagines propter solam repraesentationem ad Christum & ad Sanctos referan. . tur Unde Midime sacrarum reliquiarum parti culae honos dehetur, nullus vero imaginis parti- lautae, quia nihil sanctum rapraesentat. Dixi, MVines Christi S Santiorum: nam circa Imagipus Divinitatis Ecclesia nihil hactenus expresse statuit imo illas excipit in Concilio Nicae-
220쪽
no II. AEl. 7. his verbis , artinam invisibilis N
incomprehensibilis imaginem nunquam feceTunt. Usus tamen invaluit a nono saeculo pingendi Deum in illa forma, in qua apparuit sS. Patriarchis & Prophetis, ut Danielis I. V. v. quemadmodum Angeli clicet incorporei 9 ante Concilium Nicaenum II. & Spiritus sanctu. pingebantur in illa specie, in qua visi fuerant, ut ibidem Nicaeni Patres testantur. Enimverti cur non liceret Pictori quod Scripturae licet, quae Deum saepius pingit cum membris humanis Hinc meritti proscripta est ab Alexandro VIII. anno I 69o. haec proposi lio, Dei Pagrii Amulacrum nefas est C Uliam in Memplo collocare. Quia tamen usus illo respectu rudiorum non est sine aliquo periculo , Patres Tridentini citata cess. ets. Pastores monent hisce verbis, quod si aliquando lassorias sacrae Scripturae, uim id indocta plebi expediet, figurari consigerit, δε- ' ceatur popuIus non propterea divinitatem Aurari, quosi oculis corporeis, conspici, vel coloribus aus Atarii ex
Objiciunt Novatores. Indecorum est om. pino probrosum, si Filius bonoret patibulum, in quo Pater passus est. Respondeo hanc esse Gentilium & Iudaeorum impietatem, quibus crux Christi erat scandalum & stultitia; sed ipsis vocatis Iudaeis & Gentilibus
fuit Dei Virtus I. Cor. v. 24. Tropbaeum Christi victoris domuit enim orbem ligno, non serro inr Cathedra docentis & Tribunal Iudicis, ex quo volians Principatus fae Potestates, traduxit confidenter , palam triumphans illos in semetipso, Coloss . 2. V. IS. Quis autem filius cum honore non servat