장음표시 사용
611쪽
sed ista non colliguntur ex verbis consecrationis. Verba ρnsm seu formae Sacramentorum in tantum Operantur, in quantum significant: Atqui ista verba, Hoc est Corpus meum, Hic est Sanguis me- us, significant tantum, priora quidem corpuS PO- , steriora vero Sanguinem: Ergo per se ponunt solummodo Corpus sub specie panis, posteriora verti sub specie vini, sed vi naturalis connexionis& concomitantiae, qua partes Christi Domini, qui' . jam ex mortuis resurrexit, non amplius moriturus, 'inter se copulantur, corpus sub specie vini,& sanguis sub specie panis, & anima sub utraque sicut & divinitas propter hypostaticam unionem ponuntur. Ita Concilium Tridentinum citisess. 13. cap. 3. unde colligunt Theologi, quod si in triduo mortis consecrassent Apostoli, corpus fuisset sub specie panis sine anima S sanguine, &s sanguis sub specie vini sine corpore & anima, cum tunc temporis ista non essent connexa, sed separata. Secus dicendum de divinitate, quae 'corpori etiam mortuo, sicut sanguini effuso fuit semper conjuncta.
De Eucharistia spectata in facto esse.
Q. I. Uuctaristia in facto esne Smcramentium prori, . ' distaen P sR. Affirmative; quia est signum sacrum vis, bile & permanens divinitus institutum ad nostram
sanctificationem. Dices; Sacramenta novae legis constant ex re.
bus tanquam materia, & verbis tanquam forma: Atqui
612쪽
Atqui Eucharistia in facto esse non constat Ue his: Ergo. Distinguo majorem. Sacramenta in fieri, Concedo : in facto esse, Nego majorem; Eug nius enim IV. in suo Decreto non dixit omnia S, cramenta tribus constant, sed tribus perficiuntur. Pro materia autem Eucharistiae in facto esse Theologi communiter assignant species, pro forma verb corpus & sanguinem Christi; quia species sunt pars minus nobilis, determinanturque ad significandam nutritionem spcitualem per corpus '& animam Christi, quemadmodum aqua in baptiomo determinatur per formam ad significandam
gratiam regeneratiVam. .Q. 2. Quot sunt distinguenda circa Eucharisiam in fauto esse spectatam PR. Tria: I. id quod est Sacramentum tantum. a. Quod est res Sacramenti, & sacramentum simul 3. Quod est res Sacramenti tantum. Sacramentum tantum est quod fgnificat nec significatur, ut species panis & vini, quae sunt m rum signum Corporis & Sanguinis Christi. Res Sacramenti & Sacramentum simul est quod significatur & significat, ut Corpus & Sanguis Christi, quae significantur per species , & significant gratiam sanctificantem. Res Sacramenti tantium, quod significatur nez significat, ut gratia Sacramenti, quae significatur
per species & per Corpus ad Sanguinem christi, &ipsa nihil significat praetere1. Triplex ille Eucharistiae respectus inprimis
est obiervandus propter varias tum Veterum ttim recentiorum loquendi rationes de Eucha- ristia. Quandoque enim scribunt esse signum
D. Haberi ineolor. Irim. VIII Pp seu
613쪽
Q. 3. Edne de Fide Christum totum contineri in qualibet parte Hostiae fu Calicis pR. De fide est totum contineri facta divisione, ita enim definiit Concilium Tridentinum sess. I 3.
can. 3. habeturqne tum ex Scriptura Luc. 22. d vidite inter vos: tum ex Ecclesiae traditione, quae Peracta consecratione eundem panem frangere consuevit pluribus distribuendum, sicut & eundem calicem astantibus porrigere.
Dixi, Dista divisione; nam Concilium non a tigit quaestionem, uirtim Christus totus contin retur in qualibet parte Hostiae integrae & Calicis, quamvis Theologi communiter ita assirment; cum per fractionem aut divisionem non fiat nova consecratio, quae Christum sistat praesentem, ubi
De Ministro & subjecto Eucharistiae.
Q, I. Ouis est Minister Eucharistia p
. - R. I. De Fide est solum Sacerdotem esse Ministrum Eucharistiae conficiendae. Sic definiit Concilium Lateranense IU. C. Firmiter, Tridentinum sess. 22. can. 2. Constat enim eX universalis Ecclesiae traditione Christum Sacerdotes novi Testamenti instituisse per haec verba Luc. 22. hoc facite in meam cor memorationem, eaque dirigi ad solos Apostolos eorumque in Sacerdotio successores, Hilarius Sardus, inquit sanctus Hieronymus Dial. contra Lucif. cum Diaconus de Ecclesia recesserit . . . . neque Eucharisiam conjicerρ Ipotest., Ρp 2 R. a.
614쪽
R. 2. Eucharistiae dispensandae Minister ordi-
narius solus est Sacerdos, illius enim est Sacramenta ministrare, cujus est ea conficere: Extraordinarius Verti Diaconus, Diaconus, inquit Concilium IV Carthaginense can. 38. promente Presbtero Eucharisiam corporis arissi populo, A nechmus cogat, jussus eroget: Ergo non ero gat propria authoritate, sed ex jussione Presbyteri in casu necessitatis solummodo, ac proinde non est Minister ordinarius, sed extraordinarius tantum, ut diximus de Baptismo.ς Q. 2. Quodnam est 'Vectum capax Eucharistae r cipiendae P iR. Omnis & solus homo baptizatus & viator est capax hujus Sacramenti; fructus vero illius, non nisi qui accedit dispositus. Dixi T. omnis baptizatus, sive Vir sive mulier ;quia character baptismalis se habet per modum pOtentiae passivae ad recipienda alia Sacramenta. Edigo infantes sunt capaces hujus Sacramenti, illisque Ecclesia ministravit per Iet. secula; sed propter gracia incommoda mutavit disciplinam, ut diximus tom. S. Tract. de Eucharistia cap. 18. idem de amentibus a nativitate dicendum quod de imfantibus. Quid verti de semifatuis & de mutis ac
surdis exposuimus cit. capite I 8. Dixi 2. Solus ς quia non baptizatus, etiamsi sit catechumenus, caret potentia ex institutione Dei necessario praerequisita ad suscipienda alia Sacramenta. Reciperet quidem Corpus Christi, sed materialiter tantum;' quemadmodum in pyxide re. cipitur. ' Dixi 3. Viator; quia Sacramenta non nisi pro viatoribus instituta sunt. Unde Eucharistia vo-
catur viaticum, id est viatorum cibus.
615쪽
Dixi 4. . Sacramenti, non Verb fructus Sacramenti ; , quia ex dicendis soli justi sunt illius
Dices : Eucharistia datur per modum cibi spiritualis: Atqui peccatores non sunt capaces cibi spiritualis; sunt enim mortui: cadavera autem cibum nec accipere possunt, nec edere, ut dicitur in Concilio Carthaginensi III. cap. 6. ENO. Distinguo minorem, non sunt. capaces cibi spiritualis cum fructu recipiendi, Concedo : sine fructu recipiendi, Nego minorem; peccatum enim lethale non ita dicitur mors animae, ut nihil in ea vitale relinquat, quemadmodum mora naturalis prorsus extinguit vitam animalem : fides quippe, hyes & character baptismalis remanent in
De effectibus Sacramenti Eucharistiae & de dispositionibus ad illud requisitis.
Q. I. Ouot furit essectus Sacramenti Eucharisiae pR. Quatuor. Primus est augmentum gratiae sanctificantis. Secundus remissio peccatorum Veni lium. Tertius perseverantia in bono.Quartus gaudium spirituale; quia Sacramenta novae legis effciunt quod significant: Ergo Sacramentum Eucharistiae, cum detur per modum cibi, & potus spiritualis, eadem operatur in anima, quae cibus materialis in corpore. Consequens es, inquit Eugenins ΙU. in suo decreto, quod per hoc Sacramentum in sumentibus digia , gratia siugeatur, omnemque essectum, quem materialis cibus S potus P p 3 quoad
616쪽
quoad vitetm agunt corporalem, sustentando, augendo, reparando, S delectando : Sacramentum hoc quoad vitam opemetur hpiritualem. Itaque cibus materialis
, iustos eorporis vires, eique incrementum xxj
buit, quamdiu. comedens virilem & persectam aetatem non attigit. a. Vires per laborem & calorem naturalem deperditas reparat. 3. Vitam ConserVat. 4. Delectat, & cum voluptate a bensi valentibus percipitur. Similiter Sacramentum Eucharistiae.
I. Tribuit augmentum gratiae sanctificantis, qua homo fit sanctior, & ad implenda quae Dei sunt promptior, ac Vegetior, sicut mist me vivenς- pater ego vivo propter patrem, ait Christus Joan. 6. V. S8. θ' qui manducat me, ET IPSE VI.
2. Delet peccata venialia, quibus remittitur charitatis fervor, in quo consistit robur animae.' I te ponis quotidie sumitur in remedium quiotidianoe infirmitatis, inquit S. Ambrosius, sive quivis a dior operis de Sacramentis lib. s. c. 4. & Patreε Tridentini sess. 13. cap. 2. Sumi autem voluit Christus) Sacramentum hoc . . . tanquam antidotum, quo liberemur a culpis quotidianis.
3. Eucharistia conservat vitam spiritualem j vatque ad perseverandum in bono, Qui manducat hunc panem, Vivet in oeternum, Joan. 6. & sanctus Bernardus Serm. in caena: Duo, inquit, operatur in nobis Sacramentum Dominici Corporis, ut scilicet minuat fensum in minimis, in gravioribus peta tis consensitam omnino tollat. Illud experiuntur, qui frequenter: cum debitis dispositionibus ad sacram Mensam accedunt, nempe vitam ducunt absque conscientia gravioris culpae, quam Vulgo
617쪽
non vitant, qui raro ad Divinum illud antidotum
4. In hoc Sacramento gustatur, quam suavis sit Dominus, in hoc Sacramento, inquit Clemens V. in Concilio Viennensi, habetur omne delectamen, tum, F omnis saporis suavitas, ipsaque dulcedo Domin degustatur. Q. 2. sture dispositiones in adultis requiruntur ad Eucharisiam digne F cum fructu recipiendam PR. Aliae spectant animam, aliae corpus. Q. 3. Quoe dispositiones requiruntur ex parte animae PR. Eaedem quae in corpore requiruntur ad capiendum cibum materialem ; dispositiones enim respondere debent fini Sacramenti, & signo sub quo Operatur. Cum autem Sacramentum Euchvristiae sit institutum ad spiritualem animarum nutritionem, & accipiatur per modum cibi spiritu, Iis, sequitur in anima communicantis easdem requiri dispositiones, quas in corpore exigit cibus materialis. 8 Atqui tria sunt necessaria, ut quis cibo materiali reficiatur. I. Debet estis ViVens. 3. Sanus, alimenta enim sunt noxia febre laborantibus. 3. Quietus, quia labor distrahit spiritus vitales ad nutritionem necessarios. Similiter ad dignam Eucharistiae perceptionem triplex dispositio in communicante exigitur. Prima est gratia sanctificans, in qua consistit vita spiritualis. Ita Concit. Trident. sess. 13. c. 2. sumi voluit Christus) Sacramentum hoc t quam siritualem animarum cibum, quo alantur F confor-
re communicare volenti revθcandum est in memoriam
ejus proeceptum, probet se ipsum homo. Ecclesia- sica autem consuetudo declarat eam probationem nece f
618쪽
saria in esse, ut nullus sibi conscius mortalis peccati, quantumvis sibi contritus videatur, absque promissa sacramentali conse istone ad sacram Eucharistiam accedere debeat. Quin communis est Theologorum, sententia eum , qui recordatur se in confessione sacramentali ineulpate omisisse aliquod peccatum lethale, teneri adire Confestarium, priusquam ad Eucharistiam accedat. Quod si quis invincibiliter ignorans se reum peccati lethalis bona fide & devote communicet, de eo sic pronuntiat S. Thomas 3. parix quaest. 79. art. 3. foris primo non fuit sufficienter contritus, sed de te ac reverenter accedens consequitur gratiam charitatis, quoecontritionem persciet for remis tonem peccati. Sed quaestio est an effectus ille sit ex opere operato, an ex opere operantis Affirmant sanctus Antoninus, Durandus, Solo, Sylvius: Negant Uero S. Bonaventura, Gabriel, Major, & alii quam-PIurimi: quia Sacramenta non effciunt id quod non significant: Atqui Eucharistia non significat remissionem peccati mortalis, cum detur per modum cibi & potus, qui sane non significant resurrectionem a morte peccati, sed solum nutritio- . nem, quae supponit hominem vivum. Ergo ni si. is, de quo est sermo, ad praesentiam corporis Christi eliciat actum contritionis perfectae, a pe cato lethali non mundabitur per Eucharistiae per-
Secunda dispositio est immunitas ab affectu ad peecata venialia; cibus enim solidus, nedum reficit febrientes quin illis noxius est: labris autem animae, inquit sanctus Ambrosius in cap. 4. Luc. avaritia est, libido est, ambitio est, iracundia est. Praeterei quamvi3 peccata venialia non sint obex gratiae san- ' ctifi-
619쪽
ctificanti, communicans tamen, nisi eorum affectum deponat per Veram paenitentiam, eorum remissionem non consequetur, nec alios Sacramenti effectus, nimirum Vires animae deperditas percon- cupiscentiae ardorem non reparabit, non fiet expeditior & promptior ad currendam Viam mandatorum Dei : peccata enim venialia directe pugnant contra fervorem charitatis, teporem immittunt, rerumque spiritualium fastidium pariunt. νTertia dispositio est singularis reverentia, quae ex attentione & ex actuali devotione exurgit, nemo, inquit S. Chrysostomus hom. de non contemnendis Ecclesiae mysteriis, animo resoluto sacras illas S mssicas laudes ineat; nemo rerium, ac humanoe Dita conflia illo rempore volutet: sed omni terrena sorde animo pulsis, in corium quisque ye transfersit, utpote qui propinquius solio Dei cum Seraphinis volitet. Q. 4. Quae dispositio ex parte corporis requiritur PR. Ρraecepto Ecclesiastico requiritur jejunium naturale, quibusdam casibus exceptis, placuit ritui Sanlio, inquit S. Augustinus Epist. 34. alias
II 8. ut in honorem tanti Sacramenti in os Chrisiani prius Dominicum corpus intr et, quom exteri cibi. Nam ideo per universum orbem mos ise ser tur.
Dixi I. Praecepto Ecclesiastico ; quia ex S. August. cit. Epist. Dominus ideo non praecepit quo deinceps ordine s meretur, ut Apostolis per qu's Ec-rissas dispositurus erat, servaret hunc locum. Nam si hoc ille monui Jet, ut ps cibos alios semper acciperetur, credo quod eum morem nemo variasset.
Dixi 2. jejunium naturale, quo excluditur quidquid per modum cibi, aut potus in stomachum trajicitur a media noste per primum horologii' pulsum designata, sive illud nutriat, sive non, Pp S . nutriat,
620쪽
nutriat, ut medicina, nummus, charta, &c. quae solvunt jejunium naturale, non Ecclesiasticum. Quae Verb per modum salivae, aut respirationis in stomachum decidunt, ut sanguis, pituita e cerebro, reliquiae Vini & aquae, quibus os abluitur, vel cibi in ore fortuito remanentes, foecus nivis vel culex, jejunio naturali non adversantur. Secus dicendum de saccharo, & aliis ejusmodi, quae, si post mediam noctem liquefacta in stomachum defluant, communionem debent imp dire . clam non sumantur per modum salivae, aut respirationis. 'Dixi 3. quibusdam casibus exceptis; Namque T. Eucharistia periculossi decumbentibus ministranda est, potestque saepius ministrari, si infirmitas sit diuturnior, quando jejuni sine gravi incommodo eam recipere non possunt. 2. Quando celebrans loco vini incaute aquam hausit, aut ipsi deficienti post consecrationem, non potest substitui alius Sacerdos nisi pransus, aut reliquiae consecratae post ablutionem sumendae sunt, quod ad formulas integras extendendum est, ubi servari noluposisunt, in ejusmodi casibus jejunium ad communi
Concilia, Patres, & ex iis S. Thomas 3. pari. quaest. 7O. art. 7. ad communionem requirunt semsus quietos & liberos ab illa perturbatione, quae sequitur ex quibusdam actibus sive licitis, sive illicitis, ex quadam congruentia impedit magatio mentis, quae sequitur positationem nocturnam, proecipia quando cum turpi imaginatione contingit, inquit Angelicus Doetor. Et in 4. distinct. 9. art. 4. non set consedendum alicui, quod statim post peccatum mortale etiam contritus θ' confessus ad Eucharisiam accedet et s